Τα μανιτάρια που περιέχουν ψιλοκυβίνη διατίθενται φρέσκα ή αποξηραμένα και έχουν μακρύ, λεπτό μίσχο που ολοκληρώνεται από καπάκια με σκούρα βράγχια στην κάτω πλευρά. Τα φρέσκα μανιτάρια έχουν λευκούς ή λευκογκρίζους μίσχους- τα καπάκια είναι σκούρα καφέ γύρω από τις άκρες και ανοιχτό καφέ ή λευκά στο κέντρο. Τα αποξηραμένα μανιτάρια είναι συνήθως σκουριασμένα καφέ με μεμονωμένες λευκές περιοχές.
Ένα από τα παλαιότερα ψυχεδελικά που είναι γνωστά στον κόσμο. Η ηλικία των σπηλαιογραφιών με τελετουργίες στις οποίες χρησιμοποιούνταν "παραισθησιογόνα" μανιτάρια έχει 6500-9000 χρόνια.
Υπάρχουν διάφορα γένη μανιταριών που περιέχουν ψιλοκίνη ή ψιλοκυβίνη και είναι γνωστά στη φύση. Εμείς θα εξετάσουμε το γένος Psilocybe, και συγκεκριμένα το Psilocybe Cubensis. Ως το πιο ογκώδες, εύκολα καλλιεργούμενο, και ως εκ τούτου εμπορικά διαθέσιμο είδος.
ΙΣΤΟΡΙΚΌ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΉ ΑΝΑΔΡΟΜΉ.
Τα μαγικά μανιτάρια, η ψιλοκυβίνη (4-φωσφορυλοξυ-N,N-διμεθυλοτρυπταμίνη) και η ψιλοκίνη είναι χημικές ενώσεις που λαμβάνονται από ορισμένους τύπους αποξηραμένων ή νωπών παραισθησιογόνων μαγικών μανιταριών που βρίσκονται στο Μεξικό, τη Νότια Αμερική και τις νότιες και βορειοδυτικές περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών. Η ψιλοκυβίνη ταξινομείται ως ινδολο-αλκυλαμίνη (τρυπταμίνη). Οι ενώσεις αυτές έχουν παρόμοια δομή με τη λυσεργική διαιθυλαμίδη του οξέος (LSD) και καταχράζονται για τις παραισθησιογόνες και ευφορικές επιδράσεις τους για την παραγωγή ενός "ταξιδιού". Οι παραισθησιογόνες (ψυχεδελικές) επιδράσεις οφείλονται πιθανώς στη δράση στους υποδοχείς σεροτονίνης (5-HT) του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Η ψιλοκυβίνη (4-φωσφορυλοξυ-N,N-διμεθυλοτρυπταμίνη) είναι μια υποκατεστημένη ινδολοαλκυλαμίνη και ανήκει στην ομάδα των παραισθησιογόνων τρυπταμινών. Η ψιλοκυβίνη απομονώθηκε από μανιτάρια της Κεντρικής Αμερικής (Psilocybe mexicana) από τον διάσημο Ελβετό χημικό Albert Hofmann το 1957 και το 1958 παράχθηκε για πρώτη φορά συνθετικά. Έχει βρεθεί σε πολλά είδη μανιταριών παγκοσμίως. Υπάρχουν πάνω από 180 είδη μαγικών μανιταριών που περιέχουν τις χημικές ουσίες ψιλοκυβίνη ή ψιλοκίνη. Όπως και το πεγιότ (μεσκαλίνη), τα παραισθησιογόνα μανιτάρια χρησιμοποιούνται σε ιθαγενείς ή θρησκευτικές τελετές εδώ και αιώνες. Τόσο η ψιλοκυβίνη όσο και η ψιλοκίνη μπορούν επίσης να παραχθούν συνθετικά στο εργαστήριο. Έχουν υπάρξει αναφορές ότι η ψιλοκυβίνη που αγοράζεται στους δρόμους μπορεί στην πραγματικότητα να είναι άλλα είδη μανιταριών εμπλουτισμένα με LSD.
Darkmarket και αργκό του δρόμου: Μαγικά μανιτάρια, Shrooms, Mushrooms
Φαρμακευτική χρήση/Ψυχαγωγία: μπορεί να πωλείται όπως οι καραμέλες και η σοκολάτα σε ορισμένες χώρες με νομικό καθεστώς των μαγικών μανιταριών
Ένα από τα παλαιότερα ψυχεδελικά που είναι γνωστά στον κόσμο. Η ηλικία των σπηλαιογραφιών με τελετουργίες στις οποίες χρησιμοποιούνταν "παραισθησιογόνα" μανιτάρια έχει 6500-9000 χρόνια.
Υπάρχουν διάφορα γένη μανιταριών που περιέχουν ψιλοκίνη ή ψιλοκυβίνη και είναι γνωστά στη φύση. Εμείς θα εξετάσουμε το γένος Psilocybe, και συγκεκριμένα το Psilocybe Cubensis. Ως το πιο ογκώδες, εύκολα καλλιεργούμενο, και ως εκ τούτου εμπορικά διαθέσιμο είδος.
ΙΣΤΟΡΙΚΌ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΉ ΑΝΑΔΡΟΜΉ.
Τα μαγικά μανιτάρια, η ψιλοκυβίνη (4-φωσφορυλοξυ-N,N-διμεθυλοτρυπταμίνη) και η ψιλοκίνη είναι χημικές ενώσεις που λαμβάνονται από ορισμένους τύπους αποξηραμένων ή νωπών παραισθησιογόνων μαγικών μανιταριών που βρίσκονται στο Μεξικό, τη Νότια Αμερική και τις νότιες και βορειοδυτικές περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών. Η ψιλοκυβίνη ταξινομείται ως ινδολο-αλκυλαμίνη (τρυπταμίνη). Οι ενώσεις αυτές έχουν παρόμοια δομή με τη λυσεργική διαιθυλαμίδη του οξέος (LSD) και καταχράζονται για τις παραισθησιογόνες και ευφορικές επιδράσεις τους για την παραγωγή ενός "ταξιδιού". Οι παραισθησιογόνες (ψυχεδελικές) επιδράσεις οφείλονται πιθανώς στη δράση στους υποδοχείς σεροτονίνης (5-HT) του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Η ψιλοκυβίνη (4-φωσφορυλοξυ-N,N-διμεθυλοτρυπταμίνη) είναι μια υποκατεστημένη ινδολοαλκυλαμίνη και ανήκει στην ομάδα των παραισθησιογόνων τρυπταμινών. Η ψιλοκυβίνη απομονώθηκε από μανιτάρια της Κεντρικής Αμερικής (Psilocybe mexicana) από τον διάσημο Ελβετό χημικό Albert Hofmann το 1957 και το 1958 παράχθηκε για πρώτη φορά συνθετικά. Έχει βρεθεί σε πολλά είδη μανιταριών παγκοσμίως. Υπάρχουν πάνω από 180 είδη μαγικών μανιταριών που περιέχουν τις χημικές ουσίες ψιλοκυβίνη ή ψιλοκίνη. Όπως και το πεγιότ (μεσκαλίνη), τα παραισθησιογόνα μανιτάρια χρησιμοποιούνται σε ιθαγενείς ή θρησκευτικές τελετές εδώ και αιώνες. Τόσο η ψιλοκυβίνη όσο και η ψιλοκίνη μπορούν επίσης να παραχθούν συνθετικά στο εργαστήριο. Έχουν υπάρξει αναφορές ότι η ψιλοκυβίνη που αγοράζεται στους δρόμους μπορεί στην πραγματικότητα να είναι άλλα είδη μανιταριών εμπλουτισμένα με LSD.
Darkmarket και αργκό του δρόμου: Μαγικά μανιτάρια, Shrooms, Mushrooms
Φαρμακευτική χρήση/Ψυχαγωγία: μπορεί να πωλείται όπως οι καραμέλες και η σοκολάτα σε ορισμένες χώρες με νομικό καθεστώς των μαγικών μανιταριών
ΦΑΡΜΑΚΟΔΥΝΑΜΙΚΗ ΚΑΙ ΝΕΥΡΟΧΗΜΕΙΑ.
Η ψιλοκυβίνη μετατρέπεται σε ψιλοκίνη στο έντερο υπό ορισμένες συνθήκες. Μετά από χορήγηση από το στόμα (με άδειο στομάχι), η ψιλοκυβίνη ανιχνεύεται σε σημαντικές ποσότητες στο πλάσμα μέσα σε 20-40 λεπτά. Η ψιλοκυβίνη και η ψιλοκίνη έχουν δομή παρόμοια με τον νευροδιαβιβαστή σεροτονίνη (5-υδροξυτρυπταμίνη), μια βιολογικά ενεργή ουσία που μεταδίδει ένα ερέθισμα μέσω του συναπτικού χώρου μεταξύ των νευρώνων. Η ψιλοκυβίνη αλληλεπιδρά κυρίως με τη σεροτονινεργική νευροδιαβίβαση (υπότυποι υποδοχέων 5-HT1A, 5-HT1D, 5-HT2A και 5-HT2C). Ωστόσο, η αντικατάσταση της σεροτονίνης με ψιλοκυβίνη δεν μπορεί να εξηγήσει όλα τα αποτελέσματα. Υπάρχει αξιοσημείωτη επίδραση στους υποδοχείς νορεπινεφρίνης σε υψηλή δόση.
Η υπόθεση που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια πρόσφατων μελετών σε ανθρώπους με ψιλοκυβίνη υπέθεσε ότι οι μεταβολές των διαφόρων βρόχων ανατροφοδότησης μεταξύ φλοιού και θαλάμου ευθύνονται για το "άνοιγμα του θαλαμικού φίλτρου για την αισθητηριακή είσοδο" ως αιτία της επαγόμενης από την ψιλοκυβίνη μετωπιαίας υπερμετωπικότητας. Τα στοιχεία που εξετάστηκαν δείχνουν ότι η ψιλοκυβίνη παρουσιάζει χαμηλή τοξικότητα και μπορεί να θεωρηθεί φυσιολογικά καλά ανεκτή. Ωστόσο, οι περισσότερες μελέτες είναι παλιές και δεν πληρούν τα σύγχρονα πρότυπα για τις μελέτες ασφάλειας. Ειδικότερα, απουσιάζουν κατάλληλα διεξαχθείσες μελέτες φαρμακολογίας ασφάλειας. Οι επιπλοκές μπορεί να οφείλονται κυρίως στις ψυχοτομιμητικές επιδράσεις της σε ευάλωτα άτομα, ιδίως υπό μη ελεγχόμενες συνθήκες.
Η ψιλοκίνη/ψιλοκυβίνη, αλκαλοειδή της οικογένειας των τρυπταμινών, έχουν χαμηλή τοξικότητα. Η ψιλοκυβίνη έχει υψηλό "θεραπευτικό δείκτη", δηλαδή απαιτούνται σχετικά μικρές δόσεις για να επιτευχθούν τα "επιθυμητά" αποτελέσματα. Οι τοξικές δόσεις είναι σχεδόν αδύνατο να χρησιμοποιηθούν σε "φυσική μορφή". Σε πειράματα σε ζώα, η LD50 (η δόση στην οποία το 50%) πέθανε ήταν 150-300 mg / kg. Ισχύει για τον άνθρωπο - αυτό είναι από 10 έως 40 kg "ωμών" μανιταριών. Σε όλα τα γνωστά περιστατικά, η κύρια αιτία θανάτου ήταν ατυχήματα που συνέβησαν σε κατάσταση δηλητηρίασης από ναρκωτικά ή εκδηλώσεις λανθάνουσας ψυχικής διαταραχής.
ΚΎΡΙΕΣ ΣΩΜΑΤΙΚΈΣ ΕΠΙΔΡΆΣΕΙΣ.Η ψιλοκυβίνη μετατρέπεται σε ψιλοκίνη στο έντερο υπό ορισμένες συνθήκες. Μετά από χορήγηση από το στόμα (με άδειο στομάχι), η ψιλοκυβίνη ανιχνεύεται σε σημαντικές ποσότητες στο πλάσμα μέσα σε 20-40 λεπτά. Η ψιλοκυβίνη και η ψιλοκίνη έχουν δομή παρόμοια με τον νευροδιαβιβαστή σεροτονίνη (5-υδροξυτρυπταμίνη), μια βιολογικά ενεργή ουσία που μεταδίδει ένα ερέθισμα μέσω του συναπτικού χώρου μεταξύ των νευρώνων. Η ψιλοκυβίνη αλληλεπιδρά κυρίως με τη σεροτονινεργική νευροδιαβίβαση (υπότυποι υποδοχέων 5-HT1A, 5-HT1D, 5-HT2A και 5-HT2C). Ωστόσο, η αντικατάσταση της σεροτονίνης με ψιλοκυβίνη δεν μπορεί να εξηγήσει όλα τα αποτελέσματα. Υπάρχει αξιοσημείωτη επίδραση στους υποδοχείς νορεπινεφρίνης σε υψηλή δόση.
Η υπόθεση που δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια πρόσφατων μελετών σε ανθρώπους με ψιλοκυβίνη υπέθεσε ότι οι μεταβολές των διαφόρων βρόχων ανατροφοδότησης μεταξύ φλοιού και θαλάμου ευθύνονται για το "άνοιγμα του θαλαμικού φίλτρου για την αισθητηριακή είσοδο" ως αιτία της επαγόμενης από την ψιλοκυβίνη μετωπιαίας υπερμετωπικότητας. Τα στοιχεία που εξετάστηκαν δείχνουν ότι η ψιλοκυβίνη παρουσιάζει χαμηλή τοξικότητα και μπορεί να θεωρηθεί φυσιολογικά καλά ανεκτή. Ωστόσο, οι περισσότερες μελέτες είναι παλιές και δεν πληρούν τα σύγχρονα πρότυπα για τις μελέτες ασφάλειας. Ειδικότερα, απουσιάζουν κατάλληλα διεξαχθείσες μελέτες φαρμακολογίας ασφάλειας. Οι επιπλοκές μπορεί να οφείλονται κυρίως στις ψυχοτομιμητικές επιδράσεις της σε ευάλωτα άτομα, ιδίως υπό μη ελεγχόμενες συνθήκες.
Η ψιλοκίνη/ψιλοκυβίνη, αλκαλοειδή της οικογένειας των τρυπταμινών, έχουν χαμηλή τοξικότητα. Η ψιλοκυβίνη έχει υψηλό "θεραπευτικό δείκτη", δηλαδή απαιτούνται σχετικά μικρές δόσεις για να επιτευχθούν τα "επιθυμητά" αποτελέσματα. Οι τοξικές δόσεις είναι σχεδόν αδύνατο να χρησιμοποιηθούν σε "φυσική μορφή". Σε πειράματα σε ζώα, η LD50 (η δόση στην οποία το 50%) πέθανε ήταν 150-300 mg / kg. Ισχύει για τον άνθρωπο - αυτό είναι από 10 έως 40 kg "ωμών" μανιταριών. Σε όλα τα γνωστά περιστατικά, η κύρια αιτία θανάτου ήταν ατυχήματα που συνέβησαν σε κατάσταση δηλητηρίασης από ναρκωτικά ή εκδηλώσεις λανθάνουσας ψυχικής διαταραχής.
Οι επιδράσεις της ψιλοκυβίνης είναι παρόμοιες με εκείνες άλλων παραισθησιογόνων, όπως η μεσκαλίνη από το πεγιότ ή το LSD. Η ψυχολογική αντίδραση στη χρήση ψιλοκυβίνης περιλαμβάνει οπτικές και ακουστικές ψευδαισθήσεις και αδυναμία διάκρισης της φαντασίας από την πραγματικότητα. Μπορεί επίσης να εμφανιστούν αντιδράσεις πανικού και ψύχωση, ιδίως εάν ληφθούν μεγάλες δόσεις ψιλοκυβίνης.
ΘΕΤΙΚΑ.
- ανύψωση της διάθεσης, ευφορία.
- αυξημένα χαχανητά και γέλια.
- δημιουργική, φιλοσοφική ή βαθιά σκέψη : οι ιδέες ρέουν πιο εύκολα.
- βαρετές εργασίες ή ψυχαγωγία μπορεί να γίνουν πιο ενδιαφέρουσες ή αστείες.
- αίσθηση διορατικότητας.
- πνευματική εμπειρία που αλλάζει τη ζωή.
- έντονα συναισθήματα θαυμασμού.
- παράδοξο αίσθημα μιας κανονικότητας και βαθιάς μεταβολής του ψυχισμού.
- μπορεί να διακόψει τις ακολουθίες αθροισμάτων σε όσους πάσχουν από αθροιστικούς πονοκεφάλους [θεραπεία αθροιστικών πονοκεφάλων].
- αλλαγή προοπτικής.
NEUTRAL.
- αίσθημα πιο συναισθηματικά ευαίσθητο.
- γενική αλλαγή της συνείδησης (όπως συμβαίνει με πολλά ψυχοδραστικά).
- μεταβολή της αντίληψης του χρόνου [Wittmann 2006].
- ο χρόνος φαίνεται να περνάει πιο αργά (τα λεπτά φαίνονται να διαρκούν ώρες).
- ευαισθησία στο φως- τα φώτα φαίνονται πιο φωτεινά.
- αστέρια και μοτίβα ουράνιου τόξου γύρω από φώτα ακίδων.
- αυξημένη ανίχνευση κίνησης στην περιφερική όραση.
- οπτικές εικόνες με ανοιχτά και κλειστά μάτια (συχνές σε μεσαία ή ισχυρότερη δόση).
- υπνηλία, λήθαργος.
- διαστολή της κόρης του ματιού.
- αίσθηση ενέργειας ή βουητό στο νευρικό σύστημα/περιφερικά άκρα.
- αναμνήσεις ζωντανεύουν.
ΑΡΝΗΤΙΚΑ.
- Έντονα συναισθήματα φόβου.
- πονοκέφαλος, συνήθως καθώς εξασθενεί η επίδραση, μερικές φορές αρχίζει την επόμενη ημέρα και διαρκεί έως και 24 ώρες.
- ναυτία, αέρια, γαστρεντερική δυσφορία, ιδίως όταν τα μανιτάρια τρώγονται ωμά ή/και ξηρά.
- ήπιο έως έντονο άγχος.
- σύγχυση.
- ζάλη, ίλιγγος.
- ζάλη ή λιποθυμία (σε περιπτώσεις μειωμένης αρτηριακής πίεσης).
- μπορεί να επισπεύσουν ή να επιδεινώσουν λανθάνουσες ή υπάρχουσες ψυχικές διαταραχές.
- διαταραχή της μνήμης εργασίας (μειωμένη ικανότητα εκτέλεσης εργασιών που απαιτούν τρέχουσα μνήμη και προσοχή).
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΑΞΙΔΙΟΥ:
Συνολική διάρκεια - 4 - 7 ώρες.
Έναρξη - 15 - 60 λεπτά.
Ανέβασμα - 15 - 30 λεπτά.
Οροπέδιο - 2 - 4 ώρες.
Κατέβασμα - 1 - 3 ώρες.
Μεταγενέστερες επιδράσεις - 0 - 6 ώρες.
Hangover / Ημέρα μετά - - - -
ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΙ ΧΡΗΣΗΣ:
Δοσολογία (ενδείκνυται για αποξηραμένα μανιτάρια P. cubensis, για ωμά φρέσκα μανιτάρια πρέπει να πολλαπλασιάσετε επί ~10
- Ελαφριά 1-2 γραμμάρια (για αρχάριους)
- Μέτρια 2-4 γραμμάρια (βέλτιστη δοσολογία για τους περισσότερους ανθρώπους)
- Υψηλή 4+ γραμμάρια (συνιστάται για έμπειρους, με αυτοπεποίθηση ανθρώπους. δυνατό, έντονο ταξίδι, εκφρασμένες εμπειρίες, απώλεια του εγώ, βαθιά "ψυχεδελική εμπειρία")
"Neo-Classic".
Ρίξτε ξηρή σκόνη με βραστό νερό (η "καταστροφή" της ψιλοκυβίνης σε ζεστό νερό είναι μύθος), αφήστε το να βράσει μέχρι να κρυώσει, το διάλυμα θα αποκτήσει μια γαλαζωπή απόχρωση, αυτό είναι φυσιολογικό. Πιείτε τον προκύπτοντα "χυλό". (κάποιοι χρησιμοποιούν μόνο φιλτραρισμένο έγχυμα).
"Μέθοδος με χυμό λεμονιού".
Παρά τις κάποιες υποθέσεις σχετικά με αυτή τη διαδικασία από την άποψη της χημείας, κατά τη γνώμη μου αυτό είναι ανοησία. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται περισσότερο για να "σφίξει" και όχι για την πιο ευχάριστη γεύση. Η περιγραφόμενη ενίσχυση των αποτελεσμάτων είναι πιθανώς ένα εικονικό φάρμακο. Αλλά δεν πρόκειται να πω ότι αυτό ισχύει απερίφραστα. Μπορείτε να πάρετε 150 ml ζεστό νερό + 50-100 ml χυμό λεμονιού, να προσθέσετε αλεσμένα μανιτάρια. Στη συνέχεια, αφήστε το να βράσει για 20 λεπτά, ανακατεύοντας / ανακινώντας περιοδικά έντονα. Πάρτε το υγρό φιλτραρισμένο ή όπως είναι.
"Πόνος και πόνος".
Πρόκειται για μια από τις πιο σωστές και "φυσικές" μεθόδους, με την ιδιαίτερη "αύρα" και δράση της.
Θα χρειαστούμε:
- Μανιτάρια φρέσκα ή αποξηραμένα, η κύρια απαίτηση είναι ολόκληρα
- Δύναμη θέλησης και την ικανότητα να "καταστείλουμε τον εμετό", μια χαρτοπετσέτα ή ένα μαντήλι για να σκουπίζουμε τα δάκρυα που τρέχουν μετά την κατάποση κάθε νέας μερίδας μανιταριών
Σπάμε ή δαγκώνουμε κομμάτια μανιταριών, ξεπλένουμε με καθαρό νερό. Το μέγεθος των κομματιών πρέπει να είναι τέτοιο ώστε να μπορείτε να τα καταπιείτε με ασφάλεια. Ο βασικός κανόνας είναι να μην επιτρέπεται το μάσημα. Γιατί; Προσπαθήστε να καταλάβετε μετά από αρκετές φορές χρήσης
Συνδυασμός με άλλα φάρμακα: Τα μανιτάρια είναι αυτάρκη. Ο συνδυασμός τους με άλλες ουσίες αποτελεί ένδειξη "κακής γεύσης". Η μόνη αποδεκτή εξαίρεση θα μπορούσε να είναι η μαριχουάνα. αρκετά καλά "εξομαλύνει" την είσοδο στο ταξίδι σε μικρές δόσεις. Το κάπνισμα στην "ύφεση" είναι επίσης επιτρεπτό. Καλό για τους μοναχικούς που βουτάνε "βαθύτερα". Για ένα μέτριο ταξίδι με έναν/μία αγαπημένο/η δεν είναι πολύ κατάλληλο. Μετά το κάπνισμα μαριχουάνας "στην κορύφωση", η δράση των μανιταριών αντίθετα γίνεται ευκολότερη / επιστρέφει στην πραγματικότητα. Είναι πολύ εξατομικευμένο. Ακόμη και με τη μαριχουάνα, πρέπει να είστε προσεκτικοί αν δεν έχετε ιδιαίτερη εμπειρία με ψυχεδελικά.
Ρίξτε ξηρή σκόνη με βραστό νερό (η "καταστροφή" της ψιλοκυβίνης σε ζεστό νερό είναι μύθος), αφήστε το να βράσει μέχρι να κρυώσει, το διάλυμα θα αποκτήσει μια γαλαζωπή απόχρωση, αυτό είναι φυσιολογικό. Πιείτε τον προκύπτοντα "χυλό". (κάποιοι χρησιμοποιούν μόνο φιλτραρισμένο έγχυμα).
"Μέθοδος με χυμό λεμονιού".
Παρά τις κάποιες υποθέσεις σχετικά με αυτή τη διαδικασία από την άποψη της χημείας, κατά τη γνώμη μου αυτό είναι ανοησία. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται περισσότερο για να "σφίξει" και όχι για την πιο ευχάριστη γεύση. Η περιγραφόμενη ενίσχυση των αποτελεσμάτων είναι πιθανώς ένα εικονικό φάρμακο. Αλλά δεν πρόκειται να πω ότι αυτό ισχύει απερίφραστα. Μπορείτε να πάρετε 150 ml ζεστό νερό + 50-100 ml χυμό λεμονιού, να προσθέσετε αλεσμένα μανιτάρια. Στη συνέχεια, αφήστε το να βράσει για 20 λεπτά, ανακατεύοντας / ανακινώντας περιοδικά έντονα. Πάρτε το υγρό φιλτραρισμένο ή όπως είναι.
"Πόνος και πόνος".
Πρόκειται για μια από τις πιο σωστές και "φυσικές" μεθόδους, με την ιδιαίτερη "αύρα" και δράση της.
Θα χρειαστούμε:
- Μανιτάρια φρέσκα ή αποξηραμένα, η κύρια απαίτηση είναι ολόκληρα
- Δύναμη θέλησης και την ικανότητα να "καταστείλουμε τον εμετό", μια χαρτοπετσέτα ή ένα μαντήλι για να σκουπίζουμε τα δάκρυα που τρέχουν μετά την κατάποση κάθε νέας μερίδας μανιταριών
Σπάμε ή δαγκώνουμε κομμάτια μανιταριών, ξεπλένουμε με καθαρό νερό. Το μέγεθος των κομματιών πρέπει να είναι τέτοιο ώστε να μπορείτε να τα καταπιείτε με ασφάλεια. Ο βασικός κανόνας είναι να μην επιτρέπεται το μάσημα. Γιατί; Προσπαθήστε να καταλάβετε μετά από αρκετές φορές χρήσης
Συνδυασμός με άλλα φάρμακα: Τα μανιτάρια είναι αυτάρκη. Ο συνδυασμός τους με άλλες ουσίες αποτελεί ένδειξη "κακής γεύσης". Η μόνη αποδεκτή εξαίρεση θα μπορούσε να είναι η μαριχουάνα. αρκετά καλά "εξομαλύνει" την είσοδο στο ταξίδι σε μικρές δόσεις. Το κάπνισμα στην "ύφεση" είναι επίσης επιτρεπτό. Καλό για τους μοναχικούς που βουτάνε "βαθύτερα". Για ένα μέτριο ταξίδι με έναν/μία αγαπημένο/η δεν είναι πολύ κατάλληλο. Μετά το κάπνισμα μαριχουάνας "στην κορύφωση", η δράση των μανιταριών αντίθετα γίνεται ευκολότερη / επιστρέφει στην πραγματικότητα. Είναι πολύ εξατομικευμένο. Ακόμη και με τη μαριχουάνα, πρέπει να είστε προσεκτικοί αν δεν έχετε ιδιαίτερη εμπειρία με ψυχεδελικά.
Ο συνδυασμός μαριχουάνας με μανιτάρια ψιλοκυβίνης μπορεί να αυξήσει τους κινδύνους μιας τέτοιας αντιληπτικής διαταραχής όπως η HPPD.
Ο συνδυασμός των οποίων πρέπει να αποφεύγεται:
- Αντικαταθλιπτικά (SSRIs, TCAs, ιδιαίτερα MIAOIs, ανεξάρτητα από την αντιστρεψιμότητα-επιλεκτικότητα!).
- Ψυχοδιεγερτικά/επινεφριδικά. (πιθανή εξαίρεση για την οποία υπάρχουν ακόμη ερωτηματικά: MDMA και μεφεδρόνη).
- Αλκοόλ (σε υψηλές δόσεις).
Πιθανός συνδυασμός:
- MDMA.
- Άλλα ψυχεδελικά (εξαίρεση: 25-Nbome).
- Αποσυνδετικά.
- Οπιούχα.
Η ανοχή είναι εξαιρετικά υψηλή, οπότε το συνιστώμενο διάλειμμα είναι τουλάχιστον 2-4 εβδομάδες για να επιτευχθούν τα ίδια αποτελέσματα.
Γενικές συστάσεις :
- Μην κάνετε χρήση ψυχεδελικών με άγνωστα άτομα, σε μεγάλη παρέα, καθώς και με άτομα με τα οποία είστε δυσάρεστα σε επαφή,
- Δεν πρέπει να έχετε προγραμματίσει καμία δραστηριότητα την ημέρα της χρήσης,
- Να επιλέγετε το περιβάλλον και τον χρόνο σας. Η ιδανική επιλογή είναι στη φύση, μακριά από ανθρώπους που μπορεί να σας ενοχλούν. Μην ξεχάσετε να προετοιμάσετε εκ των προτέρων τα καυσόξυλα και το κάμπινγκ. Το να τρέχετε τη νύχτα στο δάσος "μαζεύοντας καυσόξυλα" κάτω από μια καλή δόση μανιταριών δεν είναι η καλύτερη ιδέα. Η ώρα της ημέρας εξαρτάται από τις προτιμήσεις σας. "Ταξίδι" κατά τη διάρκεια της ημέρας - είναι πιο πολύχρωμο και "οπτικό". Βαθύτερη, μυστικιστική και θρησκευτική εμπειρία επικρατεί τη νύχτα. Σκεφτείτε εκ των προτέρων τι μπορεί να χρειαστείτε. Φτιάξτε μια "λίστα αναπαραγωγής". Προετοιμάστε πράγματα που μπορεί να σας ενδιαφέρουν (σημειωματάριο, μαγνητόφωνο, πλήρες σετ σχεδίων.),
- Αποσυνδέστε τα τηλέφωνα/κοινωνικά δίκτυα. Κανείς δεν πρέπει να σας ενοχλεί!
ΣΥΣΤΆΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΛΗΤΗΡΊΑΣΗ ΜΕ ΜΑΝΙΤΆΡΙΑ ΨΥΛΟΚΥΒΊΝΗΣ
Η δηλητηρίαση με παραισθησιογόνα μανιτάρια δεν έχει καταστροφική επίδραση στον βιολογικό οργανισμό.
Κίνδυνοι .
Η δηλητηρίαση με παραισθησιογόνα μανιτάρια δεν έχει καταστροφική επίδραση στον βιολογικό οργανισμό.
Κίνδυνοι .
- Κακό "ταξίδι" (παράνοια, παραλήρημα, άγχος).
- Ενεργοποίηση κρυφών ψυχικών καταστάσεων.
- Σωματικός τραυματισμός του σώματος σε κατάσταση αλλαγμένης συνείδησης.
Συμπτώματα .
- Κρίση πανικού.
- παράνοια.
- ψύχωση.
- επαναλαμβανόμενος εμετός.
- Διαταραγμένος συντονισμός.
- μυϊκή αδυναμία.
- έντονες ψευδαισθήσεις.
- αίσθημα απώλειας αυτοελέγχου.
ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ .
- Μην αφήνετε τον χρήστη χωρίς επίβλεψη.
- Έλεγχος της συναισθηματικής κατάστασης.
- Παρέχετε οριζόντια θέση και ροή αέρα.
- Προσπαθήστε να αλλάξετε τις αγχωτικές σκέψεις του χρήστη χρησιμοποιώντας το διάλογο.
- Εάν δεν έχουν περάσει περισσότερες από 1,5 ώρες μετά την κατανάλωση, τότε μπορείτε να προκαλέσετε εμετό και να καθαρίσετε το στομάχι.
- Сε επαφή με έναν ειδικό της τοπικής υπηρεσίας έκτακτης ανάγκης.
- Κάθε κακό ταξίδι τείνει να τελειώσει. Δεν υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι να ανησυχείτε για τη σωματική σας υγεία.
Φαρμακευτική αγωγή: Ηρεμιστικά / ηρεμιστικά .
- "Xanax XR", "Xanor", "Alprox", "Niravam", "Fontin".
- Διαζεπάμη 5 - 10 mg - "Diazemuls", "Diapam", "Ripid", "Relium", "Stesolid", "Apaurin"
Προσπαθήστε να εστιάσετε σε θετικές σκέψεις, να αλλάξετε την κατάσταση, να κάνετε επαναφορά και να διατηρήσετε μια συζήτηση με την sitter. Είναι απλώς ένα ψυχεδελικό ταξίδι που περιπλέκετε με μια χαοτική ροή σκέψεων με λανθασμένα συμπεράσματα για την κατάστασή σας.
Last edited by a moderator: