Mephedrone (4-MMC) zouten

[G.Patton]

Theorie.

Mephedrone komt voor in de vorm van capsules, tabletten, kristallen of wit poeder, dat gebruikers kunnen inslikken, snuiven, injecteren, roken of rectaal gebruiken. De vrije base van mephedrone, verkregen door een synthese, wordt omgezet in een zoutvorm. Meestal worden deze uitgevoerd als zoutzouten van mephedrone. Beide verbindingen zijn kleurloze tot gebroken witte poeders of kristallen na herkristallisatie uit aceton. De smeltpunten voor hydrochloride en hydrobromide werden bepaald door smeltpuntexperimenten en gaven scherpe smeltpunten bij respectievelijk 251,18 °C en 205,25 °C.

Spoiler: Kristallen van mephedrone

Alle twee zouten hebben alleen nu een uitgesproken kleur (zuiver witte bloem of doorschijnende witachtige kristallen). Als je product gekleurd is, betekent dit dat het onzuiverheden bevat. Als iemand je vertelt dat deze kleur wordt verkregen door een speciale synthesemethode of dat het een "speciaal" zout is, stuur hem dan op om dit product te zuiveren en opnieuw te kristalliseren. Beide zouten zijn doorschijnende witachtige kristallen. Mephedrone hydrochloride en hydrobromide worden goed bewaard. Wat de kracht betreft, is het ene zout "beter", "sterker" dan het andere. Het mephesronezoutmolecuul bestaat uit twee delen, het geprotoneerde 4-MMC-molecuul (kation) en het zuurresidu (anion). Dus, hoe meer actieve stof (4-MMC) per gewichtseenheid zout, hoe sterker het effect op het lichaam.

Ik zal berekenen hoeveel mephedrone er in 1 g van elk van de genoemde zouten zit.

Molaire massa's:
Hydrochloride - 213,71 g/mol
Hydrobromide - 258,16 g/mol
Daarom is in 1 g (afgerond) hoeveelheid mephedrone hydrochloride - 0,00468 mol, hydrobromide - 0,00387 mol.
De molaire massa van de vrije base van mephedrone is 177,25 g/mol.

Daarom bevat 1 g mephedronehydrochloride 0,83 g, hydrobromide bevat 0,69 g actief mephedrone. Dus, mephedrone hydrochloride en hydrobromide hebben het verschil in de hoeveelheid werkzame stof ~1,2 keer (16,87%) minder van. Het verschil tussen de effecten komt misschien door achtergebleven of opzettelijk toegevoegde onzuiverheden, maar niet door de vorm van het zout. Op deze foto's zie je de kristalstructuur van verschillende mephedrone zouten (linker foto - hydrochloride, rechter foto - hydrobrimide).

Experimenten.

Je kunt een aantal eenvoudige experimenten uitvoeren om het type mephedronezout te identificeren. Los 100 mg (100 mg is genoeg, maar meer is beter) van het mephedrone monster op in 7-10 ml water op kamertemperatuur. Zorg voor onderstaande noodzakelijke reactie.

Kwaliteitsreactie voor chloride-ionen:
a) Voeg een chloride-ionoplossing toe aan lood(II)acetaat of lood(II)nitraat
Lood(II)chloride, wit neerslag wordt gevormd wanneer waterige chlorideoplossing wordt toegevoegd aan lood(II)acetaat (Pb(CH3COO)2)-oplossing of lood(II)nitraat (Pb(NO3)2)-oplossing.

Pb(CH3COO)2(aq) + 2Cl-(aq) → PbCl2(s) + 2CH3COO- (aq)
Pb(NO3)2(aq) + 2Cl-(aq) → PbCl2(s) + 2NO3- (aq)

Er ontstaat een wit neerslag van lood(II)chloride (PbCl2).

b) Voeg eerst verdund HNO3 toe en dan AgNO3(aq). Er ontstaat een wit neerslag van AgCl dat oplost in verdund NH3.

Kwaliteitsreactie voor chloride-ionen.

a) Voeg eerst verdund HNO3 toe en dan AgNO3(aq). Het zal AgBr lichtgeel neerslag dat oplossen in conc. NH3.

b) Voeg CHCl3 of CCl4 toe en schud het mengsel. Het zal bruin/oranje bolletje geven.