Μαυρίκιος: το νησί του εθισμού
Όπως σημειώνεται σε μελέτη του 2009 που δημοσιεύθηκε στο Lancet, "σχεδόν σε όλες τις χώρες της υποσαχάριας Αφρικής, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που πλήττονται περισσότερο από τον HIV, η θεραπεία για τα ναρκωτικά δεν είναι διαθέσιμη, τα προγράμματα ανταλλαγής βελόνων είναι ανύπαρκτα και οι νομικές υπηρεσίες είναι πολύ ακριβές". Έκτοτε, η κατάσταση, αν και πολύ αργά, έχει αρχίσει να αλλάζει προς το καλύτερο.
Τομικροσκοπικό νησιωτικό κράτος του Μαυρίκιου, που βρίσκεται ανατολικά της Μαδαγασκάρης, με πληθυσμό μόλις 1,29 εκατομμυρίων, ήταν η πρώτη χώρα της τροπικής Αφρικής που εισήγαγε πρόγραμμα θεραπείας υποκατάστασης.
Η κάνναβη και το όπιο ήταν διαθέσιμα στον Μαυρίκιο από τον 19ο αιώνα, αλλά για μεγάλο χρονικό διάστημα η χρήση τους παρέμενε εντός των ορίων της παραδοσιακής κουλτούρας και δεν προκαλούσε σοβαρή ανησυχία σε κανέναν. Η "έκρηξη των ναρκωτικών"άρχισε στο νησί στα τέλη της δεκαετίας του 1970 λόγω της εξάπλωσης της ηρωίνης και της εγγύτητας του Μαυρίκιου σε σημαντικές θαλάσσιες και αεροπορικές οδούς μεταξύ Αφρικής, Ευρώπης και Ασίας.
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Έκθεση του ΟΗΕ για τα Ναρκωτικά του 2009, εκείνη την εποχή, η μικροσκοπική αυτή χώρα είχε τη δεύτερη υψηλότερη συχνότητα εθισμού στα οπιοειδή στον κόσμο (μετά το Αφγανιστάν), με σχεδόν το 2% των Μαυρικιανών να κάνει χρήση οπιούχων.Το 97,3% των χρηστών ενδοφλέβιων ναρκωτικών ήταν μολυσμένο με ηπατίτιδα C και το 47,4% με HIV.
Λίγα χρόνια νωρίτερα, ωστόσο, η κυβέρνηση του Μαυρίκιου είχε ξεκινήσει ένα πρόγραμμα μείωσης της βλάβης υπό την πίεση ενός οργισμένου κοινού. Από τον Ιανουάριο του 2006, η θεραπεία υποκατάστασης με μεθαδόνη είναι διαθέσιμη στον Μαυρίκιο και από τον Νοέμβριο του 2007, οι χρησιμοποιημένες σύριγγες ανταλλάσσονται με καινούργιες.
Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό: οι νέες μολύνσεις από τον ιό HIV μέσω ενέσεων σχεδόν τριπλασιάστηκαν (από 92% το 2005 σε 31% το 2014) και τα ποσοστά εγκληματικότητας μειώθηκαν περισσότερο από το μισό (2.650 παραβάσεις του νόμου το 2007 έναντι 1.085 το 2012). Ο Μαυρίκιος ήταν επίσης υπερήφανος που ήταν μία από τις λίγες χώρες στον κόσμο όπου η θεραπεία με μεθαδόνη είναι διαθέσιμη στους κρατούμενους στις φυλακές.
Τα ποσοστά χρήσης ενδοφλέβιων ναρκωτικών και εγκληματικότητας αυξήθηκαν το 2015-2016, όταν η νέα κυβέρνηση αποφάσισε να αντικαταστήσει τη θεραπεία με μεθαδόνη με βουπρενορφίνη και ναλτρεξόνη και να μεταφέρει τη χορήγηση χαπιών από τις κλινικές στα αστυνομικά τμήματα. Μη θέλοντας να αντιμετωπίσουν την αστυνομία, οι τοξικομανείς άρχισαν να αρνούνται μαζικά τη θεραπεία. Το 2017, ο νέος υπουργός Υγείας της χώρας, Anwar Hasnu, ανακοίνωσε προς ανακούφιση των συμπολιτών του ότι ο Μαυρίκιος επέστρεφε σε πρόγραμμα μεθαδόνης.
Σήμερα, ο Μαυρίκιος διαθέτει 42 κλινικές θεραπείας υποκατάστασης, περισσότερες από όλες τις άλλες χώρες της τροπικής Αφρικής μαζί.
Λίγα χρόνια νωρίτερα, ωστόσο, η κυβέρνηση του Μαυρίκιου είχε ξεκινήσει ένα πρόγραμμα μείωσης της βλάβης υπό την πίεση ενός οργισμένου κοινού. Από τον Ιανουάριο του 2006, η θεραπεία υποκατάστασης με μεθαδόνη είναι διαθέσιμη στον Μαυρίκιο και από τον Νοέμβριο του 2007, οι χρησιμοποιημένες σύριγγες ανταλλάσσονται με καινούργιες.
Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό: οι νέες μολύνσεις από τον ιό HIV μέσω ενέσεων σχεδόν τριπλασιάστηκαν (από 92% το 2005 σε 31% το 2014) και τα ποσοστά εγκληματικότητας μειώθηκαν περισσότερο από το μισό (2.650 παραβάσεις του νόμου το 2007 έναντι 1.085 το 2012). Ο Μαυρίκιος ήταν επίσης υπερήφανος που ήταν μία από τις λίγες χώρες στον κόσμο όπου η θεραπεία με μεθαδόνη είναι διαθέσιμη στους κρατούμενους στις φυλακές.
Τα ποσοστά χρήσης ενδοφλέβιων ναρκωτικών και εγκληματικότητας αυξήθηκαν το 2015-2016, όταν η νέα κυβέρνηση αποφάσισε να αντικαταστήσει τη θεραπεία με μεθαδόνη με βουπρενορφίνη και ναλτρεξόνη και να μεταφέρει τη χορήγηση χαπιών από τις κλινικές στα αστυνομικά τμήματα. Μη θέλοντας να αντιμετωπίσουν την αστυνομία, οι τοξικομανείς άρχισαν να αρνούνται μαζικά τη θεραπεία. Το 2017, ο νέος υπουργός Υγείας της χώρας, Anwar Hasnu, ανακοίνωσε προς ανακούφιση των συμπολιτών του ότι ο Μαυρίκιος επέστρεφε σε πρόγραμμα μεθαδόνης.
Σήμερα, ο Μαυρίκιος διαθέτει 42 κλινικές θεραπείας υποκατάστασης, περισσότερες από όλες τις άλλες χώρες της τροπικής Αφρικής μαζί.
Τανζανία: εμπόδιο στην επιδημία του HIV
Το 2011, στον Μαυρίκιο προστέθηκε η Τανζανία, μια χώρα της Ανατολικής Αφρικής όπου η επιδημία των οπιοειδών και του HIV ήταν επίσης καταστροφική. Μέχρι τότε, υπήρχαν περίπου 50.000 χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών (κυρίως ηρωίνης) στη χώρα. Μεταξύ 42% και 50% από αυτούς ήταν μολυσμένοι με τον ιό HIV, ενώ μεταξύ των γυναικών το ποσοστό έφτανε το 71%.
Η διακίνηση ναρκωτικών από το Αφγανιστάν εισήλθε στην Τανζανία μέσω της πόλης-λιμάνι του Νταρ ες Σαλάμ, όπου μια δόση αραιωμένης ηρωίνης μπορούσε να αγοραστεί στο δρόμο με λιγότερο από το κόστος του πρωινού, και σταδιακά εξαπλώθηκε σε όλη τη χώρα.
Ένα κέντρο υποστηρικτικής φροντίδας, όπου οι ασθενείς λάμβαναν καθημερινά μεθαδόνη, εξετάσεις για HIV και φυματίωση και ψυχολογική και κοινωνική υποστήριξη, άνοιξε στο Εθνικό Νοσοκομείο Muhimbili, τη μεγαλύτερη ιατρική εγκατάσταση στο Νταρ ες Σαλάμ και την Τανζανία.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2014, 629 άτομα εξαρτημένα από οπιοειδή φάρμακα ζήτησαν βοήθεια στην κλινική κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Ένα χρόνο αργότερα, η πλειονότητά τους (57% ή 358 άτομα) εξακολουθούσε να συμμετέχει στο πρόγραμμα: ποσοστό συγκρίσιμο με την επιτυχία της θεραπείας υποκατάστασης στην Ευρώπη, την Ασία και τη Βόρεια Αμερική. Οι υψηλότεροι κίνδυνοι εγκατάλειψης της θεραπείας και επιστροφής στη χρήση ναρκωτικών εντοπίστηκαν μεταξύ των ατόμων που είχαν βιώσει σεξουαλική βία και εκείνων που είχαν λάβει μικρή δόση μεθαδόνης.
Οι συγγραφείς της μελέτης σημειώνουν ότι σε μια περιοχή με γενικευμένη επιδημία του HIV, η θεραπεία με μεθαδόνη είναι ζωτικής σημασίας για τον έλεγχο της εξάπλωσης της λοίμωξης. "Ένα αποτελεσματικό πρόγραμμα πρόληψης του HIV για τους χρήστες ναρκωτικών είναι να τους κρατήσουμε σε θεραπεία για όσο χρονικό διάστημα είναι απαραίτητο, ώστε να ελαχιστοποιήσουμε τον κίνδυνο υποτροπής στην ενέσιμη χρήση ηρωίνης", αναφέρουν οι ερευνητές.
Το 2018, σύμφωνα με τον Δρ Pilli Sahid Muthoki του Εθνικού Νοσοκομείου Muhimbili, περίπου 3.000 ασθενείς λάμβαναν θεραπεία υποκατάστασης στην πόλη. Τηνίδια στιγμή, εκτιμάται ότι 25.000 κάτοικοι του Νταρ ες Σαλάμ παρέμεναν χρήστες ενέσιμων ναρκωτικών.
ΟΔρ Μουτόκι δήλωσε με υπερηφάνεια ότι το πρόγραμμα μεθαδόνης της Τανζανίας ήταν ένα από τα πιο επιτυχημένα στην ήπειρο και τώρα γιατροί από άλλες χώρες όπως η Κένυα, η Μοζαμβίκη και η Ζάμπια έρχονται να μάθουν και να διδαχθούν από αυτή την εμπειρία.
Το 2018, σύμφωνα με τον Δρ Pilli Sahid Muthoki του Εθνικού Νοσοκομείου Muhimbili, περίπου 3.000 ασθενείς λάμβαναν θεραπεία υποκατάστασης στην πόλη. Τηνίδια στιγμή, εκτιμάται ότι 25.000 κάτοικοι του Νταρ ες Σαλάμ παρέμεναν χρήστες ενέσιμων ναρκωτικών.
ΟΔρ Μουτόκι δήλωσε με υπερηφάνεια ότι το πρόγραμμα μεθαδόνης της Τανζανίας ήταν ένα από τα πιο επιτυχημένα στην ήπειρο και τώρα γιατροί από άλλες χώρες όπως η Κένυα, η Μοζαμβίκη και η Ζάμπια έρχονται να μάθουν και να διδαχθούν από αυτή την εμπειρία.
Ο Yusuf Ahmed Mzitto, 33 ετών, με το ψευδώνυμο Kessi, δήλωσε στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ότι η ιατρική μεθαδόνη βοήθησε να αλλάξει η ζωή του μετά από τρία χρόνια εθισμού στην ηρωίνη και αρκετές ανεπιτυχείς προσπάθειες να σταματήσει τη χρήση ναρκωτικών: "Αυτό που φοβούνται περισσότερο οι χρήστες ναρκωτικών είναι το σύνδρομο στέρησης. Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτό, ούτε καν ο φόβος του HIV ή του θανάτου. Προσπάθησα να το αντιμετωπίσω μόνος μου, κλειδώνοντας ακόμη και τον εαυτό μου σε ένα δωμάτιο. Αλλά τίποτα δεν λειτούργησε μέχρι που άρχισα να παίρνω μεθαδόνη".
.
Η Cassie εξήγησε ότι οι περισσότεροι τοξικομανείς φοβούνται να ξεκινήσουν θεραπεία με μεθαδόνη λόγω του στίγματος που συνδέεται με αυτήν στην κοινότητα.Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η μεθαδόνη είναι απλώς άλλο ένα ναρκωτικό και ότι δεν θα κάνει τίποτα άλλο από το να αντικαταστήσει έναν εθισμό με έναν άλλο, και οι έμποροι ναρκωτικών διαδίδουν κάθε είδους τρομακτικές ιστορίες για τη θεραπεία με μεθαδόνη για να μην χάσουν πελάτες.
Ευτυχώς, ο Κάσι κατάφερε να ξεπεράσει αυτό το στίγμα και τώρα μειώνει συστηματικά τη δόση της μεθαδόνης του, ώστε να μπορέσει να τη μηδενίσει στο ορατό μέλλον και να ζήσει χωρίς εξάρτηση από τα οπιοειδή. Ο άνδρας επισκέπτεται την κλινική καθημερινά: όχι μόνο για τη δόση του, αλλά και για να συναναστραφεί με άλλους ασθενείς, να δει τον σύμβουλό του και να προσφέρει επαγγελματική βοήθεια στο ίδρυμα ως ειδικός πληροφορικής.
Με την πάροδο του χρόνου, προγράμματα θεραπείας με μεθαδόνη δημιουργήθηκαν στο Περιφερειακό Νοσοκομείο Kinondoni (μια περιοχή του Νταρ ες Σαλάμ με ιδιαίτερα υψηλό αριθμό τοξικομανών), στη Ζανζιβάρη και στην πόλη Mwanza. "Προτρέπω τους Τανζανέζους που συναντούν νέους με εξάρτηση από τα ναρκωτικά να τους φέρουν σε μια καταγεγραμμένη κλινική για να λάβουν θεραπεία" δήλωσε ο πρωθυπουργός της Τανζανίας Κασίμ Ματζαλίβα στηντελετή εγκαινίων του νοσοκομείου της Μβάνζα και υποσχέθηκε ότι η κυβέρνηση θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας για τους ασθενείς μετά την απεξάρτηση.
Σενεγάλη: θεραπεία στη σκιά των δέντρων μάνγκο
Τον Δεκέμβριο του 2014 άνοιξε στο Ντακάρ, την πρωτεύουσα της Σενεγάλης, το πρώτο κρατικά χρηματοδοτούμενο κέντρο θεραπείας υποκατάστασης στη Δυτική Αφρική. Το 2011, μια μελέτη του Γραφείου του ΟΗΕ για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα έδειξε ότι τουλάχιστον 1.300 άτομα στο Ντακάρ ήταν χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών. Το 9,4% από αυτούς ήταν μολυσμένοι με τον ιό HIV και το 38,9% με ηπατίτιδα C.
Το ένα τρίτο των ερωτηθέντων παραδέχτηκε ότι έκανε τελευταία φορά ενέσιμη χρήση εκτός σπιτιού (πράγμα που σημαίνει ότι δεν διέθετε ασφαλές και αποστειρωμένο περιβάλλον για τη χρήση ναρκωτικών) και πάνω από το 10% ανέφερε ότι μοιράζεται σύριγγες.
Έκτοτε, το πρόβλημα της εξάρτησης από τα ναρκωτικά γίνεται κάθε χρόνο πιο πιεστικό για τη Σενεγάλη. Η χώρα, η οποία βρέχεται από τον Ατλαντικό Ωκεανό στη δυτική της ακτή και είναι κατά 95% μουσουλμανική, έχει γίνει την τελευταία δεκαετία σημαντικό σημείο διέλευσης για τη διακίνηση ναρκωτικών προς την Ευρώπη από τη Λατινική Αμερική.
Όπως εξηγεί ο Pierre Lapak, εκπρόσωπος του UNODC για την Κεντρική και Δυτική Αφρική, οι λαθρέμποροι συχνά πληρώνουν τους μεσάζοντες τους με αγαθά αντί για χρήματα και έτσι δημιουργούν σταδιακά μια αγορά ναρκωτικών σε μια χώρα όπου δεν υπήρχε ιστορικά.
Τον Δεκέμβριο του 2014 άνοιξε στο Ντακάρ, την πρωτεύουσα της Σενεγάλης, το πρώτο κρατικά χρηματοδοτούμενο κέντρο θεραπείας υποκατάστασης στη Δυτική Αφρική. Το 2011, μια μελέτη του Γραφείου του ΟΗΕ για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα έδειξε ότι τουλάχιστον 1.300 άτομα στο Ντακάρ ήταν χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών. Το 9,4% από αυτούς ήταν μολυσμένοι με τον ιό HIV και το 38,9% με ηπατίτιδα C.
Το ένα τρίτο των ερωτηθέντων παραδέχτηκε ότι έκανε τελευταία φορά ενέσιμη χρήση εκτός σπιτιού (πράγμα που σημαίνει ότι δεν διέθετε ασφαλές και αποστειρωμένο περιβάλλον για τη χρήση ναρκωτικών) και πάνω από το 10% ανέφερε ότι μοιράζεται σύριγγες.
Έκτοτε, το πρόβλημα της εξάρτησης από τα ναρκωτικά γίνεται κάθε χρόνο πιο πιεστικό για τη Σενεγάλη. Η χώρα, η οποία βρέχεται από τον Ατλαντικό Ωκεανό στη δυτική της ακτή και είναι κατά 95% μουσουλμανική, έχει γίνει την τελευταία δεκαετία σημαντικό σημείο διέλευσης για τη διακίνηση ναρκωτικών προς την Ευρώπη από τη Λατινική Αμερική.
Όπως εξηγεί ο Pierre Lapak, εκπρόσωπος του UNODC για την Κεντρική και Δυτική Αφρική, οι λαθρέμποροι συχνά πληρώνουν τους μεσάζοντες τους με αγαθά αντί για χρήματα και έτσι δημιουργούν σταδιακά μια αγορά ναρκωτικών σε μια χώρα όπου δεν υπήρχε ιστορικά.
Με έδρα τη μειονεκτική συνοικία Fanné του Ντακάρ, το Κέντρο για την Ολοκληρωμένη Διαχείριση των Εξαρτήσεων του Ντακάρ (CEPIAD ) προσφέρει ανταλλαγή βελόνων, συμβουλευτική για τη μείωση της βλάβης και αντιρετροϊκή θεραπεία.
Στους πρώτους επτά μήνες λειτουργίας του, ο οργανισμός εξυπηρέτησε περίπου 250 άτομα, τα τρία τέταρτα των οποίων ήταν χρήστες ηρωίνης. Η δημοτικότητα του Κέντρου μεταξύ των χρηστών ναρκωτικών της Σενεγάλης παρεμποδίστηκε από την άβολη τοποθεσία του: πολλοί έπρεπε να περάσουν ώρες στο δρόμο για να φτάσουν στο CEPIAD, οπότε ήταν ευκολότερο γι' αυτούς να κάνουν ενέσεις παρά να αναζητήσουν βοήθεια.
Πάντως, φτάνοντας στο Fann το 2018, οι δημοσιογράφοι του CNN βρήκαν μια ουρά από χρήστες ναρκωτικών στο CEPIAD. Ενώ κάποιοι έπαιρναν κύπελλα μεθαδόνης διαλυμένης σε μπλε υγρό από μια νοσοκόμα, άλλοι ξέφευγαν από την αφόρητη ζέστη με μια παρτίδα ντάμα στη σκιά των δέντρων μάνγκο.Τα τελευταία δύο χρόνια, οι ειδικοί στη μείωση της βλάβης έχουν διανείμει περισσότερες από 18.000 αποστειρωμένες σύριγγες και 17.000 προφυλακτικά σε τοξικομανείς.
Χάρη στη θεραπεία με μεθαδόνη, ο 58χρονος Mustapha Mbodj, χρήστης ηρωίνης για περισσότερα από 30 χρόνια, κατάφερε να απαλλαγεί από τον καταστροφικό εθισμό του και να ιδρύσει τη δική του ομάδα υποστήριξης χρηστών ναρκωτικών με την ονομασία Santé Espoir Vie. Κάθε μέρα, ο Mbodj και οι συνάδελφοί του ταξιδεύουν στις φτωχογειτονιές του Ντακάρ για να μιλήσουν στους εξαρτημένους, να τους πείσουν να επικοινωνήσουν με το CEPIAD και να ενταχθούν στο πρόγραμμα μεθαδόνης.
Στους πρώτους επτά μήνες λειτουργίας του, ο οργανισμός εξυπηρέτησε περίπου 250 άτομα, τα τρία τέταρτα των οποίων ήταν χρήστες ηρωίνης. Η δημοτικότητα του Κέντρου μεταξύ των χρηστών ναρκωτικών της Σενεγάλης παρεμποδίστηκε από την άβολη τοποθεσία του: πολλοί έπρεπε να περάσουν ώρες στο δρόμο για να φτάσουν στο CEPIAD, οπότε ήταν ευκολότερο γι' αυτούς να κάνουν ενέσεις παρά να αναζητήσουν βοήθεια.
Πάντως, φτάνοντας στο Fann το 2018, οι δημοσιογράφοι του CNN βρήκαν μια ουρά από χρήστες ναρκωτικών στο CEPIAD. Ενώ κάποιοι έπαιρναν κύπελλα μεθαδόνης διαλυμένης σε μπλε υγρό από μια νοσοκόμα, άλλοι ξέφευγαν από την αφόρητη ζέστη με μια παρτίδα ντάμα στη σκιά των δέντρων μάνγκο.Τα τελευταία δύο χρόνια, οι ειδικοί στη μείωση της βλάβης έχουν διανείμει περισσότερες από 18.000 αποστειρωμένες σύριγγες και 17.000 προφυλακτικά σε τοξικομανείς.
Χάρη στη θεραπεία με μεθαδόνη, ο 58χρονος Mustapha Mbodj, χρήστης ηρωίνης για περισσότερα από 30 χρόνια, κατάφερε να απαλλαγεί από τον καταστροφικό εθισμό του και να ιδρύσει τη δική του ομάδα υποστήριξης χρηστών ναρκωτικών με την ονομασία Santé Espoir Vie. Κάθε μέρα, ο Mbodj και οι συνάδελφοί του ταξιδεύουν στις φτωχογειτονιές του Ντακάρ για να μιλήσουν στους εξαρτημένους, να τους πείσουν να επικοινωνήσουν με το CEPIAD και να ενταχθούν στο πρόγραμμα μεθαδόνης.
"Όταν ερχόμαστε σε αυτά τα hot spots, οι άνθρωποι νιώθουν πολύ άνετα μαζί μας, επειδή ήμασταν και οι ίδιοι χρήστες ναρκωτικών. Ξέρουμε πώς να βρούμε μια προσέγγιση σε αυτούς. Εάν παραλείπουν τη θεραπεία, πηγαίνουμε στα σπίτια τους.Πρέπει να καθίσουμε, να τους μιλήσουμε και να τους πείσουμε να επιστρέψουν " - δήλωσε ο Mbodj στους δημοσιογράφους.
Η κοινωνική αποκατάσταση είναι εξίσου σημαντική με τη λήψη φαρμάκων. Ψυχολόγοι, θεραπευτές τέχνης και ειδικοί επαγγελματικής επανεκπαίδευσης βοηθούν ανθρώπους που έχουν χάσει εδώ και καιρό τη δουλειά τους και έχουν περάσει χρόνια στη φυλακή να ανακτήσουν κοινωνικές δεξιότητες και να επιστρέψουν στην κανονική ζωή.
Την ίδια στιγμή, ο Mbayang Fall Bousseau, συντονιστής του προγράμματος υγείας της CEPIAD, παραδέχτηκε ότι το έργο της οργάνωσης απέχει ακόμη πολύ από το ιδανικό: ακόμη και στο Ντακάρ, δεν γνωρίζουν όλοι οι τοξικομανείς την ύπαρξή της και η πρόκληση είναι να φτάσει σε εθνικό επίπεδο.
Το 2020, το Γραφείο του ΟΗΕ για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα έδωσε χρήματα στην CEPIAD για να συνεχίσει το έργο της κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Χρησιμοποιήθηκαν για την αγορά εξοπλισμού ατομικής προστασίας, και όταν κηρύχθηκε καραντίνα και απαγόρευση κυκλοφορίας στο Ντακάρ, ορισμένοι από τους ασθενείς του Κέντρου έλαβαν θεραπεία στο σπίτι τους.
Η κοινωνική αποκατάσταση είναι εξίσου σημαντική με τη λήψη φαρμάκων. Ψυχολόγοι, θεραπευτές τέχνης και ειδικοί επαγγελματικής επανεκπαίδευσης βοηθούν ανθρώπους που έχουν χάσει εδώ και καιρό τη δουλειά τους και έχουν περάσει χρόνια στη φυλακή να ανακτήσουν κοινωνικές δεξιότητες και να επιστρέψουν στην κανονική ζωή.
Την ίδια στιγμή, ο Mbayang Fall Bousseau, συντονιστής του προγράμματος υγείας της CEPIAD, παραδέχτηκε ότι το έργο της οργάνωσης απέχει ακόμη πολύ από το ιδανικό: ακόμη και στο Ντακάρ, δεν γνωρίζουν όλοι οι τοξικομανείς την ύπαρξή της και η πρόκληση είναι να φτάσει σε εθνικό επίπεδο.
Το 2020, το Γραφείο του ΟΗΕ για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα έδωσε χρήματα στην CEPIAD για να συνεχίσει το έργο της κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Χρησιμοποιήθηκαν για την αγορά εξοπλισμού ατομικής προστασίας, και όταν κηρύχθηκε καραντίνα και απαγόρευση κυκλοφορίας στο Ντακάρ, ορισμένοι από τους ασθενείς του Κέντρου έλαβαν θεραπεία στο σπίτι τους.
Εκτόςαπό τις τροπικές αφρικανικές χώρες που αναφέρθηκαν παραπάνω, η θεραπεία υποκατάστασης εφαρμόζεται τώρα στη Νότια Αφρική, την Κένυα, την Μπουρκίνα Φάσο, την Ακτή Ελεφαντοστού και τις Σεϋχέλλες. Δυστυχώς, οι περισσότερες αφρικανικές χώρες δεν βιάζονται να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους, και χωρίς προγράμματα θεραπείας υποκατάστασης, δύσκολα μπορεί να γίνει λόγος για την καταπολέμηση της επιδημίας του HIV που σαρώνει την ήπειρο.
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Έκθεση για τη Μείωση της Βλάβης 2020, μεταξύ 560.000 και 2,7 εκατομμυρίων Αφρικανών στην υποσαχάρια Αφρική κάνουν ενέσιμη χρήση ναρκωτικών (αυτή η σημαντική διακύμανση των αριθμών οφείλεται στην έλλειψη επαρκών στατιστικών στοιχείων).
Περίπου το 30% από αυτούς είναι οροθετικοί και μόνο οι μισοί περίπου από αυτούς (51%) λαμβάνουν την απαραίτητη θεραπεία. Τέλος, δεν υπάρχει ακόμη καμία χώρα στην τροπική Αφρική όπου η ναλοξόνη να είναι διαθέσιμη "από το χέρι στο στόμα" και να υπάρχουν χώροι ασφαλούς κατανάλωσης ναρκωτικών.
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Έκθεση για τη Μείωση της Βλάβης 2020, μεταξύ 560.000 και 2,7 εκατομμυρίων Αφρικανών στην υποσαχάρια Αφρική κάνουν ενέσιμη χρήση ναρκωτικών (αυτή η σημαντική διακύμανση των αριθμών οφείλεται στην έλλειψη επαρκών στατιστικών στοιχείων).
Περίπου το 30% από αυτούς είναι οροθετικοί και μόνο οι μισοί περίπου από αυτούς (51%) λαμβάνουν την απαραίτητη θεραπεία. Τέλος, δεν υπάρχει ακόμη καμία χώρα στην τροπική Αφρική όπου η ναλοξόνη να είναι διαθέσιμη "από το χέρι στο στόμα" και να υπάρχουν χώροι ασφαλούς κατανάλωσης ναρκωτικών.
Ο ιδεολόγος του προγράμματος μεθαδόνης, Robert Newman, MD, δήλωσε ότι η μεθαδόνη.
- Είναι απολύτως ασφαλής όταν οι δόσεις χορηγούνται σωστά.
- Μειώνει δραματικά την παράνομη χρήση ηρωίνης.
- Μπορεί να παραχθεί σε μεγάλη κλίμακα με χαμηλό κόστος.
- Είναι ελκυστική για τους χρήστες παράνομων οπιούχων που τη λαμβάνουν παρά το γεγονός ότι οι ημερήσιες δόσεις μεθαδόνης δεν δημιουργούν καμία ευφορία.
- Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αρκετά χρόνια ή και δεκαετίες χωρίς παρενέργειες.
Η αποτελεσματικότητα του προγράμματος της μεθαδόνης στην καταπολέμηση της επιδημίας του HIV, στη μείωση της εγκληματικότητας και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των τοξικομανών και των οικείων τους έχει αποδειχθεί εδώ και καιρό στατιστικά, αλλά οι λόγοι απόρριψής του είναι παράλογοι.
Πολλές αρχές εξακολουθούν να πιστεύουν ότι το πρόβλημα της χρήσης ναρκωτικών δεν θα λυθεί με μια εκστρατεία μείωσης της βλάβης, αλλά με έναν αδιάλλακτο πόλεμο μέχρι τελικής καταστροφής. Ωστόσο, όπως συζητήσαμε παραπάνω, ακόμη και οι χώρες στις οποίες αρέσκονται να αναφέρονται οι σκληροπυρηνικοί έχουν μάθει να υιοθετούν πιο ευέλικτες πολιτικές απέναντι στους τοξικομανείς.
Πολλές αρχές εξακολουθούν να πιστεύουν ότι το πρόβλημα της χρήσης ναρκωτικών δεν θα λυθεί με μια εκστρατεία μείωσης της βλάβης, αλλά με έναν αδιάλλακτο πόλεμο μέχρι τελικής καταστροφής. Ωστόσο, όπως συζητήσαμε παραπάνω, ακόμη και οι χώρες στις οποίες αρέσκονται να αναφέρονται οι σκληροπυρηνικοί έχουν μάθει να υιοθετούν πιο ευέλικτες πολιτικές απέναντι στους τοξικομανείς.