SSRIs & υπνωτικά χάπια
Οι εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs) είναι μια κατηγορία φαρμάκων που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη θεραπεία της κατάθλιψης, των αγχωδών διαταραχών και άλλων καταστάσεων ψυχικής υγείας. Μερικά από τα πιο δημοφιλή και συχνά συνταγογραφούμενα SSRIs περιλαμβάνουν:
Φλουοξετίνη (Prozac) - Πρόκειται για ένα από τα παλαιότερα και πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα SSRI. Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της κατάθλιψης, της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής (ΙΨΔ) και της νευρικής βουλιμίας.
Σερτραλίνη (Zoloft), παροξετίνη (Paxil) - Αυτά τα φάρμακα χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της κατάθλιψης, της ΙΨΔ, της διαταραχής πανικού και της διαταραχής κοινωνικού άγχους.
Escitalopram (Lexapro), Citalopram (Celexa) - αυτά τα φάρμακα χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της κατάθλιψης και της γενικευμένης αγχώδους διαταραχής.
Τα SSRIs δρουν αυξάνοντας τα επίπεδα του νευροδιαβιβαστή σεροτονίνη στον εγκέφαλο. Η σεροτονίνη είναι ένας χημικός αγγελιοφόρος που παίζει βασικό ρόλο στη ρύθμιση της διάθεσης, των συναισθημάτων και της συμπεριφοράς. Αποκλείοντας την επαναπρόσληψη της σεροτονίνης, οι SSRIs αυξάνουν τη διαθεσιμότητα της σεροτονίνης στον εγκέφαλο, η οποία μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης και του άγχους.
Τα υπνωτικά χάπια, από την άλλη πλευρά, λειτουργούν επιβραδύνοντας τη δραστηριότητα στον εγκέφαλο για να προάγουν τον ύπνο. Ο συνδυασμός SSRIs και υπνωτικών χαπιών στις περισσότερες περιπτώσεις μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ορισμένων παρενεργειών και κινδύνων. Οι κατασταλτικές επιδράσεις των υπνωτικών χαπιών μπορεί να ενισχυθούν. Αυτό μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης παρενεργειών όπως υπνηλία, ζάλη και δυσκολία συγκέντρωσης. Επιπλέον, ο συνδυασμός μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο πτώσεων και ατυχημάτων.
Υπάρχουν αρκετές διαφορετικές κατηγορίες φαρμάκων που χρησιμοποιούνται συνήθως ως υπνωτικά χάπια. Θα εξετάσουμε εν συντομία τις κύριες ομάδες και θα προσδιορίσουμε τις πιθανές παρενέργειες:
Βενζοδιαζεπίνες: Temazepam (Restoril), Estazolam (Prosom), Triazolam (Halcion), Diazepam (Valium). Δεδομένου ότι οι SSRIs μπορούν να αναστείλουν τη λειτουργία ορισμένων κυτοχρωμάτων του συστήματος P450, με τον τρόπο αυτό μπορούν να αυξήσουν τις συγκεντρώσεις των βενζολών και να επιβραδύνουν την απόσυρσή τους από τον οργανισμό, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει αρνητικές παρενέργειες. Ωστόσο, ένας συνδυασμός αυτών των ουσιών μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία καταθλιπτικών διαταραχών με σοβαρό άγχος. Αυτό όμως απαιτεί προσεκτική επιλογή ενός συγκεκριμένου φαρμάκου, δοσολογίες και παρακολούθηση της ανθρώπινης κατάστασης.
Μη βενζοδιαζεπικά υπνωτικά: Ζολπιδέμη (Ambien), εσσοπικλόνη (Lunesta),
Ζαλέπλον (Sonata). Η κατάσταση εδώ είναι η ίδια όπως και με τα βενζοφάρμακα. Εάν ο SSRI αναστέλλει το έργο του κυτοχρώματος CYP3A4, θα επιβραδύνει την επεξεργασία και την αποβολή των υπνωτικών χαπιών, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε παρενέργειες.
Αγωνιστές των υποδοχέων της μελατονίνης: Ραμελτετόν (Rozerem), Τασιμελτετόν (Hetlioz). Σε αυτή την περίπτωση, τα πάντα είναι ακόμη πιο κατανεμημένα. Έτσι, η ταυτόχρονη χρήση Ramelteon και Prozac δεν προκαλεί κλινικά σημαντικές επιδράσεις ή αύξηση του αριθμού των ανεπιθύμητων ενεργειών. Ταυτόχρονα, ο συνδυασμός του Ramelteon με τη φλουβοξαμίνη (ένας ισχυρός αναστολέας του CYP1A2) αύξησε τη συγκέντρωση των υπνωτικών χαπιών στο αίμα κατά περίπου 190 φορές.
Ορισμένα αντικαταθλιπτικά μπορεί επίσης να είναι αποτελεσματικά στην προώθηση του ύπνου. Αντιπροσωπευτικά παραδείγματα είναι η τραζοδόνη (Desyrel), η δοξεπίνη (Silenor). Γενικά, ο συνδυασμός δύο αντικαταθλιπτικών από διαφορετικές ομάδες χωρίς να συμβουλευτείτε γιατρό είναι κακή ιδέα. Μην το κάνετε αυτό.
Ανταγωνιστές των υποδοχέων ορεξίνης: Suvorexant (Belsomra). Οι αναστολείς του κυτοχρώματος CYP3A4 μπορούν να ενισχύσουν την επίδραση της σουβορεξάντης, ωστόσο, ακόμη και οι ισχυροί αναστολείς προκαλούν σημαντική αύξηση της συγκέντρωσης του φαρμάκου. Στην περίπτωση μεσαίων και ασθενών αναστολέων, μια τέτοια αλληλεπίδραση μπορεί να μην έχει κλινική σημασία.
Βαρβιτουρικά: Φαινοβαρβιτάλη, πεντοβαρβιτάλη. Υπάρχουν ελάχιστα επιβεβαιωμένες πληροφορίες ότι ο συνδυασμός αυτός αυξάνει τη δραστικότητα και την τοξικότητα όλων των φαρμάκων που περιλαμβάνονται στο συνδυασμό.
Αντιισταμινικά: Διφαινυδραμίνη (Benadryl), Δοξυλαμίνη (Unisom). Μπορεί να υπάρξει αύξηση της κατασταλτικής επίδρασης των υπνωτικών χαπιών στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Λόγω του πλήθους των πιθανών συνδυασμών ουσιών και των ποικίλων επιπτώσεών τους, η παροχή μιας οριστικής και αμερόληπτης απάντησης μπορεί να αποδειχθεί δύσκολο έργο. Πρωτίστως, παροτρύνουμε τα άτομα να εντοπίσουν τον λόγο που κρύβεται πίσω από τον συνδυασμό ουσιών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τέτοιοι συνδυασμοί χρησιμοποιούνται με φειδώ για τη θεραπεία συγκεκριμένων καταστάσεων. Διαφορετικά, η πρακτική αυτή θεωρείται μάταιη και δυνητικά επικίνδυνη.
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, συνιστούμε ανεπιφύλακτα μια ουσιαστική προσέγγιση αυτού του συνδυασμού.
Last edited by a moderator: