Στα υψίπεδα της Τασμανίας, περίπου 250 μίλια νότια της ηπειρωτικής Αυστραλίας, στενά πλακόστρωτα μονοπάτια ελίσσονται σε μια λεπτή κορδέλα μέσα σε μια ευρεία κοιλάδα ποταμού που οριοθετείται από απομακρυσμένους ορεινούς βράχους. Τα μονοπάτια δύο διαδρομών χωρίζονται σε χορταριασμένα βοσκοτόπια, περνώντας δίπλα από γυμνά, σκελετωμένα δέντρα, λευκασμένα από τον ήλιο και την ξηρασία. Σε όλο το μήκος της διαδρομής κρέμονται μικρές πινακίδες στους φράχτες: "Προσοχή! Απαγορευμένη περιοχή".
Λίγοι θα μπορούσαν να μαντέψουν ότι αυτές οι χαμένες περιοχές αποτελούν τους αρχικούς κρίκους της παγκόσμιας αλυσίδας εφοδιασμού οπιοειδών, το σημείο εκκίνησης για μια από τις μεγαλύτερες φαρμακευτικές αγορές στον κόσμο.
Λίγοι θα μπορούσαν να μαντέψουν ότι αυτές οι χαμένες περιοχές αποτελούν τους αρχικούς κρίκους της παγκόσμιας αλυσίδας εφοδιασμού οπιοειδών, το σημείο εκκίνησης για μια από τις μεγαλύτερες φαρμακευτικές αγορές στον κόσμο.
Συνάντησα έναν αγρότη ονόματι Will Bignell στο Botwell, το χωριό όπου φορτηγά φορτωμένα με πρόβατα αδρανούν έξω από το βενζινάδικο. Ο Bignell, ένας άντρας γύρω στα τριάντα, με ανακατεμένα μαλλιά και λαμπερά πράσινα μάτια, ήταν κάτι σαν αγρότης που δεν ήθελε να κάνει τίποτα. Άφησε τη φάρμα της οικογένειάς του εν μέσω παρατεταμένης ξηρασίας, μετακόμισε στο Χόμπαρτ, την πρωτεύουσα της Τασμανίας, και δημιούργησε οικογένεια εκεί.
Το 2009, ο Μπινέλ άρχισε να κάνει ωριαία ταξίδια στη φάρμα του. Αντί να εκτρέφει βοοειδή όπως ένας αξιοπρεπής αγρότης, ο Μπινέλ όργωσε τα βοσκοτόπια του και φύτεψε την πρώτη του σοδειά οπιούχου παπαρούνας, μια ειδική ποικιλία ειδικά σχεδιασμένη για φαρμακευτική χρήση.
Το 2009, ο Μπινέλ άρχισε να κάνει ωριαία ταξίδια στη φάρμα του. Αντί να εκτρέφει βοοειδή όπως ένας αξιοπρεπής αγρότης, ο Μπινέλ όργωσε τα βοσκοτόπια του και φύτεψε την πρώτη του σοδειά οπιούχου παπαρούνας, μια ειδική ποικιλία ειδικά σχεδιασμένη για φαρμακευτική χρήση.
Ο Bignell είχε συμβόλαιο για την καλλιέργεια αυτών των ειδικών ποικιλιών παπαρούνας με την Tasmanian Alkaloids (μια φαρμακευτική εταιρεία με έδρα την Αυστραλία), η οποία, μέχρι να πουληθεί το 2016, ήταν το μοναδικό γεωργικό ερευνητικό έργο στην τεράστια φαρμακευτική αυτοκρατορία της Johnson & Johnson.
Για ένα διάστημα, η Tasmanian Alkaloids προσέφερε δεκάδες χιλιάδες δολάρια στους αγρότες. Οι καλλιεργητές ανέφεραν επίσης ότι έλαβαν υποστήριξη από κολοσσούς όπως η Mercedes-Benz και η BMW για την παραγωγή ποικιλιών φαρμακευτικής παπαρούνας με τις υψηλότερες αποδόσεις. Ο Bignell άρχισε να βλέπει πώς τα πιθανά μακροπρόθεσμα κέρδη από αυτού του είδους τις επενδύσεις προσέλκυαν νέους επαγγελματίες από την ηπειρωτική Αυστραλία πίσω στο νησί.
Αν ήταν μόνο αυτά τα καταραμένα μερινόπουλα (μια ειδική αυστραλιανή ράτσα προβάτων) και το ωραίο μαλλί, αμφιβάλλω πολύ αν θα επέστρεφαν στο νησί. Σύμφωνα με τον Bignell, δουλεύοντας με παπαρούνες, οι αγρότες μπορούσαν εύκολα να συντηρήσουν ολόκληρη την οικογένειά τους. "Επιτέλους παίρνεις μια καταραμένη πληρωμή σε μετρητά- αυτό είναι το όνειρο κάθε αγρότη" λέει.
Για ένα διάστημα, η Tasmanian Alkaloids προσέφερε δεκάδες χιλιάδες δολάρια στους αγρότες. Οι καλλιεργητές ανέφεραν επίσης ότι έλαβαν υποστήριξη από κολοσσούς όπως η Mercedes-Benz και η BMW για την παραγωγή ποικιλιών φαρμακευτικής παπαρούνας με τις υψηλότερες αποδόσεις. Ο Bignell άρχισε να βλέπει πώς τα πιθανά μακροπρόθεσμα κέρδη από αυτού του είδους τις επενδύσεις προσέλκυαν νέους επαγγελματίες από την ηπειρωτική Αυστραλία πίσω στο νησί.
Αν ήταν μόνο αυτά τα καταραμένα μερινόπουλα (μια ειδική αυστραλιανή ράτσα προβάτων) και το ωραίο μαλλί, αμφιβάλλω πολύ αν θα επέστρεφαν στο νησί. Σύμφωνα με τον Bignell, δουλεύοντας με παπαρούνες, οι αγρότες μπορούσαν εύκολα να συντηρήσουν ολόκληρη την οικογένειά τους. "Επιτέλους παίρνεις μια καταραμένη πληρωμή σε μετρητά- αυτό είναι το όνειρο κάθε αγρότη" λέει.
Μετά τη συγκομιδή, τα αποξηραμένα φυτά παπαρούνας επεξεργάζονται σε ακατέργαστο εκχύλισμα και αυτή η λεγόμενη "ναρκωτική πρώτη ύλη" μεταφέρεται σε εργοστάσια παραγωγής. Οι δραστικές ενώσεις που βρίσκονται στην παπαρούνα, γνωστές ως "αλκαλοειδή του οπίου" μετατρέπονται σε φαρμακευτικά συστατικά, τα οποία στη συνέχεια γίνονται παυσίπονα που συνταγογραφούνται για την ανακούφιση του πόνου.
Οι κατασκευαστές χρησιμοποιούν την ίδια πρώτη ύλη για τη σύνθεση ενώσεων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αναστροφή της υπερβολικής δόσης οπιοειδών και τη θεραπεία του εθισμού, όπως η ναλοξόνη και η βουπρενορφίνη.
Οι κατασκευαστές χρησιμοποιούν την ίδια πρώτη ύλη για τη σύνθεση ενώσεων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αναστροφή της υπερβολικής δόσης οπιοειδών και τη θεραπεία του εθισμού, όπως η ναλοξόνη και η βουπρενορφίνη.
Η Τασμανία έγινε αθόρυβα ο κορυφαίος προμηθευτής παγκοσμίως απόλυτα νόμιμων οπιοειδών, τουλάχιστον αρχικά, χάρη σε μια σημαντική ανακάλυψη στην αναπαραγωγή φυτών. Το 1994, οι χημικοί τροποποίησαν την οπιούχο παπαρούνα ώστε να παράγει υψηλότερες αποδόσεις θεβαΐνης (παραμορφίνης), της χημικής πρόδρομης ουσίας της οξυκωδόνης. Το πιο σημαντικό είναι ότι η τροποποίηση αυτή επέτρεψε στους παραγωγούς στις Ηνωμένες Πολιτείες να αποφύγουν έναν μακροχρόνιο ρυθμιστικό περιορισμό.
Ο ιστορικός William B. McAllister, συγγραφέας του βιβλίου "The Drug Trade in the Twentieth Century" (Το εμπόριο ναρκωτικών στον εικοστό αιώνα), προτείνει ότι η βαΐνη μπορεί να αποτελεί παράδειγμα "ρυθμιστικής επιχειρηματικότητας" με τις φαρμακευτικές εταιρείες να προσπαθούν να βρουν τρόπους να παρακάμψουν τους διεθνείς ελέγχους των ναρκωτικών για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς. Η εταιρεία "Tasmanian Alkaloids", την οποία ακολούθησαν και άλλες εταιρείες, ήταν σε θέση να στέλνει την thebaine αθόρυβα παρά τις επίσημες συμφωνίες, επειδή οι κανόνες της Drug Enforcement Administration ρύθμιζαν τις εισαγωγές μορφίνης, αλλά μέχρι το 2000 η thebaine δεν ήταν ακόμη σαφώς καλυμμένη. Αυτό το καθεστώς ελέγχου των ναρκωτικών αποδείχθηκε απαραίτητο για την εκρηκτική ανάπτυξη της παραγωγής οπιοειδών και την υπερπροσφορά τους στην αγορά τα τελευταία 25 χρόνια.
Ο ιστορικός William B. McAllister, συγγραφέας του βιβλίου "The Drug Trade in the Twentieth Century" (Το εμπόριο ναρκωτικών στον εικοστό αιώνα), προτείνει ότι η βαΐνη μπορεί να αποτελεί παράδειγμα "ρυθμιστικής επιχειρηματικότητας" με τις φαρμακευτικές εταιρείες να προσπαθούν να βρουν τρόπους να παρακάμψουν τους διεθνείς ελέγχους των ναρκωτικών για να κερδίσουν μερίδιο αγοράς. Η εταιρεία "Tasmanian Alkaloids", την οποία ακολούθησαν και άλλες εταιρείες, ήταν σε θέση να στέλνει την thebaine αθόρυβα παρά τις επίσημες συμφωνίες, επειδή οι κανόνες της Drug Enforcement Administration ρύθμιζαν τις εισαγωγές μορφίνης, αλλά μέχρι το 2000 η thebaine δεν ήταν ακόμη σαφώς καλυμμένη. Αυτό το καθεστώς ελέγχου των ναρκωτικών αποδείχθηκε απαραίτητο για την εκρηκτική ανάπτυξη της παραγωγής οπιοειδών και την υπερπροσφορά τους στην αγορά τα τελευταία 25 χρόνια.
Η Janssen Pharmaceuticals, Inc. ανέφερε σε ανακοίνωσή της ότι η Johnson & Johnson κατείχε προηγουμένως δύο θυγατρικές εταιρείες, τη Noramco, Inc. και την Tasmanian Alkaloids, οι οποίες συμμετείχαν στην παραγωγή των δραστικών συστατικών που περιέχονται στα οπιοειδή παυσίπονα. Εκπρόσωποι της Janssen Pharmaceuticals δηλώνουν ότι η εν λόγω διαδικασία παραγωγής ρυθμίζεται αυστηρά και παρακολουθείται από την DEA (Drug Enforcement Administration - η αμερικανική υπηρεσία καταπολέμησης ναρκωτικών) και τις παγκόσμιες αρχές.
Επιβάλλουν τους κανονισμούς και ορίζουν ποσοστώσεις διανομής με βάση την εκτίμησή τους για την ανάγκη φαρμάκων που περιέχουν αυτές τις ουσίες και οι εταιρείες συμμορφώνονταν πάντα με τους κανονισμούς αυτούς. Σε ανακοίνωσή της, η Janssen Pharmaceuticals προσθέτει: "Δεν κατέχουμε πλέον αυτές τις θυγατρικές και δεν προωθούμε κανένα οπιοειδές φάρμακο για τον πόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες".
Δεδομένου ότι η παγκόσμια πολιτική για τα ναρκωτικά έχει επικεντρωθεί σε μεγάλο βαθμό σε μεθόδους επηρεασμού της παράνομης αγοράς, όπως εκστρατείες για την εξάλειψη της παπαρούνας και την τιμωρία των ατόμων που παράγουν παράνομα ναρκωτικά, η νομοθετική πλευρά αυτής της παραγωγής λαμβάνει δυσανάλογα λίγη προσοχή.
Η Kathleen J. Friedl, στο βιβλίο της "The Drug Wars in America, 1940-1973"γράφει: "Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να πειθαρχήσει κανείς την παράνομη αγορά είναι να ρυθμίσει τη νόμιμη αγορά", δηλαδή να εφαρμόσει μια πολιτική αποτροπής που συνίσταται σε αυξημένη εποπτεία των γιατρών και των φαρμακοποιών και περιλαμβάνει ποινικές κυρώσεις για παραβάσεις της διακίνησης οπιούχων.
Επιβάλλουν τους κανονισμούς και ορίζουν ποσοστώσεις διανομής με βάση την εκτίμησή τους για την ανάγκη φαρμάκων που περιέχουν αυτές τις ουσίες και οι εταιρείες συμμορφώνονταν πάντα με τους κανονισμούς αυτούς. Σε ανακοίνωσή της, η Janssen Pharmaceuticals προσθέτει: "Δεν κατέχουμε πλέον αυτές τις θυγατρικές και δεν προωθούμε κανένα οπιοειδές φάρμακο για τον πόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες".
Δεδομένου ότι η παγκόσμια πολιτική για τα ναρκωτικά έχει επικεντρωθεί σε μεγάλο βαθμό σε μεθόδους επηρεασμού της παράνομης αγοράς, όπως εκστρατείες για την εξάλειψη της παπαρούνας και την τιμωρία των ατόμων που παράγουν παράνομα ναρκωτικά, η νομοθετική πλευρά αυτής της παραγωγής λαμβάνει δυσανάλογα λίγη προσοχή.
Η Kathleen J. Friedl, στο βιβλίο της "The Drug Wars in America, 1940-1973"γράφει: "Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να πειθαρχήσει κανείς την παράνομη αγορά είναι να ρυθμίσει τη νόμιμη αγορά", δηλαδή να εφαρμόσει μια πολιτική αποτροπής που συνίσταται σε αυξημένη εποπτεία των γιατρών και των φαρμακοποιών και περιλαμβάνει ποινικές κυρώσεις για παραβάσεις της διακίνησης οπιούχων.
Οι διεθνείς ρυθμιστικές αρχές και η DEA παρατήρησαν ότι οι προμηθευτές από την Τασμανία καταστρατηγούσαν τους αρχικούς κανόνες, αλλά αντί να κλείσει το κενό στο νόμο περί προμηθειών, η DEA έκανε αυτό που ζητούσαν τα λόμπι των φαρμακευτικών εταιρειών και άφησε την "έξοδο" για την οξυκωδόνη ανοιχτή.
Μέχρι το 2011, η Johnson & Johnson δήλωσε σε έκθεση προς τον Έλεγχο Θεραπευτικών Προϊόντων της Αυστραλίας ότι οι παπαρούνες με υψηλή περιεκτικότητα σε θεμπαΐνη από αλκαλοειδή της Τασμανίας παρέχουν το 80% της παγκόσμιας αγοράς για την πρώτη ύλη της οξυκωδόνης και συμβάλλουν στο πρώτο κύμα της κρίσης υπερβολικής δόσης. Η οξυκωδόνη που παρασκευάζεται από τη βαΐνη που καλλιεργείται στην Τασμανία πωλείται από την Purdue Pharma ως το εμπορικό προϊόν OxyContin.
Σήμερα, ορισμένοι ειδικοί στον έλεγχο των ναρκωτικών υποστηρίζουν ότι η αυξημένη επιβολή και ασφάλεια, σε συνδυασμό με τις προσπάθειες για τη μείωση των συνταγών για οπιοειδή αναλγητικά και την πρόληψη της εκτροπής νόμιμων φαρμακευτικών προϊόντων, αναγκάζουν πολλούς ανθρώπους που κάνουν χρήση οπιοειδών να αναζητήσουν αλλαγές στην αγορά. Ειδικοί του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο, όπως ο Dan Ciccarone, προειδοποιούν ότι χωρίς μια ανάλογη αύξηση του αριθμού των φαρμάκων και των φαρμάκων που να ανταποκρίνεται στα πραγματικά δεδομένα σχετικά με τον αριθμό των ασθενών που χρησιμοποιούν τέτοια φάρμακα, η προσέγγιση αυτή θα προκαλέσει τη στροφή των ανθρώπων που χρησιμοποιούν οπιοειδή σε αυτοσχέδια προϊόντα όπως η φαιντανύλη και άλλες συνθετικές ουσίες.
ΟStefano Berterame, από τη γραμματεία του Διεθνούς Συμβουλίου Ελέγχου Ναρκωτικών, το οποίο παρακολουθεί την προσφορά και τη ζήτηση στην αγορά ναρκωτικών, λέει ότι η πολιτική των ΗΠΑ για τα οπιοειδή επέτρεψε τη συνταγογράφηση τέτοιων φαρμάκων, η οποία δεν ήταν πάντα ορθολογική.
Όμως το INCB απαιτεί από τις ενδιαφερόμενες κυβερνήσεις να καθορίζουν τις δικές τους εθνικές εκτιμήσεις και παραδοσιακά εμπιστεύονται τις αμερικανικές αρχές για να πατάξουν τις ποσοστώσεις παραγωγής που ορίζει η DEA. "Στις ΗΠΑ,έχουν καλή κατανόηση των εθνικών αναγκών" λέει ο Stefano, και δεν είμαστε σε θέση να αμφισβητήσουμε τις εκτιμήσεις που κάνουν οι ΗΠΑ.
Μέχρι το 2011, η Johnson & Johnson δήλωσε σε έκθεση προς τον Έλεγχο Θεραπευτικών Προϊόντων της Αυστραλίας ότι οι παπαρούνες με υψηλή περιεκτικότητα σε θεμπαΐνη από αλκαλοειδή της Τασμανίας παρέχουν το 80% της παγκόσμιας αγοράς για την πρώτη ύλη της οξυκωδόνης και συμβάλλουν στο πρώτο κύμα της κρίσης υπερβολικής δόσης. Η οξυκωδόνη που παρασκευάζεται από τη βαΐνη που καλλιεργείται στην Τασμανία πωλείται από την Purdue Pharma ως το εμπορικό προϊόν OxyContin.
Σήμερα, ορισμένοι ειδικοί στον έλεγχο των ναρκωτικών υποστηρίζουν ότι η αυξημένη επιβολή και ασφάλεια, σε συνδυασμό με τις προσπάθειες για τη μείωση των συνταγών για οπιοειδή αναλγητικά και την πρόληψη της εκτροπής νόμιμων φαρμακευτικών προϊόντων, αναγκάζουν πολλούς ανθρώπους που κάνουν χρήση οπιοειδών να αναζητήσουν αλλαγές στην αγορά. Ειδικοί του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο, όπως ο Dan Ciccarone, προειδοποιούν ότι χωρίς μια ανάλογη αύξηση του αριθμού των φαρμάκων και των φαρμάκων που να ανταποκρίνεται στα πραγματικά δεδομένα σχετικά με τον αριθμό των ασθενών που χρησιμοποιούν τέτοια φάρμακα, η προσέγγιση αυτή θα προκαλέσει τη στροφή των ανθρώπων που χρησιμοποιούν οπιοειδή σε αυτοσχέδια προϊόντα όπως η φαιντανύλη και άλλες συνθετικές ουσίες.
ΟStefano Berterame, από τη γραμματεία του Διεθνούς Συμβουλίου Ελέγχου Ναρκωτικών, το οποίο παρακολουθεί την προσφορά και τη ζήτηση στην αγορά ναρκωτικών, λέει ότι η πολιτική των ΗΠΑ για τα οπιοειδή επέτρεψε τη συνταγογράφηση τέτοιων φαρμάκων, η οποία δεν ήταν πάντα ορθολογική.
Όμως το INCB απαιτεί από τις ενδιαφερόμενες κυβερνήσεις να καθορίζουν τις δικές τους εθνικές εκτιμήσεις και παραδοσιακά εμπιστεύονται τις αμερικανικές αρχές για να πατάξουν τις ποσοστώσεις παραγωγής που ορίζει η DEA. "Στις ΗΠΑ,έχουν καλή κατανόηση των εθνικών αναγκών" λέει ο Stefano, και δεν είμαστε σε θέση να αμφισβητήσουμε τις εκτιμήσεις που κάνουν οι ΗΠΑ.
Πώς η Τασμανία ματαίωσε τη νομική ρύθμιση και έφερε τα πάνω κάτω στην οικονομία των οπιοειδών
Η άνοδος της Τασμανίας στην παγκόσμια αγορά οπιοειδών αποδίδεται συχνά στην τοποθεσία του νησιού: η απομόνωση, ο μικρός πληθυσμός και η περιορισμένη καλλιεργήσιμη γη, σύμφωνα με έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων του 1989, ενισχύουν την ασφάλεια και θέτουν φυσικά όρια στην επέκταση της καλλιέργειας οπίου. Αλλά ο Brian Hartnett, πρώην επικεφαλής της Tasmanian Alkaloids, λέει ότι ο πραγματικός λόγος που η παπαρούνα που καλλιεργείται για την παραγωγή φαρμάκων άρχισε να αναπτύσσεται στους Αντίποδες ήταν εξαιτίας των αμερικανικών ενεργειών.
"Είναι πραγματικά μια αντανάκλαση της πολιτικής της αμερικανικής κυβέρνησης" λέει ο Hartnett. Οι Αμερικανοί αγρότες μπορούσαν να καλλιεργούν οπιούχα παπαρούνα, αλλά σύμφωνα με την Ενιαία Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά του 1961 και τις επακόλουθες διεθνείς συνθήκες ελέγχου των ναρκωτικών, οι ΗΠΑ συμφώνησαν να συνεχίσουν την πολιτική τους να αναθέτουν την καλλιέργεια της παπαρούνας κυρίως στους λεγόμενους "παραδοσιακούς προμηθευτές" που αρχικά προσδιορίστηκαν ως Ινδία, Τουρκία, Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Βιρμανία, Βουλγαρία, Ιράν, Πακιστάν, Βιετνάμ και ΕΣΣΔ.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, όταν κυβερνητικοί αξιωματούχοι στην Τασμανία ενθάρρυναν τους αγρότες να μετακινηθούν από μικρά πειραματικά δικά τους αγροτεμάχια στη λεγόμενη παραγωγή "ευρείας έκτασης", η Αυστραλία, που δεν βρισκόταν στον κατάλογο των παραδοσιακών προμηθευτών, δημιούργησε ένα πλεόνασμα πρώτων υλών για ναρκωτικά που ήταν, όπως διαπίστωσε αργότερα η Επιτροπή του ΟΗΕ για τα Ναρκωτικά σε έκθεση του 1989, "πέρα από τις νόμιμες ανάγκες του κόσμου."
Αν οι αμερικανοί παρασκευαστές ναρκωτικών έδιναν προτεραιότητα στους προμηθευτές της Τασμανίας, αυτό θα υπονόμευε τις συμβατικές υποχρεώσεις των ΗΠΑ, και έτσι το 1981 οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής εφάρμοσαν αυτό που ένα στέλεχος της Τασμανίας για τα αλκαλοειδή αποκάλεσε "τονδιαβόητο κανόνα 80/20".
Η άνοδος της Τασμανίας στην παγκόσμια αγορά οπιοειδών αποδίδεται συχνά στην τοποθεσία του νησιού: η απομόνωση, ο μικρός πληθυσμός και η περιορισμένη καλλιεργήσιμη γη, σύμφωνα με έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων του 1989, ενισχύουν την ασφάλεια και θέτουν φυσικά όρια στην επέκταση της καλλιέργειας οπίου. Αλλά ο Brian Hartnett, πρώην επικεφαλής της Tasmanian Alkaloids, λέει ότι ο πραγματικός λόγος που η παπαρούνα που καλλιεργείται για την παραγωγή φαρμάκων άρχισε να αναπτύσσεται στους Αντίποδες ήταν εξαιτίας των αμερικανικών ενεργειών.
"Είναι πραγματικά μια αντανάκλαση της πολιτικής της αμερικανικής κυβέρνησης" λέει ο Hartnett. Οι Αμερικανοί αγρότες μπορούσαν να καλλιεργούν οπιούχα παπαρούνα, αλλά σύμφωνα με την Ενιαία Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά του 1961 και τις επακόλουθες διεθνείς συνθήκες ελέγχου των ναρκωτικών, οι ΗΠΑ συμφώνησαν να συνεχίσουν την πολιτική τους να αναθέτουν την καλλιέργεια της παπαρούνας κυρίως στους λεγόμενους "παραδοσιακούς προμηθευτές" που αρχικά προσδιορίστηκαν ως Ινδία, Τουρκία, Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Βιρμανία, Βουλγαρία, Ιράν, Πακιστάν, Βιετνάμ και ΕΣΣΔ.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, όταν κυβερνητικοί αξιωματούχοι στην Τασμανία ενθάρρυναν τους αγρότες να μετακινηθούν από μικρά πειραματικά δικά τους αγροτεμάχια στη λεγόμενη παραγωγή "ευρείας έκτασης", η Αυστραλία, που δεν βρισκόταν στον κατάλογο των παραδοσιακών προμηθευτών, δημιούργησε ένα πλεόνασμα πρώτων υλών για ναρκωτικά που ήταν, όπως διαπίστωσε αργότερα η Επιτροπή του ΟΗΕ για τα Ναρκωτικά σε έκθεση του 1989, "πέρα από τις νόμιμες ανάγκες του κόσμου."
Αν οι αμερικανοί παρασκευαστές ναρκωτικών έδιναν προτεραιότητα στους προμηθευτές της Τασμανίας, αυτό θα υπονόμευε τις συμβατικές υποχρεώσεις των ΗΠΑ, και έτσι το 1981 οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής εφάρμοσαν αυτό που ένα στέλεχος της Τασμανίας για τα αλκαλοειδή αποκάλεσε "τονδιαβόητο κανόνα 80/20".
Ο κανόνας 80/20 απαιτεί από τους αμερικανούς παραγωγούς να εισάγουν το 80% όλων των φαρμάκων από την Ινδία και την Τουρκία, δίνοντας σε αυτά τα κρατικά μονοπώλια ελεύθερη πρόσβαση στην αγορά. Ο κανόνας αυτός έχει, στην πραγματικότητα, σημαντικότερους στόχους εξωτερικής πολιτικής. Αποκλείει άλλες παραδοσιακές περιοχές καλλιέργειας παπαρούνας, όπως το Αφγανιστάν, από τη νόμιμη αγορά, επειδή δεν κατάφεραν να μειώσουν την παραγωγή παράνομων καλλιεργειών ναρκωτικών. Επιπλέον, ο κανόνας λειτουργεί ως περιορισμός, αφήνοντας μόνο το 20% της αμερικανικής αγοράς ανοιχτό σε επτά πολυεθνικές εταιρείες που εξάγουν πρώτες ύλες για τη βιομηχανία, στην Αυστραλία, την Ουγγαρία, την Πολωνία, τη Γαλλία και μέχρι το 2008 στην πρώην Γιουγκοσλαβία (η οποία έκτοτε αντικαταστάθηκε από την Ισπανία), μέχρι που εμφανίστηκε η Τασμανία με τις καλλιέργειες θεμπάιν.
Δεδομένου ότι η μορφίνη είναι μάλλον δύσκολο και σχετικά φθηνό να μετατραπεί σε μια κατηγορία φαρμάκων που περιλαμβάνει την οξυκωδόνη, ο κανόνας 80/20 περιόρισε αποτελεσματικά την παραγωγή της θεμπαΐνης, η οποία με τη σειρά της περιόρισε την παραγωγή αυτών των λεγόμενων ημισυνθετικών φαρμακευτικών παυσίπονων. Τότε, το 1994, ένας ερευνητής αλκαλοειδών από την Τασμανία, ο Τόνι Φιστ, μελέτησε χιλιάδες σπόρους παπαρούνας τοποθετώντας τους σε ένα χημικό διάλυμα και ανακάλυψε ένα μεταλλαγμένο φυτό παπαρούνας που ονόμασε "Norman" (λογοπαίγνιο με το "Norman" - no morphine - "χωρίς μορφίνη").
Δεδομένου ότι η μορφίνη είναι μάλλον δύσκολο και σχετικά φθηνό να μετατραπεί σε μια κατηγορία φαρμάκων που περιλαμβάνει την οξυκωδόνη, ο κανόνας 80/20 περιόρισε αποτελεσματικά την παραγωγή της θεμπαΐνης, η οποία με τη σειρά της περιόρισε την παραγωγή αυτών των λεγόμενων ημισυνθετικών φαρμακευτικών παυσίπονων. Τότε, το 1994, ένας ερευνητής αλκαλοειδών από την Τασμανία, ο Τόνι Φιστ, μελέτησε χιλιάδες σπόρους παπαρούνας τοποθετώντας τους σε ένα χημικό διάλυμα και ανακάλυψε ένα μεταλλαγμένο φυτό παπαρούνας που ονόμασε "Norman" (λογοπαίγνιο με το "Norman" - no morphine - "χωρίς μορφίνη").
"Στην πραγματικότητα ήταν κάπως τυχερός" λέει ο Fist. Η μεταλλαγμένη παπαρούνα παρήγαγε θεβαΐνη αντί για μορφίνη και, σύμφωνα με τον Fist, μείωσε περισσότερο από το μισό το κόστος παραγωγής οξυκωδόνης. Οι αγρότες φύτεψαν την πρώτη εμπορική καλλιέργεια παπαρούνας Norman το 1997, ενώ η Purdue Pharma ανέβαζε επιθετικά την παραγωγή του OxyContin, του ιδιόκτητου φαρμάκου της οξυκωδόνης.
"Αν δεν έπαιρναν τη βαΐνη" λέει ο Fist, "δεν θα μπορούσαν να καλύψουν τη ζήτηση για οξυκωδόνη. Οι εξαγωγές οπιούχων δεν έχουν κοπεί, σύμφωνα με τους αξιωματούχους της Τασμανίας. Η τεμπαΐνη έχει παρακάμψει τον κανόνα 80/20 και όπως δήλωσε ένας κυβερνητικός αξιωματούχος στο ραδιόφωνο ABC της Αυστραλίας, "δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η ζήτηση για τεμπαΐνη θα αυξηθεί και οι Αμερικανοί ειδικότερα θα πάρουν ό,τι μπορούμε να παράγουμε."
Αυτό ακριβώς συνέβη: Μεταξύ 1993 και 2015, η ετήσια συνολική παραγωγή (σύμφωνα με την DEA, η συνολική ποσότητα των οπιοειδών που παράγονται) τριπλασιάστηκε. Ο Willem Scholten, σύμβουλος πολιτικής για τον έλεγχο των ναρκωτικών στη Λόπικα της Ολλανδίας, εκτιμά ότι η κατανάλωση των επτά συνήθως συνταγογραφούμενων ισχυρών οπιοειδών αναλγητικών του Πίνακα ΙΙ, εκφρασμένη σε μονάδες μορφίνης χιλιοστογραμμάρια, έχει επταπλασιαστεί. Μόνο η ποσόστωση της οξυκωδόνης έχει αυξηθεί από 3,5 τόνους ετησίως σε περισσότερους από 150 τόνους. Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, η μέση δόση ανά άτομο σχεδόν τριπλασιάστηκε μεταξύ 1999 και 2015.
"Αν δεν έπαιρναν τη βαΐνη" λέει ο Fist, "δεν θα μπορούσαν να καλύψουν τη ζήτηση για οξυκωδόνη. Οι εξαγωγές οπιούχων δεν έχουν κοπεί, σύμφωνα με τους αξιωματούχους της Τασμανίας. Η τεμπαΐνη έχει παρακάμψει τον κανόνα 80/20 και όπως δήλωσε ένας κυβερνητικός αξιωματούχος στο ραδιόφωνο ABC της Αυστραλίας, "δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η ζήτηση για τεμπαΐνη θα αυξηθεί και οι Αμερικανοί ειδικότερα θα πάρουν ό,τι μπορούμε να παράγουμε."
Αυτό ακριβώς συνέβη: Μεταξύ 1993 και 2015, η ετήσια συνολική παραγωγή (σύμφωνα με την DEA, η συνολική ποσότητα των οπιοειδών που παράγονται) τριπλασιάστηκε. Ο Willem Scholten, σύμβουλος πολιτικής για τον έλεγχο των ναρκωτικών στη Λόπικα της Ολλανδίας, εκτιμά ότι η κατανάλωση των επτά συνήθως συνταγογραφούμενων ισχυρών οπιοειδών αναλγητικών του Πίνακα ΙΙ, εκφρασμένη σε μονάδες μορφίνης χιλιοστογραμμάρια, έχει επταπλασιαστεί. Μόνο η ποσόστωση της οξυκωδόνης έχει αυξηθεί από 3,5 τόνους ετησίως σε περισσότερους από 150 τόνους. Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, η μέση δόση ανά άτομο σχεδόν τριπλασιάστηκε μεταξύ 1999 και 2015.
Τα βαθύτερα αίτια του εθισμού είναι πολύπλοκα και υπάρχουν επίσης πολλοί κοινωνικοί παράγοντες. Ορισμένοι ειδικοί σε θέματα εθισμού υποστηρίζουν ότι η χρήση ναρκωτικών μπορεί να είναι ένας τρόπος διαφυγής από σωματικά και ψυχολογικά τραύματα, απόγνωση και ανισότητα. Οι ασθενείς στους οποίους συνταγογραφούνται οπιοειδή για μεγάλα χρονικά διαστήματα και σε υψηλές δόσεις διατρέχουν κίνδυνο σωματικής εξάρτησης.
Οι δραματικές αλλαγές στην προσφορά έχουν οδηγήσει στην παράνομη χρήση φαρμακευτικών φαρμάκων όπως η οξυκωδόνη, η οξυμορφόνη και άλλα παυσίπονα. Έχουν γίνει τα ναρκωτικά επιλογής σε πολλά κοινωνικά στρώματα.
Μέχρι το 2001, το OxyContin είχε αποκτήσει τη φήμη της "ηρωίνης για τους βλάχους". Το 2017, η φαρμακευτική εταιρεία Mallinckrodt συμφώνησε να καταβάλει 35 εκατομμύρια δολάρια για να διευθετήσει αγωγή του Υπουργείου Δικαιοσύνης, οι εκπρόσωποι της οποίας ισχυρίστηκαν ότι η Mallinckrodt δεν είχε εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της να εντοπίσει και να ενημερώσει την DEA για ύποπτες μεγάλες παραγγελίες γενόσημων OxyContin. ΗMallinckrodt αρνείται τους ισχυρισμούς.
Πίσω στο 1999, ένας αξιωματούχος της πολιτείας της Τασμανίας δήλωσε σε συνέντευξή του ότι οι ομοσπονδιακές ρυθμιστικές αρχές των ΗΠΑ είχαν εξετάσει το ενδεχόμενο να κλείσουν το παραθυράκι και να επεκτείνουν το όριο του 20% για να μειώσουν τις εισαγωγές τεμπαΐνης από την Αυστραλία.
"Η DEA ερεύνησε την αλλαγή του κανόνα 80/20" λέει η Christina A. Sunnerud, επιστημονική σύμβουλος της DEA, και έστειλε μια ειδοποίηση στις εταιρείες, αλλά στη συνέχεια αποφασίσαμε να το αφήσουμε έτσι. Μαζί με αλλαγές που χρειάστηκαν δεκαετίες ή και περισσότερο για να υιοθετηθούν, όπως η άρση των εμπορικών φραγμών και η απελευθέρωση της διαχείρισης του πόνου, η DEA, υπό την πίεση των φαρμακευτικών εταιρειών, εγκατέλειψε ένα παραδοσιακό ρυθμιστικό εργαλείο για τα οπιοειδή.
"Αυτή η απόφαση αντιβαίνει στην ίδια την αρχή, την ίδια την ιδέα της ρύθμισης των ναρκωτικών" λέει ο Friedl, ιστορικός κατά των ναρκωτικών στις ΗΠΑ. "Το να πάρει η DEA αυτή την απόφαση δεν έχει κανένα απολύτως νόημα στα μάτια μου " προσθέτει. Απαντώντας σε σχετικό αίτημα, η DEA δεν παρείχε καμία τεκμηρίωση της απόφασης για την εξαίρεση της θεμπαΐνης, αν και σε μια επιστολή του 2016 από μια καναδική εταιρεία, η υπηρεσία επανέλαβε τις συμβατικές δεσμεύσεις των ΗΠΑ για την υποστήριξη των παραδοσιακών προμηθευτών.
Στην πραγματικότητα, οι αξιωματούχοι της DEA υποστηρίζουν ότι οι ποσοστώσεις εισαγωγής της θεμπαΐνης ήταν δικαιολογημένες, βασισμένες σε νόμιμες ανάγκες, και ότι τέθηκαν σε ισχύ ως απάντηση σε μια αλλαγή στην πολιτική συνταγογράφησης.
"Η DEA ερεύνησε την αλλαγή του κανόνα 80/20" λέει η Christina A. Sunnerud, επιστημονική σύμβουλος της DEA, και έστειλε μια ειδοποίηση στις εταιρείες, αλλά στη συνέχεια αποφασίσαμε να το αφήσουμε έτσι. Μαζί με αλλαγές που χρειάστηκαν δεκαετίες ή και περισσότερο για να υιοθετηθούν, όπως η άρση των εμπορικών φραγμών και η απελευθέρωση της διαχείρισης του πόνου, η DEA, υπό την πίεση των φαρμακευτικών εταιρειών, εγκατέλειψε ένα παραδοσιακό ρυθμιστικό εργαλείο για τα οπιοειδή.
"Αυτή η απόφαση αντιβαίνει στην ίδια την αρχή, την ίδια την ιδέα της ρύθμισης των ναρκωτικών" λέει ο Friedl, ιστορικός κατά των ναρκωτικών στις ΗΠΑ. "Το να πάρει η DEA αυτή την απόφαση δεν έχει κανένα απολύτως νόημα στα μάτια μου " προσθέτει. Απαντώντας σε σχετικό αίτημα, η DEA δεν παρείχε καμία τεκμηρίωση της απόφασης για την εξαίρεση της θεμπαΐνης, αν και σε μια επιστολή του 2016 από μια καναδική εταιρεία, η υπηρεσία επανέλαβε τις συμβατικές δεσμεύσεις των ΗΠΑ για την υποστήριξη των παραδοσιακών προμηθευτών.
Στην πραγματικότητα, οι αξιωματούχοι της DEA υποστηρίζουν ότι οι ποσοστώσεις εισαγωγής της θεμπαΐνης ήταν δικαιολογημένες, βασισμένες σε νόμιμες ανάγκες, και ότι τέθηκαν σε ισχύ ως απάντηση σε μια αλλαγή στην πολιτική συνταγογράφησης.
Εξάλλου, η απορρύθμιση της νόμιμης αγοράς και η ραγδαία ανάπτυξη της παράνομης μαύρης αγοράς οπιοειδών που ξεχειλίζει από φαιντανύλη έχουν ένα κοινό: Και οι δύο έθεσαν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία στην επιδίωξη του κέρδους.
Το 2011, ο Dan Ciccarone, ερευνητής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο, ο οποίος μελετά τη δυναμική της αγοράς οπιοειδών και ηγείται μιας μακροχρόνιας μελέτης που χρηματοδοτείται από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας και ονομάζεται Heroin in Transition, είδε τα αποτελέσματα από πρώτο χέρι. Πέταξε στη Φιλαδέλφεια για ένα ταξίδι εργασίας και σχεδόν αμέσως έπεσε πάνω σε έναν άνδρα που έψαχνε για ναρκωτικά οπιοειδών. Ο τύπος ήταν έξαλλος επειδή, όπως θυμάται ο Ciccarone, ο γιατρός του είχε πρόσφατα σταματήσει να του συνταγογραφεί οπιοειδή αναλγητικά.
Τηλεφώνησε αμέσως στους συναδέλφους του και τους είπε: "Μόλις έκανα μια ανακάλυψη που θα σας καταπλήξει".
Η ομάδα του Ciccarone μίλησε με δεκάδες ανθρώπους που είχαν στραφεί στην ηρωίνη αφού δεν μπορούσαν να βρουν οπιοειδή χάπια, ειδικά μετά την αλλαγή του OxyContin το 2010 ώστε να είναι πιο δύσκολο να θρυμματιστεί και να χρησιμοποιηθεί ενδορινικά. Η μελέτη τους συνεχίστηκε το 2012 και συνέπεσε με το πρώτο κύμα της κρίσης υπερβολικής δόσης, η οποία σχετιζόταν με τα συνταγογραφούμενα παυσίπονα. Στη συνέχεια, ήρθε το δεύτερο κύμα - αύξηση των θανάτων που σχετίζονται με την ηρωίνη.
Από τότε, οι ΗΠΑ έχουν εισέλθει σε ένα τρίτο κύμα, με τη φαιντανύλη και τα παράνομα παρασκευασμένα οπιοειδή να ξεπερνούν την ηρωίνη σε συχνότητα χρήσης, με αποτέλεσμα περισσότερες από 70.000 θανατηφόρες υπερβολικές δόσεις στις ΗΠΑ το 2017. Αν και οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν ηρωίνη έχουν προτιμήσεις, ο Ciccarone και οι συνάδελφοί του πιστεύουν ότι πολλοί επιλέγουν τη φαιντανύλη χωρίς να το θέλουν. Μέχρι πρόσφατα, λέει, μέχρι να αυξηθεί η προσφορά, υπήρχε μικρή ζήτηση για φαιντανύλη.
Το 2011, ο Dan Ciccarone, ερευνητής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο, ο οποίος μελετά τη δυναμική της αγοράς οπιοειδών και ηγείται μιας μακροχρόνιας μελέτης που χρηματοδοτείται από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας και ονομάζεται Heroin in Transition, είδε τα αποτελέσματα από πρώτο χέρι. Πέταξε στη Φιλαδέλφεια για ένα ταξίδι εργασίας και σχεδόν αμέσως έπεσε πάνω σε έναν άνδρα που έψαχνε για ναρκωτικά οπιοειδών. Ο τύπος ήταν έξαλλος επειδή, όπως θυμάται ο Ciccarone, ο γιατρός του είχε πρόσφατα σταματήσει να του συνταγογραφεί οπιοειδή αναλγητικά.
Τηλεφώνησε αμέσως στους συναδέλφους του και τους είπε: "Μόλις έκανα μια ανακάλυψη που θα σας καταπλήξει".
Η ομάδα του Ciccarone μίλησε με δεκάδες ανθρώπους που είχαν στραφεί στην ηρωίνη αφού δεν μπορούσαν να βρουν οπιοειδή χάπια, ειδικά μετά την αλλαγή του OxyContin το 2010 ώστε να είναι πιο δύσκολο να θρυμματιστεί και να χρησιμοποιηθεί ενδορινικά. Η μελέτη τους συνεχίστηκε το 2012 και συνέπεσε με το πρώτο κύμα της κρίσης υπερβολικής δόσης, η οποία σχετιζόταν με τα συνταγογραφούμενα παυσίπονα. Στη συνέχεια, ήρθε το δεύτερο κύμα - αύξηση των θανάτων που σχετίζονται με την ηρωίνη.
Από τότε, οι ΗΠΑ έχουν εισέλθει σε ένα τρίτο κύμα, με τη φαιντανύλη και τα παράνομα παρασκευασμένα οπιοειδή να ξεπερνούν την ηρωίνη σε συχνότητα χρήσης, με αποτέλεσμα περισσότερες από 70.000 θανατηφόρες υπερβολικές δόσεις στις ΗΠΑ το 2017. Αν και οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν ηρωίνη έχουν προτιμήσεις, ο Ciccarone και οι συνάδελφοί του πιστεύουν ότι πολλοί επιλέγουν τη φαιντανύλη χωρίς να το θέλουν. Μέχρι πρόσφατα, λέει, μέχρι να αυξηθεί η προσφορά, υπήρχε μικρή ζήτηση για φαιντανύλη.
View attachment SDEov3jG1c.jpeg
Επίλογος
Το 2016, η SK Capital Partners, μια εταιρεία ιδιωτικών κεφαλαίων, εξαγόρασε τις Noramco και Tasmanian Alkaloids, πρώην θυγατρικές της Johnson & Johnson που εμπλέκονται στην αλυσίδα εφοδιασμού οπιοειδών. Την ίδια χρονιά, ο Aaron Davenport, διευθύνων σύμβουλος της SK, δήλωσε ότι θεωρούσε τα Tasmanian Designer Poppies ως κρίσιμο αποτρεπτικό παράγοντα για την κατάχρηση. Οι όροι της πώλησης είναι εμπιστευτικοί, αλλά η εταιρεία δεν έχει αναφερθεί σε πρόσφατες κρατικές αγωγές που κατατέθηκαν εναντίον εταιρειών που εμπλέκονται στην αλυσίδα εφοδιασμού οπιοειδών.
Στις αρχές του 2019, ο γενικός εισαγγελέας της Οκλαχόμα χαρακτήρισε την Johnson & Johnson "κλέφτες του νόμου" σε αγωγές που κατηγορούν την εταιρεία για τη δημιουργία "δημόσιας όχλησης" μέσω παραπλανητικού μάρκετινγκ. Η αγωγή αναμένεται να διαρκέσει δύο μήνες. Η Johnson & Johnson αρνείται οποιαδήποτε παράβαση. Οι δικηγόροι που εκπροσωπούν την εταιρεία υποστηρίζουν ότι γίνεται κατάχρηση του νόμου περί δημόσιας βλάβης και λένε ότι η εταιρεία δεν μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνη είτε για την πώληση προϊόντων που ρυθμίζονται από την κυβέρνηση είτε για την παρασκευή, πώληση ή προώθηση ουσιών που έχουν εγκριθεί από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων και παρασκευάζονται από άλλες εταιρείες χρησιμοποιώντας τις πρώτες ύλες των φαρμάκων τους.
"Οι ενέργειές μας κατά την προώθηση αυτών των σημαντικών συνταγογραφούμενων φαρμάκων κατά του πόνου ήταν κατάλληλες και υπεύθυνες", ανέφερε η Janssen Pharmaceuticals σε μια έτοιμη δήλωση, "Οι ισχυρισμοί που διατυπώθηκαν εναντίον της εταιρείας μας είναι αβάσιμοι και εντελώς αβάσιμοι. Το επιχείρημα είναι ότι οι κατασκευαστές φαρμάκων δεν μπορούν να θεωρηθούν υπεύθυνοι επειδή οι ρυθμιστικές αρχές έχουν αποποιηθεί των ευθυνών τους.
Το 2016, η SK Capital Partners, μια εταιρεία ιδιωτικών κεφαλαίων, εξαγόρασε τις Noramco και Tasmanian Alkaloids, πρώην θυγατρικές της Johnson & Johnson που εμπλέκονται στην αλυσίδα εφοδιασμού οπιοειδών. Την ίδια χρονιά, ο Aaron Davenport, διευθύνων σύμβουλος της SK, δήλωσε ότι θεωρούσε τα Tasmanian Designer Poppies ως κρίσιμο αποτρεπτικό παράγοντα για την κατάχρηση. Οι όροι της πώλησης είναι εμπιστευτικοί, αλλά η εταιρεία δεν έχει αναφερθεί σε πρόσφατες κρατικές αγωγές που κατατέθηκαν εναντίον εταιρειών που εμπλέκονται στην αλυσίδα εφοδιασμού οπιοειδών.
Στις αρχές του 2019, ο γενικός εισαγγελέας της Οκλαχόμα χαρακτήρισε την Johnson & Johnson "κλέφτες του νόμου" σε αγωγές που κατηγορούν την εταιρεία για τη δημιουργία "δημόσιας όχλησης" μέσω παραπλανητικού μάρκετινγκ. Η αγωγή αναμένεται να διαρκέσει δύο μήνες. Η Johnson & Johnson αρνείται οποιαδήποτε παράβαση. Οι δικηγόροι που εκπροσωπούν την εταιρεία υποστηρίζουν ότι γίνεται κατάχρηση του νόμου περί δημόσιας βλάβης και λένε ότι η εταιρεία δεν μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνη είτε για την πώληση προϊόντων που ρυθμίζονται από την κυβέρνηση είτε για την παρασκευή, πώληση ή προώθηση ουσιών που έχουν εγκριθεί από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων και παρασκευάζονται από άλλες εταιρείες χρησιμοποιώντας τις πρώτες ύλες των φαρμάκων τους.
"Οι ενέργειές μας κατά την προώθηση αυτών των σημαντικών συνταγογραφούμενων φαρμάκων κατά του πόνου ήταν κατάλληλες και υπεύθυνες", ανέφερε η Janssen Pharmaceuticals σε μια έτοιμη δήλωση, "Οι ισχυρισμοί που διατυπώθηκαν εναντίον της εταιρείας μας είναι αβάσιμοι και εντελώς αβάσιμοι. Το επιχείρημα είναι ότι οι κατασκευαστές φαρμάκων δεν μπορούν να θεωρηθούν υπεύθυνοι επειδή οι ρυθμιστικές αρχές έχουν αποποιηθεί των ευθυνών τους.
Εν τω μεταξύ, ο FDA συνεχίζει να ενθαρρύνει τους κατασκευαστές να αναπτύξουν φάρμακα που αποτρέπουν την κατάχρηση οπιοειδών. Οι ερευνητές υποδεικνύουν ότι η στρατηγική να γίνουν τα συνταγογραφούμενα οπιοειδή πιο δύσκολα στο σχεδιασμό αλλαγών και στην παραποίηση, ενώ μερικές φορές είναι αποτελεσματική, μπορεί να οδηγήσει σε παράδοξα και ανεπιθύμητα αποτελέσματα. Η συνεχιζόμενη εξάρτηση από τις ρυθμιστικές δυνάμεις της αγοράς οδηγεί το κοινό να πιστεύει ότι οι υφιστάμενοι κανονισμοί και περιορισμοί θα λύσουν την τρέχουσα κρίση.
Επιστροφή στο Botwell της Τασμανίας. Σε ένα χωριό περίπου 3.000 πόδια πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, όπου κανείς δεν έμενε σε επαφή με τους πελάτες του στην άλλη άκρη του κόσμου όπως έκανε ο Will Bignell: εξέπεμπε ένα σήμα από έναν κοντινό λόφο και συνδεόταν σε φόρουμ για να επικοινωνεί με τους άλλους συναδέλφους του. Ο Bignell χειριζόταν μη επανδρωμένα αεροσκάφη πάνω από το αγρόκτημά του και μελετούσε αεροφωτογραφίες σε τόσο υψηλή ανάλυση που μπορούσε να δει ένα μεμονωμένο πέλμα ελαστικού, και όλα αυτά στην προσπάθειά του να λάβει υψηλότερες δόσεις ναρκωτικών ουσιών από την καλλιέργεια παπαρούνας.
Η παπαρούνα είχε κεντρικό ρόλο στην απόφαση του Bignell να επιστρέψει στο οικογενειακό αγρόκτημα όπου ζει και εργάζεται τώρα. "Ζήσε το όνειρο" μου λέει όταν του τηλεφωνώ στα τέλη του 2017. Εκείνη την ημέρα, ο Bignell απλώς όργωνε τα χωράφια του. Με την πάροδο του χρόνου, συνειδητοποίησε ότι το να έχει τα μέσα για τον βιοπορισμό του αμφισβητείται. Μια μέρα έπιασε κουβέντα με έναν φίλο στη Φλόριντα που είχε γνωρίσει στο διαδίκτυο και τον ρώτησε:
- Καλλιεργείς όπιο;
- Ναι, και καλλιεργώ πολύ από αυτό. Είμαι ένας από τους μεγαλύτερους προμηθευτές στον κόσμο. Προμηθεύουμε την Αμερική και προμηθεύουμε πολύ από αυτό.
- Ουάου, δεν ξέρω τι να σκεφτώ γι' αυτό. Ξέρεις ότι η αδερφή μου πέθανε από υπερβολική δόση πριν από τρία χρόνια;
Τότε ο Bignell μου είπε: "Είναι πολύ αναστατωτικό όταν ακούς τέτοια πράγματα." Στο βάθος άκουγα τον θόρυβο των αυτοκινήτων. Ο Bignell οδηγούσε με σταθερό ρυθμό, γυρίζοντας το χώμα για τη σοδειά της επόμενης χρονιάς. Δεν είχε καθόλου χέρια στο τιμόνι και οδηγούσε με αυτόματο πιλότο.
Επιστροφή στο Botwell της Τασμανίας. Σε ένα χωριό περίπου 3.000 πόδια πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, όπου κανείς δεν έμενε σε επαφή με τους πελάτες του στην άλλη άκρη του κόσμου όπως έκανε ο Will Bignell: εξέπεμπε ένα σήμα από έναν κοντινό λόφο και συνδεόταν σε φόρουμ για να επικοινωνεί με τους άλλους συναδέλφους του. Ο Bignell χειριζόταν μη επανδρωμένα αεροσκάφη πάνω από το αγρόκτημά του και μελετούσε αεροφωτογραφίες σε τόσο υψηλή ανάλυση που μπορούσε να δει ένα μεμονωμένο πέλμα ελαστικού, και όλα αυτά στην προσπάθειά του να λάβει υψηλότερες δόσεις ναρκωτικών ουσιών από την καλλιέργεια παπαρούνας.
Η παπαρούνα είχε κεντρικό ρόλο στην απόφαση του Bignell να επιστρέψει στο οικογενειακό αγρόκτημα όπου ζει και εργάζεται τώρα. "Ζήσε το όνειρο" μου λέει όταν του τηλεφωνώ στα τέλη του 2017. Εκείνη την ημέρα, ο Bignell απλώς όργωνε τα χωράφια του. Με την πάροδο του χρόνου, συνειδητοποίησε ότι το να έχει τα μέσα για τον βιοπορισμό του αμφισβητείται. Μια μέρα έπιασε κουβέντα με έναν φίλο στη Φλόριντα που είχε γνωρίσει στο διαδίκτυο και τον ρώτησε:
- Καλλιεργείς όπιο;
- Ναι, και καλλιεργώ πολύ από αυτό. Είμαι ένας από τους μεγαλύτερους προμηθευτές στον κόσμο. Προμηθεύουμε την Αμερική και προμηθεύουμε πολύ από αυτό.
- Ουάου, δεν ξέρω τι να σκεφτώ γι' αυτό. Ξέρεις ότι η αδερφή μου πέθανε από υπερβολική δόση πριν από τρία χρόνια;
Τότε ο Bignell μου είπε: "Είναι πολύ αναστατωτικό όταν ακούς τέτοια πράγματα." Στο βάθος άκουγα τον θόρυβο των αυτοκινήτων. Ο Bignell οδηγούσε με σταθερό ρυθμό, γυρίζοντας το χώμα για τη σοδειά της επόμενης χρονιάς. Δεν είχε καθόλου χέρια στο τιμόνι και οδηγούσε με αυτόματο πιλότο.