Κεταμίνη & φαινυκυκλιδίνη (PCP)
Ηκεταμίνη, γνωστή τόσο ως ιατρικό αναισθητικό όσο και ως ψυχοδραστική ουσία, λειτουργεί μέσω διαφόρων μηχανισμών στον εγκέφαλο, επηρεάζοντας διάφορα συστήματα νευροδιαβιβαστών. Η κεταμίνη δρα κυρίως ως ανταγωνιστής στους υποδοχείς NMDA (N-methyl-D-aspartate) στον εγκέφαλο. Μπλοκάροντας αυτούς τους υποδοχείς, η κεταμίνη μειώνει τις επιδράσεις του γλουταμικού, του πρωταρχικού διεγερτικού νευροδιαβιβαστή στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Αυτό οδηγεί σε μείωση της νευρωνικής ενεργοποίησης και της διεγερσιμότητας, η οποία είναι κεντρική για τα αναισθητικά και αποστασιοποιητικά της αποτελέσματα.
Έχει επίσης βρεθεί ότι η κεταμίνη αλληλεπιδρά με μονοαμινικούς νευροδιαβιβαστές όπως η ντοπαμίνη και η σεροτονίνη, αν και οι επιδράσεις αυτές είναι λιγότερο άμεσες από τη δράση της στους υποδοχείς NMDA. Αυτές οι αλληλεπιδράσεις συμβάλλουν στην ανύψωση της διάθεσης και στις αντικαταθλιπτικές επιδράσεις. Υπάρχουν στοιχεία που υποδηλώνουν ότι η κεταμίνη μπορεί να αλληλεπιδράσει με τους υποδοχείς οπιοειδών, συμβάλλοντας στις αναλγητικές (ανακουφιστικές από τον πόνο) ιδιότητές της.
Ηφαινυκυκλιδίνη (PCP), η οποία αναπτύχθηκε αρχικά ως αναισθητικό φάρμακο, είναι πλέον ευρύτερα γνωστή ως ψυχαγωγικό φάρμακο λόγω των βαθιών ψυχοδραστικών επιδράσεών της. Ο πρωταρχικός μηχανισμός δράσης της PCP είναι ως μη ανταγωνιστικός ανταγωνιστής του υποδοχέα NMDA (N-methyl-D-aspartate), ενός τύπου υποδοχέα γλουταμικού. Όπως και η κεταμίνη, το PCP αναστέλλει αυτούς τους υποδοχείς και μειώνει τη δραστηριότητα του γλουταμινικού, οδηγώντας σε τροποποιημένες αντιλήψεις, παραισθήσεις και διαχωριστικές καταστάσεις. Αυτό οφείλεται στη μειωμένη διεγερτική σηματοδότηση στον εγκέφαλο.
Το PCP είναι γνωστό ότι αναστέλλει την επαναπρόσληψη της ντοπαμίνης, ενός νευροδιαβιβαστή που σχετίζεται με τη διάθεση, τα κίνητρα και την ανταμοιβή. Αυτό αυξάνει τα επίπεδα ντοπαμίνης στον εγκέφαλο και συμβάλλει στις επιδράσεις της PCP που αλλάζουν τη διάθεση.
Η αύξηση της ντοπαμίνης μπορεί να οδηγήσει σε διεγερτικές επιδράσεις, όπως αυξημένη ενέργεια και ευφορία.
Η PCP δρα επίσης ως αγωνιστής στους υποδοχείς σίγμα-1, γεγονός που μπορεί να συμβάλει στις παραισθησιογόνες και ψυχοτομιμητικές επιδράσεις της. Η PCP μπορεί να μεταβάλει τη νευροδιαβίβαση της ακετυλοχολίνης, επηρεάζοντας τη μνήμη και τις γνωστικές λειτουργίες. Υπάρχουν στοιχεία που υποδηλώνουν κάποια αλληλεπίδραση με τους υποδοχείς οπιοειδών, αλλά αυτός δεν είναι ο πρωταρχικός τρόπος δράσης.
Η σύνθετη αλληλεπίδραση της PCP με πολλαπλά συστήματα νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο αποτελεί τη βάση των ισχυρών ψυχοδραστικών επιδράσεών της.
Όταν συνδυάζονται, η κεταμίνη και η PCP μπορούν να ενισχύσουν απρόβλεπτα η μία τις επιδράσεις της άλλης. Ο ανταγωνισμός NMDA μπορεί να γίνει πιο βαθύς, οδηγώντας σε μια βαθύτερη κατάσταση αποστασιοποίησης. Ο συνδυασμένος αντίκτυπος στα συστήματα ντοπαμίνης και σεροτονίνης μπορεί να οδηγήσει σε έντονες ψυχολογικές επιδράσεις, συμπεριλαμβανομένων παραισθήσεων και δυνητικά επικίνδυνων μεταβολών της συμπεριφοράς.
Παρενέργειες και κίνδυνοι:
- Ψυχολογικές επιδράσεις: Ψευδαισθήσεις, παραληρητικές ιδέες, σοβαρή αποστασιοποίηση και απώλεια της πραγματικότητας, ψύχωση.
- Σωματικοί κίνδυνοι: Αυξημένος καρδιακός ρυθμός και αρτηριακή πίεση, αναπνευστική καταστολή, πιθανή νευροτοξικότητα, έμετος.
- Αλλαγές στη συμπεριφορά: Η αναστολή, η επιθετική συμπεριφορά και η μειωμένη κρίση είναι συχνές.
- Εθισμός και εξάρτηση: Και οι δύο ουσίες έχουν δυνατότητα κατάχρησης, με την PCP να είναι ιδιαίτερα διαβόητη για τις εθιστικές της ιδιότητες.
Η κεταμίνη και η PCP είναι και οι δύο διασπαστικά, αλλά έχουν ξεχωριστό φαρμακολογικό προφίλ και επιδράσεις. Ο συνδυασμός αυτών των ουσιών μπορεί να είναι εξαιρετικά επικίνδυνος λόγω των ισχυρών και απρόβλεπτων συνεργιστικών επιδράσεών τους. Μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά σωματικά και ψυχολογικά αποτελέσματα, καθιστώντας την πρακτική αυτή εξαιρετικά επισφαλή.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα δεδομένα, συνιστούμε να αποφεύγεται αυτός ο συνδυασμός υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.
Last edited by a moderator: