4,4'-Dimethylaminorex - (4,4'-DMAR; 4-methyl-5-(4-methylfenyl)-4,5-dihydrooxazol-2-amine) is een synthetisch gesubstitueerd derivaat van oxazoline, geclassificeerd als een analoog van aminorex en 4-methylaminorex. Aminorex staat op lijst IV van het Verdrag inzake psychotrope stoffen van de Verenigde Naties uit 1971. Een nieuwe synthetische psychostimulant 4,4'- DMAR werd voor het eerst gevonden in november 2012 in Nederland, en na een tijdje verspreidde het zich over heel Europa. De verschillen in chemische structuur tussen de twee psychostimulanten zijn te wijten aan de aanwezigheid van methylgroepen. Aminorex heeft dus geen methylgroepen, terwijl 4-methylaminorex een 4-positie methylgroep in de oxazoline ring heeft. Soms wordt het op straat "Serotoni", "Speckled Cherry", "Speckled Cross" genoemd. Het is een designer entactogeen met psychostimulerende eigenschappen. 4,4'-DMAR heeft een molecuulformule C11H14N2O, het heeft twee chirale centra in de oxazoline ring, waardoor er 4 enantiomeren gevormd kunnen worden. Enkele andere namen van de stof zijn: 4-Methyl-5-(4-methylfenyl)-4,5-dihydrooxazol-2-amine; 4-Methyl-5-(p-tolyl)-4,5-dihydrooxazol-2-amine; 4,5-Dihydro-4-methyl-5-(4-methylfenyl)-2-oxazolamine; [4-Methyl-5-(p-tolyl)-2-oxazoline-2-yl]amine; 4-Methyl-5-(para-methylfenyl)-2-amino-oxazoline; para-Methyl-4-methylaminorex; p-Methyl-4-methylaminorex; 4-Methylaminorex; p-methylderivaat; 4,4′-dimethylaminorex; p4-DMAR; 4-methyl-euphoria; 4-methyl-U4Euh; 4-M-4-MAR; ST; ST60; ICE; McN-822; 4-MAX.
Synthese van 4,4'-DMAR
Cis- en trans-vrije base racematen afgeleid van dezelfde precursor 4'-methyl-norefedrine door middel van cyanogenbromide voor de synthese van beide producten, die werden beschreven als kleurloze en vaste stoffen. Cis- en trans-vrije basevormen hebben een smeltpunt van respectievelijk 136-138 °C en 101-103 °C, terwijl de in water oplosbare vorm van hydrochloride een smeltpunt van 163-165 °C heeft. Cis-4,4'-DMAR is een wit kristallijn poeder dat verkrijgbaar is als onderzoekschemicaliën in online chemiewinkels. De inhoud van de tabletten, die meestal een hoge concentratie 4,4'-DMAR bevatten, kan van product tot product verschillen omdat ze de stof in verschillende concentraties en samen met andere stoffen met een vergelijkbaar werkingsmechanisme kunnen bevatten; tabletten kunnen bijvoorbeeld een bepaalde hoeveelheid synthetische kathinonen, synthetische cannabinoïden, benzofuranen of ethylfenidaten bevatten, wat zowel de kinetiek als de dynamiek van de stof in het menselijk lichaam beïnvloedt. Volgens het EMCDDA waren er in 2015 veel gevallen van gevaarlijke bijwerkingen en veel dodelijke afloop, die in verband werden gebracht met het gebruik ervan.
Farmacodynamiek en farmacokinetiek.Synthese van 4,4'-DMAR
Cis- en trans-vrije base racematen afgeleid van dezelfde precursor 4'-methyl-norefedrine door middel van cyanogenbromide voor de synthese van beide producten, die werden beschreven als kleurloze en vaste stoffen. Cis- en trans-vrije basevormen hebben een smeltpunt van respectievelijk 136-138 °C en 101-103 °C, terwijl de in water oplosbare vorm van hydrochloride een smeltpunt van 163-165 °C heeft. Cis-4,4'-DMAR is een wit kristallijn poeder dat verkrijgbaar is als onderzoekschemicaliën in online chemiewinkels. De inhoud van de tabletten, die meestal een hoge concentratie 4,4'-DMAR bevatten, kan van product tot product verschillen omdat ze de stof in verschillende concentraties en samen met andere stoffen met een vergelijkbaar werkingsmechanisme kunnen bevatten; tabletten kunnen bijvoorbeeld een bepaalde hoeveelheid synthetische kathinonen, synthetische cannabinoïden, benzofuranen of ethylfenidaten bevatten, wat zowel de kinetiek als de dynamiek van de stof in het menselijk lichaam beïnvloedt. Volgens het EMCDDA waren er in 2015 veel gevallen van gevaarlijke bijwerkingen en veel dodelijke afloop, die in verband werden gebracht met het gebruik ervan.
Tot op heden zijn er geen onderzoeken gedaan naar de farmacodynamische effecten van 4,4'-DMAR op het menselijk lichaam. Na intraveneuze toediening wordt de maximale concentratie van de stof bereikt na 15 minuten met een snelle daling van de concentratie gedurende vier uur, de halfwaardetijd is ongeveer 46,5 minuten. Na toediening verspreidt de stof zich snel naar het hersenweefsel en bereikt de maximale concentratie in 30-60 minuten met een verhouding hersenen/plasma van 24, wat gepaard gaat met een vrij goede lipofiliteit (logP 5 1,5). Het metabolisme begint met hydroxylering, hydrolyse en oxidatieve deaminering. De metaboliet die wordt gevormd als gevolg van hydrolyse is een geparametriseerd derivaat van norefedrine, een psychoactieve stof die wordt gebruikt als stimulerend, decongestivum en anorexigene stof. Dit feit suggereert dat de metaboliet een vergelijkbare activiteit kan hebben.
Bovendien zijn oxidatie en aromatische hydroxylering metabolische routes die kenmerkend zijn voor amfetamineachtige verbindingen. De belangrijkste metaboliet die zowel in plasma als in het hersenweefsel werd gedetecteerd, werd echter gevormd door oxidatie van de paramethylgroep van cis-4,4-DMAR. In studies met 4,4'-DMAR bij ratten werd onthuld dat cis-4,4'-DMAR een krachtige vrijmaker was van dofamine, noradrenaline en serotonine. De dosis-respons curve voor DAT, NET en SERT werd bepaald, EC50=8,6 nm, 26,9 nm en 18,5 nm, respectievelijk. Het onderzoek toonde ook een DAT/SERT ratio met een indicator van 2. Wat betreft de invloed van 4,4'-DMAR op de synaptosomen van de rattenhersenen, werd vastgesteld dat de stof een veel krachtiger dofamine- en noradrenaline-afgevende activiteit had dan MDMA. Interessant is dat cis-4,4'-DMAR fungeert als volledig effectieve releaser, terwijl trans-4,4'-DMAR tegelijkertijd fungeert als absorptieblokker. Binding van 4,4′-DMAR aan de 5-HT2A-receptor veroorzaakt enkele milde hallucinogene effecten, vergelijkbaar met die van MDMA.
In studies met muizen werd aangetoond dat 4,4'-DMAR dosisafhankelijke psychomotorische agitatie, verhoogd zweten, speekselen, hyperthermie, gestimuleerde agressie, toevallen en de dood induceert. cis-4,4'-DMAR is minder actief in termen van acute toxische effecten dan zijn transformatie. Immunohistochemische analyse bepaalt dat acute intoxicatie met deze stof een hoge expressie van oxidatieve/nitrosatieve stressmarkers (8-OHdG, iNOS, NT en NOX2), apoptosemarkers (Smac/DIABLO и NF-κB) en hitteschokproteïnen (HSP27, HSP70, HSP90) in de frontale cortex induceert, wat duidt op een mogelijk neurotoxisch effect van de stof. Onderzoek naar uitscheiding in de urine toonde aan dat de verslechtering van fysiologische en neurogedragsparameters geassocieerd kan worden met remming van het metabolisme van cis-4,4′-DMAR bij een equivalente dosis voor de mens van 0,486 mg/kg, wat overeenkomt met een laag toxiciteitsniveau, euforische effecten, afname van de eetlust, toename van de hartslag en motorische activiteit. Equivalente dosis voor een mens van 2,12 - 3,15 mg/kg komt overeen met gemiddelde effecten met versterking van standaard acute toxiciteitseffecten, waarbij de volgende symptomen optreden: angst, agitatie, slapeloosheid, bruxisme, enz. Hogere doses van 14-20 mg/kg worden geassocieerd met het klassieke klinische beeld van acute toxiciteit door psychostimulantia, bestaande uit fatale aandoeningen van het cardiovasculaire systeem en de dood.
Psychomotorische agitatie, verhoogde spontane motorische activiteit en een patroon van "ongewone hyperactiviteit", waargenomen bij muizen, zijn een klassieke presentatie van de eerste effecten van 4,4'-DMAR. In termen van farmacologie valt het samen met een toename in extracellulaire monoamine niveaus, vooral in het dorsale en ventrale striatum. Hyperthermie na inname van 4,4'-DMAR treedt op door de invloed op 5HT2A-receptoren. Hyperthermie wordt versterkt door motorische activiteit en een verhoogd metabolisme, wat op zijn beurt het risico op bijwerkingen en het serotoninesyndroom verhoogt. Als alternatief kan een verhoogd niveau van noradrenaline ook ten grondslag liggen aan het hyperthermische effect. Het werkingsmechanisme leidt tot een vermindering van warmteverlies door vaatvernauwing veroorzaakt door α1AR, de stimulatie van de adrenerge receptoren α1 en β3 reguleert mitochondriaal eiwit in skeletspieren, ontkoppelt het eiwit UCP-3, wat thermogenese veroorzaakt. Hyperthermie als geheel wordt beschouwd als mogelijk acute ernstige bijwerking en als een van de belangrijkste doodsoorzaken. Systemische toediening van cis-4,4'-DMAR in een dosis van 30 mg/kg veroorzaakt een dodelijke afloop bij 50% van de muizen. Voor de dood treden totale tonische contracties van de gehele musculatuur en convulsies op. Dergelijke proconvulsieve eigenschappen van deze stof kunnen in verband worden gebracht met zijn grotere affiniteit en blokkerende activiteit ten opzichte van SERT en monoaminetransporters. In studies van Valavanidis werd onthuld dat muizen die 4-4'-DMAR in hoge doses toegediend kregen, een verhoogde expressie hadden van 8-OHdG, een marker van oxidatieve schade aan DNA, en andere soortgelijke markers. Dit feit dient als basis voor de veronderstelling dat er sprake is van duidelijke schade aan het lichaam door actieve vormen van stikstof, evenals de ontwikkeling van nitrosatieve stress. Officiële bronnen melden dat na een niet-dodelijke 4,4'-DMAR vergiftiging bij een 14-jarig meisje, de concentratie van de stof in het bloed 0,448 mg/l bedroeg. De symptomen waren verwijdde pupillen en angst. Wat betreft de dodelijke gevallen waren er meldingen van 8 sterfgevallen in Hongarije, 1 sterfgeval in Polen en 23 sterfgevallen in het VK. De concentratie in postmortale biologische monsters varieerde van 0,02 tot 18,68 mg/l in bloed, van 5,93 tot 43,9 mg/l in urine.
Klinische effecten van 4,4'-DMAR.Bovendien zijn oxidatie en aromatische hydroxylering metabolische routes die kenmerkend zijn voor amfetamineachtige verbindingen. De belangrijkste metaboliet die zowel in plasma als in het hersenweefsel werd gedetecteerd, werd echter gevormd door oxidatie van de paramethylgroep van cis-4,4-DMAR. In studies met 4,4'-DMAR bij ratten werd onthuld dat cis-4,4'-DMAR een krachtige vrijmaker was van dofamine, noradrenaline en serotonine. De dosis-respons curve voor DAT, NET en SERT werd bepaald, EC50=8,6 nm, 26,9 nm en 18,5 nm, respectievelijk. Het onderzoek toonde ook een DAT/SERT ratio met een indicator van 2. Wat betreft de invloed van 4,4'-DMAR op de synaptosomen van de rattenhersenen, werd vastgesteld dat de stof een veel krachtiger dofamine- en noradrenaline-afgevende activiteit had dan MDMA. Interessant is dat cis-4,4'-DMAR fungeert als volledig effectieve releaser, terwijl trans-4,4'-DMAR tegelijkertijd fungeert als absorptieblokker. Binding van 4,4′-DMAR aan de 5-HT2A-receptor veroorzaakt enkele milde hallucinogene effecten, vergelijkbaar met die van MDMA.
In studies met muizen werd aangetoond dat 4,4'-DMAR dosisafhankelijke psychomotorische agitatie, verhoogd zweten, speekselen, hyperthermie, gestimuleerde agressie, toevallen en de dood induceert. cis-4,4'-DMAR is minder actief in termen van acute toxische effecten dan zijn transformatie. Immunohistochemische analyse bepaalt dat acute intoxicatie met deze stof een hoge expressie van oxidatieve/nitrosatieve stressmarkers (8-OHdG, iNOS, NT en NOX2), apoptosemarkers (Smac/DIABLO и NF-κB) en hitteschokproteïnen (HSP27, HSP70, HSP90) in de frontale cortex induceert, wat duidt op een mogelijk neurotoxisch effect van de stof. Onderzoek naar uitscheiding in de urine toonde aan dat de verslechtering van fysiologische en neurogedragsparameters geassocieerd kan worden met remming van het metabolisme van cis-4,4′-DMAR bij een equivalente dosis voor de mens van 0,486 mg/kg, wat overeenkomt met een laag toxiciteitsniveau, euforische effecten, afname van de eetlust, toename van de hartslag en motorische activiteit. Equivalente dosis voor een mens van 2,12 - 3,15 mg/kg komt overeen met gemiddelde effecten met versterking van standaard acute toxiciteitseffecten, waarbij de volgende symptomen optreden: angst, agitatie, slapeloosheid, bruxisme, enz. Hogere doses van 14-20 mg/kg worden geassocieerd met het klassieke klinische beeld van acute toxiciteit door psychostimulantia, bestaande uit fatale aandoeningen van het cardiovasculaire systeem en de dood.
Psychomotorische agitatie, verhoogde spontane motorische activiteit en een patroon van "ongewone hyperactiviteit", waargenomen bij muizen, zijn een klassieke presentatie van de eerste effecten van 4,4'-DMAR. In termen van farmacologie valt het samen met een toename in extracellulaire monoamine niveaus, vooral in het dorsale en ventrale striatum. Hyperthermie na inname van 4,4'-DMAR treedt op door de invloed op 5HT2A-receptoren. Hyperthermie wordt versterkt door motorische activiteit en een verhoogd metabolisme, wat op zijn beurt het risico op bijwerkingen en het serotoninesyndroom verhoogt. Als alternatief kan een verhoogd niveau van noradrenaline ook ten grondslag liggen aan het hyperthermische effect. Het werkingsmechanisme leidt tot een vermindering van warmteverlies door vaatvernauwing veroorzaakt door α1AR, de stimulatie van de adrenerge receptoren α1 en β3 reguleert mitochondriaal eiwit in skeletspieren, ontkoppelt het eiwit UCP-3, wat thermogenese veroorzaakt. Hyperthermie als geheel wordt beschouwd als mogelijk acute ernstige bijwerking en als een van de belangrijkste doodsoorzaken. Systemische toediening van cis-4,4'-DMAR in een dosis van 30 mg/kg veroorzaakt een dodelijke afloop bij 50% van de muizen. Voor de dood treden totale tonische contracties van de gehele musculatuur en convulsies op. Dergelijke proconvulsieve eigenschappen van deze stof kunnen in verband worden gebracht met zijn grotere affiniteit en blokkerende activiteit ten opzichte van SERT en monoaminetransporters. In studies van Valavanidis werd onthuld dat muizen die 4-4'-DMAR in hoge doses toegediend kregen, een verhoogde expressie hadden van 8-OHdG, een marker van oxidatieve schade aan DNA, en andere soortgelijke markers. Dit feit dient als basis voor de veronderstelling dat er sprake is van duidelijke schade aan het lichaam door actieve vormen van stikstof, evenals de ontwikkeling van nitrosatieve stress. Officiële bronnen melden dat na een niet-dodelijke 4,4'-DMAR vergiftiging bij een 14-jarig meisje, de concentratie van de stof in het bloed 0,448 mg/l bedroeg. De symptomen waren verwijdde pupillen en angst. Wat betreft de dodelijke gevallen waren er meldingen van 8 sterfgevallen in Hongarije, 1 sterfgeval in Polen en 23 sterfgevallen in het VK. De concentratie in postmortale biologische monsters varieerde van 0,02 tot 18,68 mg/l in bloed, van 5,93 tot 43,9 mg/l in urine.
Volgens ACMD en EVCDDA omvatten wenselijke effecten euforie, verhoogde gezelligheid en energie, alertheid en zelfvertrouwen, terwijl ongewenste effecten variëren van hartkloppingen, hyperthermie, zweten, opwinding, bruxisme, gezichtsspasmen, stimulatie, dysforie en verwijde pupillen tot psychose en hallucinaties. Tot de gewenste effecten van 4,4'-DMAR behoren psychostimulatie, die wordt beschreven als bijna identiek aan de werking van amfetamine, maar als minder uitgesproken in equivalente doses, wat wordt verklaard door een bepaald werkingsmechanisme en affiniteit met receptoren; uitgesproken euforie en apathie die lijken op die van MDMA, maar minder uitgesproken zijn; vermindering van angst wordt geregistreerd na inname van lage of gemiddelde doses van de stof; toegenomen empathie en verlangen om te communiceren; verbeterde controle over het lichaam; waakzaamheid; het effect van "tijdsvervorming", verhoogd libido; versnelling van het denken en verhoogde motivatie; het effect van "ego inflatie" bij toediening in gemiddelde doses, evenals een gevoel van "drijven" met vervorming en lichte vervorming van dynamische objecten; verhoogd uithoudingsvermogen en verminderde eetlust.
Negatieve ongewenste effecten zijn onder andere droge mond, uitdroging, verhoogde bloeddruk, ontwikkeling van angst en paranoia (zelfs in kleine doses als gevolg van het specifieke werkingsmechanisme), verhoogde hartslag, verandering in emoties, toegenomen zweten, aandoeningen van het maagdarmkanaal met dyspepsiesymptomen, stoornis van de zoutzuursynthese met veranderingen in de pH van de maag, bronchodilatatie, frequent urineren of niet kunnen urineren als gevolg van spasmen, bruxisme, tijdelijke erectiestoornissen, spierspasmen en stuiptrekkingen, "rusteloze benen syndroom, de ontwikkeling van een voorbijgaande subdepressieve toestand, temperatuurregulatie stoornis, oncontroleerbare stijging van de lichaamstemperatuur, het effect van "vibrerend zicht"psychose, het optreden van depersonalisatie (onwaarschijnlijk), cognitieve vermoeidheid, hoofdpijn, het optreden van kwaadaardige arteriële hypertensie, koude extremiteiten als gevolg van perifere vasculaire spasmen van het microcirculatoire bed en verminderde bloedafvoer uit de aderen, aritmie met verminderde AV geleiding, voorbijgaande coronaire spasmen, toxische encefalopathie (in hoge doses).
Negatieve ongewenste effecten zijn onder andere droge mond, uitdroging, verhoogde bloeddruk, ontwikkeling van angst en paranoia (zelfs in kleine doses als gevolg van het specifieke werkingsmechanisme), verhoogde hartslag, verandering in emoties, toegenomen zweten, aandoeningen van het maagdarmkanaal met dyspepsiesymptomen, stoornis van de zoutzuursynthese met veranderingen in de pH van de maag, bronchodilatatie, frequent urineren of niet kunnen urineren als gevolg van spasmen, bruxisme, tijdelijke erectiestoornissen, spierspasmen en stuiptrekkingen, "rusteloze benen syndroom, de ontwikkeling van een voorbijgaande subdepressieve toestand, temperatuurregulatie stoornis, oncontroleerbare stijging van de lichaamstemperatuur, het effect van "vibrerend zicht"psychose, het optreden van depersonalisatie (onwaarschijnlijk), cognitieve vermoeidheid, hoofdpijn, het optreden van kwaadaardige arteriële hypertensie, koude extremiteiten als gevolg van perifere vasculaire spasmen van het microcirculatoire bed en verminderde bloedafvoer uit de aderen, aritmie met verminderde AV geleiding, voorbijgaande coronaire spasmen, toxische encefalopathie (in hoge doses).
Wijze van gebruik en dosering.
Bij orale toediening via gelatinecapsules (of door het slikken van tabletten met de stof of poeder, van tevoren in sigarettenpapier gewikkeld, "bombarderen") begint de minimumdosis 4,4′-DMAR bij 0,8-2,1 mg/kg. De eerste effecten worden beschreven als een geleidelijke verandering in het gezichtsvermogen, de ontwikkeling van enkele illusies in de periferie van het zicht, verbetering van de stemming, empathie, lichte of matige psychostimulatie. De eerste effecten beginnen 10-20 minuten na gebruik en bereiken hun piek na 45-60 minuten met een snelle afvlakking. De gemiddelde dosis bij orale toediening varieert van 2,2 tot 3,15 mg/kg. Meer uitgesproken psychostimulatie en het verschijnen van illusies tot milde hallucinaties (visueel en auditief) worden toegevoegd aan de bovenstaande effecten. Andere bijwerkingen zijn angst en paranoia; een hoge dosis van de stof begint bij 4 mg/kg. Bij intranasale toediening is de minimale effectieve dosis pure 4,4′-DMAR, geassocieerd met bepaalde effecten, 0,5-0,8 mg/kg, gemiddelde dosis is 1,2-1,9 mg/kg. Een hoge dosis van de stof die intranasaal wordt toegediend is 2,5 mg/kg en meer.
Speciale instructies en interacties.
Het wordt afgeraden om 4,4′-DMAR te gebruiken samen met vitamine K-antagonisten, antidepressiva, clonidine, B-blokkers (met uitzondering van sympathomimetische werking), hypertensieve middelen, gehalogeneerde anesthetica, alcohol en anticonvulsiva. Ook wordt het gezamenlijk gebruik van deze stof met antibacteriële geneesmiddelen van de aminoglycosidegroep, tetracyclinen en macroliden afgeraden. Absolute bezwaren tegen het gebruik van 4,4′-DMAR zijn ernstige vasculaire atherosclerose, symptomatische hart- en vaatziekten, MAO-kuren (en 14 dagen na de laatste inname van een geneesmiddel uit deze groep), glaucoom, hyperthyreoïdie.
Na gebruik is het raadzaam om elk uur de bloeddruk, polsslag en lichaamstemperatuur te controleren. Het is absoluut noodzakelijk om de water-elektrolytenbalans te herstellen. Hiervoor wordt chloride-bicarbonaat-natriumwater gebruikt in een volume van ongeveer drie liter binnen 24 uur. Als het onmogelijk is om de blaas te legen, wordt aanbevolen om een warm bad te nemen en een krampstillend middel te drinken. Voor preventieve doeleinden is het noodzakelijk om 24 uur voor het gebruik te beginnen met een kuur van protonpompremmers, magnesiumpreparaten (bij voorkeur een combinatie van asparaginaat en orotaat), ascorbinezuur in een dosis van 500 mg per dag en deze medicijnen ten minste 5 dagen na het gebruik te blijven innemen. Intranasaal gebruik gaat altijd gepaard met schade aan de slijmvliezen. Om het risico op het ontwikkelen van gevolgen te verminderen, is het noodzakelijk om preventief elke 30 minuten de neus te wassen met een licht verzadigde zoutoplossing, ademhalingsoefeningen uit te voeren met geforceerde uitademing, kruidenpreparaten te gebruiken die bestanddelen bevatten zoals gele gentiaan, sleutelbloem, acetosa, zuring, zwarte vlierbes, verbena officinalis.
Speciale instructies en interacties.
Het wordt afgeraden om 4,4′-DMAR te gebruiken samen met vitamine K-antagonisten, antidepressiva, clonidine, B-blokkers (met uitzondering van sympathomimetische werking), hypertensieve middelen, gehalogeneerde anesthetica, alcohol en anticonvulsiva. Ook wordt het gezamenlijk gebruik van deze stof met antibacteriële geneesmiddelen van de aminoglycosidegroep, tetracyclinen en macroliden afgeraden. Absolute bezwaren tegen het gebruik van 4,4′-DMAR zijn ernstige vasculaire atherosclerose, symptomatische hart- en vaatziekten, MAO-kuren (en 14 dagen na de laatste inname van een geneesmiddel uit deze groep), glaucoom, hyperthyreoïdie.
Na gebruik is het raadzaam om elk uur de bloeddruk, polsslag en lichaamstemperatuur te controleren. Het is absoluut noodzakelijk om de water-elektrolytenbalans te herstellen. Hiervoor wordt chloride-bicarbonaat-natriumwater gebruikt in een volume van ongeveer drie liter binnen 24 uur. Als het onmogelijk is om de blaas te legen, wordt aanbevolen om een warm bad te nemen en een krampstillend middel te drinken. Voor preventieve doeleinden is het noodzakelijk om 24 uur voor het gebruik te beginnen met een kuur van protonpompremmers, magnesiumpreparaten (bij voorkeur een combinatie van asparaginaat en orotaat), ascorbinezuur in een dosis van 500 mg per dag en deze medicijnen ten minste 5 dagen na het gebruik te blijven innemen. Intranasaal gebruik gaat altijd gepaard met schade aan de slijmvliezen. Om het risico op het ontwikkelen van gevolgen te verminderen, is het noodzakelijk om preventief elke 30 minuten de neus te wassen met een licht verzadigde zoutoplossing, ademhalingsoefeningen uit te voeren met geforceerde uitademing, kruidenpreparaten te gebruiken die bestanddelen bevatten zoals gele gentiaan, sleutelbloem, acetosa, zuring, zwarte vlierbes, verbena officinalis.
Laag risico bij gebruik in combinatie met 4,4'-DMAR (of versterking van 4,4'-DMAR-effecten): N2O, MDMA, amfetamine, cocaïne en andere psychostimulerende middelen.
Hoog risico bij gebruik samen met 4,4'-DMAR: DOx, NBOMes, 2C-T-x, 5-MeO-xxT, DXM, PCP.
Extreem hoog risico bij gebruik in combinatie met 4,4'-DMAR: αMT, tramadol, MAO's, paddestoelen, LSD, DMT, mescaline, 2C-x, cannabis, ketamine, MXE, cafeïne, alcohol, GHB/GBL, opioïden.
Last edited by a moderator: