Fencyclidine (PCP) & Dextromethorfan (DXM)
PCP of fencyclidine is een dissociatieve drug die voornamelijk werkt door de N-methyl-D-aspartaat (NMDA)-receptor, een subtype van de glutamaatreceptor, te antagoneren. Glutamaat is de meest voorkomende opwindende neurotransmitter in het centrale zenuwstelsel (CZS). Door deze receptoren te remmen verstoort PCP de normale functie van glutamaterge systemen, wat leidt tot de kenmerkende dissociatieve effecten. Daarnaast werkt PCP op andere receptorplaatsen, waaronder dopaminerge, opioïde en nicotinereceptoren, wat bijdraagt aan zijn complexe farmacologische profiel.
DXM of Dextromethorfan is een antitussivum (hoestonderdrukkend middel) dat in veel vrij verkrijgbare verkoudheids- en hoestmedicijnen zit. Net als PCP is DXM ook een NMDA-receptorantagonist, hoewel het in dit opzicht minder krachtig is. De psychoactieve effecten van DXM, die worden waargenomen bij doses hoger dan de doses die worden aanbevolen voor hoestonderdrukking, zijn voornamelijk te wijten aan de werking op de NMDA-receptoren, wat leidt tot dissociatieve effecten. Daarnaast wordt DXM gemetaboliseerd tot dextrorfan, wat bijdraagt aan de effecten en ook inwerkt op sigma-1 receptoren, wat de psychoactieve eigenschappen verder versterkt. DXM beïnvloedt ook het serotonineniveau, wat kan leiden tot veranderingen in stemming en waarneming.
In combinatie kunnen PCP en DXM elkaars werking op de NMDA-receptor versterken, wat mogelijk leidt tot een versterkte dissociatieve toestand. Deze combinatie verhoogt echter het risico op bijwerkingen en toxiciteit door het overlappende werkingsmechanisme, vooral met betrekking tot het CZS en het cardiovasculaire systeem. De gecombineerde remming van NMDA-receptoren kan leiden tot een onvoorspelbare toename van de intensiteit van de psychologische en fysiologische effecten van beide drugs.
Bijwerkingen en gevaren:
- Psychologische onrust: De combinatie kan de kans op het ervaren van ernstige angst, paranoia en psychotische episodes vergroten.
- Lichamelijke schade: De synergetische effecten kunnen leiden tot een verhoogde hartslag, bloeddruk en lichaamstemperatuur, waardoor het risico op hartaanvallen, hypertensie en hyperthermie toeneemt.
- Cognitieve stoornissen: Beide stoffen kunnen aanzienlijke cognitieve stoornissen veroorzaken, zoals geheugenverlies, verminderd oordeelsvermogen en dissociatie van de werkelijkheid, die kunnen worden verergerd wanneer ze samen worden gebruikt.
- Verhoogd risico op neurotoxiciteit: Overmatige remming van NMDA-receptoren kan leiden tot excitotoxiciteit, een proces dat neuronen kan beschadigen of doden.
We zijn geen bevestigde gegevens tegengekomen over acute en fatale aandoeningen die in verband worden gebracht met deze combinatie. Hoewel specifieke gegevens over de combinatie van PCP en DXM schaars zijn, suggereert het overlappende NMDA-receptorantagonisme dat het combineren van deze stoffen het risico op nadelige psychologische en lichamelijke effecten aanzienlijk zou kunnen verhogen. De dissociatieve effecten kunnen versterkt worden, maar dat geldt ook voor de risico's op ernstige bijwerkingen, waaronder een verhoogd risico op psychose, neurotoxiciteit, cardiovasculaire complicaties en acute gedragsveranderingen die leiden tot schade.
Gezien het bovenstaande raden we aan deze combinatie met grote voorzichtigheid te behandelen.
Last edited by a moderator: