Tijdens de productie kunnen zich situaties voordoen waarin zeer actieve reagentia op de huid of slijmvliezen terechtkomen. Dit kan uiterst gevaarlijk zijn, dus hieronder zullen we proberen de basisveiligheidsregels bekend te maken voor wie dit aangaat.
Eerst. Wat je moet weten over chemische brandwonden
De meest agressieve stoffen voor de huid en slijmvliezen zijn zuren en basen. Tegelijkertijd zijn zure brandwonden gunstiger, omdat wanneer ze in contact komen met de eiwitten van je weefsels, zich een korst vormt die verder binnendringen van de agressieve stof voorkomt.
Alkaliën hebben ook een vetoplossend effect. Ze veroorzaken diepe brandwonden, die gevaarlijker worden geacht dan brandwonden met andere stoffen, omdat de diepte en het oppervlak van de laesie in het beginstadium klein lijken, maar vervolgens toenemen. De totale oppervlakte van de alkalibrandwond kan pas na 48-72 uur worden bepaald. Alkaliën veroorzaken hydrolyse van de eiwitstructuur en celvernietiging, wat leidt tot necrose van nat weefsel.
In het algemeen is het kenmerkend dat er weefselschade optreedt voordat de stof in dit stadium volledig geneutraliseerd en geëlimineerd is. Eerstehulpmaatregelen zijn hierop gericht. Maar daarover later meer.
Symptomen en diagnose van chemische brandwonden
De symptomen van de opgelopen brandwonden zijn gerelateerd aan de chemische aard, concentratie, hoeveelheid, duur van het schadelijke effect van de stof en de plaats van verwonding. De verbrande persoon ervaart intense pijn in het getroffen gebied. Brandwonden in de keelholte of slokdarm gaan gepaard met slikstoornissen. Bij ernstige chemische brandwonden worden veel voorkomende symptomen waargenomen (koorts, verminderd bewustzijn, enz.).
Het werkingsmechanisme van stoffen is gerelateerd aan de methode van eiwitdenaturatie. Kaliumpermanganaat, natriumhypochloride en chroomzuur hebben een uitgesproken oxiderende werking, verstoren het werk van enzymen en veroorzaken daardoor snel celdood. Bijtende stoffen zoals natriumhydroxide, dichromaten, witte fosfor en fenol vernietigen onmiddellijk alle celstructuren.
Onder invloed van oxaalzuur, zoutzuur, zwavelzuur, massale uitdroging, treedt cellyse op. Bij contact met benzine, mosterdgas en methylbromide worden weefselstratificatie en het vrijkomen van weefselaminen waargenomen. Ammoniak, azijnzuur, mierenzuur, looizuur, zwavelzuur, salicylzuur en sommige andere zuren binden eiwitten of kationen door zouten te vormen.
Het bepalen van de graad van de brandwond is van het grootste belang, omdat sommige wonden vanzelf genezen (alleen lokale therapie is voldoende) en er een ziekenhuis en een operatie nodig zijn om andere te genezen.
Brandwondenvan graad 1 beperken zich tot de opperhuid. Ze uiten zich door pijn, erytheemvorming (roodheid), bleekheid van de huid als erop gedrukt wordt. De beschermende functie van de opperhuid lijdt er niet onder, er vormen zich geen belletjes. Dergelijke brandwonden verdwijnen vanzelf na 3-6 dagen. De behandeling is gericht op het handhaven van rust, het niet verwonden van dit deel van de huid, het gebruik van verzachtende zalven en niet-steroïde ontstekingsremmers of acetominofen.
Brandwonden van de 2e graad (die niet de volledige dikte van de huid binnendringen) worden verdeeld in twee types: oppervlakkig en diep. Bij alle 2e graads brandwonden is de dermis niet tot de volledige diepte beschadigd, en het type brandwond hangt af van de diepte van de vernietiging ervan.
a) Oppervlakkige brandwonden van de 2e graad worden klinisch gekenmerkt door erytheem, pijn, een vochtig oppervlak, bleke huid als erop gedrukt wordt en de vorming van bellen. Enkele uren na de verwonding kunnen blaren verschijnen, zodat brandwonden van de eerste graad de volgende dag gepaard kunnen gaan met brandwonden van de tweede graad.
Dergelijke brandwonden regenereren zichzelf in 7-14 dagen. Huidverkleuring kan lang aanhouden.
b) Diepe brandwonden van de 2e graad met een verspreiding naar de reticulaire laag zijn niet roze, maar een blekere of gevlekte kleur, worden niet wit als erop gedrukt wordt, kunnen gepaard gaan met afgestompte gevoeligheid (minder gevoelig voor naaldirritatie in vergelijking met de omringende gezonde huid). Epithelialisatie van dergelijke wonden treedt op binnen 21-28 dagen of langer, vaak met de vorming van hypertrofische littekens.
Brandwonden van de 3e graad tasten de volledige dikte van de dermis aan en worden gekenmerkt door de vorming van een dichte rigide korst, met verlies van gevoeligheid, met een zwarte, witte of kersenrode kleur. Diepe brandwonden en brandwonden over de gehele diepte van de lederhuid worden behandeld met autodermoplastie, met als doel de wonden tijdig te sluiten.
In sommige gevallen kan het type schadelijke stof worden bepaald door de geur en kleur van de korst.
Na contact met zwavelzuur wordt de huid eerst wit en vervolgens bruin of grijs. De korst van zo'n brandwond is zwart.
a. Vernietiging door salpeterzuur geeft de huid een geelbruine of licht geelgroene kleur.
b. Brandwonden door azijnzuur zijn vuilwitachtig, droog, dicht en duidelijk begrensd.
c. Zoutzuur geeft gele brandwonden, carbolzuur - eerst wit, dan bruin.
d. Onder invloed van geconcentreerde waterstofperoxide worden de weefsels grijsachtig.
e. Bij alkaliverbrandingen heeft de witachtige korst een zachte, losse consistentie en vage randen.
f. Na verbranding met fosfor blijft er een droge, gloeiende korst over wanneer deze donker wordt.
Handelingen en eerste hulp
1. Verwijder het teveel
Schud de resten van de stof af, verwijder kleding, sieraden, beschermende uitrusting. Alles waarop deeltjes van de werkzame stof zouden kunnen achterblijven.
2. Spoel met water. Of zoutoplossing
In de meeste gevallen is het eerste wat je moet doen het getroffen gebied overvloedig spoelen met middelmatig koud water. Overvloedig en langdurig, minstens 20 minuten. Hoe later je begint met spoelen met water, hoe langer het duurt.
Na het eerste wassen van de wond kan het branderige gevoel toenemen - spoel het verbrande gebied nogmaals 5-10 minuten met stromend water.
Veeg het reagens NIET af met servetten, tampons bevochtigd met water - zo wrijf je de chemische stof nog meer in de huid. Alleen wassen!
Belangrijk! In sommige situaties kan water kwaad. Als er bijvoorbeeld schade is door ongebluste kalk, wordt de verbrande plek gewassen met olie, niet met water. Of je moet eerst alle resten van de stof van de plek van de laesie verwijderen. Je moet altijd weten waar je mee werkt.
3. Neutraliseer de overgebleven stof
Hoe goed we het aangetaste gebied ook willen wassen, een deel van het reagens kan achterblijven in de diepte van de weefsels. Dit kan complicaties veroorzaken, dus moet het geneutraliseerd worden.
Je moet niet halsoverkop een neutralisatiereactie uit een scheikundeles op school op jezelf of iemand anders uitvoeren. Het probleem met deze reactie is dat er vrije energie vrijkomt in de vorm van warmte. Dit betekent dat je een thermische brandwond kunt toevoegen aan een chemische brandwond als je niet weet wat je doet.
Voor zure brandwonden worden lotions met 2% soda (ongeveer 1 theelepel per glas water), irrigatie met 0,1% ammoniakoplossing (15 druppels per glas water), 1% kalkwater, krijtpoeder of gebrande magnesia gebruikt. Je kunt ook koud zeepwater gebruiken als er niets anders is.
De brandwond met fluorwaterstofzuur moet bijzonder lang met stromend water worden gewassen - 2-3 uur.
Om alkaliën te neutraliseren worden 2% oplossingen van zoutzuur, azijnzuur, boorzuur en citroenzuur gebruikt (een halve theelepel poeder per glas water) of tafelazijn, half verdund met water.
Bij brandwonden door kalk wordt een suikeroplossing van 20% gebruikt om te neutraliseren.
Voor brandwonden met fluorwaterstofzuur wordt een 10% oplossing van calciumgluconaat gebruikt. Maar je kunt het niet te veel aanbrengen om geen ongewenste weefselreactie uit te lokken.
Behandeling met ethylalcohol of polyethyleenglycol verhoogt de oplosbaarheid van fenol, dat dan beter met water kan worden afgespoeld.
Carbolzuur wordt geneutraliseerd met glycerine en kalkmelk.
Fosfor wordt geneutraliseerd met 1-2% kopersulfaatoplossing. Vervolgens wordt de verbrande plek gesloten met een steriel verband met panthenol. Belangrijk! Smeer de fosforbrandwond niet in met lipide producten - vet, olie of zalven - dit kan de opname van fofsor in de huid stimuleren.
4. In elk geval moet je een vrij verband van droog steriel verband of schone droge doek aanbrengen op de verbrande en al gewassen plek
5. Last but not least. Drink water om uitdroging te voorkomen. Geef rust, sluit actieve bewegingen en verder werken uit
Een tiental punten over eerste hulp bij chemisch oogletsel
1. Veeg de oogleden en de huid rond de ogen af met een steriel gaasje in de richting "van het oog af";
2. Verwijder contactlenzen als die gedragen zijn
3. Spoel je gezicht grondig af met schoon water
4. Spoel je ogen minstens 30 minuten met schoon, koel water
5. Spoel je mond en neusholte grondig af met schoon water.
6. Stop met werken, ga naar buiten in de frisse lucht, zet een zonnebril op als fotofobie zich manifesteert (fel licht veroorzaakt pijn of ongemak).
7. Gebruik GEEN crèmes of zalven op vetbasis - dit houdt de irriterende stof alleen maar vast.
8. Wrijf NIET over de aangetaste delen van het oog en de huid ernaast.
9. Doe GEEN blinddoek om de ogen en de huid ernaast.
10. Je kunt een 5% oplossing van unithiol, natriumthiosulfaat, instillatie van natriumazapentaceenpolysulfonaat (0,015%) gebruiken.
Wat nu?
Hangt af van de ernst. Zoals we weten, kunnen brandwonden van 1e en 2e a) graad, als ze niet uitgebreid en niet diep zijn, zonder problemen genezen. Het is niet nodig om hiervoor medische hulp te zoeken. Als de schade echter een groot gebied heeft bedekt of als de brandwonden kunnen worden geclassificeerd als 2e b), 3e of 4e graads, is het de moeite waard om dringend gespecialiseerde hulp te zoeken. Ik wil niet aan zo'n scenario denken - maar het is de moeite waard om een plausibele legende voor dit geval te hebben, of een begripvolle competente arts onder vrienden.
Als er zich een korst heeft gevormd, kan die niet worden afgesneden of afgescheurd, maar moet hij vanzelf verdwijnen. Proteolytische enzymen worden gebruikt om afstoting te stimuleren. Bij zure brandwonden verdwijnt de necrotische korst na ongeveer 10 dagen. In de regel worden in dit geval geen littekenmisvormingen waargenomen. Alkalische schade gaat vaak gepaard met granulerende wonden die langzaam genezen en leiden tot de vorming van ruwe littekens.
Nadat de korst is verwijderd, kunnen ontstekingsremmende en regenererende zalven worden aangebracht. Ter plaatse diepe brandwonden (bijvoorbeeld bij spatten met zuur of alkali) kunnen zelfstandig worden gesloten. Bij een aanzienlijk deel van het wondoppervlak is huidplastische chirurgie nodig na reiniging van de wond.
Niet-opioïde pijnstillers worden gebruikt om de pijn weg te nemen. Of opioïden, als de eerste niet helpen. U kunt ook antibiotica nodig hebben. Bij ernstige verwondingen wordt infuustherapie toegepast. Voedingsoplossingen, glucose en medicijnen worden toegediend om het zuur-base-evenwicht te herstellen.
Bij ernstige brandwonden aan de ledematen is het zinvol om immobilisatie uit te voeren en een gipsspalk aan te brengen tot volledige genezing. Na genezing zijn regelmatige oefeningen nodig met een geleidelijke toename in complexiteit.
Bij uitgebreide wondoppervlakken en de ontwikkeling van ontsierende of bewegingsverstorende littekenmisvormingen hebben patiënten aanvullende chirurgische ingrepen nodig.
Preventie van brandwonden en hun complicaties
Alles is hier eenvoudig en iedereen zou het moeten begrijpen. Toch zal ik eenvoudige regels schetsen.
1. Weet waar je mee werkt. Wees geïnteresseerd in wat jou kan schaden. Niemand anders heeft het nodig.
2. Werk nuchter.
3. Draag bescherming. Niet alleen de huid, maar ook de ogen, ademhalingsorganen.
4. Rust de werkplek uit - afzuigkap, toegang tot schoon stromend water, neutrale en betrouwbare opslagfaciliteiten, reserve beschermingskits.
5. Houd een EHBO-doos bij de hand. Houd een EHBO-doos bij de hand. Idealiter heb je toegang tot een arts of doe je basisvaardigheden op het gebied van medische zorg op in cursussen.
Bedankt voor uw tijd. Als je fouten in de tekst opmerkt, je methoden voor preventie, verzorging en behandeling wilt delen, of gewoon een verhaal over het onderwerp wilt vertellen, nodig ik je uit voor een dialoog.
Last edited: