MAO-remmers en SSRI's
MAO-remmers staan voor monoamine-oxidaseremmers.
En SSRI staat voor selectieve serotonine heropnameremmers.
De populairste vertegenwoordigers van beide klassen zijn antidepressiva.
MAO-remmers: Moclobemide, Fenelzine, Tranylcypromine, Selegiline.
SSRI's: Citalopram, Escitalopram, Fluoxetine, Fluvoxamine, Paroxetine, Sertraline.
De combinatie van MAO-remmers en SSRI's kan leiden tot een onvoorspelbare synergie van hun werking en de ontwikkeling van het serotoninesyndroom.
Dit gebeurt omdat MAO-remmers monoamine oxidase vernietigen, een enzym dat nodig is voor de vernietiging van serotonine en andere neurotransmitters. Van SSRI's is bekend dat ze bijdragen aan de ophoping van deze zelfde stoffen. Zonder monoamine oxidase kan het lichaam hun overschot niet elimineren, waardoor ze zich kunnen ophopen tot zeer gevaarlijke niveaus.
En juist vanwege deze bidirectionele stijging van de monoaminespiegels, en in het bijzonder van serotonine, zal zich bij een combinatie van MAO-remmers en SSRI's het serotoninesyndroom in ernstige vorm ontwikkelen.
Het syndroom uit zich door een aanzienlijke drukverhoging en versnelling van de polsslag. Tegen de achtergrond daarvan ontstaat een manische toestand met gedachteraces, versnelde onduidelijke spraak, een maskerachtig gezicht, toegenomen zweten, slaapstoornissen, hyperactiviteit met hypertoniciteit en stijfheid van de spieren (vooral in de benen). Minder vaak - convulsieve aanvallen, verwarring en desoriëntatie.
Maar het grootste gevaar is hyperthermie. De temperatuur kan plotseling oplopen tot meer dan 41 °C. Hierdoor ontwikkelen zich snel cardiovasculaire stoornissen, die tot de dood kunnen leiden. Deze variant van het serotoninesyndroom wordt ook wel kwaadaardig genoemd.
Bij de ontwikkeling van een aandoening die lijkt op het serotoninesyndroom, vooral als bekend is dat de persoon serotonerge geneesmiddelen heeft gebruikt of gebruikt, moet onmiddellijk een ambulance worden gebeld.
De prognose voor herstel in een ziekenhuisomgeving is over het algemeen goed als het serotoninesyndroom correct en snel wordt gediagnosticeerd. De behandeling bestaat uit het staken van alle serotonerge medicijnen en het bieden van ondersteunende zorg om agitatie en hyperthermie onder controle te houden, meestal met benzodiazepinen.
De meeste patiënten herstellen binnen 1 week na het stoppen van het geneesmiddel dat het serotoninesyndroom veroorzaakte. Veel gevallen van de stoornis verdwijnen binnen 24 tot 72 uur na aanvang van de behandeling en terugtrekking van serotonerge middelen. Bij patiënten die behandeld worden met geneesmiddelen met een lange halfwaardetijd, actieve metabolieten of een langere werkingsduur, kunnen de symptomen echter lang aanhouden.
Enkele voorbeelden van aanbevolen pauzes bij het overstappen van een antidepressivum van de ene groep naar een andere:
a) Na de afschaffing van Fluoxetine vóór de aanstelling van een onomkeerbare MAO-remmer is het noodzakelijk om een pauze van 5-8 weken aan te houden.
b) Na het staken van Citalopram of Fluvoxamine moet er een pauze van minstens 1 week zijn voordat een MAO-remmer wordt voorgeschreven,
c) Na het staken van Paroxetine of Sertraline - minstens 2 weken.
d) Bij de overgang van irreversibele MAO-remmers naar SSRI's moet een pauze van 4 weken worden aangehouden. Er zijn uitzonderingen, maar de betekenis is duidelijk.
Een gelijktijdige combinatie van een van deze middelen is echter mogelijk. Maar alleen op voorschrift van een arts en met grote waarschijnlijkheid in een ziekenhuisomgeving.
Als je één van de geneesmiddelen uit deze farmacologische groepen gebruikt, wees dan voorzichtig met elke combinatie van stoffen die het serotonineniveau verhogen.
De dieetkwestie met betrekking tot MAO-remmers is het onderwerp van een aparte discussie.
Last edited by a moderator:
