Μεταβαλλόμενη πολιτική για την κάνναβη

[Brain]

Η θεραπεία για τη διαταραχή χρήσης οπιοειδών πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις μεταβαλλόμενες πολιτικές για την κάνναβη, ώστε να μεγιστοποιούνται οι ευκαιρίες των ανθρώπων για ανάκαμψη.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες βιώνουν μια σοβαρή επιδημία υπερβολικής δόσης που αρχικά προκλήθηκε από την κατάχρηση παυσίπονων χαπιών και στη συνέχεια στοίχισε τη ζωή σε πολλούς λόγω της ηρωίνης και του συνθετικού οπιοειδούς φαιντανύλης.

Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, περισσότεροι από 81.000 θάνατοι αναφέρθηκαν πέρυσι λόγω υπερβολικής δόσης οπιοειδών.

Εκατομμύρια Αμερικανοί πάσχουν από διαταραχή χρήσης οπιοειδών, ωστόσο, από το 2021, τέσσερις στους πέντε από αυτούς δεν λάμβαναν την απαραίτητη θεραπεία. Αυτό εξηγεί την κρίσιμη ανάγκη να επεκταθεί η πρόσβαση στη φαρμακευτικά υποβοηθούμενη θεραπεία για να βοηθηθούν οι άνθρωποι να αναρρώσουν.

Ένα από τα σημαντικότερα εμπόδια στην αποτελεσματική θεραπεία είναι ο περιορισμός της χρήσης κάνναβης για τους δυνητικούς ασθενείς. Επί του παρόντος, πολλά προγράμματα που βοηθούν άτομα με διαταραχή χρήσης οπιοειδών απαιτούν από τους συμμετέχοντες να απέχουν από τη χρήση κάνναβης προκειμένου να είναι επιλέξιμοι για θεραπεία. Η προσέγγιση αυτή αναδεικνύει ένα σοβαρό λάθος στον τομέα της ιατρικής της εξάρτησης: η συντηρητική μας στάση απέναντι στην κάνναβη οδηγεί συχνά στον αποκλεισμό ανθρώπων από προγράμματα που μπορούν να τους βοηθήσουν.

Έχουμε αμελήσει να ερευνήσουμε τις δυνατότητες των κανναβινοειδών χωρίς να παρατηρήσουμε ότι ορισμένα από αυτά μπορεί να έχουν θεραπευτικά οφέλη. Τέτοιες κοντόφθαλμες πολιτικές έχουν στερήσει από χιλιάδες ανθρώπους τη βοήθεια που χρειάζονται και έχουν παραβλέψει τις δυνατότητες της κάνναβης για τη δημόσια υγεία.

Για να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά την κρίση των οπιοειδών, πρέπει να επανεξετάσουμε τη στάση μας απέναντι στην κάνναβη και να αναπτύξουμε πιο περιεκτικές και αποτελεσματικές θεραπείες, αναλύοντας προσεκτικά τους κινδύνους και τα οφέλη.

Κατά την τελευταία δεκαετία, οι στάσεις απέναντι στην κάνναβη στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν υποστεί σημαντικές αλλαγές καθώς η κρίση των οπιοειδών έχει κλιμακωθεί. Η κάνναβη έχει γίνει η τέταρτη πιο δημοφιλής ψυχοδραστική ουσία στον κόσμο μετά το αλκοόλ, την καφεΐνη και τον καπνό και περιέχει περισσότερα από 550 διαφορετικά συστατικά, τα πιο γνωστά από τα οποία είναι η δέλτα-9-τετραϋδροκανναβινόλη (THC) και η κανναβιδιόλη (CBD).

Μέχρι στιγμής, 38 πολιτείες και η Ουάσινγκτον έχουν νομιμοποιήσει την ιατρική χρήση της κάνναβης και ορισμένες πολιτείες έχουν αναγνωρίσει ακόμη και τη διαταραχή χρήσης οπιοειδών ως βάση για ιατρική χρήση, αν και τα αξιόπιστα στοιχεία είναι ακόμη ελάχιστα.

Η κυβέρνηση Μπάιντεν πρότεινε πρόσφατα την επαναταξινόμηση της κάνναβης ως λιγότερο επιβλαβούς ουσίας σε ομοσπονδιακό επίπεδο, γεγονός που θα νομιμοποιούσε ουσιαστικά τη χρήση της για ιατρικούς σκοπούς σε ολόκληρη τη χώρα. Αυτή η επαναταξινόμηση μπορεί να αντιπροσωπεύει μια σημαντική αλλαγή στην ομοσπονδιακή πολιτική, αλλά η νέα ρύθμιση έρχεται σε αντίθεση με τις παραδοσιακές προσεγγίσεις για τη θεραπεία των διαταραχών που σχετίζονται με τα οπιοειδή.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η μεθαδόνη, η οποία είναι ένα σωτήριο φάρμακο για τη διαταραχή χρήσης οπιοειδών, χορηγείται μέσω ομοσπονδιακά ρυθμιζόμενων προγραμμάτων που προλαμβάνουν τον εθισμό αυτό. Αυτές οι εξειδικευμένες κλινικές παρέχουν καθημερινές δόσεις μεθαδόνης, καθώς και συμβουλευτική και άλλη υποστήριξη.

Ωστόσο, πολλές έχουν αυστηρές πολιτικές αποχής που αρνούνται τη θεραπεία σε άτομα που διαπιστώνεται ότι έχουν κάνναβη ή συστατικά της. Η απαγόρευση αυτή βασίζεται στην υπόθεση ότι η κάνναβη μπορεί να παρεμβαίνει στη διαδικασία ανάρρωσης.

Με την αυξανόμενη νομιμοποίηση της κάνναβης και την αλλαγή της κοινής γνώμης, είναι προφανές ότι οι παραδοσιακές πολιτικές αποχής απομακρύνονται όλο και περισσότερο από την αυξανόμενη αποδοχή της κάνναβης στην κοινωνία. Η εμφάνιση της έννοιας "California Sober", κατά την οποία οι άνθρωποι εγκαταλείπουν το αλκοόλ και άλλα ναρκωτικά αλλά συνεχίζουν να κάνουν χρήση κάνναβης, τονίζει περαιτέρω αυτή την αποσύνδεση.

Οι πολιτικές αποχής βασίζονται στην αντίληψη ότι η χρήση κάνναβης μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη θεραπεία της διαταραχής χρήσης οπιοειδών. Ωστόσο, νέα στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των αποτελεσμάτων από πρόσφατες συστηματικές ανασκοπήσεις και μια μετα-ανάλυση που πραγματοποιήθηκε τον Ιανουάριο, αντικρούουν αυτή την άποψη.

Η πρόσφατη μελέτη, η οποία καλύπτει δεδομένα παρακολούθησης διάρκειας 4-15 μηνών, δεν διαπίστωσε σημαντική συσχέτιση μεταξύ της χρήσης κάνναβης και της υποτροπής σε μη φαρμακευτική χρήση οπιοειδών μεταξύ των ατόμων που βρίσκονται σε θεραπεία. Τα ευρήματα αυτά επιβάλλουν την επανεξέταση του ρόλου της κάνναβης και των κανναβινοειδών της στη διαδικασία ανάρρωσης, καθώς και την επανεκτίμηση του τρόπου με τον οποίο οι πολιτικές που σχετίζονται με τη χρήση κάνναβης επηρεάζουν την πρόσβαση στη θεραπεία και τη διατήρησή της.

Ορισμένες μηχανιστικές μελέτες υποδηλώνουν ότι η κάνναβη και τα συστατικά της μπορεί να έχουν θετικές επιδράσεις στη θεραπεία της διαταραχής της χρήσης οπιοειδών. Για παράδειγμα, η απουσία ορισμένων μελετών δείχνει ότι η THC μπορεί να μειώσει την ανάγκη για οπιοειδή στη θεραπεία του πόνου και η CBD μπορεί να συμβάλει στη μείωση της συμπεριφοράς αναζήτησης ναρκωτικών και της επιθυμίας που προκαλείται από εξωτερικά ερεθίσματα.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC9117273/
Ωστόσο, χρειάζονται περισσότερες έρευνες για να επιβεβαιωθούν αυτά τα ευρήματα. Πρέπει να ξεπεραστούν πολύ εντυπωσιακά βήματα προτού οποιοδήποτε συστατικό της κάνναβης θεωρηθεί εγκεκριμένη θεραπεία για τη διαταραχή χρήσης οπιοειδών.

Προκειμένου ένα φάρμακο να λάβει έγκριση από τον FDA, πρέπει να περάσει από μια αυστηρή αξιολόγηση του χρυσού προτύπου: τυχαιοποιημένες, διπλά τυφλές, ελεγχόμενες με εικονικό φάρμακο κλινικές δοκιμές με τη συμμετοχή ανθρώπινων υποκειμένων.σε τέτοιες μελέτες, οι συμμετέχοντες κατανέμονται τυχαία σε ομάδες όπου κάποιοι λαμβάνουν το φάρμακο της μελέτης και άλλοι λαμβάνουν εικονικό φάρμακο. Ο οργανισμός συνήθως απαιτεί τουλάχιστον δύο καλά σχεδιασμένες δοκιμές στις οποίες συμμετέχουν περισσότερα από 200 άτομα προτού ξεκινήσει τη διαδικασία έγκρισης ενός νέου φαρμάκου.Μέχρι σήμερα, μόνο ένας μικρός αριθμός μελετών έχει αξιολογήσει ειδικά την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια των κανναβινοειδών στη θεραπεία της διαταραχής της χρήσης οπιοειδών.

Ο οργανισμός συνήθως απαιτεί τουλάχιστον δύο καλά σχεδιασμένες μελέτες που περιλαμβάνουν περισσότερα από 200 άτομα προτού ξεκινήσει τη διαδικασία έγκρισης ενός νέου φαρμάκου.

Μέχρι σήμερα, μόνο ένας μικρός αριθμός μελετών έχει αξιολογήσει ειδικά την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια των κανναβινοειδών στη θεραπεία της διαταραχής χρήσης οπιοειδών. Ως εκ τούτου, έως ότου τα ευρήματα αυτά επιβεβαιωθούν σε μεγαλύτερες μελέτες, η ιδέα της χρήσης κανναβινοειδών για τη θεραπεία αυτού του προβλήματος θα πρέπει να προσεγγίζεται με προσοχή, βασιζόμενη σε ήδη δοκιμασμένες και εγκεκριμένες θεραπείες.

Η αποκατάσταση από τη διαταραχή χρήσης οπιοειδών είναι μια πολύπλοκη διαδικασία. Για ορισμένους ανθρώπους, η πλήρης αποχή μπορεί να είναι η ιδανική λύση, αλλά για πολλούς που βρίσκονται στα αρχικά στάδια της ανάρρωσης, αυτός είναι μερικές φορές ένας μη ρεαλιστικός στόχος.

Οι στρατηγικές μείωσης της βλάβης που επικεντρώνονται στην ελαχιστοποίηση του κινδύνου παρέχουν μια πιο συμπονετική και πρακτική προσέγγιση. Οι πολιτικές αποφάσεις που αποκλείουν άμεσα άτομα από θεραπευτικά προγράμματα λόγω της επαναλαμβανόμενης χρήσης κάνναβης δεν λαμβάνουν υπόψη την πολυπλοκότητα της ανάρρωσης. Επιπλέον, τέτοια μέτρα μπορεί να ωθήσουν ακούσια τους ανθρώπους να επιστρέψουν στα επικίνδυνα παράνομα οπιοειδή, όπως η φαιντανύλη και τα παράγωγά της.

Πολλές μελέτες δείχνουν ότι απαιτούνται αλλαγές πολιτικής. Τα τρέχοντα στοιχεία αμφισβητούν την καταλληλότητα των πολιτικών μηδενικής ανοχής που απορρίπτουν τη δυνατότητα θεραπείας της διαταραχής χρήσης οπιοειδών που εξαρτάται από τη χρήση κάνναβης. Ωστόσο, η πρόσβαση σε φάρμακα που σώζουν ζωές παραμένει κρίσιμη για τη διαδικασία ανάρρωσης.

Τονίζουμε ότι δεν ζητάμε τη χρήση κάνναβης για την αποκατάσταση από τον εθισμό στα οπιοειδή. Αντίθετα, τονίζουμε την ανάγκη για προσεκτικές και εξατομικευμένες αξιολογήσεις του ρόλου της κάνναβης στη θεραπεία.

Οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης θα πρέπει να παρακολουθούν τη χρήση ουσιών και να συζητούν με ειλικρίνεια με τους ασθενείς τις επιπτώσεις της κάνναβης στην ανάρρωσή τους, συμπεριλαμβανομένων των επιπτώσεων στον πόνο, τη στέρηση και την επιθυμία χρήσης άλλων ουσιών για μη ιατρικούς λόγους.

Η πολύπλοκη σχέση μεταξύ της κάνναβης και της ανάρρωσης από τον εθισμό στα οπιοειδή πρέπει να διερευνηθεί. Η μελλοντική έρευνα θα πρέπει να επικεντρωθεί στην ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα της κάνναβης και του συστατικού της στη θεραπεία των συμπτωμάτων του εθισμού στα οπιοειδή, καθώς και στον τρόπο με τον οποίο τα διάφορα προϊόντα κάνναβης και τα πρότυπα κατανάλωσης επηρεάζουν τα αποτελέσματα της θεραπείας. Μια τέτοια έρευνα, σε συνδυασμό με ουσιαστικές κλινικές συζητήσεις, μπορεί να οδηγήσει σε πιο εξατομικευμένες και αποτελεσματικές μεθόδους φροντίδας.

 

[prophet]

Πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο και καλά γραμμένο. Ευχαριστώ για αυτές τις πληροφορίες. Παίρνω οπιοειδή για πάνω από 25 χρόνια, και είναι ο πόλεμος στα συνταγογραφούμενα φάρμακα που με οδήγησε στη χρήση ηρωίνης πριν από περίπου ένα χρόνο, πριν από αυτό είχα κάνει ποτέ μόνο συνταγογραφούμενα φάρμακα όπως το oxy και άλλα ισχυρότερα φάρμακα. Βέβαια, είχα δοκιμάσει ηρωίνη όταν ήμουν νεότερος, αλλά δεν μου άρεσε γιατί δεν ήταν πάντα το ίδιο όπως είναι τα φάρμακα. Με τα συνταγογραφούμενα φάρμακα ξέρετε τι παίρνετε κάθε φορά. Πήρα μια φορά υποξόνη για 4 χρόνια και ειλικρινά με χειροτέρεψε. Μου προκάλεσε αρκετά άλλα ζητήματα που δεν θα μοιραστώ, αλλά ο καθένας αντιδρά διαφορετικά στα φάρμακα, και όσον αφορά την υποξόνη δεν πιστεύω ότι έχει γίνει αρκετή μακροχρόνια μελέτη για να αποδειχθεί ότι είναι πιο ασφαλές μακροπρόθεσμα ως φάρμακο θεραπείας, επειδή κάποιοι άνθρωποι χρειάζονται μακροχρόνια, ωστόσο το χρησιμοποιούν αυτό ως δικαιολογία για την κάνναβη, ωστόσο γνωρίζουμε πολύ περισσότερα για την κάνναβη από ό, τι για φάρμακα όπως η βουπρενορφίνη, απλά όχι με οποιαδήποτε επίσημη ιδιότητα μέσω επίσημων εγκεκριμένων καναλιών.

Ένα ενδιαφέρον παράδειγμα: η βουπρενορφίνη από μόνη της μπορεί να είναι αποτελεσματική για τον πόνο, αλλά συνδέεται επίσης με τον υποδοχέα mu και ως αποτέλεσμα μειώνει την ικανότητα φαρμάκων όπως το οξυγόνο να λειτουργούν για τη διαχείριση του πόνου. Ένας φίλος με καρκίνο που λαμβάνει οξυγόνο βραχείας και μακράς δράσης για τον πόνο είχε έναν γιατρό που αποφάσισε να δοκιμάσει τη βουπρενορφίνη ως μακράς δράσης με το οξυγόνο βραχείας δράσης για να αντικαταστήσει το οξυγόνο μακράς δράσης, και αυτό προκάλεσε πολύ πόνο και δυσφορία σε αυτό το άτομο για πάνω από 2 μήνες μέχρι που το ανακάλυψα και του εξήγησα γιατί πονούσε περισσότερο. Προφανώς ο γιατρός τους δεν το γνώριζε αυτό και ο φαρμακοποιός τους που χορηγεί τα φάρμακα δεν είπε τίποτα. Οι γιατροί δεν είναι εκπαιδευμένοι στη φαρμακολογία όπως θα έπρεπε, μόνο οι γιατροί φαρμακείου είναι. Το λέω αυτό επειδή η κάνναβη βοήθησε πολύ αυτό το άτομο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Έχω πάρει και εγώ μεθαδόνη, αυτοσυνταγογραφούμενη οπότε όχι από κλινική αλλά την έκανα με τον ίδιο τρόπο που θα έπαιρνε η κλινική δόση και για 14 μήνες τα πήγαινα πολύ καλά, μετά πέθανε ο προμηθευτής μου, είχε τα δισκία για το φάρμακο μακράς δράσης του, μαζί με την οξυγόνο του για βραχυχρόνια. Υπάρχει μια μεγάλη ώθηση για την αντικατάσταση των παραδοσιακών οπιοειδών με βουπρενορφίνη για την αντιμετώπιση του πόνου και όχι μόνο για την φαρμακευτικά υποβοηθούμενη θεραπεία, και ενώ λένε ότι είναι αρκετά ισχυρή από μόνη της για τον πόνο στα χαρτάκια τους, έχοντας πάρει βουπρενορφίνη μόνη της χωρίς ναλοξόνη για τον πόνο, δεν ήταν έτσι για μένα. Δουλεύει μεν για τον πόνο, αλλά δεν ήταν τόσο καλή όσο είναι τα παραδοσιακά οπιοειδή στην περίπτωσή μου. Κάνω χρήση για τον πόνο και λόγω εθισμού, αλλά δεν είμαι χρήστης με νεύμα, είμαι χρήστης συντήρησης, λειτουργώ στην κοινωνία.

Νομίζω ότι η κάνναβη πρέπει να χρησιμοποιηθεί και πιθανότατα θα χρησιμοποιηθεί τελικά με κάποιο τρόπο για τη διαταραχή χρήσης οπιούχων, αλλά δεν θα είναι για όλους, όπως ακριβώς και άλλες μέθοδοι δεν λειτουργούν για όλους. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα φαίνεται να είναι η έλλειψη εξατομικευμένης φροντίδας, δεν υπάρχει ένα μέγεθος που να ταιριάζει σε όλους για τη θεραπεία της OUD, επειδή δεν επηρεαζόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο από τα οπιοειδή. Φαίνεται ότι οι γιατροί καθώς και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής που είναι περισσότερο υπεύθυνοι για τα φάρμακα που μας συνταγογραφούνται από τους γιατρούς μας αυτές τις μέρες δεν φαίνεται να το γνωρίζουν αυτό, και για όσους το γνωρίζουν, τα χρήματα τους κάνουν να κάνουν τα στραβά μάτια, εκτός φυσικά αν ενδιαφέρονται, πράγμα που είναι σπάνιο. Η πρόσβαση σε καλές πληροφορίες και σε ΑΛΗΘΙΝΕΣ πληροφορίες πρέπει να γίνει διαθέσιμη στους ανθρώπους που βασίζονται στους Δρ. και στις κλινικές, και μόνο οι πληροφορίες που τους λένε, οι οποίες συνήθως προέρχονται από μέρη όπως ο FDA, μεταξύ άλλων είναι σχεδόν πάντα μονόπλευρες, ή τουλάχιστον αρκετές ώστε η άλλη πλευρά να αναγκαστεί να σιωπήσει, και για όσους δεν είναι είναι τόσο λίγοι που τώρα απλά τους αποκαλούν τρελούς. Η κάνναβη και οι πολιτικές της δεν έχουν διαφέρει με την πάροδο των ετών και παρόλο που τα πράγματα αλλάζουν, είναι τόσο μπερδεμένα και υπάρχει τέτοια έλλειψη καλής και ειλικρινούς πληροφόρησης, όπως ακριβώς συμβαίνει και στην πολιτική, που οι άνθρωποι θα επιλέξουν να πιστέψουν μόνο αυτό που θεωρούν σωστό με βάση τη συγκεκριμένη νοοτροπία που έχουν και την πλευρά που επιλέγουν να διαλέξουν.
Φτιάχνω τσιχλόφουσκες κάνναβης για τον φίλο μου με καρκίνο και τους βοηθάει πάρα πολύ, τόσο πολύ που παίρνουν λιγότερα φάρμακα για τον πόνο μερικές φορές λόγω του πόσο καλά τους βοηθάει. Στην περίπτωσή μου, η κάνναβη δεν λειτουργεί για τον πόνο μου και σίγουρα δεν με βοηθάει με το OUD μου. Αν μπορούσα να πάρω δισκία μεθαδόνης που συνταγογραφούνται για την ΟΥΔ μου με τον ίδιο τρόπο που ο παλιός μου, τώρα αποθανών φίλος μου, έκανε για τον πόνο του, θα μπορούσα όχι μόνο να ξεφύγω από την Η, αλλά θα μπορούσα επίσης να θεραπεύσω τον πόνο μου ταυτόχρονα. Το να πηγαίνω σε μια καθημερινή κλινική δεν είναι κάτι που ο καθένας έχει τη δυνατότητα να κάνει, όπως στη δική μου περίπτωση, οπότε ως άτομο συνεχίζω και κάνω αυτό που πρέπει, επειδή το υπάρχον σύστημα με έχει απογοητεύσει και όπως κάνει θα συνεχίσει σίγουρα να απογοητεύει πολλούς άλλους σαν εμένα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο χρειαζόμαστε μέρη όπως το BB ως φόρουμ και αγορά μαζί με όλες τις άλλες πληροφορίες, όπως οι ειδικοί που γράφουν αυτά τα άρθρα και εκείνοι που είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν άλλους με στρατηγικές μείωσης της βλάβης και τη δυνατότητα απόκτησης ορισμένων πραγμάτων που μπορούν να βοηθήσουν σε αυτό το θέμα.