SSRI's & Slaappillen
Selectieve serotonine heropnameremmers (SSRI's) zijn een klasse medicijnen die vaak worden gebruikt voor de behandeling van depressie, angststoornissen en andere psychische aandoeningen. Enkele van de populairste en meest voorgeschreven SSRI's zijn:
Fluoxetine (Prozac) - Dit is een van de oudste en meest gebruikte SSRI's. Het wordt gebruikt voor de behandeling van depressie, obsessieve compulsieve stoornis (OCD) en boulimia nervosa.
Sertraline (Zoloft), Paroxetine (Paxil) - deze medicijnen worden gebruikt voor de behandeling van depressie, OCD, paniekstoornis en sociale angststoornis.
Escitalopram (Lexapro), Citalopram (Celexa) - deze medicijnen worden gebruikt voor de behandeling van depressie en gegeneraliseerde angststoornis.
SSRI's werken door de niveaus van de neurotransmitter serotonine in de hersenen te verhogen. Serotonine is een chemische boodschapper die een sleutelrol speelt bij het reguleren van stemming, emoties en gedrag. Door de heropname van serotonine te blokkeren, verhogen SSRI's de beschikbaarheid van serotonine in de hersenen, wat kan helpen bij het verlichten van symptomen van depressie en angst.
Slaappillen daarentegen vertragen de activiteit in de hersenen om de slaap te bevorderen. De combinatie van SSRI's en slaappillen kan in de meeste gevallen het risico op bepaalde bijwerkingen en gevaren verhogen. De kalmerende effecten van slaappillen kunnen worden versterkt. Dit kan het risico op bijwerkingen zoals slaperigheid, duizeligheid en concentratieproblemen verhogen. Daarnaast kan de combinatie het risico op vallen en ongelukken vergroten.
Er zijn verschillende klassen van medicijnen die vaak gebruikt worden als slaappillen. We zullen kort de belangrijkste groepen doornemen en de mogelijke bijwerkingen identificeren:
Benzodiazepinen: Temazepam (Restoril), Estazolam (Prosom), Triazolam (Halcion), Diazepam (Valium). Omdat SSRI's de werking van bepaalde cytochromen van het P450 systeem kunnen remmen, kunnen ze daardoor de concentraties van benzo's verhogen en de uittreding ervan uit het lichaam vertragen, wat negatieve bijwerkingen kan veroorzaken. Een combinatie van deze stoffen kan echter worden gebruikt bij de behandeling van depressieve stoornissen met ernstige angst. Maar dit vereist een zorgvuldige selectie van een specifiek medicijn, doseringen en controle van de menselijke conditie.
Niet-benzodiazepine slaapmiddelen: Zolpidem (Ambien), Eszopiclone (Lunesta),
Zaleplon (Sonata). De situatie is hier hetzelfde als met benzo's. Als SSRI de werking van cytochroom CYP3A4 remt, zal dit de verwerking en eliminatie van slaappillen vertragen, wat kan leiden tot bijwerkingen.
Melatonine Receptor Agonisten: Ramelteon (Rozerem), Tasimelteon (Hetlioz). In dit geval is alles nog meer verdeeld. Het gelijktijdige gebruik van Ramelteon en Prozac veroorzaakt dus geen klinisch significante effecten of een toename van het aantal bijwerkingen. Tegelijkertijd verhoogde de combinatie van Ramelteon met Fluvoxamine (een sterke CYP1A2 remmer) de concentratie van slaappillen in het bloed met ongeveer 190 keer.
Sommige antidepressiva kunnen ook effectief zijn in het bevorderen van de slaap. Representatieve voorbeelden zijn Trazodone (Desyrel), Doxepin (Silenor). In het algemeen is het een slecht idee om twee antidepressiva uit verschillende groepen te combineren zonder een arts te raadplegen. Doe dat niet.
Orexin Receptor Antagonisten: Suvorexant (Belsomra). Cytochroom CYP3A4-remmers kunnen het effect van suvorexant versterken, maar zelfs sterke remmers veroorzaken een aanzienlijke stijging van de concentratie van het geneesmiddel. In het geval van matige en zwakke remmers heeft een dergelijke interactie mogelijk geen klinische betekenis.
Barbituraten: Fenobarbital, Pentobarbital. Er is slecht bevestigde informatie dat deze combinatie de activiteit en toxiciteit van alle geneesmiddelen in de combinatie verhoogt.
Antihistaminica: Diphenhydramine (Benadryl), Doxylamine (Unisom). Het depressieve effect van slaappillen op het centrale zenuwstelsel kan toenemen.
Door de veelheid aan mogelijke combinaties van stoffen en hun uiteenlopende effecten, kan het een uitdagende taak zijn om een definitief en onbevooroordeeld antwoord te geven. In de eerste plaats dringen we er bij mensen op aan om de reden achter de combinatie van stoffen te achterhalen. In bepaalde gevallen worden dergelijke combinaties spaarzaam gebruikt om specifieke aandoeningen te behandelen. Anders wordt de praktijk als nutteloos en potentieel gevaarlijk beschouwd.
Gezien het bovenstaande raden we een zinvolle aanpak van deze combinatie ten zeerste aan.
Last edited by a moderator: