Για όσους ενδιαφέρονται για τα ανάλογα της τρυπταμίνης μπορεί να είναι εξοικειωμένοι με τη σύνθεση της DMT με Ν,Ν-διμεθυλίωση της τρυπταμίνης με φορμαλδεΰδη και NaBH3CN.
Αυτή η μέθοδος είναι η καλύτερη για παράνομο εργαστηριακό περιβάλλον λόγω της εύκολης πρόσβασης στα αντιδραστήρια. Το μόνο μειονέκτημα είναι ο σχηματισμός τρικυκλικών προσμίξεων όταν η θερμοκρασία της αντίδρασης γίνεται πολύ υψηλή.
Για να αποφευχθεί αυτό, η θερμοκρασία της αντίδρασης διατηρείται σε χαμηλά επίπεδα με λουτρό πάγου ή λουτρό ξηρού πάγου-μεθανόλης. Αυτό μειώνει το σχηματισμό προσμίξεων, αλλά δυσχεραίνει τη διαδικασία σύνθεσης μεγάλης κλίμακας, καθώς επιβραδύνει ολόκληρη την αντίδραση και μειώνει την απόδοση (περίπου 30~40% σε αντίδραση πολλών εκατοντάδων γραμμαρίων. όχι ΤΟΣΟ άσχημα, για να είμαι ειλικρινής).
Εάν έχετε πρόσβαση σε βιομηχανικά χημικά και εργαστηριακά γυαλικά και θέλετε να συνθέσετε DMT με υψηλή καθαρότητα, η διαδικασία που χρησιμοποιεί τη σύνθεση ινδόλης Fischer μπορεί να είναι πιο ιδανική.
Αυτές οι διαδικασίες είναι από δημοσιευμένες εργασίες και το έχω κάνει αρκετές φορές με διαφορετικά μεγέθη παρτίδων υπό εργαστηριακό περιβάλλον. Οι περισσότερες από αυτές είναι αρκετά επεκτάσιμες, αλλά απαιτούν εργαστηριακό εξοπλισμό και απόσταξη υπό κενό.
Μέρος 1 : Σύνθεση της χλωροβουτανάλης
Μπορείτε να αγοράσετε χλωροβουτανάλη από προμηθευτές χημικών αλλά μπορεί να είναι δύσκολο να την βρείτε.
1, 3 L 3 λαιμός RBF γεμίζεται με 450 ml DCM, 100 g χλωροϋδρίνης βουτανίου (4-χλωροβουταν-1-όλη), 360mg ελεύθερης ρίζας TEMPO. Ψύξτε το μείγμα με λουτρό πάγου-αλατιού.
2, Ετοιμάστε 900ml υποχλωριώδους λευκαντικού νατρίου(7,5% - δοκιμάστε τη συγκέντρωση του λευκαντικού χρησιμοποιώντας υπεροξείδιο του υδρογόνου και χρησιμοποιήστε το μοριακό ισοδύναμό του) και χρησιμοποιήστε διάλυμα NaHCO3 για να ρυθμίσετε το pH σε 6,0~8,5.
3, Το διάλυμα χλωρίνης προστίθεται στη φιάλη κατά τη διάρκεια 10-15 λεπτών. Οι δύο φάσεις θα διαχωριστούν και η ανάδευση πρέπει να διατηρείται έντονη. Διατηρήστε τη θερμοκρασία κάτω από τους 25'C και αφήστε το μείγμα να αντιδράσει για 2 ώρες.
4, Το οργανικό στρώμα διαχωρίζεται και το υδατικό στρώμα εκχυλίζεται με 3*150 ml DCM. Το συνδυασμένο οργανικό στρώμα ξηραίνεται κάτω από MgSO4.
5, Το DCM διαχωρίζεται με απόσταξη και η αλδεΰδη του προϊόντος αποστάζεται υπό μειωμένη πίεση (bp 55-56'C υπό 16mmHg). Απόδοση περίπου 70%
Μέρος 2 : Σύνθεση της 4-(N,N-διμεθυλαμινο)βουτανάλης διαιθυλακετάλης
Συνήθως η σύνθεση ινδόλης Fischer γίνεται με προσθήκη κανονικής αλδεΰδης σε φαινυλϋδραζίνες. Επειδή όμως η πλευρική αλυσίδα της διμεθυλαμίνης μειώνει τη συνολική απόδοση, η διαδικασία χρειάζεται κατάλληλη τροποποιημένη ομάδα προσθήκης.
1, 100 g χλωροβουτανάλης αναμιγνύονται με 250 ml DCM και 138 ml αιθανόλης. το μείγμα αναδεύεται για 15 λεπτά σε 500 ml RBF.
2, Συμπυκνωμένο θειικό οξύ προστίθεται σταγόνα-σταγόνα σε διάστημα 0,5 hr στους 25~30'C. Το θειικό οξύ δρα ως καταλύτης, οπότε ο ακριβής όγκος δεν μετράται.
3, Το διάλυμα αναδεύεται για 3 ώρες και διηθείται. Το διήθημα πλένεται με 300 ml υδατικού διαλύματος NaHCO3 5% και 500 ml διαλύματος NaCl 10%.
4, Το οργανικό στρώμα ξηραίνεται με θειικό νάτριο και αποστάζεται κλασματικά. (bp 90'C υπό 15mmHg)
5, 100g του παραπάνω προϊόντος διαλύονται σε 200ml υδατικού διαλύματος διμεθυλαμίνης και αναδεύονται για 15 λεπτά. Και θερμαίνεται στους 50'C για άλλες 3 ώρες ανάδευσης.
6, Αφού το μείγμα αντίδρασης ψυχθεί σε rt, το προϊόν εκχυλίζεται με 2*250ml DCM. Και το συνδυασμένο οργανικό στρώμα πλένεται με 2*100 ml διαλύματος NaHCO3 και 2*100 ml διαλύματος άλμης.
7, Ο διαλύτης απομακρύνεται με απόσταξη και το υπόλειμμα αποστάζεται κλασματικά. (bp 85'C υπό 15mmHg). Απόδοση περίπου 75%
Μέρος 3 : Σύνθεση υδροχλωρικής φαινυλ-υδραζίνης
Η φαινυλοϋδραζίνη και το υδροχλωρικό άλας της μπορούν εύκολα να αγοραστούν από προμηθευτές χημικών προϊόντων. Σε περίπτωση που δεν μπορείτε να το προμηθευτείτε...
1, 10 g φρεσκοαποσταγμένης ανιλίνης προστίθενται σε διάλυμα 30 g conc υδροχλωρικού οξέος σε 30 ml νερού. Προστίθεται διάλυμα 8g νιτρώδους νατρίου σε 30ml νερού υπό ανάδευση για 15 λεπτά. Η θερμοκρασία διατηρείται γύρω στους 0'C. Το διάλυμα αναδεύεται περαιτέρω για άλλα 15 λεπτά.
2, Μείγμα 60 g χλωριούχου στανίου σε κρύο 25g conc υδροχλωρικό οξύ προστίθεται αργά με ρυθμό που η θερμοκρασία δεν υπερβαίνει τους 3'C.
3, Μετά την προσθήκη, το μείγμα της αντίδρασης αναδεύεται περαιτέρω για 4 ώρες υπό χαμηλή θερμοκρασία.
4, Το στερεό ίζημα διηθείται και πλένεται με διάλυμα άλμης.
5, Η προκύπτουσα φαινυλ-υδραζίνη HCl μπορεί να καθαριστεί περαιτέρω με την ελευθέρωσή της με περίσσεια ανθρακικού νατρίου, ακολουθούμενη από διήθηση και απόσταξη και σχηματισμό εκ νέου άλατος με διάλυμα HCl. Απόδοση περίπου 90%
Δυστυχώς, η κλιμάκωση αυτής της διαδικασίας οδηγεί σε χαμηλότερες αποδόσεις και περισσότερες προσμίξεις λόγω των προβλημάτων ελέγχου της θερμοκρασίας και της υδρόλυσης του χλωριούχου άµµου.
Μέρος 4 : Σύνθεση της N,N-DMT
1, 120 g διαλύματος HCl φαινυλοϋδραζίνης σε 1,45 L νερού φορτώνονται σε RBF 4 λαιμών 5L. Ανακατεύοντας, τοποθετείται συμπυκνωτής παλινδρόμησης και θερμόμετρο. Η φιάλη ξεπλένεται με άζωτο και αναδεύεται στους 30~35'C.
2, Στο εναιώρημα προστίθενται προσεκτικά 47,7 ml conc. θειικού οξέος υπό ατμόσφαιρα N2 επί 10 λεπτά διατηρώντας τη θερμοκρασία κάτω από τους 40'C.
3, Το διάλυμα (μπορεί να είναι καφέ ή κόκκινο) θερμαίνεται στους 35~40'C και αναδεύεται για επιπλέον 10 λεπτά.
4, Ενώ η αντίδραση εξελίσσεται, ένα διάλυμα 165,0g 4-(N,N-διμεθυλαμινο)βουτανάλης διαιθυλακετάλης σε 580ml ακετονιτριλίου.
5, Μετά από 10 λεπτά, το διάλυμα 4 προστίθεται σταγόνα-σταγόνα επί 60 λεπτά, ενώ η θερμοκρασία διατηρείται στους 35~40'C. Μετά την προσθήκη, το χωνί προσθήκης ξεπλένεται με ακετονιτρίλιο (περίπου 140ml) και προστίθεται σταγόνα-σταγόνα στον αντιδραστήρα.
6, Το περιεχόμενο αναδεύεται για επιπλέον 4 ώρες ενώ η θερμοκρασία διατηρείται στους 40'C.
7, Το μείγμα ψύχεται σε rt και πλένεται με 2*2L 2-μεθυλ-THC (προαιρετικά)
8, Στο όξινο υδατικό στρώμα (ολόκληρο το όξινο μίγμα της αντίδρασης εάν δεν έχει πλυθεί), προστίθενται σταγόνα-σταγόνα 650 ml διαλύματος NaOH διατηρώντας τη θερμοκρασία στους 20~25'C, φέρνοντας το pH σε 11-12 με γαλακτώδες αιώρημα.
9, το εναιώρημα εκχυλίζεται με 3*1,45 L 2-Me-THF, το οποίο μπορεί να αντικατασταθεί από οξικό ισοπροπυλεστέρα ή DCM.
10, τα οργανικά στρώματα ar συνδυάζονται και ο διαλύτης απογυμνώνεται με απόσταξη. Το εναπομένον ελαιώδες υπόλειμμα επαναδιαλύεται σε διαλύτη και ανασυγκεντρίζεται (για την απομάκρυνση του αζεοτροπίου νερού).
11, Το προκύπτον υπόλειμμα ξηραίνεται υπό κενό (κατά προτίμηση σε περιστροφικό εξατμιστή) για να παραχθεί η ελεύθερη βάση N,N-DMT. Απόδοση περίπου 65%, καθαρότητα περίπου 95% με HPLC.
Η DMT με αυτή την υψηλή καθαρότητα δεν έχει στην πραγματικότητα πλεονεκτήματα έναντι της DMT που εξάγεται από τη ρίζα για ταξίδια. Αλλά είναι μια από τις λίγες κλιμακούμενες διαδικασίες για συνθετική DMT και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για διάφορα ανάλογα τρυπταμίνης.
Κάποιος θα μπορούσε να ρωτήσει αν είναι δυνατό για υποκατεστημένα ανάλογα τρυπταμίνης 5-MeO και 4-OH. Οι μεθοξυενώσεις μπορούν να συντεθούν με 4-μεθοξυ-φαινυλ-υδραζίνη, αλλά είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποκτηθεί και ίσως χρειαστεί να το συνθέσετε μόνοι σας με 4-ανισιδίνη. Η 4-ΜΕΟ-φαινυλ-υδραζίνη είναι αρκετά ανθυγιεινή στην ελεύθερη μορφή της και το άλας της πρέπει να διατηρείται σε χαμηλή θερμοκρασία.
Δυστυχώς αυτό δεν μπορεί να γίνει για τις υποκατεστημένες με ΟΗ ενώσεις, καθώς το ακετάλιο αντιδρά εύκολα με τις υδροξυομάδες της υποκατεστημένης φαινυλϋδραζίνης.
Αυτή η μέθοδος είναι η καλύτερη για παράνομο εργαστηριακό περιβάλλον λόγω της εύκολης πρόσβασης στα αντιδραστήρια. Το μόνο μειονέκτημα είναι ο σχηματισμός τρικυκλικών προσμίξεων όταν η θερμοκρασία της αντίδρασης γίνεται πολύ υψηλή.
Για να αποφευχθεί αυτό, η θερμοκρασία της αντίδρασης διατηρείται σε χαμηλά επίπεδα με λουτρό πάγου ή λουτρό ξηρού πάγου-μεθανόλης. Αυτό μειώνει το σχηματισμό προσμίξεων, αλλά δυσχεραίνει τη διαδικασία σύνθεσης μεγάλης κλίμακας, καθώς επιβραδύνει ολόκληρη την αντίδραση και μειώνει την απόδοση (περίπου 30~40% σε αντίδραση πολλών εκατοντάδων γραμμαρίων. όχι ΤΟΣΟ άσχημα, για να είμαι ειλικρινής).
Εάν έχετε πρόσβαση σε βιομηχανικά χημικά και εργαστηριακά γυαλικά και θέλετε να συνθέσετε DMT με υψηλή καθαρότητα, η διαδικασία που χρησιμοποιεί τη σύνθεση ινδόλης Fischer μπορεί να είναι πιο ιδανική.
Αυτές οι διαδικασίες είναι από δημοσιευμένες εργασίες και το έχω κάνει αρκετές φορές με διαφορετικά μεγέθη παρτίδων υπό εργαστηριακό περιβάλλον. Οι περισσότερες από αυτές είναι αρκετά επεκτάσιμες, αλλά απαιτούν εργαστηριακό εξοπλισμό και απόσταξη υπό κενό.
Μέρος 1 : Σύνθεση της χλωροβουτανάλης
Μπορείτε να αγοράσετε χλωροβουτανάλη από προμηθευτές χημικών αλλά μπορεί να είναι δύσκολο να την βρείτε.
1, 3 L 3 λαιμός RBF γεμίζεται με 450 ml DCM, 100 g χλωροϋδρίνης βουτανίου (4-χλωροβουταν-1-όλη), 360mg ελεύθερης ρίζας TEMPO. Ψύξτε το μείγμα με λουτρό πάγου-αλατιού.
2, Ετοιμάστε 900ml υποχλωριώδους λευκαντικού νατρίου(7,5% - δοκιμάστε τη συγκέντρωση του λευκαντικού χρησιμοποιώντας υπεροξείδιο του υδρογόνου και χρησιμοποιήστε το μοριακό ισοδύναμό του) και χρησιμοποιήστε διάλυμα NaHCO3 για να ρυθμίσετε το pH σε 6,0~8,5.
3, Το διάλυμα χλωρίνης προστίθεται στη φιάλη κατά τη διάρκεια 10-15 λεπτών. Οι δύο φάσεις θα διαχωριστούν και η ανάδευση πρέπει να διατηρείται έντονη. Διατηρήστε τη θερμοκρασία κάτω από τους 25'C και αφήστε το μείγμα να αντιδράσει για 2 ώρες.
4, Το οργανικό στρώμα διαχωρίζεται και το υδατικό στρώμα εκχυλίζεται με 3*150 ml DCM. Το συνδυασμένο οργανικό στρώμα ξηραίνεται κάτω από MgSO4.
5, Το DCM διαχωρίζεται με απόσταξη και η αλδεΰδη του προϊόντος αποστάζεται υπό μειωμένη πίεση (bp 55-56'C υπό 16mmHg). Απόδοση περίπου 70%
Μέρος 2 : Σύνθεση της 4-(N,N-διμεθυλαμινο)βουτανάλης διαιθυλακετάλης
Συνήθως η σύνθεση ινδόλης Fischer γίνεται με προσθήκη κανονικής αλδεΰδης σε φαινυλϋδραζίνες. Επειδή όμως η πλευρική αλυσίδα της διμεθυλαμίνης μειώνει τη συνολική απόδοση, η διαδικασία χρειάζεται κατάλληλη τροποποιημένη ομάδα προσθήκης.
1, 100 g χλωροβουτανάλης αναμιγνύονται με 250 ml DCM και 138 ml αιθανόλης. το μείγμα αναδεύεται για 15 λεπτά σε 500 ml RBF.
2, Συμπυκνωμένο θειικό οξύ προστίθεται σταγόνα-σταγόνα σε διάστημα 0,5 hr στους 25~30'C. Το θειικό οξύ δρα ως καταλύτης, οπότε ο ακριβής όγκος δεν μετράται.
3, Το διάλυμα αναδεύεται για 3 ώρες και διηθείται. Το διήθημα πλένεται με 300 ml υδατικού διαλύματος NaHCO3 5% και 500 ml διαλύματος NaCl 10%.
4, Το οργανικό στρώμα ξηραίνεται με θειικό νάτριο και αποστάζεται κλασματικά. (bp 90'C υπό 15mmHg)
5, 100g του παραπάνω προϊόντος διαλύονται σε 200ml υδατικού διαλύματος διμεθυλαμίνης και αναδεύονται για 15 λεπτά. Και θερμαίνεται στους 50'C για άλλες 3 ώρες ανάδευσης.
6, Αφού το μείγμα αντίδρασης ψυχθεί σε rt, το προϊόν εκχυλίζεται με 2*250ml DCM. Και το συνδυασμένο οργανικό στρώμα πλένεται με 2*100 ml διαλύματος NaHCO3 και 2*100 ml διαλύματος άλμης.
7, Ο διαλύτης απομακρύνεται με απόσταξη και το υπόλειμμα αποστάζεται κλασματικά. (bp 85'C υπό 15mmHg). Απόδοση περίπου 75%
Μέρος 3 : Σύνθεση υδροχλωρικής φαινυλ-υδραζίνης
Η φαινυλοϋδραζίνη και το υδροχλωρικό άλας της μπορούν εύκολα να αγοραστούν από προμηθευτές χημικών προϊόντων. Σε περίπτωση που δεν μπορείτε να το προμηθευτείτε...
1, 10 g φρεσκοαποσταγμένης ανιλίνης προστίθενται σε διάλυμα 30 g conc υδροχλωρικού οξέος σε 30 ml νερού. Προστίθεται διάλυμα 8g νιτρώδους νατρίου σε 30ml νερού υπό ανάδευση για 15 λεπτά. Η θερμοκρασία διατηρείται γύρω στους 0'C. Το διάλυμα αναδεύεται περαιτέρω για άλλα 15 λεπτά.
2, Μείγμα 60 g χλωριούχου στανίου σε κρύο 25g conc υδροχλωρικό οξύ προστίθεται αργά με ρυθμό που η θερμοκρασία δεν υπερβαίνει τους 3'C.
3, Μετά την προσθήκη, το μείγμα της αντίδρασης αναδεύεται περαιτέρω για 4 ώρες υπό χαμηλή θερμοκρασία.
4, Το στερεό ίζημα διηθείται και πλένεται με διάλυμα άλμης.
5, Η προκύπτουσα φαινυλ-υδραζίνη HCl μπορεί να καθαριστεί περαιτέρω με την ελευθέρωσή της με περίσσεια ανθρακικού νατρίου, ακολουθούμενη από διήθηση και απόσταξη και σχηματισμό εκ νέου άλατος με διάλυμα HCl. Απόδοση περίπου 90%
Δυστυχώς, η κλιμάκωση αυτής της διαδικασίας οδηγεί σε χαμηλότερες αποδόσεις και περισσότερες προσμίξεις λόγω των προβλημάτων ελέγχου της θερμοκρασίας και της υδρόλυσης του χλωριούχου άµµου.
Μέρος 4 : Σύνθεση της N,N-DMT
1, 120 g διαλύματος HCl φαινυλοϋδραζίνης σε 1,45 L νερού φορτώνονται σε RBF 4 λαιμών 5L. Ανακατεύοντας, τοποθετείται συμπυκνωτής παλινδρόμησης και θερμόμετρο. Η φιάλη ξεπλένεται με άζωτο και αναδεύεται στους 30~35'C.
2, Στο εναιώρημα προστίθενται προσεκτικά 47,7 ml conc. θειικού οξέος υπό ατμόσφαιρα N2 επί 10 λεπτά διατηρώντας τη θερμοκρασία κάτω από τους 40'C.
3, Το διάλυμα (μπορεί να είναι καφέ ή κόκκινο) θερμαίνεται στους 35~40'C και αναδεύεται για επιπλέον 10 λεπτά.
4, Ενώ η αντίδραση εξελίσσεται, ένα διάλυμα 165,0g 4-(N,N-διμεθυλαμινο)βουτανάλης διαιθυλακετάλης σε 580ml ακετονιτριλίου.
5, Μετά από 10 λεπτά, το διάλυμα 4 προστίθεται σταγόνα-σταγόνα επί 60 λεπτά, ενώ η θερμοκρασία διατηρείται στους 35~40'C. Μετά την προσθήκη, το χωνί προσθήκης ξεπλένεται με ακετονιτρίλιο (περίπου 140ml) και προστίθεται σταγόνα-σταγόνα στον αντιδραστήρα.
6, Το περιεχόμενο αναδεύεται για επιπλέον 4 ώρες ενώ η θερμοκρασία διατηρείται στους 40'C.
7, Το μείγμα ψύχεται σε rt και πλένεται με 2*2L 2-μεθυλ-THC (προαιρετικά)
8, Στο όξινο υδατικό στρώμα (ολόκληρο το όξινο μίγμα της αντίδρασης εάν δεν έχει πλυθεί), προστίθενται σταγόνα-σταγόνα 650 ml διαλύματος NaOH διατηρώντας τη θερμοκρασία στους 20~25'C, φέρνοντας το pH σε 11-12 με γαλακτώδες αιώρημα.
9, το εναιώρημα εκχυλίζεται με 3*1,45 L 2-Me-THF, το οποίο μπορεί να αντικατασταθεί από οξικό ισοπροπυλεστέρα ή DCM.
10, τα οργανικά στρώματα ar συνδυάζονται και ο διαλύτης απογυμνώνεται με απόσταξη. Το εναπομένον ελαιώδες υπόλειμμα επαναδιαλύεται σε διαλύτη και ανασυγκεντρίζεται (για την απομάκρυνση του αζεοτροπίου νερού).
11, Το προκύπτον υπόλειμμα ξηραίνεται υπό κενό (κατά προτίμηση σε περιστροφικό εξατμιστή) για να παραχθεί η ελεύθερη βάση N,N-DMT. Απόδοση περίπου 65%, καθαρότητα περίπου 95% με HPLC.
Η DMT με αυτή την υψηλή καθαρότητα δεν έχει στην πραγματικότητα πλεονεκτήματα έναντι της DMT που εξάγεται από τη ρίζα για ταξίδια. Αλλά είναι μια από τις λίγες κλιμακούμενες διαδικασίες για συνθετική DMT και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για διάφορα ανάλογα τρυπταμίνης.
Κάποιος θα μπορούσε να ρωτήσει αν είναι δυνατό για υποκατεστημένα ανάλογα τρυπταμίνης 5-MeO και 4-OH. Οι μεθοξυενώσεις μπορούν να συντεθούν με 4-μεθοξυ-φαινυλ-υδραζίνη, αλλά είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποκτηθεί και ίσως χρειαστεί να το συνθέσετε μόνοι σας με 4-ανισιδίνη. Η 4-ΜΕΟ-φαινυλ-υδραζίνη είναι αρκετά ανθυγιεινή στην ελεύθερη μορφή της και το άλας της πρέπει να διατηρείται σε χαμηλή θερμοκρασία.
Δυστυχώς αυτό δεν μπορεί να γίνει για τις υποκατεστημένες με ΟΗ ενώσεις, καθώς το ακετάλιο αντιδρά εύκολα με τις υδροξυομάδες της υποκατεστημένης φαινυλϋδραζίνης.
