Το 4,4'-Dimethylaminorex - (4,4'-DMAR- 4-μεθυλ-5-(4-μεθυλφαινυλ)-4,5-διυδροοξαζολ-2-αμίνη) είναι ένα συνθετικό υποκατεστημένο παράγωγο της οξαζολίνης, το οποίο ταξινομείται ως ανάλογο του αμινορεξ και του 4-μεθυλ-αμινορεξ. Το Aminorex περιλαμβάνεται στον κατάλογο IV της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τις ψυχοτρόπες ουσίες του 1971. Ένα νέο συνθετικό ψυχοδιεγερτικό 4,4'- DMAR βρέθηκε για πρώτη φορά τον Νοέμβριο του 2012 στις Κάτω Χώρες και μετά από λίγο εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη. Οι διαφορές στη χημική δομή μεταξύ των δύο ψυχοδιεγερτικών οφείλονται στην παρουσία μεθυλικών ομάδων. Έτσι, το Aminorex δεν έχει καθόλου μεθυλικές ομάδες, ενώ το 4-μεθυλαμινορέξ έχει μεθυλική ομάδα 4 θέσεων στον δακτύλιο της οξαζολίνης. Μερικές φορές ονομάζεται στους δρόμους "Σεροτόνι", "Speckled Cherry", "Speckled Cross". Είναι ένα σχεδιασμένο εντατικογόνο με ψυχοδιεγερτικές ιδιότητες. Το 4,4'-DMAR έχει μοριακό τύπο C11H14N2O, έχει δύο χειρόμορφα κέντρα στον δακτύλιο οξαζολίνης, γεγονός που επιτρέπει τον σχηματισμό 4 εναντιομερών. Ορισμένες άλλες ονομασίες της ουσίας περιλαμβάνουν: 4-Methyl-5-(4-μεθυλοφαινυλ)-4,5-διυδροοξαζολ-2-ταμίνη- 4-Methyl-5-(p-τολύλ)-4,5-διυδροοξαζολ-2-ταμίνη- 4,5-Dihydro-4-methyl-5-(4-methylphenyl)-2-oxazolamine- [4-Methyl-5-(p-τολύλ)-2-οξαζολιν-2-yl]amine- 4-Methyl-5-(para-methylphenyl)-2-amino-oxazoline, para-Methyl-4-methylaminorex- p-Methyl-4-methylaminorex- 4-Methylaminorex- p-methyl derivative- 4,4′-Dimethylaminorex- p4-DMAR- 4-methyl-euphoria- 4-methyl-U4Euh- 4-M-4-MAR- ST- ST60- ICE- McN-822- 4-MAX.
Σύνθεση της 4,4'-DMAR
Cis- και trans- ελεύθερα ρακεμάτα βάσης που προέρχονται από την ίδια πρόδρομη ουσία 4'-μεθυλ-νορεφεδρίνη με τη βοήθεια βρωμιούχου κυανογόνου για τη σύνθεση και των δύο προϊόντων, τα οποία περιγράφηκαν ως άχρωμες και στερεές ουσίες. Οι μορφές ελεύθερης βάσης cis- και trans- έχουν σημείο τήξης 136-138 °C και 101-103 °C, αντίστοιχα, ενώ η υδατοδιαλυτή μορφή υδροχλωριδίου έχει σημείο τήξης 163-165 °C. Το Cis-4,4'-DMAR είναι μια λευκή κρυσταλλική σκόνη που διατίθεται ως ερευνητικό χημικό προϊόν σε ηλεκτρονικά καταστήματα χημείας. Το περιεχόμενο των δισκίων, τα οποία συνήθως έχουν υψηλή συγκέντρωση 4,4'-DMAR, μπορεί να διαφέρει από προϊόν σε προϊόν, διότι μπορεί να έχουν την ουσία σε διαφορετικές συγκεντρώσεις και μαζί με άλλες ουσίες, οι οποίες έχουν παρόμοιο μηχανισμό δράσης- για παράδειγμα, τα δισκία μπορεί να περιέχουν ορισμένη ποσότητα συνθετικών καθινών, συνθετικών κανναβινοειδών, βενζοφουρανών ή αιθυλοφαινιδικών, γεγονός που επηρεάζει τόσο την κινητική όσο και τη δυναμική της ουσίας στον ανθρώπινο οργανισμό. Σύμφωνα με το EMCDDA, από το 2015 υπήρχαν πολλές περιπτώσεις επικίνδυνων παρενεργειών και πολλά θανατηφόρα αποτελέσματα, που σχετίζονταν με τη χρήση του.
Φαρμακοδυναμική και φαρμακοκινητική.Σύνθεση της 4,4'-DMAR
Cis- και trans- ελεύθερα ρακεμάτα βάσης που προέρχονται από την ίδια πρόδρομη ουσία 4'-μεθυλ-νορεφεδρίνη με τη βοήθεια βρωμιούχου κυανογόνου για τη σύνθεση και των δύο προϊόντων, τα οποία περιγράφηκαν ως άχρωμες και στερεές ουσίες. Οι μορφές ελεύθερης βάσης cis- και trans- έχουν σημείο τήξης 136-138 °C και 101-103 °C, αντίστοιχα, ενώ η υδατοδιαλυτή μορφή υδροχλωριδίου έχει σημείο τήξης 163-165 °C. Το Cis-4,4'-DMAR είναι μια λευκή κρυσταλλική σκόνη που διατίθεται ως ερευνητικό χημικό προϊόν σε ηλεκτρονικά καταστήματα χημείας. Το περιεχόμενο των δισκίων, τα οποία συνήθως έχουν υψηλή συγκέντρωση 4,4'-DMAR, μπορεί να διαφέρει από προϊόν σε προϊόν, διότι μπορεί να έχουν την ουσία σε διαφορετικές συγκεντρώσεις και μαζί με άλλες ουσίες, οι οποίες έχουν παρόμοιο μηχανισμό δράσης- για παράδειγμα, τα δισκία μπορεί να περιέχουν ορισμένη ποσότητα συνθετικών καθινών, συνθετικών κανναβινοειδών, βενζοφουρανών ή αιθυλοφαινιδικών, γεγονός που επηρεάζει τόσο την κινητική όσο και τη δυναμική της ουσίας στον ανθρώπινο οργανισμό. Σύμφωνα με το EMCDDA, από το 2015 υπήρχαν πολλές περιπτώσεις επικίνδυνων παρενεργειών και πολλά θανατηφόρα αποτελέσματα, που σχετίζονταν με τη χρήση του.
Μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν μελέτες σχετικά με τις φαρμακοδυναμικές επιδράσεις της 4,4'-DMAR στον ανθρώπινο οργανισμό. Μετά από ενδοφλέβια χορήγηση η μέγιστη συγκέντρωση της ουσίας επιτυγχάνεται μετά από 15 λεπτά με ταχεία μείωση της συγκέντρωσής της κατά τη διάρκεια τεσσάρων ωρών, ο χρόνος ημίσειας ζωής είναι περίπου 46,5 λεπτά. Μετά τη χορήγηση, η ουσία εξαπλώνεται ταχέως στον εγκεφαλικό ιστό και φθάνει στη μέγιστη συγκέντρωσή της σε 30-60 λεπτά με λόγο εγκεφάλου προς πλάσμα 24, ο οποίος συνδέεται με αρκετά καλή λιποφιλικότητα (logP 5 1,5). Όσον αφορά τον μεταβολισμό, η διαδικασία αρχίζει με υδροξυλίωση, υδρόλυση και οξειδωτική απαμίνωση. Ο μεταβολίτης που σχηματίζεται ως αποτέλεσμα της υδρόλυσης είναι ένα παραμετροποιημένο παράγωγο της νορεφεδρίνης, η οποία είναι μια ψυχοδραστική ουσία που χρησιμοποιείται ως διεγερτικό, αποσυμφορητικό και ανορεξιογόνος παράγοντας. Το γεγονός αυτό υποδηλώνει ότι ο μεταβολίτης μπορεί να έχει παρόμοια δράση.
Επιπλέον, η οξείδωση και η αρωματική υδροξυλίωση είναι μεταβολικές οδοί χαρακτηριστικές των ενώσεων που μοιάζουν με τις αμφεταμίνες. Ωστόσο, ο κύριος μεταβολίτης που ανιχνεύθηκε τόσο στο πλάσμα όσο και στον εγκεφαλικό ιστό, σχηματίστηκε από την οξείδωση της παραμεθυλομάδας του cis-4,4-DMAR. Σε μελέτες για την 4,4'-DMAR σε αρουραίους αποκαλύφθηκε ότι η cis-4,4'-DMAR ήταν ένας ισχυρός απελευθερωτής της δοφαμίνης, της νοραδρεναλίνης και της σεροτονίνης. Προσδιορίστηκε η καμπύλη δόσης-απόκρισης για τα DAT, NET και SERT, EC50=8,6 nm, 26,9 nm και 18,5 nm, αντίστοιχα. Η μελέτη έδειξε επίσης έναν λόγο DAT/SERT με δείκτη 2. Όσον αφορά την επίδραση της 4,4'-DMAR στα συναπτοσώματα του εγκεφάλου αρουραίου, διαπιστώθηκε ότι η ουσία είχε πολύ ισχυρότερη δραστηριότητα απελευθέρωσης δοφαμίνης και νοραδρεναλίνης από το MDMA. Είναι ενδιαφέρον ότι η cis-4,4'-DMAR δρα ως πλήρως αποτελεσματική απελευθερωτική ουσία, ενώ ταυτόχρονα η trans-4,4'-DMAR δρα ως αναστολέας απορρόφησης. Η δέσμευση της 4,4′-DMAR στον υποδοχέα 5-HT2A προκαλεί κάποιες ήπιες παραισθησιογόνες επιδράσεις, παρόμοιες με αυτές της MDMA.
Σε μελέτες σε ποντίκια αποδείχθηκε ότι η 4,4'-DMAR προκαλεί δοσοεξαρτώμενη ψυχοκινητική διέγερση, αυξημένη εφίδρωση, σιελόρροια, υπερθερμία, διεγερμένη επιθετικότητα, επιληπτικές κρίσεις και θάνατο. η cis- 4,4'-DMAR είναι λιγότερο δραστική όσον αφορά τα αποτελέσματα οξείας τοξικότητας από ό,τι ο μετασχηματισμός της. Η ανοσοϊστοχημική ανάλυση προσδιορίζει ότι η οξεία δηλητηρίαση με την ουσία αυτή προκαλεί υψηλή έκφραση δεικτών οξειδωτικού/νιτροζιωτικού στρες (8-OHdG, iNOS, NT και NOX2), δεικτών απόπτωσης (Smac/DIABLO и NF-κB) και πρωτεϊνών θερμικού σοκ (HSP27, HSP70, HSP90) στον μετωπιαίο φλοιό, γεγονός που υποδηλώνει πιθανή νευροτοξική δράση της ουσίας. Μελέτες σχετικά με την απέκκριση στα ούρα αποκάλυψαν, ότι η επιδείνωση των φυσιολογικών και νευροσυμπεριφορικών παραμέτρων μπορεί να σχετίζεται με την αναστολή της cis-4,4′-DMAR από το μεταβολισμό σε ισοδύναμη δόση για έναν άνθρωπο 0,486 mg/kg, η οποία αντιστοιχεί σε χαμηλό επίπεδο τοξικότητας, ευφορικές επιδράσεις, μείωση της όρεξης, αύξηση του καρδιακού ρυθμού και της κινητικής δραστηριότητας. Ισοδύναμη δόση για έναν άνθρωπο 2,12 - 3,15 mg/kg αντιστοιχεί σε μέσες επιδράσεις με ενίσχυση των τυπικών επιδράσεων οξείας τοξικότητας, οι οποίες περιλαμβάνουν τα ακόλουθα συμπτώματα: άγχος, διέγερση, αϋπνία, βρουξισμό κ.λπ. Υψηλότερες δόσεις 14-20 mg/kg συνδέονται με την κλασική κλινική εικόνα οξείας τοξικότητας λόγω ψυχοδιεγερτικών που συνίσταται σε θανατηφόρες διαταραχές του καρδιαγγειακού συστήματος και θάνατο.
Η ψυχοκινητική διέγερση, η αυξημένη αυθόρμητη κινητική δραστηριότητα και ένα μοτίβο "ασυνήθιστης υπερκινητικότητας" που παρατηρήθηκε σε ποντίκια, αποτελούν κλασική παρουσίαση των αρχικών επιδράσεων της 4,4'-DMAR. Όσον αφορά τη φαρμακολογία, συμπίπτει με την αύξηση των εξωκυτταρικών επιπέδων μονοαμινών, ιδίως στο ραχιαίο και κοιλιακό ραβδωτό σώμα. Η υπερθερμία μετά τη λήψη 4,4'-DMAR εμφανίζεται λόγω της επίδρασής της στους υποδοχείς 5HT2A. Η υπερθερμία ενισχύεται από την κινητική δραστηριότητα και τον αυξημένο μεταβολισμό, ο οποίος, με τη σειρά του, αυξάνει τον κίνδυνο ανεπιθύμητων ενεργειών και συνδρόμου σεροτονίνης. Εναλλακτικά, το αυξημένο επίπεδο νορεπινεφρίνης μπορεί επίσης να υποκρύπτει την υπερθερμική δράση. Ο μηχανισμός δράσης της οδηγεί σε εξασθένιση της απώλειας θερμότητας λόγω της αγγειοσύσπασης που προκαλείται από τον α1AR, η διέγερση των αδρενεργικών υποδοχέων α1 και β3 ρυθμίζει τη μιτοχονδριακή πρωτεΐνη στους σκελετικούς μύες, αποσυνδέοντας την πρωτεΐνη UCP-3, προκαλώντας θερμογένεση. Η υπερθερμία στο σύνολό της θεωρείται δυνητικά οξεία σοβαρή παρενέργεια και μία από τις κύριες αιτίες θανάτου. Η συστηματική χορήγηση cis-4,4'-DMAR σε δόση 30 mg/kg προκαλεί θανατηφόρο αποτέλεσμα στο 50% των ποντικών. Πριν από τον θάνατο εμφανίζονται ολικές τονικές συσπάσεις ολόκληρου του μυϊκού συστήματος και σπασμοί. Αυτές οι προκαρδιωτικές ιδιότητες της ουσίας αυτής μπορεί να συνδέονται με τη μεγαλύτερη συγγένεια και την ανασταλτική της δράση όσον αφορά τους μεταφορείς SERT και μονοαμινών. Σε μελέτες του Βαλαβανίδη αποκαλύφθηκε ότι ποντίκια στα οποία χορηγήθηκε 4-4'-DMAR σε υψηλές δόσεις είχαν αυξημένη έκφραση της 8-OHdG, η οποία αποτελεί δείκτη οξειδωτικής βλάβης του DNA, καθώς και άλλων παρόμοιων δεικτών. Το γεγονός αυτό χρησιμεύει ως βάση για την υπόθεση οριστικής βλάβης του οργανισμού από ενεργές μορφές αζώτου, καθώς και για την ανάπτυξη νιτροστικού στρες. Επίσημες πηγές αναφέρουν, ότι μετά από μη θανατηφόρο τοξικότητα 4,4'-DMAR σε κορίτσι 14 ετών, η συγκέντρωση της ουσίας στο αίμα ήταν 0,448 mg/l. Τα συμπτώματα περιλάμβαναν διεσταλμένες κόρες και άγχος. Όσον αφορά τις θανατηφόρες περιπτώσεις, υπήρξαν αναφορές για 8 θανάτους στην Ουγγαρία, 1 θάνατο στην Πολωνία και 23 θανάτους στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η συγκέντρωση στα μεταθανάτια βιολογικά δείγματα κυμαινόταν από 0,02 έως 18, 68 mg/l στο αίμα, από 5,93 έως 43,9 mg/l στα ούρα.
Κλινικές επιδράσεις της 4,4'-DMAR.Επιπλέον, η οξείδωση και η αρωματική υδροξυλίωση είναι μεταβολικές οδοί χαρακτηριστικές των ενώσεων που μοιάζουν με τις αμφεταμίνες. Ωστόσο, ο κύριος μεταβολίτης που ανιχνεύθηκε τόσο στο πλάσμα όσο και στον εγκεφαλικό ιστό, σχηματίστηκε από την οξείδωση της παραμεθυλομάδας του cis-4,4-DMAR. Σε μελέτες για την 4,4'-DMAR σε αρουραίους αποκαλύφθηκε ότι η cis-4,4'-DMAR ήταν ένας ισχυρός απελευθερωτής της δοφαμίνης, της νοραδρεναλίνης και της σεροτονίνης. Προσδιορίστηκε η καμπύλη δόσης-απόκρισης για τα DAT, NET και SERT, EC50=8,6 nm, 26,9 nm και 18,5 nm, αντίστοιχα. Η μελέτη έδειξε επίσης έναν λόγο DAT/SERT με δείκτη 2. Όσον αφορά την επίδραση της 4,4'-DMAR στα συναπτοσώματα του εγκεφάλου αρουραίου, διαπιστώθηκε ότι η ουσία είχε πολύ ισχυρότερη δραστηριότητα απελευθέρωσης δοφαμίνης και νοραδρεναλίνης από το MDMA. Είναι ενδιαφέρον ότι η cis-4,4'-DMAR δρα ως πλήρως αποτελεσματική απελευθερωτική ουσία, ενώ ταυτόχρονα η trans-4,4'-DMAR δρα ως αναστολέας απορρόφησης. Η δέσμευση της 4,4′-DMAR στον υποδοχέα 5-HT2A προκαλεί κάποιες ήπιες παραισθησιογόνες επιδράσεις, παρόμοιες με αυτές της MDMA.
Σε μελέτες σε ποντίκια αποδείχθηκε ότι η 4,4'-DMAR προκαλεί δοσοεξαρτώμενη ψυχοκινητική διέγερση, αυξημένη εφίδρωση, σιελόρροια, υπερθερμία, διεγερμένη επιθετικότητα, επιληπτικές κρίσεις και θάνατο. η cis- 4,4'-DMAR είναι λιγότερο δραστική όσον αφορά τα αποτελέσματα οξείας τοξικότητας από ό,τι ο μετασχηματισμός της. Η ανοσοϊστοχημική ανάλυση προσδιορίζει ότι η οξεία δηλητηρίαση με την ουσία αυτή προκαλεί υψηλή έκφραση δεικτών οξειδωτικού/νιτροζιωτικού στρες (8-OHdG, iNOS, NT και NOX2), δεικτών απόπτωσης (Smac/DIABLO и NF-κB) και πρωτεϊνών θερμικού σοκ (HSP27, HSP70, HSP90) στον μετωπιαίο φλοιό, γεγονός που υποδηλώνει πιθανή νευροτοξική δράση της ουσίας. Μελέτες σχετικά με την απέκκριση στα ούρα αποκάλυψαν, ότι η επιδείνωση των φυσιολογικών και νευροσυμπεριφορικών παραμέτρων μπορεί να σχετίζεται με την αναστολή της cis-4,4′-DMAR από το μεταβολισμό σε ισοδύναμη δόση για έναν άνθρωπο 0,486 mg/kg, η οποία αντιστοιχεί σε χαμηλό επίπεδο τοξικότητας, ευφορικές επιδράσεις, μείωση της όρεξης, αύξηση του καρδιακού ρυθμού και της κινητικής δραστηριότητας. Ισοδύναμη δόση για έναν άνθρωπο 2,12 - 3,15 mg/kg αντιστοιχεί σε μέσες επιδράσεις με ενίσχυση των τυπικών επιδράσεων οξείας τοξικότητας, οι οποίες περιλαμβάνουν τα ακόλουθα συμπτώματα: άγχος, διέγερση, αϋπνία, βρουξισμό κ.λπ. Υψηλότερες δόσεις 14-20 mg/kg συνδέονται με την κλασική κλινική εικόνα οξείας τοξικότητας λόγω ψυχοδιεγερτικών που συνίσταται σε θανατηφόρες διαταραχές του καρδιαγγειακού συστήματος και θάνατο.
Η ψυχοκινητική διέγερση, η αυξημένη αυθόρμητη κινητική δραστηριότητα και ένα μοτίβο "ασυνήθιστης υπερκινητικότητας" που παρατηρήθηκε σε ποντίκια, αποτελούν κλασική παρουσίαση των αρχικών επιδράσεων της 4,4'-DMAR. Όσον αφορά τη φαρμακολογία, συμπίπτει με την αύξηση των εξωκυτταρικών επιπέδων μονοαμινών, ιδίως στο ραχιαίο και κοιλιακό ραβδωτό σώμα. Η υπερθερμία μετά τη λήψη 4,4'-DMAR εμφανίζεται λόγω της επίδρασής της στους υποδοχείς 5HT2A. Η υπερθερμία ενισχύεται από την κινητική δραστηριότητα και τον αυξημένο μεταβολισμό, ο οποίος, με τη σειρά του, αυξάνει τον κίνδυνο ανεπιθύμητων ενεργειών και συνδρόμου σεροτονίνης. Εναλλακτικά, το αυξημένο επίπεδο νορεπινεφρίνης μπορεί επίσης να υποκρύπτει την υπερθερμική δράση. Ο μηχανισμός δράσης της οδηγεί σε εξασθένιση της απώλειας θερμότητας λόγω της αγγειοσύσπασης που προκαλείται από τον α1AR, η διέγερση των αδρενεργικών υποδοχέων α1 και β3 ρυθμίζει τη μιτοχονδριακή πρωτεΐνη στους σκελετικούς μύες, αποσυνδέοντας την πρωτεΐνη UCP-3, προκαλώντας θερμογένεση. Η υπερθερμία στο σύνολό της θεωρείται δυνητικά οξεία σοβαρή παρενέργεια και μία από τις κύριες αιτίες θανάτου. Η συστηματική χορήγηση cis-4,4'-DMAR σε δόση 30 mg/kg προκαλεί θανατηφόρο αποτέλεσμα στο 50% των ποντικών. Πριν από τον θάνατο εμφανίζονται ολικές τονικές συσπάσεις ολόκληρου του μυϊκού συστήματος και σπασμοί. Αυτές οι προκαρδιωτικές ιδιότητες της ουσίας αυτής μπορεί να συνδέονται με τη μεγαλύτερη συγγένεια και την ανασταλτική της δράση όσον αφορά τους μεταφορείς SERT και μονοαμινών. Σε μελέτες του Βαλαβανίδη αποκαλύφθηκε ότι ποντίκια στα οποία χορηγήθηκε 4-4'-DMAR σε υψηλές δόσεις είχαν αυξημένη έκφραση της 8-OHdG, η οποία αποτελεί δείκτη οξειδωτικής βλάβης του DNA, καθώς και άλλων παρόμοιων δεικτών. Το γεγονός αυτό χρησιμεύει ως βάση για την υπόθεση οριστικής βλάβης του οργανισμού από ενεργές μορφές αζώτου, καθώς και για την ανάπτυξη νιτροστικού στρες. Επίσημες πηγές αναφέρουν, ότι μετά από μη θανατηφόρο τοξικότητα 4,4'-DMAR σε κορίτσι 14 ετών, η συγκέντρωση της ουσίας στο αίμα ήταν 0,448 mg/l. Τα συμπτώματα περιλάμβαναν διεσταλμένες κόρες και άγχος. Όσον αφορά τις θανατηφόρες περιπτώσεις, υπήρξαν αναφορές για 8 θανάτους στην Ουγγαρία, 1 θάνατο στην Πολωνία και 23 θανάτους στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η συγκέντρωση στα μεταθανάτια βιολογικά δείγματα κυμαινόταν από 0,02 έως 18, 68 mg/l στο αίμα, από 5,93 έως 43,9 mg/l στα ούρα.
Σύμφωνα με το ACMD και το EVCDDA, οι επιθυμητές επιδράσεις περιλαμβάνουν ευφορία, αυξημένη κοινωνικότητα και ενέργεια, εγρήγορση και αυτοπεποίθηση, ενώ οι ανεπιθύμητες επιδράσεις κυμαίνονται από αίσθημα παλμών, υπερθερμία, εφίδρωση, διέγερση, βρουξισμό, σπασμούς στο πρόσωπο, διέγερση, δυσφορία και διαστολή των ματιών μέχρι ψύχωση και ψευδαισθήσεις. Οι επιθυμητές επιδράσεις της 4,4'-DMAR περιλαμβάνουν ψυχοδιέγερση, η οποία περιγράφεται ως σχεδόν πανομοιότυπη με τη δράση της αμφεταμίνης, αλλά ως λιγότερο έντονη σε ισοδύναμες δόσεις, γεγονός που εξηγείται από έναν ορισμένο μηχανισμό δράσης και συγγένειας με τους υποδοχείς- έντονη ευφορία και απάθεια παρόμοια με εκείνη του MDMA, αλλά λιγότερο έντονη- μείωση του άγχους καταγράφεται μετά τη λήψη χαμηλών ή μεσαίων δόσεων της ουσίας, αυξημένη ενσυναίσθηση και επιθυμία για επικοινωνία- βελτιωμένος έλεγχος του σώματος- εγρήγορση- το φαινόμενο της "παραμόρφωσης του χρόνου", αυξημένη λίμπιντο- επιτάχυνση της σκέψης και αυξημένα κίνητρα- το φαινόμενο της "διόγκωσης του εγώ" όταν χορηγείται σε μεσαίες δόσεις, καθώς και αίσθημα "παρασύρεται" με παραμόρφωση και ελαφρά παραμόρφωση των δυναμικών αντικειμένων- αυξημένη αντοχή και μειωμένη όρεξη.
Οι αρνητικές ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν: ξηροστομία, αφυδάτωση, αύξηση της αρτηριακής πίεσης, ανάπτυξη άγχους και παράνοιας (ακόμη και σε μικρές δόσεις λόγω του ειδικού μηχανισμού δράσης), αύξηση του καρδιακού ρυθμού, αλλαγή των συναισθημάτων, αυξημένη εφίδρωση, διαταραχές του γαστρεντερικού συστήματος με συμπτώματα δυσπεψίας, διαταραχή της σύνθεσης του υδροχλωρικού οξέος με αλλαγές στο pH του στομάχου, βρογχοδιαστολή, συχνουρία ή αδυναμία ούρησης λόγω σπασμού, βρουξισμός, προσωρινή στυτική δυσλειτουργία, μυϊκοί σπασμοί και σπασμοί, "ανήσυχα πόδια". σύνδρομο, η ανάπτυξη παροδικής υποκαταθλιπτικής κατάστασης, η διαταραχή της ρύθμισης της θερμοκρασίας, η ανεξέλεγκτη αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος, η επίδραση της "δονούμενης όρασης", ψύχωση, εμφάνιση αποπροσωποποίησης (απίθανο), γνωστική κόπωση, πονοκέφαλος, εμφάνιση κακοήθους αρτηριακής υπέρτασης, ψυχρά άκρα λόγω περιφερικών αγγειακών σπασμών της μικροκυκλοφορικής κλίνης και διαταραχή της εκροής του αίματος από τις φλέβες, αρρυθμία με διαταραχή της AV αγωγής, παροδικός στεφανιαίος σπασμός, τοξική εγκεφαλοπάθεια (σε υψηλές δόσεις).
Οι αρνητικές ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν: ξηροστομία, αφυδάτωση, αύξηση της αρτηριακής πίεσης, ανάπτυξη άγχους και παράνοιας (ακόμη και σε μικρές δόσεις λόγω του ειδικού μηχανισμού δράσης), αύξηση του καρδιακού ρυθμού, αλλαγή των συναισθημάτων, αυξημένη εφίδρωση, διαταραχές του γαστρεντερικού συστήματος με συμπτώματα δυσπεψίας, διαταραχή της σύνθεσης του υδροχλωρικού οξέος με αλλαγές στο pH του στομάχου, βρογχοδιαστολή, συχνουρία ή αδυναμία ούρησης λόγω σπασμού, βρουξισμός, προσωρινή στυτική δυσλειτουργία, μυϊκοί σπασμοί και σπασμοί, "ανήσυχα πόδια". σύνδρομο, η ανάπτυξη παροδικής υποκαταθλιπτικής κατάστασης, η διαταραχή της ρύθμισης της θερμοκρασίας, η ανεξέλεγκτη αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος, η επίδραση της "δονούμενης όρασης", ψύχωση, εμφάνιση αποπροσωποποίησης (απίθανο), γνωστική κόπωση, πονοκέφαλος, εμφάνιση κακοήθους αρτηριακής υπέρτασης, ψυχρά άκρα λόγω περιφερικών αγγειακών σπασμών της μικροκυκλοφορικής κλίνης και διαταραχή της εκροής του αίματος από τις φλέβες, αρρυθμία με διαταραχή της AV αγωγής, παροδικός στεφανιαίος σπασμός, τοξική εγκεφαλοπάθεια (σε υψηλές δόσεις).
Μέθοδοι χρήσης και δόσεις.
Όταν χορηγείται από το στόμα με κάψουλες ζελατίνης (ή με κατάποση δισκίων που περιέχουν την ουσία ή σκόνη, τυλιγμένα προηγουμένως σε χαρτί τσιγάρου, "βομβαρδισμό") η ελάχιστη δόση του 4,4′-DMAR ξεκινά από 0,8-2,1 mg/kg. Οι αρχικές επιδράσεις περιγράφονται ως σταδιακή αλλαγή της όρασης, ανάπτυξη ορισμένων ψευδαισθήσεων στην περιφέρεια της όρασης, βελτίωση της διάθεσης, ενσυναίσθηση, ήπια ή μέτρια ψυχοδιέγερση. Οι αρχικές επιδράσεις αρχίζουν 10-20 λεπτά μετά τη χρήση και φτάνουν στο αποκορύφωμά τους σε 45-60 λεπτά με ταχεία εξισορρόπηση. Η μέση δόση όταν χορηγείται από το στόμα κυμαίνεται από 2,2 έως 3,15 mg/kg. Στις παραπάνω επιδράσεις προστίθενται πιο έντονη ψυχοδιέγερση και εμφάνιση ψευδαισθήσεων έως και ήπιες ψευδαισθήσεις (οπτικές και ακουστικές). Άλλες παρενέργειες είναι το άγχος και η παράνοια- η υψηλή δόση της ουσίας ξεκινά με 4 mg/kg. Κατά την ενδορινική χορήγηση η ελάχιστη αποτελεσματική δόση της καθαρής 4,4′-DMAR, που συνδέεται με ορισμένες επιδράσεις, είναι 0,5-0,8 mg/kg, η μεσαία δόση είναι 1,2-1,9 mg/kg. Η υψηλή δόση της ουσίας που χορηγείται ενδορρινικά είναι 2,5 mg/kg και άνω.
Ειδικές οδηγίες και αλληλεπιδράσεις.
Δεν συνιστάται η χρήση του 4,4′-DMAR μαζί με ανταγωνιστές της βιταμίνης Κ, αντικαταθλιπτικά, κλονιδίνη, β-αποκλειστές (εξαιρουμένης της συμπαθητικομιμητικής δράσης), υπερτασικούς παράγοντες, αλογονωμένα αναισθητικά, αλκοόλ και αντισπασμωδικά. Επίσης, δεν συνιστάται η από κοινού χρήση της ουσίας αυτής με αντιβακτηριακά φάρμακα της ομάδας των αμινογλυκοσιδών, τετρακυκλίνες και μακρολίδες. Οι απόλυτες αντενδείξεις της χρήσης του 4,4′-DMAR περιλαμβάνουν σοβαρή αγγειακή αθηροσκλήρωση, οποιαδήποτε συμπτωματική καρδιαγγειακή νόσο, πορεία ΜΑΟΐνης (και 14 ημέρες μετά την τελευταία λήψη ενός φαρμάκου αυτής της ομάδας), γλαύκωμα, υπερθυρεοειδισμό.
Μετά τη χρήση, συνιστάται η παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης, των σφυγμών και της θερμοκρασίας του σώματος κάθε ώρα. Είναι απολύτως απαραίτητο να αποκατασταθεί η ισορροπία νερού-ηλεκτρολυτών. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιείται νερό χλωριούχου-διττανθρακικού νατρίου σε όγκο περίπου τριών λίτρων εντός 24 ωρών. Εάν είναι αδύνατο να αδειάσει η ουροδόχος κύστη, συνιστάται η λήψη ενός ζεστού λουτρού, η κατανάλωση ενός αντισπασμωδικού παράγοντα. Για προληπτικούς σκοπούς, 24 ώρες πριν από την πράξη χρήσης, είναι απαραίτητο να αρχίσει η λήψη μιας πορείας αναστολέων αντλίας πρωτονίων, σκευασμάτων μαγνησίου (κατά προτίμηση συνδυασμός ασπαραγινικού και οροτικού), ασκορβικού οξέος σε δόση 500 mg ημερησίως και να συνεχιστεί η λήψη αυτών των φαρμάκων για τουλάχιστον 5 ημέρες μετά την πράξη χρήσης. Η ενδορρινική χρήση σχετίζεται πάντα με βλάβες στους βλεννογόνους. Για να μειωθούν οι κίνδυνοι εμφάνισης συνεπειών, είναι απαραίτητο να πλένετε τη μύτη με ελαφρώς κορεσμένο φυσιολογικό ορό κάθε 30 λεπτά για προληπτικούς σκοπούς, να εκτελείτε αναπνευστικές ασκήσεις με πράξεις εξαναγκασμένης εκπνοής, να χρησιμοποιείτε φυτικά παρασκευάσματα που περιλαμβάνουν συστατικά όπως κίτρινη γεντιανή, ανοιξιάτικο πρίμνο, ακετόζα, σορβάλι, μαύρο elderberry, verbena officinalis.
Ειδικές οδηγίες και αλληλεπιδράσεις.
Δεν συνιστάται η χρήση του 4,4′-DMAR μαζί με ανταγωνιστές της βιταμίνης Κ, αντικαταθλιπτικά, κλονιδίνη, β-αποκλειστές (εξαιρουμένης της συμπαθητικομιμητικής δράσης), υπερτασικούς παράγοντες, αλογονωμένα αναισθητικά, αλκοόλ και αντισπασμωδικά. Επίσης, δεν συνιστάται η από κοινού χρήση της ουσίας αυτής με αντιβακτηριακά φάρμακα της ομάδας των αμινογλυκοσιδών, τετρακυκλίνες και μακρολίδες. Οι απόλυτες αντενδείξεις της χρήσης του 4,4′-DMAR περιλαμβάνουν σοβαρή αγγειακή αθηροσκλήρωση, οποιαδήποτε συμπτωματική καρδιαγγειακή νόσο, πορεία ΜΑΟΐνης (και 14 ημέρες μετά την τελευταία λήψη ενός φαρμάκου αυτής της ομάδας), γλαύκωμα, υπερθυρεοειδισμό.
Μετά τη χρήση, συνιστάται η παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης, των σφυγμών και της θερμοκρασίας του σώματος κάθε ώρα. Είναι απολύτως απαραίτητο να αποκατασταθεί η ισορροπία νερού-ηλεκτρολυτών. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιείται νερό χλωριούχου-διττανθρακικού νατρίου σε όγκο περίπου τριών λίτρων εντός 24 ωρών. Εάν είναι αδύνατο να αδειάσει η ουροδόχος κύστη, συνιστάται η λήψη ενός ζεστού λουτρού, η κατανάλωση ενός αντισπασμωδικού παράγοντα. Για προληπτικούς σκοπούς, 24 ώρες πριν από την πράξη χρήσης, είναι απαραίτητο να αρχίσει η λήψη μιας πορείας αναστολέων αντλίας πρωτονίων, σκευασμάτων μαγνησίου (κατά προτίμηση συνδυασμός ασπαραγινικού και οροτικού), ασκορβικού οξέος σε δόση 500 mg ημερησίως και να συνεχιστεί η λήψη αυτών των φαρμάκων για τουλάχιστον 5 ημέρες μετά την πράξη χρήσης. Η ενδορρινική χρήση σχετίζεται πάντα με βλάβες στους βλεννογόνους. Για να μειωθούν οι κίνδυνοι εμφάνισης συνεπειών, είναι απαραίτητο να πλένετε τη μύτη με ελαφρώς κορεσμένο φυσιολογικό ορό κάθε 30 λεπτά για προληπτικούς σκοπούς, να εκτελείτε αναπνευστικές ασκήσεις με πράξεις εξαναγκασμένης εκπνοής, να χρησιμοποιείτε φυτικά παρασκευάσματα που περιλαμβάνουν συστατικά όπως κίτρινη γεντιανή, ανοιξιάτικο πρίμνο, ακετόζα, σορβάλι, μαύρο elderberry, verbena officinalis.
Χαμηλός κίνδυνος όταν χρησιμοποιείται μαζί με 4,4'-DMAR (ή ενίσχυση των επιδράσεων των 4,4'-DMAR): N2O, MDMA, αμφεταμίνη, κοκαΐνη και άλλα ψυχοδιεγερτικά.
Υψηλός κίνδυνος όταν χρησιμοποιείται μαζί με 4,4'-DMAR: DOx, NBOMes, 2C-T-x, 5-MeO-xxT, DXM, PCP.
Εξαιρετικά υψηλός κίνδυνος όταν χρησιμοποιείται μαζί με 4,4'-DMAR: αMT, τραμαδόλη, MAOis, μανιτάρια, LSD, DMT, μεσκαλίνη, 2C-x, κάνναβη, κεταμίνη, MXE, καφεΐνη, αλκοόλ, GHB/GBL, οπιοειδή.
Last edited by a moderator: