Inleiding
Je hebt een vreemd heroïneproduct gekocht en je wilt experimenten uitvoeren om vervuiling en vermenging te testen voordat je het gebruikt. Gebruik dit artikel als leidraad voor experimenten. Hier wordt de lijst van manipulaties met heroïne uitgevoerd, nuttige informatie voor thuistests en beknopte productinformatie.
Vormen
Het is een semisynthetisch opiaat dat wordt gemaakt door morfine te extraheren uit de opium die wordt geproduceerd door opiumpapaver en de morfine vervolgens te acetyleren tot diacetylmorfine (heroïne). Pure heroïne ziet eruit als een wit poeder en kan worden gerookt of gesnoven. Donkere, meer onzuivere heroïne wordt verdund of opgelost en vervolgens in iemands huid, spieren of aderen geïnjecteerd. Straatheroïne is bijna nooit puur. Het kan een wit poeder zijn of donkerbruin. De consistentie kan sterk variëren omdat er veel onzuiverheden kunnen zijn, afhankelijk van het productieproces. Suikers, zetmeel, melkpoeder en zelfs andere soorten drugs kunnen als vulmiddel worden toegevoegd. De onvoorspelbare sterkte van de drug maakt het nog ingewikkelder, bovenop de verslaving van de persoon.Hydrochloridezout.
Heroïne, ook bekend als diacetylmorfine en diamorfine onder andere namen, is een opioïde die wordt gebruikt als recreatieve drug vanwege de euforische effecten. Diamorfine van medische kwaliteit wordt gebruikt als een zuiver hydrochloridezout dat wordt onderscheiden van zwarte teer heroïne, een variabel mengsel van morfinederivaten, voornamelijk 6-MAM (6-monoacetylmorfine), dat het resultaat is van ruwe acetylering tijdens de clandestiene productie van straatheroïne.Zwarte teer heroïne.
Zwarte teer heroïne is een vrije basisvorm van heroïne die kleverig is als teer of hard als steenkool. De donkere kleur is het resultaat van ruwe verwerkingsmethoden die onzuiverheden achterlaten. Ondanks de naam kan zwarte teer heroïne er ook donker oranje of donkerbruin uitzien. Het is over het algemeen minder duur dan andere vormen van heroïne.
Zwarte teer heroïne is onzuivere diamorfine. Andere vormen van heroïne vereisen extra zuiveringsstappen na acetylering. Bij zwarte teer stopt de bewerking van het product onmiddellijk na acetylatie. De unieke consistentie is echter te danken aan acetylatie zonder refluxapparaat. Zwarte teer bevat als type een variabel mengsel van morfinederivaten, voornamelijk 6-MAM (6-monoacetylmorfine), wat ook een resultaat is van ruwe acetylatie. Het gebrek aan goede reflux tijdens acetylatie slaagt er niet in om veel van het vocht te verwijderen dat wordt vastgehouden in het acetylerende middel, ijsazijn.
Zwarte teer heroïne is een vrije basisvorm van heroïne die kleverig is als teer of hard als steenkool. De donkere kleur is het resultaat van ruwe verwerkingsmethoden die onzuiverheden achterlaten. Ondanks de naam kan zwarte teer heroïne er ook donker oranje of donkerbruin uitzien. Het is over het algemeen minder duur dan andere vormen van heroïne.
Zwarte teer heroïne is onzuivere diamorfine. Andere vormen van heroïne vereisen extra zuiveringsstappen na acetylering. Bij zwarte teer stopt de bewerking van het product onmiddellijk na acetylatie. De unieke consistentie is echter te danken aan acetylatie zonder refluxapparaat. Zwarte teer bevat als type een variabel mengsel van morfinederivaten, voornamelijk 6-MAM (6-monoacetylmorfine), wat ook een resultaat is van ruwe acetylatie. Het gebrek aan goede reflux tijdens acetylatie slaagt er niet in om veel van het vocht te verwijderen dat wordt vastgehouden in het acetylerende middel, ijsazijn.
De populairste bijmengingen van heroïne
Afhankelijk van hoe het wordt verwerkt, varieert het van een dikke kleverige "zwarte teer" tot een bruin, geelbruin of wit poeder. Straatmateriaal varieert sterk in sterkte, van een zuiverheid van 90% tot een zuiverheid van 5 of 10%. Heroïne wordt meestal geïnjecteerd (intraveneus, intramusculair of onderhuids), gerookt of geïnjecteerd (gesnoven). Pure morfine en heroïne zijn beide fijne poeders. Het unieke uiterlijk en de unieke textuur van teer zijn te wijten aan de acetylatie zonder gebruik te maken van de gebruikelijke refluxapparatuur.
De veronderstelling dat teer minder versnijdingsmiddelen en verdunningsmiddelen heeft, is een misvatting. Het meest voorkomende versnijdingsmiddel is lactose, dat aan teer wordt toegevoegd door beide stoffen op te lossen in een vloeibaar medium, opnieuw te verhitten en te filteren, en dan opnieuw te kristalliseren. Dit proces is heel eenvoudig en kan in elke keuken worden uitgevoerd zonder dat er enige expertise voor nodig is.
De meest voorkomende vervuilers van heroïne zijn 6-monoacetylmorfine (product van onvolledige acetylering), codeïne, 6-acetylcodeïne, papaverine en hydrocotamine. Er worden ook veel voorkomende synthetische versnijdingsmiddelen gevonden zoals cafeïne, dextromethorfan (DXM), dipyrone, aminopyrine, a-PVP, ketamine, amfetamine, methamfetamine, fentanyl, 4-ANPP, difenhydramine, procaïne, kinine, lactose en maltose, mannitol enzovoort. Er is een lijst met heroïneanalyserapporten in het Amerikaanse drugsanalyselaboratorium.
Heroïne wordt vaak "versneden" (verdund/gemengd) met fentanyl of fentanylderivaten/analogen (4-fluorofentanyl, 4-ANPP, carfentanil) om het effect van de drug te versterken. Maar recente rapporten hebben aangetoond dat dit een extreem gevaarlijke combinatie is. Het versnijden van heroïne met fentanyl verhoogt de potentie van beide stoffen, die op zichzelf al erg sterk zijn. En omdat fentanyl aanzienlijk krachtiger is dan heroïne, kan het mengen van de twee een ernstiger door opioïden veroorzaakte vergiftiging veroorzaken en het risico op overlijden sterk verhogen.
De veronderstelling dat teer minder versnijdingsmiddelen en verdunningsmiddelen heeft, is een misvatting. Het meest voorkomende versnijdingsmiddel is lactose, dat aan teer wordt toegevoegd door beide stoffen op te lossen in een vloeibaar medium, opnieuw te verhitten en te filteren, en dan opnieuw te kristalliseren. Dit proces is heel eenvoudig en kan in elke keuken worden uitgevoerd zonder dat er enige expertise voor nodig is.
De meest voorkomende vervuilers van heroïne zijn 6-monoacetylmorfine (product van onvolledige acetylering), codeïne, 6-acetylcodeïne, papaverine en hydrocotamine. Er worden ook veel voorkomende synthetische versnijdingsmiddelen gevonden zoals cafeïne, dextromethorfan (DXM), dipyrone, aminopyrine, a-PVP, ketamine, amfetamine, methamfetamine, fentanyl, 4-ANPP, difenhydramine, procaïne, kinine, lactose en maltose, mannitol enzovoort. Er is een lijst met heroïneanalyserapporten in het Amerikaanse drugsanalyselaboratorium.
Heroïne wordt vaak "versneden" (verdund/gemengd) met fentanyl of fentanylderivaten/analogen (4-fluorofentanyl, 4-ANPP, carfentanil) om het effect van de drug te versterken. Maar recente rapporten hebben aangetoond dat dit een extreem gevaarlijke combinatie is. Het versnijden van heroïne met fentanyl verhoogt de potentie van beide stoffen, die op zichzelf al erg sterk zijn. En omdat fentanyl aanzienlijk krachtiger is dan heroïne, kan het mengen van de twee een ernstiger door opioïden veroorzaakte vergiftiging veroorzaken en het risico op overlijden sterk verhogen.
Volgens een woordvoerder van de U.S. Drug Enforcement Administration (DEA) is er maar weinig voor nodig om een gevaarlijke overdosis fentanyl te krijgen, en kan een versterking van de kracht van fentanyl met heroïne fataal zijn.
Algoritme van procedures.
1. Ten eerste raad ik sterk aan om fentanyl of fentanylderivaten/analogen te bepalen met een speciale fentanyltestkit die teststrips bevat. Deze stof is extreem gevaarlijk, vooral in een paar heroïne. Als je deze stof vindt, raad ik je aan om je te ontdoen van je onzuivere heroïne om je leven te redden. Je kunt de hoeveelheid fentanyl in je heroïneproduct niet meten met geïmproviseerde middelen en je kunt geen veiligheidsdosis bepalen. Er is informatie over LF-tests (drugstestkits).Hoe test je het?
A: Kies je optie.
Optie 1:
- Los alle drugs die je van plan bent te gebruiken op in water volgens de instructies in Stap B.
- Dit is de meest nauwkeurige manier om je drugs te testen, omdat fentanyl niet altijd gelijkmatig is gemengd. Als je je drugs niet op deze manier kunt testen, probeer dan optie 2 of 3.
- Nadat je je drugs op deze manier hebt getest, kun je ze drinken, snuiven met een schoon neussprayapparaat of wachten tot het water verdampt is om ze te gebruiken.
- Maak je drugs fijn op een schoon oppervlak.
- Doe de fijngemaakte drugs in een klein plastic zakje en schud het zakje om ze te mengen.
- Leeg het zakje en leg je drugs aan de kant. Ermoet een kleine hoeveelheid medicijnresten achterblijven in het zakje.
- Voeg water toe aan het zakje volgens de instructies in Stap B.
- Doe 10 milligram (mg) van je drugs (genoeg voor het haar van Abraham Lincoln op een stuiver) in een schoon, droog potje.
- Als je geen 10 mg van je drugs kunt testen, doe dan ten minste een paar korrels in een schone, droge container.
- Voeg water toe aan het potje volgens de instructies in Stap B.
- Voegwater toe aan je drugs en meng ze door elkaar.
- Gebruik een halve theelepel water voor elke 10 mg kristal of poeder die je test.
- Plaats de teststrip met de golvende kant naar beneden in het water. Laatde strip het water 15 seconden absorberen.
- Haal de strip uit het water en leg hem twee minuten op een plat oppervlak.
- Lees de resultaten af (zie "Wat betekenen de testresultaten?").
- Tips voor het testen van je drugs.
- Gebruik teststrips niet meer dan één keer.
- Maak pillen en tabletten fijn, voeg water toe aan het poeder en meng grondig. Als je niet de hele pil wilt testen, breek hem dan doormidden en test een deel vanuit het midden.
De fentanyl teststrips zijn in staat om een dozijn verschillende fentanyl familieleden te detecteren, en er is er geen een die niet levensbedreigend of gevaarlijk voor je gezondheid is. De leden zijn.
- 3-Methylfentanyl,
- 4-Fluorofentanyl,
- Acetylfentanyl,
- Alfentanil,
- Butyrfentanyl,
- Carfentanil,
- Fluoroisobutyrfentanyl,
- Furanylfentanyl,
- Ocfentanil,
- Remifentanil,
- Sufentanil,
- Thiofentanyl.
2. Secundair moet je zorgen voor een visuele controle van je heroïne. Als het product zichtbare anorganische verontreinigingen bevat zoals zand, papier, plastic/glas/houtdeeltjes enzovoort, moet je je product filteren door een papieren filter (filter van koffiezetapparaat is geschikt). Ik raad ook aan om Heroïne te zuiveren voor de volgende testfasen. Hoewel fentanyl en zijn analogen in de eerste stap zijn geïdentificeerd, kan uw product andere gevaarlijke stoffen bevatten die hierboven zijn beschreven.
3. Controleer of het product voldoet aan de voorschriften. Bevestig ten derde de overeenstemming van het product met heroïne door LF-tests (drugstestkits). Je krijgt een duidelijk resultaat over je stof en de toegediende verdovende stof (als die er is) en deze tests helpen bij het kiezen van de volgende stap.
4. Na de zuiveringsprocedure wordt het heroïnepoeder gezuiverd. Na de zuiveringsprocedure moet heroïnepoeder lichter en minder gekleurd zijn. Voor het bepalen van cafeïne kun je dezelfde methode gebruiken met salpeterzuur en ammoniakoplossing als voor amfetamine.
5. Vervolgens, als er geen verontreinigende stoffen worden gevonden of LF-tests (stap 3) narcotische stoffen bevatten, moet je je heroïnemonster controleren met testreagentia. Gebruik "Drugstestreagentia". Deze methoden helpen om het soort bijmenging te bepalen. Er zijn handleidingen waarin de procedures en betekenis van de controlemethode worden beschreven, waarin je methoden voor de synthese van reagentia kunt vinden. In het geval van heroïne kunnen TLC-experimenten moeilijk te interpreteren zijn omdat heroïne meestal een mengsel van stoffen bevat zoals 6-monoacetylmorfine, codeïne, 6-acetylcodeïne, papaverine, hydrocotamine en sommige opiaten. Dit mengsel splitst op de TLC-plaat en belemmert de detectie van heroïneverontreinigingen.
Plaats bijvoorbeeld een heroïnemonster (paar klontjes) in een klein wit/kleurloos plaatje of petrischaaltje. Voeg twee druppels Mecke-reagens toe en observeer de reactie.
3. Controleer of het product voldoet aan de voorschriften. Bevestig ten derde de overeenstemming van het product met heroïne door LF-tests (drugstestkits). Je krijgt een duidelijk resultaat over je stof en de toegediende verdovende stof (als die er is) en deze tests helpen bij het kiezen van de volgende stap.
4. Na de zuiveringsprocedure wordt het heroïnepoeder gezuiverd. Na de zuiveringsprocedure moet heroïnepoeder lichter en minder gekleurd zijn. Voor het bepalen van cafeïne kun je dezelfde methode gebruiken met salpeterzuur en ammoniakoplossing als voor amfetamine.
5. Vervolgens, als er geen verontreinigende stoffen worden gevonden of LF-tests (stap 3) narcotische stoffen bevatten, moet je je heroïnemonster controleren met testreagentia. Gebruik "Drugstestreagentia". Deze methoden helpen om het soort bijmenging te bepalen. Er zijn handleidingen waarin de procedures en betekenis van de controlemethode worden beschreven, waarin je methoden voor de synthese van reagentia kunt vinden. In het geval van heroïne kunnen TLC-experimenten moeilijk te interpreteren zijn omdat heroïne meestal een mengsel van stoffen bevat zoals 6-monoacetylmorfine, codeïne, 6-acetylcodeïne, papaverine, hydrocotamine en sommige opiaten. Dit mengsel splitst op de TLC-plaat en belemmert de detectie van heroïneverontreinigingen.
Plaats bijvoorbeeld een heroïnemonster (paar klontjes) in een klein wit/kleurloos plaatje of petrischaaltje. Voeg twee druppels Mecke-reagens toe en observeer de reactie.
- Alsde reactie na 60 seconden een blauwgroene kleur heeft, betekent dit dat je een zuiver heroïnemonster hebt.
- Als de reactie een oranje kleur heeft, betekent dit dat je heroïne verontreinigd is met dextromethorfan. Deze stof wordt vaak aangetroffen in heroïneproducten.
Voer ook een experiment uit met Mandelin-reagens. Daarnaast kun je met een paar druppels reagens de volgende reacties waarnemen.
- Alsde reactie na 60 seconden een diepbruine kleur heeft, betekent dit dat je een zuiver heroïnemonster hebt.
- Als de reactie een diep rood-oranje kleur heeft, betekent dit dat je heroïne is vermengd met ketamine. Deze stof komt soms voor in analyseverslagen van straatheroïne.
Ik zou aanraden om tests te voorzien van verschillende reagentia, omdat je een mengsel van toegepaste drugs in het monster kunt hebben en de testresultaten een mengeling van kleuren kunnen laten zien. Verschillende testreagentia maken het mogelijk om de testresultaten duidelijker te interpreteren.
Conclusie
Smeltpuntcontrole kan worden toegevoegd aan de derde stap om te bevestigen dat de kwaliteit in orde is en om de mate van onzuiverheid te bepalen. De beste manieren om de samenstelling van een heroïnemengsel te bepalen zijn GC-MS of LC-MS analyse. Deze handleiding maakt het echter mogelijk om de meeste onzuiverheden van heroïne te identificeren en de resultaten met verschillende methoden goed te keuren.
Last edited:
