Inleiding
Cannabis is de meest gebruikte drug in de Verenigde Staten. De toegenomen beschikbaarheid als gevolg van legalisering en de verminderde perceptie van schadelijkheid zijn gecorreleerd met toenemend gebruik. Hoewel het roken van cannabis in de vorm van een sigaret (joint) of in een pijp nog steeds de meest gebruikelijke gebruiksmethoden zijn, wint de aanpassing van elektronische sigaretten (e-sigaretten) apparaten voor het vapen van e-liquids doordrenkt met cannabisextracten aan populariteit, vooral onder jongeren en jongvolwassenen die cannabisolie of -was vapen die hoge concentraties Δ 9-tetrahydrocannabinol (THC) bevat, het primaire psychoactieve bestanddeel van de cannabisplant. Deze stijgende trend in het vapen van cannabisproducten zal zich waarschijnlijk voortzetten, omdat bijna de helft van de staten in de Verenigde Staten wetten heeft aangenomen die legaal medicinaal en/of recreatief gebruik van cannabis toestaan. Daarnaast is er melding gemaakt van het gebruik van e-sigaretten om synthetische cannabinoïden zoals AB-CHMINACA (CAS-nummer 1185887-21-1; soms ten onrechte "nep marihuana", "spice" of "kruidenwierook" genoemd) in aerosol af te geven. In de literatuur is geen informatie te vinden over de effecten van de pyrolyseproducten van AB-CHMINACA. Gedragsmatige en toxicologische gevolgen van het gebruik van deze verbindingen zijn nog nauwelijks onderzocht. In dit artikel kun je lezen over het verhittingsproces en de thermische ontbinding van stoffen tijdens het roken.
Omdat onderzoek naar de effecten van niet gekarakteriseerde synthetische cannabinoïden bij mensen niet mogelijk is, is veel van het onderzoek naar de farmacologie van deze verbindingen uitgevoerd bij dieren. Ondanks het feit dat roken de meest gebruikelijke manier van toediening bij mensen is, is bij het meeste preklinische onderzoek tot nu toe gebruik gemaakt van geïnjecteerde THC of andere cannabinoïden, met slechts een paar uitzonderingen. In sommige onderzoeken is gebruik gemaakt van intraveneuze toediening, waardoor een snel begin kan worden waargenomen, zoals na het roken van synthetische cannabinoïden; de meeste gedragsstudies hebben echter gebruik gemaakt van intraperitoneale of subcutane injecties. Tijdens het metabolisme treden chemische veranderingen op, waarbij sommige metabolieten van synthetische cannabinoïden andere in vivo effecten veroorzaken dan hun oorspronkelijke verbindingen. Bovendien kunnen verhitting of verbranding van synthetische cannabinoïden door vaping of roken de chemische stoffen zelf veranderen, net als afbraak tijdens opslag. Diermodellen die gebruik maken van inhalatie als een meer translationeel relevante toedieningsroute kunnen nuttig zijn bij het vaststellen van deze factoren, wat op zijn beurt weer kan leiden tot nauwkeurigere voorspellingen van de effecten van synthetische cannabinoïden bij mensen.
Omdat onderzoek naar de effecten van niet gekarakteriseerde synthetische cannabinoïden bij mensen niet mogelijk is, is veel van het onderzoek naar de farmacologie van deze verbindingen uitgevoerd bij dieren. Ondanks het feit dat roken de meest gebruikelijke manier van toediening bij mensen is, is bij het meeste preklinische onderzoek tot nu toe gebruik gemaakt van geïnjecteerde THC of andere cannabinoïden, met slechts een paar uitzonderingen. In sommige onderzoeken is gebruik gemaakt van intraveneuze toediening, waardoor een snel begin kan worden waargenomen, zoals na het roken van synthetische cannabinoïden; de meeste gedragsstudies hebben echter gebruik gemaakt van intraperitoneale of subcutane injecties. Tijdens het metabolisme treden chemische veranderingen op, waarbij sommige metabolieten van synthetische cannabinoïden andere in vivo effecten veroorzaken dan hun oorspronkelijke verbindingen. Bovendien kunnen verhitting of verbranding van synthetische cannabinoïden door vaping of roken de chemische stoffen zelf veranderen, net als afbraak tijdens opslag. Diermodellen die gebruik maken van inhalatie als een meer translationeel relevante toedieningsroute kunnen nuttig zijn bij het vaststellen van deze factoren, wat op zijn beurt weer kan leiden tot nauwkeurigere voorspellingen van de effecten van synthetische cannabinoïden bij mensen.
Thermische afbraak van AB-CHMINACA tot de voorgestelde waargenomen pyrolytische producten
Onderzoekers kozen ervoor om de effecten te onderzoeken van geselecteerde synthetische cannabinoïden (CP 55.940, AB-CHMINACA, XLR-11 en JWH-018) die een hogere affiniteit en, in sommige gevallen, een hogere potentie hadden in vergelijking met THC. Er is gemeld dat AB-CHMINACA, XLR-11 en JWH-018 aanwezig zijn in "nep marihuana" producten. De mogelijkheid om inhalatie te gebruiken is om verschillende redenen belangrijk voor onderzoek naar cannabinoïden: (1) legalisatie van recreatieve en medicinale marihuana op staatsniveau heeft de potentiële blootstelling verhoogd, (2) grotere gelijkwaardigheid in toedieningsroute tussen mensen en in preklinische modellen kan de translationele relevantie van resultaten verbeteren, en (3) sommige toxicologische of andere gezondheidseffecten (long) van drugsmisbruik zijn waarschijnlijk specifiek voor inhalatie en worden mogelijk niet gedetecteerd in onderzoeken waarbij andere toedieningsroutes worden gebruikt.
Voorspelde metabolieten van AB-CHMINACA. Metabolieten worden gegenereerd uit vier voorspelde metabolische transformaties - (1) hydroxylering van de cyclohexylring, (2) hydrolyse van het terminale amide, (3) hydrolyse van het interne amide en (4) hydroxylering/oxidatie van de isopropylgroep. De afkortingen verwijzen naar de nummering van de voorspelde metabolieten (M) in chronologische volgorde (M1 en M2).
Conclusie
Samenvattend kunnen we stellen dat synthetische cannabinoïden, die oorspronkelijk werden ontwikkeld als onderzoeksinstrumenten of als kandidaat-medicijnen, zijn omgevormd tot misbruikdrugs in de vorm van producten met termen als "kruidenwierook", "nepwiet", "spice" en "K2". AB-CHMINACA, AB-PINACA en FUBIMINA. De resultaten van het huidige onderzoek tonen aan dat de farmacologische effecten van AB-CHMINACA, AB-PINACA en FUBIMINA overlappen met die van psychoactieve cannabinoïden uit verschillende chemische klassen, waaronder Δ9-THC, JWH-018, CP47.497 en WIN55.212-2. Elk van deze drie verbindingen bindt zich aan een andere chemische klasse. Elk van deze drie verbindingen bindt aan en activeert CB1- en CB2-cannabinoïde receptoren, veroorzaakt een karakteristiek tetrad van cannabimimetische effecten bij muizen en veroorzaakt dosisafhankelijke verhogingen van de respons op het Δ9-THC-geassocieerde diafragma in Δ9-THC-discriminatie.
Een primair verschil tussen de verbindingen is hun potentie, waarbij de rangorde van potentie gecorreleerd is met hun CB1-receptorbindingsaffiniteit: FUBIMINA < Δ9-THC < AB-PINACA < AB-CHMINACA. Met name zijn alle drie deze verbindingen zeer effectieve agonisten in de [35S]GTPγS bindingstest, vergeleken met het lage partiële agonisme van Δ9-THC. Ironisch genoeg zijn AB-PINACA en AB-CHMINACA van potentieel belang voor de wetenschappelijke gemeenschap als onderzoeksinstrumenten vanwege hun unieke chemische structuren en hun hoge CB1-receptor werkzaamheid (d.w.z. >CP55.940).
Als je AB-CHMINACA gebruikt, moet je rekening houden met het krachtige effect ervan. Houd ook rekening met het feit dat de producten van pyrolyse en het metabolisme in het lichaam kunnen worden opgespoord in urine en bloed. Dit kan belangrijk zijn voor mensen die regelmatig medisch worden onderzocht op drugs.
Een primair verschil tussen de verbindingen is hun potentie, waarbij de rangorde van potentie gecorreleerd is met hun CB1-receptorbindingsaffiniteit: FUBIMINA < Δ9-THC < AB-PINACA < AB-CHMINACA. Met name zijn alle drie deze verbindingen zeer effectieve agonisten in de [35S]GTPγS bindingstest, vergeleken met het lage partiële agonisme van Δ9-THC. Ironisch genoeg zijn AB-PINACA en AB-CHMINACA van potentieel belang voor de wetenschappelijke gemeenschap als onderzoeksinstrumenten vanwege hun unieke chemische structuren en hun hoge CB1-receptor werkzaamheid (d.w.z. >CP55.940).
Als je AB-CHMINACA gebruikt, moet je rekening houden met het krachtige effect ervan. Houd ook rekening met het feit dat de producten van pyrolyse en het metabolisme in het lichaam kunnen worden opgespoord in urine en bloed. Dit kan belangrijk zijn voor mensen die regelmatig medisch worden onderzocht op drugs.
Last edited by a moderator:
