Ακολουθεί μια μάλλον απλή σύνθεση που βρήκα σε αυτόν τον ιστότοπο: https://bluelight.org/xf/threads/wo...o-morphine-at-home-work.933255/#post-15862587
"
Είναι ίσως πιο σοβαρή χημεία από ό,τι οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ικανοί ή ενδιαφέρονται, αλλά υπάρχει μια απλή διαδικασία δύο βημάτων για την παρασκευή ενός μείγματος διυδροηρωίνης και 6-μονοακετυλοδιυδρομορφίνης (ο κύριος μεταβολίτης της και εξίσου δραστικός) ως άλατα HBr κατάλληλα για ένεση ή κάπνισμα.
1. Η ελεύθερη βάση της κωδεΐνης μετατρέπεται σε βάση διυδροκωδεΐνης με υδρογόνωση. Το αέριο Η2 είναι τόσο του περασμένου αιώνα και αποτελεί περιττό κίνδυνο. Αντίθετα, η καταλυτική υδρογόνωση μεταφοράς μπορεί να χρησιμοποιηθεί αρκετά ωραία. Διαλύετε τη βάση σε μεθανόλη, την προσθέτετε προσεκτικά στον καταλύτη σε μια φιάλη (οποιοδήποτε είδος Pt ή Pd θα λειτουργήσει, σε οποιοδήποτε φορέα, σε οποιοδήποτε φορτίο), προσθέτετε οπουδήποτε από 5 έως 7 mol μυρμηκικού αμμωνίου (1 -1,5g ανά g κωδεΐνης), ανακατεύετε σε θερμοκρασία δωματίου για μία ή δύο ώρες, φιλτράρετε τον καταλύτη πάνω σε σελίτη (ξύστε το ανώτερο στρώμα και φυλάξτε το για την επόμενη φορά). Εξατμίζεται η μεθανόλη και το υπόλειμμα κατανέμεται μεταξύ νερού και DCM/χλωροφορμίου, γίνεται μια πρόχειρη ξήρανση με MgSO4, εξατμίζεται το DCM. Μπουμ, σχεδόν 100% απόδοση της βάσης διυδροκωδεΐνης.
2. Διαλύστε τη βάση DHC σε οξικό οξύ, 1g / 2,5 mL. Στη συνέχεια, προσθέστε 2,5 mL 33% βρωμιούχου υδρογόνου σε οξικό οξύ, ή το ισοδύναμό του (η "μυστική σάλτσα" για αυτόν τον μετασχηματισμό, μπορεί να γίνει με την κατασκευή μιας γεννήτριας για ξηρό HBr και την αναβλύζοντάς το σε ξηρό οξικό, σταθερό για αρκετό χρονικό διάστημα). Τώρα, βάλτε τα όλα αυτά σε ένα γυάλινο δοχείο πίεσης με χοντρό τοίχωμα ή άλλο μέσο για την αποφυγή διαφυγής αερίου και βυθίστε το σε υδατόλουτρο που βράζει για δύο έως τρεις ώρες. Τίποτα δεν πρέπει να βράσει ή να εξατμιστεί και πρέπει να παραμείνει ήρεμο. Αφού τελειώσει το βράσιμο, βγάλτε το από το λουτρό, ψύξτε το με τρεχούμενο νερό, ανοίξτε προσεκτικά το καπάκι (αναθυμιάσεις HBr και οξικού) και προσθέστε αργά κρύα μεθανόλη. Στη συνέχεια εξατμίστε το μείγμα μέχρι κάτω όσο μπορείτε. Προσθέστε περισσότερη μεθανόλη. Επαναλάβετε μέχρι να έχετε μια ξηρή κρούστα σκόνη. Τέλος, χρησιμοποιήστε μια ελάχιστη ποσότητα μεθανόλης για να την ξεπλύνετε από τη φιάλη και να την μεταφέρετε σε ένα πιάτο εξάτμισης, όπου η περίσσεια μεθανόλης απομακρύνεται με ήπια θερμότητα, κενό ή και τα δύο.
Λόγω του ότι δεν απορρίπτεται τίποτα σημαντικό σε κανένα στάδιο, οι αποδόσεις είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στο τέλειο. Τα μαθηματικά της χαρτοπετσέτας λένε περίπου 1,4-1,5 γραμμάρια αποτελεσματικά καθαρής διυδροηρωίνης (χωρίς κοπή και με γενναιόδωρες μερίδες, τουλάχιστον 300 δολάρια στο δρόμο) ανά γραμμάριο κωδεΐνης (8,99 δολάρια ανά γραμμάριο σε ένα φαρμακείο κοντά μου) συν την εργασία (12 ώρες) και τα αντιδραστήρια (πιθανώς όχι περισσότερα από 200 δολάρια για αρκετές παρτίδες). Το πραγματικό πρόβλημα είναι ο εξοπλισμός, αλλά ακόμη και τότε μπορεί να αυτοσχεδιάσει κανείς αν ξέρει τι κάνει.
Δεν είναι χημεία κουζίνας, αλλά είναι ό,τι πιο κοντινό στην ηρωίνη από κωδεΐνη. Μπορείτε να ευχαριστήσετε τον Κένεθ Ράις και τα Ινστιτούτα Υγείας του Ναυτικού για αυτό το κόλπο. Μπήκε κρυφά σε μια υποσημείωση σε μια εργασία για μια ύποπτη ένωση που έμοιαζε πολύ. Η αμερικανική κυβέρνηση φροντίζει για τον μικρό άνθρωπο, καταλαβαίνεις;
"
(Sci-hub paper url: https://sci-hubtw.hkvisa.net/10.1021/jo0206871)
Τώρα, έχω τρυγική διυδροκωδεΐνη. Χάπια DHC continus, πιο συγκεκριμένα. Πρέπει να μετατρέψω την τρυγική DHC σε ελεύθερη βάση; Πώς μπορώ να το κάνω αυτό; Ευχαριστώ.
"
Είναι ίσως πιο σοβαρή χημεία από ό,τι οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ικανοί ή ενδιαφέρονται, αλλά υπάρχει μια απλή διαδικασία δύο βημάτων για την παρασκευή ενός μείγματος διυδροηρωίνης και 6-μονοακετυλοδιυδρομορφίνης (ο κύριος μεταβολίτης της και εξίσου δραστικός) ως άλατα HBr κατάλληλα για ένεση ή κάπνισμα.
1. Η ελεύθερη βάση της κωδεΐνης μετατρέπεται σε βάση διυδροκωδεΐνης με υδρογόνωση. Το αέριο Η2 είναι τόσο του περασμένου αιώνα και αποτελεί περιττό κίνδυνο. Αντίθετα, η καταλυτική υδρογόνωση μεταφοράς μπορεί να χρησιμοποιηθεί αρκετά ωραία. Διαλύετε τη βάση σε μεθανόλη, την προσθέτετε προσεκτικά στον καταλύτη σε μια φιάλη (οποιοδήποτε είδος Pt ή Pd θα λειτουργήσει, σε οποιοδήποτε φορέα, σε οποιοδήποτε φορτίο), προσθέτετε οπουδήποτε από 5 έως 7 mol μυρμηκικού αμμωνίου (1 -1,5g ανά g κωδεΐνης), ανακατεύετε σε θερμοκρασία δωματίου για μία ή δύο ώρες, φιλτράρετε τον καταλύτη πάνω σε σελίτη (ξύστε το ανώτερο στρώμα και φυλάξτε το για την επόμενη φορά). Εξατμίζεται η μεθανόλη και το υπόλειμμα κατανέμεται μεταξύ νερού και DCM/χλωροφορμίου, γίνεται μια πρόχειρη ξήρανση με MgSO4, εξατμίζεται το DCM. Μπουμ, σχεδόν 100% απόδοση της βάσης διυδροκωδεΐνης.
2. Διαλύστε τη βάση DHC σε οξικό οξύ, 1g / 2,5 mL. Στη συνέχεια, προσθέστε 2,5 mL 33% βρωμιούχου υδρογόνου σε οξικό οξύ, ή το ισοδύναμό του (η "μυστική σάλτσα" για αυτόν τον μετασχηματισμό, μπορεί να γίνει με την κατασκευή μιας γεννήτριας για ξηρό HBr και την αναβλύζοντάς το σε ξηρό οξικό, σταθερό για αρκετό χρονικό διάστημα). Τώρα, βάλτε τα όλα αυτά σε ένα γυάλινο δοχείο πίεσης με χοντρό τοίχωμα ή άλλο μέσο για την αποφυγή διαφυγής αερίου και βυθίστε το σε υδατόλουτρο που βράζει για δύο έως τρεις ώρες. Τίποτα δεν πρέπει να βράσει ή να εξατμιστεί και πρέπει να παραμείνει ήρεμο. Αφού τελειώσει το βράσιμο, βγάλτε το από το λουτρό, ψύξτε το με τρεχούμενο νερό, ανοίξτε προσεκτικά το καπάκι (αναθυμιάσεις HBr και οξικού) και προσθέστε αργά κρύα μεθανόλη. Στη συνέχεια εξατμίστε το μείγμα μέχρι κάτω όσο μπορείτε. Προσθέστε περισσότερη μεθανόλη. Επαναλάβετε μέχρι να έχετε μια ξηρή κρούστα σκόνη. Τέλος, χρησιμοποιήστε μια ελάχιστη ποσότητα μεθανόλης για να την ξεπλύνετε από τη φιάλη και να την μεταφέρετε σε ένα πιάτο εξάτμισης, όπου η περίσσεια μεθανόλης απομακρύνεται με ήπια θερμότητα, κενό ή και τα δύο.
Λόγω του ότι δεν απορρίπτεται τίποτα σημαντικό σε κανένα στάδιο, οι αποδόσεις είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στο τέλειο. Τα μαθηματικά της χαρτοπετσέτας λένε περίπου 1,4-1,5 γραμμάρια αποτελεσματικά καθαρής διυδροηρωίνης (χωρίς κοπή και με γενναιόδωρες μερίδες, τουλάχιστον 300 δολάρια στο δρόμο) ανά γραμμάριο κωδεΐνης (8,99 δολάρια ανά γραμμάριο σε ένα φαρμακείο κοντά μου) συν την εργασία (12 ώρες) και τα αντιδραστήρια (πιθανώς όχι περισσότερα από 200 δολάρια για αρκετές παρτίδες). Το πραγματικό πρόβλημα είναι ο εξοπλισμός, αλλά ακόμη και τότε μπορεί να αυτοσχεδιάσει κανείς αν ξέρει τι κάνει.
Δεν είναι χημεία κουζίνας, αλλά είναι ό,τι πιο κοντινό στην ηρωίνη από κωδεΐνη. Μπορείτε να ευχαριστήσετε τον Κένεθ Ράις και τα Ινστιτούτα Υγείας του Ναυτικού για αυτό το κόλπο. Μπήκε κρυφά σε μια υποσημείωση σε μια εργασία για μια ύποπτη ένωση που έμοιαζε πολύ. Η αμερικανική κυβέρνηση φροντίζει για τον μικρό άνθρωπο, καταλαβαίνεις;
"
(Sci-hub paper url: https://sci-hubtw.hkvisa.net/10.1021/jo0206871)
Τώρα, έχω τρυγική διυδροκωδεΐνη. Χάπια DHC continus, πιο συγκεκριμένα. Πρέπει να μετατρέψω την τρυγική DHC σε ελεύθερη βάση; Πώς μπορώ να το κάνω αυτό; Ευχαριστώ.
