Dekstrometorfan (DXM) i MAOI
Dekstrometorfan (DXM) to lek dysocjacyjny i środek przeciwkaszlowy, który działa poprzez oddziaływanie na ośrodek kaszlu w mózgu w celu zmniejszenia chęci kaszlu. Jego dokładny mechanizm działania nie jest w pełni poznany, ale uważa się, że obejmuje on kilka różnych mechanizmów.
Badania sugerują, że DXM działa głównie poprzez blokowanie receptorów N-metylo-D-asparaginianu (NMDA), które są rodzajem receptora glutaminianu odpowiedzialnego za pobudzającą neurotransmisję w ośrodkowym układzie nerwowym. To działanie blokujące zakłóca przekazywanie sygnałów pobudzających. Co ciekawe, ten sposób działania jest podobny do ketaminy i PCP.
Oprócz swojego podstawowego mechanizmu, DXM działa jako nieselektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny, antagonista receptorów nikotynowych alfa-3 beta-4 i agonista receptorów sigma-1.
Pomimo bycia pochodną morfiny, DXM wykazuje właściwości bardzo słabego agonisty μ-opioidowego, a następnie pod warunkiem dużych dawek.
Ale nawet bez tego widzimy, że DKSM wykazuje dość szeroką aktywność na różne układy receptorów, co może prowadzić do różnych skutków ubocznych i potencjalnych zagrożeń w połączeniu.
MAOI, czyli inhibitory monoaminooksydazy, to klasa leków stosowanych głównie w leczeniu depresji. Ich działanie polega na hamowaniu aktywności enzymu zwanego oksydazą monoaminową (MAO), w szczególności MAO-A i MAO-B. Enzymy te są odpowiedzialne za rozkład neuroprzekaźników, takich jak serotonina, noradrenalina i dopamina. Hamując MAO, MAOI zapobiegają szybkiej degradacji tych neuroprzekaźników, prowadząc do zwiększenia ich poziomu w mózgu.
Oto lista niektórych MAOI:
- Selegilina (Emsam, Eldepryl) jest nieodwracalnym inhibitorem MAO-B.
- Rasagilina (Azilect) jest selektywnym inhibitorem MAO-B.
- Moklobemid (Aurorix) jest odwracalnym inhibitorem MAOI-A.
- Izokarboksazyd (Marplan): nieselektywny inhibitor MAOI.
- Fenelzyna (Nardil): nieselektywny inhibitor MAOI.
- Tranylcypromina (Parnate): tonoselektywny MAOI.
MAOI pozwalają na gromadzenie się wyższych stężeń neuroprzekaźników w szczelinie synaptycznej, szczelinie między komórkami nerwowymi. Ta zwiększona dostępność neuroprzekaźników poprawia ich sygnalizację i transmisję między komórkami nerwowymi, co może mieć działanie poprawiające nastrój.
MAOI, w szczególności inhibitory MAO-A, skutecznie zwiększają poziom serotoniny. Serotonina bierze udział między innymi w regulacji nastroju, apetytu i snu. Hamując rozpad serotoniny, inhibitory MAO zapewniają, że pozostaje ona aktywna w mózgu przez dłuższy czas, potencjalnie łagodząc objawy depresji.
MAOI wpływają również na poziom innych neuroprzekaźników, takich jak noradrenalina i dopamina. Noradrenalina jest związana z uwagą, skupieniem i pobudzeniem, podczas gdy dopamina odgrywa rolę w motywacji, przyjemności i nagrodzie. Hamując MAO, MAOI pomagają utrzymać wyższe poziomy tych neuroprzekaźników, co może przyczyniać się do ich działania przeciwdepresyjnego.
W przypadku jednoczesnego stosowania, mogą wystąpić pewne interakcje między dekstrometorfanem a MAOI, prowadzące do potencjalnych skutków ubocznych i zagrożeń.
Główną obawą związaną z łączeniem DXM i MAOI jest ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego. MAOI hamują rozkład serotoniny, zwiększając jej poziom w mózgu. Dekstrometorfan może również wpływać na poziom serotoniny poprzez hamowanie jej wychwytu zwrotnego.
Gdy zarówno DXM, jak i MAOI są obecne w organizmie, może dojść do nadmiernego nagromadzenia serotoniny, co prowadzi do zespołu serotoninowego. Stan ten może objawiać się pobudzeniem, dezorientacją, szybkim biciem serca, wysokim ciśnieniem krwi, rozszerzonymi źrenicami, drżeniem, a w ciężkich przypadkach może zagrażać życiu.
Ponadto złożone działanie zarówno DXM, jak i MAOI na inne układy neuroprzekaźników może również prowadzić do ostrych, nieprzewidywalnych i zagrażających życiu reakcji.
Biorąc wszystko pod uwagę, zalecamy unikanie tej kombinacji w każdych warunkach.
Last edited by a moderator: