χρησιμοποιώντας προπυλομερκαπτίδιο του νατρίου5
Διάλυμα 3,00 γραμμαρίων (10 mmol) κωδεΐνης σε 60 ml ξηρού διμεθυλοφορμαμιδίου απαερώθηκε υπό άζωτο με επανειλημμένη ανάδευση υπό κενό και στη συνέχεια με εισαγωγή αζώτου. Μετά την προσθήκη 3,00 γραμμαρίων (26,7 mmol) τέρτο-βουτοξειδίου του καλίου, επαναλήφθηκε η διαδικασία απαέρωσης και εισήχθησαν με σύριγγα 3,0 ml (32,7 mmol) n-προπανοθειόλης. Το μείγμα αναδεύτηκε στους 125°C υπό άζωτο για 45 λεπτά (παρόμοια αποτελέσματα στους 110°C για 3 ώρες), ψύχθηκε και αποσβέστηκε με 3,0 ml οξικού οξέος. Ο διαλύτης απομακρύνθηκε υπό υψηλό κενό και το υπόλειμμα διαλύθηκε σε 30 ml υδροχλωρικού οξέος 1Ν. Το όξινο διάλυμα πλύθηκε με αρκετές δόσεις αιθέρα, κατεργάστηκε με 5 ml 20% δισουλφικού νατρίου και αλκαλοποιήθηκε σε pH 9 με υδροξείδιο του αμμωνίου. Το κατακρημνισμένο στερεό συλλέχθηκε, πλύθηκε με νερό και ξηράνθηκε στο κενό (100°C) για να απομείνουν 2,30g (80%) μορφίνης ως καστανόχρωμοι κρύσταλλοι.
μπορεί κάποιος να μου πει ποιοι είναι οι κίνδυνοι που συνδέονται με αυτή τη μέθοδο; όπως η χρήση προπανοθειόλης. (και δεν υποτίθεται ότι είναι 1-προπανοθειόλη;)