Red SSRIs Injectable opiates Συζήτηση: SSRIs & ενέσιμα οπιούχα

[HEISENBERG]

SSRIs & ενέσιμα οπιούχα

Οι SSRIs (εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης) λειτουργούν στοχεύοντας και τροποποιώντας ειδικά τα επίπεδα της σεροτονίνης, ενός νευροδιαβιβαστή στον εγκέφαλο. Η σεροτονίνη απελευθερώνεται από ορισμένους νευρώνες στον εγκέφαλο και δρα ως χημικός αγγελιοφόρος που μεταδίδει σήματα μεταξύ των νευρικών κυττάρων. Βοηθά στη ρύθμιση της διάθεσης, του ύπνου, της όρεξης και της κοινωνικής συμπεριφοράς.

Αφού απελευθερωθεί η σεροτονίνη στη σύναψη (το κενό μεταξύ των νευρικών κυττάρων), επιτελεί τη λειτουργία της συνδεόμενη με συγκεκριμένους υποδοχείς στο νευρικό κύτταρο που δέχεται τη σεροτονίνη. Μόλις ολοκληρωθεί η σηματοδότηση, η σεροτονίνη επαναρροφάται από τον προσυναπτικό νευρώνα μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται επαναπρόσληψη.

Οι SSRIs, όπως υποδηλώνει το όνομά τους, αναστέλλουν επιλεκτικά την επαναπρόσληψη της σεροτονίνης. Δεσμεύονται στις πρωτεΐνες μεταφορέα σεροτονίνης στον προσυναπτικό νευρώνα και εμποδίζουν την ικανότητά τους να επαναρροφούν τη σεροτονίνη. Με τον τρόπο αυτό, οι SSRI αυξάνουν τη συγκέντρωση της σεροτονίνης στη σύναψη, ενισχύοντας τη διαθεσιμότητά της για σύνδεση με τους υποδοχείς στον μετασυναπτικό νευρώνα.

Αυξάνοντας τα επίπεδα σεροτονίνης στον εγκέφαλο, οι SSRI μπορούν να βοηθήσουν στη ρύθμιση της διάθεσης και των συναισθηματικών καταστάσεων. Αυτό είναι ιδιαίτερα ευεργετικό για τη θεραπεία καταστάσεων όπως η κατάθλιψη, οι αγχώδεις διαταραχές και ορισμένες άλλες καταστάσεις ψυχικής υγείας.

Υπάρχουν διάφορα SSRI που συνταγογραφούνται συνήθως για διάφορες διαταραχές της ψυχικής υγείας. Ακολουθούν ορισμένα παραδείγματα:

• Φλουοξετίνη (Prozac): Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της κατάθλιψης, της διαταραχής πανικού και της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής (ΙΨΔ).
• Σερτραλίνη (Zoloft): Συνταγογραφείται για κατάθλιψη, διαταραχή κοινωνικού άγχους, διαταραχή πανικού και PTSD (διαταραχή μετατραυματικού στρες).
• Παροξετίνη (Paxil): Χρησιμοποιείται για την κατάθλιψη, τη γενικευμένη αγχώδη διαταραχή (GAD) και την κοινωνική αγχώδη διαταραχή.
• Εσκιταλοπράμη (Lexapro): Χορηγείται κυρίως για την κατάθλιψη και τη γενικευμένη αγχώδη διαταραχή.
• Σιταλοπράμη (Celexa): Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της κατάθλιψης και μπορεί να συνταγογραφηθεί εκτός επισήμανσης για άλλες καταστάσεις.

Ταενέσιμα οπιούχα, γνωστά και ως οπιοειδή, δρουν αλληλεπιδρώντας με συγκεκριμένους υποδοχείς οπιοειδών στο κεντρικό νευρικό σύστημα για να μειώσουν την αντίληψη του πόνου. Στο ανθρώπινο σώμα υπάρχουν διάφοροι τύποι υποδοχέων οπιοειδών, συμπεριλαμβανομένων των υποδοχέων mu, κάππα και δέλτα. Οι mu-οπιοειδείς υποδοχείς είναι κυρίως υπεύθυνοι για την ανακούφιση από τον πόνο και αποτελούν τον κύριο στόχο των οπιοειδών.

Όταν χορηγείται ένα ενέσιμο οπιούχο, όπως η μορφίνη ή η φεντανύλη, εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος και διασχίζει τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό, επιτρέποντάς του να φτάσει στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Μόλις εισέλθουν στον εγκέφαλο, τα οπιούχα συνδέονται με τους υποδοχείς mu-οπιοειδών, οι οποίοι βρίσκονται σε περιοχές που ρυθμίζουν την αντίληψη του πόνου. Με τη δέσμευση στους mu-οπιοειδείς υποδοχείς, τα ενέσιμα οπιούχα μειώνουν τη μετάδοση των σημάτων πόνου μεταξύ των νευρικών κυττάρων. Αυτό οδηγεί σε μειωμένη αντίληψη του πόνου και αίσθηση αναλγησίας ή ανακούφισης από τον πόνο. Εκτός από την ανακούφιση από τον πόνο, τα ενέσιμα οπιούχα μπορούν επίσης να προκαλέσουν αισθήματα ευφορίας, καταστολής και χαλάρωσης. Αυτές οι επιδράσεις είναι αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης με τους υποδοχείς οπιοειδών σε άλλες περιοχές του εγκεφάλου.

Τύποι και παραδείγματα ενέσιμων οπιούχων: Μορφίνη, ηρωίνη, φεντανύλη, υδρομορφόνη (Dilaudid), μεπεριδίνη (Demerol).

Τα SSRI και τα ενέσιμα οπιούχα δρουν αμφότερα στο κεντρικό νευρικό σύστημα και μπορούν να αλληλεπιδράσουν όταν λαμβάνονται μαζί. Ο κύριος μηχανισμός αλληλεπίδρασης είναι ότι οι SSRI μπορούν να αναστείλουν τον μεταβολισμό των οπιούχων στο ήπαρ, οδηγώντας σε υψηλότερα επίπεδα οπιούχων στην κυκλοφορία του αίματος. Συγκεκριμένα, οι SSRI αναστέλλουν το σύστημα ενζύμων CYP450 στο ήπαρ, το οποίο είναι υπεύθυνο για τον μεταβολισμό πολλών φαρμάκων, συμπεριλαμβανομένων των οπιούχων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα οπιούχα να διασπώνται και να αποβάλλονται από τον οργανισμό πιο αργά.

Τα υψηλά επίπεδα οπιούχων μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένες παρενέργειες όπως:

1. Αναπνευστική καταστολή - επιβραδυνόμενη ή σταματημένη αναπνοή λόγω των επιδράσεων του κεντρικού νευρικού συστήματος των οπιούχων
2. Ακραία υπνηλία και καταστολή
3. Ναυτία και εμετός
4. Δυσκοιλιότητα
5. Σύγχυση
6. Χαμηλή αρτηριακή πίεση

Ο συνδυασμός αυξάνει επίσης τον κίνδυνο του συνδρόμου σεροτονίνης, το οποίο μπορεί να είναι απειλητικό για τη ζωή. Τα συμπτώματα του συνδρόμου σεροτονίνης περιλαμβάνουν υψηλό πυρετό, ταχυκαρδία, τρόμο, σύγχυση και επιληπτικές κρίσεις. Αρκετά οπιοειδή έχουν ενοχοποιηθεί σε περιπτώσεις τοξικότητας της σεροτονίνης, συμπεριλαμβανομένης της μεπεριδίνης, της τραμαδόλης, της δεξτρομεθορφάνης, της προποξυφαίνης, της ταπενταδόλης, της μεθαδόνης, της οξυκωδόνης και της φεντανύλης. Η μορφίνη και τα ανάλογα της, ωστόσο, τα οποία δεν είναι αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης, δεν προκαλούν τοξικότητα σεροτονίνης σε ορισμένες μελέτες. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ασφαλής ο συνδυασμός τους με SSRI για τους λόγους που αναφέρθηκαν παραπάνω.

Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα δεδομένα, συνιστούμε να αποφεύγεται αυτός ο συνδυασμός υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.