Bardzo podoba mi się ta metoda rekrystalizacji ze względu na jej prostotę, ale nie jestem w 100% zadowolony z koloru.
To najlepszy wynik, jaki udało mi się uzyskać tą metodą w punkcie 107C. Nie jest źle, ale wciąż nie jest idealnie biały i przezroczysty.
Tym razem sprawdziłem wagę spuszczonej wody. Było to 2 gr na 50 gr soli. Reszta wody odparowała naturalnie.
Zastosowałem Raoulta do tych danych i otrzymałem poniższy wynik. Wezmę również pod uwagę ciśnienie atmosferyczne. Dla poziomu morza temperatura wrzenia wody wynosi 100C, ale dla wysokości 700m jest to 98C.
Tak więc przesunięcie dla poziomu morza wynosi 7C, dla 700m - 9C przy podgrzaniu do 107C.
mw = 0.52 * ms * 1000 / (dT * 229.7)
mw (poziom morza) = 0,52 * 50 * 1000 / (7 * 229,7) = 16,2 gr.
Co się stanie, jeśli spróbuję dodać dodatkowy rozpuszczalnik o temperaturze wrzenia wyższej niż temperatura wrzenia wody i rozpuszczalności niższej niż rozpuszczalność w wodzie? Celem jest przeprowadzenie krystalizacji w większej objętości rozpuszczalnika, aby spowolnić krystalizację i zmniejszyć zarodkowanie. Miejmy nadzieję, że większa ilość cieczy może uwięzić więcej zanieczyszczeń, a w rezultacie uzyskać kryształy o większym rozmiarze i czystości?
Na przykład glicerol rozpuszcza sól o połowę mniej niż woda i ma temperaturę wrzenia 290C.
Jeśli zatrzymam krystalizację przy tej samej objętości wody, powstanie 5 * 1,26 / 16,2 = 38,8% wodnego roztworu glicerolu o temperaturze wrzenia 117 ° C bez soli.
Następnie, po dodaniu soli, Raoult zwiększa temperaturę wrzenia również o kolejne 8-10C - muszę znać stałą ebulioskopową takiej mieszaniny, aby ją dokładnie obliczyć, ale prawdopodobnie będzie ona większa niż 0,52 i mniejsza niż 1,5.
Więc prawdopodobnie powinienem podgrzać roztwór chlorku do 125-127C z otrzymanymi 50 gr soli w 16 ml wody + 5 ml roztworu glicerolu dla lepszego wyniku?