Cocaïne & Cannabinoïden
Cocaïne werkt voornamelijk door het beloningssysteem van de hersenen aan te tasten en de manier waarop zenuwcellen communiceren te veranderen. Het is een krachtig stimulerend middel en de effecten komen voort uit het vermogen om het niveau van bepaalde neurotransmitters te verhogen, met name dopamine, serotonine en noradrenaline.
Wanneer neuronen in de hersenen communiceren, geven ze neurotransmitters zoals dopamine af in de synaps, de ruimte tussen neuronen. Dopamine is verantwoordelijk voor gevoelens van plezier, motivatie en beloning. Onder normale omstandigheden, zodra dopamine is vrijgekomen, bindt het zich aan receptoren op het naburige neuron, waardoor het signaal wordt doorgegeven. Daarna wordt de dopamine meestal weer opgenomen door het vrijgevende neuron via een transporteiwit, dat de synaps schoonmaakt om het signaal te stoppen.
Cocaïne verstoort dit proces door zich te binden aan de dopaminetransporter en deze te blokkeren, waardoor dopamine niet opnieuw wordt opgenomen. Dit leidt tot een opeenhoping van dopamine in de synaps, die het ontvangende neuron overstimuleert en een intens gevoel van euforie en genot creëert. Cocaïne remt ook de heropname van serotonine en noradrenaline, wat leidt tot bijkomende effecten zoals een verhoogde stemming, verhoogde energie en alertheid.
Deze verstoring van de regulatie van neurotransmitters resulteert in de klassieke "high" van cocaïne, die wordt gekenmerkt door gevoelens van euforie, toegenomen zelfvertrouwen, verhoogde energie en vaak een verhoogde concentratie of een gevoel van onoverwinnelijkheid. Deze high is echter meestal van korte duur, van minuten tot ongeveer een uur, afhankelijk van de manier van inname. Als de effecten uitgewerkt zijn, ervaren mensen vaak een "crash", gekenmerkt door vermoeidheid, prikkelbaarheid, depressie en een sterk verlangen naar meer cocaïne.
Naast de effecten op neurotransmitters heeft cocaïne ook belangrijke effecten op het lichaam. Door de verhoging van noradrenaline, dat betrokken is bij de "vecht-of-vlucht"-respons van het lichaam, leidt cocaïne tot fysiologische veranderingen zoals een verhoogde hartslag, vernauwde bloedvaten, een verhoogde bloeddruk en een verhoogde lichaamstemperatuur.
Synthetische cannabinoïden bootsen de effecten na van natuurlijk voorkomende cannabinoïden zoals THC, maar vaak met een grotere kracht en onvoorspelbaardere effecten. Ze werken in op dezelfde receptoren in het endocannabinoïde systeem van het lichaam, met name CB1- en CB2-receptoren, maar met verschillende niveaus van kracht en werkzaamheid in vergelijking met natuurlijke cannabinoïden.
Het endocannabinoïde systeem is betrokken bij het reguleren van veel fysiologische functies zoals stemming, pijngevoel, eetlust en geheugen. Synthetische cannabinoïden, zoals die in producten als K2, Spice of andere "designer drugs", zijn ontworpen om zich op dezelfde receptoren te richten. Maar in tegenstelling tot THC, dat een partiële agonist is (wat betekent dat het receptoren tot op zekere hoogte activeert), gedragen veel synthetische cannabinoïden zich als volledige agonisten, wat betekent dat ze zich binden aan de receptoren en ze volledig activeren, vaak met veel sterkere effecten. Dit leidt tot een hoger niveau van receptorstimulatie, wat intensere en vaak schadelijke reacties kan veroorzaken.
Bijvoorbeeld, een synthetische cannabinoïde zoals JWH-018 of AM-2201, die vaak voorkomen in deze synthetische drugsmengsels, binden zich met een grotere affiniteit aan CB1 receptoren in de hersenen dan THC. De overstimulatie van CB1 receptoren kan de afgifte van neurotransmitters zoals glutamaat en GABA beïnvloeden, die helpen bij het reguleren van stemming, cognitie en motorische controle. De onbalans veroorzaakt door overmatige stimulatie kan leiden tot grillig gedrag, cognitieve stoornissen en zelfs toevallen.
Omdat de chemische structuur van deze stoffen sterk varieert, kunnen de effecten op de hersenen en het lichaam aanzienlijk verschillen van de ene partij tot de andere. Terwijl bijvoorbeeld de werking van THC op de CB1 receptor leidt tot een relatief bekende reeks psychoactieve effecten, kunnen synthetische cannabinoïden extreme en gevarieerde resultaten veroorzaken.
CB2 receptoren, die voornamelijk voorkomen in het immuunsysteem, worden ook beïnvloed door synthetische cannabinoïden. Wanneer synthetische cannabinoïden zich binden aan deze receptoren, kunnen ze het immuunsysteem ontregelen, wat bijdraagt aan gevaarlijke bijwerkingen zoals schade aan organen of acute ontstekingen in verschillende delen van het lichaam.
De combinatie van cocaïne en synthetische cannabinoïden kan leiden tot zeer onvoorspelbare en gevaarlijke effecten door de contrasterende manieren waarop deze stoffen inwerken op de hersenen en het lichaam. Hier zijn enkele mogelijke gecombineerde effecten:
- Cardiovasculaire complicaties: Cocaïne alleen verhoogt de hartslag en bloeddruk. Synthetische cannabinoïden kunnen nog grotere pieken in de bloeddruk en abnormale hartritmes veroorzaken. Gecombineerd kunnen ze leiden tot ernstige cardiovasculaire problemen zoals hartaanvallen, beroertes of hartritmestoornissen.
- Psychose en hallucinaties: Cocaïne kan bij hogere doses agitatie, paranoia en hallucinaties veroorzaken. Synthetische cannabinoïden staan erom bekend dat ze extreme paranoia, angst en psychotische episodes kunnen veroorzaken. Samen kunnen ze deze risico's verhogen, wat kan leiden tot ernstige geestelijke stoornissen en een verhoogde kans op geweld of grillig gedrag.
- Aanvallen: Beide drugs worden in verband gebracht met toevallen. Cocaïne verlaagt de drempel voor toevallen en synthetische cannabinoïden kunnen door hun hoge potentie ook toevallen uitlokken. De combinatie verhoogt de kans op aanvallen of convulsies aanzienlijk, wat levensbedreigend kan zijn.
- Verslechtering van de geestelijke gezondheid: Chronisch gebruik van beide middelen kan leiden tot langdurige geestelijke gezondheidsproblemen. Cocaïne kan na verloop van tijd depressies, angsten en cognitieve stoornissen veroorzaken, terwijl synthetische cannabinoïden in verband zijn gebracht met ernstigere psychiatrische stoornissen, waaronder langdurige psychoses en zelfmoordneigingen.
Al met al raden we aan om deze combinatie te vermijden.
Last edited by a moderator: