Sterk overheidsbeleid suggereert dat cannabisgebruik tijdens de zwangerschap gevaarlijk is voor de gezondheid, maar wat zegt het onderzoek?
Sommige van mijn vrienden hebben baby's en sommige van mijn vrienden roken wiet.Soms doen ze beide - en nog niet zo lang geleden vroeg een vriendin me of het veilig was om te roken tijdens de zwangerschap.
Om deze vraag te beantwoorden, moest ik me voorbereiden en informatie verzamelen, dus ik zei haar dat ik de volgende dag contact met haar zou opnemen. Ik deed er veel langer over: met een snelle zoekactie in de gezondheidswetenschappelijke literatuurdatabase vond ik een heleboel studies over het onderwerp - ongeveer 500 wetenschappelijke artikelen over cannabisgerelateerde zwangerschap. Wat nog verrassender was, was dat deze studies verspreid waren in verschillende richtingen - ze kwamen niet neer op één ondubbelzinnige waarheid, en in feite spraken veel van hen elkaar tegen.
Toen ontdekte ik iets dat nog verrassender was: veel staten, waaronder staten waar wiet legaal is, straffen Amerikanen zwaar voor cannabisgebruik tijdens de zwangerschap, waardoor rechtbanken en instanties voor kinderwelzijn ouders vaak kunnen beschuldigen van kindermishandeling of verwaarlozing.
Sommige van mijn vrienden hebben baby's en sommige van mijn vrienden roken wiet.Soms doen ze beide - en nog niet zo lang geleden vroeg een vriendin me of het veilig was om te roken tijdens de zwangerschap.
Om deze vraag te beantwoorden, moest ik me voorbereiden en informatie verzamelen, dus ik zei haar dat ik de volgende dag contact met haar zou opnemen. Ik deed er veel langer over: met een snelle zoekactie in de gezondheidswetenschappelijke literatuurdatabase vond ik een heleboel studies over het onderwerp - ongeveer 500 wetenschappelijke artikelen over cannabisgerelateerde zwangerschap. Wat nog verrassender was, was dat deze studies verspreid waren in verschillende richtingen - ze kwamen niet neer op één ondubbelzinnige waarheid, en in feite spraken veel van hen elkaar tegen.
Toen ontdekte ik iets dat nog verrassender was: veel staten, waaronder staten waar wiet legaal is, straffen Amerikanen zwaar voor cannabisgebruik tijdens de zwangerschap, waardoor rechtbanken en instanties voor kinderwelzijn ouders vaak kunnen beschuldigen van kindermishandeling of verwaarlozing.
Bovendien hebben veel staten (niet noodzakelijk dezelfde staten) een beleid dat vereist dat zorgverleners drugsgebruik door zwangere vrouwen melden op het moment van de diagnose.
Cannabis is slechts een van de vele drugs waarvoor een dergelijk bestraffend beleid bestaat: het geldt ook voor een aantal andere stoffen, waaronder cocaïne, methamfetamine en opioïden. Maar cannabis wordt door meer zwangere vrouwen gebruikt dan al deze andere drugs, vooral nu staten de verkoop en het gebruik ervan steeds meer legaliseren.
Er zijngruwelijke verhalen opgedoken nu wankele wetenschap en wetgeving elkaar kruisen in een samenleving die erop gebrand is om het lichaam van vrouwen te reguleren, vooral dat van zwangere vrouwen.
Maar het schadelijkst is misschien wel de bredere impact van dit beleid: door zwangerschapsaanbieders tot de wet te maken, creëren ze een klimaat van angst en wantrouwen tussen prenatale zorgverleners en patiënten.
Dit zijn precies de plaatsen waar zwangere vrouwen het liefst zouden leren om de schade die drugsgebruik kan aanrichten aan hun zwangerschap te minimaliseren. Zowel patiënten als zorgverleners hebben echter redenen om er nooit over te praten en de angst om betrapt te worden kan ertoe leiden dat patiënten medische zorg helemaal vermijden.
Cannabis is slechts een van de vele drugs waarvoor een dergelijk bestraffend beleid bestaat: het geldt ook voor een aantal andere stoffen, waaronder cocaïne, methamfetamine en opioïden. Maar cannabis wordt door meer zwangere vrouwen gebruikt dan al deze andere drugs, vooral nu staten de verkoop en het gebruik ervan steeds meer legaliseren.
