Φαρμακολογία των πυροβαλλερονών. Γιατί η πρόκλησή της προκαλεί ψύχωση;

[RWG13]

Γεια σας, ενδιαφέρομαι εξαιρετικά για το θέμα των πυροβαλλερονών από επιστημονική άποψη. Γιατί οι χρήστες αλάτων μπάνιου διαφέρουν τόσο πολύ από τους άλλους χρήστες διεγερτικών ουσιών; Για παράδειγμα, η μεθαμφεταμίνη είναι αρκετά κατάλληλη ως διεγερτικό μάχης, αθλητικού ντόπινγκ (δοκιμάστηκε στον εαυτό μου), και είναι αρκετά πιθανό να συμμετέχει κανείς σε παραγωγική πνευματική δραστηριότητα ενώ τη χρησιμοποιεί. Αλλά δεν έχω συναντήσει ή ακούσει ποτέ χρήστες a-pvp που θα έκαναν οτιδήποτε άλλο εκτός από την καταναγκαστική επαναχορήγηση και την αναζήτηση εντόμων κάτω από το δέρμα τους. Φυσικά, αυτό ισχύει και για τους εθισμένους στη μεθαμφεταμίνη, αλλά ειδικά για τους εθισμένους και όχι μόνο για τους περιστασιακούς ή λογικούς χρήστες. Μελέτησα τη φαρμακολογική δράση αυτών των ουσιών και διαπίστωσα ότι είναι ιδιαίτερα επιλεκτικές ακριβώς όπως τα NDRIs, θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι η ψύχωση προκαλείται από την υπερβολική διέγερση της ντοπαμίνης, χωρίς την μαλακτική επίδραση της σεροτονίνης (όπως συμβαίνει με την ίδια μεθαμφεταμίνη ή κοκαΐνη, για παράδειγμα). Αλλά υπάρχει, για παράδειγμα, η ίδια μεθυλφαινιδάτη, με πανομοιότυπη αρχή δράσης, αλλά και οι χρήστες Ritalin δεν έχουν παρόμοια συμπτώματα. Ποιο θα μπορούσε να είναι το πρόβλημα κατά τη γνώμη σας;