Inleiding.
Wat is de Drug Ice?"Ice" is de straatnaam voor pure methamfetamine (meth). Meth is een krachtig stimulerend middel dat dopamine verhoogt en iemand euforisch en energiek maakt. Omdat veel straatmethamfetamine is versneden met schadelijke chemicaliën, wordt ice gewaardeerd omdat het een pure vorm van de drug is, die een langere high veroorzaakt.
Zijn Meth en Ice hetzelfde?
Ja, Ice (ook wel crystal meth genoemd) verwijst naar de rotsachtige of glasachtige vorm van methamfetamine. Zowel crystal meth als ice zijn veelgebruikte straatnamen voor meth. Ice verschilt echter van andere soorten meth door zaken als uiterlijk, sterkte, duur van de effecten, etc.
Verschillen in effecten.
Als stimulerend middel kunnen alle vormen van meth een 'rush' veroorzaken, wat verwijst naar gevoelens van euforie en een uitbarsting van energie. Het gebruik van meth in verschillende vormen kan de effecten echter veranderen. In de puurste vorm kunnen de effecten bijvoorbeeld sterker zijn en langer aanhouden. Het gebruik van speed of base zorgt nog steeds voor een high, maar is misschien niet zo snel of sterk. Speed is een poedervorm van meth die vaak andere stoffen bevat en is meestal de minst pure vorm van meth. Base is een vochtige of olieachtige substantie die zuiverder is dan speedpoeder en vaak wordt geïnjecteerd of ingeslikt, maar is niet zo zuiver als ijs/kristal. Over het algemeen betekent een hoge zuiverheid dat de stof een intensere high produceert en voor een langere periode.
Ja, Ice (ook wel crystal meth genoemd) verwijst naar de rotsachtige of glasachtige vorm van methamfetamine. Zowel crystal meth als ice zijn veelgebruikte straatnamen voor meth. Ice verschilt echter van andere soorten meth door zaken als uiterlijk, sterkte, duur van de effecten, etc.
Verschillen in effecten.
Als stimulerend middel kunnen alle vormen van meth een 'rush' veroorzaken, wat verwijst naar gevoelens van euforie en een uitbarsting van energie. Het gebruik van meth in verschillende vormen kan de effecten echter veranderen. In de puurste vorm kunnen de effecten bijvoorbeeld sterker zijn en langer aanhouden. Het gebruik van speed of base zorgt nog steeds voor een high, maar is misschien niet zo snel of sterk. Speed is een poedervorm van meth die vaak andere stoffen bevat en is meestal de minst pure vorm van meth. Base is een vochtige of olieachtige substantie die zuiverder is dan speedpoeder en vaak wordt geïnjecteerd of ingeslikt, maar is niet zo zuiver als ijs/kristal. Over het algemeen betekent een hoge zuiverheid dat de stof een intensere high produceert en voor een langere periode.
De manier #1.
Een batch P2P van één mol met 100% conversie zou resulteren in 149 g (één mol) methamfetamine base, maar de typische opbrengst is 90-93%, wat resulteert in 134-140 g base. Meth base zal snel reageren met kooldioxide in de lucht om het carbonaat te vormen, dus het is raadzaam om de base zo snel mogelijk te kristalliseren. Kristallisatie wordt uitgevoerd door 450 g (3 mol) meth base toe te voegen aan een Pyrex bekerglas van 1000 ml en het bekerglas op een roerende kookplaat te plaatsen. Laat er voorzichtig een met teflon beklede roerstaaf in vallen en begin te roeren. Men voegt nu 37% zoutzuur toe in porties van 15 ml. Een gegradueerd reageerbuisje van 15 ml is een ideale dispenser. Er ontstaat veel warmte als het zuur reageert met de meth base en dit zal leiden tot koken als het te snel wordt toegevoegd. Voeg 15 ml zuur toe met tussenpozen van 1 minuut totdat 19 porties (285 ml) zijn toegevoegd, voeg dan zuur toe in kleinere porties en let goed op de kleur. Als de meth base schoon was om mee te beginnen, zal het lichtroze worden wanneer de pH 3-4 bereikt. Test met pH-strips (Colorphast 0-14 strips) of een meter. Stop met het toevoegen van zuur als de pH 3 bereikt.
Nu moeten we het water uit het zuur koken, omdat water meth zeer efficiënt oplost. Zet de hitte op de kookplaat op 4,5 terwijl je blijft roeren, en plaats een thermometer die 150 °C bereikt in het bekerglas op de bodem. Gedurende de volgende 1,5 uur zal de temperatuur stijgen tot 110 °C, waar het koken begint, en vervolgens geleidelijk stijgen naarmate het water wordt afgekookt. Wanneer de temperatuur 130 °C bereikt, zet je het vuur uit en verwijder je de thermometer. Pak met een theedoek het bekerglas met beide handen vast en giet het snel in een plastic emmer van 5000 ml met 4,5 liter aceton die 2 weken bevroren is geweest. Haal de roerstaaf terug met een chaser, plaats het deksel terug en ga terug naar de diepvries voor 1 week om volledige kristallisatie mogelijk te maken. Schone, vers gedestilleerde aceton zal bij het eerste gebruik ongeveer 0,113 g product vasthouden. Je kunt ook de hete methamfetaminehydrochloride in een plastic emmer van 20 liter met 15 liter aceton gieten die ongeveer een maand bevroren is geweest (het duurt lang om de warmte uit een grote massa te halen). De meth zal kristalliseren zodra het de bevroren aceton raakt, hoewel ongeveer 25% in de aceton achterblijft en bevroren moet worden om te kristalliseren.
Paradoxaal genoeg kristalliseert vuile meth beter dan pure meth, omdat de kristallen snel rond een onzuiver deeltje groeien en mooie grote, harde kristallen vormen. De meth kristallen worden uitgefilterd met behulp van een grote Buchner, twee 4000 ml filterkolven en een hoogvolume vacuümaspirator. Een porseleinen Buchner van 18 cm kan iets meer dan 1 lb gefilterd product bevatten. Gebruik geen Qualitative 5 filterpapier voor deze filtratie. Deze schrijver heeft ontdekt dat de filters die gebruikt worden in melkverwerkingsapparatuur ideaal zijn voor het oogsten van meth. De zuivelindustrie heeft in de loop der jaren veel geld uitgegeven om uit te zoeken hoe vaste stoffen snel uit gemengde oplossingen gefilterd kunnen worden. Deze filters laten vloeistoffen, zowel water als olie, vrij door terwijl ze de fijnste vaste deeltjes opvangen, waardoor ze ideaal zijn voor snelle filtering. Het probleem met de fijne papieren filters is dat ze snel verstopt raken door olie-watermengsels. Melkfilters hebben dit probleem niet en ze zijn gemakkelijk te vinden, goedkoop en verdenkingsvrij. Je moet ze wel op maat snijden, maar dat is een klein ongemak. Een geschikte filterinstallatie voor grote volumes kan eenvoudig worden gemaakt met 5- en 20-literemmers, een ronde plastic plaat en wat lijm. Deze schrijver had het geluk om een grote Buchner te ontdekken die gebruikt werd als plantenbak door een aardige dame in mijn buurt. Gelukkig betaalde de dame voor een vervanging, de teruggevonden schat bevat meer dan 0,9 kg product en maakt het leven van de apotheker veel gemakkelijker. Het punt is dat je bijna overal bruikbare apparatuur kunt vinden. Pure meth is moeilijker te kristalliseren en resulteert in een licht, vlokkig wit product met een milde geur van marsepein (eigenlijk benzaldehyde). Leeg het product in een grote cakevorm en laat de aceton een dag of twee verdampen in de zuurkast, waarbij je het scheidt terwijl het droogt.
Nu moeten we het water uit het zuur koken, omdat water meth zeer efficiënt oplost. Zet de hitte op de kookplaat op 4,5 terwijl je blijft roeren, en plaats een thermometer die 150 °C bereikt in het bekerglas op de bodem. Gedurende de volgende 1,5 uur zal de temperatuur stijgen tot 110 °C, waar het koken begint, en vervolgens geleidelijk stijgen naarmate het water wordt afgekookt. Wanneer de temperatuur 130 °C bereikt, zet je het vuur uit en verwijder je de thermometer. Pak met een theedoek het bekerglas met beide handen vast en giet het snel in een plastic emmer van 5000 ml met 4,5 liter aceton die 2 weken bevroren is geweest. Haal de roerstaaf terug met een chaser, plaats het deksel terug en ga terug naar de diepvries voor 1 week om volledige kristallisatie mogelijk te maken. Schone, vers gedestilleerde aceton zal bij het eerste gebruik ongeveer 0,113 g product vasthouden. Je kunt ook de hete methamfetaminehydrochloride in een plastic emmer van 20 liter met 15 liter aceton gieten die ongeveer een maand bevroren is geweest (het duurt lang om de warmte uit een grote massa te halen). De meth zal kristalliseren zodra het de bevroren aceton raakt, hoewel ongeveer 25% in de aceton achterblijft en bevroren moet worden om te kristalliseren.
Paradoxaal genoeg kristalliseert vuile meth beter dan pure meth, omdat de kristallen snel rond een onzuiver deeltje groeien en mooie grote, harde kristallen vormen. De meth kristallen worden uitgefilterd met behulp van een grote Buchner, twee 4000 ml filterkolven en een hoogvolume vacuümaspirator. Een porseleinen Buchner van 18 cm kan iets meer dan 1 lb gefilterd product bevatten. Gebruik geen Qualitative 5 filterpapier voor deze filtratie. Deze schrijver heeft ontdekt dat de filters die gebruikt worden in melkverwerkingsapparatuur ideaal zijn voor het oogsten van meth. De zuivelindustrie heeft in de loop der jaren veel geld uitgegeven om uit te zoeken hoe vaste stoffen snel uit gemengde oplossingen gefilterd kunnen worden. Deze filters laten vloeistoffen, zowel water als olie, vrij door terwijl ze de fijnste vaste deeltjes opvangen, waardoor ze ideaal zijn voor snelle filtering. Het probleem met de fijne papieren filters is dat ze snel verstopt raken door olie-watermengsels. Melkfilters hebben dit probleem niet en ze zijn gemakkelijk te vinden, goedkoop en verdenkingsvrij. Je moet ze wel op maat snijden, maar dat is een klein ongemak. Een geschikte filterinstallatie voor grote volumes kan eenvoudig worden gemaakt met 5- en 20-literemmers, een ronde plastic plaat en wat lijm. Deze schrijver had het geluk om een grote Buchner te ontdekken die gebruikt werd als plantenbak door een aardige dame in mijn buurt. Gelukkig betaalde de dame voor een vervanging, de teruggevonden schat bevat meer dan 0,9 kg product en maakt het leven van de apotheker veel gemakkelijker. Het punt is dat je bijna overal bruikbare apparatuur kunt vinden. Pure meth is moeilijker te kristalliseren en resulteert in een licht, vlokkig wit product met een milde geur van marsepein (eigenlijk benzaldehyde). Leeg het product in een grote cakevorm en laat de aceton een dag of twee verdampen in de zuurkast, waarbij je het scheidt terwijl het droogt.
De manier #2.
Het product is ongeveer 90 ml heldere tot lichtgele methamfetamine. We zijn klaar om van zijn vloeibare methamfetaminevrije base kristallijn methamfetaminehydrochloride te maken. De helft van het product wordt in twee schone, droge erlenmeyers van 500 ml gedaan. De chemicus moet nu een keuze maken. Hij kan tolueen of ethylether gebruiken als oplosmiddel om de kristallen in te maken. Tolueen is goedkoper en er is minder van nodig omdat het langzamer verdampt tijdens het filtreren. Ether is duurder en brandbaar. Maar omdat het sneller verdampt, zijn de kristallen gemakkelijker te drogen. Als ether wordt gebruikt, is het watervrij (bevat geen water). Een derde keuze is ook mogelijk als kristallisatieoplosmiddel. Dit is minerale spiritus, verkrijgbaar bij bouwmarkten op de verfafdeling. Minerale spiritus is ongeveer gelijk aan de petroleumether of ligroïne die je vaak ziet in scheikundelaboratoria. Merken met een lage geur zijn de beste keuze, zoals Coleman-brandstof voor campers. Voordat je dit materiaal gebruikt, kun je het het beste gefractioneerd destilleren en de helft van het product met het laagste kookpunt opvangen. Dit versnelt het drogen van de kristallen. Omdat de keuze voor minerale spiritus of nafta ether uit het toevoerkanaal elimineert, kan de clandestiene operator deze route kiezen. Tolueen is ook een zeer acceptabel oplosmiddel.
Met het oplosmiddel van zijn keuze spoelt de chemicus de binnenkant van de condensor, de vacuümadapter en de 250 ml-kolf om de methamfetamine die aan het glas kleeft eruit te krijgen. Deze spoeling wordt bij het product gegoten. Aan elk van de erlenmeyers wordt oplosmiddel toegevoegd tot het vloeistofvolume 300 ml is. Ze worden gemengd door te zwenken.
Met het oplosmiddel van zijn keuze spoelt de chemicus de binnenkant van de condensor, de vacuümadapter en de 250 ml-kolf om de methamfetamine die aan het glas kleeft eruit te krijgen. Deze spoeling wordt bij het product gegoten. Aan elk van de erlenmeyers wordt oplosmiddel toegevoegd tot het vloeistofvolume 300 ml is. Ze worden gemengd door te zwenken.
Er is nu een bron van watervrij chloorwaterstofgas nodig. De chemicus genereert dit zelf. Het glaswerk wordt opgesteld zoals in afbeelding 1. Hij moet nog een stuk glazen buis buigen in de getoonde vorm. Het moet ongeveer 45 сm lang zijn. Eén uiteinde moet door een stop met één gaatje worden geduwd. Een trechter van 125 ml is de beste maat. De stoppen en verbindingen moeten goed dicht zijn, omdat er druk moet ontstaan in deze kolf om het waterstofchloridegas door de slang naar buiten te persen terwijl het wordt gegenereerd.
In de kolf met drie halsmaten van 1000 ml wordt 200 gram keukenzout gedaan. Vervolgens wordt 35% geconcentreerd zoutzuur aan deze kolf toegevoegd tot het niveau op de afbeelding. Het zoutzuur moet van laboratoriumkwaliteit zijn. Er wordt wat geconcentreerd zwavelzuur (96-98%) in de scheitrechter gedaan en de kraan wordt gedraaid, zodat er I ml geconcentreerd zwavelzuur in de kolf stroomt. Het droogt het zoutzuur uit en produceert waterstofchloridegas, en gaat ook verder met het maken van meer HCl door reactie met keukenzout. Dit gas wordt vervolgens onder druk door de glazen slang geperst.
Een van de erlenmeyers met methamfetamine in oplosmiddel wordt zo geplaatst dat de glazen slang tot bijna op de bodem van de erlenmeyer in de methamfetamine uitsteekt. Door zo nodig meer zwavelzuur toe te voegen, wordt de gasstroom naar de methamfetamine in stand gehouden. Als de gasstroom niet op gang blijft, kan de methamfetamine stollen in de glazen buis, waardoor deze verstopt raakt.
Een nog schrijnender fenomeen kan optreden bij het gebruik van zwavelzuur uit de bouwmarkt. Dit materiaal is niet zo geconcentreerd als zwavelzuur van laboratoriumkwaliteit en de initiële "duw" van HCI-gas in de kolf kan veranderen in een "trek". Dit vacuüm zuigt je product de slang op en in de HCl-vormende kolf. Je kunt je wel voorstellen hoe erg dat is!
Als je zwavelzuur van een lagere kwaliteit gebruikt, moet je goed opletten of een nauw verwante procedure gebruiken. In deze procedure wordt de HCl-vormende erlenmeyer voor 1/4 gevuld met zwavelzuur uit de bouwmarkt en wordt de scheitrechter gevuld met zoutzuur. Door het zoutzuur in het zwavelzuur te druppelen, wordt de HCI-oplossing (zoutzuur) gedehydrateerd tot droog HCI-gas en wordt het gas uit de kolf en slang geduwd. Het is aan te raden om eerst een droge test te doen zonder het product in gevaar te brengen als je zuren uit de bouwmarkt gebruikt in deze procedure om hartverscheurende verliezen te voorkomen.
Een andere populaire clandestiene methode waarbij zwavelzuur van een lagere kwaliteit wordt gebruikt, is om het zout in een metselpot te doen en twee gaten in het deksel te prikken. Aan beide gaten wordt een plastic slang bevestigd. Eén leiding gaat in de oplossing van vrije base meth in oplosmiddel. De andere leiding wordt naar een aquariumpomp of andere luchtbron geleid. Het zwavelzuur van lage kwaliteit wordt dan aan de metselpot toegevoegd en de luchtblazer wordt gestart om de dampen van droge HCI langzaam in de methvrije base te laten stromen, in plaats van ooit naar achteren te worden gezogen.
Binnen een minuut na het borrelen beginnen er witte kristallen in de oplossing te verschijnen. Naarmate het proces vordert, verschijnen er steeds meer. Het is een ontzagwekkend gezicht. Na een paar minuten wordt de oplossing zo dik als waterige havermout.
In de kolf met drie halsmaten van 1000 ml wordt 200 gram keukenzout gedaan. Vervolgens wordt 35% geconcentreerd zoutzuur aan deze kolf toegevoegd tot het niveau op de afbeelding. Het zoutzuur moet van laboratoriumkwaliteit zijn. Er wordt wat geconcentreerd zwavelzuur (96-98%) in de scheitrechter gedaan en de kraan wordt gedraaid, zodat er I ml geconcentreerd zwavelzuur in de kolf stroomt. Het droogt het zoutzuur uit en produceert waterstofchloridegas, en gaat ook verder met het maken van meer HCl door reactie met keukenzout. Dit gas wordt vervolgens onder druk door de glazen slang geperst.
Een van de erlenmeyers met methamfetamine in oplosmiddel wordt zo geplaatst dat de glazen slang tot bijna op de bodem van de erlenmeyer in de methamfetamine uitsteekt. Door zo nodig meer zwavelzuur toe te voegen, wordt de gasstroom naar de methamfetamine in stand gehouden. Als de gasstroom niet op gang blijft, kan de methamfetamine stollen in de glazen buis, waardoor deze verstopt raakt.
Een nog schrijnender fenomeen kan optreden bij het gebruik van zwavelzuur uit de bouwmarkt. Dit materiaal is niet zo geconcentreerd als zwavelzuur van laboratoriumkwaliteit en de initiële "duw" van HCI-gas in de kolf kan veranderen in een "trek". Dit vacuüm zuigt je product de slang op en in de HCl-vormende kolf. Je kunt je wel voorstellen hoe erg dat is!
Als je zwavelzuur van een lagere kwaliteit gebruikt, moet je goed opletten of een nauw verwante procedure gebruiken. In deze procedure wordt de HCl-vormende erlenmeyer voor 1/4 gevuld met zwavelzuur uit de bouwmarkt en wordt de scheitrechter gevuld met zoutzuur. Door het zoutzuur in het zwavelzuur te druppelen, wordt de HCI-oplossing (zoutzuur) gedehydrateerd tot droog HCI-gas en wordt het gas uit de kolf en slang geduwd. Het is aan te raden om eerst een droge test te doen zonder het product in gevaar te brengen als je zuren uit de bouwmarkt gebruikt in deze procedure om hartverscheurende verliezen te voorkomen.
Een andere populaire clandestiene methode waarbij zwavelzuur van een lagere kwaliteit wordt gebruikt, is om het zout in een metselpot te doen en twee gaten in het deksel te prikken. Aan beide gaten wordt een plastic slang bevestigd. Eén leiding gaat in de oplossing van vrije base meth in oplosmiddel. De andere leiding wordt naar een aquariumpomp of andere luchtbron geleid. Het zwavelzuur van lage kwaliteit wordt dan aan de metselpot toegevoegd en de luchtblazer wordt gestart om de dampen van droge HCI langzaam in de methvrije base te laten stromen, in plaats van ooit naar achteren te worden gezogen.
Binnen een minuut na het borrelen beginnen er witte kristallen in de oplossing te verschijnen. Naarmate het proces vordert, verschijnen er steeds meer. Het is een ontzagwekkend gezicht. Na een paar minuten wordt de oplossing zo dik als waterige havermout.
Het is nu tijd om de kristallen eruit te filteren, wat een klus is voor twee personen. De erlenmeyer met de kristallen erin wordt uit de HCl-bron gehaald en tijdelijk opzij gezet. De erlenmeyer met drie hals wordt een beetje rondgedraaid om het zwavelzuur te verspreiden, en dan wordt de andere erlenmeyer onderworpen aan het borrelen met HCl. Terwijl deze erlenmeyer borrelt, worden de kristallen die zich al in de andere erlenmeyer bevinden eruit gefilterd.
De filtreerkolf en de Buchnertrechter worden opgesteld zoals op afbeelding 2. De afvoerbuis van de Buchnertrechter steekt helemaal door de rubberen stop heen, omdat methamfetamine de vervelende neiging heeft om rubberen stoppen op te lossen. Dit zou het product zwart kleuren. Een stuk filterpapier bedekt de platte bodem van de Buchnertrechter. Het vacuüm wordt aangezet en de slang wordt aan de vacuümnippel bevestigd. Vervolgens worden de kristallen in de Buchnertrechter gegoten. Het oplosmiddel en de ongekristalliseerde methamfetamine gaan door het filtreerpapier en de kristallen blijven als een vaste koek in de Buchnertrechter. Ongeveer 15 ml oplosmiddel wordt in de erlenmeyer gegoten. De bovenkant van de erlenmeyer wordt bedekt met een handpalm en de erlenmeyer wordt geschud om de kristallen die nog aan de zijkanten vastzitten in suspensie te brengen. Dit wordt ook in de Buchnertrechter gegoten. Tot slot wordt nog eens 15 ml oplosmiddel over de bovenkant van de filterkoek gegoten.
Nu wordt de vacuümslang losgekoppeld en wordt de Buchnertrechter met stop en al uit de filterkolf getrokken. Al het gefilterde oplosmiddel wordt teruggegoten in de erlenmeyer waar het uit kwam. Het wordt teruggevoerd naar de HCl-bron voor meer borrelen. De Buchnertrechter wordt teruggeplaatst in de bovenkant van de filterkolf. Deze bevat nog steeds de filterkoek van methamfetaminekristallen. Deze wordt nu een beetje gedroogd. Het vacuüm wordt weer aangezet, de vacuümslang wordt bevestigd aan de filterkolf en de bovenkant van de Buchnertrechter wordt bedekt met de palm of een deel van een latex rubberen handschoen. Het vacuüm wordt opgebouwd en verwijdert het grootste deel van het oplosmiddel uit de filterkoek. Dit duurt ongeveer 60 seconden.
De filterkoek kan nu op een glazen of porseleinen plaat (geen plastic) worden gedumpt door de Buchnertrechter ondersteboven te houden en zachtjes op de plaat te tikken. En zo gaat het filterproces verder, waarbij de ene erlenmeyer wordt gefilterd terwijl de andere wordt doorgeblazen met HCl. Er wordt oplosmiddel toegevoegd aan de erlenmeyer om het volume op 300 ml te houden. Uiteindelijk, nadat elke erlenmeyer ongeveer zeven keer heeft gebubbeld, komt er geen kristal meer uit en is de ondergrondse chemicus klaar.
Als ether als oplosmiddel is gebruikt, zijn de filterkoeken op de platen nu bijna droog. Met een mes uit de besteklade worden de koeken in achtsten gesneden. Laat ze nog wat verder drogen en hak ze dan fijn tot poeder. Als tolueen is gebruikt, duurt dit proces langer. Er kunnen warmtelampen worden gebruikt om dit drogen te versnellen, maar geen sterkere warmtebron.
De opbrengst van het product is ongeveer 100 gram bijna zuiver product. Het moet wit zijn en mag niet nat worden, behalve bij het meest vochtige weer. Het kan doormidden gesneden worden en de ondergrondse chemici zullen nog steeds een beter product hebben dan hun concurrentie. Maar ze zullen het pas na een paar dagen snijden, zodat ze niet beperkt zijn in hun mogelijkheden als een van de problemen die in de volgende paragrafen worden beschreven zich voordoet.
De filtreerkolf en de Buchnertrechter worden opgesteld zoals op afbeelding 2. De afvoerbuis van de Buchnertrechter steekt helemaal door de rubberen stop heen, omdat methamfetamine de vervelende neiging heeft om rubberen stoppen op te lossen. Dit zou het product zwart kleuren. Een stuk filterpapier bedekt de platte bodem van de Buchnertrechter. Het vacuüm wordt aangezet en de slang wordt aan de vacuümnippel bevestigd. Vervolgens worden de kristallen in de Buchnertrechter gegoten. Het oplosmiddel en de ongekristalliseerde methamfetamine gaan door het filtreerpapier en de kristallen blijven als een vaste koek in de Buchnertrechter. Ongeveer 15 ml oplosmiddel wordt in de erlenmeyer gegoten. De bovenkant van de erlenmeyer wordt bedekt met een handpalm en de erlenmeyer wordt geschud om de kristallen die nog aan de zijkanten vastzitten in suspensie te brengen. Dit wordt ook in de Buchnertrechter gegoten. Tot slot wordt nog eens 15 ml oplosmiddel over de bovenkant van de filterkoek gegoten.
Nu wordt de vacuümslang losgekoppeld en wordt de Buchnertrechter met stop en al uit de filterkolf getrokken. Al het gefilterde oplosmiddel wordt teruggegoten in de erlenmeyer waar het uit kwam. Het wordt teruggevoerd naar de HCl-bron voor meer borrelen. De Buchnertrechter wordt teruggeplaatst in de bovenkant van de filterkolf. Deze bevat nog steeds de filterkoek van methamfetaminekristallen. Deze wordt nu een beetje gedroogd. Het vacuüm wordt weer aangezet, de vacuümslang wordt bevestigd aan de filterkolf en de bovenkant van de Buchnertrechter wordt bedekt met de palm of een deel van een latex rubberen handschoen. Het vacuüm wordt opgebouwd en verwijdert het grootste deel van het oplosmiddel uit de filterkoek. Dit duurt ongeveer 60 seconden.
De filterkoek kan nu op een glazen of porseleinen plaat (geen plastic) worden gedumpt door de Buchnertrechter ondersteboven te houden en zachtjes op de plaat te tikken. En zo gaat het filterproces verder, waarbij de ene erlenmeyer wordt gefilterd terwijl de andere wordt doorgeblazen met HCl. Er wordt oplosmiddel toegevoegd aan de erlenmeyer om het volume op 300 ml te houden. Uiteindelijk, nadat elke erlenmeyer ongeveer zeven keer heeft gebubbeld, komt er geen kristal meer uit en is de ondergrondse chemicus klaar.
Als ether als oplosmiddel is gebruikt, zijn de filterkoeken op de platen nu bijna droog. Met een mes uit de besteklade worden de koeken in achtsten gesneden. Laat ze nog wat verder drogen en hak ze dan fijn tot poeder. Als tolueen is gebruikt, duurt dit proces langer. Er kunnen warmtelampen worden gebruikt om dit drogen te versnellen, maar geen sterkere warmtebron.
De opbrengst van het product is ongeveer 100 gram bijna zuiver product. Het moet wit zijn en mag niet nat worden, behalve bij het meest vochtige weer. Het kan doormidden gesneden worden en de ondergrondse chemici zullen nog steeds een beter product hebben dan hun concurrentie. Maar ze zullen het pas na een paar dagen snijden, zodat ze niet beperkt zijn in hun mogelijkheden als een van de problemen die in de volgende paragrafen worden beschreven zich voordoet.
Ice meth vormen.
Om een kristallijn maar vluchtig derivaat van meth te maken dat lijkt op crack rocks, herkristalliseert men gewoon de mooie kleine kristallen die men krijgt door droge HCI door tolueen te borrelen. Crank rocks, vergelijkbaar met crack rocks, zijn ook vrij eenvoudig te maken. Dit zijn gewoon grote kristallen van puur methhydrochloride. Om zulke grote stenen te krijgen, los je gewoon de methhydrochloride op in een minimale hoeveelheid alcohol. Laat de alcohol vervolgens verdampen. Terwijl het verdampt, maakt het vrij grote kristallen van methhydrochloride. Een alternatief oplosmiddel voor herkristallisatie is aceton met een beetje water. Dit verdampt sneller, maar geeft een meer verraderlijke geur.
Kristallisatieproblemen en oplossingen.
Hier volgen enkele veelvoorkomende problemen met kristallen en hoe ze worden opgelost. Om deze mogelijke problemen op te sporen, laat je de kristallen eerst op de plaat drogen en doe je ze daarna over in glazen potten of plastic zakjes.
Gele kristallen. Dit wordt veroorzaakt door het niet goed afspoelen van de kristallen in de Buchnertrechter, of door niet genoeg oplosmiddel te gebruiken om de methamfetamine op te lossen in de erlenmeyers. Om ze witter te maken, laat je ze weken in wat ether of tolueen in een glazen pot en filter je ze opnieuw.
Gele stinkende kristallen. Het duurt een paar dagen voordat de geur zich volledig ontwikkelt. Laat ze 5 dagen met rust, week ze dan in ether en filter ze opnieuw. De geur zou niet meer terug moeten komen. (Het probleem wordt veroorzaakt door verhitting van het reactiemengsel boven de bovengrens van °145 C.)
Kristallen weigeren te drogen. Dit kan vooral een probleem zijn bij gebruik van tolueen als oplosmiddel. Het kan ook een probleem zijn op zeer vochtige dagen. De kristallen worden in de schone, droge filterkolf gedaan, de bovenkant wordt afgesloten en het vacuüm wordt gedurende 15 minuten op volle sterkte toegepast. Het verwarmen van de buitenkant van de filterkolf met heet water terwijl hij onder vacuüm staat, versnelt het proces.
Kristallen smelten. Hier nemen de kristallen water uit de lucht op en smelten. Dit wordt meestal veroorzaakt door het te snel verhogen van de reactietemperatuur of door het verzamelen van te veel hoogkokend materiaal tijdens de destillatie. Eerst worden ze in de filterkolf gedaan en onder vacuüm gedroogd. Daarna worden ze geweekt in ether of tolueen en gefilterd. Als dit het probleem niet oplost, zou het snijden van het materiaal tot 50% zuiverheid het probleem moeten oplossen.
Kristallen zijn kleverig. Hier lijken de kristallen bedekt door een dun laagje olieachtig materiaal, waardoor ze blijven plakken aan scheermesjes, enz. Het probleem wordt op dezelfde manier aangepakt als bij smeltende kristallen.
De kristallen vormen zich niet. Dit probleem doet zich voor tijdens het borrelen van HCl in de methamfetamine. In plaats van kristallen te vormen, bezinkt er een olie op de bodem van de kolf. Dit wordt meestal veroorzaakt door onvolledige hydrolyse van het formylamide. Misschien is het niet gemengd met het zoutzuur. Het wordt in een kolf gedaan en het oplosmiddel wordt onder vacuüm afgekookt. Dan wordt 200 ml zoutzuur toegevoegd en wordt het proces herhaald, beginnend bij de hydrolyse van het formylamide van methamfetamine. Er wordt zoutzuur van laboratoriumkwaliteit van 35% gebruikt.
In het geval van smeltende of kleverige kristallen, wordt eerst het snijden geprobeerd op een klein monster van de kristallen om te zien of dat het probleem oplost. Als dat niet het geval is, moet er worden geherkristalliseerd. Dit wordt gedaan door de kristallen op te lossen in de kleinste hoeveelheid warme alcohol die ze kan oplossen. Honderdnegentig proof graanalcohol, 95% gedenatureerde alcohol of absolute alcohol kan worden gebruikt. Vervolgens wordt 20 keer dat volume ether toegevoegd. Na drie minuten krachtig schudden verschijnen de kristallen weer. Zo niet, dan wordt er meer ether toegevoegd, gevolgd door nog meer schudden. Na filtreren moeten de kristallen in goede vorm zijn.
Een techniek die gebruikt kan worden in bijzonder hardnekkige gevallen is om de kristallen op te lossen in verdund zoutzuur, de olieachtige onzuiverheden eruit te halen met tolueen en vervolgens de methamfetamine te isoleren.
Dit wordt als volgt gedaan:
Voor elke 100 gram kristal wordt 200 ml 10% zoutzuur bereid door 60 ml zoutzuur van 35% te mengen met 140 ml water. De kristallen worden opgelost in de zuuroplossing door te roeren of te schudden in de scheitrechter. Honderd ml tolueen wordt toegevoegd aan de oplossing in de scheitrechter, die vervolgens gedurende ongeveer 2 minuten krachtig wordt geschud. De onderste laag wordt afgetapt in een schoon bekerglas. Deze bevat de methamfetamine. De tolueenlaag wordt weggegooid. Deze bevat het olieslijpsel dat de kristallen vervuilde.
De zuuroplossing wordt teruggebracht naar de scheitrechter en het zuur wordt geneutraliseerd door er een oplossing van 70 gram natriumhydroxide in 250 ml water bij te gieten. Nadat het mengsel is afgekoeld, wordt het 3 minuten geschud om er zeker van te zijn dat alle methamfetaminehydrochloride is omgezet in vrije base. Vervolgens wordt 100 ml tolueen toegevoegd en wordt het mengsel opnieuw geschud. De onderste waterlaag wordt afgetapt en weggegooid. De tolueen-methamfetamineoplossing wordt gedestilleerd zoals eerder in dit hoofdstuk beschreven. Vervolgens wordt er, zoals eerder in dit hoofdstuk beschreven, droog chloorwaterstofgas doorheen geblazen om schone kristallen te verkrijgen. (Waterstofchloridegas moet in een goed geventileerde ruimte worden gemaakt, anders komt het in de longen van de chemicus en kan het echte schade aanrichten.)
Er is een alternatieve methode om amfetaminevrije base om te zetten in kristallijn hydrochloride. Deze is gebaseerd op de methode die Zuid-Amerikaanse cocaïnefabrikanten gebruiken om cocapasta om te zetten in cocaïnehydrochloride. Deze methode geeft niet de kristallen van echt hoge kwaliteit die de bubble-through-methode geeft, maar het gebruik ervan is gerechtvaardigd als er echt grote batches worden verwerkt. Bij deze alternatieve procedure wordt de vrije base opgelost in twee of drie volumes aceton. Geconcentreerd zoutzuur (37%) wordt dan al roerend aan de aceton toegevoegd totdat het mengsel zuur wordt ten opzichte van lakmoespapier. Lakmoespapier moet een pH van 4 of lager aangeven. Het hydrochloride wordt dan uit de oplossing geprecipiteerd door langzaam en onder roeren ether toe te voegen. Er is 10 tot 20 volume ether nodig om het hydrochloride volledig neer te slaan. De ether kan worden vervangen door tolueen of minerale spiritus. Vervolgens worden de kristallen uitgefilterd met behulp van een Buchnertrechter, zoals eerder beschreven, en opzij gezet om te drogen. Het filtraat moet getest worden op volledigheid van neerslag door er wat meer ether aan toe te voegen.
Gele kristallen. Dit wordt veroorzaakt door het niet goed afspoelen van de kristallen in de Buchnertrechter, of door niet genoeg oplosmiddel te gebruiken om de methamfetamine op te lossen in de erlenmeyers. Om ze witter te maken, laat je ze weken in wat ether of tolueen in een glazen pot en filter je ze opnieuw.
Gele stinkende kristallen. Het duurt een paar dagen voordat de geur zich volledig ontwikkelt. Laat ze 5 dagen met rust, week ze dan in ether en filter ze opnieuw. De geur zou niet meer terug moeten komen. (Het probleem wordt veroorzaakt door verhitting van het reactiemengsel boven de bovengrens van °145 C.)
Kristallen weigeren te drogen. Dit kan vooral een probleem zijn bij gebruik van tolueen als oplosmiddel. Het kan ook een probleem zijn op zeer vochtige dagen. De kristallen worden in de schone, droge filterkolf gedaan, de bovenkant wordt afgesloten en het vacuüm wordt gedurende 15 minuten op volle sterkte toegepast. Het verwarmen van de buitenkant van de filterkolf met heet water terwijl hij onder vacuüm staat, versnelt het proces.
Kristallen smelten. Hier nemen de kristallen water uit de lucht op en smelten. Dit wordt meestal veroorzaakt door het te snel verhogen van de reactietemperatuur of door het verzamelen van te veel hoogkokend materiaal tijdens de destillatie. Eerst worden ze in de filterkolf gedaan en onder vacuüm gedroogd. Daarna worden ze geweekt in ether of tolueen en gefilterd. Als dit het probleem niet oplost, zou het snijden van het materiaal tot 50% zuiverheid het probleem moeten oplossen.
Kristallen zijn kleverig. Hier lijken de kristallen bedekt door een dun laagje olieachtig materiaal, waardoor ze blijven plakken aan scheermesjes, enz. Het probleem wordt op dezelfde manier aangepakt als bij smeltende kristallen.
De kristallen vormen zich niet. Dit probleem doet zich voor tijdens het borrelen van HCl in de methamfetamine. In plaats van kristallen te vormen, bezinkt er een olie op de bodem van de kolf. Dit wordt meestal veroorzaakt door onvolledige hydrolyse van het formylamide. Misschien is het niet gemengd met het zoutzuur. Het wordt in een kolf gedaan en het oplosmiddel wordt onder vacuüm afgekookt. Dan wordt 200 ml zoutzuur toegevoegd en wordt het proces herhaald, beginnend bij de hydrolyse van het formylamide van methamfetamine. Er wordt zoutzuur van laboratoriumkwaliteit van 35% gebruikt.
In het geval van smeltende of kleverige kristallen, wordt eerst het snijden geprobeerd op een klein monster van de kristallen om te zien of dat het probleem oplost. Als dat niet het geval is, moet er worden geherkristalliseerd. Dit wordt gedaan door de kristallen op te lossen in de kleinste hoeveelheid warme alcohol die ze kan oplossen. Honderdnegentig proof graanalcohol, 95% gedenatureerde alcohol of absolute alcohol kan worden gebruikt. Vervolgens wordt 20 keer dat volume ether toegevoegd. Na drie minuten krachtig schudden verschijnen de kristallen weer. Zo niet, dan wordt er meer ether toegevoegd, gevolgd door nog meer schudden. Na filtreren moeten de kristallen in goede vorm zijn.
Een techniek die gebruikt kan worden in bijzonder hardnekkige gevallen is om de kristallen op te lossen in verdund zoutzuur, de olieachtige onzuiverheden eruit te halen met tolueen en vervolgens de methamfetamine te isoleren.
Dit wordt als volgt gedaan:
Voor elke 100 gram kristal wordt 200 ml 10% zoutzuur bereid door 60 ml zoutzuur van 35% te mengen met 140 ml water. De kristallen worden opgelost in de zuuroplossing door te roeren of te schudden in de scheitrechter. Honderd ml tolueen wordt toegevoegd aan de oplossing in de scheitrechter, die vervolgens gedurende ongeveer 2 minuten krachtig wordt geschud. De onderste laag wordt afgetapt in een schoon bekerglas. Deze bevat de methamfetamine. De tolueenlaag wordt weggegooid. Deze bevat het olieslijpsel dat de kristallen vervuilde.
De zuuroplossing wordt teruggebracht naar de scheitrechter en het zuur wordt geneutraliseerd door er een oplossing van 70 gram natriumhydroxide in 250 ml water bij te gieten. Nadat het mengsel is afgekoeld, wordt het 3 minuten geschud om er zeker van te zijn dat alle methamfetaminehydrochloride is omgezet in vrije base. Vervolgens wordt 100 ml tolueen toegevoegd en wordt het mengsel opnieuw geschud. De onderste waterlaag wordt afgetapt en weggegooid. De tolueen-methamfetamineoplossing wordt gedestilleerd zoals eerder in dit hoofdstuk beschreven. Vervolgens wordt er, zoals eerder in dit hoofdstuk beschreven, droog chloorwaterstofgas doorheen geblazen om schone kristallen te verkrijgen. (Waterstofchloridegas moet in een goed geventileerde ruimte worden gemaakt, anders komt het in de longen van de chemicus en kan het echte schade aanrichten.)
Er is een alternatieve methode om amfetaminevrije base om te zetten in kristallijn hydrochloride. Deze is gebaseerd op de methode die Zuid-Amerikaanse cocaïnefabrikanten gebruiken om cocapasta om te zetten in cocaïnehydrochloride. Deze methode geeft niet de kristallen van echt hoge kwaliteit die de bubble-through-methode geeft, maar het gebruik ervan is gerechtvaardigd als er echt grote batches worden verwerkt. Bij deze alternatieve procedure wordt de vrije base opgelost in twee of drie volumes aceton. Geconcentreerd zoutzuur (37%) wordt dan al roerend aan de aceton toegevoegd totdat het mengsel zuur wordt ten opzichte van lakmoespapier. Lakmoespapier moet een pH van 4 of lager aangeven. Het hydrochloride wordt dan uit de oplossing geprecipiteerd door langzaam en onder roeren ether toe te voegen. Er is 10 tot 20 volume ether nodig om het hydrochloride volledig neer te slaan. De ether kan worden vervangen door tolueen of minerale spiritus. Vervolgens worden de kristallen uitgefilterd met behulp van een Buchnertrechter, zoals eerder beschreven, en opzij gezet om te drogen. Het filtraat moet getest worden op volledigheid van neerslag door er wat meer ether aan toe te voegen.
Last edited:
