Salvia divinorum (waarzegger salie, ska maría pastora, waarzegger salie, yerba de la pastora), een familielid van salie, is een plant die in het wild groeit in delen van Mexico, maar die ook wereldwijd gecultiveerd wordt. De bladeren van de plant kunnen bij consumptie psychedelische ervaringen opwekken vanwege de psychoactieve stof salvinorine A. De bladeren hebben ook ontstekingsremmende en pijnstillende eigenschappen. Salvia wordt al eeuwenlang traditioneel gebruikt door Masatec sjamanen voor medicinale doeleinden en genezingsrituelen. Verrassend genoeg heeft salvinorine A geen stikstofatomen, wat zeer kenmerkend is voor een verbinding met krachtige psychoactieve effecten.
Het is de meest unieke plant die oppervlakteactieve stoffen bevat die visioenen en andere veranderde bewustzijnstoestanden en spirituele ervaringen kunnen opwekken. Qua potentie is het de krachtigste oppervlakteactieve stof op basis van planten en de op één na krachtigste van alle psychedelica (LSD, de "koning der psychedelica", is een semi-synthetische stof). De plant komt oorspronkelijk uit de regenwouden van de geïsoleerde Sierra Mazateca in Oaxaca, Mexico.
Beschrijving van de plant
Salvia heeft grote groene ovale bladeren met een gele zweem die 10 tot 30 cm lang worden. De bladeren hebben geen haartjes. Ze hebben een kleine bladsteel (of helemaal geen bladsteel). De plant wordt meer dan 1 meter hoog, heeft holle tetraëdervormige stengels die meestal langs de grond lopen. De bloemen bloeien zelden. De bloemen zijn 3 cm lang, wit, gebogen en bedekt met haren, in kleine paarse kelken bedekt met haren en nectariën. In zijn oorspronkelijke habitat vindt de bloei plaats van september tot mei.
Wat de voortplantingsbiologie betreft, is Salvia divinorum een zeer gespecialiseerde plant die zich voornamelijk voortplant door vegetatieve vermeerdering in plaats van door de productie van zaden. De plant produceert kleine, witte, buisvormige bloemen met paarse kelken, die gedragen worden in losse, eindstandige bloeiwijzen. De plant is in staat tot zowel zelfbestuiving als kruisbestuiving met behulp van insecten.
De ecologie van Salvia divinorum is nauw verbonden met de omgeving van het nevelwoud, dat wordt gekenmerkt door een hoge luchtvochtigheid, koele temperaturen en rijke, goed gedraineerde grond. De plant groeit vaak in het kreupelhout van bossen, waar hij goed gedijt in beschaduwde, vochtige omstandigheden. De plant is gevoelig voor droogte en verdraagt geen direct zonlicht.
De teelt van Salvia divinorum buiten zijn oorspronkelijke habitat is een uitdaging, omdat de plant gevoelig is voor veranderingen in zijn omgeving en zorgvuldige aandacht voor vocht en temperatuur vereist. De laatste jaren zijn er inspanningen gedaan om de plant te kweken in gecontroleerde binnenomgevingen, zoals kassen, om de duurzaamheid en beschikbaarheid voor onderzoeksdoeleinden te garanderen.
Het is de meest unieke plant die oppervlakteactieve stoffen bevat die visioenen en andere veranderde bewustzijnstoestanden en spirituele ervaringen kunnen opwekken. Qua potentie is het de krachtigste oppervlakteactieve stof op basis van planten en de op één na krachtigste van alle psychedelica (LSD, de "koning der psychedelica", is een semi-synthetische stof). De plant komt oorspronkelijk uit de regenwouden van de geïsoleerde Sierra Mazateca in Oaxaca, Mexico.
Beschrijving van de plant
Salvia heeft grote groene ovale bladeren met een gele zweem die 10 tot 30 cm lang worden. De bladeren hebben geen haartjes. Ze hebben een kleine bladsteel (of helemaal geen bladsteel). De plant wordt meer dan 1 meter hoog, heeft holle tetraëdervormige stengels die meestal langs de grond lopen. De bloemen bloeien zelden. De bloemen zijn 3 cm lang, wit, gebogen en bedekt met haren, in kleine paarse kelken bedekt met haren en nectariën. In zijn oorspronkelijke habitat vindt de bloei plaats van september tot mei.
Wat de voortplantingsbiologie betreft, is Salvia divinorum een zeer gespecialiseerde plant die zich voornamelijk voortplant door vegetatieve vermeerdering in plaats van door de productie van zaden. De plant produceert kleine, witte, buisvormige bloemen met paarse kelken, die gedragen worden in losse, eindstandige bloeiwijzen. De plant is in staat tot zowel zelfbestuiving als kruisbestuiving met behulp van insecten.
De ecologie van Salvia divinorum is nauw verbonden met de omgeving van het nevelwoud, dat wordt gekenmerkt door een hoge luchtvochtigheid, koele temperaturen en rijke, goed gedraineerde grond. De plant groeit vaak in het kreupelhout van bossen, waar hij goed gedijt in beschaduwde, vochtige omstandigheden. De plant is gevoelig voor droogte en verdraagt geen direct zonlicht.
De teelt van Salvia divinorum buiten zijn oorspronkelijke habitat is een uitdaging, omdat de plant gevoelig is voor veranderingen in zijn omgeving en zorgvuldige aandacht voor vocht en temperatuur vereist. De laatste jaren zijn er inspanningen gedaan om de plant te kweken in gecontroleerde binnenomgevingen, zoals kassen, om de duurzaamheid en beschikbaarheid voor onderzoeksdoeleinden te garanderen.
Teelt
De stengelhoogte van Salvia kan twee of meer meter bereiken - hoger kan hij niet groeien, omdat hij bij grote afmetingen onder zijn eigen gewicht breekt. Dit is de basis van het vermeerderingsprincipe van Salvia, zowel in de natuur als in cultuur: als de plant op poreuze, humusrijke (vruchtbare) grond valt, met een hoge vochtigheid en warmte, wortelt een deel van de gebroken stengel binnen een paar dagen. Salvia divinorum is een bloeiende plant, maar pogingen om hem via zaden te vermeerderen mislukken meestal.
Voor vermeerdering in cultuur worden stekken van 5-10 cm lang met meerdere bladeren gebruikt. Ze wortelen in water of in verschillende gunstige substraten (beter in grof rivierzand). Bij het vermeerderen in aarde of zand wordt een kleine pot genomen die half gevuld is met aarde. Vers onder de gevorkte stekken van Salvia worden tot een diepte van 2-3 cm in het zand geplaatst, bewaterd, bedekt met een plastic zak of glazen pot. De pot wordt in de penumbra geplaatst. Na het wortelen (na ongeveer 2-3 weken) kun je overgaan tot zwakke voeding.
De wortels van Salvia groeien snel en nemen alle ruimte in beslag, dus wacht niet te lang met het overplanten van de gewortelde stekken in een grotere pot, zodat de wortels niet verzwakken. Een volwassen Salvia plant wordt gekweekt in grote potten, heeft regelmatige voeding nodig, maar is erg gevoelig voor overdosering.
De plant begint te bloeien wanneer het daglicht korter is dan 12 uur (op sommige plaatsen vanaf half oktober), maar dit is vrij zeldzaam, vooral in stedelijke gebieden.
Geschiedenis van een unieke plant
Zoals eerder vermeld komt salvia in de natuur maar op één plek voor, namelijk in de Sierra Mazateca in Oaxaca, Mexico, waar de plant nog steeds gebruikt wordt door de Masateka stam, voornamelijk bij genezingsrituelen of waarzeggerij door sjamanen (sjamanistische waarzeggerij).
S. divinorum is één van de verschillende plantensoorten met hallucinogene eigenschappen die ritueel gebruikt worden door Masateka sjamanen. Andere planten die door hen gebruikt worden zijn onder andere bepaalde hypomea zaden, psilocybine paddenstoelen en verschillende soorten coleus. In hun rituelen gebruiken sjamanen alleen verse Salvia bladeren. Ze geloven dat de plant een incarnatie is van de Maagd Maria, en hun ritueel begint met het aanroepen van Maria, St. Peter, de Heilige Drie-eenheid en andere heiligen.
Ritueel gebruik houdt traditioneel in dat je op een rustige plaats blijft nadat je het blad hebt genomen. Sjamanen zeggen dat "La Maria (Salvia) spreekt met een rustige stem". Salie wordt ook medicinaal gebruikt in lagere doseringen als diureticum en om aandoeningen te behandelen zoals diarree, bloedarmoede, hoofdpijn, reuma en een semi-magische aandoening die bekend staat als panzón de borrego, of gezwollen buik (letterlijk "buik van het lam").
De geschiedenis van de plant is slecht bekend en er is geen concreet antwoord op de vraag naar de oorsprong, aangezien de teelt van deze plant al meer dan honderd jaar wordt beoefend door slechts één stam, die nog steeds in een volledig wilde omgeving leeft.
De geschiedenis van Salvia in onze tijd begint in 1939, toen het voor het eerst werd beschreven door de Zweedse antropoloog J.B. Johnson, en het eerste monster van de plant werd verkregen door de beroemde etnobotanicus G. Wesson in 1962.Een Indiaanse sjamaan - curandero trakteerde hem op sap geperst uit 34 bladeren van de heilige plant.
Volgens de wetenschapper leken de effecten van het sap op die van psilocybine, maar waren ze korter en zwakker. Datzelfde jaar reisde een andere beroemde wetenschapper, Albert Hoffman, samen met Wesson door Mexico. Hij faalde toen hij het actieve ingrediënt uit salviabladeren probeerde te isoleren, omdat het alcoholische extract van salvia dat hij van Mexico naar Zwitserland had meegenomen zijn magische kracht tijdens de reis had verloren. Pas in 1982 slaagde A. Ortega erin om salvinorine A te isoleren. Het verbazingwekkend krachtige hallucinogene effect van het roken van salviabladeren werd in juni 1993 ervaren door D. Sibert.
S. divinorum is één van de verschillende plantensoorten met hallucinogene eigenschappen die ritueel gebruikt worden door Masateka sjamanen. Andere planten die door hen gebruikt worden zijn onder andere bepaalde hypomea zaden, psilocybine paddenstoelen en verschillende soorten coleus. In hun rituelen gebruiken sjamanen alleen verse Salvia bladeren. Ze geloven dat de plant een incarnatie is van de Maagd Maria, en hun ritueel begint met het aanroepen van Maria, St. Peter, de Heilige Drie-eenheid en andere heiligen.
Ritueel gebruik houdt traditioneel in dat je op een rustige plaats blijft nadat je het blad hebt genomen. Sjamanen zeggen dat "La Maria (Salvia) spreekt met een rustige stem". Salie wordt ook medicinaal gebruikt in lagere doseringen als diureticum en om aandoeningen te behandelen zoals diarree, bloedarmoede, hoofdpijn, reuma en een semi-magische aandoening die bekend staat als panzón de borrego, of gezwollen buik (letterlijk "buik van het lam").
De geschiedenis van de plant is slecht bekend en er is geen concreet antwoord op de vraag naar de oorsprong, aangezien de teelt van deze plant al meer dan honderd jaar wordt beoefend door slechts één stam, die nog steeds in een volledig wilde omgeving leeft.
De geschiedenis van Salvia in onze tijd begint in 1939, toen het voor het eerst werd beschreven door de Zweedse antropoloog J.B. Johnson, en het eerste monster van de plant werd verkregen door de beroemde etnobotanicus G. Wesson in 1962.Een Indiaanse sjamaan - curandero trakteerde hem op sap geperst uit 34 bladeren van de heilige plant.
Volgens de wetenschapper leken de effecten van het sap op die van psilocybine, maar waren ze korter en zwakker. Datzelfde jaar reisde een andere beroemde wetenschapper, Albert Hoffman, samen met Wesson door Mexico. Hij faalde toen hij het actieve ingrediënt uit salviabladeren probeerde te isoleren, omdat het alcoholische extract van salvia dat hij van Mexico naar Zwitserland had meegenomen zijn magische kracht tijdens de reis had verloren. Pas in 1982 slaagde A. Ortega erin om salvinorine A te isoleren. Het verbazingwekkend krachtige hallucinogene effect van het roken van salviabladeren werd in juni 1993 ervaren door D. Sibert.
Samenstelling en werkingsprincipe
Het belangrijkste actieve bestanddeel van Salvia divinorum is een diterpenoïde die bekend staat als salvinorine A (chemische formule C23H28O8). Deze verbinding is aanwezig in de gedroogde plant in een hoeveelheid van ongeveer 0,18%; verse bladeren bevatten ongeveer 0,08%. Salvinorine A is geen alkaloïde, wat betekent dat het geen stikstofhoudende basis bevat, in tegenstelling tot de meeste bekende opioïde receptorliganden en andere psychoactieve stoffen in het algemeen. Salvinorine A is het eerste gedocumenteerde diterpeen hallucinogeen.
Salvinorine A is het krachtigste hallucinogeen van plantaardige oorsprong. Het is al actief bij doses vanaf 200 mcg. Synthetische chemicaliën zoals LSD (actief in doses van 20-30 mcg) zijn mogelijk krachtiger dan salvinorine A. Onderzoeken hebben aangetoond dat salvinorine A een krachtige en selectieve agonist is van kappa-opioïde receptoren. Salvinorine A heeft geen invloed op de serotonine 5-HT2A receptor, in tegenstelling tot andere "klassieke" hallucinogenen (zoals LSD of mescaline). De activiteit van salvinorine moet niet verward worden met de giftigheid ervan. Knaagdieren die continu doses kregen toegediend die vele malen hoger waren dan die van mensen vertoonden geen tekenen van inwendige orgaanschade.
Andere salvinorinen (B, C, D, E, F) en verwante verbindingen, divinatorinen en salvinicinen genaamd, zijn geïsoleerd uit de Salvia divinorum plant. Maar er is geen bewijs dat deze stoffen bijdragen aan de psychoactieve eigenschappen van de plant, omdat ze niet inwerken op receptoren.
Salvinorine A is in staat om overmatige darmmotiliteit (bijv. diarree) te vertragen (remmen), vanwege de effecten op een groep kappa-opioïde en cannabinoïde (voornamelijk CB1-receptor) receptoren in de ontstoken, maar niet normale darm, in vivo. De resultaten van een klein onderzoek, uitgevoerd door een assistent-professor aan de Universiteit van Iowa, suggereren dat salvinorine A een potentieel pijnstillend en therapeutisch middel zou kunnen zijn voor de behandeling van drugsverslaving. Een farmacologisch belangrijk aspect van de krampstillende werking van salvinorine A op darmweefsel is dat de farmacologische activiteit alleen optreedt op ontstoken (niet normaal) weefsel, waardoor de stof minder mogelijke bijwerkingen heeft.
Het belangrijkste actieve bestanddeel van Salvia divinorum is een diterpenoïde die bekend staat als salvinorine A (chemische formule C23H28O8). Deze verbinding is aanwezig in de gedroogde plant in een hoeveelheid van ongeveer 0,18%; verse bladeren bevatten ongeveer 0,08%. Salvinorine A is geen alkaloïde, wat betekent dat het geen stikstofhoudende basis bevat, in tegenstelling tot de meeste bekende opioïde receptorliganden en andere psychoactieve stoffen in het algemeen. Salvinorine A is het eerste gedocumenteerde diterpeen hallucinogeen.
Salvinorine A is het krachtigste hallucinogeen van plantaardige oorsprong. Het is al actief bij doses vanaf 200 mcg. Synthetische chemicaliën zoals LSD (actief in doses van 20-30 mcg) zijn mogelijk krachtiger dan salvinorine A. Onderzoeken hebben aangetoond dat salvinorine A een krachtige en selectieve agonist is van kappa-opioïde receptoren. Salvinorine A heeft geen invloed op de serotonine 5-HT2A receptor, in tegenstelling tot andere "klassieke" hallucinogenen (zoals LSD of mescaline). De activiteit van salvinorine moet niet verward worden met de giftigheid ervan. Knaagdieren die continu doses kregen toegediend die vele malen hoger waren dan die van mensen vertoonden geen tekenen van inwendige orgaanschade.
Andere salvinorinen (B, C, D, E, F) en verwante verbindingen, divinatorinen en salvinicinen genaamd, zijn geïsoleerd uit de Salvia divinorum plant. Maar er is geen bewijs dat deze stoffen bijdragen aan de psychoactieve eigenschappen van de plant, omdat ze niet inwerken op receptoren.
Salvinorine A is in staat om overmatige darmmotiliteit (bijv. diarree) te vertragen (remmen), vanwege de effecten op een groep kappa-opioïde en cannabinoïde (voornamelijk CB1-receptor) receptoren in de ontstoken, maar niet normale darm, in vivo. De resultaten van een klein onderzoek, uitgevoerd door een assistent-professor aan de Universiteit van Iowa, suggereren dat salvinorine A een potentieel pijnstillend en therapeutisch middel zou kunnen zijn voor de behandeling van drugsverslaving. Een farmacologisch belangrijk aspect van de krampstillende werking van salvinorine A op darmweefsel is dat de farmacologische activiteit alleen optreedt op ontstoken (niet normaal) weefsel, waardoor de stof minder mogelijke bijwerkingen heeft.
Gebruik van Salvia
Er zijn verschillende manieren om Salvia te gebruiken. In traditionele Mazateekse rituelen gebruiken sjamanen alleen verse Salviabladeren. Maar tegenwoordig zijn er ook andere manieren om je onder te dompelen in de wereld van salie en je te voelen als een sjamaan.
Traditionele methode
Masateca sjamanen pletten de bladeren (20-80 pc ongeveer 50 g) om het sap te verkrijgen. Meestal mengen ze dit sap met water om er een aftreksel of thee van te maken, die ze drinken om in trance te raken tijdens rituele genezingsceremonies. Een andere methode van de masateks is het kauwen en doorslikken van grote hoeveelheden verse bladeren. Het doorslikken van de bladeren verlengt de begintijd van de effecten, die binnen 10-20 minuten optreden. De tijd van alle effecten, vanaf het begin van de werking, duurt 30 minuten tot anderhalf uur. Doses voor kauwen zijn veel hoger dan die voor roken. Als we de concentraties van de stof in een blad ("een gemiddelde concentratie van 2,45 mg per gram" blad), het gemiddelde gewicht per blad ("ongeveer 50 g" per 20 bladeren, of 2,5 g per blad) en een standaard kauwdosis (ongeveer 8-28 bladeren) berekenen, blijkt dat de dosis kan variëren van ongeveer 50 mg tot 172 mg.
Roken
De meest moderne methode is roken. Gedroogde bladeren kunnen gerookt worden in een pijp of met behulp van een waterpijp om de rook te koelen. De temperatuur die nodig is om salvinorine vrij te maken uit het plantmateriaal is vrij hoog (ongeveer 240°C), dus het is aan te raden om een turboaansteker of een kleine brander te gebruiken. Een koelere vlam zal effectief zijn, je zult meerdere keren meer moeten roken.
Sommige mensen geloven dat onbehandelde droge bladeren onmerkbare effecten hebben. Er zijn nu op grote schaal geconcentreerde formules of extracten verkrijgbaar die in plaats van bladeren gerookt kunnen worden. Dergelijke concentraten worden beschreven met een getal gevolgd door een x (bijvoorbeeld 5x, 10x), waarbij het getal de relatieve hoeveelheid bladconcentraat aangeeft, maar er is geen uniforme standaard voor deze benamingen.
Andere bronnen kunnen een kleurcodesysteem gebruiken zoals "groen", "geel" en "rood". De totale activiteit van het extract hangt af van de natuurlijk variërende activiteit van het ruwe blad dat gebruikt wordt om het extract te maken, en van de efficiëntie van het extractieproces zelf.Extractie vermindert het totale aantal ademhalingen dat nodig is voor het begin van de effecten, waardoor het gemakkelijker wordt om een meer potente trip te bereiken.
Bij het roken van salie komen de belangrijkste effecten snel op. De meest intense "piek" wordt binnen ongeveer een minuut bereikt en houdt 1-5 minuten aan, waarna de effecten geleidelijk afnemen. Na 5-10 minuten hebben minder intense maar nog steeds merkbare effecten de neiging om aan te houden, waardoor je geleidelijk terugkeert naar de echte wereld. Na 15-20 minuten keer je terug naar de oorspronkelijke staat.
Bladkauwen
De traditionele methode van bladkauwen wordt vandaag de dag nog steeds gebruikt. Salvinorine A wordt echter over het algemeen als inactief beschouwd bij orale toediening, omdat het effectief wordt afgebroken in het maagdarmkanaal. De bladeren worden zo lang mogelijk in de mond gehouden om de opname van de actieve ingrediënten door het mondslijmvlies te vergemakkelijken. Daarna worden ze uitgespuugd in plaats van doorgeslikt, omdat het doorslikken van de bladeren geen effecten veroorzaakt. Bij het kauwen worden meer bladeren gebruikt dan bij het roken, wat resulteert in een levendigere en intensere ervaring.
Gebruik van tinctuur
Salie kan ook gebruikt worden in de vorm van een tinctuur. Deze wordt sublinguaal toegediend, bijvoorbeeld met een glazen pipet. Of je kunt de tinctuur vlak voor gebruik verdunnen met water, wat de intensiteit van de effecten iets kan verminderen. Maar het kan het tintelende gevoel in de mond, veroorzaakt door de aanwezigheid van alcohol, verminderen.
Tincturen kunnen verschillende niveaus van activiteit hebben en hun effecten kunnen variëren van een milde meditatieve staat tot een intensere ervaring met visioenen. Bij inname als aftreksel zijn de effecten en de duur van de werking bijna hetzelfde als bij andere orale methoden, hoewel ze veel intenser kunnen zijn, afhankelijk van de activiteit van het extract.
De effecten van La Maria
Psychedelische ervaringen zijn altijd enigszins subjectief. Het is altijd moeilijk om ze te beschrijven aan iemand die er niet persoonlijk mee bekend is. Natuurlijk kunnen de effecten van salvia per gebruiker verschillen. D.M. Turner's boek "Salvinorin - The Psychedelic Essence of Salvia Divinorum" citeert Daniel Siebert's conclusie dat salvia effecten kan hebben als.
Er zijn verschillende manieren om Salvia te gebruiken. In traditionele Mazateekse rituelen gebruiken sjamanen alleen verse Salviabladeren. Maar tegenwoordig zijn er ook andere manieren om je onder te dompelen in de wereld van salie en je te voelen als een sjamaan.
Traditionele methode
Masateca sjamanen pletten de bladeren (20-80 pc ongeveer 50 g) om het sap te verkrijgen. Meestal mengen ze dit sap met water om er een aftreksel of thee van te maken, die ze drinken om in trance te raken tijdens rituele genezingsceremonies. Een andere methode van de masateks is het kauwen en doorslikken van grote hoeveelheden verse bladeren. Het doorslikken van de bladeren verlengt de begintijd van de effecten, die binnen 10-20 minuten optreden. De tijd van alle effecten, vanaf het begin van de werking, duurt 30 minuten tot anderhalf uur. Doses voor kauwen zijn veel hoger dan die voor roken. Als we de concentraties van de stof in een blad ("een gemiddelde concentratie van 2,45 mg per gram" blad), het gemiddelde gewicht per blad ("ongeveer 50 g" per 20 bladeren, of 2,5 g per blad) en een standaard kauwdosis (ongeveer 8-28 bladeren) berekenen, blijkt dat de dosis kan variëren van ongeveer 50 mg tot 172 mg.
Roken
De meest moderne methode is roken. Gedroogde bladeren kunnen gerookt worden in een pijp of met behulp van een waterpijp om de rook te koelen. De temperatuur die nodig is om salvinorine vrij te maken uit het plantmateriaal is vrij hoog (ongeveer 240°C), dus het is aan te raden om een turboaansteker of een kleine brander te gebruiken. Een koelere vlam zal effectief zijn, je zult meerdere keren meer moeten roken.
Sommige mensen geloven dat onbehandelde droge bladeren onmerkbare effecten hebben. Er zijn nu op grote schaal geconcentreerde formules of extracten verkrijgbaar die in plaats van bladeren gerookt kunnen worden. Dergelijke concentraten worden beschreven met een getal gevolgd door een x (bijvoorbeeld 5x, 10x), waarbij het getal de relatieve hoeveelheid bladconcentraat aangeeft, maar er is geen uniforme standaard voor deze benamingen.
Andere bronnen kunnen een kleurcodesysteem gebruiken zoals "groen", "geel" en "rood". De totale activiteit van het extract hangt af van de natuurlijk variërende activiteit van het ruwe blad dat gebruikt wordt om het extract te maken, en van de efficiëntie van het extractieproces zelf.Extractie vermindert het totale aantal ademhalingen dat nodig is voor het begin van de effecten, waardoor het gemakkelijker wordt om een meer potente trip te bereiken.
Bij het roken van salie komen de belangrijkste effecten snel op. De meest intense "piek" wordt binnen ongeveer een minuut bereikt en houdt 1-5 minuten aan, waarna de effecten geleidelijk afnemen. Na 5-10 minuten hebben minder intense maar nog steeds merkbare effecten de neiging om aan te houden, waardoor je geleidelijk terugkeert naar de echte wereld. Na 15-20 minuten keer je terug naar de oorspronkelijke staat.
Bladkauwen
De traditionele methode van bladkauwen wordt vandaag de dag nog steeds gebruikt. Salvinorine A wordt echter over het algemeen als inactief beschouwd bij orale toediening, omdat het effectief wordt afgebroken in het maagdarmkanaal. De bladeren worden zo lang mogelijk in de mond gehouden om de opname van de actieve ingrediënten door het mondslijmvlies te vergemakkelijken. Daarna worden ze uitgespuugd in plaats van doorgeslikt, omdat het doorslikken van de bladeren geen effecten veroorzaakt. Bij het kauwen worden meer bladeren gebruikt dan bij het roken, wat resulteert in een levendigere en intensere ervaring.
Gebruik van tinctuur
Salie kan ook gebruikt worden in de vorm van een tinctuur. Deze wordt sublinguaal toegediend, bijvoorbeeld met een glazen pipet. Of je kunt de tinctuur vlak voor gebruik verdunnen met water, wat de intensiteit van de effecten iets kan verminderen. Maar het kan het tintelende gevoel in de mond, veroorzaakt door de aanwezigheid van alcohol, verminderen.
Tincturen kunnen verschillende niveaus van activiteit hebben en hun effecten kunnen variëren van een milde meditatieve staat tot een intensere ervaring met visioenen. Bij inname als aftreksel zijn de effecten en de duur van de werking bijna hetzelfde als bij andere orale methoden, hoewel ze veel intenser kunnen zijn, afhankelijk van de activiteit van het extract.
De effecten van La Maria
Psychedelische ervaringen zijn altijd enigszins subjectief. Het is altijd moeilijk om ze te beschrijven aan iemand die er niet persoonlijk mee bekend is. Natuurlijk kunnen de effecten van salvia per gebruiker verschillen. D.M. Turner's boek "Salvinorin - The Psychedelic Essence of Salvia Divinorum" citeert Daniel Siebert's conclusie dat salvia effecten kan hebben als.
- Onbedwingbaar lachen.
- Herinneringen aan het verleden, zoals "getransporteerd" worden naar plaatsen uit de kindertijd.
- Gevoelens van beweging, of het gevoel naar beneden getrokken te worden door een of andere kracht.
- Het zien van membranen, films, verschillende tweedimensionale oppervlakken en fractale patronen.
- Combineren met objecten of objecten worden van overlappende werkelijkheden, zoals jezelf op meerdere plaatsen tegelijk waarnemen.
Synaesthetische ervaringen zijn ook mogelijk. Je kunt bijvoorbeeld muziek zien of ruiken. Glossolalia (spreken in tongen) is een ander effect dat door het tijdschrift Reason wordt gerapporteerd. Het is spraak die bestaat uit betekenisloze woorden en zinnen, maar met enkele tekenen van betekenisvolle spraak; spraak met veel neologismen en onjuiste zinsconstructie.
Uit een onderzoek onder salviagebruikers bleek dat 38% van de gebruikers de effecten als uniek beschreef vergeleken met andere geestverruimende methoden. 23% zei dat de effecten vergelijkbaar waren met die van yoga, meditatie of trance.
Het volgende is een journalistiek verslag uit de eerste hand van de ervaring van een salviagebruiker, gepubliceerd in het Britse wetenschappelijke tijdschrift New Scientist.
Uit een onderzoek onder salviagebruikers bleek dat 38% van de gebruikers de effecten als uniek beschreef vergeleken met andere geestverruimende methoden. 23% zei dat de effecten vergelijkbaar waren met die van yoga, meditatie of trance.
Het volgende is een journalistiek verslag uit de eerste hand van de ervaring van een salviagebruiker, gepubliceerd in het Britse wetenschappelijke tijdschrift New Scientist.
"Salvia gaf me een geestverruimende reis zoals ik nog nooit heb meegemaakt. Ik had het gevoel dat mijn lichaam "losgekoppeld" was van "mij". Objecten en mensen zagen eruit als stripfiguren, surrealistisch en onwerkelijk. Zo plotseling als het begon, zo plotseling eindigde het ook. De visioenen verdwenen en ik ging terug naar mijn slaapkamer. Ik sprak met mijn "sitter", een vriend die me in de gaten hield zoals aanbevolen op de salviapakket, maar mijn mond was onhandig en ongehoorzaam. Toen ik probeerde op te staan, was mijn coördinatie verstoord. Na een paar minuten was ik echter weer in orde en helder in mijn hoofd, maar ik stond wel onder het zweet. De hele ervaring duurde minder dan 5 minuten".
Er zijn verschillende boeken over dit onderwerp gepubliceerd. Een opmerkelijk voorbeeld is Dale Pendell's Pharmako/Poeia - Plants Powers, Poisons, and Herbcraft. Het boek bevat een hoofdstuk over Salvia divinorum. Erstaan verschillende verslagen van gebruikers in.
"Deze ervaring is zeer intens, ik noem het het 'stotteren' van de werkelijkheid, of het 'oplichten' van de werkelijkheid. Ik geloof dat mijn ervaring als testpiloot, toen ik met vliegtuigen moest vliegen met slechts een tussenruimte van twee voet tussen de vleugels, me heeft geholpen me voor te bereiden op dit soort onderzoek" - Pendell.
Anderen beweren dat de plant hen muzikale inspiratie gaf ("Salvia divinorum" van de band 1200 Micrograms, "Salvia" van Deepwater Sunshine en "Flight 77" van Paul Dereas).
Het is belangrijk om te weten! Waarom zijn er geen effecten?
Het eerste dat je moet weten is dat er na het roken van Salvia Divinorum extracten twee opties zijn: het kan een krachtig kortdurend psychedelisch effect zijn, of een zwak tot middelsterk effect zonder uitgesproken psychedelische effecten.
De eerste variant staat voor een adequate werking van Salvia, maar de tweede variant vraagt om uitleg. Een groot aantal mensen rapporteerde dat Salvia zich niet onmiddellijk aan hen "openbaarde", maar pas na verschillende keren benaderen. Vandaar de geruchten dat Salvia een "vrouw" is die kieskeurig is, alleen bepaalde mensen accepteert, etc. Vanuit esoterisch oogpunt is dit waar, maar er zijn ook andere vooronderstellingen.
De psychoactieve effecten van Salvia zijn nieuw voor mensen die er nog nooit mee in aanraking zijn geweest, en het zijn chemisch unieke stikstofvrije verbindingen. Vanuit medisch oogpunt is het heel gewoon om zogenaamde paradoxale reacties te ervaren op bekende drugs. Bijvoorbeeld, na het innemen van psychostimulerende middelen, zoals cafeïne en fenamine, vallen sommige mensen gewoon ... in slaap:
. Sommige patiënten worden onrustig en geagiteerd na het toedienen van benzodiazepine kalmerende middelen, velen hebben gewoon geen duidelijke reactie, zelfs niet bij hoge doseringen!
Veel artsen kennen gevallen waarin antipsychotica (neuroleptica) de aandoening verergerden en soms zelfs een psychose veroorzaakten. Er is iets vergelijkbaars tussen de menselijke reactie op zulke krachtige psychotrope middelen en Salvia. We kunnen dus spreken van een individuele reactie.
Salvia wordt vaak gebruikt door verslaafden en drugsgebruikers die bepaalde drugs (waaronder dissociatieve middelen zoals ketamine of dextromethorphan) misbruiken. Het is belangrijk om te onthouden dat elke drug een spoor achterlaat in het CZS, en bij langdurig misbruik significante veranderingen teweegbrengt.Dan kan de reactie op Salvia nog onvoorspelbaarder zijn!
In ieder geval, veel mensen die het effect van Salvia eerst niet voelden, begonnen het na verloop van tijd langzaam te voelen, en later ging Salvia helemaal "open" voor hen. Set&Setting, ontspanning en natuurlijk het kiezen van de juiste concentratie Salvia-extract zijn hierbij van groot belang.
Soms voelden degenen die niet beïnvloed werden door het krachtigste extract van 20x, het volle effect van extracten van 5x of zelfs gewone bladeren! Dit gebeurde vooral na het roken van bladeren die geoogst waren van zelfgekweekte Salvia struiken, niet van bladeren die gekocht waren in entheo winkels.
