2C-B
4-ΒΡΩΜΟ-2,5-ΔΙΜΕΘΟΞΥΦΑΙΝΥΛΑΙΘΥΛΑΜΊΝΗ
ΣΥΝΘΕΣΗ: 100 g διαλύματος 2,5-διμεθοξυβενζαλδεΰδης σε 220 g νιτρομεθάνιο αντιμετωπίστηκαν με 10 g άνυδρου οξικού αμμωνίου και θερμάνθηκαν σε ατμόλουτρο επί 2,5 ώρες με περιστασιακή ανάδευση. Το βαθυκόκκινο µείγµα της αντίδρασης αποµακρύνθηκε από την περίσσεια νιτροµεθανίου υπό κενό και το υπόλειµµα κρυσταλλώθηκε αυθόρµητα. Αυτό το ακατέργαστο νιτροστυρένιο καθαρίστηκε με άλεση υπό IPA, διήθηση και ξήρανση στον αέρα, ώστε να προκύψουν 85 g 2,5-διμεθοξυ-β-νιτροστυρενίου ως κίτρινο-πορτοκαλί προϊόν επαρκούς καθαρότητας για το επόμενο στάδιο. Περαιτέρω καθαρισμός μπορεί να επιτευχθεί με ανακρυστάλλωση από IPA που βράζει.
Σε φιάλη 2 L με στρογγυλό πυθμένα, εφοδιασμένη με μαγνητικό αναδευτήρα και τοποθετημένη υπό αδρανή ατμόσφαιρα, προστέθηκαν 750 mL άνυδρου THF, που περιείχε 30 g LAH. Στη συνέχεια προστέθηκαν, σε διάλυμα THF, 60 g 2,5-διμεθοξυ-β-νιτροστυρένιο. Το τελικό διάλυμα είχε βρώμικο κιτρινοκαφέ χρώμα και διατηρήθηκε σε θερμοκρασία επαναρροής για 24 h. Μετά την ψύξη, η περίσσεια του υδριδίου καταστράφηκε με σταγονική προσθήκη IPA. Στη συνέχεια προστέθηκαν 30 mL 15% NaOH για τη μετατροπή των ανόργανων στερεών σε διηθητή μάζα. Το μείγμα της αντίδρασης διηθήθηκε και η τούρτα του φίλτρου πλύθηκε πρώτα με THF και στη συνέχεια με MeOH. Τα συνδυασμένα μητρικά υγρά και πλύσεις απελευθερώθηκαν από το διαλύτη υπό κενό και το υπόλειμμα αιωρήθηκε σε 1,5 L H2O. Αυτό οξινίστηκε με HCl, πλύθηκε με 3x100 ml CH2Cl2, έγινε ισχυρά βασικό με 25% NaOH και εκχυλίστηκε εκ νέου με 4x100 ml CH2Cl2. Τα συγκεντρωτικά εκχυλίσματα απογυμνώθηκαν από το διαλύτη υπό κενό, οπότε προέκυψαν 26 g ελαιώδους υπολείμματος, το οποίο αποστάχθηκε στους 120-130 °C και σε πίεση 0,5 mm/Hg, οπότε προέκυψαν 21 g λευκού ελαίου, 2,5-διμεθοξυ-φαινυλοαμίνης
(2C-H), το οποίο προσλαμβάνει πολύ γρήγορα διοξείδιο του άνθρακα από τον αέρα.
Σε καλά αναδευόμενο διάλυμα 24,8 g 2,5-διμεθοξυφαινυλοαμίνης σε 40 ml παγωμένου οξικού οξέος προστέθηκαν 22 g στοιχειακού βρωμίου διαλυμένου σε 40 ml οξικού οξέος. Μετά από μερικά λεπτά, παρατηρήθηκε ο σχηματισμός στερεών και η ταυτόχρονη ανάπτυξη σημαντικής θερμότητας. Το μείγμα της αντίδρασης αφέθηκε να επανέλθει σε θερμοκρασία δωματίου, διηθήθηκε και τα στερεά ξεπλύθηκαν με φειδώ με κρύο οξικό οξύ. Αυτό ήταν το υδροβρωμιούχο άλας. Υπάρχουν πολλές περίπλοκες μορφές άλατος, τόσο πολυμορφές όσο και υδρίτες, που μπορούν να καταστήσουν την απομόνωση και τον χαρακτηρισμό του 2C-B ύπουλη. Η πιο ευτυχής οδός είναι ο σχηματισμός του αδιάλυτου υδροχλωρικού άλατος μέσω της ελεύθερης βάσης. Ολόκληρη η μάζα του άλατος που βρέθηκε με οξικό οξύ διαλύθηκε σε ζεστό H2O, έγινε βασική σε τουλάχιστον pH 11 με 25% NaOH και εκχυλίστηκε με 3x100 mL CH2Cl2. Η απομάκρυνση του διαλύτη έδωσε 33,7 g υπολείμματος το οποίο αποστάχθηκε στους 115-130 °C σε θερμοκρασία 0,4 mm/Hg. Το λευκό έλαιο, 27,6 g, διαλύθηκε σε 50 mL H2O που περιείχε 7,0 g οξικού οξέος. Το διαυγές αυτό διάλυμα αναδεύτηκε έντονα και κατεργάστηκε με 20 mL πυκνό HCl. Υπήρξε άμεσος σχηματισμός του άνυδρου άλατος της υδροχλωρικής 2,5-διμεθοξυ-4-βρωμοφαινυλαιθυλαμίνης (2C-B). Αυτή η μάζα κρυστάλλων απομακρύνθηκε με διήθηση (μπορεί να χαλαρώσει σημαντικά με την προσθήκη άλλων 60 mL H2O), πλύθηκε με λίγο H2O και στη συνέχεια με αρκετές δόσεις Et2O των 50 mL. Μετά την πλήρη ξήρανση στον αέρα, ελήφθησαν 31,05 g λεπτών λευκών βελονών, με mp 237-239 °C με διάσπαση. Όταν υπάρχει πολύ H2O κατά την προσθήκη του τελικού συμπυκνωμένου HCl, λαμβάνεται μια ενυδατωμένη μορφή του 2C-B. Το υδροβρωμιούχο άλας τήκεται στους 214,5-215 °C. Το οξικό άλας αναφέρθηκε ότι έχει mp 208-209 °C.
ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ: 12 - 24 mg.
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 4 - 8 ώρες.
DOM
STP- 2,5-ΔΙΜΕΘΟΞΥ-4-ΜΕΘΥΛΑΜΦΕΤΑΜΊΝΗ
ΣΥΝΘΕΣΗ: Σε διάλυμα 54,9 g 2,5-διμεθοξυ-4-μεθυλοβενζαλδεΰδης (για την παρασκευή της βλ. συνταγή
2C-D ) σε 215 g παγωμένου οξικού οξέος προστέθηκαν 19,5 g άνυδρου οξικού αμμωνίου και 30,6 g νιτροαιθανίου. Το μείγμα αυτό θερμάνθηκε επί 3 ώρες στο ατμόλουτρο, το μείγμα της αντίδρασης ψύχθηκε σε υγρό παγόλουτρο, επιτρέποντας τον αυθόρμητο σχηματισμό κίτρινων κρυστάλλων. Προστέθηκε όσο το δυνατόν περισσότερο Η2Ο (λίγο πριν από ένα επίμονο θολό ελαιώδες χαρακτήρα) και μετά από λίγες επιπλέον ώρες παραμονής, το κρυσταλλικό 1-(2,5-διμεθοξυ-4-μεθυλοφαινυλ)-2-νιτροπροπένιο απομακρύνθηκε με διήθηση και ανακρυσταλλώθηκε από βραστό οξικό οξύ. Η απόδοση, μετά από ξήρανση σε σταθερό βάρος, ήταν 28,3 g και η θερμοκρασία ήταν 87-88 °C. Αναλ. (C12H15NO4) C, H ,N.
Ένα εναιώρημα 9,5 g LAH σε 750 mL καλά αναδευόμενου άνυδρου Et2O διατηρήθηκε σε επαναρροή υπό αδρανή ατμόσφαιρα, με την επιστροφή του συμπυκνωμένου διαλύτη να περνάει μέσα από ένα δακτύλιο Soxhlet που περιείχε 9,5 g 1-(2,5-διμεθοξυ-4-μεθυλοφαινυλ)-2-νιτροπροπένιο. Αφού ολοκληρώθηκε η προσθήκη του νιτροστυρενίου, το αναδευόμενο εναιώρημα διατηρήθηκε σε επαναρροή για επιπλέον 4 ώρες, στη συνέχεια ψύχθηκε σε θερμοκρασία δωματίου και αφέθηκε να συνεχιστεί η ανάδευση κατά τη διάρκεια της νύχτας. Η περίσσεια του υδριδίου καταστράφηκε με την προσθήκη 750 mL 8% H2SO4, προσεκτικά, μέχρι να σταματήσει η εξέλιξη του υδρογόνου, και στη συνέχεια με ταχύτητα που επέτρεπε τη διασπορά των σχηματιζόμενων στερεών. Οι φάσεις διαχωρίστηκαν, η υδατική φάση πλύθηκε μία φορά με Et2O, κατεργάστηκε με 225 g τρυγικού νατρίου καλίου και τέλος έγινε βασική (pH >9) με 5% NaOH. Αυτό εκχυλίστηκε με 3x150 mL CH2Cl2, τα εκχυλίσματα συγκεντρώθηκαν και ο διαλύτης απομακρύνθηκε υπό κενό. Το υπόλειμμα ήταν 9,6 g διαυγούς ελαίου που σχημάτισε αυθόρμητα κρυστάλλους με mp 60,5-61 °C από εξάνιο. Αυτά τα στερεά διαλύθηκαν σε 150 ml άνυδρου Et2O και κορεσμένα με άνυδρο αέριο HCl. Μετά από παραμονή σε θερμοκρασία δωματίου για 2 ώρες, το κρυσταλλικό υδροχλωρίδιο της 2,5-διμεθοξυ-4-μεθυλαμφεταμίνης (DOM) απομακρύνθηκε με διήθηση, πλύθηκε με Et2O και ξηράνθηκε στον αέρα μέχρι σταθερού βάρους. Ελήφθησαν 8,25 g αστραφτερών λευκών κρυστάλλων που είχαν mp 190,5-191,5 °C. Το θειικό άλας είχε mp 131 °C. Αναλ. (C12H20ClNO2) C, H ,N.
Το ανωτέρω νιτροστυρένιο μπορεί επίσης να μετατραπεί στο τελικό προϊόν αμίνης μέσω της μεσολάβησης της αντίστοιχης φαινυλακετόνης. Σε καλά αναδευόμενο εναιώρημα 10,4 g σκόνης σιδήρου σε 20 mL παγωμένου οξικού οξέος που διατηρείται σε θερμοκρασία επαναρροής, προστέθηκαν 4,9 g 1-(2,5-διμεθοξυ-4-μεθυλοφαινυλ)-2-νιτροπροπένιο ως στερεό. Η παλινδρόμηση συνεχίστηκε για 2 ώρες και στη συνέχεια όλα διηθήθηκαν μέσω υγρού Celite. Μετά από πλύση με 300 mL H2O και στη συνέχεια με 300 mL Et2O, το συνδυασμένο διήθημα και οι πλύσεις διαχωρίστηκαν και η υδατική φάση εκχυλίστηκε με 2x100 mL Et2O. Η οργανική φάση και τα εκχυλίσματα συνδυάστηκαν και πλύθηκαν με 2x100 mL κορεσμένου K2CO3 και ο διαλύτης απομακρύνθηκε υπό κενό δίνοντας ένα κοκκινωπό έλαιο βάρους 3,3 g. Αυτό αποστάχθηκε στους 111-115 °C σε θερμοκρασία 0,5 mm/Hg και έδωσε ένα ανοιχτό πράσινο στερεό. Μετά από ανακρυστάλλωση από βενζόλιο, ελήφθησαν 2,8 g 1-(2,5-διμεθοξυ-4-μεθυλοφαινυλ)-2-προπανόνης ως λευκοί κρύσταλλοι με mp 57-59 °C. Αυτή η κετόνη έχει επίσης περιγραφεί ως ανοιχτοκίτρινο έλαιο με bp 115-118 °C σε 0,4 mm/Hg. Ένα διάλυμα 0,7 g 1-(2,5-διμεθοξυφαινυλ-4-μεθυλ)-2-προπανόνης σε 20 mL MeOH κατεργάστηκε με 6,0 g οξικού αμμωνίου, 0,3 g κυανοβοροϋδρίτη νατρίου και 3 g μοριακών κόσκινων Linde 3 A. Το μείγμα αναδεύτηκε όλη τη νύχτα, τα στερεά απομακρύνθηκαν με διήθηση και το διήθημα διαλύθηκε σε 100 mL H2O. Το διάλυμα οξύνθηκε με αραιό H2SO4 και πλύθηκε με 2x25 mL CH2Cl2. Η υδατική φάση έγινε βασική με υδατικό NaOH και το προϊόν εκχυλίστηκε με 2x25 mL CH2Cl2. Ο διαλύτης απομακρύνθηκε υπό κενό και το υπόλειμμα αποστάχθηκε (στους 160 °C σε 0,2 mm/Hg) για να δώσει άχρωμο προϊόν το οποίο διαλύθηκε σε 3 mL IPA, εξουδετερώθηκε με πυκνό HCl και αραιώθηκε με 50 mL άνυδρου Et2O. Ελήφθησαν 0,18 g υδροχλωρικής 2,5-διμεθοξυ-4-μεθυλαμφεταμίνης (DOM) ως λευκό στερεό με mp 187-188 °C.
Τα οπτικά ισομερή της DOM παρασκευάστηκαν με δύο τρόπους. Η ρακεμική βάση έχει διαχωριστεί ως άλας ορθο-νιτρο-νατριοτρανιλικού οξέος με ανακρυστάλλωση από EtOH. Το (+) οξύ παρέχει κατά προτίμηση το (+) ή "S" ισομερές του DOM. Επίσης, η προαναφερθείσα 1-(2,5-διμεθοξυ-4-μεθυλοφαινυλ)-2-προπανόνη μπορεί να αμινωθεί αναγωγικά με οπτικά ενεργή α-μεθυλοβενζυλαμίνη με Raney Nickel. Η αµίνη αυτή αποµονώνεται και καθαρίζεται µε ανακρυστάλλωση του υδροχλωρικού άλατος. Όταν είναι οπτικά καθαρή, η βενζυλική ομάδα απομακρύνεται με υδρογονόλυση με παλλάδιο σε άνθρακα. Το mp οποιουδήποτε από τα οπτικά ισομερή, ως άλατα υδροχλωριδίου, ήταν 204-205 °C.
ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ: 3 - 10 mg.
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 14 - 20 ώρες.
MDA
3,4-ΜΕΘΥΛΕΝΟΔΙΕΔΟΞΥΑΜΦΕΤΑΜΊΝΗ
ΣΥΝΘΕΣΗ: (από την πιπερονάλη) Σε διάλυμα 15,0 g πιπερονάλης σε 80 mL παγωμένου οξικού οξέος προστέθηκαν 15 mL νιτροαιθάνιο και στη συνέχεια 10 g κυκλοεξυλαμίνης. Το μείγμα διατηρήθηκε σε θερμοκρασία ατμόλουτρου για 6 ώρες, αραιώθηκε με 10 mL H2O, σπαρμένο με έναν κρύσταλλο του προϊόντος και ψύχθηκε κατά τη διάρκεια της νύχτας στους 10 °C. Οι φωτεινοί κίτρινοι κρύσταλλοι απομακρύνθηκαν με διήθηση και ξηράνθηκαν στον αέρα για να παραχθούν 10,7 g 1-(3,4-μεθυλενοδιεξυφαινυλ)-2-νιτροπροπένιο με mp 93-94 °C. Η τιμή αυτή αυξήθηκε στους 97-98 °C με ανακρυστάλλωση από οξικό οξύ. Οι πιο συµβατικές προσπάθειες σύνθεσης νιτροστυρενίου µε περίσσεια νιτροαιθανίου ως διαλύτη και οξικό αµµώνιο ως βάση, δίνουν ακάθαρτο προϊόν σε πολύ χαµηλές αποδόσεις. Το νιτροστυρένιο έχει παρασκευαστεί επιτυχώς από τα συστατικά σε κρύο MeOH, με υδατικό NaOH ως βάση.
Ένα εναιώρημα 20 g LAH σε 250 mL άνυδρου THF τοποθετήθηκε υπό αδρανή ατμόσφαιρα και αναδεύτηκε μαγνητικά. Προστέθηκαν, σταγόνα-σταγόνα, 18 g 1-(3,4-μεθυλενοδιοξυφαινυλ)-2-νιτροπροπένιο σε διάλυμα σε THF και το μείγμα της αντίδρασης διατηρήθηκε σε επαναρροή για 36 h. Αφού επανήλθε σε θερμοκρασία δωματίου, η περίσσεια του υδριδίου καταστράφηκε με 15 mL IPA, ακολουθούμενη από 15 mL 15% NaOH. Προστέθηκαν επιπλέον 50 mL H2O για να ολοκληρωθεί η μετατροπή των αλάτων αλουμινίου σε χαλαρό, λευκό, εύκολα διηθημένο στερεό. Αυτό απομακρύνθηκε με διήθηση και η τούρτα του φίλτρου πλύθηκε με επιπλέον THF. Το συνδυασμένο διήθημα και οι πλύσεις απογυμνώθηκαν από το διαλύτη υπό κενό και το υπόλειμμα διαλύθηκε σε αραιό H2SO4. Η πλύση με 3x75 mL CH2Cl2 απομάκρυνε μεγάλο μέρος του χρώματος και η υδατική φάση έγινε βασική και εκχυλίστηκε εκ νέου με 3x100 mL CH2Cl2. Από την απομάκρυνση του διαλύτη προέκυψαν 13,0 g κίτρινου χρώματος ελαίου που απεστάλη. Το κλάσμα που έβραζε στους 80-90 °C στα 0,2 mm ζύγιζε 10,2 g και ήταν υδρόλευκο. Διαλύθηκε σε 60 mL IPA, εξουδετερώθηκε με πυκνό HCl και αραιώθηκε με 120 mL άνυδρου Et2O, το οποίο παρήγαγε μόνιμη θολερότητα. Σχηματίστηκαν αυθόρμητα κρύσταλλοι οι οποίοι απομακρύνθηκαν με διήθηση, πλύθηκαν με Et2O και ξηράνθηκαν στον αέρα για να παραχθούν 10,4 g υδροχλωρικής 3,4-μεθυλενοδιοξυαμφεταμίνης (MDA) με mp 187-188 °C.
(από την 3,4-μεθυλενοδιοξυφαινυλακετόνη) Σε διάλυμα 32,5 g άνυδρου οξικού αμμωνίου σε 120 mL MeOH προστέθηκαν 7,12 g 3,4-μεθυλενοδιοξυφαινυλακετόνης (για την παρασκευή της βλ. υπό MDMA) και ακολούθως 2,0 g κυανοβοροϋδρίτη νατρίου. Το προκύπτον κίτρινο διάλυμα αναδεύτηκε έντονα και προστέθηκε περιοδικά πυκνό HCl ώστε το pH του μίγματος αντίδρασης να διατηρείται μεταξύ 6 και 7, όπως προσδιορίζεται με εξωτερικό υγρό χαρτί καθολικού pH. Μετά από αρκετές ημέρες, στο μείγμα αντίδρασης παρέμεναν αδιάλυτα στερεά και δεν χρειαζόταν άλλο οξύ. Το μείγμα της αντίδρασης προστέθηκε σε 600 mL αραιού HCl και αυτό ξεπλύθηκε με 3x100 mL CH2Cl2. Οι συνδυασμένες πλύσεις εκχυλίστηκαν με μικρή ποσότητα αραιού HCl, οι υδατικές φάσεις συνδυάστηκαν και έγιναν βασικές με 25% NaOH. Αυτό εκχυλίστηκε στη συνέχεια με 3x100 mL CH2Cl2, τα εκχυλίσματα αυτά συνδυάστηκαν και ο διαλύτης απομακρύνθηκε υπό κενό για να παραχθούν 3,8 g υπολείμματος κόκκινου χρώματος. Αυτό αποστάχθηκε στους 80-90 °C σε πίεση 0,2 mm/Hg για να παραχθούν 2,2 g ενός απολύτως υδρόλευκου ελαίου. Δεν υπήρξε εμφανής σχηματισμός ανθρακικού άλατος όταν εκτέθηκε στον αέρα. Αυτό διαλύθηκε σε 15 mL IPA, εξουδετερώθηκε με 25 σταγόνες πυκνού HCl και αραιώθηκε με 30 mL άνυδρου Et2O. Σιγά-σιγά έγινε η εναπόθεση λευκών κρυστάλλων υδροχλωρικής 3,4-μεθυλενοδιοξυαμφεταμίνης (MDA) που ζύγιζαν 2,2 g και είχαν mp 187-188 °C. Η παρασκευή του φορμαμιδίου (πρόδρομη ουσία του MDMA) και του ακεταμιδίου (πρόδρομη ουσία του MDE) περιγράφεται στα εν λόγω λήμματα.
ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ: 80 - 160 mg.
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 4 - 6
(αναθεωρημένη, Σεπτέμβριος 2001).
ΜΕΣΚΑΛΙΝΗ,
3,4,5-ΤΡΙΜΕΘΟΞΥΦΑΙΝΥΛΑΙΘΥΛΑΜΊΝΗ
ΣΥΝΘΕΣΗ: Διάλυμα 20 g 3,4,5-τριμεθοξυβενζαλδεΰδης, 40 mL νιτρομεθανίου και 20 mL κυκλοεξυλαμίνης σε 200 mL οξικού οξέος θερμάνθηκε στο ατμόλουτρο επί 1 h. Το μείγμα της αντίδρασης αραιώθηκε στη συνέχεια αργά και με καλή ανάδευση με 400 mL H2O, γεγονός που επέτρεψε το σχηματισμό μιας βαριάς κίτρινης κρυσταλλικής μάζας. Αυτή απομακρύνθηκε με διήθηση, πλύθηκε με H2O και αναρροφήθηκε όσο το δυνατόν πιο στεγνά. Η ανακρυστάλλωση από βρασμό MeOH (15 mL/g) έδωσε, μετά από διήθηση και ξήρανση στον αέρα, β-νιτρο-3,4,5-τριμεθοξυστερίνη ως φωτεινούς κίτρινους κρυστάλλους βάρους 18,5 g. Μια εναλλακτική σύνθεση ήταν αποτελεσματική, χρησιμοποιώντας περίσσεια νιτρομεθανίου ως διαλύτη καθώς και ως αντιδραστήριο, εάν η ποσότητα του καταλυτικού οξικού αμμωνίου διατηρούνταν μικρή. Διάλυμα 20 g 3,4,5-τριμεθοξυβενζαλδεΰδης σε 40 mL νιτρομεθάνιο που περιείχε 1 g άνυδρου οξικού αμμωνίου θερμάνθηκε στο ατμόλουτρο επί 4 h. Ο διαλύτης αποσύρθηκε υπό κενό και το υπολειπόμενο κίτρινο έλαιο διαλύθηκε σε δύο όγκους θερμού MeOH, αποκεντρώθηκε από μερικά αδιάλυτα και αφέθηκε να κρυώσει. Οι σχηματιζόμενοι κρύσταλλοι απομακρύνονται με διήθηση, πλένονται με MeOH και ξηραίνονται στον αέρα, οπότε προκύπτουν 14,2 g φωτεινών κίτρινων κρυστάλλων β-νιτρο-3,4,5-τριμεθοξυστερίνης. Η χρήση αυτών των αναλογιών, αλλά µε 3,5 g οξικού αµµωνίου, έδωσε εκτεταµένα προϊόντα παράπλευρης αντίδρασης ακόµη και όταν επεξεργάστηκε µετά από θέρµανση µόλις 1,5 ώρας. Η απόδοση του νιτροστυρενίου ήταν, στην τελευταία αυτή περίπτωση, μη ικανοποιητική.
Σε ένα εναιώρημα 2 g LAH σε 200 mL Et2O που αναρροφάται ελαφρά, προστέθηκαν 2,4 g β-νιτρο-3,4,5-τριμεθοξυστερίνης ως κορεσμένο διάλυμα Et2O με τη χρήση συμπυκνωτή εκχύλισης Soxhlet τροποποιημένου ώστε να επιτρέπει τη συνεχή επιστροφή του συμπυκνωμένου διαλύτη μέσω του δακτυλίου. Αφού ολοκληρώθηκε η προσθήκη, οι συνθήκες επαναρροής διατηρήθηκαν για άλλες 48 ώρες. Μετά την ψύξη του μίγματος αντίδρασης, προστέθηκαν συνολικά 150 mL 1,5 N H2SO4 προσεκτικά, καταστρέφοντας την περίσσεια του υδριδίου και παρέχοντας τελικά δύο διαυγείς φάσεις. Αυτές διαχωρίστηκαν και η υδατική φάση πλύθηκε μία φορά με 50 mL Et2O. Στη συνέχεια προστέθηκαν 50 g τρυγικού νατρίου καλίου, ακολουθούμενα από αρκετό NaOH για να φθάσει το pH >9. Στη συνέχεια έγινε εκχύλιση με 3x75 mL CH2Cl2 και ο διαλύτης από τα συγκεντρωτικά εκχυλίσματα απομακρύνθηκε υπό κενό. Το υπόλειμμα αποστάχθηκε στους 120-130 °C σε 0,3 mm/Hg δίνοντας ένα λευκό έλαιο που διαλύθηκε σε 10 mL IPA και εξουδετερώθηκε με πυκνό HCl. Οι λευκοί κρύσταλλοι που σχηματίστηκαν αραιώθηκαν με 25 mL Et2O, απομακρύνθηκαν με διήθηση και ξηράνθηκαν στον αέρα για να παραχθούν 2,1 g υδροχλωρικής 3,4,5-τριμεθοξυφαινυλοαιθυλαμίνης (Μ) ως αστραφτεροί λευκοί κρύσταλλοι. Το θειικό άλας σχημάτισε θεαματικούς κρυστάλλους από το νερό, αλλά είχε ευρύ και μη χαρακτηριστικό mp. Μια εναλλακτική σύνθεση μπορεί να χρησιμοποιήσει το 3,4,5-τριμεθοξυφαινυλακετονιτρίλιο, όπως περιγράφεται στο σημείο beta-D.
ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ: 200-400 mg (ως θειικό άλας), 178-356 mg (ως υδροχλωρικό άλας)
[Σημείωση Erowid: Το αρχικό κείμενο έγραφε "178-256", αλλά αυτό ήταν λάθος. Το λάθος εντοπίστηκε από τον Bo και επαληθεύτηκε από τον Shulgin. Δείτε τη σελίδα Erowid Mescaline Dosage (Δοσολογία μεσκαλίνης ) για μια πληρέστερη συζήτηση των μορφών της μεσκαλίνης].
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 10-12 ώρες
TMA
3,4,5-ΤΡΙΜΕΘΟΞΥΑΜΦΕΤΑΜΊΝΗ
ΣΥΝΘΕΣΗ: Σε διάλυμα 39,2 g 3,4,5-τριμεθοξυβενζαλδεΰδης σε 30 mL θερμού EtOH προστέθηκαν 15,7 g νιτροαιθάνιο και ακολούθως 1,5 mL n-βουτυλαμίνη. Το μείγμα της αντίδρασης αφέθηκε να παραμείνει στους 40 °C για 7 ημέρες. Με ψύξη και ξύσιμο, ελήφθησαν λεπτές κίτρινες βελόνες οι οποίες, μετά την απομάκρυνση με διήθηση και ξήρανση στον αέρα, ζύγιζαν 48 g. Η ανακρυστάλλωση από EtOH έδωσε 2-νιτρο-1-(3,4,5-τριμεθοξυφαινυλο)προπένιο ως κίτρινους κρυστάλλους με mp 94-95 °C. Αναλ. (C12H15NO5) C,H,N. Εναλλακτικά, ένα διάλυμα 20 g αλδεΰδης σε 75 ml νιτροαιθανίου αντιμετωπίστηκε με 4 g άνυδρου οξικού αμμωνίου και θερμάνθηκε στο ατμόλουτρο μέχρι να δημιουργηθεί ένα βαθύ κόκκινο χρώμα. Η απομάκρυνση της περίσσειας του διαλύτη/αντιδραστηρίου υπό κενό έδωσε ένα κόκκινο έλαιο το οποίο διαλύθηκε σε ίσο όγκο βρασμού MeOH. Κατά την ψύξη, διαχωρίστηκαν κίτρινοι κρύσταλλοι του νιτροπροπενίου. Η ανακρυστάλλωση από MeOH έδωσε, μετά από ξήρανση στον αέρα μέχρι σταθερού βάρους, 13,0 g με τα ίδια mp.
Υπό αδρανή ατμόσφαιρα, 38 g LAH βρέθηκαν με 100 mL άνυδρου Et2O και στη συνέχεια αιωρήθηκαν σε 1 L ξηρού THF. Αυτό οδηγήθηκε σε ήπια επαναρροή και προστέθηκε, αργά, διάλυμα 43,7 g 2-νιτρο-1-(3,4,5-τριμεθοξυφαινυλ)προπενίου σε 160 mL THF. Η παλινδρόμηση συνεχίστηκε για 36 ώρες και στη συνέχεια το μείγμα της αντίδρασης ψύχθηκε με εξωτερικό παγόλουτρο. Η περίσσεια του υδριδίου καταστράφηκε με την προσεκτική προσθήκη 38 mL H2O και ακολούθησαν 38 mL 15% NaOH και τέλος άλλα 114 mL H2O. Τα ανόργανα άλατα που θα έπρεπε να έχουν καταλήξει σε μια χαλαρή, κοκκώδη, εύκολα διηθητή μάζα, έμοιαζαν μάλλον με πάστα βιβλιοθήκης, αλλά διηθήθηκαν παρ' όλα αυτά. Επιχειρήθηκε πλύση με THF, αλλά δεν ήταν αποτελεσματική. Το συνδυασµένο διήθηµα και οι πλύσεις αποµακρύνθηκαν από το διαλύτη υπό κενό δίνοντας 31,5 g της ακατέργαστης βάσης ως κεχριµπαρένιο έλαιο. Αυτό διαλύθηκε σε 140 mL IPA, εξουδετερώθηκε με πυκνό HCl (απαιτήθηκαν 15 mL) και αραιώθηκε με 650 mL άνυδρου Et2O. Υπήρχε μια αρχική ελαιώδης φάση η οποία με συνεχή ανάδευση μετατράπηκε σε ανοιχτό ροζ στερεό. Αυτά αλέστηκαν λεπτοµερώς υπό CH3CN και έδωσαν 15,2 g υδροχλωρικής 3,4,5-τριµεθοξυαµφεταµίνης (TMA) ως λευκούς κρυστάλλους που έλιωναν στους 195-211 °C. Όλα τα άλατα αργιλίου από παντού διαλύθηκαν σε αραιό HCl και προστέθηκε 1 Kg τρυγικού νατρίου καλίου. Εκεί όπως προστέθηκε 25% NaOH επέτρεψε να φθάσει το pH σε >9 χωρίς την καταβύθιση βασικής αλουμίνας. Η εκχύλιση αυτής της φάσης με CH2Cl2 ακολουθούμενη από απομάκρυνση του διαλύτη και του σχηματισμού άλατος όπως περιγράφεται ανωτέρω, επέτρεψε την απομόνωση επιπλέον 6,4 g TMA. Το προϊόν που παρασκευάζεται με αυτόν τον τρόπο περιέχει περίπου 10-15% 3,5-διμεθοξυ-4-υδροξυαμφεταμίνη ως πρόσμειξη. Διάλυμα 20 g TMA που παρασκευάστηκε με αυτόν τον τρόπο σε 200 mL 5% NaOH εκχυλίστηκε με 2x200 mL CH2Cl2. Τα συγκεντρωτικά εκχυλίσματα πλύθηκαν με 4x100 mL 5% NaOH και τα υδατικά πλυσίματα συγκεντρώθηκαν με την αρχική βασική φάση. Η οργανική φάση απογυμνώθηκε από το CH2Cl2 υπό κενό για να δώσει έλαιο το οποίο διαλύθηκε σε 40 mL IPA, εξουδετερώθηκε με πυκνό HCl και αραιώθηκε με 400 mL άνυδρου Et2O. Αμέσως σχηματίστηκαν θεαματικοί λευκοί κρύσταλλοι καθαρής υδροχλωρικής 3,4,5-τριμεθοξυαμφεταμίνης, βάρους 15,4 g και με mp 220-221 °C. Η υδατική φάση οδηγήθηκε στην ουδετερότητα, κατεργάστηκε με 10 g δι-φωσφορικού καλίου, έφθασε σε pH 9,0 με προσεκτική προσθήκη NaOH και εκχυλίστηκε με 5x100 mL CH2Cl2. Η εξάτμιση του διαλύτη υπό κενό έδωσε έλαιο που κρυσταλλώθηκε αυθόρμητα. Αυτό το προϊόν, η 3,5-διμεθοξυ-4-υδροξυαμφεταμίνη, μπορούσε να καθαριστεί περαιτέρω με
εξάχνωση στους 130 °C σε 0,2 mm/Hg. Ήταν ένα λευκό κρυσταλλικό στερεό που αποχρωματιζόταν αργά στον αέρα. Η βιβλιογραφία περιγράφει ένα πικρικό άλας με mp 225 °C από EtOH.
ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ: 100 - 250 mg.
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 6 - 8 ώρες.
