Inleiding:
Fenylefrine lijkt structureel veel op pseudo-efedrine en wordt ook gebruikt als neusdecongestivum.
Farmaceutische bedrijven gebruiken liever fenylefrine dan pseudo-efedrine om de directe omzetting in methamfetamine te voorkomen.
Pseudo-efedrine kan ook indirect direct worden omgezet via P2P/BMK/Phenylaceton.
Omdat Fenylefrine niet kan worden gebruikt om meth te maken, heeft het tot nu toe weinig aandacht gekregen.
Theoretisch kan Fenylefrine op dezelfde manier worden omgezet als Pseudo-efedrine, wat een zeer gewenste precursor (3-hydroxyfenyl)acetaldehyde oplevert.
Het voordeel van dit proces is dat Fenylefrine relatief goedkoop is en gemakkelijk te vinden in vergelijking met 2,5-dimethoxybenzaldehyde.
Voor2,5-dimethoxybenzaldehyde moet je ook toegang hebben tot nitromethaan voor de Henry-condensatie, wat misschien niet het geval is.
RXN 1:
Fenylefrine(een alfahydroxyamine) wordt eerst omgezet in het aldehyde (3-hydroxyfenyl)acetaldehyde met behulp van een zure katalysator.
Het mechanisme is vrij complex en verloopt via talloze tussenproducten die in evenwicht zijn.
De reactie begint met protonering van de benzylalcohol, water wordt geëlimineerd waarbij een enamine wordt gevormd die vervolgens isomeriseert om het imine te vormen.
De imine wordt vervolgens aangevallen door water, waarbij de hemi-aminaal wordt gevormd die methylamine/methylammoniumion elimineert en het gewenste aldehyde vormt.
Het bijproduct methylamine kan worden afgescheiden en bewaard voor andere reacties! Het heeft geen zin om het te verspillen en het helpt om de atoomeconomie van het proces te verbeteren als
je dit op schaal doet.
Let op! Als je de reactie te lang of bij een te lage pH laat doorgaan, zal dit waarschijnlijk problemen veroorzaken. Eenmaal gevormd kan het aldehyde beginnen met
aldolpolymerisatie omdat het gedeeltelijk bestaat als zijn enolvorm. Aldehyden (en ook fenolen) zijn enigszins onstabiel in lucht, dus de reactie moet mogelijk onder stikstof worden uitgevoerd.
Het vermijden van nevenreacties is de grootste zorg!
Als het aldehyde eenmaal gevormd is, zijn er verschillende routes mogelijk. Het reactieschema is ontworpen om 2 belangrijke nevenreacties te vermijden die kunnen voorkomen
die kunnen optreden bij het gebruik van dichromaat om het fenol te oxideren tot benzochinon.
Route 1 vormt eerst het amine en beschermt het vervolgens als het ftaalimide om een intramoleculaire cyclisatie met het benzochinon te voorkomen.
die tot doel heeft de aromaticiteit van het systeem te herstellen.
Route 2 vormt het amine als laatste en begint met het beschermen van het aldehyde als acetaal om oxidatie tot het carbonzuur te voorkomen.
Voorgesteld (hypothetisch) reactieschema:
Het totale proces is misschien niet economisch haalbaar op schaal, maar het lijkt zeker plausibel voor de amateur.
De benodigde reagentia lijken niet overdreven giftig, duur of moeilijk te vinden.
Hoewel ik moet toegeven dat methyljodide, dichromaat en hydrazine behoorlijk smerig zijn zonder de juiste veiligheidsmaatregelen.
Hydrazine kan waarschijnlijk ook vervangen worden door een veiliger alternatief voor de de-protectiestap van het ftaalimide.
Als je denkt dat hydrazine te gevaarlijk is of moeilijk te vinden, zou de acetaalroute een beter alternatief kunnen zijn.
Het zou me niet verbazen als iemand anders een betere manier vindt om deze reactie uit te voeren in minder stappen of met verbeterde reagentia.
Als je suggesties/constructieve kritiek/feedback hebt, laat het dan achter in de comments.
Zoals met alle scheikunde is dit slechts speculatie van mijn kant, er kunnen talloze onvoorziene problemen of redenen zijn waarom deze reactie niet werkt.
Totdat iemand het uitprobeert en feedback geeft, zullen we het niet zeker weten.
SWIM droomt van een versie waarbij zuurstof uit de lucht wordt gebruikt om het benzochinon te vormen, hoewel dit misschien niet mogelijk is.
Fenylefrine lijkt structureel veel op pseudo-efedrine en wordt ook gebruikt als neusdecongestivum.
Farmaceutische bedrijven gebruiken liever fenylefrine dan pseudo-efedrine om de directe omzetting in methamfetamine te voorkomen.
Pseudo-efedrine kan ook indirect direct worden omgezet via P2P/BMK/Phenylaceton.
Omdat Fenylefrine niet kan worden gebruikt om meth te maken, heeft het tot nu toe weinig aandacht gekregen.
Theoretisch kan Fenylefrine op dezelfde manier worden omgezet als Pseudo-efedrine, wat een zeer gewenste precursor (3-hydroxyfenyl)acetaldehyde oplevert.
Het voordeel van dit proces is dat Fenylefrine relatief goedkoop is en gemakkelijk te vinden in vergelijking met 2,5-dimethoxybenzaldehyde.
Voor2,5-dimethoxybenzaldehyde moet je ook toegang hebben tot nitromethaan voor de Henry-condensatie, wat misschien niet het geval is.
RXN 1:
Fenylefrine(een alfahydroxyamine) wordt eerst omgezet in het aldehyde (3-hydroxyfenyl)acetaldehyde met behulp van een zure katalysator.
Het mechanisme is vrij complex en verloopt via talloze tussenproducten die in evenwicht zijn.
De reactie begint met protonering van de benzylalcohol, water wordt geëlimineerd waarbij een enamine wordt gevormd die vervolgens isomeriseert om het imine te vormen.
De imine wordt vervolgens aangevallen door water, waarbij de hemi-aminaal wordt gevormd die methylamine/methylammoniumion elimineert en het gewenste aldehyde vormt.
Het bijproduct methylamine kan worden afgescheiden en bewaard voor andere reacties! Het heeft geen zin om het te verspillen en het helpt om de atoomeconomie van het proces te verbeteren als
je dit op schaal doet.
Let op! Als je de reactie te lang of bij een te lage pH laat doorgaan, zal dit waarschijnlijk problemen veroorzaken. Eenmaal gevormd kan het aldehyde beginnen met
aldolpolymerisatie omdat het gedeeltelijk bestaat als zijn enolvorm. Aldehyden (en ook fenolen) zijn enigszins onstabiel in lucht, dus de reactie moet mogelijk onder stikstof worden uitgevoerd.
Het vermijden van nevenreacties is de grootste zorg!
Als het aldehyde eenmaal gevormd is, zijn er verschillende routes mogelijk. Het reactieschema is ontworpen om 2 belangrijke nevenreacties te vermijden die kunnen voorkomen
die kunnen optreden bij het gebruik van dichromaat om het fenol te oxideren tot benzochinon.
Route 1 vormt eerst het amine en beschermt het vervolgens als het ftaalimide om een intramoleculaire cyclisatie met het benzochinon te voorkomen.
die tot doel heeft de aromaticiteit van het systeem te herstellen.
Route 2 vormt het amine als laatste en begint met het beschermen van het aldehyde als acetaal om oxidatie tot het carbonzuur te voorkomen.
Voorgesteld (hypothetisch) reactieschema:
Het totale proces is misschien niet economisch haalbaar op schaal, maar het lijkt zeker plausibel voor de amateur.
De benodigde reagentia lijken niet overdreven giftig, duur of moeilijk te vinden.
Hoewel ik moet toegeven dat methyljodide, dichromaat en hydrazine behoorlijk smerig zijn zonder de juiste veiligheidsmaatregelen.
Hydrazine kan waarschijnlijk ook vervangen worden door een veiliger alternatief voor de de-protectiestap van het ftaalimide.
Als je denkt dat hydrazine te gevaarlijk is of moeilijk te vinden, zou de acetaalroute een beter alternatief kunnen zijn.
Het zou me niet verbazen als iemand anders een betere manier vindt om deze reactie uit te voeren in minder stappen of met verbeterde reagentia.
Als je suggesties/constructieve kritiek/feedback hebt, laat het dan achter in de comments.
Zoals met alle scheikunde is dit slechts speculatie van mijn kant, er kunnen talloze onvoorziene problemen of redenen zijn waarom deze reactie niet werkt.
Totdat iemand het uitprobeert en feedback geeft, zullen we het niet zeker weten.
SWIM droomt van een versie waarbij zuurstof uit de lucht wordt gebruikt om het benzochinon te vormen, hoewel dit misschien niet mogelijk is.