Er zijngruwelijke verhalen opgedoken nu wankele wetenschap en wetgeving elkaar kruisen in een samenleving die erop gebrand is om het lichaam van vrouwen te reguleren, vooral dat van zwangere vrouwen.
Maar het schadelijkst is misschien wel de bredere impact van dit beleid: door zwangerschapsaanbieders tot de wet te maken, creëren ze een klimaat van angst en wantrouwen tussen prenatale zorgverleners en patiënten.
Dit zijn precies de plaatsen waar zwangere vrouwen het liefst zouden leren om de schade die drugsgebruik kan aanrichten aan hun zwangerschap te minimaliseren. Zowel patiënten als zorgverleners hebben echter redenen om er nooit over te praten en de angst om betrapt te worden kan ertoe leiden dat patiënten medische zorg helemaal vermijden.
Het is erg moeilijk om de effecten van cannabis op de foetus te bewijzen
Mensen gebruiken om verschillende redenen cannabis tijdens de zwangerschap. De meesten proberen om te gaan met zwangerschapssymptomen, meestal misselijkheid en overgeven, wat volgensongeveer 70% van de zwangere vrouwen de reden is voor het gebruik van cannabis. Andere symptomen die mensen met deze drug behandelen zijn angst, pijn, hoofdpijn, krampen, slaapstoornissen en een slechte eetlust.
Cannabisgebruik tijdens de zwangerschap zou geen probleem zijn als het de groeiende foetus niet zou blootstellen aan een stof die theoretisch schadelijk zou kunnen zijn. Helaas is dat wel het geval.
Tijdens de zwangerschap ontvangt de foetus voedingsstoffen en zuurstof uit het bloed van de ouders, maar alleen nadat deze zijn gefilterd door de placenta, een tijdelijk orgaan dat samen met de foetus in de baarmoeder groeit (en de baarmoeder met de foetus verlaat tijdens de bevalling).
Als een zwangere vrouw marihuana gebruikt, heefthaar foetus waarschijnlijk 2,5 tot 6 keer minder tetrahydrogeen dan de foetus.5 tot 6 keer minder tetrahydrocannabinol (THC), de belangrijkste psychoactieve stof in cannabis, in de bloedbaan dan zijzelf.
Naast THC oefenen meer dan 100 verschillende stoffen in cannabis een reeks effecten uit via het endocannabinoïde systeem, een reeks neurotransmitters en hun receptoren die over het hele menselijke en dierlijke lichaam verspreid zijn, inclusief (maar niet beperkt tot) de hersenen. Binnen dit systeem bootsen cannabisverbindingen natuurlijke neurotransmitters na die normaal gesproken worden herkend door receptoren.
Mensen gebruiken om verschillende redenen cannabis tijdens de zwangerschap. De meesten proberen om te gaan met zwangerschapssymptomen, meestal misselijkheid en overgeven, wat volgensongeveer 70% van de zwangere vrouwen de reden is voor het gebruik van cannabis. Andere symptomen die mensen met deze drug behandelen zijn angst, pijn, hoofdpijn, krampen, slaapstoornissen en een slechte eetlust.
Cannabisgebruik tijdens de zwangerschap zou geen probleem zijn als het de groeiende foetus niet zou blootstellen aan een stof die theoretisch schadelijk zou kunnen zijn. Helaas is dat wel het geval.
Tijdens de zwangerschap ontvangt de foetus voedingsstoffen en zuurstof uit het bloed van de ouders, maar alleen nadat deze zijn gefilterd door de placenta, een tijdelijk orgaan dat samen met de foetus in de baarmoeder groeit (en de baarmoeder met de foetus verlaat tijdens de bevalling).
Als een zwangere vrouw marihuana gebruikt, heefthaar foetus waarschijnlijk 2,5 tot 6 keer minder tetrahydrogeen dan de foetus.5 tot 6 keer minder tetrahydrocannabinol (THC), de belangrijkste psychoactieve stof in cannabis, in de bloedbaan dan zijzelf.
Naast THC oefenen meer dan 100 verschillende stoffen in cannabis een reeks effecten uit via het endocannabinoïde systeem, een reeks neurotransmitters en hun receptoren die over het hele menselijke en dierlijke lichaam verspreid zijn, inclusief (maar niet beperkt tot) de hersenen. Binnen dit systeem bootsen cannabisverbindingen natuurlijke neurotransmitters na die normaal gesproken worden herkend door receptoren.
Wetenschappers hebben ontdekt dat bij dieren de connectiviteit van dit systeem zich anders ontwikkelt in de hersenen van foetussen wanneer ze intra-uterien worden blootgesteld aan cannabis. Bij ratten vertalen deze verschillen zich in gedragsverschillen bij baby's van rattenmoeders die aan cannabis zijn blootgesteld: ze zijn angstiger; ze zijn minder sociaal; ze onthouden, leren of letten niet op dezelfde manier als andere ratten; en ze zijn mogelijk vatbaarder voor opioïdenverslaving.
Ongeveer 16 procent van de Amerikanen zegt wiet te roken. Het percentage dat dit doet tijdens de zwangerschap is lager, waarschijnlijk gemiddeld ongeveer 7%. Onder jonge zwangere vrouwen uit stedelijke gebieden met een laag inkomen varieert dit percentage van 15% tot 28%. Zwangere mensen gebruiken ongeveer twee keer zo vaak cannabis in staten waar het legaal is dan in staten waar het illegaal is (7% vs. 2,5%).
In een minderheid van de gevallen - ongeveer een kwart in één onderzoek - voldoen zwangere cannabisrokers aan de criteria voor een stoornis in het middelengebruik, wat suggereert dat het gebruik hun functioneren of hun relaties op de een of andere manier schaadt .
Maar "aannemelijkheid" is geen bewijs - en wetenschappers bestuderen al tientallen jaren kinderen die in de baarmoeder aan cannabis zijn blootgesteld om te proberen te begrijpen wat er echt aan de hand is.
Ongeveer 16 procent van de Amerikanen zegt wiet te roken. Het percentage dat dit doet tijdens de zwangerschap is lager, waarschijnlijk gemiddeld ongeveer 7%. Onder jonge zwangere vrouwen uit stedelijke gebieden met een laag inkomen varieert dit percentage van 15% tot 28%. Zwangere mensen gebruiken ongeveer twee keer zo vaak cannabis in staten waar het legaal is dan in staten waar het illegaal is (7% vs. 2,5%).
In een minderheid van de gevallen - ongeveer een kwart in één onderzoek - voldoen zwangere cannabisrokers aan de criteria voor een stoornis in het middelengebruik, wat suggereert dat het gebruik hun functioneren of hun relaties op de een of andere manier schaadt .
Maar "aannemelijkheid" is geen bewijs - en wetenschappers bestuderen al tientallen jaren kinderen die in de baarmoeder aan cannabis zijn blootgesteld om te proberen te begrijpen wat er echt aan de hand is.
Dit is niet de beste manier om een antwoord te krijgen op de wetenschappelijke vraag welk effect een bepaalde drug heeft op de zwangerschap. In een wereld zonder bio-ethiek zouden onderzoekers die zulke vragen stellen een onderzoek kunnen uitvoeren waarbij zwangere vrouwen gerandomiseerd worden om het medicijn wel of niet te nemen, en dan de resultaten vergelijken bij baby's die in elke groep geboren worden. Maar omdat er een redelijke verdenking bestaat dat cannabis schadelijk kan zijn en omdat het illegaal is op federaal niveau, kunnen onderzoekers geen onderzoeken op mensen uitvoeren.
In plaats daarvan doen wetenschappers observationele onderzoeken waarin ze letterlijk observeren wat er gebeurt met baby's van mensen die ervoor kiezen cannabis te gebruiken. Ze kunnen informatief zijn, maar ze zijn niet perfect.
Mensen die cannabis gebruiken tijdens de zwangerschap kunnen significant verschillen van mensen die dat niet doen. Het is moeilijk om uit deze onderzoeken op te maken of wiet of een verwante factor - geestelijke gezondheid, angst, demografie - de oorzaak is van de verschillen tussen hun kinderen.
Dus wat vertelt het onderzoek ons?
Demeeste gegevens over de effecten van cannabis op de foetus tijdens de zwangerschap komen uit drie grote observationele onderzoeken die kinderen volgden die geboren werden bij moeders tussen 1982 en 2006.
Kinderen geboren uit moeders die cannabis gebruikten, hadden verschillen die veranderden met de leeftijd: slaap en verminderde aandacht; 6-jarigen vertoonden een verminderde aandachtsspanne, verhoogde hyperactiviteit en impulsiviteit, en verminderde concentratie; pre-adolescente en adolescente kinderen hadden een slechtere concentratie en verbale redenering, ernstiger depressie, en hogere percentages delinquentie.
Sindsdien zijn er veel andere, kleinere onderzoeken uitgevoerd, maar geen daarvan heeft de problemen die gepaard gaan met observationele onderzoeken vermeden . In een overzicht van relevante 2020-studies die sinds het midden van de jaren tachtig zijn gepubliceerd, noemden de auteurs veel van deze studies een zwakke methodologie. In het bijzonder hebben veel onderzoekers de resultaten die ze meten niet vergeleken met een standaard die rekening houdt met de leeftijd en het opleidingsniveau van de ouders.
Dat wil zeggen: wat als de kinderen van degenen die cannabis gebruikten tijdens de zwangerschap werden geboren bij ouders met een lager opleidingsniveau, wat een deel van de verschillen zou kunnen verklaren?
In plaats daarvan doen wetenschappers observationele onderzoeken waarin ze letterlijk observeren wat er gebeurt met baby's van mensen die ervoor kiezen cannabis te gebruiken. Ze kunnen informatief zijn, maar ze zijn niet perfect.
Mensen die cannabis gebruiken tijdens de zwangerschap kunnen significant verschillen van mensen die dat niet doen. Het is moeilijk om uit deze onderzoeken op te maken of wiet of een verwante factor - geestelijke gezondheid, angst, demografie - de oorzaak is van de verschillen tussen hun kinderen.
Dus wat vertelt het onderzoek ons?
Demeeste gegevens over de effecten van cannabis op de foetus tijdens de zwangerschap komen uit drie grote observationele onderzoeken die kinderen volgden die geboren werden bij moeders tussen 1982 en 2006.
Kinderen geboren uit moeders die cannabis gebruikten, hadden verschillen die veranderden met de leeftijd: slaap en verminderde aandacht; 6-jarigen vertoonden een verminderde aandachtsspanne, verhoogde hyperactiviteit en impulsiviteit, en verminderde concentratie; pre-adolescente en adolescente kinderen hadden een slechtere concentratie en verbale redenering, ernstiger depressie, en hogere percentages delinquentie.
Sindsdien zijn er veel andere, kleinere onderzoeken uitgevoerd, maar geen daarvan heeft de problemen die gepaard gaan met observationele onderzoeken vermeden . In een overzicht van relevante 2020-studies die sinds het midden van de jaren tachtig zijn gepubliceerd, noemden de auteurs veel van deze studies een zwakke methodologie. In het bijzonder hebben veel onderzoekers de resultaten die ze meten niet vergeleken met een standaard die rekening houdt met de leeftijd en het opleidingsniveau van de ouders.
Dat wil zeggen: wat als de kinderen van degenen die cannabis gebruikten tijdens de zwangerschap werden geboren bij ouders met een lager opleidingsniveau, wat een deel van de verschillen zou kunnen verklaren?
De auteurs van het onderzoek concludeerden dat in het algemeen "prenatale blootstelling aan cannabis weinig effect had op de cognitieve functie van het nageslacht". Bovendien merkten ze op dat zelfs wanneer er afwijkingen werden vastgesteld, deze bijna allemaal binnen het normale bereik bleven.
Problemen met de opzet van veel onderzoeken komen voort uit de vooroordelen die veel onderzoekers meebrengen. Als je kijkt naar onderzoeken naar farmaceutische middelen, zul je zien dat ze uitgaan van onschuldig tot het tegendeel is bewezen, terwijl verboden stoffen worden beschouwd als schuldig tot het tegendeel is bewezen. Met andere woorden: "Het is alsof we geprogrammeerd zijn om te denken dat het kwaad kan".
Cannabis is zelfs veiliger dan sommige alternatieven
Ondanks gebrekkige gegevens is het risico op schade aan de foetus door prenataal cannabisgebruik groot genoeg om alleen recreatief gebruik af te raden. Maar velen willen niet alleen high worden.
Shonitria Anthony presenteert al drie jaar de podcast en online community Blunt Blowin' Mama, die tot doel heeft het gedrag van wietrokende moeders te normaliseren. In die tijd, zegt ze, heeft geen enkele moeder haar verteld dat ze rookt tijdens de zwangerschap om high te worden. Ze zegt dat ze meestal proberen om de kleinste hoeveelheid te gebruiken waar ze mee weg kunnen komen terwijl ze hun symptomen, zoals misselijkheid en pijn, onder controle houden.
Maar hier wordt het lastig.
Het American College of Obstetricians and Gynecologists raadt artsen aan zwangere vrouwen te adviseren geen cannabis te gebruiken, maar een alternatief. Maar in veel gevallen zeggen artsen gewoon: "Cannabis is gevaarlijk, dus gebruik het niet".
Problemen met de opzet van veel onderzoeken komen voort uit de vooroordelen die veel onderzoekers meebrengen. Als je kijkt naar onderzoeken naar farmaceutische middelen, zul je zien dat ze uitgaan van onschuldig tot het tegendeel is bewezen, terwijl verboden stoffen worden beschouwd als schuldig tot het tegendeel is bewezen. Met andere woorden: "Het is alsof we geprogrammeerd zijn om te denken dat het kwaad kan".
Cannabis is zelfs veiliger dan sommige alternatieven
Ondanks gebrekkige gegevens is het risico op schade aan de foetus door prenataal cannabisgebruik groot genoeg om alleen recreatief gebruik af te raden. Maar velen willen niet alleen high worden.
Shonitria Anthony presenteert al drie jaar de podcast en online community Blunt Blowin' Mama, die tot doel heeft het gedrag van wietrokende moeders te normaliseren. In die tijd, zegt ze, heeft geen enkele moeder haar verteld dat ze rookt tijdens de zwangerschap om high te worden. Ze zegt dat ze meestal proberen om de kleinste hoeveelheid te gebruiken waar ze mee weg kunnen komen terwijl ze hun symptomen, zoals misselijkheid en pijn, onder controle houden.
Maar hier wordt het lastig.
Het American College of Obstetricians and Gynecologists raadt artsen aan zwangere vrouwen te adviseren geen cannabis te gebruiken, maar een alternatief. Maar in veel gevallen zeggen artsen gewoon: "Cannabis is gevaarlijk, dus gebruik het niet".
Ja, cannabis kan risico's met zich meebrengen. Maar het kan goed zijn dat deze risico's niet zo ernstig zijn als de alternatieven.
Laten we zeggen dat een zwangere vrouw cannabis gebruikt als medicijn tegen misselijkheid. Als een arts zegt dat ze moet stoppen, is het alternatief dat ze misselijk wordt en niet kan eten. Dit brengt zijn eigen risico's met zich mee; de groeiende foetus heeft voeding nodig.
Of laten we zeggen dat ze cannabis gebruiken tegen pijn. Alsze het gebruiken voor pijnbestrijding en hun alternatief is het gebruik van opioïden, die een hele reeks negatieve effectenhebben op de foetus, dan moeten we het gesprek heroverwegen.
In deze situaties moeten we de vraag stellen: wat brengt minder schade toe? Het antwoord kan cannabis zijn. (Idealiter zou een zwangere vrouw niet overwegen om opioïden op recept te gebruiken, maar bijna 7% van de zwangere vrouwen doet dat wel en één op de vijf van hen maakt misbruik van drugs)
Legale farmaceutische medicijnen zijn soms een optie voor de behandeling van zwangerschapsgerelateerde symptomen. Maar ook hier zijn er risico's en onbekende factoren. De overgrote meerderheid van de medicijnen is niet beoordeeld op hun veiligheid tijdens de zwangerschap. Daarom is er weinig keuze uit bekende veilige opties.
Je zou kunnen stellen dat zelfs legale medicijnen, waarvan de veiligheid is gecontroleerd, door de jaren heen veel minder zijn onderzocht dan cannabis. Er is meer bewijs voor neurocognitieve ontwikkeling als gevolg van blootstelling aan cannabis dan voor de medicijnen die wij voorschrijven.
Voor patiënten die vertrouwen hebben in de producten met de beste bewijsvoering, lijkt cannabis een veel veiligere keuze dan sommige farmaceutische middelen.
Laten we zeggen dat een zwangere vrouw cannabis gebruikt als medicijn tegen misselijkheid. Als een arts zegt dat ze moet stoppen, is het alternatief dat ze misselijk wordt en niet kan eten. Dit brengt zijn eigen risico's met zich mee; de groeiende foetus heeft voeding nodig.
Of laten we zeggen dat ze cannabis gebruiken tegen pijn. Alsze het gebruiken voor pijnbestrijding en hun alternatief is het gebruik van opioïden, die een hele reeks negatieve effectenhebben op de foetus, dan moeten we het gesprek heroverwegen.
In deze situaties moeten we de vraag stellen: wat brengt minder schade toe? Het antwoord kan cannabis zijn. (Idealiter zou een zwangere vrouw niet overwegen om opioïden op recept te gebruiken, maar bijna 7% van de zwangere vrouwen doet dat wel en één op de vijf van hen maakt misbruik van drugs)
Legale farmaceutische medicijnen zijn soms een optie voor de behandeling van zwangerschapsgerelateerde symptomen. Maar ook hier zijn er risico's en onbekende factoren. De overgrote meerderheid van de medicijnen is niet beoordeeld op hun veiligheid tijdens de zwangerschap. Daarom is er weinig keuze uit bekende veilige opties.
Je zou kunnen stellen dat zelfs legale medicijnen, waarvan de veiligheid is gecontroleerd, door de jaren heen veel minder zijn onderzocht dan cannabis. Er is meer bewijs voor neurocognitieve ontwikkeling als gevolg van blootstelling aan cannabis dan voor de medicijnen die wij voorschrijven.
Voor patiënten die vertrouwen hebben in de producten met de beste bewijsvoering, lijkt cannabis een veel veiligere keuze dan sommige farmaceutische middelen.
Hoewel de wetenschap die een verband legt tussen prenataal marihuanagebruik en zwangerschapsuitkomsten verre van volledig is, worden mensen in veel Amerikaanse staten vrij streng gestraft voor het gebruik van de drug tijdens de zwangerschap.
Ongeveer de helft van de staten beschouwt elk middelengebruik tijdens de zwangerschap als kindermishandeling, inclusief marihuana, ongeacht of recreatief of medisch gebruik legaal is in die staat.
Drie staten beschouwen het ook als reden voor onvrijwillige opname in een drugsbehandelingscentrum en drie staten beschouwen het als reden voor strafrechtelijke vervolging, wat betekent dat mensen die tijdens de zwangerschap drugs gebruiken in de gevangenis kunnen belanden.
Sinds dit beleid voor het eerst in het wetgevende lexicon terecht kwam in het midden van de jaren 70, zijn de opgelegde straffen onevenredig zwaar gevallen voor zwarte mensen.
Er is ook een zeer verwarrend beleid met betrekking tot het testen en rapporteren van prenataal drugsgebruik. Een aantal beleidsregels van staten verplichten zorgverleners om zwangere mensen of pasgeborenen te testen en/of te rapporteren op drugsgebruik of blootstelling wanneer ze dit vermoeden.
Ongeveer de helft van de staten beschouwt elk middelengebruik tijdens de zwangerschap als kindermishandeling, inclusief marihuana, ongeacht of recreatief of medisch gebruik legaal is in die staat.
Drie staten beschouwen het ook als reden voor onvrijwillige opname in een drugsbehandelingscentrum en drie staten beschouwen het als reden voor strafrechtelijke vervolging, wat betekent dat mensen die tijdens de zwangerschap drugs gebruiken in de gevangenis kunnen belanden.
Sinds dit beleid voor het eerst in het wetgevende lexicon terecht kwam in het midden van de jaren 70, zijn de opgelegde straffen onevenredig zwaar gevallen voor zwarte mensen.
Er is ook een zeer verwarrend beleid met betrekking tot het testen en rapporteren van prenataal drugsgebruik. Een aantal beleidsregels van staten verplichten zorgverleners om zwangere mensen of pasgeborenen te testen en/of te rapporteren op drugsgebruik of blootstelling wanneer ze dit vermoeden.
Ziekenhuizen kunnen ook hun eigen test- en rapportageprotocollen opstellen en hoewel ze de staatswetgeving moeten volgen over wat ze moeten doen met de informatie die ze ontvangen, kunnen ze wel drugsgebruik door ouders melden aan de kinderbescherming, zelfs als de staat dit niet vereist. En terwijl ouders niet op drugs kunnen worden getest zonder hun toestemming, kunnen pasgeborenen dat wel.
Als een kind positief test op een drug - en de uitwerpselen, urine en bloed van het kind kunnen positief testen op cannabis - is het staatsbeleid met betrekking tot de stof van toepassing op de ouder.
Zelfs in staten die geen specifieke wetten hebben tegen drugsgebruik tijdens de zwangerschap, spannen aanklagers soms rechtszaken aan tegen mensen die drugs gebruiken tijdens de zwangerschap.
Al dit bestraffende beleid creëert een ongelooflijk verwarrende omgeving voor zowel patiënten als zorgverleners.Het dwingt zorgverleners om simpelweg te vermijden om naar cannabisgebruik te vragen of erover te praten tijdens klinische ontmoetingen.
Deze verwarring leidt tot verschillende realiteiten die uiteindelijk slecht zijn voor zowel kinderen als ouders. Ten eerste betekent het dat medische professionals zo verward zijn over wat ze moeten doen als ze ontdekken dat een zwangere patiënt cannabis gebruikt, dat ze het onderwerp gewoon vermijden. Veel artsen confronteren het onderwerp cannabis niet rechtstreeks met hun patiënten en proberen er gewoon niet over te praten.
Maar wat vooral verontrustend is, is de impact van dit beleid op zwangere patiënten. In plaats van zwangere vrouwen te laten stoppen met het gebruiken van drugs, zorgt het bestraffende drugsbeleid ervoor dat ze vermijden om prenatale zorg te zoeken, waarschijnlijk omdat dit de setting is waarin ze zouden worden geïdentificeerd als drugsgebruikers.
Als een kind positief test op een drug - en de uitwerpselen, urine en bloed van het kind kunnen positief testen op cannabis - is het staatsbeleid met betrekking tot de stof van toepassing op de ouder.
Zelfs in staten die geen specifieke wetten hebben tegen drugsgebruik tijdens de zwangerschap, spannen aanklagers soms rechtszaken aan tegen mensen die drugs gebruiken tijdens de zwangerschap.
Al dit bestraffende beleid creëert een ongelooflijk verwarrende omgeving voor zowel patiënten als zorgverleners.Het dwingt zorgverleners om simpelweg te vermijden om naar cannabisgebruik te vragen of erover te praten tijdens klinische ontmoetingen.
Deze verwarring leidt tot verschillende realiteiten die uiteindelijk slecht zijn voor zowel kinderen als ouders. Ten eerste betekent het dat medische professionals zo verward zijn over wat ze moeten doen als ze ontdekken dat een zwangere patiënt cannabis gebruikt, dat ze het onderwerp gewoon vermijden. Veel artsen confronteren het onderwerp cannabis niet rechtstreeks met hun patiënten en proberen er gewoon niet over te praten.
Maar wat vooral verontrustend is, is de impact van dit beleid op zwangere patiënten. In plaats van zwangere vrouwen te laten stoppen met het gebruiken van drugs, zorgt het bestraffende drugsbeleid ervoor dat ze vermijden om prenatale zorg te zoeken, waarschijnlijk omdat dit de setting is waarin ze zouden worden geïdentificeerd als drugsgebruikers.
Als mensen bang zijn dat ze hun kinderen kwijtraken als ze naar de dokter gaan terwijl ze zwanger zijn en drugs gebruiken, of als hun huisarts ontdekt dat ze drugs gebruiken, zullen ze medische zorg vermijden.
In tegenstelling tot de effecten van cannabisgebruik zijn de resultaten van ontoereikende prenatale zorg ondubbelzinnig negatief: het risico op een laag geboortegewicht en kindersterfte is vele malen hoger bij zwangerschappen zonder prenatale zorg, en de schade voor zowel de baby als de moeder als gevolg van vermijdbare aandoeningen zoals diabetes en pre-eclampsie kan worden verminderd als de zorg vroeg in de zwangerschap wordt gestart.
In staten met een bestraffend prenataal beleid voor middelengebruik, krijgen meer zwangere vrouwen een overdosis opioïden, worden minder vrouwen behandeld voor stoornissen in middelengebruik en worden meer baby's geboren met opioïden- en andere complicaties zoals vroeggeboorte en een laag geboortegewicht.
Wat gaat er nu gebeuren?
De Verenigde Staten onderscheidt zich van alle andere landen als het gaat om het bestraffen van drugsgebruik tijdens de zwangerschap en de negatieve gevolgen van deze bestraffende aanpak treffen buitenproportioneel raciale en etnische minderheden, met name inheemse en zwarte bevolkingsgroepen.
Bovendien zijn er, terwijl veel wetten zwangere vrouwen bestraffen voor blootstelling aan foetale drugs, geen vergelijkbare wetten met betrekking tot tabak - ondanks het feit dat er veel meer bewijs is dat tabaksgebruik tijdens de zwangerschap in verband brengt met longproblemen en aangeboren afwijkingen bij pasgeborenen.
In tegenstelling tot de effecten van cannabisgebruik zijn de resultaten van ontoereikende prenatale zorg ondubbelzinnig negatief: het risico op een laag geboortegewicht en kindersterfte is vele malen hoger bij zwangerschappen zonder prenatale zorg, en de schade voor zowel de baby als de moeder als gevolg van vermijdbare aandoeningen zoals diabetes en pre-eclampsie kan worden verminderd als de zorg vroeg in de zwangerschap wordt gestart.
In staten met een bestraffend prenataal beleid voor middelengebruik, krijgen meer zwangere vrouwen een overdosis opioïden, worden minder vrouwen behandeld voor stoornissen in middelengebruik en worden meer baby's geboren met opioïden- en andere complicaties zoals vroeggeboorte en een laag geboortegewicht.
Wat gaat er nu gebeuren?
De Verenigde Staten onderscheidt zich van alle andere landen als het gaat om het bestraffen van drugsgebruik tijdens de zwangerschap en de negatieve gevolgen van deze bestraffende aanpak treffen buitenproportioneel raciale en etnische minderheden, met name inheemse en zwarte bevolkingsgroepen.
Bovendien zijn er, terwijl veel wetten zwangere vrouwen bestraffen voor blootstelling aan foetale drugs, geen vergelijkbare wetten met betrekking tot tabak - ondanks het feit dat er veel meer bewijs is dat tabaksgebruik tijdens de zwangerschap in verband brengt met longproblemen en aangeboren afwijkingen bij pasgeborenen.
Dit alles wijst erop dat dit beleid een lange schaduw is van de drugsverslaafde geschiedenis van het land. De Oorlog tegen Drugs van Nixon dwong Amerikanen om drugsgebruik te zien als een moreel falen en een wettelijk probleem in plaats van een medisch probleem.
Morele paniek heeft veel drugs- en zwangerschapsbeleid in de VS gemotiveerd - en er is sindsdien genoeg tijd verstreken om te leren van de gebeurtenissen die volgden. Een belangrijk voorbeeld is de landelijke opwinding in de jaren 90 over drugsverslaafde kinderen - een vermeende epidemie van kinderen die geboren werden met handicaps door blootstelling in utero aan een bepaald type cocaïne.
Hoewel uiteindelijk bleek dat prenatale blootstelling aan crackcocaïne weinig of geen invloed had op de ontwikkeling, veroorzaakte de scheiding van kinderen van hun moeders vanwege positieve drugstesten onmetelijke schade bij kinderen en ouders en traumatiseerde het onevenredig zwarte gezinnen.
Maar over het algemeen is de morele paniek rond cannabis in de VS aan het afnemen. Het is in veel aspecten van het leven meer geaccepteerd en, in toenemende mate, legaal. Waarom is zwangerschap geïsoleerd van de normalisering en acceptatie van de drug in vele andere delen van de Amerikaanse samenleving?
Op dit moment wordt het beleid niet gemotiveerd door de wetenschap, noch door de volksgezondheid. Dit komt ongemakkelijk bekend voor: veel beleid over reproductieve gezondheid en de beslissingen die mensen nemen tijdens de zwangerschap hebben niets te maken met welzijn. Ze redeneren alleen over controle. Dit moet veranderen.
Morele paniek heeft veel drugs- en zwangerschapsbeleid in de VS gemotiveerd - en er is sindsdien genoeg tijd verstreken om te leren van de gebeurtenissen die volgden. Een belangrijk voorbeeld is de landelijke opwinding in de jaren 90 over drugsverslaafde kinderen - een vermeende epidemie van kinderen die geboren werden met handicaps door blootstelling in utero aan een bepaald type cocaïne.
Hoewel uiteindelijk bleek dat prenatale blootstelling aan crackcocaïne weinig of geen invloed had op de ontwikkeling, veroorzaakte de scheiding van kinderen van hun moeders vanwege positieve drugstesten onmetelijke schade bij kinderen en ouders en traumatiseerde het onevenredig zwarte gezinnen.
Maar over het algemeen is de morele paniek rond cannabis in de VS aan het afnemen. Het is in veel aspecten van het leven meer geaccepteerd en, in toenemende mate, legaal. Waarom is zwangerschap geïsoleerd van de normalisering en acceptatie van de drug in vele andere delen van de Amerikaanse samenleving?
Op dit moment wordt het beleid niet gemotiveerd door de wetenschap, noch door de volksgezondheid. Dit komt ongemakkelijk bekend voor: veel beleid over reproductieve gezondheid en de beslissingen die mensen nemen tijdens de zwangerschap hebben niets te maken met welzijn. Ze redeneren alleen over controle. Dit moet veranderen.