Injecteerbare opiaten & Slaappillen
Injecteerbare opiaten, ook bekend als opioïden, zijn een klasse geneesmiddelen die inwerken op het centrale zenuwstelsel om pijnstillende en euforische effecten te produceren.
Opiaten werken voornamelijk door zich te binden aan specifieke eiwitten die opioïde receptoren worden genoemd en die voorkomen in de hersenen, het ruggenmerg en het maagdarmkanaal. Wanneer deze medicijnen zich binden aan deze receptoren, blokkeren ze de overdracht van pijnsignalen.
Opiaten stimuleren ook de afgifte van endorfine, de natuurlijke pijnstillers van het lichaam. Endorfine kan gevoelens van euforie opwekken die vergelijkbaar zijn met die van de drug.
Opiaten remmen het vrijkomen van neurotransmitters, zoals stof P, die betrokken is bij het doorgeven van pijnsignalen. Dit vermindert verder de pijnperceptie.
Voorbeelden van injecteerbare opiaten: Morfine, Heroïne, Demerol
Slaappillen, ook bekend als sedatieve-hypnotica, zijn medicijnen die ontworpen zijn om mensen te helpen in slaap te vallen of in slaap te blijven. Ze werken in op de hersenen en het centrale zenuwstelsel om kalmerende effecten te produceren.
Veel slaappillen, vooral benzodiazepinen en niet-benzodiazepinen, werken door het versterken van de effecten van gamma-aminoboterzuur (GABA), een neurotransmitter in de hersenen. GABA remt de hersenactiviteit, wat leidt tot een kalmerend effect. Door de effecten van GABA te versterken, helpen deze slaappillen de hersenactiviteit te verminderen en de slaap te bevorderen.
Sommige slaappillen, zoals ramelteon, werken door zich te richten op melatonine-receptoren in de hersenen. Melatonine is een natuurlijk hormoon dat de slaap-waakcyclus reguleert. Door deze receptoren te activeren, helpt ramelteon om slaperigheid te bevorderen.
Sommige vrij verkrijgbare slaappillen bevatten antihistaminica, die de werking van histamine blokkeren, een neurotransmitter die wakkerheid bevordert. Door histamine te blokkeren, kunnen deze medicijnen slaperigheid opwekken.
Voorbeelden van slaappillen en hun effecten:
- Benzodiazepinen (bijv. diazepam, lorazepam): Deze medicijnen versterken de effecten van GABA, wat leidt tot sedatie, spierontspanning en verminderde angst. Ze zijn effectief, maar kunnen bij langdurig gebruik leiden tot afhankelijkheid en ontwenningsverschijnselen.
- Niet-benzodiazepinen (bijv. zolpidem, eszopiclone): Deze medicijnen versterken ook de werking van GABA, maar werken selectiever. Ze worden vaak voorgeschreven voor kortdurende behandeling van slapeloosheid vanwege een lager risico op afhankelijkheid in vergelijking met benzodiazepinen.
- Ramelteon: Dit medicijn richt zich op melatoninereceptoren en wordt gebruikt bij slapeloosheid, vooral als er moeite is om in slaap te vallen.
- Antihistaminica (bijvoorbeeld difenhydramine): Deze medicijnen zijn vrij verkrijgbaar en wekken slaperigheid op door histamine te blokkeren. Ze kunnen bijwerkingen veroorzaken zoals een droge mond en duizeligheid.
- Suvorexant: Een nieuwere klasse slaappillen die de werking van orexine remt, een neurotransmitter die wakkerheid bevordert. In een onderzoek met de titel "Effects of Sleeping Medication Switching on Falls and the Risk Assessment According to Functional Mechanism in Chronic Hospitals" werden de effecten van suvorexant en de risicobeoordeling besproken.
Zowel injecteerbare opiaten als slaappillen zijn depressiva voor het centrale zenuwstelsel. Dit betekent dat ze de hersenactiviteit vertragen. Wanneer ze samen worden ingenomen, kan hun gecombineerde effect leiden tot een diepe depressie van het centrale zenuwstelsel (CZS), wat kan resulteren in verminderde alertheid, vertraagde ademhaling en verlaagde hartslag.
Een van de meest zorgwekkende interacties tussen opiaten en slaappillen is ademhalingsdepressie. Opiaten kunnen op zichzelf de ademhaling onderdrukken, wat leidt tot een oppervlakkige of vertraagde ademhaling. Slaappillen kunnen dit effect nog versterken, wat kan leiden tot gevaarlijk lage zuurstofniveaus in het bloed.
Zowel opiaten als slaappillen kunnen slaperigheid en sedatie veroorzaken. Wanneer ze gecombineerd worden, kunnen de kalmerende effecten versterkt worden, wat kan leiden tot extreme slaperigheid of zelfs bewusteloosheid.
Bijwerkingen en gevaren:
- Overdosis: Het gecombineerde gebruik van injecteerbare opiaten en slaappillen verhoogt het risico op een overdosis aanzienlijk. Dit komt omdat beide drugs vitale functies zoals ademhaling en hartslag kunnen onderdrukken.
- Verminderde cognitieve en motorische functies: De combinatie kan leiden tot verminderd denkvermogen, duizeligheid en gebrek aan coördinatie, waardoor het risico op ongelukken, vallen en andere verwondingen toeneemt.
- Dood: In ernstige gevallen, vooral als er grote hoeveelheden van beide drugs worden geconsumeerd, kan de combinatie dodelijk zijn door een diepe ademhalingsdepressie.
Al met al raden we aan deze combinatie onder alle omstandigheden te vermijden.
Last edited by a moderator: