Έχω ανεβάσει ένα PDF της δημοσίευσης, ο σκοπός αυτής της ανάρτησης είναι να επανεξετάσω ορισμένες βασικές πληροφορίες που αφορούν τον παράνομο χημικό στον τομέα της σύνθεσης βενζολίων. Διεξήγαγα σήμερα μια σειρά πειραμάτων που αφορούσαν την ανακρυστάλλωση της νορδιαζεπάμης σε μεθανόλη & αιθανόλη. Επιχείρησα μια μεσαίου μεγέθους παρτίδα μιας δημοφιλούς διαδρομής σύνθεσης της αλπραζολάμης, αλλά επικεντρώθηκα στο τμήμα σύνθεσης της νορδιαζεπάμης.
Μέρος Ι: Μικρή αναφορά για τη σημερινή παρτίδα, η οποία αφορούσε ένα ζήτημα που έπρεπε να αντιμετωπιστεί.
Μέθοδος σύνθεσης:
"Χλωροακετυλοχλωρίδιο (316 mL) προστέθηκε σταγόνα-σταγόνα σε ποτήρι ζέσεως 500 mL που περιείχε 2-αμινο-5-χλωροβενζοφαινόνη (62,68 g). Η προσθήκη αυτή έγινε σε θερμοκρασία δωματίου και μετά από 45 λεπτά όλη η 2-αμινο-5-χλωροβενζοφαινόνη διαλύθηκε. Μετά την ολοκλήρωση της αντίδρασης, προστέθηκαν NH4OAc (62 g, 3 mmol) και K2CO3 (113,43 g, 3 mmol) στο μείγμα σε θερμοκρασία δωματίου υπό συνθήκες χωρίς διαλύτη και αναδεύτηκαν για 2,5 ώρες. Μετά από 2,5 ώρες, προστέθηκαν 100 mL νερού και τα στερεά διηθήθηκαν. Στη συνέχεια, τα στερεά διηθήθηκαν σε φιάλη 2L με νερό, διηθήθηκαν και ξηράνθηκαν σε φούρνο κενού στους 60 C για 3 ώρες".
Η αρχική διαδικασία είναι πολύ μικρής κλίμακας (ξεκινούν με 0,213 g 2-αμινο-5-χλωροβενζοφαινόνης και 1,2 ml χλωροακετυλοχλωριδίου. Τώρα, το σημείο του λάθους που έκανα (σημειωμένο με έντονη γραφή). Πρόσθεσα πρώτα το NH4OAc και δεν προέκυψε κανένα πρόβλημα. Όταν πρόσθεσα το K2CO3, άρχισαν τα προβλήματα. Στην αρχική διαδικασία δεν αναφερόταν ότι η προσθήκη του K2CO3 έπρεπε να γίνει ΑΡΓΑ (δεν το πρόσθεσα όλο μαζί, αλλά έπρεπε να το προσθέσω πιο αργά). Όταν προστέθηκε το K2CO3, η αντίδραση άρχισε να βράζει και να παράγει λευκούς ατμούς. Δυστυχώς, σχηματίστηκε μαύρη λάσπη. Νόμιζα ότι η σύνθεση είχε τελειώσει, αλλά παρ' όλα αυτά συνέχισα. Μετά την πλύση με νερό, κατέληξα σε ένα ανοιχτό προς σκούρο καφέ, ημικρυσταλλικό υλικό. Η πρώτη μου σκέψη ήταν να το ανακρυσταλλώσω.
Μέρος ΙΙ: Αξιοποιώντας τη συνημμένη δημοσίευση για την αντιμετώπιση προβλημάτων
LogP της αλπραζολάμης: 2,37
LogP της νορδιαζεπάμης: 3.21
Από τη δημοσίευση:
"Κρύσταλλοι σε σχήμα πλάκας της άνυδρης αλπραζολάμης (γνωστή ως μορφή Ι ή β-αλπραζολάμη, σημείο τήξης: 224-228C) λαμβάνονται με ανακρυστάλλωση από ξηρή μεθανόλη, ενώ σχηματίζεται διϋδρικό άλας όταν η ανακρυστάλλωση αυτή γίνεται παρουσία μη καλά ξηρής μεθανόλης. Από την άλλη πλευρά, η αποδιάλυση του διαλύματος ακετονιτριλίου οδηγεί στο σχηματισμό ενός άγνωστου πολυμόρφου. Σε μια σχετική μελέτη, οι μονοκρυσταλλικές δομές και τα δεδομένα περίθλασης σκόνης της μορφής Ι, του διϋδρικού άλατος, και ενός άλλου πολυμόρφου (μορφή ΙΙ ή α-αλπραζολάμη, όπως ονομάστηκαν) αυτού του φαρμάκου. Οι συγγραφείς αυτοί ανέφεραν ότι η μορφή ΙΙ μπορεί να ληφθεί από ανακρυστάλλωση σε αιθυλεστέρα και η μορφή Ι από ψύξη με φλας ενός διαλύματος ισοπροπανόλης".
Μέρος ΙΙΙ: Επίλυση του προβλήματος
Το σχέδιο: Θα ανακρυστάλλωνα τη βρώμικη νορδιαζεπάμη μου με μεθανόλη και αιθανόλη (δείγματα Α1 και Β1). Για να διορθώσω το χρώμα, ετοίμασα δύο ανακρυσταλλώσεις (μεθανόλη και αιθανόλη) και πρόσθεσα επίσης ενεργό άνθρακα (δείγματα Α2 και Β2). Μόλις βρήκα έναν συνδυασμό που μου άρεσε, χρησιμοποίησα τη μέθοδο για μια μεσαία ανακρυστάλλωση (δείγμα Γ1) και μια μεγάλη ανακρυστάλλωση (Γ2). Θα μπορούσα ίσως αύριο να δημοσιεύσω φωτογραφίες των δειγμάτων. Όλα τα δείγματα αφέθηκαν να κρυώσουν σε θερμοκρασία δωματίου και στη συνέχεια τοποθετήθηκαν στην κατάψυξη για 10 λεπτά, τα οποία στη συνέχεια φιλτράρονται και ξηραίνονται.
Δείγμα Α1 (ανακρυστάλλωση με μεθανόλη):
-Η Νορδιαζεπάμη (300 mg) τοποθετήθηκε σε φιάλη Erlenmeyer και προστέθηκε καυτή μεθανόλη μέχρι πλήρους διάλυσης.
-μετά την τελική διήθηση, το δείγμα αυτό ήταν ανοιχτό κόκκινο και αποτελούνταν από κοντούς κρυστάλλους που έμοιαζαν με βελόνες.
Ανακτήθηκαν -270 mg (90% ανάκτηση).
Δείγμα Α2 (ανακρυστάλλωση με μεθανόλη με ενεργό άνθρακα μέσω θερμής διήθησης)
-Η νορδιαζεπάμη (300 mg) τοποθετήθηκε σε φιάλη Erlenmeyer και προστέθηκε καυτή μεθανόλη μέχρι βρασμού, στο διάλυμα βρασμού προστέθηκε 15% κ.β. ενεργού άνθρακα. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε θερμή διήθηση και στη συνέχεια τοποθετήθηκε στην κατάψυξη,
-μετά την τελική διήθηση, το δείγμα αυτό ήταν ανοιχτό κίτρινο και αποτελούνταν από κοντούς κρυστάλλους που έμοιαζαν με βελόνες.
Ανακτήθηκαν -240 mg (80% ανάκτηση).
Δείγμα Β1 (ανακρυστάλλωση με αιθανόλη)
-Η Νορδιαζεπάμη (300 mg) τοποθετήθηκε σε φιάλη Erlenmeyer και προστέθηκε ζεστή αιθανόλη μέχρι πλήρους διάλυσης.
-μετά την τελική διήθηση, το δείγμα αυτό ήταν ανοιχτό καφέ και αποτελούνταν από ινώδεις κρυστάλλους.
Ανακτήθηκαν -270 mg (90% ανάκτηση).
Δείγμα Β2 (επανακρυστάλλωση με αιθανόλη και ενεργό άνθρακα μέσω θερμής διήθησης)
-Η νορδιαζεπάμη (300 mg) τοποθετήθηκε σε φιάλη Erlenmeyer και προστέθηκε καυτή αιθανόλη μέχρι βρασμού, στο διάλυμα βρασμού προστέθηκε 15% κ.β. ενεργού άνθρακα. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε θερμή διήθηση και στη συνέχεια τοποθετήθηκε στην κατάψυξη,
-μετά την τελική διήθηση, το δείγμα αυτό ήταν ανοιχτό κίτρινο και αποτελούνταν από κοντούς κρυστάλλους που έμοιαζαν με βελόνες.
Ανακτήθηκαν -240 mg (80% ανάκτηση).
Το αγαπημένο μου δείγμα και μέθοδος: δείγμα Α2 (ανακρυστάλλωση με μεθανόλη με ενεργό άνθρακα μέσω θερμής διήθησης)
Δεν μου άρεσαν οι ινώδεις βελόνες που παρήχθησαν με τη χρήση αιθανόλης.
Δείγμα C1 (μεσαίου μεγέθους ανακρυστάλλωση μεθανόλης με ενεργό άνθρακα μέσω θερμής διήθησης)
-Η Νορδιαζεπάμη (5 g) τοποθετήθηκε σε φιάλη Erlenmeyer και προστέθηκε καυτή μεθανόλη μέχρι να αρχίσει ο βρασμός, στο διάλυμα που έβραζε προστέθηκε 15% κ.β. ενεργού άνθρακα. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε θερμή διήθηση και στη συνέχεια τοποθετήθηκε στην κατάψυξη,
-μετά την τελική διήθηση, το δείγμα αυτό ήταν ανοιχτό κίτρινο και αποτελούνταν από κοντούς κρυστάλλους που έμοιαζαν με βελόνες.
Ανακτήθηκαν -3,75 g (75% ανάκτηση).
Εδώ είναι το σημείο όπου γίνομαι αλαζόνας...
Δείγμα C2 (ανακρυστάλλωση μεθανόλης μεγάλου μεγέθους με ενεργό άνθρακα μέσω θερμής διήθησης)
-Η Νορδιαζεπάμη (20 g) τοποθετήθηκε σε φιάλη Erlenmeyer και προστέθηκε καυτή μεθανόλη μέχρι βρασμού, 20% κ.β. ενεργού άνθρακα προστέθηκε στο διάλυμα που έβραζε. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε θερμή διήθηση και στη συνέχεια τοποθετήθηκε στην κατάψυξη,
-μετά την τελική διήθηση, το δείγμα αυτό ήταν ανοιχτό κίτρινο-καφέ και αποτελούνταν από κοντούς κρυστάλλους που έμοιαζαν με βελόνες.
Ανακτήθηκαν -10 g (50% ανάκτηση), τα περισσότερα χάθηκαν στην άβυσσο του μαύρου άνθρακα RIP.
Συμπέρασμα: Έχω ακόμα 50 g ακατέργαστης νορδιαζεπάμης, οπότε θα παραμείνω στο 15% w/w προσθήκη ενεργού άνθρακα. Πρέπει να πω ότι το δείγμα C1 φαίνεται απίστευτο! Κοντοί, κίτρινοι, βελονοειδείς κρύσταλλοι. Θα το κάνω αύριο.
Μήπως κατάφερα να παράγω το πολύμορφο Χ με EtOH και το πολύμορφο Ζ με MeOH; Δεν μπορώ να πω με σιγουριά (μακάρι να είχα DSC), αλλά κρίνοντας από τις διαφορές στην εμφάνιση των κρυστάλλων (ινώδης έναντι βελονοειδούς), είναι πιθανό να υπάρχουν διαφορετικά πολυμορφήματα!
Θα παίξω και με ανακρυσταλλώσεις με οξικό αιθυλεστέρα και ACN.
ΕΞΑΡΤΗΜΑΤΑ:
Κατάφερα να μετατρέψω 1,08 g nordiazepam σε 0,88 g 1-acetyl-7-chloro-5-phenyl-1H-benzo[e][1,4]- diazepin-2(3H)-one (τελική πρόδρομη ουσία της alprazolam!!!
Ελπίζω να σας άρεσε και ελπίζω ότι σύντομα θα μπορέσω να δημοσιεύσω μια πλήρη έκθεση σχετικά με τη σύνθεση της αλπραζολάμης (σε μεγάλη κλίμακα), ξεκινώντας από την 2-αμινο-5-χλωροβενζοφαινόνη
Θέλω να υπάρχει περισσότερη παράνομη παραγωγή αλπραζολάμης, δεδομένου ότι οι περισσότεροι είναι εξοικειωμένοι με αυτή την ουσία σε σύγκριση με κάποια σκοτεινή RC.
Θα αρχίσω επίσης να αναπτύσσω μια παστίλια παρατεταμένης απελευθέρωσης για την αλπραζολάμη και επίσης ένα διαδερμικό έμπλαστρο 24 ωρών στο εγγύς μέλλον.
Μέρος Ι: Μικρή αναφορά για τη σημερινή παρτίδα, η οποία αφορούσε ένα ζήτημα που έπρεπε να αντιμετωπιστεί.
Μέθοδος σύνθεσης:
"Χλωροακετυλοχλωρίδιο (316 mL) προστέθηκε σταγόνα-σταγόνα σε ποτήρι ζέσεως 500 mL που περιείχε 2-αμινο-5-χλωροβενζοφαινόνη (62,68 g). Η προσθήκη αυτή έγινε σε θερμοκρασία δωματίου και μετά από 45 λεπτά όλη η 2-αμινο-5-χλωροβενζοφαινόνη διαλύθηκε. Μετά την ολοκλήρωση της αντίδρασης, προστέθηκαν NH4OAc (62 g, 3 mmol) και K2CO3 (113,43 g, 3 mmol) στο μείγμα σε θερμοκρασία δωματίου υπό συνθήκες χωρίς διαλύτη και αναδεύτηκαν για 2,5 ώρες. Μετά από 2,5 ώρες, προστέθηκαν 100 mL νερού και τα στερεά διηθήθηκαν. Στη συνέχεια, τα στερεά διηθήθηκαν σε φιάλη 2L με νερό, διηθήθηκαν και ξηράνθηκαν σε φούρνο κενού στους 60 C για 3 ώρες".
Η αρχική διαδικασία είναι πολύ μικρής κλίμακας (ξεκινούν με 0,213 g 2-αμινο-5-χλωροβενζοφαινόνης και 1,2 ml χλωροακετυλοχλωριδίου. Τώρα, το σημείο του λάθους που έκανα (σημειωμένο με έντονη γραφή). Πρόσθεσα πρώτα το NH4OAc και δεν προέκυψε κανένα πρόβλημα. Όταν πρόσθεσα το K2CO3, άρχισαν τα προβλήματα. Στην αρχική διαδικασία δεν αναφερόταν ότι η προσθήκη του K2CO3 έπρεπε να γίνει ΑΡΓΑ (δεν το πρόσθεσα όλο μαζί, αλλά έπρεπε να το προσθέσω πιο αργά). Όταν προστέθηκε το K2CO3, η αντίδραση άρχισε να βράζει και να παράγει λευκούς ατμούς. Δυστυχώς, σχηματίστηκε μαύρη λάσπη. Νόμιζα ότι η σύνθεση είχε τελειώσει, αλλά παρ' όλα αυτά συνέχισα. Μετά την πλύση με νερό, κατέληξα σε ένα ανοιχτό προς σκούρο καφέ, ημικρυσταλλικό υλικό. Η πρώτη μου σκέψη ήταν να το ανακρυσταλλώσω.
Μέρος ΙΙ: Αξιοποιώντας τη συνημμένη δημοσίευση για την αντιμετώπιση προβλημάτων
LogP της αλπραζολάμης: 2,37
LogP της νορδιαζεπάμης: 3.21
Από τη δημοσίευση:
"Κρύσταλλοι σε σχήμα πλάκας της άνυδρης αλπραζολάμης (γνωστή ως μορφή Ι ή β-αλπραζολάμη, σημείο τήξης: 224-228C) λαμβάνονται με ανακρυστάλλωση από ξηρή μεθανόλη, ενώ σχηματίζεται διϋδρικό άλας όταν η ανακρυστάλλωση αυτή γίνεται παρουσία μη καλά ξηρής μεθανόλης. Από την άλλη πλευρά, η αποδιάλυση του διαλύματος ακετονιτριλίου οδηγεί στο σχηματισμό ενός άγνωστου πολυμόρφου. Σε μια σχετική μελέτη, οι μονοκρυσταλλικές δομές και τα δεδομένα περίθλασης σκόνης της μορφής Ι, του διϋδρικού άλατος, και ενός άλλου πολυμόρφου (μορφή ΙΙ ή α-αλπραζολάμη, όπως ονομάστηκαν) αυτού του φαρμάκου. Οι συγγραφείς αυτοί ανέφεραν ότι η μορφή ΙΙ μπορεί να ληφθεί από ανακρυστάλλωση σε αιθυλεστέρα και η μορφή Ι από ψύξη με φλας ενός διαλύματος ισοπροπανόλης".
Μέρος ΙΙΙ: Επίλυση του προβλήματος
Το σχέδιο: Θα ανακρυστάλλωνα τη βρώμικη νορδιαζεπάμη μου με μεθανόλη και αιθανόλη (δείγματα Α1 και Β1). Για να διορθώσω το χρώμα, ετοίμασα δύο ανακρυσταλλώσεις (μεθανόλη και αιθανόλη) και πρόσθεσα επίσης ενεργό άνθρακα (δείγματα Α2 και Β2). Μόλις βρήκα έναν συνδυασμό που μου άρεσε, χρησιμοποίησα τη μέθοδο για μια μεσαία ανακρυστάλλωση (δείγμα Γ1) και μια μεγάλη ανακρυστάλλωση (Γ2). Θα μπορούσα ίσως αύριο να δημοσιεύσω φωτογραφίες των δειγμάτων. Όλα τα δείγματα αφέθηκαν να κρυώσουν σε θερμοκρασία δωματίου και στη συνέχεια τοποθετήθηκαν στην κατάψυξη για 10 λεπτά, τα οποία στη συνέχεια φιλτράρονται και ξηραίνονται.
Δείγμα Α1 (ανακρυστάλλωση με μεθανόλη):
-Η Νορδιαζεπάμη (300 mg) τοποθετήθηκε σε φιάλη Erlenmeyer και προστέθηκε καυτή μεθανόλη μέχρι πλήρους διάλυσης.
-μετά την τελική διήθηση, το δείγμα αυτό ήταν ανοιχτό κόκκινο και αποτελούνταν από κοντούς κρυστάλλους που έμοιαζαν με βελόνες.
Ανακτήθηκαν -270 mg (90% ανάκτηση).
Δείγμα Α2 (ανακρυστάλλωση με μεθανόλη με ενεργό άνθρακα μέσω θερμής διήθησης)
-Η νορδιαζεπάμη (300 mg) τοποθετήθηκε σε φιάλη Erlenmeyer και προστέθηκε καυτή μεθανόλη μέχρι βρασμού, στο διάλυμα βρασμού προστέθηκε 15% κ.β. ενεργού άνθρακα. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε θερμή διήθηση και στη συνέχεια τοποθετήθηκε στην κατάψυξη,
-μετά την τελική διήθηση, το δείγμα αυτό ήταν ανοιχτό κίτρινο και αποτελούνταν από κοντούς κρυστάλλους που έμοιαζαν με βελόνες.
Ανακτήθηκαν -240 mg (80% ανάκτηση).
Δείγμα Β1 (ανακρυστάλλωση με αιθανόλη)
-Η Νορδιαζεπάμη (300 mg) τοποθετήθηκε σε φιάλη Erlenmeyer και προστέθηκε ζεστή αιθανόλη μέχρι πλήρους διάλυσης.
-μετά την τελική διήθηση, το δείγμα αυτό ήταν ανοιχτό καφέ και αποτελούνταν από ινώδεις κρυστάλλους.
Ανακτήθηκαν -270 mg (90% ανάκτηση).
Δείγμα Β2 (επανακρυστάλλωση με αιθανόλη και ενεργό άνθρακα μέσω θερμής διήθησης)
-Η νορδιαζεπάμη (300 mg) τοποθετήθηκε σε φιάλη Erlenmeyer και προστέθηκε καυτή αιθανόλη μέχρι βρασμού, στο διάλυμα βρασμού προστέθηκε 15% κ.β. ενεργού άνθρακα. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε θερμή διήθηση και στη συνέχεια τοποθετήθηκε στην κατάψυξη,
-μετά την τελική διήθηση, το δείγμα αυτό ήταν ανοιχτό κίτρινο και αποτελούνταν από κοντούς κρυστάλλους που έμοιαζαν με βελόνες.
Ανακτήθηκαν -240 mg (80% ανάκτηση).
Το αγαπημένο μου δείγμα και μέθοδος: δείγμα Α2 (ανακρυστάλλωση με μεθανόλη με ενεργό άνθρακα μέσω θερμής διήθησης)
Δεν μου άρεσαν οι ινώδεις βελόνες που παρήχθησαν με τη χρήση αιθανόλης.
Δείγμα C1 (μεσαίου μεγέθους ανακρυστάλλωση μεθανόλης με ενεργό άνθρακα μέσω θερμής διήθησης)
-Η Νορδιαζεπάμη (5 g) τοποθετήθηκε σε φιάλη Erlenmeyer και προστέθηκε καυτή μεθανόλη μέχρι να αρχίσει ο βρασμός, στο διάλυμα που έβραζε προστέθηκε 15% κ.β. ενεργού άνθρακα. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε θερμή διήθηση και στη συνέχεια τοποθετήθηκε στην κατάψυξη,
-μετά την τελική διήθηση, το δείγμα αυτό ήταν ανοιχτό κίτρινο και αποτελούνταν από κοντούς κρυστάλλους που έμοιαζαν με βελόνες.
Ανακτήθηκαν -3,75 g (75% ανάκτηση).
Εδώ είναι το σημείο όπου γίνομαι αλαζόνας...
Δείγμα C2 (ανακρυστάλλωση μεθανόλης μεγάλου μεγέθους με ενεργό άνθρακα μέσω θερμής διήθησης)
-Η Νορδιαζεπάμη (20 g) τοποθετήθηκε σε φιάλη Erlenmeyer και προστέθηκε καυτή μεθανόλη μέχρι βρασμού, 20% κ.β. ενεργού άνθρακα προστέθηκε στο διάλυμα που έβραζε. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε θερμή διήθηση και στη συνέχεια τοποθετήθηκε στην κατάψυξη,
-μετά την τελική διήθηση, το δείγμα αυτό ήταν ανοιχτό κίτρινο-καφέ και αποτελούνταν από κοντούς κρυστάλλους που έμοιαζαν με βελόνες.
Ανακτήθηκαν -10 g (50% ανάκτηση), τα περισσότερα χάθηκαν στην άβυσσο του μαύρου άνθρακα RIP.
Συμπέρασμα: Έχω ακόμα 50 g ακατέργαστης νορδιαζεπάμης, οπότε θα παραμείνω στο 15% w/w προσθήκη ενεργού άνθρακα. Πρέπει να πω ότι το δείγμα C1 φαίνεται απίστευτο! Κοντοί, κίτρινοι, βελονοειδείς κρύσταλλοι. Θα το κάνω αύριο.
Μήπως κατάφερα να παράγω το πολύμορφο Χ με EtOH και το πολύμορφο Ζ με MeOH; Δεν μπορώ να πω με σιγουριά (μακάρι να είχα DSC), αλλά κρίνοντας από τις διαφορές στην εμφάνιση των κρυστάλλων (ινώδης έναντι βελονοειδούς), είναι πιθανό να υπάρχουν διαφορετικά πολυμορφήματα!
Θα παίξω και με ανακρυσταλλώσεις με οξικό αιθυλεστέρα και ACN.
ΕΞΑΡΤΗΜΑΤΑ:
Κατάφερα να μετατρέψω 1,08 g nordiazepam σε 0,88 g 1-acetyl-7-chloro-5-phenyl-1H-benzo[e][1,4]- diazepin-2(3H)-one (τελική πρόδρομη ουσία της alprazolam!!!
Ελπίζω να σας άρεσε και ελπίζω ότι σύντομα θα μπορέσω να δημοσιεύσω μια πλήρη έκθεση σχετικά με τη σύνθεση της αλπραζολάμης (σε μεγάλη κλίμακα), ξεκινώντας από την 2-αμινο-5-χλωροβενζοφαινόνη
Θέλω να υπάρχει περισσότερη παράνομη παραγωγή αλπραζολάμης, δεδομένου ότι οι περισσότεροι είναι εξοικειωμένοι με αυτή την ουσία σε σύγκριση με κάποια σκοτεινή RC.
Θα αρχίσω επίσης να αναπτύσσω μια παστίλια παρατεταμένης απελευθέρωσης για την αλπραζολάμη και επίσης ένα διαδερμικό έμπλαστρο 24 ωρών στο εγγύς μέλλον.
