Alcohol Dextromethorphan (DXM) Red Συζήτηση: (DXM)

[HEISENBERG]

Αλκοόλη & δεξτρομεθορφάνη (DXM)

Το αλκοόλ, γνωστό και ως αιθανόλη, είναι μια ψυχοδραστική ουσία που επηρεάζει το κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ) και έχει ευρύ φάσμα επιδράσεων στον ανθρώπινο οργανισμό.

Το αλκοόλ δρα κυρίως στο ΚΝΣ, προκαλώντας ένα εύρος επιδράσεων από ήπια ευφορία έως καταστολή, μειωμένη κρίση και μειωμένο κινητικό συντονισμό.

Αλληλεπίδραση με τους νευροδιαβιβαστές:

• Γάμμα-αμινοβουτυρικό οξύ (GABA): Το αλκοόλ ενισχύει τις επιδράσεις του GABA, ενός ανασταλτικού νευροδιαβιβαστή. Αυτό οδηγεί σε μειωμένη νευρική δραστηριότητα, με αποτέλεσμα ηρεμιστικές επιδράσεις.
• Γλουταμινικό: Το αλκοόλ αναστέλλει τις επιδράσεις του γλουταμινικού, ενός διεγερτικού νευροδιαβιβαστή. Αυτό μειώνει περαιτέρω την εγκεφαλική δραστηριότητα και συμβάλλει στις κατασταλτικές επιδράσεις του αλκοόλ.
• Επιδράσεις στα κανάλια ιόντων: Το αλκοόλ μπορεί να παρεμβαίνει στη λειτουργία διαφόρων διαύλων ιόντων, συμπεριλαμβανομένων των διαύλων καλίου (Κ+) και ασβεστίου (Ca2+). Αυτό μπορεί να μεταβάλει την ηλεκτρική δραστηριότητα των νευρώνων.

Επιδράσεις στον οργανισμό: Το ήπαρ είναι το κύριο όργανο που είναι υπεύθυνο για τον μεταβολισμό του αλκοόλ. Η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να έχει προστατευτικές επιδράσεις στην καρδιά, αλλά η υπερβολική κατανάλωση μπορεί να οδηγήσει σε υπέρταση, μυοκαρδιοπάθεια και αρρυθμίες. Το αλκοόλ μπορεί να ερεθίσει το βλεννογόνο του στομάχου, οδηγώντας σε γαστρίτιδα και έλκη. Μπορεί επίσης να επηρεάσει το πάγκρεας, οδηγώντας σε παγκρεατίτιδα. Η χρόνια χρήση αλκοόλ μπορεί να οδηγήσει σε νευρολογικές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένης της περιφερικής νευροπάθειας και του συνδρόμου Wernicke-Korsakoff. Το αλκοόλ μπορεί να διαταράξει την ορμονική ισορροπία, επηρεάζοντας διαδικασίες όπως η αναπαραγωγή, η αντίδραση στο στρες και ο μεταβολισμός.


Η δεξτρομεθορφάνη (DXM) είναι ένα μη συνταγογραφούμενο κατασταλτικό του βήχα που βρίσκεται συνήθως σε πολλά φάρμακα για το βήχα και το κρυολόγημα. I

Η DXM δρα κυρίως ως ανταγωνιστής στον υποδοχέα Ν-μεθυλ-D-ασπαρτικού (NMDA). Μπλοκάροντας αυτόν τον υποδοχέα, το DXM μπορεί να καταστείλει το αντανακλαστικό του βήχα στον εγκέφαλο. Ο υποδοχέας NMDA εμπλέκεται επίσης στη διεγερτική νευροδιαβίβαση και ο αποκλεισμός του μπορεί να οδηγήσει σε ορισμένες από τις ψυχοδραστικές επιδράσεις που παρατηρούνται με υψηλότερες δόσεις DXM.

Επίσης, έχει αποδειχθεί ότι το DXM αλληλεπιδρά με τον υποδοχέα σίγμα-1, ο οποίος μπορεί να συμβάλλει στις αναλγητικές και πιθανές αντικαταθλιπτικές επιδράσεις του.

Σε υψηλότερες δόσεις, το DXM μπορεί να αναστείλει την επαναπρόσληψη της σεροτονίνης, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένα επίπεδα σεροτονίνης στον εγκέφαλο. Αυτός ο μηχανισμός μπορεί να συμβάλει σε ορισμένες από τις επιδράσεις του DXM που αλλάζουν τη διάθεση όταν λαμβάνεται σε υπερβολικές ποσότητες.

Σε υψηλότερες δόσεις, το DXM μπορεί να παράγει ψυχοδραστικές επιδράσεις, όπως ευφορία, ψευδαισθήσεις και αποστασιοποίηση.
Ορισμένες μελέτες υποδεικνύουν ότι η DXM μπορεί να έχει αναλγητικές (ανακουφιστικές από τον πόνο) ιδιότητες, αν και αυτή δεν είναι η κύρια ένδειξή της. Προκαταρκτικές έρευνες έχουν δείξει ότι το DXM, ιδίως σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα, μπορεί να έχει αντικαταθλιπτικά αποτελέσματα. Ωστόσο, απαιτούνται περισσότερες έρευνες σε αυτόν τον τομέα.


Η αλληλεπίδραση μεταξύ αλκοόλ και DXM αποτελεί θέμα ανησυχίας λόγω των πιθανών κινδύνων και παρενεργειών που σχετίζονται με τη συνδυασμένη χρήση τους.

Τόσο το αλκοόλ όσο και το DXM είναι κατασταλτικά του ΚΝΣ - επιβραδύνουν το ΚΝΣ. Όταν λαμβάνονται μαζί, μπορεί να έχουν προσθετικές ή συνεργιστικές επιδράσεις, οδηγώντας σε ενισχυμένη καταστολή του ΚΝΣ. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε υπνηλία, ζάλη και διαταραχή του κινητικού συντονισμού.

Το ήπαρ μεταβολίζει τόσο το αλκοόλ όσο και το DXM. Η κατανάλωσή τους μαζί μπορεί να μεταβάλει τον τρόπο με τον οποίο το ήπαρ επεξεργάζεται αυτές τις ουσίες, οδηγώντας ενδεχομένως σε αυξημένα επίπεδα της μίας ή και των δύο στην κυκλοφορία του αίματος.

Ένας από τους σοβαρότερους κινδύνους του συνδυασμού αλκοόλ και DXM είναι η αναπνευστική καταστολή. Πρόκειται για μια κατάσταση κατά την οποία η αναπνοή γίνεται ρηχή ή μπορεί να σταματήσει εντελώς, γεγονός που μπορεί να είναι απειλητικό για τη ζωή.

Η συνδυασμένη ηρεμιστική δράση του αλκοόλ και του DXM μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική διαταραχή της κρίσης, του συντονισμού και του χρόνου αντίδρασης. Αυτό αυξάνει τον κίνδυνο ατυχημάτων και τραυματισμών.

Οι επιδράσεις και των δύο ενώσεων μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο υπερδοσολογίας, ιδίως εάν καταναλωθούν μεγάλες ποσότητες μιας ή και των δύο ουσιών.

Το αλκοόλ και το DXM μπορούν να ερεθίσουν το βλεννογόνο του στομάχου, οδηγώντας σε ναυτία, εμετό και ενδεχομένως γαστρίτιδα ή έλκος.

Αποφύγετε οπωσδήποτε τη χρήση πέραν του 1ου οροπεδίου του DXM (1,5 - 2,5 mg/kg).

Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα δεδομένα, συνιστούμε να αποφεύγετε αυτόν τον συνδυασμό υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.