Φαινυκυκλιδίνη (PCP) & DMT
Η φαινυκυκλιδίνη (PCP), γνωστή και ως "σκόνη αγγέλου", είναι ένα διαχωριστικό αναισθητικό που επηρεάζει τον εγκέφαλο και το σώμα μεταβάλλοντας τα συστήματα νευροδιαβιβαστών, ιδίως το σύστημα του γλουταμινικού. Λειτουργεί κυρίως ως μη ανταγωνιστικός ανταγωνιστής του υποδοχέα Ν-μεθυλ-D-ασπαρτικού (NMDA), ο οποίος είναι ένας υποτύπος του υποδοχέα γλουταμικού. Το γλουταμικό είναι ο κύριος διεγερτικός νευροδιαβιβαστής στον εγκέφαλο, διαδραματίζοντας κρίσιμο ρόλο σε διαδικασίες όπως η μνήμη, η νόηση και η αντίληψη.
Όταν η PCP συνδέεται με τον υποδοχέα NMDA, εμποδίζει την είσοδο ιόντων ασβεστίου στους νευρώνες, γεγονός που παρεμβαίνει στη συναπτική μετάδοση. Αυτή η δράση είναι υπεύθυνη για τις αποστασιοποιητικές επιδράσεις του ναρκωτικού, όπου οι χρήστες μπορεί να βιώσουν απομάκρυνση από την πραγματικότητα, εξωσωματικές αισθήσεις ή αισθήματα μη πραγματικότητας. Η αναστολή των υποδοχέων NMDA επηρεάζει επίσης την αισθητηριακή επεξεργασία, οδηγώντας στις χαρακτηριστικές παραισθησιογόνες και αντιληπτικές παραμορφώσεις που παρατηρούνται με τη χρήση PCP. Η αισθητηριακή αποσύνδεση μπορεί να επηρεάσει την όραση, τον ήχο και την αίσθηση του χρόνου.
Εκτός από τις επιδράσεις της στο γλουταμινικό σύστημα, η PCP επηρεάζει επίσης άλλα συστήματα νευροδιαβιβαστών, συμπεριλαμβανομένης της ντοπαμίνης και της σεροτονίνης. Αυξάνει την απελευθέρωση ντοπαμίνης σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου, όπως ο πυρήνας του nucleus accumbens, ο οποίος σχετίζεται με τις ανταμείβοντας και ενισχύοντας ιδιότητες του ναρκωτικού. Η αυξημένη δραστηριότητα της ντοπαμίνης μπορεί να συμβάλει σε αισθήματα ευφορίας, αλλά μπορεί επίσης να οδηγήσει σε ψυχωτικά συμπτώματα, όπως παραληρητικές ιδέες και παράνοια. Η διαμόρφωση της σεροτονίνης από την PCP μπορεί να μεταβάλει περαιτέρω τη διάθεση, την αντίληψη και τις γνωστικές λειτουργίες.
Η διμεθυλοτρυπταμίνη (DMT) είναι μια ισχυρή ψυχεδελική ένωση που εμφανίζεται φυσικά σε διάφορα φυτά και ζώα, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, όπου βρίσκεται σε ίχνη. Είναι δομικά παρόμοια με τον νευροδιαβιβαστή σεροτονίνη και άλλες τρυπταμίνες όπως η ψιλοκυβίνη. Η πρωταρχική δράση της DMT είναι μέσω της αλληλεπίδρασής της με τους υποδοχείς σεροτονίνης στον εγκέφαλο, ιδίως τον υποδοχέα 5-HT2A. Αυτός ο υποδοχέας εμπλέκεται σε μεγάλο βαθμό στη ρύθμιση της διάθεσης, της αντίληψης και της νόησης.
Όταν η DMT προσλαμβάνεται, εισπνέεται ή εγχέεται, διασχίζει γρήγορα τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό λόγω της μικρής, λιπόφιλης δομής της. Μόλις εισέλθει στον εγκέφαλο, η DMT δρα ως ισχυρός αγωνιστής στους υποδοχείς 5-HT2A, κυρίως στον φλοιό. Η ενεργοποίηση αυτών των υποδοχέων πιστεύεται ότι οδηγεί στις βαθιές αλλαγές στην αντίληψη, τη διάθεση και τη νόηση που χαρακτηρίζουν την εμπειρία της DMT. Αυτές οι επιδράσεις περιλαμβάνουν ζωντανές οπτικές και ακουστικές ψευδαισθήσεις, αλλοιωμένη αίσθηση του χρόνου, διάλυση του εγώ και εμπειρίες "διάσπασης" σε εναλλακτικές πραγματικότητες ή συνάντησης με οντότητες.
Εκτός από τους 5-HT2A, η DMT επηρεάζει επίσης άλλους υποτύπους υποδοχέων σεροτονίνης, συμπεριλαμβανομένων των 5-HT1A και 5-HT2C. Η πολύπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ αυτών των υποδοχέων συμβάλλει στο μοναδικό ψυχεδελικό προφίλ της. Η ενεργοποίηση των υποδοχέων 5-HT1A σχετίζεται με τη ρύθμιση της διάθεσης και τα ηρεμιστικά αποτελέσματα, ενώ οι υποδοχείς 5-HT2C επηρεάζουν το άγχος, την όρεξη και τη διάθεση. Η ταυτόχρονη διαμόρφωση αυτών των οδών σεροτονίνης δημιουργεί τις έντονες και συχνά μυστικιστικές εμπειρίες που αναφέρουν οι χρήστες της DMT.
Πέρα από τους υποδοχείς σεροτονίνης, η DMT αλληλεπιδρά επίσης με τους υποδοχείς σίγμα-1, έναν λιγότερο γνωστό τύπο υποδοχέα που εμπλέκεται στις κυτταρικές αποκρίσεις στρες και στη νευροπροστασία. Ο ακριβής ρόλος των υποδοχέων σίγμα-1 στην εμπειρία της DMT δεν είναι πλήρως κατανοητός, αλλά η ενεργοποίησή τους μπορεί να συμβάλλει σε ορισμένες από τις μεταβαλλόμενες καταστάσεις συνείδησης και τις γνωστικές επιδράσεις. Η έρευνα έχει υποδείξει ότι η DMT μπορεί να ενισχύσει τη νευροπλαστικότητα, πιθανώς μέσω των δράσεών της σε αυτούς τους υποδοχείς, γεγονός που θα μπορούσε να εξηγήσει ορισμένες από τις διαρκείς ψυχολογικές και συναισθηματικές επιπτώσεις των εμπειριών DMT, ιδιαίτερα τις θετικές μετα-επιδράσεις που αναφέρουν οι χρήστες.
Ο συνδυασμός PCP και DMT παρουσιάζει μοναδικές προκλήσεις και κινδύνους λόγω των διαφορετικών φαρμακολογικών τους δράσεων. Όταν συνδυάζονται, η αλληλεπίδραση μεταξύ αυτών των δύο ναρκωτικών θα μπορούσε να ενισχύσει τόσο τα διαχωριστικά όσο και τα παραισθησιογόνα αποτελέσματα, οδηγώντας σε έντονες και απρόβλεπτες εμπειρίες.
Οι επιδράσεις της PCP στους υποδοχείς NMDA μπορούν να δημιουργήσουν μια αποστασιοποιημένη, αναισθητική κατάσταση, η οποία θα μπορούσε να παρεμποδίσει την τυπικά ζωντανή, επεκτατική εμπειρία της DMT. Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα ο χρήστης να μην μπορεί να διακρίνει μεταξύ πραγματικότητας και παραίσθησης, αυξάνοντας τον κίνδυνο επικίνδυνης συμπεριφοράς, ατυχημάτων ή ψύχωσης. Επιπλέον, η δράση της PCP στην ντοπαμίνη θα μπορούσε να ενισχύσει παρανοϊκές ή ψυχωσικές καταστάσεις, ενώ οι σεροτονινεργικές επιδράσεις της DMT θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε έντονες συναισθηματικές διακυμάνσεις, συμβάλλοντας σε μια εξαιρετικά ασταθή ψυχική κατάσταση.
Αυτός ο συνδυασμός είναι επίσης επικίνδυνος λόγω της πιθανότητας σοβαρών φυσιολογικών επιπτώσεων. Και τα δύο ναρκωτικά μπορεί να επηρεάσουν την κρίση και τον κινητικό συντονισμό, αυξάνοντας τον κίνδυνο τραυματισμού. Επιπλέον, οι υψηλές δόσεις οποιουδήποτε φαρμάκου μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρές επιπλοκές, όπως επιληπτικές κρίσεις, υπερθερμία, καρδιαγγειακή καταπόνηση ή ακόμη και αναπνευστική ανεπάρκεια. Δεν υπάρχουν τέτοιες επιστημονικές έρευνες σχετικά με τις συγκεκριμένες αλληλεπιδράσεις του PCP και της DMT, αλλά και οι δύο ουσίες έχουν συνδεθεί με επιβλαβή αποτελέσματα όταν χρησιμοποιούνται ξεχωριστά, και ο συνδυασμός τους πιθανότατα ενισχύει αυτούς τους κινδύνους.
Δεδομένου ότι τα έντονα, γρήγορα αποτελέσματα της DMT και ο παρατεταμένος, αποστασιοποιητικός χαρακτήρας της PCP επηρεάζουν διαφορετικά τα συστήματα νευροδιαβιβαστών, ο συνδυασμός τους θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια χαοτική και δυνητικά τραυματική εμπειρία, με μεγάλη πιθανότητα μακροχρόνιων ψυχολογικών συνεπειών, συμπεριλαμβανομένης της ψύχωσης ή των αποστασιοποιητικών διαταραχών.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα δεδομένα, συνιστούμε να αποφεύγεται αυτός ο συνδυασμός.
Last edited by a moderator: