Methadon testprotocol

[G.Patton]

Inleiding

Je hebt methadonkristallen of -tabletten gekocht en wilt experimenten uitvoeren op vervuiling en vermenging voor gebruik. Gebruik dit artikel als leidraad bij het experimenteren. Hier vind je de lijst van manipulaties met het product methadon, nuttige informatie voor thuisproeven en een productoverzicht.

Er zijn (D-)Dextro-methadon (foto links) en (L-)Levo-methadon (foto rechts).

Vormen

Methadon, verkocht onder andere onder de merknamen Dolophine en Methadose, is een synthetische opioïde agonist die wordt gebruikt voor onderhoudstherapie bij opioïde afhankelijkheid en voor chronische pijnbestrijding. Methadon wordt meestal via de mond ingenomen en zelden door injectie in een spier of ader. De zouten van methadon die gebruikt worden zijn hydrobromide (vrije base omzettingsverhouding 0,793) [Hoeveelheid zout * omzettingsfactor = hoeveelheid base], hydrochloride (0,894), en HCl monohydraat (0,850).

Methadon is verkrijgbaar als traditionele pil, sublinguale tablet, kristal, kristalpoeder en twee verschillende formuleringen die ontworpen zijn voor de persoon om te drinken. Drinkbare vormen zijn onder andere kant-en-klare vloeistof (in de Verenigde Staten verkocht als Methadose) en Diskets® (op straat bekend als "wafels" of "koekjes") tabletten, die dispergeerbaar zijn in water voor orale toediening, gebruikt op een vergelijkbare manier als Alka-Seltzer. De vloeibare vorm komt het meest voor, omdat de dosering dan minder vaak veranderd hoeft te worden. Methadon is bijna net zo effectief bij orale toediening als bij injectie. Orale medicatie heeft meestal de voorkeur omdat het veiligheid en eenvoud biedt en een stap weg betekent van drugsmisbruik door injecties bij mensen die herstellen van verslaving.

Spoiler: Methadon vormen

Het injecteren van methadonpillen kan dichtgeklapte aderen, blauwe plekken, zwellingen en mogelijk andere schadelijke effecten veroorzaken. Methadonpillen bevatten vaak talk dat, wanneer het geïnjecteerd wordt, een zwerm van kleine vaste deeltjes in het bloed produceert, wat talloze kleine bloedstolsels veroorzaakt. Deze deeltjes kunnen niet worden uitgefilterd voor de injectie en zullen zich na verloop van tijd ophopen in het lichaam, vooral in de longen en ogen, waardoor verschillende complicaties kunnen ontstaan zoals pulmonale hypertensie, een onomkeerbare en progressieve ziekte. De formulering verkocht onder de merknaam Methadose (gearomatiseerde vloeibare suspensie voor orale toediening, vaak gebruikt voor onderhoudsdoeleinden) mag ook niet worden geïnjecteerd.

Chiraliteit en farmacodynamiek

Methadon heeft een asymmetrisch koolstofatoom in zijn structuur, wat betekent dat het bestaat in twee enantiomere vormen, met dezelfde chemische samenstelling maar verschillende ruimtelijke ordeningen, waarbij de ene enantiomeer het spiegelbeeld is van de andere. Methadon wordt in bijna alle landen op de markt gebracht als een racemisch mengsel, d.w.z. een 50:50 mengsel van twee enantiomeren, genaamd (R)- of levo- of l-methadon, en (S)- of dextro- of d-methadon. In Duitsland werd tot halverwege de jaren 90 alleen (R)-methadon gebruikt, maar omdat (R)-methadon duurder is dan (R, S)-methadon, wordt tegenwoordig steeds vaker de racemische vorm voorgeschreven. De stereospecificiteit van de meeste opioïden voor μ-receptoren is welbekend, hoewel voor methadon het verschil tussen de twee isomeren niet dramatisch is, waarschijnlijk door een grotere conformationele mobiliteit van de molecule. Niettemin hebben in vitro bindingsexperimenten aangetoond dat de benodigde concentratie van (R)-methadon om 50% van de binding van [3H]naloxon aan hele rattenhomogenaten te remmen 10 keer lager is dan die van (S)-methadon. Er is ook een 10-voudig verschil in affiniteit gevonden tussen de twee enantiomeren voor de boviene μ1-receptor, die supraspinale analgesie medieert (50% remmende concentratie [IC50] (de halfmaximale remmende concentratie) van 3,0 en 26,4 nmol/L).0 en 26,4 nmol/L voor respectievelijk (R)- en (S)-methadon) en μ2-receptor, die zorgt voor spinale analgesie [IC50 van 6,9 en 88 nmol/L voor respectievelijk (R)- en (S)-methadon]. Bij analgesie bij de mens is (R)-methadon ongeveer 50 keer zo krachtig als de (S)-vorm.

De metabole halfwaardetijd van methadon verschilt van de werkingsduur. De metabole halfwaardetijd is 8 tot 59 uur (ongeveer 24 uur voor opioïd-tolerante mensen en 55 uur voor opioïd-naïeve mensen), in plaats van een halfwaardetijd van 1 tot 5 uur voor morfine. De lengte van het halfleven van methadon maakt het mogelijk om ademhalingsdepressieve effecten gedurende langere tijd te vertonen bij opioïden-naïeve mensen.

De populairste toevoegingen en versnijdingsmiddelen van methadon

Gewoonlijk wordt methadon niet vermengd met hulpstoffen. In zeldzame gevallen kun je methadon combineren met fentanyl of heroïne omdat ze een vergelijkbare werking hebben. Methadon kan worden vervangen door a-PVP kristallen, dat er hetzelfde uitziet, of, zeer zelden, door mephedrone, ibuprofen. Ook kan straatmethadon vervuild zijn met kleine hoeveelheden bijproducten zoals levacetylmethadol, 1,5-dimethyl-3,3-diphedyl-2-ethylideen pyrrolidine, 2-ethyl-5-methyl-3,3-difenylpyrrolidine, 2-ethyl-5-methyl-3,3-lbahtnylpyrrolidine, 1,5-dimethyl-3,3-difenyl-2-pyrrolidinon en etc. Hoewel straatdrugs van misbruik meestal een verschillende zuiverheid hebben (van 10-90%), worden methadonkristallen ontmoet met een vrij hoog zuiverheidspercentage (75-95%).

Algoritme van de procedures.

1. Ten eerste moet je zorgen voor visuele controle van je spullen. Als je product een andere kleur heeft dan halfdoorzichtig wit, dan heeft het waarschijnlijk een organische of anorganische vervuiling die de kleur kan veranderen. Elke andere kleur betekent een vuil of vervangend product. Als je methadonmonster in pilvorm is, sla deze stap dan over.

2. Ten tweede raad ik sterk aan om fentanyl of fentanyl derivaten/analogen te bepalen met behulp van een speciale Fentanyl testkit die teststrips bevat. Deze stof is extreem gevaarlijk, vooral in combinatie met methadon, heroïne of andere opiaten. Tabletvorm en kristallen kunnen worden gecontroleerd met dezelfde methode die hieronder wordt weergegeven. Als je deze stof vindt, raad ik je aan om je te ontdoen van je onzuivere heroïne om je leven te redden. Je kunt de hoeveelheid fentanyl in je straatmethadonproduct niet meten met geïmproviseerde middelen en je kunt geen veiligheidsdosis bepalen. Er is informatie over LF-tests (drugstestkits).

Hoe test je het?
A: Kies je optie.
Optie 1.

• Los alle drugs die je van plan bent te gebruiken op in water volgens de instructies in Stap B.
• Dit is de meest nauwkeurige manier om je drugs te testen, omdat fentanyl niet altijd gelijkmatig is gemengd. Als je je drugs niet op deze manier kunt testen, probeer dan optie 2 of 3.
• Nadat je je drugs op deze manier hebt getest, kun je ze drinken, snuiven met een schoon neussprayapparaat of wachten tot het water verdampt is om ze te gebruiken.

Optie 2.

• Maak je drugs fijn op een schoon oppervlak.
• Doe de fijngemaakte drugs in een klein plastic zakje en schud het zakje om ze te mengen.
• Leeg het zakje en leg je drugs aan de kant. Er moet een kleine hoeveelheid drugsresten achterblijven in het zakje.
• Voeg water toe aan het zakje volgens de instructies in Stap B.

Optie 3

• Doe 10 milligram (mg) van je drugs (genoeg voor het haar van Abraham Lincoln op een stuiver) in een schoon, droog potje.
• Als je geen 10 mg van je drugs kunt testen, doe dan ten minste een paar korrels in een schone, droge container.
• Voeg water toe aan het potje volgens de instructies in Stap B.

B: Water toevoegen.

• Voeg water toe aan je drugs en meng ze door elkaar.
• Gebruik een halve theelepel water voor elke 10 mg kristal of poeder die je test.

C: Gebruik de teststrip.

• Plaats de teststrip met de golvende kant naar beneden in het water. Laat de strip het water 15 seconden absorberen.
• Haal de strip uit het water en leg hem twee minuten op een plat oppervlak.
• Lees de resultaten af (zie "Wat betekenen de testresultaten?").
• Tips voor het testen van je drugs.
• Gebruik teststrips niet meer dan één keer.
• Maak pillen en tabletten fijn, voeg water toe aan het poeder en meng grondig. Als je niet de hele pil wilt testen, breek hem dan doormidden en test een deel vanuit het midden.

Wat betekenen de testresultaten?

De fentanyl teststrips zijn in staat om een dozijn verschillende fentanyl familieleden te detecteren, en er is er geen een die niet levensbedreigend of gevaarlijk voor je gezondheid is. De leden zijn.

• 3-Methylfentanyl.
• 4-Fluorofentanyl.
• Acetylfentanyl.
• Alfentanil.
• Butyrfentanyl.
• Carfentanil.
• Fluoroisobutyrfentanyl.
• Furanylfentanyl.
• Ocfentanil.
• Remifentanil.
• Sufentanil.
• Thiofentanyl.

3. Bevestig ten derde de overeenstemming van het product met heroïne door LF-tests (drugstestkits). Je krijgt dan een duidelijk resultaat over je stof en de toegediende verdovende stof (als die aanwezig is) en deze tests helpen bij het kiezen van de volgende stap. Neem eerst de drugsteststrips voor methadon en heroïne. Controleer je stoffen ook op andere verdovende middelen, zoals a-PVP, mephedrone (meest populaire rij), enzovoort (zie De meest populaire bijmengingen en versnijdingsmiddelen van methadon hierboven).

4. Controleer ten vierde de pH van de oplossing. Het product van methadon kan vervuild zijn door organische poedervormige zuren (Ibuprofen, ascorbinezuur, citroenzuur, enz.), organische poedervormige basen zoals Cafeïne, enz. "Bepaling van onzuiverheden in synthetische PAS" beschrijft precies de bepalingsmethode van hen, deze methoden zijn geldig voor methadon. Sommige suikers (sucrose, glucose, fructose) kunnen ook worden toegevoegd.

5. Vervolgens, als er geen verontreinigende stoffen worden gevonden of LF-testen (stap 3) narcotische stoffen aantonen, moet je je methadonmonster controleren met testreagentia. Gebruik "Drugstestreagentia". Deze methoden helpen om het soort bijmenging te bepalen. Er zijn handleidingen, waarin de procedures en betekenis van de controlemethode worden beschreven, waarin je methoden voor de synthese van reagentia kunt vinden. Aan de hand van de gegevens van de reagensproeven kun je de resultaten vergelijken en goedkeuren met TLC.

Plaats bijvoorbeeld een methadonmonster (paar kristallen) in een kleine witte/kleurloze plaat of petrischaal. Voeg twee druppels Mecke-reagens toe en observeer de reactie.

• Als de reactie geel - groen naar groen of groen naar bruin van kleur verandert, betekent dit dat je pure methadon hebt.
• Als de reactie na 60 seconden een blauwgroene kleur heeft, betekent dit dat je heroïneverontreiniging in je monster hebt.
• Als de reactie een oranje kleur heeft, betekent dit dat je methadon vervuild is met dextromethorfan. Deze stof wordt vaak geïdentificeerd in heroïneproducten, die kunnen worden toegevoegd aan je methadonmonster.
• Als de reactie een gele (gelige) kleur heeft, betekent dit dat je methadon vervuild is met a-PVP of MDPV. Deze stoffen worden vaak verkocht als methadon.

Voer ook een experiment uit met Mandelin-reagens. Daarnaast kun je met een paar druppels reagens de volgende kleurreacties waarnemen.

Spoiler: Mandelin reagens kleurreacties

Ik zou aanraden om testen uit te voeren met verschillende reagentia, omdat je een mengsel van toegediende geneesmiddelen in het monster kunt hebben en de testresultaten een mengeling van kleuren kunnen laten zien. Verschillende testreagentia maken het mogelijk om de testresultaten duidelijker te interpreteren.

Je hebt bijvoorbeeld testresultaten ontvangen met Mecke-reagens van a-PVP of MDPV, dat een gele (gelige) kleur gaf. Nadat je een paar druppels Mandeline-reagens hebt toegevoegd, verandert de kleur van de druppels in diepbruin. Dit resultaat bevestigt het vorige. Neem een TLC-plaat met een verontreinigd methadonmonster, echt heldere methadon, heldere a-PVP en MDPV (als je die hebt), maak vier spots van de stoffen en elueer ze, tel de Rf en vergelijk de resultaten met de literatuurgegevens. Als je methadonmonsterspots zich opsplitsen in twee of meer delen, die hetzelfde niveau van a-PVP en/of MDPV en heldere methadon hebben, betekent dit dat je monster vervuild is met a-PVP en/of MDPV.

Conclusie

Smeltpuntcontrole kan worden toegevoegd aan de derde stap om te bevestigen dat de kwaliteit in orde is en om de mate van onzuiverheid te bepalen als je een kristallijn product hebt. Voor methadon is de LF-test met teststrips het nuttigst, omdat een andere test iets meer vaardigheid en ervaring vereist. De beste manieren om de samenstelling van een heroïnemengsel te bepalen zijn GC-MS of LC-MS analyse. Deze handleiding maakt het echter mogelijk om de meeste onzuiverheden van methadon te identificeren en de resultaten met verschillende methoden goed te keuren.