Εισαγωγή.
Οι συνθετικές καθινόνες, μία από τις οποίες είναι η 4-mmc, γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς στις εμπορικές αγορές της Ευρώπης. Είναι ευρέως γνωστό ότι η χρήση της μεφεδρόνης συνδέεται με ανεπιθύμητες αιμοδυναμικές επιδράσεις και υπερβολική δηλητηρίαση, οδηγώντας σε θανατηφόρα αποτελέσματα. Σήμερα, δεν υπάρχουν προσβάσιμες μελέτες σχετικά με την τοξικότητα της μεφεδρόνης, μελέτες σχετικά με την LD50. Υπήρξαν ορισμένες περιπτώσεις θανάτου με αναλυτικά επιβεβαιωμένη 4-mmc σε βιολογικά δείγματα νεκρών. Τα ευρήματα, που προέκυψαν κατά τη διάρκεια αυτού του πειράματος, αποτελούν πολύτιμη συμβολή στην έρευνα για τη μεφεδρόνη και υποδεικνύουν το τοξικό δυναμικό και τον κίνδυνο της.
Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι ο προσδιορισμός και η ανάλυση των δεδομένων σχετικά με την οξεία τοξικότητα σε αρουραίους μετά από ενδογαστρική και ενδοπεριτοναϊκή ένεση μεφεδρόνης.
Υλικά και μέθοδοι.
Η μελέτη διεξήχθη σε 144 αρσενικούς αρουραίους Wistar βάρους 180-200 g. σύμφωνα με τα πρότυπα GLP. Η θερμοκρασία του αέρα ήταν 20 βαθμοί Κελσίου σε όλα τα κελιά, οι συνθήκες φύλαξης ήταν οι ίδιες. Ο κύκλος φωτός/σκότους, με περιοδικότητα 12 ωρών. Προσδιορίστηκαν 3 ομάδες με 6 υποομάδες (A1, A2, A3, A4, A5, A6- B1, B2, B3, B4, B5, B6 και C1, C2, C3, C4, C5, C6) των 8 αρουραίων σε κάθε υποομάδα ανάλογα με τις δόσεις. Ομάδα Α - η ουσία χορηγήθηκε ενδοπεριτοναϊκά. Ομάδα Β - η ουσία εγχύθηκε μέσω γαστρικού σωλήνα. Ομάδα C (ομάδα ελέγχου) - άθικτα ζώα στα οποία χορηγήθηκαν ισοδύναμες δόσεις διαλύματος 0,9% NaCl. Το 4-mmc διαλύθηκε σε ρυθμιστικό διάλυμα 0,9% σε κατάλληλες συγκεντρώσεις.
Για την καταγραφή της LD50 στους αρουραίους της ομάδας Α χορηγήθηκε η ουσία στις ακόλουθες εφάπαξ δόσεις: 200, 400, 700, 1200, 1600 και 2200 mg/kg. Οι αρουραίοι της ομάδας Β έλαβαν την ουσία ενδογαστρικά σε δόσεις: 400, 800, 1200, 1600, 2200, 2600 mg/kg. Η ομάδα Γ έλαβε διάλυμα χλωριούχου νατρίου 0,9% σε ισοδύναμες δόσεις.
Αποτελέσματα και συζήτηση.
Η αξιολόγηση της τοξικής δράσης της υπό έρευνα ουσίας στα πειραματόζωα πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με την κλινική εικόνα της δηλητηρίασης και το ποσοστό επιβίωσης. Τα αποτελέσματα προσδιορίστηκαν χρησιμοποιώντας τη μέθοδο Zalpi V. με δήλωση LD50. Η ενδογαστρική χορήγηση της ουσίας σε ζώα της ομάδας Β σε δόσεις που κυμαίνονταν μεταξύ 400-800 mg/kg προκάλεσε την ακόλουθη κλινική παρουσίαση: κατά τη διάρκεια 4 λεπτών και 20 δευτερολέπτων η αναπνοή έχει γίνει συχνότερη, κάθονται ακίνητα για μεγάλο χρονικό διάστημα, δεν υπάρχει αφόδευση και ούρηση, δεν πίνουν νερό. Μετά από 8-15 λεπτά, οι αρουραίοι κινούνται αργά γύρω από την περίμετρο του χώρου, η αναπνοή είναι γρήγορη, δεν υπάρχει αφόδευση, η ούρηση είναι ενεργή, επαναλαμβάνεται. Μετά από 20-30 λεπτά, οι αρουραίοι κινούνται αργά ή μέτρια, η αναπνοή είναι γρήγορη, επαναλαμβάνεται η ούρηση και η αφόδευση. Μετά από 70-80 λεπτά, οι αρουραίοι αρχίζουν να κινούνται ταχύτερα γύρω από την περίμετρο, αρχίζουν να πίνουν νερό. Μετά από 3 ώρες και 20 λεπτά, οι αρουραίοι πίνουν νερό, εκδηλώνεται ενεργή περιποίηση. Τα συμπτώματα αυτά εκδηλώθηκαν στους αρουραίους της ομάδας Α που έλαβαν την ουσία σε δόσεις 200-700 mg/kg με διαφορετικό βαθμό σοβαρότητας και διάρκειας, ωστόσο η έναρξη των επιδράσεων ήταν σημαντικά ταχύτερη σε σύγκριση με την ομάδα Α. Έτσι, μετά την ένεση η κλινική εικόνα παρέμεινε κατά τη διάρκεια 1 λεπτού και 40 δευτερολέπτων.
Τα ζώα της ομάδας Α(5,6), που έλαβαν 1600 και 2200 mg/kg., μετά την έγχυση έπεσαν σε λήθαργο για30-80 δευτερόλεπτα. Οι κλινικές ενδείξεις περιλάμβαναν: ταχυπνοία της αναπνοής, σημαντικά μειωμένο αντανακλαστικό της κανονικής θέσης κατά τη στροφή ανάσκελα. Καταγράφηκαν πτώσεις και μυώσεις. Η αφόδευση και η ούρηση άρχισαν στα 30-40 λεπτά. Στη συνέχεια, εμφανίστηκαν τονικοί σπασμοί, οι οποίοι εντός 5-10 λεπτών μετατράπηκαν σε σπασμούς που οφείλονται σε ασφυξία (κλονικοί, δύσπνοια, κυάνωση). Μέσα σε 3-5 λεπτά επήλθε ο θάνατος. Οι κλινικές ενδείξεις των υποομάδων Β (5 και 6) ήταν παρόμοιες με τις υποομάδες Α (5 και 6), ωστόσο η σοβαρότητα των δεικτών ήταν μικρότερη και η διάρκεια μεγαλύτερη. Ο θάνατος επήλθε εντός 2 έως 4 ωρών.
Γενικό συμπέρασμα.
Οι συνθετικές καθινόνες, μία από τις οποίες είναι η 4-mmc, γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς στις εμπορικές αγορές της Ευρώπης. Είναι ευρέως γνωστό ότι η χρήση της μεφεδρόνης συνδέεται με ανεπιθύμητες αιμοδυναμικές επιδράσεις και υπερβολική δηλητηρίαση, οδηγώντας σε θανατηφόρα αποτελέσματα. Σήμερα, δεν υπάρχουν προσβάσιμες μελέτες σχετικά με την τοξικότητα της μεφεδρόνης, μελέτες σχετικά με την LD50. Υπήρξαν ορισμένες περιπτώσεις θανάτου με αναλυτικά επιβεβαιωμένη 4-mmc σε βιολογικά δείγματα νεκρών. Τα ευρήματα, που προέκυψαν κατά τη διάρκεια αυτού του πειράματος, αποτελούν πολύτιμη συμβολή στην έρευνα για τη μεφεδρόνη και υποδεικνύουν το τοξικό δυναμικό και τον κίνδυνο της.
Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι ο προσδιορισμός και η ανάλυση των δεδομένων σχετικά με την οξεία τοξικότητα σε αρουραίους μετά από ενδογαστρική και ενδοπεριτοναϊκή ένεση μεφεδρόνης.
Υλικά και μέθοδοι.
Η μελέτη διεξήχθη σε 144 αρσενικούς αρουραίους Wistar βάρους 180-200 g. σύμφωνα με τα πρότυπα GLP. Η θερμοκρασία του αέρα ήταν 20 βαθμοί Κελσίου σε όλα τα κελιά, οι συνθήκες φύλαξης ήταν οι ίδιες. Ο κύκλος φωτός/σκότους, με περιοδικότητα 12 ωρών. Προσδιορίστηκαν 3 ομάδες με 6 υποομάδες (A1, A2, A3, A4, A5, A6- B1, B2, B3, B4, B5, B6 και C1, C2, C3, C4, C5, C6) των 8 αρουραίων σε κάθε υποομάδα ανάλογα με τις δόσεις. Ομάδα Α - η ουσία χορηγήθηκε ενδοπεριτοναϊκά. Ομάδα Β - η ουσία εγχύθηκε μέσω γαστρικού σωλήνα. Ομάδα C (ομάδα ελέγχου) - άθικτα ζώα στα οποία χορηγήθηκαν ισοδύναμες δόσεις διαλύματος 0,9% NaCl. Το 4-mmc διαλύθηκε σε ρυθμιστικό διάλυμα 0,9% σε κατάλληλες συγκεντρώσεις.
Για την καταγραφή της LD50 στους αρουραίους της ομάδας Α χορηγήθηκε η ουσία στις ακόλουθες εφάπαξ δόσεις: 200, 400, 700, 1200, 1600 και 2200 mg/kg. Οι αρουραίοι της ομάδας Β έλαβαν την ουσία ενδογαστρικά σε δόσεις: 400, 800, 1200, 1600, 2200, 2600 mg/kg. Η ομάδα Γ έλαβε διάλυμα χλωριούχου νατρίου 0,9% σε ισοδύναμες δόσεις.
Αποτελέσματα και συζήτηση.
Η αξιολόγηση της τοξικής δράσης της υπό έρευνα ουσίας στα πειραματόζωα πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με την κλινική εικόνα της δηλητηρίασης και το ποσοστό επιβίωσης. Τα αποτελέσματα προσδιορίστηκαν χρησιμοποιώντας τη μέθοδο Zalpi V. με δήλωση LD50. Η ενδογαστρική χορήγηση της ουσίας σε ζώα της ομάδας Β σε δόσεις που κυμαίνονταν μεταξύ 400-800 mg/kg προκάλεσε την ακόλουθη κλινική παρουσίαση: κατά τη διάρκεια 4 λεπτών και 20 δευτερολέπτων η αναπνοή έχει γίνει συχνότερη, κάθονται ακίνητα για μεγάλο χρονικό διάστημα, δεν υπάρχει αφόδευση και ούρηση, δεν πίνουν νερό. Μετά από 8-15 λεπτά, οι αρουραίοι κινούνται αργά γύρω από την περίμετρο του χώρου, η αναπνοή είναι γρήγορη, δεν υπάρχει αφόδευση, η ούρηση είναι ενεργή, επαναλαμβάνεται. Μετά από 20-30 λεπτά, οι αρουραίοι κινούνται αργά ή μέτρια, η αναπνοή είναι γρήγορη, επαναλαμβάνεται η ούρηση και η αφόδευση. Μετά από 70-80 λεπτά, οι αρουραίοι αρχίζουν να κινούνται ταχύτερα γύρω από την περίμετρο, αρχίζουν να πίνουν νερό. Μετά από 3 ώρες και 20 λεπτά, οι αρουραίοι πίνουν νερό, εκδηλώνεται ενεργή περιποίηση. Τα συμπτώματα αυτά εκδηλώθηκαν στους αρουραίους της ομάδας Α που έλαβαν την ουσία σε δόσεις 200-700 mg/kg με διαφορετικό βαθμό σοβαρότητας και διάρκειας, ωστόσο η έναρξη των επιδράσεων ήταν σημαντικά ταχύτερη σε σύγκριση με την ομάδα Α. Έτσι, μετά την ένεση η κλινική εικόνα παρέμεινε κατά τη διάρκεια 1 λεπτού και 40 δευτερολέπτων.
Τα ζώα της ομάδας Α(5,6), που έλαβαν 1600 και 2200 mg/kg., μετά την έγχυση έπεσαν σε λήθαργο για30-80 δευτερόλεπτα. Οι κλινικές ενδείξεις περιλάμβαναν: ταχυπνοία της αναπνοής, σημαντικά μειωμένο αντανακλαστικό της κανονικής θέσης κατά τη στροφή ανάσκελα. Καταγράφηκαν πτώσεις και μυώσεις. Η αφόδευση και η ούρηση άρχισαν στα 30-40 λεπτά. Στη συνέχεια, εμφανίστηκαν τονικοί σπασμοί, οι οποίοι εντός 5-10 λεπτών μετατράπηκαν σε σπασμούς που οφείλονται σε ασφυξία (κλονικοί, δύσπνοια, κυάνωση). Μέσα σε 3-5 λεπτά επήλθε ο θάνατος. Οι κλινικές ενδείξεις των υποομάδων Β (5 και 6) ήταν παρόμοιες με τις υποομάδες Α (5 και 6), ωστόσο η σοβαρότητα των δεικτών ήταν μικρότερη και η διάρκεια μεγαλύτερη. Ο θάνατος επήλθε εντός 2 έως 4 ωρών.
Γενικό συμπέρασμα.
- Η LD50 για αρουραίους βάρους 180-200 g με ενδοπεριτοναϊκή χορήγηση είναι 600,30 mg/kg. Για έναν άνθρωπο, η δόση αυτή ισοδυναμεί (με τον κατάλληλο αλλομετρικό συντελεστή) ≈ 141,4 mg/kg.
- Η LD50 για αρουραίους βάρους 180-200 g με ενδογαστρική χορήγηση είναι 1300,5 mg/kg. Για έναν άνθρωπο, η δόση αυτή είναι ισοδύναμη (με τον κατάλληλο αλλομετρικό συντελεστή) ≈ 306,3 mg/kg.
- Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της διεξαχθείσας μελέτης, η ουσία 4-mmc πρέπει να κατατάσσεται στην κατηγορία III (Μέτρια επικίνδυνη).
Last edited by a moderator:
