Benzodiazepine kalmeringsmiddelen & Tramadol
Benzodiazepinen (BZD's) zijn een klasse psychoactieve drugs die bekend staan om hun depressieve effecten op het centrale zenuwstelsel (CZS). BZD's oefenen hun effecten voornamelijk uit door de activiteit van de remmende neurotransmitter gamma-aminoboterzuur (GABA) te versterken. Ze binden zich aan specifieke plaatsen op de GABA-A receptor, een type receptor in de hersenen dat reageert op GABA. Wanneer BZD's zich binden aan deze plaatsen, verhogen ze de efficiëntie van de binding van GABA aan zijn receptoren. Deze werking versterkt de remmende effecten van GABA op neuronale activiteit, wat leidt tot sedatie, spierontspanning, verminderde angst en anti-epileptische effecten.
Voorbeelden van benzodiazepinen:
- Diazepam (Valium): Wordt vaak voorgeschreven bij angststoornissen, spierkrampen en toevallen. Het kan ook worden gebruikt als kalmerend middel voor bepaalde medische ingrepen.
- Lorazepam (Ativan): Wordt vaak gebruikt bij angststoornissen. Het kan ook worden gebruikt voor slapeloosheid, toevallen en als kalmerend middel vóór een operatie of andere medische ingrepen.
- Alprazolam (Xanax): Voornamelijk gebruikt voor de behandeling van angst- en paniekstoornissen.
- Clonazepam (Klonopin): Voorgeschreven voor paniekstoornissen en bepaalde soorten aanvallen.
- Temazepam (Restoril): Voornamelijk gebruikt voor de kortdurende behandeling van slapeloosheid.
Tramadol is een centraal werkend pijnstillend middel dat vaak wordt voorgeschreven voor de behandeling van matige tot ernstige pijn. Het werkingsmechanisme is uniek en veelzijdig. Tramadol werkt als een agonist van de μ-opioïde receptoren in het CZS. Dit betekent dat het zich bindt aan deze receptoren en ze activeert, wat leidt tot pijnstillende effecten die vergelijkbaar zijn met die van andere opioïden. Naast de opioïde werking remt tramadol ook de heropname van twee belangrijke neurotransmitters: noradrenaline en serotonine. Deze werking kan pijnsignalen in het CZS moduleren, wat bijdraagt aan de pijnstillende effecten.
De combinatie van μ-opioïde receptor agonisme en monoamine heropname remming geeft tramadol zijn unieke dubbele werkingsmechanisme, waardoor het effectief is bij de behandeling van verschillende soorten pijn, waaronder neuropathische pijn.
Tramadol wordt in de lever gemetaboliseerd tot een actieve metaboliet genaamd O-desmethyltramadol (M1). Deze metaboliet heeft een hogere affiniteit voor de μ-opioïde receptor dan tramadol zelf en draagt aanzienlijk bij aan het algehele pijnstillende effect van tramadol.
Wanneer BZD's en tramadol samen worden ingenomen, is er een kans op additieve CNS- en ademhalingsdepressie. Dit komt omdat beide geneesmiddelen het CZS onderdrukken, zij het via verschillende mechanismen. Studies suggereren dat tramadol geïnduceerde aanvallen, die kunnen optreden bij overdosering, voornamelijk gerelateerd zijn aan een GABA-erge pathway, en niet noodzakelijkerwijs serotoninerge pathways zoals eerder werd gedacht.
Veel voorkomende bijwerkingen zijn misselijkheid, braken, duizeligheid, constipatie en depressie van het CZS. Ernstige bijwerkingen zijn epileptische aanvallen, serotoninesyndroom, ademhalingsdepressie en overdosering, vooral wanneer het samen met andere CNS-depressiva zoals benzodiazepinen wordt ingenomen. Het gecombineerde gebruik van tramadol en benzodiazepinen kan leiden tot een versterkte CNS- en ademhalingsdepressie, waardoor het risico op overdosering en overlijden toeneemt. Er is ook een verhoogd risico op epileptische aanvallen, vooral in de context van een overdosis tramadol.
Al met al raden we aan om deze combinatie onder alle omstandigheden te vermijden.
Last edited by a moderator:
