Η χρήση ψυχοδραστικών ουσιών αυξάνεται ραγδαία σε όλο τον κόσμο. Υπάρχει μια τεράστια κατηγορία ουσιών φυσικής προέλευσης, η οποία αποτελείται από μανιτάρια και φυτά που περιέχουν ένα μεγάλο φάσμα αλκαλοειδών που προκαλούν χαλαρωτικές, διεγερτικές και παραισθησιογόνες επιδράσεις. Η πρόσληψη ορισμένων από αυτές τις ουσίες εξαρτάται από θρησκευτικές πεποιθήσεις και πολιτιστικές πτυχές, γεγονός που καθιστά τη νομοθεσία πολύ αβέβαιη και, μερικές φορές, διφορούμενη. Ωστόσο, η κατάχρηση αυτών των ουσιών μπορεί να αποτελέσει υψηλό κίνδυνο για την υγεία του ατόμου, καθώς ο μεταβολισμός και η δράση τους δεν έχουν ακόμη μελετηθεί πλήρως. Επιπλέον, οι ψυχοδραστικές ουσίες φυσικής προέλευσης είναι ευρέως διαδεδομένες τόσο στο dark net όσο και στο clearnet, εμφανίζονται γρήγορα, γεγονός που απαιτεί την ανάπτυξη πολύπλοκων αναλυτικών μοντέλων, ικανών να ανιχνεύουν αυτές τις ουσίες και να ελέγχουν διεξοδικά τη χρήση τους. Στην παρούσα μελέτη συζητάμε τις κύριες τοξικολογικές πτυχές τους, την παραδοσιακή εφαρμογή και τις θεραπευτικές τους δυνατότητες, καθώς και την ανάπτυξη αναλυτικών μεθόδων για τη μελέτη διαφόρων φυτικών δειγμάτων σε βιολογικές μήτρες: Areca catechu, Argyreia nervosa, Lophophora williamsii, Catha edulis, Ayahuasca, Datura stramonium, Mitragyna speciosa, Piper methystirum. Στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης περίπου 96 εκατομμύρια άνθρωποι παραδέχονται ότι έχουν κάνει χρήση ναρκωτικών. Η πιο συχνή χρήση ήταν η κάνναβη (περίπου 27,4%), στη συνέχεια η κοκαΐνη (5,4%), η έκσταση (4,1%) και οι αμφεταμίνες (3,7%).
Πρόσφατα, παρατηρήθηκε μεγάλη τάση για χρήση νέων ψυχοδραστικών ουσιών. Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας (ΕΚΠΝΤ) ορίζει ως νέα ψυχοδραστική ουσία "ένα νέο ναρκωτικό ή ψυχοτρόπο φάρμακο, σε καθαρή μορφή ή σε παρασκεύασμα, το οποίο δεν ελέγχεται από τις συμβάσεις των Ηνωμένων Εθνών για τα ναρκωτικά, αλλά το οποίο μπορεί να αποτελέσει απειλή για τη δημόσια υγεία συγκρίσιμη με εκείνη που συνιστούν οι ουσίες που απαριθμούνται στις εν λόγω συμβάσεις". Τα ναρκωτικά αυτά είναι δημοφιλή λόγω του γεγονότος ότι μπορούν να συντεθούν πιο γρήγορα, έχουν χαμηλό κόστος, έντονες ψυχοδραστικές επιδράσεις, ωστόσο έχουν επίσης υψηλό δυναμικό κινδύνου και χαμηλό έλεγχο. Η συνεχής εμφάνιση νέων ψυχοδραστικών ουσιών λόγω των αλλαγών στους τρόπους σύνθεσης και των παραλλαγών των μορίων είναι ένα θέμα που απασχολεί τον έλεγχο της εμπορίας, γεγονός που ανάγκασε το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα (UNODC) να αναπτύξει και να εφαρμόσει ένα σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης για την ανίχνευση αυτών των ενώσεων. Οι νέες ψυχοδραστικές ουσίες (NPS) μπορεί να είναι τόσο συνθετικής όσο και φυσικής προέλευσης. Οι πιο αναγνωρισμένες συνθετικές ουσίες είναι τα συνθετικά κανναβινοειδή, οι καθινόνες και τα οπιοειδή, οι πιπεραζίνες, οι φαινυλαιθυλαμίνες, οι καθορισμένες βενζοδιαζεπίνες, οι ινδοαλκυλαμίνες και οι αρυλοκυκλοεξυλαμίνες. Τα ΜΦΠ φυσικής προέλευσης αποτελούνται κυρίως από αλκαλοειδή, που υπάρχουν κατά κανόνα στα φυτά και τα μανιτάρια. Τα φυτά αυτά απαντώνται συχνότερα στη Νότια Αμερική, την Ασία, καθώς και στην Αφρική και, ανάλογα με τα συστατικά τους, προκαλούν αντίστοιχες επιδράσεις. Ο μεταβολισμός των ουσιών αυτών δεν έχει μελετηθεί πλήρως και, ως εκ τούτου, οι μεταβολίτες που προκύπτουν και οι πιθανές συγκεντρώσεις τους είναι άγνωστες. Επίσης, υπάρχει κάποια σημασία της μελέτης αυτού του θέματος όσον αφορά τον προσδιορισμό της τοξικότητας (τόσο της οξείας όσο και της χρόνιας), η οποία είναι άγνωστη για πολλές από αυτές τις ουσίες. Έτσι, η ανάπτυξη αναλυτικών μεθόδων έχει μεγάλη αξία για τον εντοπισμό και τον ποσοτικό προσδιορισμό των δυνητικά επικίνδυνων ενώσεων που υπάρχουν στα φυσικά προϊόντα.
Areca catechu (Betel Quid).
Αυτό το φυτικό είδος είναι πιο διαδεδομένο στην Αφρική, την Ευρώπη και την Αμερική, εκτός από την κύρια προέλευσή του - την Ασία (Σρι Λάνκα και Μαλαισία). Το καρύδι Areca είναι ο καρπός αυτού του φυτού, ο οποίος εδώ και πολλούς αιώνες χρησιμοποιείται ως παραδοσιακό μέσο για την εκτέλεση τελετουργιών. Συνήθως, μασούνταν ή καταναλώνονταν μαζί με κάποια ποτά (αλεσμένα σε γουδί). Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, το καρύδι Areca είναι το τέταρτο πιο κοινό και χρησιμοποιούμενο φυσικό φάρμακο λόγω των επιδράσεών του, μεταξύ άλλων, χρησιμοποιείται επίσης ως αφροδισιακό. Η αρεκολίνη είναι η κύρια ψυχοδραστική ένωση, που υπάρχει στους καρπούς του A.catechu. Αυτή η ένωση είναι ένα αλκαλοειδές, το φαρμακοδυναμικό της προφίλ περιλαμβάνει αναστολή του γάμμα-αμινοβουτυρικού οξέος (GABA) και μη εκλεκτικό αγωνισμό του νικοτινικού και του μουσκαρινικού οξέος. Όταν εισέλθει στον οργανισμό, η αρεκολίνη διέρχεται γρήγορα από τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό, επηρεάζοντας το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα. Αυτός ο καρπός προκαλεί ταχεία εξάρτηση και πολλές παρενέργειες, για παράδειγμα, από την πλευρά του πεπτικού συστήματος (ναυτία ή έμετος, λειτουργικές δυσπεπτικές διαταραχές, δυσκοιλιότητα με δυναμική εντερική απόφραξη, επίσης, υπάρχει ένα έντονο σύνδρομο στέρησης, που εκδηλώνεται με αϋπνία, διακυμάνσεις της διάθεσης, ευερεθιστότητα και άγχος). Άλλες παρενέργειες που εμφανίζονται όταν καταναλώνεται σε μεγάλες ποσότητες ή όταν χρησιμοποιείται μακροχρόνια, είναι σπάνιες αλλά επικίνδυνες και συνίστανται σε εξωπυραμιδικό σύνδρομο, άσθμα, έμφραγμα του μυοκαρδίου ή οξύ στεφανιαίο σύνδρομο.
Ωστόσο, η χρήση αυτού του φρούτου για ιατρικούς σκοπούς περιγράφηκε στην αρχαιότητα από τους Βουδιστές, οπότε η Α. Η πρόσληψη του Catechu σχετίζεται με αίσθημα ικανοποίησης, ασθενές ψυχοδιεγερτικό αποτέλεσμα, μείωση του στρες και του άγχους, ενδυνάμωση των ούλων και ανακούφιση της αναπνοής. Επιπλέον, χρησιμοποιήθηκε παλαιότερα στη θεραπεία της ελονοσίας, του πυρετού, της υπέρτασης, της ουρολιθίασης, καθώς και στη θεραπεία ασθενειών του πεπτικού συστήματος. Υπάρχει ένας αριθμός συγκεκριμένων μελετών που έχουν δείξει ότι η χρήση των καρυδιών areca συνδέεται με αντιμικροβιακή δράση, καθώς και με θετική επίδραση στη λειτουργία του καρδιαγγειακού συστήματος.
Το A. catechu δεν θεωρείται ελεγχόμενη ουσία, οπότε οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχουν καμία νομοθεσία σχετικά με τη χρήση τους. Το γεγονός αυτό συνδέεται με την ανάπτυξη αρκετών αναλυτικών μεθόδων που επιτρέπουν την ταυτοποίηση των ουσιών αυτών. Παραδοσιακά δείγματα, όπως το αίμα, χρησιμοποιούνται πλέον για την ανίχνευση των πιο κοινών ουσιών. Για παράδειγμα, για τον ποσοτικό προσδιορισμό της αρεκολίνης με LC-MS/MS, χρησιμοποιείται 1 ml αίματος με όριο ανίχνευσης (LOD) 0,02 ng/ml και όριο ποσοτικού προσδιορισμού (LOQ) 0,5 ng/ml. Τα ούρα είναι επίσης μια άλλη βιολογική μήτρα που χρησιμοποιείται για την ανίχνευση της αρεκολίνης. Οι Pichini και συν. ανέπτυξαν μια αναλυτική μέθοδο με χρήση εξοπλισμού HPLC-MC που χρησιμοποιεί 1 ml ούρων σε δείγματα 1 γραμμαρίου μεκονίου και ορού ομφάλιου λώρου (1 ml). Επιπλέον, υπάρχουν εναλλακτικές μέθοδοι ανίχνευσης της αρεκολίνης με χρήση οδοντικού νιτρικού άλατος και μητρικού γάλακτος.
Argyreia nervosa (Adhoguda).
Αυτή η κατηγορία φυσικών ψυχοδραστικών ουσιών προέρχεται από την Ινδία, αλλά είναι ευρέως διαδεδομένη τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αφρική. Το φυτό αυτό αποκαλείται και με άλλα ονόματα: Adhoguda, Vidhara, Elephant Creeper, Rivea corymbosa, Hawaiian Baby Woodrose ή Morning Glory, Ipomoea violacea. Περιέχει ψυχοδραστικά αλκαλοειδή στους σπόρους του. Η ισοεργίνη και η λυσεργκαμίδη είναι ενώσεις που σχετίζονται με τις παραισθησιογόνες ιδιότητες αυτού του φυτού. Προκαλούν επιδράσεις, παρόμοιες με το LSD, αλλά και πάλι διαφορετικές σύμφωνα με τις υποκειμενικές απόψεις των χρηστών. Στους σπόρους του A. nervosa, η περιεκτικότητα σε αλκαλοειδή εργολίνης κυμαίνεται από 0,5 έως 0,9%, εκ των οποίων το 0,19% είναι ισοεργίνη και το 0,14% LSA. Η δράση της πρώτης περιλαμβάνει δέσμευση στους υποδοχείς της ντοπαμίνης D2, ακολουθούμενη από αναστολή της αδενυλικής κυκλάσης και μείωση της παραγωγής cAMP. Επίσης, το φυτό αυτό έχει χρησιμοποιηθεί για ιατρικούς σκοπούς ως διουρητικό και αφροδισιακό, ενώ ορισμένοι ερευνητές έχουν περιγράψει αναλγητικές, αντιφλεγμονώδεις, ανοσοτροποποιητικές και ηπατοπροστατευτικές ιδιότητες. Οι ρίζες του A.nervosa χρησιμοποιούνται στη θεραπεία ασθενειών του κεντρικού νευρικού συστήματος, ρευματισμών, γονόρροιας και χρόνιων στομαχικών ελκών. Από την άλλη πλευρά, η αντιμικροβιακή δράση συσχετίστηκε με τα φύλλα του φυτού, τα οποία περιέχουν και άλλα αλκαλοειδή εκτός από τα προαναφερθέντα: erginine, ergometrine, lysergol, peniclavine, chanoclavin I, chanoclavin II, ergometrinine, elimoclavin ειδικότερα. Ωστόσο, τα αποτελέσματά τους δεν έχουν ακόμη μελετηθεί.
Το LSΑ είναι ελεγχόμενη ουσία σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, ιδίως στη Μεγάλη Βρετανία και την Ιταλία. Θεωρείται επίσης ελεγχόμενη ουσία στις ΗΠΑ- ωστόσο, το ίδιο το φυτό και οι σπόροι του πωλούνται χωρίς περιορισμούς. Επί του παρόντος, υπάρχουν ορισμένες αναλυτικές μέθοδοι που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ταυτοποίηση της ΛΣΑ. Οι Paulke και συν. περιγράφουν μια τεχνική που χρησιμοποιεί 1 ml ορού και ούρων για τον ποσοτικό προσδιορισμό της LSA. Οι αναλυτές εκχυλίζονται με τη μέθοδο SPE και ποσοτικοποιούνται σε εξοπλισμό HPLC-FLD με όρια ανίχνευσης και ποσοτικοποίησης 0,05-0,15 ng/ml και 0,17 ng/ml, αντίστοιχα. Το ποσοστό ανάκτησης κυμαίνεται από 69,4% έως 78,8%.
Ayahuasca ("Hoasca").
Ayahuasca - η λέξη Quechua σχηματίζεται προφανώς από 2 όρους, οι οποίοι σημαίνουν "ψυχή" και "αμπέλι", αλλά το ποτό είναι επίσης γνωστό ως caapi, daime, hoasca, yage, natema. Πρόκειται για ένα ψυχοδραστικό ποτό, που χρησιμοποιείται παραδοσιακά στη Νότια Αμερική. Ωστόσο, πρόσφατα, έχει εξαχθεί και σε άλλες χώρες της Ευρώπης και της Ασίας. Αποτελείται από ένα καφέ, παχύρρευστο και ελαιώδες υγρό που λαμβάνεται ως αποτέλεσμα της καύσης τεμαχίων από το στέλεχος του Banisteriopsis caapi και τα φύλλα του Psychotria viridis. Υπάρχουν και άλλα φυτά που εμπλέκονται στην παρασκευή της Ayahuasca, για παράδειγμα, τα Brugmansia suaveolens, Psychotria carthagenensis, Nicotiana tabacum, Tabernaemontana spp., Brunfelsia spp., Datura suaveolens, Iochroma fuchsioides, Malouetia tamarquina, Juanulloa spp., Peganum harmala, τα οποία έχουν επίσης συγκεκριμένη δράση στο σωματικό και ψυχικό σύστημα, προκαλώντας τα κλινικά αποτελέσματα της μέθης.
Οι επιδράσεις αυτής της ψυχοδραστικής ουσίας προκαλούνται από το συνεργικό δυναμικό της Ν, Ν-διμεθυλοτρυπταμίνης (DMT), των παραισθησιογόνων ενώσεων του P. Viridis και του C. edulis, οι οποίες εντοπίζονται κυρίως σε ορισμένες χώρες της Δυτικής Αφρικής, καθώς και της γαρμίνης, της γαρμαλίνης και της τετραϋδροαρμίνης (THH), που εντοπίζονται στην Υεμένη, την Αιθιοπία και την Αραβική Χερσόνησο. Το φυτό αυτό χρησιμοποιείται συχνά ως φαρμακευτικό προϊόν, τα β-καρβολινικά αλκαλοειδή του είναι παρόντα στο B. Caapi. Η DMT είναι μια τρυπταμίνη, η οποία γίνεται συχνά κατάχρηση, επειδή είναι σε θέση να προσομοιάζει τις επιδράσεις των συνθετικών καθινόνων, αλλά με μικρότερο κίνδυνο να δρα ως αγωνιστής των υποδοχέων σεροτονίνης (5-HT1A/2A/2C). Σε περίπτωση δηλητηρίασης με αυτή την ένωση, δεν έχουν αναφερθεί ακόμη θάνατοι. Το C. edulis χρησιμοποιείται επίσης για ψυχαγωγικούς σκοπούς. Όταν προσλαμβάνεται, μεταβολίζεται από την περιφερική μονοαμινοξειδάση Α και συνήθως καταναλώνεται σε ανενεργή κατάσταση. Η DMT εισέρχεται στον οργανισμό μαζί με β-καρβολινικά αλκαλοειδή, μέσω της μάσησης των φύλλων. Επιπλέον, η THH αναστέλλει επίσης την επαναπρόσληψη σεροτονίνης, ενισχύοντας τις επιδράσεις της φαινυλοπροπανολαμίνης.
Οι επιδράσεις μπορεί να είναι ποικίλες, συμπεριλαμβανομένων οπτικών ψευδαισθήσεων, υπερθερμίας, μυδρίασης, διαφόρων αλλαγών στο ενδοκρινικό, καρδιαγγειακό και ανοσοποιητικό σύστημα. Έχουν επίσης περιγραφεί παρενέργειες όπως έμετος, διέγερση, υπέρταση, παράνοια, άγχος και κατάθλιψη. Ωστόσο, αρκετές μελέτες έχουν αναφερθεί στο θεραπευτικό δυναμικό αυτού του φυτού: αντιμικροβιακή και αντιοξειδωτική δράση, καθώς και θετική επίδραση στα κύτταρα των ντοπαμινεργικών νευρώνων. Μετά από εφάπαξ χρήση Ayahuasca, τα συμπτώματα της κατάθλιψης μειώνονται σημαντικά. Άλλες μελέτες δείχνουν ότι η χρήση αυτού του αφεψήματος μειώνει σημαντικά το άγχος και τον πανικό, καθώς και το εθιστικό αρνητικό δυναμικό που συνδέεται με τη χρήση αλκοόλ και άλλων ναρκωτικών, μειώνει τον σωματικό πόνο, τα προβλήματα προσοχής και συγκέντρωσης, την κόπωση, την αϋπνία, την ευερεθιστότητα και τις εμμονικές σκέψεις.
Η αγιαχουάσκα χρησιμοποιείται ως μέρος θρησκευτικών τελετουργιών στον Αμαζόνιο εδώ και πολλούς αιώνες, ενώ πρόσφατα χρησιμοποιήθηκε από θρησκευτικές οργανώσεις όπως η União do Vegetal (UDV) και η Santo Daime. Οι ουσίες που περιέχουν DMT τελούν υπό έλεγχο στις ΗΠΑ και σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες. Ωστόσο, η χρήση του viridis και του B. Caapi δεν ελέγχεται με κανέναν τρόπο και η χρήση της Ayahuasca είναι νόμιμη στις ΗΠΑ και τη Βραζιλία. Επί του παρόντος, υπάρχουν αρκετές αναλυτικές τεχνικές που επιτρέπουν την ανίχνευση και τον ποσοτικό προσδιορισμό των ενώσεων της Ayahuasca και των μεταβολιτών της. Για παράδειγμα, οι Yritia and oliveira and al. έχουν αναπτύξει αναλυτικές μεθόδους με τη χρήση SPE και LLE.Ο Pichini διεξήγαγε μια μελέτη όπου χρησιμοποιώντας μόνο 25 mg μαλλιών, υδρολύοντας με τη βοήθεια ενός αντιδραστηρίου M3, προσδιόρισε ποσοτικά την DMT, με τιμές LOD από 0,01-0,02 ng/mg και LOQ από 0,03-0,05 ng/mg, με ανάκτηση από 76,6% έως 97,4%.
Datura stramonium (Ζιζάνιο της Τζίμσον).Πρόσφατα, παρατηρήθηκε μεγάλη τάση για χρήση νέων ψυχοδραστικών ουσιών. Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας (ΕΚΠΝΤ) ορίζει ως νέα ψυχοδραστική ουσία "ένα νέο ναρκωτικό ή ψυχοτρόπο φάρμακο, σε καθαρή μορφή ή σε παρασκεύασμα, το οποίο δεν ελέγχεται από τις συμβάσεις των Ηνωμένων Εθνών για τα ναρκωτικά, αλλά το οποίο μπορεί να αποτελέσει απειλή για τη δημόσια υγεία συγκρίσιμη με εκείνη που συνιστούν οι ουσίες που απαριθμούνται στις εν λόγω συμβάσεις". Τα ναρκωτικά αυτά είναι δημοφιλή λόγω του γεγονότος ότι μπορούν να συντεθούν πιο γρήγορα, έχουν χαμηλό κόστος, έντονες ψυχοδραστικές επιδράσεις, ωστόσο έχουν επίσης υψηλό δυναμικό κινδύνου και χαμηλό έλεγχο. Η συνεχής εμφάνιση νέων ψυχοδραστικών ουσιών λόγω των αλλαγών στους τρόπους σύνθεσης και των παραλλαγών των μορίων είναι ένα θέμα που απασχολεί τον έλεγχο της εμπορίας, γεγονός που ανάγκασε το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα (UNODC) να αναπτύξει και να εφαρμόσει ένα σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης για την ανίχνευση αυτών των ενώσεων. Οι νέες ψυχοδραστικές ουσίες (NPS) μπορεί να είναι τόσο συνθετικής όσο και φυσικής προέλευσης. Οι πιο αναγνωρισμένες συνθετικές ουσίες είναι τα συνθετικά κανναβινοειδή, οι καθινόνες και τα οπιοειδή, οι πιπεραζίνες, οι φαινυλαιθυλαμίνες, οι καθορισμένες βενζοδιαζεπίνες, οι ινδοαλκυλαμίνες και οι αρυλοκυκλοεξυλαμίνες. Τα ΜΦΠ φυσικής προέλευσης αποτελούνται κυρίως από αλκαλοειδή, που υπάρχουν κατά κανόνα στα φυτά και τα μανιτάρια. Τα φυτά αυτά απαντώνται συχνότερα στη Νότια Αμερική, την Ασία, καθώς και στην Αφρική και, ανάλογα με τα συστατικά τους, προκαλούν αντίστοιχες επιδράσεις. Ο μεταβολισμός των ουσιών αυτών δεν έχει μελετηθεί πλήρως και, ως εκ τούτου, οι μεταβολίτες που προκύπτουν και οι πιθανές συγκεντρώσεις τους είναι άγνωστες. Επίσης, υπάρχει κάποια σημασία της μελέτης αυτού του θέματος όσον αφορά τον προσδιορισμό της τοξικότητας (τόσο της οξείας όσο και της χρόνιας), η οποία είναι άγνωστη για πολλές από αυτές τις ουσίες. Έτσι, η ανάπτυξη αναλυτικών μεθόδων έχει μεγάλη αξία για τον εντοπισμό και τον ποσοτικό προσδιορισμό των δυνητικά επικίνδυνων ενώσεων που υπάρχουν στα φυσικά προϊόντα.
Areca catechu (Betel Quid).
Αυτό το φυτικό είδος είναι πιο διαδεδομένο στην Αφρική, την Ευρώπη και την Αμερική, εκτός από την κύρια προέλευσή του - την Ασία (Σρι Λάνκα και Μαλαισία). Το καρύδι Areca είναι ο καρπός αυτού του φυτού, ο οποίος εδώ και πολλούς αιώνες χρησιμοποιείται ως παραδοσιακό μέσο για την εκτέλεση τελετουργιών. Συνήθως, μασούνταν ή καταναλώνονταν μαζί με κάποια ποτά (αλεσμένα σε γουδί). Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, το καρύδι Areca είναι το τέταρτο πιο κοινό και χρησιμοποιούμενο φυσικό φάρμακο λόγω των επιδράσεών του, μεταξύ άλλων, χρησιμοποιείται επίσης ως αφροδισιακό. Η αρεκολίνη είναι η κύρια ψυχοδραστική ένωση, που υπάρχει στους καρπούς του A.catechu. Αυτή η ένωση είναι ένα αλκαλοειδές, το φαρμακοδυναμικό της προφίλ περιλαμβάνει αναστολή του γάμμα-αμινοβουτυρικού οξέος (GABA) και μη εκλεκτικό αγωνισμό του νικοτινικού και του μουσκαρινικού οξέος. Όταν εισέλθει στον οργανισμό, η αρεκολίνη διέρχεται γρήγορα από τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό, επηρεάζοντας το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα. Αυτός ο καρπός προκαλεί ταχεία εξάρτηση και πολλές παρενέργειες, για παράδειγμα, από την πλευρά του πεπτικού συστήματος (ναυτία ή έμετος, λειτουργικές δυσπεπτικές διαταραχές, δυσκοιλιότητα με δυναμική εντερική απόφραξη, επίσης, υπάρχει ένα έντονο σύνδρομο στέρησης, που εκδηλώνεται με αϋπνία, διακυμάνσεις της διάθεσης, ευερεθιστότητα και άγχος). Άλλες παρενέργειες που εμφανίζονται όταν καταναλώνεται σε μεγάλες ποσότητες ή όταν χρησιμοποιείται μακροχρόνια, είναι σπάνιες αλλά επικίνδυνες και συνίστανται σε εξωπυραμιδικό σύνδρομο, άσθμα, έμφραγμα του μυοκαρδίου ή οξύ στεφανιαίο σύνδρομο.
Ωστόσο, η χρήση αυτού του φρούτου για ιατρικούς σκοπούς περιγράφηκε στην αρχαιότητα από τους Βουδιστές, οπότε η Α. Η πρόσληψη του Catechu σχετίζεται με αίσθημα ικανοποίησης, ασθενές ψυχοδιεγερτικό αποτέλεσμα, μείωση του στρες και του άγχους, ενδυνάμωση των ούλων και ανακούφιση της αναπνοής. Επιπλέον, χρησιμοποιήθηκε παλαιότερα στη θεραπεία της ελονοσίας, του πυρετού, της υπέρτασης, της ουρολιθίασης, καθώς και στη θεραπεία ασθενειών του πεπτικού συστήματος. Υπάρχει ένας αριθμός συγκεκριμένων μελετών που έχουν δείξει ότι η χρήση των καρυδιών areca συνδέεται με αντιμικροβιακή δράση, καθώς και με θετική επίδραση στη λειτουργία του καρδιαγγειακού συστήματος.
Το A. catechu δεν θεωρείται ελεγχόμενη ουσία, οπότε οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχουν καμία νομοθεσία σχετικά με τη χρήση τους. Το γεγονός αυτό συνδέεται με την ανάπτυξη αρκετών αναλυτικών μεθόδων που επιτρέπουν την ταυτοποίηση των ουσιών αυτών. Παραδοσιακά δείγματα, όπως το αίμα, χρησιμοποιούνται πλέον για την ανίχνευση των πιο κοινών ουσιών. Για παράδειγμα, για τον ποσοτικό προσδιορισμό της αρεκολίνης με LC-MS/MS, χρησιμοποιείται 1 ml αίματος με όριο ανίχνευσης (LOD) 0,02 ng/ml και όριο ποσοτικού προσδιορισμού (LOQ) 0,5 ng/ml. Τα ούρα είναι επίσης μια άλλη βιολογική μήτρα που χρησιμοποιείται για την ανίχνευση της αρεκολίνης. Οι Pichini και συν. ανέπτυξαν μια αναλυτική μέθοδο με χρήση εξοπλισμού HPLC-MC που χρησιμοποιεί 1 ml ούρων σε δείγματα 1 γραμμαρίου μεκονίου και ορού ομφάλιου λώρου (1 ml). Επιπλέον, υπάρχουν εναλλακτικές μέθοδοι ανίχνευσης της αρεκολίνης με χρήση οδοντικού νιτρικού άλατος και μητρικού γάλακτος.
Argyreia nervosa (Adhoguda).
Αυτή η κατηγορία φυσικών ψυχοδραστικών ουσιών προέρχεται από την Ινδία, αλλά είναι ευρέως διαδεδομένη τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αφρική. Το φυτό αυτό αποκαλείται και με άλλα ονόματα: Adhoguda, Vidhara, Elephant Creeper, Rivea corymbosa, Hawaiian Baby Woodrose ή Morning Glory, Ipomoea violacea. Περιέχει ψυχοδραστικά αλκαλοειδή στους σπόρους του. Η ισοεργίνη και η λυσεργκαμίδη είναι ενώσεις που σχετίζονται με τις παραισθησιογόνες ιδιότητες αυτού του φυτού. Προκαλούν επιδράσεις, παρόμοιες με το LSD, αλλά και πάλι διαφορετικές σύμφωνα με τις υποκειμενικές απόψεις των χρηστών. Στους σπόρους του A. nervosa, η περιεκτικότητα σε αλκαλοειδή εργολίνης κυμαίνεται από 0,5 έως 0,9%, εκ των οποίων το 0,19% είναι ισοεργίνη και το 0,14% LSA. Η δράση της πρώτης περιλαμβάνει δέσμευση στους υποδοχείς της ντοπαμίνης D2, ακολουθούμενη από αναστολή της αδενυλικής κυκλάσης και μείωση της παραγωγής cAMP. Επίσης, το φυτό αυτό έχει χρησιμοποιηθεί για ιατρικούς σκοπούς ως διουρητικό και αφροδισιακό, ενώ ορισμένοι ερευνητές έχουν περιγράψει αναλγητικές, αντιφλεγμονώδεις, ανοσοτροποποιητικές και ηπατοπροστατευτικές ιδιότητες. Οι ρίζες του A.nervosa χρησιμοποιούνται στη θεραπεία ασθενειών του κεντρικού νευρικού συστήματος, ρευματισμών, γονόρροιας και χρόνιων στομαχικών ελκών. Από την άλλη πλευρά, η αντιμικροβιακή δράση συσχετίστηκε με τα φύλλα του φυτού, τα οποία περιέχουν και άλλα αλκαλοειδή εκτός από τα προαναφερθέντα: erginine, ergometrine, lysergol, peniclavine, chanoclavin I, chanoclavin II, ergometrinine, elimoclavin ειδικότερα. Ωστόσο, τα αποτελέσματά τους δεν έχουν ακόμη μελετηθεί.
Το LSΑ είναι ελεγχόμενη ουσία σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, ιδίως στη Μεγάλη Βρετανία και την Ιταλία. Θεωρείται επίσης ελεγχόμενη ουσία στις ΗΠΑ- ωστόσο, το ίδιο το φυτό και οι σπόροι του πωλούνται χωρίς περιορισμούς. Επί του παρόντος, υπάρχουν ορισμένες αναλυτικές μέθοδοι που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ταυτοποίηση της ΛΣΑ. Οι Paulke και συν. περιγράφουν μια τεχνική που χρησιμοποιεί 1 ml ορού και ούρων για τον ποσοτικό προσδιορισμό της LSA. Οι αναλυτές εκχυλίζονται με τη μέθοδο SPE και ποσοτικοποιούνται σε εξοπλισμό HPLC-FLD με όρια ανίχνευσης και ποσοτικοποίησης 0,05-0,15 ng/ml και 0,17 ng/ml, αντίστοιχα. Το ποσοστό ανάκτησης κυμαίνεται από 69,4% έως 78,8%.
Ayahuasca ("Hoasca").
Ayahuasca - η λέξη Quechua σχηματίζεται προφανώς από 2 όρους, οι οποίοι σημαίνουν "ψυχή" και "αμπέλι", αλλά το ποτό είναι επίσης γνωστό ως caapi, daime, hoasca, yage, natema. Πρόκειται για ένα ψυχοδραστικό ποτό, που χρησιμοποιείται παραδοσιακά στη Νότια Αμερική. Ωστόσο, πρόσφατα, έχει εξαχθεί και σε άλλες χώρες της Ευρώπης και της Ασίας. Αποτελείται από ένα καφέ, παχύρρευστο και ελαιώδες υγρό που λαμβάνεται ως αποτέλεσμα της καύσης τεμαχίων από το στέλεχος του Banisteriopsis caapi και τα φύλλα του Psychotria viridis. Υπάρχουν και άλλα φυτά που εμπλέκονται στην παρασκευή της Ayahuasca, για παράδειγμα, τα Brugmansia suaveolens, Psychotria carthagenensis, Nicotiana tabacum, Tabernaemontana spp., Brunfelsia spp., Datura suaveolens, Iochroma fuchsioides, Malouetia tamarquina, Juanulloa spp., Peganum harmala, τα οποία έχουν επίσης συγκεκριμένη δράση στο σωματικό και ψυχικό σύστημα, προκαλώντας τα κλινικά αποτελέσματα της μέθης.
Οι επιδράσεις αυτής της ψυχοδραστικής ουσίας προκαλούνται από το συνεργικό δυναμικό της Ν, Ν-διμεθυλοτρυπταμίνης (DMT), των παραισθησιογόνων ενώσεων του P. Viridis και του C. edulis, οι οποίες εντοπίζονται κυρίως σε ορισμένες χώρες της Δυτικής Αφρικής, καθώς και της γαρμίνης, της γαρμαλίνης και της τετραϋδροαρμίνης (THH), που εντοπίζονται στην Υεμένη, την Αιθιοπία και την Αραβική Χερσόνησο. Το φυτό αυτό χρησιμοποιείται συχνά ως φαρμακευτικό προϊόν, τα β-καρβολινικά αλκαλοειδή του είναι παρόντα στο B. Caapi. Η DMT είναι μια τρυπταμίνη, η οποία γίνεται συχνά κατάχρηση, επειδή είναι σε θέση να προσομοιάζει τις επιδράσεις των συνθετικών καθινόνων, αλλά με μικρότερο κίνδυνο να δρα ως αγωνιστής των υποδοχέων σεροτονίνης (5-HT1A/2A/2C). Σε περίπτωση δηλητηρίασης με αυτή την ένωση, δεν έχουν αναφερθεί ακόμη θάνατοι. Το C. edulis χρησιμοποιείται επίσης για ψυχαγωγικούς σκοπούς. Όταν προσλαμβάνεται, μεταβολίζεται από την περιφερική μονοαμινοξειδάση Α και συνήθως καταναλώνεται σε ανενεργή κατάσταση. Η DMT εισέρχεται στον οργανισμό μαζί με β-καρβολινικά αλκαλοειδή, μέσω της μάσησης των φύλλων. Επιπλέον, η THH αναστέλλει επίσης την επαναπρόσληψη σεροτονίνης, ενισχύοντας τις επιδράσεις της φαινυλοπροπανολαμίνης.
Οι επιδράσεις μπορεί να είναι ποικίλες, συμπεριλαμβανομένων οπτικών ψευδαισθήσεων, υπερθερμίας, μυδρίασης, διαφόρων αλλαγών στο ενδοκρινικό, καρδιαγγειακό και ανοσοποιητικό σύστημα. Έχουν επίσης περιγραφεί παρενέργειες όπως έμετος, διέγερση, υπέρταση, παράνοια, άγχος και κατάθλιψη. Ωστόσο, αρκετές μελέτες έχουν αναφερθεί στο θεραπευτικό δυναμικό αυτού του φυτού: αντιμικροβιακή και αντιοξειδωτική δράση, καθώς και θετική επίδραση στα κύτταρα των ντοπαμινεργικών νευρώνων. Μετά από εφάπαξ χρήση Ayahuasca, τα συμπτώματα της κατάθλιψης μειώνονται σημαντικά. Άλλες μελέτες δείχνουν ότι η χρήση αυτού του αφεψήματος μειώνει σημαντικά το άγχος και τον πανικό, καθώς και το εθιστικό αρνητικό δυναμικό που συνδέεται με τη χρήση αλκοόλ και άλλων ναρκωτικών, μειώνει τον σωματικό πόνο, τα προβλήματα προσοχής και συγκέντρωσης, την κόπωση, την αϋπνία, την ευερεθιστότητα και τις εμμονικές σκέψεις.
Η αγιαχουάσκα χρησιμοποιείται ως μέρος θρησκευτικών τελετουργιών στον Αμαζόνιο εδώ και πολλούς αιώνες, ενώ πρόσφατα χρησιμοποιήθηκε από θρησκευτικές οργανώσεις όπως η União do Vegetal (UDV) και η Santo Daime. Οι ουσίες που περιέχουν DMT τελούν υπό έλεγχο στις ΗΠΑ και σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες. Ωστόσο, η χρήση του viridis και του B. Caapi δεν ελέγχεται με κανέναν τρόπο και η χρήση της Ayahuasca είναι νόμιμη στις ΗΠΑ και τη Βραζιλία. Επί του παρόντος, υπάρχουν αρκετές αναλυτικές τεχνικές που επιτρέπουν την ανίχνευση και τον ποσοτικό προσδιορισμό των ενώσεων της Ayahuasca και των μεταβολιτών της. Για παράδειγμα, οι Yritia and oliveira and al. έχουν αναπτύξει αναλυτικές μεθόδους με τη χρήση SPE και LLE.Ο Pichini διεξήγαγε μια μελέτη όπου χρησιμοποιώντας μόνο 25 mg μαλλιών, υδρολύοντας με τη βοήθεια ενός αντιδραστηρίου M3, προσδιόρισε ποσοτικά την DMT, με τιμές LOD από 0,01-0,02 ng/mg και LOQ από 0,03-0,05 ng/mg, με ανάκτηση από 76,6% έως 97,4%.
Το D. stramonium εντοπίζεται κυρίως στις ΗΠΑ και είναι εποχιακό χόρτο, που αναπτύσσεται σε φυσικές συνθήκες. Αυτό το φυτικό είδος είναι γνωστό ως Jimson Weed και χρησιμοποιούνταν παραδοσιακά από τους Ινδιάνους Pueblo λόγω των αναλγητικών ιδιοτήτων του. Στη δυτική ιατρική, το βατόμουρο χόρτο χρησιμοποιούνταν επίσης για τη θεραπεία του άσθματος. Αυτό το φυτό χρησιμοποιείται συνήθως με την κατανάλωση σπόρων ή λουλουδιών στην καθαρή τους μορφή χωρίς προεπεξεργασία. Ωστόσο, παρασκευάζονται επίσης βάμματα. Τα φύλλα, τα άνθη και οι σπόροι καταναλώνονται μετά από μια μικρή επεξεργασία σε υψηλή θερμοκρασία ή με τη μορφή σκόνης "Asthmador" με εισπνοή. Οι κλινικές επιδράσεις περιλαμβάνουν παραισθήσεις, που προκαλούνται από τα αλκαλοειδή σκοπολαμίνη και ατροπίνη. Θεωρούνται τριτοταγείς αμίνες, οπότε διέρχονται εύκολα από τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό. Λαμβάνοντας υπόψη τις κύριες δράσεις της σκοπολαμίνης (αντιμουσκαρινική δράση), συχνά καταγράφονται τυπικές ανεπιθύμητες ενέργειες: ταχύπνοια, παραλήρημα, ψυχοκινητική διέγερση, μυδρίαση, θολή όραση και φωτοφοβία, καθώς και περιφερική αγγειοδιαστολή, διαταραχή της θερμορύθμισης, έμετος, δυσκοιλιότητα και διαταραχές ούρησης. Σε περίπτωση υψηλών δόσεων μπορεί να εμφανιστούν οξύ στεφανιαίο σύνδρομο, σπασμοί και έντονη έμμεση αναπνευστική καταστολή.
Lophophora williamsii (Peyote).
Ο L. williamsii, γνωστός ως Peyote, είναι ένας κάκτος που κατάγεται από το Βόρειο Μεξικό και τις ΗΠΑ. Το φυτό αυτό παραδοσιακά καταναλωνόταν κατά τη διάρκεια θρησκευτικών τελετών από τους ιθαγενείς. Συνήθως χρησιμοποιείται ως τροφή ο πολτός του φρέσκου κάκτου, αλλά μπορεί επίσης να καταναλωθεί σε αποξηραμένη μορφή (παρασκευάζοντας τσάι ή άλλα ποτά από αυτόν). Ο L. Williamsii περιέχει μια ένωση που ονομάζεται μεσκαλίνη [2-(3,4,5-τριμεθυλοφαινυλο)αιθαναμίνη], η οποία είναι ο λόγος των παραισθησιογόνων ιδιοτήτων του. Επίσης, πωλείται σε σκόνη. Μετά τη λήψη, η μεσκαλίνη εισέρχεται στο κεντρικό νευρικό σύστημα, δρώντας στους σεροτονινεργικούς υποδοχείς 5-HT2A, 5-HT2B και 5-HT2C. Οι επιδράσεις περιλαμβάνουν καταναγκασμό, παράνοια, παραισθησία, αλλαγές στην αντίληψη των χρωμάτων, πονοκέφαλο, μυδρίαση και ψυχοκινητική διέγερση. Επίσης, υπάρχουν και άλλες ήπιες επιδράσεις στο πεπτικό, το ουροποιητικό και το καρδιαγγειακό σύστημα: υπέρταση, ταχυκαρδία, έμετος και μείωση του ρυθμού διήθησης στη σπειραματική συσκευή των νεφρών. Ωστόσο, περιγράφονται και θετικές επιδράσεις: οι ερευνητές συνδέουν τη χρήση αυτού του τύπου φυτού με θετικά αποτελέσματα στη σύνθετη θεραπεία των ρευματισμών, των μολυσμένων πληγών, των εγκαυμάτων και των δαγκωμάτων φιδιών. Μια άλλη μελέτη δείχνει ότι το φυτό αυτό έχει αντιμικροβιακές ιδιότητες κατά του Staphylococcus aureus. Σήμερα, όλες οι ουσίες που περιέχουν μεσκαλίνη, περιλαμβάνονται στο παράρτημα Ι της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα ναρκωτικά του 1967. Με τη μέθοδο UHPLC-MS/MS, χρησιμοποιώντας 25 mg τρίχας, είναι δυνατή η ποσοτική ταυτοποίηση αυτής της ένωσης με LOD 0,01-0,02 ng/ml, LOQ 0,03-0,05 ng/mg και ανάκτηση 79,6%-97,4%.
Mitragyna speciosa (Kratom).Lophophora williamsii (Peyote).
Ο L. williamsii, γνωστός ως Peyote, είναι ένας κάκτος που κατάγεται από το Βόρειο Μεξικό και τις ΗΠΑ. Το φυτό αυτό παραδοσιακά καταναλωνόταν κατά τη διάρκεια θρησκευτικών τελετών από τους ιθαγενείς. Συνήθως χρησιμοποιείται ως τροφή ο πολτός του φρέσκου κάκτου, αλλά μπορεί επίσης να καταναλωθεί σε αποξηραμένη μορφή (παρασκευάζοντας τσάι ή άλλα ποτά από αυτόν). Ο L. Williamsii περιέχει μια ένωση που ονομάζεται μεσκαλίνη [2-(3,4,5-τριμεθυλοφαινυλο)αιθαναμίνη], η οποία είναι ο λόγος των παραισθησιογόνων ιδιοτήτων του. Επίσης, πωλείται σε σκόνη. Μετά τη λήψη, η μεσκαλίνη εισέρχεται στο κεντρικό νευρικό σύστημα, δρώντας στους σεροτονινεργικούς υποδοχείς 5-HT2A, 5-HT2B και 5-HT2C. Οι επιδράσεις περιλαμβάνουν καταναγκασμό, παράνοια, παραισθησία, αλλαγές στην αντίληψη των χρωμάτων, πονοκέφαλο, μυδρίαση και ψυχοκινητική διέγερση. Επίσης, υπάρχουν και άλλες ήπιες επιδράσεις στο πεπτικό, το ουροποιητικό και το καρδιαγγειακό σύστημα: υπέρταση, ταχυκαρδία, έμετος και μείωση του ρυθμού διήθησης στη σπειραματική συσκευή των νεφρών. Ωστόσο, περιγράφονται και θετικές επιδράσεις: οι ερευνητές συνδέουν τη χρήση αυτού του τύπου φυτού με θετικά αποτελέσματα στη σύνθετη θεραπεία των ρευματισμών, των μολυσμένων πληγών, των εγκαυμάτων και των δαγκωμάτων φιδιών. Μια άλλη μελέτη δείχνει ότι το φυτό αυτό έχει αντιμικροβιακές ιδιότητες κατά του Staphylococcus aureus. Σήμερα, όλες οι ουσίες που περιέχουν μεσκαλίνη, περιλαμβάνονται στο παράρτημα Ι της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα ναρκωτικά του 1967. Με τη μέθοδο UHPLC-MS/MS, χρησιμοποιώντας 25 mg τρίχας, είναι δυνατή η ποσοτική ταυτοποίηση αυτής της ένωσης με LOD 0,01-0,02 ng/ml, LOQ 0,03-0,05 ng/mg και ανάκτηση 79,6%-97,4%.
Το M. speciosa, γνωστό και ως Kratom, εμφανίστηκε στην ασιατική ήπειρο (Biak, Μαλαισία και Ταϊλάνδη), αλλά αυτή τη στιγμή είναι ήδη ευρέως διαδεδομένο σε πολλά μέρη του κόσμου. Εδώ και αρκετά χρόνια χρησιμοποιείται από τους εργάτες της αγροτικής Ασίας για τη μείωση της κόπωσης και την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, καθώς και για διάφορα σύνδρομα πόνου, διάρροια, υπέρταση και σακχαρώδη διαβήτη. Αρκετά πρόσφατα άρχισε να χρησιμοποιείται για ψυχαγωγικούς σκοπούς. Τα φύλλα Kratom χρησιμοποιήθηκαν ως υποκατάστατο του οπίου στη θεραπεία του συνδρόμου στέρησης μορφίνης. Η προτιμώμενη μέθοδος χρήσης του Kratom είναι η μάσηση των φρέσκων φύλλων- ωστόσο, ορισμένοι άνθρωποι αποξηραίνουν τα φύλλα και τα καπνίζουν ή τα παρασκευάζουν και τα πίνουν με τη μορφή τσαγιού και βάμματος. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν διαθέσιμες κάψουλες, σκόνες και ποτά που περιέχουν Kratom. Οι ψυχοδραστικές επιδράσεις του προκαλούνται από περίπου 40 διαφορετικά αλκαλοειδή. Οι ενώσεις αυτές αποτελούν μόνο το 0,5-1,5% του συνολικού όγκου των μορίων και η συγκέντρωσή τους εξαρτάται από την εποχή συγκομιδής, την ηλικία του φυτού και τη γεωγραφική θέση.
Η πιο κοινή ψυχοδραστική ουσία είναι η μιτραγκινίνη, η οποία αποτελεί το 66,2% της περιεκτικότητας σε αλκαλοειδή. Ωστόσο, στα φυτά της Μαλάσιας, το μερίδιό της δεν υπερβαίνει το 10%. Υπάρχουν επίσης και άλλα αλκαλοειδή με φαρμακολογική δράση: 7-υδροξυμιτραγκινίνη, κοραντεϊνίδη, κοραντεϊνίδη, σπεριογινίνη: και παυναντεϊνίδη. Τα αλκαλοειδή, που υπάρχουν στο M. Speciosa, έχουν υψηλή λιποφιλικότητα και περνούν εύκολα τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό. Δρουν ως αναστολείς των υποδοχέων κ- και μ -οπιοειδών. Επιπλέον, η μιτραγκινίνη δεσμεύεται στους δ-οπιοειδείς υποδοχείς, παρέχοντας αναλγητική δράση. Επίσης, η πρόσδεσή της στους διαύλους Ca προκαλεί τον ατελή αποκλεισμό τους, επηρεάζοντας την απελευθέρωση των νευροδιαβιβαστών. Οι Carlier και συν. χρησιμοποιούν τη μέθοδο ταυτοποίησης με UHPLC-MS με ενζυμική υδρόλυση μέσω SPE και προσδιορίζουν τον μεταβολίτη στα ούρα με χρήση LC-Q/TOF-MS, όπου LOD = 0,25-1 ng/ml και LOQ = 0,5-1 ng/ml.
Piper methysticum Forst (Kava).Η πιο κοινή ψυχοδραστική ουσία είναι η μιτραγκινίνη, η οποία αποτελεί το 66,2% της περιεκτικότητας σε αλκαλοειδή. Ωστόσο, στα φυτά της Μαλάσιας, το μερίδιό της δεν υπερβαίνει το 10%. Υπάρχουν επίσης και άλλα αλκαλοειδή με φαρμακολογική δράση: 7-υδροξυμιτραγκινίνη, κοραντεϊνίδη, κοραντεϊνίδη, σπεριογινίνη: και παυναντεϊνίδη. Τα αλκαλοειδή, που υπάρχουν στο M. Speciosa, έχουν υψηλή λιποφιλικότητα και περνούν εύκολα τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό. Δρουν ως αναστολείς των υποδοχέων κ- και μ -οπιοειδών. Επιπλέον, η μιτραγκινίνη δεσμεύεται στους δ-οπιοειδείς υποδοχείς, παρέχοντας αναλγητική δράση. Επίσης, η πρόσδεσή της στους διαύλους Ca προκαλεί τον ατελή αποκλεισμό τους, επηρεάζοντας την απελευθέρωση των νευροδιαβιβαστών. Οι Carlier και συν. χρησιμοποιούν τη μέθοδο ταυτοποίησης με UHPLC-MS με ενζυμική υδρόλυση μέσω SPE και προσδιορίζουν τον μεταβολίτη στα ούρα με χρήση LC-Q/TOF-MS, όπου LOD = 0,25-1 ng/ml και LOQ = 0,5-1 ng/ml.
Οι ρίζες και τα στελέχη του P. Methtysticum χρησιμοποιούνται για την παρασκευή του Kava - ενός ψυχοτροπικού ποτού από την περιοχή του Ειρηνικού. Χρησιμοποιήθηκε λόγω των θεραπευτικών ιδιοτήτων του: μείωση της κόπωσης και του άγχους, ανακούφιση από τον πόνο και σταθεροποίηση του ύπνου. Ωστόσο, η χρήση αυτής της ουσίας συνδέεται με ηπατοτοξική επίδραση. Η φαρμακολογική επίδραση οφείλεται στις καβαλακτόνες: καβαΐνη και ιανγκονίνη, επίσης δεσμεθοξυ-ιανγκονίνη, 7,8-διυδροκαβαΐνη, μεθυστικίνη και 7,8- διυδρομεθυστικίνη, στα παράγωγα του κινναμικού οξέος, στις φλαβανόνες και στις χαλκόνες. Οι ενώσεις αυτές δρουν ως αναστολείς της μονοαμινοξειδάσης Β, προκαλώντας μείωση της νορεπινεφρίνης και της ντοπαμίνης αλληλεπιδρώντας με το γ-αμινοβουτυρικό οξύ. Η πώληση του P. Methysticum ελέγχεται στις Κάτω Χώρες, την Ελβετία και τη Γαλλία, απαγορεύεται στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Πολωνία επίσης, αλλά στις περισσότερες χώρες δεν υφίσταται επεξεργασία από τη νομοθεσία και είναι νόμιμο συνολικά. Η καβάινα μπορεί να προσδιοριστεί με GC-MS στα μαλλιά, όπου το LOD είναι 30 ng/l και το LOQ είναι περίπου 100 ng/g.
Last edited by a moderator: