Εισαγωγή
Αγοράσατε κρυστάλλους ή δισκία μεθαδόνης και θέλετε να πραγματοποιήσετε πειράματα ελέγχου ρύπανσης και πρόσμιξης πριν από τη χρήση. Χρησιμοποιήστε αυτό το άρθρο ως οδηγό για τα πειράματα. Εδώ μπορείτε να βρείτε τον κατάλογο των χειρισμών με το προϊόν μεθαδόνη, χρήσιμες πληροφορίες για δοκιμές στο σπίτι και σύντομη περιγραφή του προϊόντος.
Υπάρχουν η (D-)δεξτρομεθαδόνη (αριστερή εικόνα) και η (L-)λεβομεθαδόνη (δεξιά εικόνα).
Μορφές
Η μεθαδόνη, που πωλείται μεταξύ άλλων με τις εμπορικές ονομασίες Dolophine και Methadose, είναι ένας συνθετικός αγωνιστής οπιοειδών που χρησιμοποιείται για θεραπεία συντήρησης οπιοειδών στην εξάρτηση από οπιοειδή και για τη διαχείριση του χρόνιου πόνου. Η μεθαδόνη λαμβάνεται συνήθως από το στόμα και σπάνια με ένεση σε μυ ή φλέβα. Τα χρησιμοποιούμενα άλατα της μεθαδόνης είναι το υδροβρωμίδιο (λόγος μετατροπής ελεύθερης βάσης 0,793) [Ποσότητα άλατος * συντελεστής μετατροπής = ποσότητα βάσης], το υδροχλωρίδιο (0,894) και το μονοϋδρικό HCl (0,850).
Η μεθαδόνη διατίθεται σε παραδοσιακό χάπι, υπογλώσσιο δισκίο, κρύσταλλο, κρυσταλλική σκόνη και δύο διαφορετικά σκευάσματα σχεδιασμένα για να τα πίνει το άτομο. Οι μορφές που μπορούν να καταναλωθούν για πόση περιλαμβάνουν υγρό έτοιμο για διανομή (που πωλείται στις Ηνωμένες Πολιτείες ως Methadose) και δισκία Diskets® (γνωστά στην πιάτσα ως "γκοφρέτες" ή "μπισκότα"), τα οποία είναι διασπειρόμενα σε νερό για χορήγηση από το στόμα, που χρησιμοποιούνται με παρόμοιο τρόπο με το Alka-Seltzer. Η υγρή μορφή είναι η πιο συνηθισμένη, καθώς επιτρέπει μικρότερες αλλαγές στη δόση. Η μεθαδόνη είναι σχεδόν εξίσου αποτελεσματική όταν χορηγείται από το στόμα όσο και με ένεση. Η φαρμακευτική αγωγή από το στόμα είναι συνήθως προτιμότερη επειδή προσφέρει ασφάλεια, απλότητα και αποτελεί ένα βήμα μακριά από την κατάχρηση ναρκωτικών με ενέσεις σε όσους αναρρώνουν από τον εθισμό.
Η μεθαδόνη διατίθεται σε παραδοσιακό χάπι, υπογλώσσιο δισκίο, κρύσταλλο, κρυσταλλική σκόνη και δύο διαφορετικά σκευάσματα σχεδιασμένα για να τα πίνει το άτομο. Οι μορφές που μπορούν να καταναλωθούν για πόση περιλαμβάνουν υγρό έτοιμο για διανομή (που πωλείται στις Ηνωμένες Πολιτείες ως Methadose) και δισκία Diskets® (γνωστά στην πιάτσα ως "γκοφρέτες" ή "μπισκότα"), τα οποία είναι διασπειρόμενα σε νερό για χορήγηση από το στόμα, που χρησιμοποιούνται με παρόμοιο τρόπο με το Alka-Seltzer. Η υγρή μορφή είναι η πιο συνηθισμένη, καθώς επιτρέπει μικρότερες αλλαγές στη δόση. Η μεθαδόνη είναι σχεδόν εξίσου αποτελεσματική όταν χορηγείται από το στόμα όσο και με ένεση. Η φαρμακευτική αγωγή από το στόμα είναι συνήθως προτιμότερη επειδή προσφέρει ασφάλεια, απλότητα και αποτελεί ένα βήμα μακριά από την κατάχρηση ναρκωτικών με ενέσεις σε όσους αναρρώνουν από τον εθισμό.
Η έγχυση χαπιών μεθαδόνης μπορεί να προκαλέσει κατάρρευση των φλεβών, μώλωπες, πρήξιμο και ενδεχομένως άλλες επιβλαβείς επιπτώσεις. Τα χάπια μεθαδόνης περιέχουν συχνά ταλκ, το οποίο, όταν εγχέεται, παράγει ένα σμήνος μικροσκοπικών στερεών σωματιδίων στο αίμα, προκαλώντας πολυάριθμους μικρούς θρόμβους αίματος. Αυτά τα σωματίδια δεν μπορούν να φιλτραριστούν πριν από την ένεση και θα συσσωρευτούν στο σώμα με την πάροδο του χρόνου, ιδίως στους πνεύμονες και τα μάτια, δημιουργώντας διάφορες επιπλοκές, όπως η πνευμονική υπέρταση, μια μη αναστρέψιμη και προοδευτική ασθένεια. Το σκεύασμα που πωλείται με την εμπορική ονομασία Methadose (αρωματισμένο υγρό εναιώρημα για χορήγηση από το στόμα, που χρησιμοποιείται συνήθως για σκοπούς συντήρησης) δεν πρέπει επίσης να χορηγείται με ένεση.
Χιραλότητα και φαρμακοδυναμική
Η μεθαδόνη έχει ένα ασύμμετρο άτομο άνθρακα στη δομή της, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει σε δύο εναντιομερείς μορφές, που έχουν την ίδια χημική σύνθεση αλλά διαφορετική χωρική διάταξη, με το ένα εναντιομερές να είναι το είδωλο του άλλου. Η μεθαδόνη κυκλοφορεί στην αγορά σε όλες σχεδόν τις χώρες ως ρακεμικό μείγμα, δηλαδή ως μείγμα 50:50 των δύο εναντιομερών που ονομάζονται (R)- ή λεβο- ή l-μεθαδόνη και (S)- ή δεξτρο- ή d-μεθαδόνη. Στη Γερμανία, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1990, χρησιμοποιούνταν μόνο η (R)-μεθαδόνη, αλλά καθώς η (R)-μεθαδόνη είναι ακριβότερη από την (R, S)-μεθαδόνη, η ρακεμική μορφή συνταγογραφείται όλο και περισσότερο στις μέρες μας. Η στερεοειδής εξειδίκευση των περισσότερων οπιοειδών για τους υποδοχείς μ είναι γνωστή, αν και για τη μεθαδόνη η διαφορά μεταξύ των δύο ισομερών δεν είναι δραματική, πιθανώς λόγω της μεγαλύτερης κινητικότητας διαμόρφωσης του μορίου. Παρ' όλα αυτά, πειράματα πρόσδεσης in vitro έδειξαν ότι η αναγκαία συγκέντρωση της (R)-μεθαδόνης για την αναστολή του 50% της πρόσδεσης της [3H]ναλοξόνης σε ολικά ομογενοποιημένα εγκεφαλικά προϊόντα αρουραίων είναι 10 φορές χαμηλότερη από εκείνη της (S)-μεθαδόνης. Διαπιστώθηκε επίσης 10πλάσια διαφορά συγγένειας μεταξύ των δύο εναντιομερών για τον υποδοχέα μ1 των βοοειδών, ο οποίος μεσολαβεί στην υπερσπασμωδική αναλγησία (50% ανασταλτική συγκέντρωση [IC50] (η μισή μέγιστη ανασταλτική συγκέντρωση) 3.0 και 26,4 nmol/L για την (R)- και (S)-μεθαδόνη, αντίστοιχα) και του υποδοχέα μ2, ο οποίος μεσολαβεί στη σπονδυλική αναλγησία [IC50 6,9 και 88 nmol/L για την (R)- και (S)-μεθαδόνη, αντίστοιχα]. Στην ανθρώπινη αναλγησία, η (R)-μεθαδόνη είναι περίπου 50 φορές πιο ισχυρή από τη (S)-μορφή.
Ο μεταβολικός χρόνος ημιζωής της μεθαδόνης διαφέρει από τη διάρκεια δράσης της. Ο μεταβολικός χρόνος ημίσειας ζωής είναι 8 έως 59 ώρες (περίπου 24 ώρες για άτομα με ανοχή στα οπιοειδή και 55 ώρες σε άτομα που δεν έχουν ανοχή στα οπιοειδή), σε αντίθεση με τον χρόνο ημίσειας ζωής 1 έως 5 ώρες για τη μορφίνη. Το μήκος του χρόνου ημιζωής της μεθαδόνης επιτρέπει την έκθεση αναπνευστικών κατασταλτικών επιδράσεων για παρατεταμένη χρονική διάρκεια σε άτομα που είναι αρνητικά σε οπιοειδή.
Ο μεταβολικός χρόνος ημιζωής της μεθαδόνης διαφέρει από τη διάρκεια δράσης της. Ο μεταβολικός χρόνος ημίσειας ζωής είναι 8 έως 59 ώρες (περίπου 24 ώρες για άτομα με ανοχή στα οπιοειδή και 55 ώρες σε άτομα που δεν έχουν ανοχή στα οπιοειδή), σε αντίθεση με τον χρόνο ημίσειας ζωής 1 έως 5 ώρες για τη μορφίνη. Το μήκος του χρόνου ημιζωής της μεθαδόνης επιτρέπει την έκθεση αναπνευστικών κατασταλτικών επιδράσεων για παρατεταμένη χρονική διάρκεια σε άτομα που είναι αρνητικά σε οπιοειδή.
Τα πιο δημοφιλή μείγματα και νοθευτικά της μεθαδόνης
Συνήθως, η μεθαδόνη δεν προστίθεται με νοθευτικά. Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορείτε να συναντήσετε τη μεθαδόνη με φαιντανύλη ή ηρωίνη επειδή έχουν παρόμοια αποτελέσματα. Η μεθαδόνη μπορεί να υποκατασταθεί με κρυστάλλους α-PVP, που μοιάζει παρόμοια, ή, εξαιρετικά σπάνια, με μεφεδρόνη, ιβουπροφαίνη. Επίσης, η μεθαδόνη του δρόμου μπορεί να είναι μολυσμένη από μικρή ποσότητα υποπροϊόντων, όπως η λεβακετυλομεθαδόλη, η 1,5-διμεθυλο-3,3-διφαινυλο-2-αιθυλιδενοπυρρολιδίνη, η 2-αιθυλο-5-μεθυλο-3,3-διφαινυλοπυρρολιδίνη, η 2-αιθυλο-5-μεθυλο-3,3-λβαχτνυλοπυρρολιδίνη, η 1,5-διμεθυλο-3,3-διφαινυλο-2-πυρρολιδινόνη κ.λπ. Αν και τα ναρκωτικά κατάχρησης του δρόμου έχουν συνήθως διαφορετική καθαρότητα (από 10-90%), οι κρύσταλλοι μεθαδόνης συναντώνται με αρκετά υψηλό ποσοστό καθαρότητας (75-95%).
Αλγόριθμος των διαδικασιών.
1. Πρώτον, πρέπει να παρέχετε οπτικό έλεγχο των πραγμάτων σας. Εάν το προϊόν σας έχει διαφορετικό χρώμα από το ημιδιαφανές λευκό, αυτό, πιθανώς, έχει κάποια οργανική ή ανόργανη ρύπανση, η οποία μπορεί να αλλάξει το χρώμα. Οποιοδήποτε άλλο χρώμα από αυτό θα σημαίνει βρώμικο ή υποκατάστατο προϊόν. Εάν το δείγμα της μεθαδόνης σας είναι σε μορφή χαπιού, παραλείψτε αυτό το βήμα.
2. Δεύτερον, συνιστώ ανεπιφύλακτα τον προσδιορισμό της φαιντανύλης ή των παραγώγων/αναλόγων της φαιντανύλης με τη χρήση ειδικού κιτ δοκιμής φαιντανύλης το οποίο περιέχει δοκιμαστικές λωρίδες. Αυτή η ουσία είναι εξαιρετικά επικίνδυνη, ειδικά σε ένα ζεύγος μεθαδόνης, ηρωίνης ή οποιουδήποτε οπιούχου. Η μορφή δισκίων και οι κρύσταλλοι μπορούν να ελεγχθούν με την ίδια μέθοδο που παρουσιάζεται παρακάτω. Εάν βρείτε αυτή την ουσία, σας συνιστώ να απαλλαγείτε από την ακάθαρτη ηρωίνη σας για να ασφαλίσετε τη ζωή σας. Δεν μπορείτε να μετρήσετε την ποσότητα φεντανύλης στο προϊόν μεθαδόνης του δρόμου με κανένα αυτοσχέδιο μέσο και δεν μπορείτε να ορίσετε τη δόση ασφαλείας. Υπάρχουν πληροφορίες σχετικά με τα τεστ LF (κιτ ελέγχου ναρκωτικών).
Πώς να το ελέγξετε;
Απάντηση: Επιλέξτε την επιλογή σας.
Επιλογή 1.
2. Δεύτερον, συνιστώ ανεπιφύλακτα τον προσδιορισμό της φαιντανύλης ή των παραγώγων/αναλόγων της φαιντανύλης με τη χρήση ειδικού κιτ δοκιμής φαιντανύλης το οποίο περιέχει δοκιμαστικές λωρίδες. Αυτή η ουσία είναι εξαιρετικά επικίνδυνη, ειδικά σε ένα ζεύγος μεθαδόνης, ηρωίνης ή οποιουδήποτε οπιούχου. Η μορφή δισκίων και οι κρύσταλλοι μπορούν να ελεγχθούν με την ίδια μέθοδο που παρουσιάζεται παρακάτω. Εάν βρείτε αυτή την ουσία, σας συνιστώ να απαλλαγείτε από την ακάθαρτη ηρωίνη σας για να ασφαλίσετε τη ζωή σας. Δεν μπορείτε να μετρήσετε την ποσότητα φεντανύλης στο προϊόν μεθαδόνης του δρόμου με κανένα αυτοσχέδιο μέσο και δεν μπορείτε να ορίσετε τη δόση ασφαλείας. Υπάρχουν πληροφορίες σχετικά με τα τεστ LF (κιτ ελέγχου ναρκωτικών).
Πώς να το ελέγξετε;
Απάντηση: Επιλέξτε την επιλογή σας.
Επιλογή 1.
- Διαλύστε όλα τα ναρκωτικά που σκοπεύετε να χρησιμοποιήσετε σε νερό ακολουθώντας τις οδηγίες του βήματος Β.
- Αυτός είναι ο πιο ακριβής τρόπος για να ελέγξετε τα ναρκωτικά σας, καθώς η φαιντανύλη δεν αναμιγνύεται πάντα ομοιόμορφα σε όλη την έκταση. Εάν δεν μπορείτε να ελέγξετε τα ναρκωτικά σας με αυτόν τον τρόπο, δοκιμάστε τις επιλογές 2 ή 3.
- Αφού δοκιμάσετε τα ναρκωτικά σας με αυτόν τον τρόπο, μπορείτε να τα πιείτε, να τα ρουφήξετε χρησιμοποιώντας μια καθαρή συσκευή ρινικού ψεκασμού ή να περιμένετε μέχρι να εξατμιστεί το νερό για να τα χρησιμοποιήσετε.
Επιλογή 2.
- Θρυμματίστε τα ναρκωτικά σας σε μια καθαρή επιφάνεια.
- Βάλτε τα θρυμματισμένα ναρκωτικά σε μια μικρή, πλαστική σακούλα και ανακινήστε τη σακούλα για να τα αναμείξετε.
- Αδειάστε τη σακούλα και βάλτε τα φάρμακά σας στην άκρη. Μια μικρή ποσότητα υπολείμματος φαρμάκου θα πρέπει να παραμείνει στη σακούλα.
- Προσθέστε νερό στη σακούλα ακολουθώντας τις οδηγίες του βήματος Β.
Επιλογή 3
- Βάλτε 10 χιλιοστόγραμμα (mg) των ναρκωτικών σας (αρκετά για να καλύψουν τα μαλλιά του Αβραάμ Λίνκολν σε μια δεκάρα) σε ένα καθαρό, στεγνό δοχείο.
- Εάν δεν μπορείτε να δοκιμάσετε 10 mg των ναρκωτικών σας, βάλτε τουλάχιστον μερικούς κόκκους σε ένα καθαρό, στεγνό δοχείο.
- Προσθέστε νερό στο δοχείο ακολουθώντας τις οδηγίες του βήματος Β.
Β: Προσθέστε νερό.
- Προσθέστε νερό στα ναρκωτικά σας και ανακατέψτε τα.
- Χρησιμοποιήστε μισό κουταλάκι του γλυκού νερό για κάθε 10 mg κρυστάλλου ή σκόνης που δοκιμάζετε.
Γ: Χρησιμοποιήστε τη δοκιμαστική ταινία.
- Τοποθετήστε τη δοκιμαστική ταινία με την κυματιστή πλευρά προς τα κάτω στο νερό. Αφήστε την ταινία να απορροφήσει το νερό για 15 δευτερόλεπτα.
- Βγάλτε την ταινία από το νερό και τοποθετήστε την σε επίπεδη επιφάνεια για δύο λεπτά.
- Διαβάστε τα αποτελέσματα (βλ. "Τι σημαίνουν τα αποτελέσματα του τεστ;").
- Συμβουλές για την εξέταση των φαρμάκων σας.
- Μην χρησιμοποιείτε τις ταινίες δοκιμής περισσότερες από μία φορές.
- Θρυμματίστε τα χάπια και τις ταμπλέτες, προσθέστε νερό στη σκόνη και ανακατέψτε καλά. Εάν δεν θέλετε να εξετάσετε ολόκληρο το χάπι, σπάστε το στη μέση και εξετάστε ένα τμήμα από τη μέση.
Τι σημαίνουν τα αποτελέσματα της δοκιμής;
Οι ταινίες δοκιμής φαιντανύλης είναι ικανές να ανιχνεύσουν δώδεκα διαφορετικά μέλη της οικογένειας της φαιντανύλης και δεν υπάρχει ούτε ένα από αυτά που να μην είναι απειλητικό για τη ζωή ή επικίνδυνο για την υγεία σας. Τα μέλη είναι τα εξής.
- 3-Methylfentanyl.
- 4-φθοροφεντανύλη.
- Ακετυλοφεντανύλη.
- Αλφεντανίλη.
- Βουτυρφεντανύλη.
- Καρφεντανίλη.
- Φθοριοϊσοβουτυρφεντανύλη.
- Φουρανυλοφεντανύλη.
- Ocfentanil.
- Ρεμιφεντανίλη.
- Σουφεντανίλη.
- Θειοφεντανύλη.
3. Τρίτον, επιβεβαιώστε τη συμμόρφωση του προϊόντος με την ηρωίνη με τεστ LF (κιτ δοκιμής ναρκωτικών). Θα λάβετε σαφές αποτέλεσμα σχετικά με την ουσία σας και την προστιθέμενη ναρκωτική ουσία (εάν λαμβάνει χώρα να είναι) και αυτές οι δοκιμές βοηθούν στην επιλογή του επόμενου βήματος. Πάρτε πρώτα τις ταινίες δοκιμής ναρκωτικών μεθαδόνης και ηρωίνης. Επίσης, ελέγξτε τις ουσίες σας για άλλες ναρκωτικές ουσίες, όπως α-PVP, μεφεδρόνη (πιο δημοφιλής σειρά) κ.ο.κ. (βλ. Οι πιο δημοφιλείς προσμίξεις και νοθευτικές ουσίες της μεθαδόνης παραπάνω).
4. Τέταρτον, ελέγξτε το pH του διαλύματος. Το προϊόν της μεθαδόνης μπορεί να ρυπανθεί από οργανικά οξέα σε σκόνη (ιβουπροφαίνη, ασκορβικό, κιτρικό κ.λπ.), οργανικές βάσεις σε σκόνη, όπως καφεΐνη κ.λπ. Το "Determination of impurity in synthetic PAS" περιγράφει επακριβώς τη μέθοδο προσδιορισμού τους, οι μέθοδοι αυτές ισχύουν για τη μεθαδόνη. Μπορούν επίσης να προστεθούν ορισμένα σάκχαρα (σακχαρόζη, γλυκόζη, φρουκτόζη).
5. Στη συνέχεια, εάν δεν βρεθούν ρύποι ή οι δοκιμές LF (βήμα 3) αποκαλύπτουν προστιθέμενη ναρκωτική ουσία, πρέπει να ελέγξετε το δείγμα της μεθαδόνης σας με αντιδραστήρια δοκιμής. Χρησιμοποιήστε τα "Αντιδραστήρια για τη δοκιμή ναρκωτικών". Αυτές οι μέθοδοι βοηθούν στον προσδιορισμό του είδους των προσμίξεων. Υπάρχουν εγχειρίδια, στα οποία περιγράφονται οι διαδικασίες και η σημασία της μεθόδου ελέγχου, όπου μπορείτε να βρείτε μεθόδους σύνθεσης αντιδραστηρίων. Σύμφωνα με τα δεδομένα από τα πειράματα δοκιμαστικών αντιδραστηρίων, μπορείτε να συγκρίνετε και να εγκρίνετε το αποτέλεσμα με TLC.
Για παράδειγμα, τοποθετείτε ένα δείγμα μεθαδόνης (κρύσταλλοι ζεύγους) σε μια μικρή λευκή/άχρωμη πλάκα ή ένα τρυβλίο Petri. Προσθέτετε δύο σταγόνες αντιδραστήριο Mecke και παρατηρείτε την αντίδραση.
4. Τέταρτον, ελέγξτε το pH του διαλύματος. Το προϊόν της μεθαδόνης μπορεί να ρυπανθεί από οργανικά οξέα σε σκόνη (ιβουπροφαίνη, ασκορβικό, κιτρικό κ.λπ.), οργανικές βάσεις σε σκόνη, όπως καφεΐνη κ.λπ. Το "Determination of impurity in synthetic PAS" περιγράφει επακριβώς τη μέθοδο προσδιορισμού τους, οι μέθοδοι αυτές ισχύουν για τη μεθαδόνη. Μπορούν επίσης να προστεθούν ορισμένα σάκχαρα (σακχαρόζη, γλυκόζη, φρουκτόζη).
5. Στη συνέχεια, εάν δεν βρεθούν ρύποι ή οι δοκιμές LF (βήμα 3) αποκαλύπτουν προστιθέμενη ναρκωτική ουσία, πρέπει να ελέγξετε το δείγμα της μεθαδόνης σας με αντιδραστήρια δοκιμής. Χρησιμοποιήστε τα "Αντιδραστήρια για τη δοκιμή ναρκωτικών". Αυτές οι μέθοδοι βοηθούν στον προσδιορισμό του είδους των προσμίξεων. Υπάρχουν εγχειρίδια, στα οποία περιγράφονται οι διαδικασίες και η σημασία της μεθόδου ελέγχου, όπου μπορείτε να βρείτε μεθόδους σύνθεσης αντιδραστηρίων. Σύμφωνα με τα δεδομένα από τα πειράματα δοκιμαστικών αντιδραστηρίων, μπορείτε να συγκρίνετε και να εγκρίνετε το αποτέλεσμα με TLC.
Για παράδειγμα, τοποθετείτε ένα δείγμα μεθαδόνης (κρύσταλλοι ζεύγους) σε μια μικρή λευκή/άχρωμη πλάκα ή ένα τρυβλίο Petri. Προσθέτετε δύο σταγόνες αντιδραστήριο Mecke και παρατηρείτε την αντίδραση.
- Εάν η αντίδραση έχει αλλαγή χρώματος από κίτρινο - πράσινο σε πράσινο ή από πράσινο σε καφέ, σημαίνει ότι έχετε καθαρή μεθαδόνη.
- Εάν η αντίδραση έχει γαλαζοπράσινο χρώμα μετά από 60 δευτερόλεπτα, σημαίνει ότι έχετε επιμόλυνση ηρωίνης στο δείγμα σας.
- Εάν η αντίδραση έχει πορτοκαλί χρώμα, σημαίνει ότι η μεθαδόνη σας έχει μολυνθεί από δεξτρομεθορφάνη. Η ουσία αυτή εντοπίζεται αρκετά συχνά σε προϊόντα ηρωίνης, τα οποία μπορούν να προστεθούν στο δείγμα της μεθαδόνης σας.
- Εάν η αντίδραση έχει κίτρινο (κιτρινωπό) χρώμα, αυτό σημαίνει ότι η μεθαδόνη σας έχει μολυνθεί από a-PVP ή MDPV. Αυτές οι ουσίες πωλούνται αρκετά συχνά ως μεθαδόνη.
Επίσης, πραγματοποιήστε πείραμα με το αντιδραστήριο Mandelin. Επιπλέον, μερικές σταγόνες αντιδραστηρίων, μπορείτε να παρατηρήσετε τις ακόλουθες χρωματικές αντιδράσεις.
Θα συνιστούσα την παροχή δοκιμών με διάφορα αντιδραστήρια, επειδή μπορεί να έχετε ένα μείγμα προστιθέμενων φαρμάκων στο δείγμα, τα αποτελέσματα των δοκιμών μπορεί να εμφανίσουν ένα μείγμα χρωμάτων. Τα διαφορετικά αντιδραστήρια δοκιμών επιτρέπουν την ερμηνεία των αποτελεσμάτων των δοκιμών με μεγαλύτερη σαφήνεια.
Για παράδειγμα, έχετε λάβει αποτέλεσμα δοκιμών με αντιδραστήριο Mecke από α-PVP ή MDPV, το οποίο έδωσε κίτρινο (κιτρινωπό) χρώμα. Στη συνέχεια, προσθέσατε μερικές σταγόνες αντιδραστηρίου Mandeline και το χρώμα των σταγόνων αλλάζει σε βαθύ καφέ. Αυτό το αποτέλεσμα επιβεβαιώνει το προηγούμενο. Πάρτε πλάκα TLC, μολυσμένο δείγμα μεθαδόνης, πραγματικά καθαρή μεθαδόνη, καθαρή a-PVP και MDPV (αν έχετε), κάντε τέσσερις κηλίδες ουσιών και εκλούστε τις, μετρήστε το Rf και συγκρίνετε τα αποτελέσματα με τα βιβλιογραφικά δεδομένα. Εάν οι κηλίδες του δείγματός σας μεθαδόνης θα διασπαστούν σε δύο ή περισσότερα μέρη, τα οποία θα έχουν το ίδιο επίπεδο a-PVP ή/και MDPV και καθαρή μεθαδόνη, αυτό σημαίνει ότι το δείγμα σας έχει μόλυνση από a-PVP ή/και MDPV.
Για παράδειγμα, έχετε λάβει αποτέλεσμα δοκιμών με αντιδραστήριο Mecke από α-PVP ή MDPV, το οποίο έδωσε κίτρινο (κιτρινωπό) χρώμα. Στη συνέχεια, προσθέσατε μερικές σταγόνες αντιδραστηρίου Mandeline και το χρώμα των σταγόνων αλλάζει σε βαθύ καφέ. Αυτό το αποτέλεσμα επιβεβαιώνει το προηγούμενο. Πάρτε πλάκα TLC, μολυσμένο δείγμα μεθαδόνης, πραγματικά καθαρή μεθαδόνη, καθαρή a-PVP και MDPV (αν έχετε), κάντε τέσσερις κηλίδες ουσιών και εκλούστε τις, μετρήστε το Rf και συγκρίνετε τα αποτελέσματα με τα βιβλιογραφικά δεδομένα. Εάν οι κηλίδες του δείγματός σας μεθαδόνης θα διασπαστούν σε δύο ή περισσότερα μέρη, τα οποία θα έχουν το ίδιο επίπεδο a-PVP ή/και MDPV και καθαρή μεθαδόνη, αυτό σημαίνει ότι το δείγμα σας έχει μόλυνση από a-PVP ή/και MDPV.
Συμπέρασμα
Η επαλήθευση του σημείου τήξης μπορεί να προστεθεί στο τρίτο βήμα για να επιβεβαιωθεί η συμμόρφωση με την ποιότητα και να προσδιοριστεί ο βαθμός περιεκτικότητας σε προσμίξεις, εάν έχετε κρυσταλλικό προϊόν. Όσον αφορά τη μεθαδόνη, η δοκιμή LF με δοκιμαστικές ταινίες είναι πιο χρήσιμη, επειδή μια άλλη δοκιμή μπορεί να απαιτεί λίγο περισσότερη δεξιότητα και εμπειρία. Οι καλύτεροι τρόποι για τον προσδιορισμό της σύνθεσης του μείγματος ηρωίνης είναι η ανάλυση GC-MS ή LC-MS. Ωστόσο, το παρόν εγχειρίδιο επιτρέπει τον προσδιορισμό του μεγαλύτερου αριθμού προσμίξεων μεθαδόνης και την έγκριση αποτελεσμάτων με διαφορετικές μεθόδους.
Last edited: