Piracetam & MAOIs
Το Piracetam είναι ένα νοοτροπικό φάρμακο που χρησιμοποιείται συχνά για την ενίσχυση της γνωστικής λειτουργίας, της μνήμης και της μάθησης.
Η πιρακετάμη είναι μέλος της οικογένειας ενώσεων 2-οξοπυρρολιδίνης. Έχει πυρήνα πυρρολιδόνης με πλευρική αλυσίδα ακεταμιδίου. Οι ακριβείς μηχανισμοί με τους οποίους λειτουργεί η Piracetam δεν είναι πλήρως κατανοητοί, αλλά πιστεύεται ότι διαμορφώνει τη δραστηριότητα διαφόρων συστημάτων νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο, συμπεριλαμβανομένων των χολινεργικών, γλουταματεργικών και GABAεργικών συστημάτων.
Ένας προτεινόμενος μηχανισμός δράσης είναι ότι η Πειρακετάμη ενισχύει τη δραστηριότητα της ακετυλοχολίνης, ενός νευροδιαβιβαστή που εμπλέκεται στις διαδικασίες μνήμης και μάθησης. Η πιρακετάμη μειώνει τα επίπεδα ακετυλοχολίνης στον ιππόκαμπο σε αρουραίους χωρίς να τροποποιεί σημαντικά τα επίπεδα χολίνης, γεγονός που υποδεικνύει ότι μπορεί να δρα επιταχύνοντας την απελευθέρωση της ακετυλοχολίνης και άλλων νευροδιαβιβαστών. Μεταβολές στην πυκνότητα και τη λειτουργία διαφόρων υποδοχέων νευροδιαβιβαστών συμβαίνουν στον εγκέφαλο των ζώων και του ανθρώπου κατά τη διάρκεια της φυσιολογικής διαδικασίας γήρανσης. Η χρόνια θεραπεία ηλικιωμένων ποντικών με Piracetam αποκαθιστά το έλλειμμα της πυκνότητας και της λειτουργίας των μουσκαρινικών χολινεργικών υποδοχέων.
Η Πειρακετάμη μπορεί επίσης να διαμορφώνει τη δραστηριότητα του γλουταμικού, του κύριου διεγερτικού νευροδιαβιβαστή του εγκεφάλου. Αυξάνοντας τη δραστηριότητα των υποδοχέων NMDA. Επιπλέον, η Piracetam έχει αποδειχθεί ότι αυξάνει τη ροή του αίματος και την κατανάλωση οξυγόνου στον εγκέφαλο, γεγονός που μπορεί να ενισχύσει περαιτέρω τη γνωστική λειτουργία βελτιώνοντας την παροχή θρεπτικών συστατικών και οξυγόνου στα εγκεφαλικά κύτταρα.
Συνολικά, η Piracetam φαίνεται να έχει έναν πολύπλευρο μηχανισμό δράσης, επηρεάζοντας διάφορα συστήματα νευροδιαβιβαστών και φυσιολογικές διεργασίες στον εγκέφαλο. Αν και οι ακριβείς μηχανισμοί με τους οποίους λειτουργεί η Piracetam δεν είναι πλήρως κατανοητοί, η ικανότητά της να ενισχύει τη γνωστική λειτουργία και τη μνήμη έχει αποδειχθεί σε πολυάριθμες κλινικές μελέτες.
Οιαναστολείς της μονοαμινοξειδάσης (MAOIs ) είναι μια κατηγορία φαρμάκων που χρησιμοποιούνται κυρίως για τη θεραπεία της κατάθλιψης και άλλων καταστάσεων ψυχικής υγείας. Οι ΜΑΟΙ λειτουργούν αναστέλλοντας τη δραστηριότητα του ενζύμου μονοαμινοξειδάση (ΜΑΟ), το οποίο είναι υπεύθυνο για τη διάσπαση ορισμένων νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο, συμπεριλαμβανομένης της σεροτονίνης, της ντοπαμίνης και της νορεπινεφρίνης.
Στον εγκέφαλο, αυτοί οι νευροδιαβιβαστές παίζουν σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση της διάθεσης, των συναισθημάτων και άλλων γνωστικών λειτουργιών. Αναστέλλοντας τη δραστηριότητα της ΜΑΟ, οι ΜΑΟΙ αυξάνουν τα επίπεδα αυτών των νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο, γεγονός που μπορεί να συμβάλει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης και άλλων καταστάσεων ψυχικής υγείας.
Υπάρχουν δύο τύποι ΜΑΟ στον εγκέφαλο, η ΜΑΟ-Α και η ΜΑΟ-Β, και οι ΜΑΟΙ μπορούν να στοχεύσουν σε ένα ή και στα δύο αυτά ένζυμα. Η ΜΑΟ-Α είναι κυρίως υπεύθυνη για τη διάσπαση της σεροτονίνης και της νορεπινεφρίνης, ενώ η ΜΑΟ-Β είναι κυρίως υπεύθυνη για τη διάσπαση της ντοπαμίνης. Ορισμένες ΜΑΟΙ στοχεύουν τόσο τη ΜΑΟ-Α όσο και τη ΜΑΟ-Β, ενώ άλλες στοχεύουν μόνο σε ένα από αυτά τα ένζυμα.
Οι μηχανισμοί αλληλεπίδρασης μεταξύ του Piracetam και των MAOIs δεν είναι πλήρως κατανοητοί, αλλά ο συνδυασμός θα μπορούσε δυνητικά να οδηγήσει σε δύσκολα προβλέψιμες καταστάσεις.
Από τη μία πλευρά, δεν έχουμε συναντήσει αξιόπιστα δεδομένα σχετικά με τυχόν συνέπειες της συνδυασμένης χρήσης της Piracetam και των MAOIs. Οι σημειώσεις και οι οδηγίες χρήσης των φαρμάκων δεν σημειώνουν επίσης έντονες αρνητικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ αυτών των ουσιών. Επίσης, η πιθανότητα μεταβολής της φαρμακοκινητικής του Piracetam υπό την επίδραση άλλων φαρμάκων είναι χαμηλή, επειδή το 90% του φαρμάκου απεκκρίνεται αμετάβλητο από τους νεφρούς. Σε γενικές γραμμές, οι μεταβολικές αλληλεπιδράσεις του Piracetam με άλλα φάρμακα είναι απίθανες.
Από την άλλη πλευρά, αρκετές παλιές μελέτες σημειώνουν ότι η Piracetam, εκτός από όλα τα παραπάνω, παρουσιάζει δραστηριότητα σε σχέση με τη ΜΑΟ:
- Κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 30 ημερών, η χορήγηση της Piracetam σε υψηλές δόσεις είχε ως αποτέλεσμα μια αξιοσημείωτη μείωση της δραστηριότητας της ΜΑΟ κατά 20% όταν εξετάστηκε in vivo. Πειράματα in vitro έδειξαν ότι η Piracetam είχε ανασταλτική δράση και στη ΜΑΟ.
- Η Piracetam ενεργοποίησε τη ΜΑΟ τόσο στο ραβδωτό σώμα όσο και στον υποθάλαμο στον εγκέφαλο ενός αρουραίου και ενεργοποίησε τη ΜΑΟ-Β και στις δύο περιοχές, αλλά με σημαντική ανασταλτική επίδραση στη ΜΑΟ-Α στο ραβδωτό σώμα.
Βλέπουμε ότι πρόκειται για αρκετά διαφορετικά αποτελέσματα που είχαν ληφθεί πριν από 30 και πλέον χρόνια. Φαίνεται αδικαιολόγητο να τα λάβουμε υπόψη μας στο πλαίσιο του παρελθόντος χρόνου, αλλά θα ήταν λάθος να μην αναφέρουμε αυτά τα γεγονότα.
Έτσι, έχουμε ασαφείς πιθανές διαδρομές για αρνητικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ ουσιών σε συνδυασμό και πλήρη έλλειψη σύγχρονων και αξιόπιστων δεδομένων σχετικά με αυτές.
Παρ' όλα αυτά, το Piracetam έχει σαφώς μια πολυδιανυσματική και συστηματική επίδραση στον εγκέφαλο. Παρά την αδύναμη ικανότητά της να αλληλεπιδρά γενικά, η Piracetam μπορεί να ενισχύσει την επίδραση των ψυχοδιεγερτικών και τις κεντρικές επιδράσεις των θυρεοειδικών ορμονών. Σε συνδυασμό με νευροληπτικά, αυξάνει τη σοβαρότητα των εξωπυραμιδικών διαταραχών. Ως εκ τούτου, είναι αδύνατο να δηλωθεί ότι ο συνδυασμός της με ΙΜΑΟ είναι απολύτως ασφαλής.
Υπό το πρίσμα αυτών των εκτιμήσεων, συνιστούμε ανεπιφύλακτα μια ουσιαστική προσέγγιση και προσοχή σε αυτόν τον συνδυασμό.
Last edited by a moderator: