Πώς να προσδιορίσετε την παρουσία κοινών προσμίξεων που προστίθενται για το βάρος σε ψυχοδραστικές ουσίες στο σπίτι και με τα διαθέσιμα αντιδραστήρια;
Προκαταρκτικές δοκιμές- Επιθεωρήστε τη δομή της σκόνης κάτω από τον μεγεθυντικό φακό. Εάν οι μικροκρύσταλλοι ποικίλλουν σε μέγεθος και χρώμα, το πιθανότερο είναι ότι η σκόνη είναι πολυσύνθετη. Με την εμπειρία, γίνεται σαφές ακόμη και από φωτογραφία υψηλής ποιότητας υπό μεγέθυνση.
- Πάρτε 10-20 mg σκόνης (αν δεν υπάρχει ακριβής κλίμακα, τότε στην άκρη ενός μαχαιριού), βάλτε την σε γυάλινο φιαλίδιο (από αντιβιοτικά) και προσθέστε 1 ml νερό. Παρατηρήστε τη διάλυσή του. Εάν η ουσία είναι σε σβώλους, μπορεί να χρειαστεί κάποιο χρονικό διάστημα (ή θέρμανση του φιαλιδίου στη σόμπα (μόνο όχι μέχρι βρασμού), ή σε ζεστό νερό). Εάν μετά τη διάλυση όλων των σβώλων κάποια ουσία δεν έχει διαλυθεί, και ακόμη περισσότερο εάν έχει κατακρημνιστεί ή αποκτήσει ζελατινώδη σύσταση κατά την ψύξη, έχετε σίγουρα προσμίξεις (μικροκρυσταλλική κυτταρίνη - MCC (microcrystalline cellulose), διοξείδιο του πυριτίου, ανόργανα άλατα).
- Εάν όλα έχουν διαλυθεί, θα πρέπει να μετρήσετε το pH του διαλύματος με έναν καθολικό δείκτη. Η τιμή θα πρέπει να κυμαίνεται από 5,5 έως 7, αν είναι πολύ μικρότερη - υπάρχουν οργανικά οξέα σε σκόνη (ασκορβικό, κιτρικό κ.λπ.), αν είναι μεγαλύτερη - οργανικές βάσεις σε σκόνη (νοβοκαΐνη, λιδοκαΐνη, καφεΐνη κ.λπ.). Εάν το pH δεν εμφάνισε ακραίες τιμές, μπορείτε να το γευτείτε στη γλώσσα. Η γλυκιά γεύση υποδεικνύει τη ζάχαρη σε σκόνη.
Τα δισκία που περιέχουν MCC ή/και διοξείδιο του πυριτίου ή/και στεατικό ασβέστιο είναι συνήθως φθηνά μη ενθυλακωμένα φάρμακα που είναι οικονομικά εφικτό να χρησιμοποιηθούν για αραίωση PAS (αναλγίνη, λεβαμισόλη κ.λπ.).
Εάν το δείγμα περιέχει MCC, είτε δεν θα διαλυθεί ακόμη και όταν θερμανθεί (εάν υπάρχει πολύ από αυτό) είτε θα κατακρημνιστεί ως χαρακτηριστικά νημάτια όταν ψυχθεί. Η διήθηση του ψυχρού διαλύματος θα δώσει ένα υπόλειμμα στο φίλτρο με τη μορφή κλώνων που μοιάζουν με μασημένο χαρτί (που είναι).
Τοποθετήστε την ξηρή μαγειρική σόδα σε ένα πιάτο. Προσθέστε μία σταγόνα διαλύματος δείγματος στη σόδα. Εάν αρχίσει μια βίαιη αντίδραση με την απελευθέρωση διοξειδίου του άνθρακα, υπάρχουν οξέα στο δείγμα.
Τοποθετήστε τη σταγόνα του διαλύματος δείγματος σε μια πλάκα. Προσθέστε 2-3 σταγόνες πυκνού διαλύματος αλκαλίων και στη συνέχεια προσθέστε μια σταγόνα διαλύματος χλωριούχου σιδήρου (ΙΙΙ) 5%. Εάν το χρώμα αλλάξει σε μπλε-βιολετί, η καφεΐνη ή άλλα αλκαλοειδή είναι παρόντα στο δείγμα.
Θα χρειαστούμε μια σταγόνα πυκνού θειικού οξέος. Είναι δυνατόν να πάρουμε έναν ηλεκτρολύτη σε ένα κατάστημα αυτοκινήτων και να τον εξατμίσουμε μέχρι 2-3 ml στους 100-110 βαθμούς (χρειάζονται 30-40 λεπτά).
Προσθέτουμε 2-3 σταγόνες πυκνού θειικού οξέος σε ένα ξηρό δείγμα. Εάν συμβεί απανθράκωση με την απελευθέρωση αερίου που μυρίζει άσχημα, υπάρχουν σάκχαρα στο δείγμα.
Προσθέστε 1 ml πυκνού αλκαλίου και θερμάνετε. Τοποθετήστε τη λωρίδα χαρτιού δείκτη στην άκρη του ποτηριού. Εάν το χαρτί πάρει μπλε χρώμα και μπορείτε να μυρίσετε αμμωνία, η πιρακετάμη είναι παρούσα στο δείγμα.
Last edited:
