Δεν γνωρίζω τι είδους διαλύτη χρησιμοποιείτε και επομένως δεν ξέρω αν είναι βαρύτερος ή ελαφρύτερος από το νερό, αλλά μου φαίνεται ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να έχετε μολύνει τον διαλύτη σας με υγρασία από τη φιάλη αερίου! Ειδικά όταν χρησιμοποιείτε μουρριατικό οξύ & φύλλο αλουμινίου για να παράγετε το αέριο υδρόθειο, παράγεται επίσης πολλή θερμότητα. Αυτό θερμαίνει γρήγορα το διάλυμα του οξέος στη φιάλη αερίου σας με αποτέλεσμα να ταξιδεύει στον σωλήνα μαζί με το αέριο με τη μορφή ατμού. Τη στιγμή που αυτή η υγρασία συναντά τον διαλύτη σας, απορροφά οποιαδήποτε μεθαμφεταμίνη έχετε ήδη καταβυθίσει. ΔΕΝ ΠΡΈΠΕΙ ΠΟΤΈ ΝΑ ΥΠΆΡΧΕΙ ΤΊΠΟΤΑ ΣΤΟΝ ΠΥΘΜΈΝΑ ΤΟΥ ΔΙΑΛΎΤΗ ΣΑΣ ΚΑΤΆ ΤΗΝ ΑΕΡΙΟΠΟΊΗΣΗ, ΠΡΙΝ Ή ΜΕΤΆ!!! Μπορείτε να βοηθήσετε να διασφαλίσετε ότι δεν θα έρθουν κατά λάθος σταγονίδια νερού μαζί με τον διαλύτη κατά τον διαχωρισμό, ρίχνοντας τον διαλύτη μέσα από μια στοίβα πολλών φίλτρων καφέ. Στη συνέχεια, αφού βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν σταγονίδια που επιπλέουν στην κορυφή ή στον πυθμένα του διαλύτη σας, είστε έτοιμοι να αεριοποιήσετε. Ένας τρόπος για να βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχει υγρασία στον σωλήνα σας είναι να 1. Χρησιμοποιήστε θειικό οξύ και βραχώδες αλάτι για να δημιουργήσετε το αέριό σας, καθώς η αντίδραση δεν είναι τόσο ακραία και παράγει πολύ λιγότερη θερμότητα, ή, αν χρησιμοποιείτε μουρβικό οξύ (υδροχλωρικό οξύ) και αλουμινόχαρτο, μπορείτε να γεμίσετε ένα μεγάλο φαρδύ