Φαινυκυκλιδίνη (PCP) & ενέσιμα οπιούχα
Η φαινυκυκλιδίνη (PCP), επίσης γνωστή ως σκόνη αγγέλου, είναι ένα διαλυτικό φάρμακο που δρα κυρίως ως ανταγωνιστής των υποδοχέων NMDA. Οι υποδοχείς NMDA είναι ένας τύπος υποδοχέα για τον νευροδιαβιβαστή γλουταμικό, ο οποίος εμπλέκεται σε διάφορες εγκεφαλικές λειτουργίες. Μπλοκάροντας τους υποδοχείς NMDA, το PCP διαταράσσει τη φυσιολογική λειτουργία του γλουταμινικού, οδηγώντας σε αλλοιωμένη επικοινωνία μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων.
Οι υποδοχείς NMDA διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στη συναπτική πλαστικότητα, τη μάθηση, τη μνήμη και την αντίληψη. Ο αποκλεισμός των υποδοχέων NMDA από το PCP μειώνει τη ροή ιόντων ασβεστίου στους νευρώνες, παρεμβαίνοντας στη φυσιολογική ενεργοποίησή τους. Αυτή η διαταραχή έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της απελευθέρωσης άλλων νευροδιαβιβαστών, όπως η ντοπαμίνη και η σεροτονίνη, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγές στη διάθεση, την αντίληψη και τη νόηση.
Σε χαμηλότερες δόσεις, το PCP μπορεί να προκαλέσει αισθήματα ευφορίας, χαλάρωσης και απομάκρυνσης από το περιβάλλον. Οι χρήστες μπορεί να βιώσουν μια αίσθηση αποστασιοποίησης από το σώμα τους, γεγονός που οδηγεί στον όρο "αποστασιοποιητικό αναισθητικό." Υψηλότερες δόσεις μπορεί να οδηγήσουν σε ψευδαισθήσεις, παραλήρημα, διέγερση και δυνητικά επικίνδυνες συμπεριφορές. Οι χρήστες μπορεί να αποπροσανατολιστούν, να βιώσουν διαστρεβλωμένες αντιλήψεις και να επιδείξουν απρόβλεπτη ή βίαιη συμπεριφορά.
Τα ενέσιμα οπιούχα, όπως η μορφίνη ή η ηρωίνη, ανήκουν στην κατηγορία των οπιοειδών. Οι ουσίες αυτές δεσμεύονται κυρίως στους υποδοχείς οπιοειδών, οι οποίοι βρίσκονται σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου, του νωτιαίου μυελού και του περιφερικού νευρικού συστήματος.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι υποδοχέων οπιοειδών, με τον mu-οπιοειδή υποδοχέα να αποτελεί τον πρωταρχικό στόχο. Όταν ένα οπιούχο προσδένεται σε έναν mu-οπιοειδή υποδοχέα, ενεργοποιεί έναν καταρράκτη γεγονότων εντός του νευρώνα. Η ενεργοποίηση του mu-οπιοειδούς υποδοχέα αναστέλλει την απελευθέρωση νευροδιαβιβαστών που εμπλέκονται στη σηματοδότηση του πόνου, όπως η ουσία P, το γλουταμικό και η νοραδρεναλίνη. Αυτή η αναστολή της απελευθέρωσης των νευροδιαβιβαστών μειώνει τη μετάδοση των σημάτων πόνου από την περιφέρεια στον εγκέφαλο.
Τα οπιούχα μπορούν να προκαλέσουν αισθήματα ευφορίας, καταστολής και χαλάρωσης, που μεσολαβούν κυρίως από την ενεργοποίηση των οδών ανταμοιβής στον εγκέφαλο. Τα οπιοειδή μπορούν επίσης να επηρεάσουν άλλες φυσιολογικές διεργασίες, όπως ο αναπνευστικός ρυθμός, η γαστρεντερική κινητικότητα και η συναισθηματική ρύθμιση.
Η PCP και τα ενέσιμα οπιούχα έχουν αντίθετες επιδράσεις στο ΚΝΣ, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε απρόβλεπτα και επικίνδυνα αποτελέσματα. Όταν η PCP και τα ενέσιμα οπιούχα συνδυάζονται, οι επιδράσεις τους μπορεί να αλληλεπιδρούν συνεργιστικά, εντείνοντας τους κινδύνους και τις επιπλοκές.
Ο συνδυασμός μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή καταστολή του ΚΝΣ, συμπεριλαμβανομένης της αναπνευστικής καταστολής, η οποία μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή. Το άτομο μπορεί να εμφανίσει ακραία σύγχυση, μειωμένη κρίση και απώλεια του κινητικού ελέγχου, αυξάνοντας την πιθανότητα ατυχημάτων ή τραυματισμών.
Ο κίνδυνος υπερδοσολογίας είναι σημαντικά υψηλότερος όταν συνδυάζονται αυτές οι ουσίες, καθώς οι επιδράσεις τους στο αναπνευστικό σύστημα μπορεί να καταστείλουν την αναπνοή σε επικίνδυνα επίπεδα.
Αξίζει να ληφθεί υπόψη, αν και έμμεση και δευτερεύουσα, αλλά η διασταυρούμενη επίδραση και των δύο ουσιών στο σύστημα του γλουταμινικού. Αυτό, καθώς και η ικανότητα της PSP που αναφέρεται σε ορισμένες πηγές να μειώνει την ανοχή του οργανισμού στα οπιοειδή, αυξάνει σημαντικά τους κινδύνους υπερδοσολογίας και απειλητικών για τη ζωή καταστάσεων.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα δεδομένα, συνιστούμε να αποφεύγεται αυτός ο συνδυασμός υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.
Last edited by a moderator: