In de hooglanden van Tasmanië, zo'n 250 mijl ten zuiden van het Australische vasteland, kronkelen smalle geplaveide paden in een dun lint door een brede riviervallei die wordt begrensd door afgelegen bergkliffen. De tweesporige paden splitsen zich in grasland en lopen langs kale, skeletachtige bomen die gebleekt zijn door zon en droogte. Overal langs de weg hangen kleine bordjes aan de hekken, "Pas op! Verboden gebied".
Weinigen hadden kunnen vermoeden dat deze verloren gebieden de eerste schakels vormen van de wereldwijde opioïde toeleveringsketen, het startpunt voor een van 's werelds grootste farmaceutische markten.
Weinigen hadden kunnen vermoeden dat deze verloren gebieden de eerste schakels vormen van de wereldwijde opioïde toeleveringsketen, het startpunt voor een van 's werelds grootste farmaceutische markten.
Ik ontmoette een boer genaamd Will Bignell in Botwell, het dorp waar vrachtwagens volgeladen met schapen voor het benzinestation staan. Bignell, een man van in de dertig met pluizig haar en felgroene ogen, was een beetje een willoze boer. Hij verliet de boerderij van zijn familie midden in een aanhoudende droogte, verhuisde naar Hobart, de hoofdstad van Tasmanië, en stichtte daar een gezin.
In 2009 begon Bignell urenlange reizen naar zijn boerderij te maken. In plaats van vee te houden zoals een fatsoenlijke boer, ploegde Beignell zijn weilanden om en plantte hij zijn eerste papaveroogst, een speciale variëteit die speciaal is ontworpen voor farmaceutica.
In 2009 begon Bignell urenlange reizen naar zijn boerderij te maken. In plaats van vee te houden zoals een fatsoenlijke boer, ploegde Beignell zijn weilanden om en plantte hij zijn eerste papaveroogst, een speciale variëteit die speciaal is ontworpen voor farmaceutica.
Bignell had een contract om deze speciale papavervariëteiten te kweken met Tasmanian Alkaloids (een farmaceutisch bedrijf gevestigd in Australië) dat, tot het in 2016 werd verkocht, het enige agrarische onderzoeksproject was in het enorme farmaceutische imperium van Johnson & Johnson.
Tasmanian Alkaloids bood de boeren een tijdje tienduizenden dollars. De telers meldden ook dat ze steun kregen van giganten als Mercedes-Benzen en BMW om medicinale papavervariëteiten met de hoogste opbrengst te produceren. Bignell begon in te zien hoe de potentiële langetermijnwinsten van dit soort investeringen jonge professionals van het Australische vasteland terug naar het eiland lokten.
Als het alleen maar om die verdomde merino's (een speciaal Australisch schapenras) en fijne vacht ging, betwijfel ik ten zeerste of ze naar het eiland zouden terugkeren. Volgens Bignell konden boeren door met papaver te werken gemakkelijk in het levensonderhoud van hun hele gezin voorzien. "Je krijgt eindelijk een verdomde contante betaling; dat is de droom van elke boer", zegt hij.
Tasmanian Alkaloids bood de boeren een tijdje tienduizenden dollars. De telers meldden ook dat ze steun kregen van giganten als Mercedes-Benzen en BMW om medicinale papavervariëteiten met de hoogste opbrengst te produceren. Bignell begon in te zien hoe de potentiële langetermijnwinsten van dit soort investeringen jonge professionals van het Australische vasteland terug naar het eiland lokten.
Als het alleen maar om die verdomde merino's (een speciaal Australisch schapenras) en fijne vacht ging, betwijfel ik ten zeerste of ze naar het eiland zouden terugkeren. Volgens Bignell konden boeren door met papaver te werken gemakkelijk in het levensonderhoud van hun hele gezin voorzien. "Je krijgt eindelijk een verdomde contante betaling; dat is de droom van elke boer", zegt hij.
Na de oogst worden de gedroogde papaverplanten verwerkt tot een ruw extract en deze zogenaamde "narcotische grondstof" wordt vervoerd naar productiefabrieken. De actieve bestanddelen in de papaver, bekend als "opiumalkaloïden" worden omgezet in farmaceutische ingrediënten, die vervolgens pijnstillers worden die worden voorgeschreven om pijn te verlichten.
Fabrikanten gebruiken hetzelfde uitgangsmateriaal om verbindingen te synthetiseren die kunnen worden gebruikt om een overdosis opioïden om te keren en verslaving te behandelen, zoals naloxon en buprenorfine.
Fabrikanten gebruiken hetzelfde uitgangsmateriaal om verbindingen te synthetiseren die kunnen worden gebruikt om een overdosis opioïden om te keren en verslaving te behandelen, zoals naloxon en buprenorfine.
Tasmanië werd stilletjes 's werelds grootste leverancier van perfect legale opioïden, althans aanvankelijk, dankzij een doorbraak in het kweken van planten. In 1994 pasten chemici de opiumpapaver aan om hogere opbrengsten thebaine (paramorfine) te produceren, de chemische precursor voor oxycodon. Belangrijker nog, door deze aanpassing konden producenten in de Verenigde Staten een langdurige wettelijke beperking omzeilen.
Historicus William B. McAllister, schrijver van "The Drug Trade in the Twentieth Century" suggereert dat thebaine een voorbeeld kan zijn van "regelgevend ondernemerschap" met farmaceutische bedrijven die manieren proberen te vinden om internationale drugcontroles te omzeilen om marktaandeel te winnen. "Tasmanian Alkaloids", gevolgd door andere bedrijven, kon thebaïne ondanks formele overeenkomsten rustig verzenden omdat de regels van de Drug Enforcement Administration de invoer van morfine reguleerden, maar tegen 2000 was thebaïne nog niet duidelijk gedekt. Dit drugscontrolesysteem bleek essentieel voor de explosieve groei van de opioïdenproductie en het overaanbod ervan op de markt in de afgelopen 25 jaar.
Historicus William B. McAllister, schrijver van "The Drug Trade in the Twentieth Century" suggereert dat thebaine een voorbeeld kan zijn van "regelgevend ondernemerschap" met farmaceutische bedrijven die manieren proberen te vinden om internationale drugcontroles te omzeilen om marktaandeel te winnen. "Tasmanian Alkaloids", gevolgd door andere bedrijven, kon thebaïne ondanks formele overeenkomsten rustig verzenden omdat de regels van de Drug Enforcement Administration de invoer van morfine reguleerden, maar tegen 2000 was thebaïne nog niet duidelijk gedekt. Dit drugscontrolesysteem bleek essentieel voor de explosieve groei van de opioïdenproductie en het overaanbod ervan op de markt in de afgelopen 25 jaar.
Janssen Pharmaceuticals, Inc. zei in een verklaring dat Johnson & Johnson vroeger twee dochterondernemingen bezat, Noramco, Inc. en Tasmanian Alkaloids, die betrokken waren bij de productie van de actieve ingrediënten in opioïde pijnstillers. Vertegenwoordigers van Janssen Pharmaceuticals zeggen dat dit productieproces strikt gereguleerd is en gecontroleerd wordt door de DEA (Drug Enforcement Administration - de Amerikaanse Drug Enforcement Administration) en de wereldautoriteiten.
Zij zien toe op de naleving van de voorschriften en stellen distributiequota vast op basis van hun beoordeling van de behoefte aan geneesmiddelen die deze stoffen bevatten, en de bedrijven hebben deze voorschriften altijd nageleefd. In een verklaring voegt Janssen Pharmaceuticals eraan toe: "We zijn niet langer eigenaar van deze dochterondernemingen en we promoten geen opioïde pijnmedicijnen meer in de Verenigde Staten".
Aangezien het wereldwijde drugbeleid zich vooral heeft gericht op methoden om de illegale markt te beïnvloeden, zoals campagnes om papaver uit te roeien en mensen te straffen die illegale drugs produceren, krijgt de wetgevende kant van deze productie onevenredig weinig aandacht.
Kathleen J. Friedl schrijft in "The Drug Wars in America, 1940-1973": "Een van de beste manieren om de illegale markt te disciplineren is het reguleren van de legale markt", dat wil zeggen, het implementeren van een afschrikkingsbeleid dat bestaat uit meer toezicht op doktoren en apothekers en dat strafrechtelijke sancties inhoudt voor overtredingen van de opiatenhandel.
Zij zien toe op de naleving van de voorschriften en stellen distributiequota vast op basis van hun beoordeling van de behoefte aan geneesmiddelen die deze stoffen bevatten, en de bedrijven hebben deze voorschriften altijd nageleefd. In een verklaring voegt Janssen Pharmaceuticals eraan toe: "We zijn niet langer eigenaar van deze dochterondernemingen en we promoten geen opioïde pijnmedicijnen meer in de Verenigde Staten".
Aangezien het wereldwijde drugbeleid zich vooral heeft gericht op methoden om de illegale markt te beïnvloeden, zoals campagnes om papaver uit te roeien en mensen te straffen die illegale drugs produceren, krijgt de wetgevende kant van deze productie onevenredig weinig aandacht.
Kathleen J. Friedl schrijft in "The Drug Wars in America, 1940-1973": "Een van de beste manieren om de illegale markt te disciplineren is het reguleren van de legale markt", dat wil zeggen, het implementeren van een afschrikkingsbeleid dat bestaat uit meer toezicht op doktoren en apothekers en dat strafrechtelijke sancties inhoudt voor overtredingen van de opiatenhandel.
Internationale regelgevers en de DEA merkten dat Tasmaanse leveranciers de oorspronkelijke regels omzeilden, maar in plaats van de maas in de leveringswet te dichten, deed de DEA wat farmaceutische lobbyisten vroegen en liet de "uitgang" voor oxycodon open.
In 2011 verklaarde Johnson & Johnson in een rapport aan Therapeutic Goods Control Australia dat papaver met een hoog thebaïnegehalte van Tasmaanse alkaloïden 80% van de wereldmarkt voor oxycodongrondstof levert en bijdraagt aan de eerste golf van de overdosiscrisis. Oxycodon gemaakt van thebaïne uit Tasmanië wordt verkocht door Purdue Pharma als de merknaam OxyContin.
Tegenwoordig beweren sommige drugsdeskundigen dat toegenomen handhaving en veiligheid, in combinatie met inspanningen om het aantal voorschriften voor opioïde pijnstillers te verminderen en misbruik van legale geneesmiddelen te voorkomen, ervoor zorgen dat veel mensen die opioïden gebruiken op zoek gaan naar veranderingen in de markt. Experts van de Universiteit van Californië in San Francisco, zoals Dan Ciccarone, waarschuwen dat zonder een evenredige toename van het aantal medicijnen en medicaties die overeenkomt met de feitelijke gegevens over het aantal patiënten dat deze medicijnen gebruikt, deze aanpak ervoor zal zorgen dat mensen die opioïden gebruiken zich zullen wenden tot zelfgemaakte producten zoals fentanyl en andere synthetische stoffen.
Stefano Berterame, van het secretariaat van de International Narcotics Control Board, die vraag en aanbod op de drugsmarkt bijhoudt, zegt dat het Amerikaanse beleid inzake opioïden het voorschrijven van dergelijke drugs heeft toegestaan, wat niet altijd rationeel is geweest.
Maar de INCB eist van de betrokken regeringen dat ze hun eigen nationale schattingen maken en vertrouwt er traditioneel op dat de Amerikaanse autoriteiten de productiequota's die door de DEA zijn vastgesteld, zullen afstempelen. "In de VS hebben ze een goed inzicht in de nationale behoeften, hebbenze een goed inzicht in de nationale behoeften" ,zegt Stefano, en we zijn niet in een positie om de schattingen van de VS in twijfel te trekken.
In 2011 verklaarde Johnson & Johnson in een rapport aan Therapeutic Goods Control Australia dat papaver met een hoog thebaïnegehalte van Tasmaanse alkaloïden 80% van de wereldmarkt voor oxycodongrondstof levert en bijdraagt aan de eerste golf van de overdosiscrisis. Oxycodon gemaakt van thebaïne uit Tasmanië wordt verkocht door Purdue Pharma als de merknaam OxyContin.
Tegenwoordig beweren sommige drugsdeskundigen dat toegenomen handhaving en veiligheid, in combinatie met inspanningen om het aantal voorschriften voor opioïde pijnstillers te verminderen en misbruik van legale geneesmiddelen te voorkomen, ervoor zorgen dat veel mensen die opioïden gebruiken op zoek gaan naar veranderingen in de markt. Experts van de Universiteit van Californië in San Francisco, zoals Dan Ciccarone, waarschuwen dat zonder een evenredige toename van het aantal medicijnen en medicaties die overeenkomt met de feitelijke gegevens over het aantal patiënten dat deze medicijnen gebruikt, deze aanpak ervoor zal zorgen dat mensen die opioïden gebruiken zich zullen wenden tot zelfgemaakte producten zoals fentanyl en andere synthetische stoffen.
Stefano Berterame, van het secretariaat van de International Narcotics Control Board, die vraag en aanbod op de drugsmarkt bijhoudt, zegt dat het Amerikaanse beleid inzake opioïden het voorschrijven van dergelijke drugs heeft toegestaan, wat niet altijd rationeel is geweest.
Maar de INCB eist van de betrokken regeringen dat ze hun eigen nationale schattingen maken en vertrouwt er traditioneel op dat de Amerikaanse autoriteiten de productiequota's die door de DEA zijn vastgesteld, zullen afstempelen. "In de VS hebben ze een goed inzicht in de nationale behoeften, hebbenze een goed inzicht in de nationale behoeften" ,zegt Stefano, en we zijn niet in een positie om de schattingen van de VS in twijfel te trekken.
Hoe Tasmanië wettelijke regulering dwarsboomde en de opioïdeneconomie op zijn kop zette
De opkomst van Tasmanië op de wereldwijde opioïdenmarkt wordt vaak toegeschreven aan de ligging van het eiland: de afgelegen ligging, de kleine bevolking en het beperkte akkerland, volgens een rapport van het U.S. House Foreign Affairs Committee uit 1989, versterken de veiligheid en leggen natuurlijke grenzen op aan de uitbreiding van de opiumteelt. Maar Brian Hartnett, voormalig hoofd van Tasmanian Alkaloids, zegt dat de echte reden dat de papaver voor de farmaceutische productie op de Antipoden begon te groeien, de Amerikaanse acties waren.
"Het is echt een weerspiegeling van het beleid van de Amerikaanse overheid", zegt Hartnett. Amerikaanse boeren mochten opiumpapavers kweken, maar onder de Enkelvoudige VN Conventie over Verdovende Middelen van 1961 en de daaropvolgende internationale drugcontroleverdragen, stemden de VS in met de voortzetting van hun beleid om de papaverteelt voornamelijk uit te besteden aan zogenaamde "traditionele leveranciers", oorspronkelijk geïdentificeerd als India, Turkije, Joegoslavië, Afghanistan, Birma, Bulgarije, Iran, Pakistan, Vietnam en de USSR.
Aan het eind van de jaren 70, toen regeringsambtenaren in Tasmanië boeren aanmoedigden om over te schakelen van kleine experimentele percelen naar zogenaamde "wide-acre" productie, creëerde Australië, dat niet op de lijst stond van traditionele leveranciers, een overschot aan druggrondstoffen dat, zoals de VN Commissie voor Verdovende Middelen later vaststelde in een rapport uit 1989, "de legitieme behoeften van de wereld te boven ging."
Als Amerikaanse drugproducenten de voorkeur zouden geven aan Tasmaanse leveranciers, zou dit de verdragsverplichtingen van de VS ondermijnen en dus implementeerden beleidsmakers in 1981 wat een Tasmaanse alkaloïdendirecteur de "beruchte 80/20 regel" noemde.
De opkomst van Tasmanië op de wereldwijde opioïdenmarkt wordt vaak toegeschreven aan de ligging van het eiland: de afgelegen ligging, de kleine bevolking en het beperkte akkerland, volgens een rapport van het U.S. House Foreign Affairs Committee uit 1989, versterken de veiligheid en leggen natuurlijke grenzen op aan de uitbreiding van de opiumteelt. Maar Brian Hartnett, voormalig hoofd van Tasmanian Alkaloids, zegt dat de echte reden dat de papaver voor de farmaceutische productie op de Antipoden begon te groeien, de Amerikaanse acties waren.
"Het is echt een weerspiegeling van het beleid van de Amerikaanse overheid", zegt Hartnett. Amerikaanse boeren mochten opiumpapavers kweken, maar onder de Enkelvoudige VN Conventie over Verdovende Middelen van 1961 en de daaropvolgende internationale drugcontroleverdragen, stemden de VS in met de voortzetting van hun beleid om de papaverteelt voornamelijk uit te besteden aan zogenaamde "traditionele leveranciers", oorspronkelijk geïdentificeerd als India, Turkije, Joegoslavië, Afghanistan, Birma, Bulgarije, Iran, Pakistan, Vietnam en de USSR.
Aan het eind van de jaren 70, toen regeringsambtenaren in Tasmanië boeren aanmoedigden om over te schakelen van kleine experimentele percelen naar zogenaamde "wide-acre" productie, creëerde Australië, dat niet op de lijst stond van traditionele leveranciers, een overschot aan druggrondstoffen dat, zoals de VN Commissie voor Verdovende Middelen later vaststelde in een rapport uit 1989, "de legitieme behoeften van de wereld te boven ging."
Als Amerikaanse drugproducenten de voorkeur zouden geven aan Tasmaanse leveranciers, zou dit de verdragsverplichtingen van de VS ondermijnen en dus implementeerden beleidsmakers in 1981 wat een Tasmaanse alkaloïdendirecteur de "beruchte 80/20 regel" noemde.
De 80/20 regel verplicht Amerikaanse producenten om 80 procent van alle medicijnen uit India en Turkije te importeren, waardoor deze staatsmonopolies vrije markttoegang krijgen. Deze regel heeft in feite belangrijkere doelen voor het buitenlands beleid. Het sluit andere traditionele papaverproducerende regio's, zoals Afghanistan, uit van de legitieme markt omdat ze er niet in slagen de productie van illegale druggewassen te verminderen. Bovendien werkt de regel als een beperking, waardoor slechts 20% van de Amerikaanse markt open blijft voor zeven transnationale bedrijven die grondstoffen exporteren voor de industrie, in Australië, Hongarije, Polen, Frankrijk en tot 2008 in het voormalige Joegoslavië (dat sindsdien vervangen is door Spanje), totdat Tasmanië met zijn thebaïnegewassen verscheen.
Omdat het vrij moeilijk en relatief goedkoop is om morfine om te zetten in een klasse drugs waartoe ook oxycodon behoort, beperkte de 80/20 regel effectief de productie van thebaine, wat op zijn beurt de productie van deze zogenaamde semi-synthetische farmaceutische pijnstillers beperkte. Toen, in 1994, bestudeerde een Tasmaanse alkaloïde onderzoeker genaamd Tony Fist duizenden papaverzaden door ze in een chemische oplossing te plaatsen en ontdekte een gemuteerde papaverplant die hij "Norman" noemde(een woordspeling met "Norman" - geen morfine - "geen morfine").
Omdat het vrij moeilijk en relatief goedkoop is om morfine om te zetten in een klasse drugs waartoe ook oxycodon behoort, beperkte de 80/20 regel effectief de productie van thebaine, wat op zijn beurt de productie van deze zogenaamde semi-synthetische farmaceutische pijnstillers beperkte. Toen, in 1994, bestudeerde een Tasmaanse alkaloïde onderzoeker genaamd Tony Fist duizenden papaverzaden door ze in een chemische oplossing te plaatsen en ontdekte een gemuteerde papaverplant die hij "Norman" noemde(een woordspeling met "Norman" - geen morfine - "geen morfine").
"Het was eigenlijk een soort geluk" zegt Fist. De gemuteerde papaver produceerde thebaine in plaats van morfine en volgens Fist werden de productiekosten van oxycodon hierdoor meer dan gehalveerd. Boeren plantten de eerste commerciële oogst van Norman papaver in 1997, terwijl Purdue Pharma de productie van OxyContin, haar eigen oxycodon drug, agressief opvoerde.
"Als ze geen thebaïne zouden krijgen", zegt Fist, "zouden ze niet aan de vraag naar oxycodon kunnen voldoen. Volgens Tasmaanse ambtenaren is de export van opiaten niet verminderd. Tebaine heeft de 80/20 regel omzeild en zoals een regeringsfunctionaris tegen ABC Radio Australia zei: "Er bestaat geen twijfel over dat de vraag naar thebaïne zal toenemen en vooral Amerikanen zullen alles nemen wat we kunnen produceren."
Dit is precies wat er gebeurd is: Tussen 1993 en 2015 verdrievoudigde de jaarlijkse totale productie (volgens de DEA de totale hoeveelheid geproduceerde opioïden). Willem Scholten, een consultant drugscontrolebeleid in Lopika, Nederland, schat dat de consumptie van de zeven vaak voorgeschreven sterke opioïde pijnstillers van lijst II, uitgedrukt in milligrammen morfine, is verzevenvoudigd. Alleen al het oxycodonquotum is gestegen van 3,5 ton per jaar naar meer dan 150 ton. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention is de gemiddelde dosis per persoon bijna verdrievoudigd tussen 1999 en 2015.
"Als ze geen thebaïne zouden krijgen", zegt Fist, "zouden ze niet aan de vraag naar oxycodon kunnen voldoen. Volgens Tasmaanse ambtenaren is de export van opiaten niet verminderd. Tebaine heeft de 80/20 regel omzeild en zoals een regeringsfunctionaris tegen ABC Radio Australia zei: "Er bestaat geen twijfel over dat de vraag naar thebaïne zal toenemen en vooral Amerikanen zullen alles nemen wat we kunnen produceren."
Dit is precies wat er gebeurd is: Tussen 1993 en 2015 verdrievoudigde de jaarlijkse totale productie (volgens de DEA de totale hoeveelheid geproduceerde opioïden). Willem Scholten, een consultant drugscontrolebeleid in Lopika, Nederland, schat dat de consumptie van de zeven vaak voorgeschreven sterke opioïde pijnstillers van lijst II, uitgedrukt in milligrammen morfine, is verzevenvoudigd. Alleen al het oxycodonquotum is gestegen van 3,5 ton per jaar naar meer dan 150 ton. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention is de gemiddelde dosis per persoon bijna verdrievoudigd tussen 1999 en 2015.
De onderliggende oorzaken van verslaving zijn complex en er zijn ook veel sociale factoren. Sommige verslavingsspecialisten suggereren dat drugsgebruik een manier kan zijn om te ontsnappen aan fysieke en psychologische trauma's, wanhoop en ongelijkheid. Patiënten die langdurig en in hoge doses opioïden voorgeschreven krijgen, lopen het risico op lichamelijke afhankelijkheid.
Dramatische veranderingen in het aanbod hebben geleid tot het illegale gebruik van farmaceutische drugs zoals oxycodon, oxymorfon en andere pijnstillers. Ze zijn de voorkeursdrugs geworden in veel sociale lagen.
Tegen 2001 had OxyContin een reputatie opgebouwd als "heroïne voor rednecks." In 2017 stemde het farmaceutische bedrijf Mallinckrodt ermee in om 35 miljoen dollar te betalen om een rechtszaak van het Ministerie van Justitie te schikken, waarvan de vertegenwoordigers beweerden dat Mallinckrodt niet had voldaan aan zijn verplichtingen om verdachte grote bestellingen van generieke OxyContin op te sporen en de DEA hiervan op de hoogte te stellen. Mallinckrodt ontkent de aantijgingen.
In 1999 zei een ambtenaar van de staat Tasmanië in een interview dat Amerikaanse federale regelgevers hadden overwogen om de maas in de wet te dichten en de limiet van 20 procent te verlengen om de import van tebaïne uit Australië te verminderen.
"DEA onderzocht de 80/20 regelwijziging" zegt Christina A. Sunnerud, wetenschappelijk adviseur van DEA, en stuurde een bericht naar bedrijven, maar toen besloten we om het daarbij te laten. Samen met veranderingen die tientallen jaren of langer op zich lieten wachten, zoals het verwijderen van handelsbarrières en het liberaliseren van pijnbestrijding, heeft de DEA, onder druk van farmaceutische bedrijven, een traditioneel reguleringsinstrument voor opioïden losgelaten.
"Deze beslissing gaat in tegen het principe zelf, het idee zelf van drugregulering" zegt Friedl, een anti-drugs historicus in de Verenigde Staten.Deze beslissing van de DEA is in mijn ogen absoluut onzinnig" voegt hij eraan toe. In antwoord op een verzoek gaf de DEA geen documentatie over de beslissing om thebaïne vrij te stellen, hoewel in een brief uit 2016 van een Canadees bedrijf, het agentschap de contractuele verbintenissen van de VS herhaalde om traditionele leveranciers te steunen.
In feite beweren DEA-ambtenaren dat de importquota voor thebaïne gerechtvaardigd waren, gebaseerd op een legitieme behoefte, en dat ze werden ingesteld als reactie op een verandering in het voorschrijfbeleid.
"DEA onderzocht de 80/20 regelwijziging" zegt Christina A. Sunnerud, wetenschappelijk adviseur van DEA, en stuurde een bericht naar bedrijven, maar toen besloten we om het daarbij te laten. Samen met veranderingen die tientallen jaren of langer op zich lieten wachten, zoals het verwijderen van handelsbarrières en het liberaliseren van pijnbestrijding, heeft de DEA, onder druk van farmaceutische bedrijven, een traditioneel reguleringsinstrument voor opioïden losgelaten.
"Deze beslissing gaat in tegen het principe zelf, het idee zelf van drugregulering" zegt Friedl, een anti-drugs historicus in de Verenigde Staten.Deze beslissing van de DEA is in mijn ogen absoluut onzinnig" voegt hij eraan toe. In antwoord op een verzoek gaf de DEA geen documentatie over de beslissing om thebaïne vrij te stellen, hoewel in een brief uit 2016 van een Canadees bedrijf, het agentschap de contractuele verbintenissen van de VS herhaalde om traditionele leveranciers te steunen.
In feite beweren DEA-ambtenaren dat de importquota voor thebaïne gerechtvaardigd waren, gebaseerd op een legitieme behoefte, en dat ze werden ingesteld als reactie op een verandering in het voorschrijfbeleid.
Per slot van rekening hebben de deregulering van de legale markt en de snelle groei van de illegale zwarte markt vol fentanyl één ding gemeen: beide hebben de volksgezondheid in gevaar gebracht in hun winstbejag.
In 2011 zag Dan Ciccarone, een onderzoeker van de University of California in San Francisco die de dynamiek van de opioïdenmarkt bestudeert en een langlopend onderzoek leidt dat gefinancierd wordt door het National Institutes of Health onder de naam Heroin in Transition, de resultaten met eigen ogen. Hij vloog naar Philadelphia voor een werkreis en kwam vrijwel meteen een man tegen die op zoek was naar opioïdendrugs. De man was woedend omdat, zoals Ciccarone zich herinnert, zijn dokter hem onlangs geen opioïde pijnstillers meer had voorgeschreven.
Hij belde meteen zijn collega's en zei: "Ik heb net een ontdekking gedaan waar jullie versteld van zullen staan".
Ciccarone's team sprak met tientallen mensen die op heroïne waren overgestapt nadat ze geen opioïde pillen meer konden vinden, vooral nadat OxyContin in 2010 was veranderd om het moeilijker te verkruimelen en intranasaal te gebruiken. Hun onderzoek werd voortgezet in 2012 en viel samen met de eerste golf van de overdosiscrisis, die gerelateerd was aan voorgeschreven pijnstillers. Toen kwam de tweede golf - een toename van heroïne-gerelateerde sterfgevallen.
Sindsdien is de VS een derde golf ingegaan, waarbij fentanyl en illegaal geproduceerde opioïden heroïne overtreffen in gebruiksfrequentie, wat resulteerde in meer dan 70.000 fatale overdoses in de VS in 2017. Hoewel mensen die heroïne gebruiken voorkeuren hebben, geloven Ciccarone en zijn collega's dat velen onbedoeld voor fentanyl kiezen. Tot voor kort, zegt hij, was er weinig vraag naar fentanyl totdat het aanbod toenam.
In 2011 zag Dan Ciccarone, een onderzoeker van de University of California in San Francisco die de dynamiek van de opioïdenmarkt bestudeert en een langlopend onderzoek leidt dat gefinancierd wordt door het National Institutes of Health onder de naam Heroin in Transition, de resultaten met eigen ogen. Hij vloog naar Philadelphia voor een werkreis en kwam vrijwel meteen een man tegen die op zoek was naar opioïdendrugs. De man was woedend omdat, zoals Ciccarone zich herinnert, zijn dokter hem onlangs geen opioïde pijnstillers meer had voorgeschreven.
Hij belde meteen zijn collega's en zei: "Ik heb net een ontdekking gedaan waar jullie versteld van zullen staan".
Ciccarone's team sprak met tientallen mensen die op heroïne waren overgestapt nadat ze geen opioïde pillen meer konden vinden, vooral nadat OxyContin in 2010 was veranderd om het moeilijker te verkruimelen en intranasaal te gebruiken. Hun onderzoek werd voortgezet in 2012 en viel samen met de eerste golf van de overdosiscrisis, die gerelateerd was aan voorgeschreven pijnstillers. Toen kwam de tweede golf - een toename van heroïne-gerelateerde sterfgevallen.
Sindsdien is de VS een derde golf ingegaan, waarbij fentanyl en illegaal geproduceerde opioïden heroïne overtreffen in gebruiksfrequentie, wat resulteerde in meer dan 70.000 fatale overdoses in de VS in 2017. Hoewel mensen die heroïne gebruiken voorkeuren hebben, geloven Ciccarone en zijn collega's dat velen onbedoeld voor fentanyl kiezen. Tot voor kort, zegt hij, was er weinig vraag naar fentanyl totdat het aanbod toenam.
Bijlage bekijken SDEov3jG1c.jpeg
Epiloog
In 2016 nam SK Capital Partners, een participatiemaatschappij, Noramco en Tasmanian Alkaloids over, voormalige dochterondernemingen van Johnson & Johnson die betrokken waren bij de opioïde toeleveringsketen. Datzelfde jaar zei Aaron Davenport, de directeur van SK, dat hij Tasmanian Designer Poppies zag als een essentieel afschrikmiddel tegen misbruik. De verkoopvoorwaarden zijn vertrouwelijk, maar het bedrijf is niet genoemd in recente rechtszaken die zijn aangespannen tegen bedrijven die betrokken zijn bij de opioïdenketen.
Begin 2019 noemde de procureur-generaal van Oklahoma Johnson & Johnson "dieven in de wet" in rechtszaken waarin het bedrijf werd beschuldigd van het creëren van "openbare overlast" door misleidende marketing. De rechtszaak zal naar verwachting twee maanden duren. Johnson & Johnson ontkent elke overtreding. Advocaten die het bedrijf vertegenwoordigen beweren dat de wet op openbare schade misbruikt wordt en zeggen dat het bedrijf niet aansprakelijk gesteld kan worden voor het verkopen van door de overheid gereguleerde producten of voor het produceren, verkopen of promoten van stoffen die goedgekeurd zijn door de Food and Drug Administration en die door andere bedrijven geproduceerd worden met behulp van hun grondstoffen voor medicijnen.
"Onze acties bij het promoten van deze belangrijke voorgeschreven pijnmedicijnen waren gepast en verantwoord", zei Janssen Pharmaceuticals in een voorbereide verklaring, "De aantijgingen tegen ons bedrijf zijn onhoudbaar en volledig ongegrond. Het argument is dat geneesmiddelenproducenten niet aansprakelijk kunnen worden gesteld omdat regelgevers hun verantwoordelijkheden hebben afgeschoven.
In 2016 nam SK Capital Partners, een participatiemaatschappij, Noramco en Tasmanian Alkaloids over, voormalige dochterondernemingen van Johnson & Johnson die betrokken waren bij de opioïde toeleveringsketen. Datzelfde jaar zei Aaron Davenport, de directeur van SK, dat hij Tasmanian Designer Poppies zag als een essentieel afschrikmiddel tegen misbruik. De verkoopvoorwaarden zijn vertrouwelijk, maar het bedrijf is niet genoemd in recente rechtszaken die zijn aangespannen tegen bedrijven die betrokken zijn bij de opioïdenketen.
Begin 2019 noemde de procureur-generaal van Oklahoma Johnson & Johnson "dieven in de wet" in rechtszaken waarin het bedrijf werd beschuldigd van het creëren van "openbare overlast" door misleidende marketing. De rechtszaak zal naar verwachting twee maanden duren. Johnson & Johnson ontkent elke overtreding. Advocaten die het bedrijf vertegenwoordigen beweren dat de wet op openbare schade misbruikt wordt en zeggen dat het bedrijf niet aansprakelijk gesteld kan worden voor het verkopen van door de overheid gereguleerde producten of voor het produceren, verkopen of promoten van stoffen die goedgekeurd zijn door de Food and Drug Administration en die door andere bedrijven geproduceerd worden met behulp van hun grondstoffen voor medicijnen.
"Onze acties bij het promoten van deze belangrijke voorgeschreven pijnmedicijnen waren gepast en verantwoord", zei Janssen Pharmaceuticals in een voorbereide verklaring, "De aantijgingen tegen ons bedrijf zijn onhoudbaar en volledig ongegrond. Het argument is dat geneesmiddelenproducenten niet aansprakelijk kunnen worden gesteld omdat regelgevers hun verantwoordelijkheden hebben afgeschoven.
Ondertussen blijft de FDA fabrikanten aanmoedigen om medicijnen te ontwikkelen die opioïdenmisbruik tegengaan. Onderzoekers suggereren dat de strategie om het moeilijker te maken om op recept verkrijgbare opioïden te veranderen en ermee te knoeien, hoewel soms effectief, kan leiden tot paradoxale en ongewenste resultaten. Blijven vertrouwen op regulerende marktwerking doet het publiek geloven dat bestaande regelgeving en beperkingen de huidige crisis zullen oplossen.
Terug naar Botwell, Tasmanië. Naar een dorp zo'n 3.000 voet boven zeeniveau, waar niemand zo in contact bleef met zijn klanten aan de andere kant van de wereld als Will Bignell: hij zond een signaal uit vanaf een nabijgelegen heuvel en logde in op forums om met zijn andere collega's te communiceren. Bignell bestuurde drones boven zijn boerderij en bestudeerde luchtfoto's met zo'n hoge resolutie dat hij een individueel bandenprofiel kon zien, allemaal in een poging om hogere doses drugsverbindingen uit zijn papaveroogst te halen.
Papaver stond centraal in Bignells beslissing om terug te keren naar de familieboerderij waar hij nu woont en werkt. "Leef de droom" vertelt hij me als ik hem eind 2017 bel. Die dag was Bignell gewoon zijn velden aan het ploegen. Na verloop van tijd drong het tot hem door dat zijn middelen van bestaan in twijfel werden getrokken. Op een dag knoopte hij een gesprek aan met een vriend in Florida die hij online had ontmoet en vroeg hem:
- Kweekt u opium?
- Ja, en ik kweek er veel van. Ik ben een van de grootste leveranciers ter wereld. We leveren aan Amerika en we leveren er heel veel van.
- Wow, ik weet niet wat ik daarvan moet denken. Weet je dat mijn zus drie jaar geleden stierf aan een overdosis?
Toen zei Bignell tegen me: "Het is erg verontrustend als je dat soort dingen hoort." Op de achtergrond hoorde ik het lawaai van auto's. Bignell reed in een rustig tempo, terwijl hij de grond omspitte voor de oogst van volgend jaar. Hij had geen handen aan het stuur en reed op de automatische piloot.
Terug naar Botwell, Tasmanië. Naar een dorp zo'n 3.000 voet boven zeeniveau, waar niemand zo in contact bleef met zijn klanten aan de andere kant van de wereld als Will Bignell: hij zond een signaal uit vanaf een nabijgelegen heuvel en logde in op forums om met zijn andere collega's te communiceren. Bignell bestuurde drones boven zijn boerderij en bestudeerde luchtfoto's met zo'n hoge resolutie dat hij een individueel bandenprofiel kon zien, allemaal in een poging om hogere doses drugsverbindingen uit zijn papaveroogst te halen.
Papaver stond centraal in Bignells beslissing om terug te keren naar de familieboerderij waar hij nu woont en werkt. "Leef de droom" vertelt hij me als ik hem eind 2017 bel. Die dag was Bignell gewoon zijn velden aan het ploegen. Na verloop van tijd drong het tot hem door dat zijn middelen van bestaan in twijfel werden getrokken. Op een dag knoopte hij een gesprek aan met een vriend in Florida die hij online had ontmoet en vroeg hem:
- Kweekt u opium?
- Ja, en ik kweek er veel van. Ik ben een van de grootste leveranciers ter wereld. We leveren aan Amerika en we leveren er heel veel van.
- Wow, ik weet niet wat ik daarvan moet denken. Weet je dat mijn zus drie jaar geleden stierf aan een overdosis?
Toen zei Bignell tegen me: "Het is erg verontrustend als je dat soort dingen hoort." Op de achtergrond hoorde ik het lawaai van auto's. Bignell reed in een rustig tempo, terwijl hij de grond omspitte voor de oogst van volgend jaar. Hij had geen handen aan het stuur en reed op de automatische piloot.