Εισαγωγή
Το HU-210 είναι ένα συνθετικό κανναβινοειδές που συντέθηκε για πρώτη φορά το 1988 από την (1R,5S)-μυρτενόλη από μια ομάδα με επικεφαλής τον Raphael Mechoulam στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο. Το HU-210 είναι 100 έως 800 φορές πιο ισχυρό από τη φυσική THC της κάνναβης και έχει παρατεταμένη διάρκεια δράσης. Το HU-210 έχει συγγένεια πρόσδεσης 0,061nM στο CB1 και 0,52nM στο CB2 σε κλωνοποιημένους ανθρώπινους υποδοχείς κανναβινοειδών. Σε σύγκριση με το Delta-9-THC των 40,7nM στο CB1. Το HU-210 είναι το (-)-1,1-διμεθυλ-επτίλ ανάλογο της 11-υδροξυ-Δ8-τετραϋδροκανναβινόλης- σε ορισμένες αναφορές ονομάζεται 1,1-διμεθυλ-επτίλ- 11-υδροξυτετραϋδροκανναβινόλη. Η συντομογραφία "HU" σημαίνει Εβραϊκό Πανεπιστήμιο.
Η ρεσορκινόλη (8) αναγνωρίστηκε ως βασικό ενδιάμεσο προϊόν που αντιδρά με τα δύο εναντιομερή του 4-hydroxy-myrtenyl pivalate (9) σχηματίζοντας τα επιθυμητά δομικά πλαίσια που μοιάζουν με THC. Η σύνθεση του βασικού φθοριούχου δομικού στοιχείου (8) αποδείχθηκε δύσκολη. Στην πραγματικότητα, ένας αριθμός ανεπιτυχών προσεγγίσεων για το (8). Η σύνθεση του 8 ξεκίνησε με τη μεθυλίωση του εμπορικά διαθέσιμου (3,5-διμεθοξυφαινυλ)ακετονιτριλίου (1), που αϕέρει το α,α-διμεθυλνιτρίλιο (2) σε εξαιρετική απόδοση. Η επακόλουθη αναγωγή του (2) σε υδρίδιο έδωσε την αλδεΰδη (2), η οποία υποβλήθηκε σε ολεφινίωση κατά Wittig με την απόδοση που προέκυψε από το άλας φωσφονίου (5), η οποία έδωσε την ακόρεστη ουσία (6) ως ένα μόνο ισομερές, πιθανώς με (Ζ)-γεωμετρία. Ο δεσμός CvC του (6) υδρογονώθηκε στη συνέχεια (Pd/C, H 2 , σε EtOAc) για να δώσει την ένωση (7) σε ποσοτική απόδοση. Η επεξεργασία της (7) με MeMgI στους 170 °C έδωσε την απομεθυλιωμένη αλκοόλη (8) σε πολύ καλή απόδοση. Η σύνθεση του (-)-(R, R)-HU-210 επιτεύχθηκε από την εμπορικά διαθέσιμη (-)-(1R)-μυρτενόλη (≥95% ee) που μετατράπηκε σε 4-υδροξυμυρτενυλοπιβαλικό (9) με τη μέθοδο των Zahalka και Huffman. Τέλος, η αναγωγή με LiAlH4 έδωσε την ένωση-στόχο (-)-(R, R)-HU-210. Δεδομένου ότι η πηγή της χειρικότητας στις συνθέσεις είναι τα δύο εναντιομερή του 4-hydroxymyrtenyl pivalate, (9), το ee των δύο τελικών ενώσεων αντανακλούσε το ee των εμπορικά διαθέσιμων αρχικών υλικών. Η εναντιομερική καθαρότητα των μιμητικών κανναβινοειδών επιβεβαιώθηκε με αναλυτική χειρική HPLC. Στη συνέχεια, τα (-)-(R, R)-HU-210 καθαρίστηκαν με ημι-διαχωριστική χειρική HPLC προκειμένου να ληφθούν υψηλής καθαρότητας (>99% ee) απλά εναντιομερή για τις φαρμακολογικές δοκιμές.
Η ρεσορκινόλη (8) αναγνωρίστηκε ως βασικό ενδιάμεσο προϊόν που αντιδρά με τα δύο εναντιομερή του 4-hydroxy-myrtenyl pivalate (9) σχηματίζοντας τα επιθυμητά δομικά πλαίσια που μοιάζουν με THC. Η σύνθεση του βασικού φθοριούχου δομικού στοιχείου (8) αποδείχθηκε δύσκολη. Στην πραγματικότητα, ένας αριθμός ανεπιτυχών προσεγγίσεων για το (8). Η σύνθεση του 8 ξεκίνησε με τη μεθυλίωση του εμπορικά διαθέσιμου (3,5-διμεθοξυφαινυλ)ακετονιτριλίου (1), που αϕέρει το α,α-διμεθυλνιτρίλιο (2) σε εξαιρετική απόδοση. Η επακόλουθη αναγωγή του (2) σε υδρίδιο έδωσε την αλδεΰδη (2), η οποία υποβλήθηκε σε ολεφινίωση κατά Wittig με την απόδοση που προέκυψε από το άλας φωσφονίου (5), η οποία έδωσε την ακόρεστη ουσία (6) ως ένα μόνο ισομερές, πιθανώς με (Ζ)-γεωμετρία. Ο δεσμός CvC του (6) υδρογονώθηκε στη συνέχεια (Pd/C, H 2 , σε EtOAc) για να δώσει την ένωση (7) σε ποσοτική απόδοση. Η επεξεργασία της (7) με MeMgI στους 170 °C έδωσε την απομεθυλιωμένη αλκοόλη (8) σε πολύ καλή απόδοση. Η σύνθεση του (-)-(R, R)-HU-210 επιτεύχθηκε από την εμπορικά διαθέσιμη (-)-(1R)-μυρτενόλη (≥95% ee) που μετατράπηκε σε 4-υδροξυμυρτενυλοπιβαλικό (9) με τη μέθοδο των Zahalka και Huffman. Τέλος, η αναγωγή με LiAlH4 έδωσε την ένωση-στόχο (-)-(R, R)-HU-210. Δεδομένου ότι η πηγή της χειρικότητας στις συνθέσεις είναι τα δύο εναντιομερή του 4-hydroxymyrtenyl pivalate, (9), το ee των δύο τελικών ενώσεων αντανακλούσε το ee των εμπορικά διαθέσιμων αρχικών υλικών. Η εναντιομερική καθαρότητα των μιμητικών κανναβινοειδών επιβεβαιώθηκε με αναλυτική χειρική HPLC. Στη συνέχεια, τα (-)-(R, R)-HU-210 καθαρίστηκαν με ημι-διαχωριστική χειρική HPLC προκειμένου να ληφθούν υψηλής καθαρότητας (>99% ee) απλά εναντιομερή για τις φαρμακολογικές δοκιμές.
Εξοπλισμός και γυάλινα σκεύη.
- 100 mL, 250 mL, 500 mL Φιάλες στρογγυλού πυθμένα (RBF),
- Φιάλη 50 ml σε σχήμα αχλαδιού,
- Βάση ρετόρτ και σφιγκτήρας για τη στερέωση των συσκευών,
- Μαγνητικός αναδευτήρας με θερμαντήρα,
- Ποτήρια ζέσεως 100 ml x3; 50 ml x2,
- Χωνί διαχωρισμού 500 ml,
- Χωνί στάγδην 100 mL,
- Λουτρό Dewar,
- Υδρόλουτρο,
- Στερεό CO2 (ξηρός πάγος),
- Πηγή κενού,
- Γυάλινη ράβδος και σπάτουλα,
- Μηχανή Rotovap,
- Πλαστική ή γυάλινη σύριγγα,
- Φιάλη Erlenmeyer 150-200 ml x2,
- Συμπυκνωτής παλινδρόμησης,
- Κιτχρωματογραφίας φλας,
- Φιάλη Buchner και χωνί [για μικρές ποσότητες μπορεί να χρησιμοποιηθεί φίλτρο Schott],
- Θερμόμετρο εργαστηριακής ποιότητας (-50 °C έως 200 °C) με προσαρμογέα φιάλης,
- Μπαλόνι ~10 L αζώτου (N2) ή αργόν (Ar) (1 atm),
- Πηγήαερίου υδρογόνου (H2),
- Εργαστηριακή ζυγαριά (0,001-100 g είναι κατάλληλη) [εξαρτάται από το φορτίο σύνθεσης].
Αντιδραστήρια.
- Υδρίδιο νατρίου (NaH) 60% σε ορυκτέλαιο, 677 mg, 16,9 mmol,
- Διμεθυλοφορμαμίδιο (DMF) 10,0 ml,
- 2-(3,5-διμεθοξυφαινυλ)ακετονιτρίλιο (1) 1,0 g, 5,64 mmol,
- Ιωδομεθάνιο (CH3I) 1,1 mL, 16,9 mmol,
- Υδατικό διάλυμα χλωριούχου αμμωνίου (NH4Cl) (25,0 mL),
- Διαιθυλαιθέρας (Et2O) 363 mL,
- Θειικό νάτριο (Na2SO4) ή θειικό μαγνήσιο (MgSO4) ~150 g,
- Διχλωρομεθάνιο (DCM) 115,0 mL,
- DIBALH (C₈H₁₉Al) διάλυμα 1 M σε εξάνιο, 14,75 mL, 14,75 mmol,
- Τρυγικό νάτριο 10% διάλυμα σε νερό, 20 mL,
- Οξικός αιθυλεστέρας (EtOAc) 1070 mL,
- Αποσταγμένο νερό ~1 L,
- Χλωριούχο νάτριο (NaCl) ~100 g,
- Εξάνιο ~650 mL,
- 5-βρωμοπεντάνιο (4) 3,134 mL, 16,6 mmol,
- Αιθανόλη (EtOH) 35 mL,
- Τριφαινυλοφωσφίνη (Ph3P) 4,35 g, 16,6 mmol,
- Ανθρακικό κάλιο (K2CO3) 2,30 g, 16,6 mmol,
- Τολουόλιο 35 mL,
- Τετραϋδροφουράνιο (THF) 179 mL,
- Pd/C 10% 139 mg,
- ιωδιούχο μεθυλομαγνήσιο (MeMgI) 3 M σε Et2O, 8,0 mL, 24,0 mmol,
- Πιβαλικός εστέρας (9) 48 mg, 0,19 mmol,
- Αιθερικό τριφθοριούχο βόριο (BF3-OEt2) 0,12 mL, 1,0 mmol,
- Υδρίδιο αργιλίου λιθίου (LiAlH4) 15,3 mg, 0,39 mmol.
Σημείο ζέσεως: 485.51 στα 760 mm Hg-
Σημείο τήξης: 205,83 °C-
Μοριακό βάρος: 386,576 g/mol-
Πυκνότητα: 1,0±0,1 g/mL-
Αριθμός CAS: 112830-95-2.
Σύνθεση πρόδρομων ουσιών
2-(3,5-διμεθοξυφαινυλ)-2-μεθυλοπροπανενιτρίλιο (2)Σε αναδευόμενο εναιώρημα υδριδίου του νατρίου (60% σε ορυκτέλαιο, 677 mg, 16,9 mmol, 3 eq.) σε ξηρό DMF (5.0 mL) στους 0 °C προστέθηκε σταγόνα-σταγόνα διάλυμα εμπορικά διαθέσιμου 2-(3,5-διμεθοξυφαινυλ)ακετονιτριλίου (1) (1,0 g, 5,64 mmol, 1 eq.) και ιωδομεθανίου (1,1 mL, 16,9 mmol, 3 eq.) σε ξηρό DMF (5,0 mL). Η θερμοκρασία της αντίδρασης αυξήθηκε στους 25 °C σε διάστημα 15 λεπτών και η ανάδευση συνεχίστηκε για 2 ώρες σε φιάλη στρογγυλού πυθμένα 100 ml. Το μείγμα της αντίδρασης αποσβέστηκε με κορεσμένο υδατικό διάλυμα NH4Cl (5,0 mL) και αραιώθηκε με διαιθυλαιθέρα (10 mL). Το οργανικό στρώμα διαχωρίστηκε και το υδατικό στρώμα εκχυλίστηκε με διαιθυλαιθέρα (3×10 mL). Το συνδυασμένο οργανικό στρώμα πλύθηκε με νερό και άλμη, ξηράνθηκε σε Na2SO4 και ο διαλύτης εξατμίστηκε υπό μειωμένη πίεση. Το ακατέργαστο προϊόν καθαρίστηκε με χρωματογραφία λάμψης σε silica gel (εξάνιο/EtOAc 8:2) για να δώσει την ένωση (2) (1,1 g, 98%) ως άχρωμο έλαιο.
2-(3,5-διμεθοξυφαινυλ)-2-μεθυλοπροπανάλη (3)
Σε διάλυμα (2) (1,21 g, 5,90 mmol, 1 eq.) σε ξηρό DCM (50.0 mL) στους -78 °C (σε λουτρό Dewar με ξηρό πάγο) προστέθηκε DIBALH (διάλυμα 1 M σε εξάνιο, 14,75 mL, 14,75 mmol, 2,5 eq.) (C₈H₁₉Al) σε φιάλη στρογγυλού πυθμένα 250 mL. Το μείγμα της αντίδρασης αναδεύτηκε στην ίδια θερμοκρασία για 1 ώρα και στη συνέχεια αποσβέστηκε με σταγονική προσθήκη τρυγικού νατρίου καλίου (διάλυμα 10% σε νερό, 20 mL). Το προκύπτον μίγμα θερμάνθηκε σε θερμοκρασία δωματίου, αναδεύτηκε έντονα για 1 h και στη συνέχεια αραιώθηκε με EtOAc (20 mL). Η οργανική φάση διαχωρίστηκε και η υδατική φάση εκχυλίστηκε με EtOAc (3×50 mL). Το συνδυασμένο οργανικό στρώμα πλύθηκε με νερό και άλμη, ξηράνθηκε πάνω από Na2SO4 και ο διαλύτης εξατμίστηκε υπό μειωμένη πίεση. Το ακατέργαστο προϊόν καθαρίστηκε με χρωματογραφία λάμψης σε silica gel (εξάνιο/EtOAc 8:2) για να δώσει την αλδεΰδη (3) (1,14 g, 93%) ως άχρωμο έλαιο.
5-(βρωμοτριφαινυλ-λ5-φωσφανυλ)πεντάνιο (5)
Σε διάλυμα εμπορικά διαθέσιμου 5-βρωμοπεντανίου (4) (3,134 mL, 16,6 mmol, 1 eq.) σε EtOH (35 mL) προστέθηκε τριφαινυλοφωσφίνη (4.35 g, 16,6 mmol, 1 eq.) και K2CO3 (2,30 g, 16,6 mmol, 1 eq.) και το μείγμα θερμάνθηκε σε επαναρροή κατά τη διάρκεια της νύχτας σε φιάλη στρογγυλού πυθμένα 250 mL. Ο διαλύτης εξατμίστηκε υπό μειωμένη πίεση, το ακατέργαστο προϊόν διαλύθηκε σε τολουόλιο (35 mL) και το μείγμα αναδεύτηκε έντονα στους 100 °C για 5 λεπτά. Το μείγμα αφέθηκε να κρυώσει σε θερμοκρασία r.t. και το κρυσταλλωμένο άλας φωσφονίου (5) (74%) συλλέχθηκε με διήθηση ως λευκό κρυσταλλικό στερεό.
Σε διάλυμα εμπορικά διαθέσιμου 5-βρωμοπεντανίου (4) (3,134 mL, 16,6 mmol, 1 eq.) σε EtOH (35 mL) προστέθηκε τριφαινυλοφωσφίνη (4.35 g, 16,6 mmol, 1 eq.) και K2CO3 (2,30 g, 16,6 mmol, 1 eq.) και το μείγμα θερμάνθηκε σε επαναρροή κατά τη διάρκεια της νύχτας σε φιάλη στρογγυλού πυθμένα 250 mL. Ο διαλύτης εξατμίστηκε υπό μειωμένη πίεση, το ακατέργαστο προϊόν διαλύθηκε σε τολουόλιο (35 mL) και το μείγμα αναδεύτηκε έντονα στους 100 °C για 5 λεπτά. Το μείγμα αφέθηκε να κρυώσει σε θερμοκρασία r.t. και το κρυσταλλωμένο άλας φωσφονίου (5) (74%) συλλέχθηκε με διήθηση ως λευκό κρυσταλλικό στερεό.
(5Z)-7-(3,5-Dimethoxyphenyl)-7-methyloct-5-en (6)
Σε εναιώρημα άλατος φωσφονίου (5) (27,3 mmol, 5 eq.) σε ξηρό THF (130 mL) στους 0 °C προστέθηκε σταγόνα-σταγόνα LiHMDS (LiN[(CH₃)₃Si]₂) (1 M σε THF, 27,3 mL, 27,3 mmol, 5 eq.) σε φιάλη στρογγυλού πυθμένα 500 mL. Το μείγμα θερμάνθηκε στους 10 °C και αναδεύτηκε για 30 λεπτά ώστε να εξασφαλιστεί ο πλήρης σχηματισμός του πορτοκαλί υλιδίου. Ένα διάλυμα αλδεΰδης (3) (1,1 g, 5,46 mmol, 1 eq.) σε THF (15 mL) προστέθηκε σταγόνα-σταγόνα στον προκύπτοντα πολτό στην ίδια θερμοκρασία. Η αντίδραση αναδεύτηκε κατά τη διάρκεια της νύχτας σε θερμοκρασία δωματίου. Το μίγμα αποσβέστηκε με προσθήκη κορεσμένου υδατικού NH4Cl (10 mL). Το οργανικό στρώμα διαχωρίστηκε και η υδατική φάση εκχυλίστηκε με Et2O (3×100 mL). Το συνδυασμένο οργανικό στρώμα πλύθηκε με άλμη, ξηράνθηκε πάνω από Na2SO4 και ο διαλύτης εξατμίστηκε υπό μειωμένη πίεση. Το ακατέργαστο προϊόν καθαρίστηκε με χρωματογραφία λάμψης σε silica gel (εξάνιο/EtOAc 7:3) για να δώσει το αλκένιο (6) (92%, μονό διαστερεοϊσομερές) ως άχρωμο έλαιο.
Σε εναιώρημα άλατος φωσφονίου (5) (27,3 mmol, 5 eq.) σε ξηρό THF (130 mL) στους 0 °C προστέθηκε σταγόνα-σταγόνα LiHMDS (LiN[(CH₃)₃Si]₂) (1 M σε THF, 27,3 mL, 27,3 mmol, 5 eq.) σε φιάλη στρογγυλού πυθμένα 500 mL. Το μείγμα θερμάνθηκε στους 10 °C και αναδεύτηκε για 30 λεπτά ώστε να εξασφαλιστεί ο πλήρης σχηματισμός του πορτοκαλί υλιδίου. Ένα διάλυμα αλδεΰδης (3) (1,1 g, 5,46 mmol, 1 eq.) σε THF (15 mL) προστέθηκε σταγόνα-σταγόνα στον προκύπτοντα πολτό στην ίδια θερμοκρασία. Η αντίδραση αναδεύτηκε κατά τη διάρκεια της νύχτας σε θερμοκρασία δωματίου. Το μίγμα αποσβέστηκε με προσθήκη κορεσμένου υδατικού NH4Cl (10 mL). Το οργανικό στρώμα διαχωρίστηκε και η υδατική φάση εκχυλίστηκε με Et2O (3×100 mL). Το συνδυασμένο οργανικό στρώμα πλύθηκε με άλμη, ξηράνθηκε πάνω από Na2SO4 και ο διαλύτης εξατμίστηκε υπό μειωμένη πίεση. Το ακατέργαστο προϊόν καθαρίστηκε με χρωματογραφία λάμψης σε silica gel (εξάνιο/EtOAc 7:3) για να δώσει το αλκένιο (6) (92%, μονό διαστερεοϊσομερές) ως άχρωμο έλαιο.
7-(3,5-διμεθοξυφαινυλ)-7-μεθυλοκτάνιο (7)
Σε διάλυμα του (6) (5,0 mmol, 1 eq.) σε EtOAc (200 mL) προστέθηκε 10% Pd/C (139 mg) και το εναιώρημα που προέκυψε αναδεύτηκε έντονα υπό ατμόσφαιρα υδρογόνου όλη τη νύχτα σε θερμοκρασία δωματίου σε 500 mL RBF. Ο καταλύτης απομακρύνθηκε με διήθηση μέσω Celite και το διήθημα εξατμίστηκε υπό μειωμένη πίεση. Το ακατέργαστο προϊόν καθαρίστηκε με χρωματογραφία λάμψης σε silica gel (εξάνιο/EtOAc 6:4) για να δώσει την υδρογονωμένη ένωση (7) (ποσοτική απόδοση) ως άχρωμο έλαιο.
5-(2-μεθυλοκταν-2-υλ)βενζόλιο-1,3-διόλη (8)
Σε διάλυμα της ένωσης (7) (1,20 mmol, 1 eq.) σε ξηρό Et2O (5,0 mL) και ξηρό THF (0,4 mL) προστέθηκε MeMgI (3 M σε Et2O, 8,0 mL, 24,0 mmol, 20 eq.) στους 0 °C σε 100 mL RBF. Το αιώρημα θερμάνθηκε στους 100 °C υπό μειωμένη πίεση και στη συνέχεια το υπόλειμμα θερμάνθηκε στους 170 °C για 1 ώρα υπό ροή αζώτου. Το ψυχθέν μείγμα αντίδρασης αποσβέστηκε με κορεσμένο υδατικό NH4Cl (10 mL) και εκχυλίστηκε με EtOAc (5×20 mL). Το συνδυασμένο οργανικό στρώμα πλύθηκε με άλμη, ξηράνθηκε σε Na2SO4 και ο διαλύτης εξατμίστηκε υπό μειωμένη πίεση. Το ακατέργαστο προϊόν (8 ) καθαρίστηκε με χρωματογραφία λάμψης σε silica gel (εξάνιο/EtOAc 1:1) για να δώσει την αλκοόλη (8) (70%) ως κηρώδες λευκό στερεό.
Σύνθεση του προϊόντος
[(6aR,10aR)-3-(2-μεθυλοκταν-2-υλ)-1-υδροξυ-6,6-διμεθυλ-6H,6aH,7H,10H,10aH,10aH-βενζο[c]ισοχρωμέν-9-υλ]μεθυλ-2,2-διμεθυλπροπανοϊκό (10)
Σε διάλυμα ρεζορκινόλης (8) (0.19 mmol, 1 eq.) και του pivalate ester (9) (48 mg, 0,19 mmol, 1 eq.) σε ξηρό DCM (65 mL) στους -20 °C προστέθηκε BF3-OEt2 (0,12 mL, 1,0 mmol, 5,3 eq.) σε 250 mL RBF. Το μείγμα αφέθηκε να θερμανθεί σε θερμοκρασία δωματίου και στη συνέχεια αναδεύτηκε για 2 h. Το μείγμα πλύθηκε προσεκτικά με άλμη, πάνω από Na2SO4, διηθήθηκε και ο διαλύτης εξατμίστηκε υπό μειωμένη πίεση. Το ακατέργαστο προϊόν καθαρίστηκε με χρωματογραφία λάμψης σε silica gel (εξάνιο/EtOAc 9:1) για να δώσει την ένωση (10) (55%) ως κηρώδες λευκό στερεό.
Σε διάλυμα ρεζορκινόλης (8) (0.19 mmol, 1 eq.) και του pivalate ester (9) (48 mg, 0,19 mmol, 1 eq.) σε ξηρό DCM (65 mL) στους -20 °C προστέθηκε BF3-OEt2 (0,12 mL, 1,0 mmol, 5,3 eq.) σε 250 mL RBF. Το μείγμα αφέθηκε να θερμανθεί σε θερμοκρασία δωματίου και στη συνέχεια αναδεύτηκε για 2 h. Το μείγμα πλύθηκε προσεκτικά με άλμη, πάνω από Na2SO4, διηθήθηκε και ο διαλύτης εξατμίστηκε υπό μειωμένη πίεση. Το ακατέργαστο προϊόν καθαρίστηκε με χρωματογραφία λάμψης σε silica gel (εξάνιο/EtOAc 9:1) για να δώσει την ένωση (10) (55%) ως κηρώδες λευκό στερεό.
(-)-(R,R)-HU-210 (11)
Ένα διάλυμα του προστατευμένου εστέρα (10) (0,098 mmol, 1 eq.) σε ξηρό THF (1,0 ml) προστέθηκε σταγόνα-σταγόνα σε εναιώρημα LiAlH4 (15,3 mg, 0,39 mmol, 4 eq.) σε THF (1,0 ml) στους 0 °C σε φιάλη 50 ml σε σχήμα αχλαδιού. Το μείγμα της αντίδρασης αναδεύτηκε για 2 ώρες και αφέθηκε να θερμανθεί σε θερμοκρασία δωματίου. Η αντίδραση σβήστηκε με νερό (2 ml) και εκχυλίστηκε με αιθέρα (2×5 ml). Το συνδυασμένο οργανικό στρώμα πλύθηκε με άλμη, ξηράνθηκε σε Na2SO4 και ο διαλύτης εξατμίστηκε υπό μειωμένη πίεση. Το ακατέργαστο προϊόν καθαρίστηκε με χρωματογραφία λάμψης σε silica gel (εξάνιο/EtOAc 8:2) για να δώσει την τελική ένωση (-)-(R, R)-HU-210 (11) (50%, ee 97%) ως υγροσκοπικό λευκό στερεό. Το τελικό προϊόν καθαρίστηκε στη συνέχεια με χειρική HPLC (βλ. το Πειραματικό για λεπτομέρειες) προκειμένου να ληφθεί (-)-(R, R)-HU-210 εναντιομερώς καθαρό (ee 100%).
Last edited by a moderator:
