Piracetam & ενέσιμα οπιούχα
Η Piracetam, ένας νοοτροπικός παράγοντας, είναι γνωστή για τις γνωστικές-ενισχυτικές επιδράσεις της. Ο ακριβής μηχανισμός της δεν είναι πλήρως κατανοητός, αλλά πιστεύεται ότι διαμορφώνει τις νευρωνικές και αγγειακές λειτουργίες και επηρεάζει τις γνωστικές διεργασίες χωρίς να δρα ως ηρεμιστικό ή διεγερτικό. Η πιρακετάμη πιστεύεται ότι βελτιώνει τη λειτουργία των υποδοχέων των νευροδιαβιβαστών, ιδίως εκείνων για το γλουταμικό, τον κύριο διεγερτικό νευροδιαβιβαστή στον εγκέφαλο. Αυτή η διαμόρφωση μπορεί να ενισχύσει τη συναπτική πλαστικότητα, οδηγώντας σε βελτιωμένη μάθηση και μνήμη.
Η πιρακετάμη μπορεί να ενισχύσει τη μνήμη, να βελτιώσει τη μαθησιακή ικανότητα και να διευκολύνει τη μεταφορά πληροφοριών διαμέσου του corpus callosum, της γέφυρας μεταξύ των ημισφαιρίων του εγκεφάλου. Μπορεί επίσης να βελτιώσει τη χρήση οξυγόνου στον εγκέφαλο και να αυξήσει τη ροή του αίματος.
Σε γενικές γραμμές, η πιρακετάμη έχει χαμηλό προφίλ παρενεργειών. Οι πιθανές παρενέργειες περιλαμβάνουν άγχος, αϋπνία, ευερεθιστότητα, πονοκέφαλο και γαστρεντερικά προβλήματα.
Ταενέσιμα οπιούχα δρουν κυρίως με τη δέσμευση στους υποδοχείς οπιοειδών στον εγκέφαλο, τον νωτιαίο μυελό και άλλες περιοχές του σώματος. Αυτή η πρόσδεση οδηγεί σε μείωση της αντίληψης του πόνου και μπορεί να προκαλέσει μια αίσθηση ευφορίας. Τα οπιούχα καταθλίβουν επίσης το κεντρικό νευρικό σύστημα, οδηγώντας σε επιδράσεις όπως υπνηλία, αναπνευστική καταστολή και επιβραδυνόμενη γαστρεντερική κινητικότητα.
Εκτός από την ανακούφιση από τον πόνο και την ευφορία, τα οπιούχα μπορεί να προκαλέσουν καταστολή, δυσκοιλιότητα και, σε υψηλότερες δόσεις, αναπνευστική καταστολή, η οποία μπορεί να αποβεί μοιραία.
Αλληλεπιδράσεις μεταξύ του Piracetam και των ενέσιμων οπιούχων.
Η πιρακετάμη μπορεί να ενισχύσει τις αναλγητικές επιδράσεις των οπιούχων, επιτρέποντας τη χρήση χαμηλότερων δόσεων του οπιούχου. Η πιρακετάμη μπορεί επίσης να έχει νευροπροστατευτικές ιδιότητες, μετριάζοντας ενδεχομένως ορισμένες από τις νευροεκφυλιστικές επιδράσεις που σχετίζονται με τη χρόνια χρήση οπιούχων. Ωστόσο, αυτές είναι μόνο υπό προϋποθέσεις υποθέσεις για τις οποίες δεν υπάρχει επαρκής επιστημονική βάση αποδείξεων.
Η πιρακετάμη μπορεί να επηρεάσει συστήματα νευροδιαβιβαστών που επηρεάζονται επίσης από τα οπιούχα, όπως οι οδοί του γλουταμικού. Αυτό θα μπορούσε θεωρητικά να οδηγήσει σε αλλαγές στο σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου ή στις οδούς του πόνου. Ο συνδυασμός μπορεί να επιδεινώσει παρενέργειες όπως το άγχος ή η ευερεθιστότητα, ειδικά εάν το άτομο έχει προδιάθεση σε αυτές τις καταστάσεις.
Οι φαρμακοκινητικές ιδιότητες (όπως η απορρόφηση, η κατανομή, ο μεταβολισμός και η απέκκριση) κάθε φαρμάκου θα μπορούσαν να επηρεαστούν από την παρουσία του άλλου, αν και οι συγκεκριμένες μελέτες σχετικά με αυτή την αλληλεπίδραση είναι περιορισμένες.
Ενώ μπορεί να υπάρχουν θεωρητικά οφέλη από τον συνδυασμό της πιρακετάμης με ενέσιμα οπιούχα, όπως η ενισχυμένη αναλγησία και η πιθανή νευροπροστασία, οι κίνδυνοι, ιδίως όσον αφορά τις παρενέργειες, πρέπει να εξεταστούν σοβαρά.
Δεν έχουμε συναντήσει επιβεβαιωμένα δεδομένα σχετικά με οξείες και θανατηφόρες καταστάσεις που σχετίζονται με αυτόν τον συνδυασμό. Ταυτόχρονα, δεν υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία για αξιόλογα θετικά αποτελέσματα που θα μπορούσαν να καλύψουν τους κινδύνους αυτού του συνδυασμού.
Υπό το πρίσμα αυτών των εκτιμήσεων, συνιστούμε ανεπιφύλακτα μια ουσιαστική προσέγγιση αυτού του συνδυασμού.
Last edited by a moderator: