Inleiding
Je hebt je eerste San Pedro stek gekocht, wat nu? De filterdoekmethode maakt het mogelijk om Mescaline te extraheren uit Echinopsis pachanoi. Het lezen over de geschiedenis, het huidige gebruik en de effecten van San Pedro maakte je enthousiast om op onderzoek uit te gaan. Nu ben je klaar om een beetje dieper te duiken, in de methoden van mescaline extractie. De San Pedro cactus bevat een aantal alkaloïden, waaronder de goed bestudeerde chemische stof mescaline (van 0,053% tot 4,7% van het droge cactusgewicht), en ook 3,4-dimethoxyfenethylamine, 3-methoxytyramine, 4-hydroxy-3-methoxyfenethylamine, 4-hydroxy-3,5-dimethoxyfenethylamine, anhalonidine, anhalinine, hordenine en tyramine.
De inheemse bevolking van Peru die deze cactus voor medicinale doeleinden gebruikte, sneed de stervormige stukken in plakjes, sneed ze in blokjes en hakte ze in stukjes, en kookte het materiaal vervolgens urenlang om de alkaloïden met het water te laten mengen. Soms duurde het koken 8 tot 24 uur. Daarna werd de drank door een doek gehaald en de vloeistof opgevangen in kleien drinkvaten, waardoor de Indianen konden genieten van het heilige sap voor een zeer lonende ervaring.
Voordat we beginnen met deze stap-voor-stap gids voor de filterdoekmethode, is het belangrijk om te weten dat er verschillende methoden zijn voor het extraheren van mescaline. Sommige zijn ingewikkelder dan andere. De filterdoekmethode is een zeer eenvoudige, makkelijk te begrijpen methode die gedaan kan worden met apparatuur die waarschijnlijk iedereen wel in huis heeft.
De inheemse bevolking van Peru die deze cactus voor medicinale doeleinden gebruikte, sneed de stervormige stukken in plakjes, sneed ze in blokjes en hakte ze in stukjes, en kookte het materiaal vervolgens urenlang om de alkaloïden met het water te laten mengen. Soms duurde het koken 8 tot 24 uur. Daarna werd de drank door een doek gehaald en de vloeistof opgevangen in kleien drinkvaten, waardoor de Indianen konden genieten van het heilige sap voor een zeer lonende ervaring.
Voordat we beginnen met deze stap-voor-stap gids voor de filterdoekmethode, is het belangrijk om te weten dat er verschillende methoden zijn voor het extraheren van mescaline. Sommige zijn ingewikkelder dan andere. De filterdoekmethode is een zeer eenvoudige, makkelijk te begrijpen methode die gedaan kan worden met apparatuur die waarschijnlijk iedereen wel in huis heeft.
Uitrusting
Voorwerpen die gebruikt worden bij de bereiding van San Pedro zijn onder andere een blender, een kookpot van 8 liter (7,5 liter), een lepel of houten spatel, twee lege aardappelsaladebakjes (even groot) en schone doeken om te zeven.
Stap-voor-stap handleiding voor de zeefdoekmethode
1. Het proces begint met een stuk van een meter van een Trichocereus pachanoi cactus. 30 cm (of 12 inch) levert een enkele dosis op.
2. Het uiteinde van de cactus heeft de vorm van een ster, meestal met vier tot negen ribben.
3. Het stuk cactus van 30 cm wordt net als een komkommer in stervormige stukken gesneden.
4. De sterdelen worden vervolgens in vieren gesneden, zodat ze in de blender passen. De uitsteeksels (stekels, naalden) kunnen aan de cactus blijven zitten omdat het kookproces ze verzacht tot sliertachtige stukjes materiaal die weggegooid kunnen worden.
5. 5.Een deel van de cactusbrokken wordt in een bak gedaan en een gelijke hoeveelheid water in een andere bak.
6. De cactusstukjes en het water worden in een blender gegoten. Dit mengsel wordt gemengd totdat de cactusstukjes en het water uitzetten tot de bovenkant van de blender. Nadat het gemengd is, wordt het resulterende mengsel in een grote pot van 3-5kwart gegoten. Dit proces wordt herhaald totdat de hele cactus vloeibaar is gemaakt en in de pot is gegoten.
7. Het gemengde cactus/water mengsel wordt langzaam gekookt op laag vuur tot het mengsel gelijkmatig is, ongeveer 30 minuten. In het begin is de cactuspulp gescheiden van het water en zit bovenop de vloeistof.
8. Als het mengsel kookt, zal de pulp naar de bovenkant van de pan stijgen en een schuim vormen dat kan overlopen. Een gasfornuis heeft de voorkeur omdat de kooktemperatuur dan beter geregeld kan worden.
9. Terwijl het mengsel blijft koken, wordt het weer één vloeistof en begint het groen te worden, net als de schil van de cactus. Gedurende deze tijd moet het geroerd worden. Een laag vuur en roeren zijn vooral belangrijk tijdens dit eerste half uur van het koken.
10. Langzaam, na verloop van tijd, vermengt de groene brij zich met het water tot het de consistentie van lijm of snot heeft.
11. Nadat het water en de pulp weer bij elkaar zijn gekomen, kan het vuur iets worden verhoogd, zodat de vloeistof continu pruttelt (licht kookt), maar zonder over te koken op het fornuis.
12. Laat het mengsel twee tot vier uur lichtjes koken tot er 12 tot 16 ounce (350 - 470 ml) goed overblijft op de bodem van de pan.
13. Tijdens de kooktijd van 2 tot 4 uur moet het mengsel goed in de gaten worden gehouden om verbranding te voorkomen. Er kan nog eens 350-470 ml water of meer worden toegevoegd om de kooktijd te verlengen. Uiteindelijk wordt het mengsel een slordige klodder kleverige brij.
14. Een schoon stuk natuurlijke vezeldoek (op de foto wordt een stuk van een t-shirt gebruikt) wordt over de bovenkant van de blender gelegd, zodat er een zak ontstaat die als filter fungeert.
15. Het mengsel wordt vanuit de pot in de doek gegoten. De vloeistof sijpelt langzaam door het doek en druppelt in de blender. Het pulpmateriaal wordt opgevangen in de zak van de doek. Dit proces wordt herhaald totdat alle pulp in de filterdoek is gegoten.
16. Een touwtje wordt gebruikt om de bovenkant van de doek rond de pulp dicht te binden. De zak met pulp wordt boven het vat gehangen, waardoor het sap uit de pulp, door de doek, in de blender loopt. Na vijftien minuten, wanneer de cactuspulp aanzienlijk is afgekoeld, wordt de resterende vloeistof met de hand uit de zak in het vat geperst.
17. De vloeistof wordt korte tijd gekoeld tot een temperatuur die de mond of keel niet verbrandt. Als je het t-shirt opent, zie je de resterende pulp. Aangezien de psychoactieve bestanddelen al uit dit materiaal zijn geëxtraheerd, wordt het weggegooid.
18. Tot slot wordt het sap uit het vat in een kopje gegoten.
Conclusie
Een shot cactussap is veel gemakkelijker door te slikken dan het kauwen op bitter smakende verse cactus- of peyote-knopen. Elke slok van het mengsel kan vergezeld gaan van een slok water of een andere drank om de licht bittere smaak van het San Pedro sap tegen te gaan. Het elimineren van het kauwen op het cactusmateriaal helpt ook om gevoelens van misselijkheid te verminderen die vaak geassocieerd worden met het innemen van cactus. Het langzaam doorslikken van dit sap gedurende ongeveer een half uur (in plaats van het snel op te drinken) kan helpen om het lichaam voorzichtig aan het materiaal te laten wennen en te voorkomen dat het zenuwstelsel een schok krijgt.
Last edited by a moderator: