Προσπαθώ να βρω μια αξιοπρεπή μέθοδο για μεγάλους κρυστάλλους. Έχω θερμάνει το κορεσμένο διάλυμα σε βρασμό και στη συνέχεια το τυλίγω σε υπνόσακο κατά τη διάρκεια της νύχτας για να τους αποκτήσω.
Το πρόβλημα είναι ότι είμαι σίγουρος ότι η θέρμανση στους 100 βαθμούς (ο διαλύτης είναι 100% νερό) καταστρέφει το προϊόν και δημιουργεί ακαθαρσίες. Θα ήταν αυτό σωστό;
Έχω αναπτύξει μονούς κρυστάλλους πάχους περίπου 5 mm, πλάτους 10 mm και μήκους 30 mm χρησιμοποιώντας αυτή τη μέθοδο, αλλά αισθάνομαι ότι είναι σπάταλη και αναποτελεσματική.
Καμία ιδέα;
Επίσης, έχω συνθέσει πρόσφατα 4MEC. Όταν δοκίμασα να συνθέσω 4EC έγινε σκατά πολύ γρήγορα, εξαιρετικά δύσκολο να κρυσταλλωθεί. Κατά λάθος συνέθεσα κάποτε 4M*C που νομίζω ότι ήταν τριαιθυλαμίνη και κρυσταλλώθηκε πολύ εύκολα σε μπλοκ, όχι όμως πραγματικά ενεργό. Έχω δίκιο να λέω ότι όσο μεγαλύτερο είναι το μόριο, τόσο πιο εύκολα κρυσταλλώνεται; Το λέω αυτό επειδή η μεθακινόνη είναι αδύνατο να κρυσταλλωθεί, ενώ η μεθυλόνη είναι απλή. Θα έπρεπε το 4MEC να είναι ευκολότερο από το 4MMC;
Το πρόβλημα είναι ότι είμαι σίγουρος ότι η θέρμανση στους 100 βαθμούς (ο διαλύτης είναι 100% νερό) καταστρέφει το προϊόν και δημιουργεί ακαθαρσίες. Θα ήταν αυτό σωστό;
Έχω αναπτύξει μονούς κρυστάλλους πάχους περίπου 5 mm, πλάτους 10 mm και μήκους 30 mm χρησιμοποιώντας αυτή τη μέθοδο, αλλά αισθάνομαι ότι είναι σπάταλη και αναποτελεσματική.
Καμία ιδέα;
Επίσης, έχω συνθέσει πρόσφατα 4MEC. Όταν δοκίμασα να συνθέσω 4EC έγινε σκατά πολύ γρήγορα, εξαιρετικά δύσκολο να κρυσταλλωθεί. Κατά λάθος συνέθεσα κάποτε 4M*C που νομίζω ότι ήταν τριαιθυλαμίνη και κρυσταλλώθηκε πολύ εύκολα σε μπλοκ, όχι όμως πραγματικά ενεργό. Έχω δίκιο να λέω ότι όσο μεγαλύτερο είναι το μόριο, τόσο πιο εύκολα κρυσταλλώνεται; Το λέω αυτό επειδή η μεθακινόνη είναι αδύνατο να κρυσταλλωθεί, ενώ η μεθυλόνη είναι απλή. Θα έπρεπε το 4MEC να είναι ευκολότερο από το 4MMC;