In de triade "seks-drugsreligie" is de tegenstrijdige component religie, lang en fanatiek. Alle religies ter wereld verbieden ons de paden te bewandelen om high te worden. Verboden worden opgelegd om de volgende redenen: het is een zonde; drugs zijn uitgevonden door de duivel; het staat ver af van de zuiverheid van het bewustzijn en de ervaring van vereniging met God (fundamenteel voor elke religie). De neurobiologie meldt echter: "het is allemaal onzin".
Sluit je bleke benen, draag een rok onder je knieën en vrees God
Het is vrij duidelijk wat er mis is met het drugverbod. Zodra een eerlijke boekhouder die in God gelooft (een boekhouder die naar de kerk gaat) heroïne gaat gebruiken, zal hij in een bordeel kruipen om de waardepapieren van zijn werkgever, zijn familie-icoon en de nier van zijn vrouw te verpanden. Maar als hij op tijd naar het kruis onder de gesteven kraag op zijn borst kijkt, zal de verleiding om een junkie te worden misschien verdwijnen.
Religie fungeert dus als de ideale abt om de ziel van de accountant, en de maatschappij als geheel, te redden van de pandjeshuizen en dubieuze Tor-referenties. Maar wat is er mis met seks?
In tegenstelling tot drugs is de seksuele sfeer niet onderhevig aan een totaal verbod en zal nooit in deze categorie vallen.
Sluit je bleke benen, draag een rok onder je knieën en vrees God
Het is vrij duidelijk wat er mis is met het drugverbod. Zodra een eerlijke boekhouder die in God gelooft (een boekhouder die naar de kerk gaat) heroïne gaat gebruiken, zal hij in een bordeel kruipen om de waardepapieren van zijn werkgever, zijn familie-icoon en de nier van zijn vrouw te verpanden. Maar als hij op tijd naar het kruis onder de gesteven kraag op zijn borst kijkt, zal de verleiding om een junkie te worden misschien verdwijnen.
Religie fungeert dus als de ideale abt om de ziel van de accountant, en de maatschappij als geheel, te redden van de pandjeshuizen en dubieuze Tor-referenties. Maar wat is er mis met seks?
In tegenstelling tot drugs is de seksuele sfeer niet onderhevig aan een totaal verbod en zal nooit in deze categorie vallen.
Een moderne wetenschappelijke theorie noemt seks de ware oorzaak van religie.
"Weest vruchtbaar en vermenigvuldigt u", zoals het eerste gebod van de Torah zegt, want daar ging het om. Volgens deze logica is het oorspronkelijke strategische doel van elke religie om mannen en vrouwen van elkaar te laten houden onder de vlag van voortplanting en zonder enige perversie.
Om dit te doen was het voldoende om ethiek en kwaliteitsporno uit te vinden. Maar, beginnend met de folklore van verschillende sektes, benaderde de religie het onderwerp seksualiteit serieus. En niet met lege handen, maar gewapend met dogmatiek.
Tot op de dag van vandaag zijn de Abrahamitische religies het meest obsessief. Samen hebben ze een ongelooflijk aantal absurde aanbevelingen voortgebracht.
"Weest vruchtbaar en vermenigvuldigt u", zoals het eerste gebod van de Torah zegt, want daar ging het om. Volgens deze logica is het oorspronkelijke strategische doel van elke religie om mannen en vrouwen van elkaar te laten houden onder de vlag van voortplanting en zonder enige perversie.
Om dit te doen was het voldoende om ethiek en kwaliteitsporno uit te vinden. Maar, beginnend met de folklore van verschillende sektes, benaderde de religie het onderwerp seksualiteit serieus. En niet met lege handen, maar gewapend met dogmatiek.
Tot op de dag van vandaag zijn de Abrahamitische religies het meest obsessief. Samen hebben ze een ongelooflijk aantal absurde aanbevelingen voortgebracht.
Het katholicisme heeft ooit toegestane standjes gereguleerd (pijpen, doggy style en staande standjes kwamen daar niet voor). Het Jodendom dwingt vrouwen het ritueel van de wassing in het mikwe na de menstruatie uit te voeren en mannen na de zaadlozing (dit geldt ook voor degenen die een dode man hebben aangeraakt, ziek zijn van gonorroe, enzovoort). Een moslim die een harem van concubines heeft, kan het zich niet veroorloven om groepsseks met hen te hebben, zelfs als iedereen het wil en van elkaar houdt. Homoseksualiteit is uit den boze.
Aan de ene kant verheerlijken de meeste religies seks als een heilige daad, omdat het leven heilig is en door moet gaan. Men kan op zijn minst het feit aanhalen dat een van de canonieke boeken van de Bijbel, het Hooglied, gedemonstreerd wordt in het erotische genre en verhaalt over de vreugde van het huwelijk.
Aan de andere kant versterkt een groot aantal taboes en gedetailleerde absurditeiten de associaties van "seks is schuld" en "seks is schaamte". Er zit een onbegrijpelijke tegenstrijdigheid in dit streven.
Als we religie gelijkstellen aan het concept van de kerk, is het gemakkelijk af te wijzen: het klassieke instituut van de kerk wil zijn macht behouden en het potentieel van een geest die vrij is van "dogma's" zou genoeg zijn om die macht omver te werpen. Maar we weten dat religieuze praktijken niet herleidbaar zijn tot de regulering van de samenleving of morele opvoeding, en de categorie van het "goddelijke" bestaat ook zonder het commentaar van de paus.
In het rijk van de scheppingstheorie kan deze inconsistentie van concepten ook worden opgelost, maar alleen op een "perverse" en absurde manier: door de goddelijke natuur van de mens te scheiden van zijn zondige vlees.
In dit geval wordt levengevende seks de schakel. En terwijl bijvoorbeeld het onorthodoxe jodendom volhoudt dat seks de heilige poort is tussen lichaam en geest, zien de meeste denominaties, vooral het christendom, seks als een functionele maar dubieuze manier om het leven van zoogdieren te verlengen. Het krachtigste argument in deze oorlog is het concept van de zondeval.
In het rijk van de scheppingstheorie kan deze inconsistentie van concepten ook worden opgelost, maar alleen op een "perverse" en absurde manier: door de goddelijke natuur van de mens te scheiden van zijn zondige vlees.
In dit geval wordt levengevende seks de schakel. En terwijl bijvoorbeeld het onorthodoxe jodendom volhoudt dat seks de heilige poort is tussen lichaam en geest, zien de meeste denominaties, vooral het christendom, seks als een functionele maar dubieuze manier om het leven van zoogdieren te verlengen. Het krachtigste argument in deze oorlog is het concept van de zondeval.
In vroegere tijden werd het verhaal van Adam en Eva niet geïnterpreteerd als de zondeval van vrouw en man. Bovendien schaamde de oudheid, met haar cultus van viering en poëtisering, zich voor de legende van de magische slang en de twee naakte aseksuelen en behandelde het allegorisch.
Eden - als een ideale geestestoestand, een wereld van Platonische ideeën. Ballingschap - als het verlies van de gouden eeuw en het doel van het leven. De legende van het verloren paradijs werd geïnterpreteerd als allesbehalve een straf voor lust. Dit was het geval tot het einde van de vierde eeuw, toen de ster van Aurelius Augustinus Hipponensis aan de theologisch-literaire "hemel"verscheen.
https://www.newyorker.com/magazine/2017/06/19/how-st-augustine-invented-sex
In een artikel met de veelbelovende titel "How St. Augustine Invented Sex" analyseertStephen Jay Greenblatt, professor aan Harvard, in detail hoe en waarom de christelijke theoloog het concept van de zonde creëert.
Eden - als een ideale geestestoestand, een wereld van Platonische ideeën. Ballingschap - als het verlies van de gouden eeuw en het doel van het leven. De legende van het verloren paradijs werd geïnterpreteerd als allesbehalve een straf voor lust. Dit was het geval tot het einde van de vierde eeuw, toen de ster van Aurelius Augustinus Hipponensis aan de theologisch-literaire "hemel"verscheen.
https://www.newyorker.com/magazine/2017/06/19/how-st-augustine-invented-sex
In een artikel met de veelbelovende titel "How St. Augustine Invented Sex" analyseertStephen Jay Greenblatt, professor aan Harvard, in detail hoe en waarom de christelijke theoloog het concept van de zonde creëert.
Augustinus, een extreem seksueel actieve man, omarmde al op hoge leeftijd het christendom en legde een monastieke gelofte af. Hij was ook een ambitieuze schrijver-filosoof. Hij was ook een ambitieus schrijver-filosoof, wat hem hielp om een spectaculaire en bewijskrachtige zaak te maken waarom iemand het orgasme zou willen opgeven in de naam van God.
Om dit te doen "draait" hij het Boek Genesis 180 graden en behandelt hij de verdrijving uit Eden als een geloofwaardige gebeurtenis, en dus als een echte vergelding voor een zeer specifieke daad.
Daarmee verandert hij radicaal de traditionele kijk op een aantal mooie concepten: hij interpreteert passie als lust, het lichaam als een gestigmatiseerd kwaad en seks in naam van genot als een moreel onaanvaardbare activiteit. De interpretatie sloeg aan, klampte zich vast aan cultuur en opvoeding, en veroorzaakt tot op de dag van vandaag veel controverse en verontwaardiging.
Om dit te doen "draait" hij het Boek Genesis 180 graden en behandelt hij de verdrijving uit Eden als een geloofwaardige gebeurtenis, en dus als een echte vergelding voor een zeer specifieke daad.
Daarmee verandert hij radicaal de traditionele kijk op een aantal mooie concepten: hij interpreteert passie als lust, het lichaam als een gestigmatiseerd kwaad en seks in naam van genot als een moreel onaanvaardbare activiteit. De interpretatie sloeg aan, klampte zich vast aan cultuur en opvoeding, en veroorzaakt tot op de dag van vandaag veel controverse en verontwaardiging.
Seksuele extase is analoog aan goddelijke extase
"Spiritualiteit, seksualiteit en de hersenen zijn met elkaar verbonden door passie. Geliefden hebben mystieke ervaringen", - stelt Daniel J. Amen, een neurowetenschapper en neuropsychiater die als een van de eersten CT-scans van de hersenen gebruikte in de psychiatrie. Hij maakte deze opmerking tijdens een rondetafelgesprek waarin een psychiater van Harvard en vier esoterici (waaronder een katholiek, een jood en een lid van de islam) dezelfde opmerking hadden gemaakt.
Hij voegt er ook een kleine kwinkslag aan toe dat geliefden, om een staat van romantische extase teweeg te brengen, vaak dezelfde middelen gebruiken als religieuze leiders: muziek, kaarsen, poëzie en communie. Zo vat Daniel J. Amen de bewonderenswaardige stelling "seksuele extase is analoog aan het goddelijke" samen, die hij naar voren bracht op basis van neurobiologisch onderzoek op dit gebied.
Hij voegt er ook een kleine kwinkslag aan toe dat geliefden, om een staat van romantische extase teweeg te brengen, vaak dezelfde middelen gebruiken als religieuze leiders: muziek, kaarsen, poëzie en communie. Zo vat Daniel J. Amen de bewonderenswaardige stelling "seksuele extase is analoog aan het goddelijke" samen, die hij naar voren bracht op basis van neurobiologisch onderzoek op dit gebied.
Om zijn theorie te bewijzen haalt Amen wetenschappelijke studies aan van de rechter hersenhelft, in het bijzonder de temporale kwab, die door veel wetenschappers in verband wordt gebracht met spirituele ervaringen. De onofficiële wetenschappelijke naam is de "God-zone".
De neurowetenschapper en filosoof Michael Persinger gelooft bijvoorbeeld dat het vermogen om eenheid met het goddelijke te ervaren is ontstaan als gevolg van de evolutie van de hersenen. Bovendien heeft het ook een specifieke neurotransmitter - temporaalkwabtransiënten (natuurlijke elektrische uitbarstingen in de temporaalkwab).
In de loop van Persingers experimenten bleek dat wanneer het gewenste gebied wordt gestimuleerd door een puls met een laag voltage, de eigenaar ervan een religieuze openbaring ervaart: hij voelt eenheid met God of zijn daadwerkelijke aanwezigheid in de buurt.
Daniel J. Amen verwijst ook naar studies van Finse wetenschappers die een meer onthullend resultaat voor ons hebben opgetekend. Volgens hun conclusies begint de buitenkant van de rechter temporaalkwab niet alleen hoge activiteit te vertonen op het moment van spirituele ervaring of onder invloed van laagfrequente spanning - het wordt wakker op het moment van orgasme bij vrouwen. Bovendien verminderen alle andere hersengebieden hun eigen activiteit op dit moment.
De neurowetenschapper en filosoof Michael Persinger gelooft bijvoorbeeld dat het vermogen om eenheid met het goddelijke te ervaren is ontstaan als gevolg van de evolutie van de hersenen. Bovendien heeft het ook een specifieke neurotransmitter - temporaalkwabtransiënten (natuurlijke elektrische uitbarstingen in de temporaalkwab).
In de loop van Persingers experimenten bleek dat wanneer het gewenste gebied wordt gestimuleerd door een puls met een laag voltage, de eigenaar ervan een religieuze openbaring ervaart: hij voelt eenheid met God of zijn daadwerkelijke aanwezigheid in de buurt.
Daniel J. Amen verwijst ook naar studies van Finse wetenschappers die een meer onthullend resultaat voor ons hebben opgetekend. Volgens hun conclusies begint de buitenkant van de rechter temporaalkwab niet alleen hoge activiteit te vertonen op het moment van spirituele ervaring of onder invloed van laagfrequente spanning - het wordt wakker op het moment van orgasme bij vrouwen. Bovendien verminderen alle andere hersengebieden hun eigen activiteit op dit moment.
Seksuele extase en goddelijke extase zijn dus vanuit het oogpunt van onze hersenen verschijnselen van dezelfde orde (tenminste bij vrouwen).
De verbinding tussen mystiek en orgasme begint zich te versterken in de voorbereidende fase, op het moment van voorspel. Moderne neurobiologen, die de hersenen op en top hebben bestudeerd, zijn het erover eens dat lust geen gewoon gevoel is.
We weten waar en hoe angst, woede of vreugde worden gevormd, die allemaal op de een of andere manier de amygdala betrekken, die verantwoordelijk is voor specifieke emoties. Op het moment van opwinding gaan de impulsen naar een ander deel van de hersenen, het ventrale striatum. Dit is met andere woorden het "beloningscentrum" dat zowel tijdens het orgasme als op het moment van gastronomisch genot wordt geactiveerd.
Verliefdheid in het algemeen is extreem moeilijk te traceren met behulp van wetenschappelijke instrumenten. Op tomogrammen kan men zien hoe bij verliefde mensen "actieve potentialen" ontstaan in het dorsale striatum, een gebied in de hersenen dat vooral actief is bij langdurige drugsverslaafden.
Het striatum maakt deel uit van een groter deel van de hersenen, de basale ganglia, dat geassocieerd wordt met de verwerking van beweging, gevoelens en plezier. Een van de belangrijkste stimulatoren van dit gebied is dopamine. Onlosmakelijk verbonden met deze interessante neurotransmitter zijn "vlinders in de buik" of beter gezegd "vlinders in het dorsale striatum" en cocaïne.
Wat interessant is, is dat tijdens studies naar de effecten van cocaïne op het lichaam, deze drug wordt behandeld met radioactieve isotopen om bij te houden welk deel van de hersenen wordt geactiveerd onder invloed ervan. Slechts één gebied wordt verlicht op het scherm: de basale ganglia.
De basale ganglia omvatten het striatum, dat, zoals we al zeiden, verdeeld is in dorsale en ventrale delen. Het laatste bevat de aangrenzende nucleus, of "pleziercentrum". Hier sluit de cirkel van "lust-drugs-religieuze ervaring".
Een groep wetenschappers van de Utah State University voerde een onderzoek uit waarbij 19 volgelingen van de mormoonse kerk betrokken waren. In het experiment initieerden de gelovigen een religieuze ervaring door te luisteren naar toespraken over de Messias, schriftgedeelten te lezen, films over Bijbelse onderwerpen te bekijken, etc.
Voor een zuivere analyse selecteerden de onderzoekers de deelnemers aan het experiment die hun religieuze gevoel beoordeelden als vergelijkbaar met hun reactie op de eredienst (extase, vredigheid en een gevoel van warmte). De fMRI-beelden toonden aan dat op het moment van het grootste enthousiasme (de proefpersonen drukten op een speciale knop), het gebied van de aangrenzende kern ook geactiveerd werd.
Onze hersenen registreren orgasme, door drugs veroorzaakte extase en religieus gevoel dus op een vergelijkbare manier en in hetzelfde gebied van de hersenen. De mystieke ervaring beschreven door St. Augustinus (en hij is niet de enige) suggereert echter een veel krachtiger effect dan louter extase of verzoening.
De basale ganglia omvatten het striatum, dat, zoals we al zeiden, verdeeld is in dorsale en ventrale delen. Het laatste bevat de aangrenzende nucleus, of "pleziercentrum". Hier sluit de cirkel van "lust-drugs-religieuze ervaring".
Een groep wetenschappers van de Utah State University voerde een onderzoek uit waarbij 19 volgelingen van de mormoonse kerk betrokken waren. In het experiment initieerden de gelovigen een religieuze ervaring door te luisteren naar toespraken over de Messias, schriftgedeelten te lezen, films over Bijbelse onderwerpen te bekijken, etc.
Voor een zuivere analyse selecteerden de onderzoekers de deelnemers aan het experiment die hun religieuze gevoel beoordeelden als vergelijkbaar met hun reactie op de eredienst (extase, vredigheid en een gevoel van warmte). De fMRI-beelden toonden aan dat op het moment van het grootste enthousiasme (de proefpersonen drukten op een speciale knop), het gebied van de aangrenzende kern ook geactiveerd werd.
Onze hersenen registreren orgasme, door drugs veroorzaakte extase en religieus gevoel dus op een vergelijkbare manier en in hetzelfde gebied van de hersenen. De mystieke ervaring beschreven door St. Augustinus (en hij is niet de enige) suggereert echter een veel krachtiger effect dan louter extase of verzoening.
Als we Maslows terminologie gebruiken, hebben we het over "piekervaringen".
Op die manier identificeerde de Amerikaanse psycholoog de fenomenen die gepaard gaan met een gevoel van volheid van bestaan, universele eenheid en bewustzijn van "absolute waarheid".
Volgens Maslow is het leidmotief van alle spirituele geschriften een metaforische beschrijving van dergelijke toestanden, gecreëerd door degenen die ze hebben ervaren, voor degenen die er niet in geslaagd zijn om ze te ervaren. "Piekervaringen" worden ten eerste vaker ervaren door mensen die met succes hun persoonlijk potentieel hebben gerealiseerd; ten tweede kunnen dergelijke ervaringen het wereldbeeld van een persoon radicaal veranderen; en ten derde brengen ze iemand in een staat van veranderd bewustzijn.
Zoals je begrijpt, komen deze termen dicht in de buurt van de categorie "drugs als een ervaring van zelfkennis". De belangrijkste activator van "piektoestanden" zijn inderdaad psychedelica, wat herhaaldelijk is bevestigd door wetenschappers en creatieve individuen van over de hele wereld. Daarnaast is bekend dat psychedelica in veel religieuze culten worden gebruikt als middel.
Op die manier identificeerde de Amerikaanse psycholoog de fenomenen die gepaard gaan met een gevoel van volheid van bestaan, universele eenheid en bewustzijn van "absolute waarheid".
Volgens Maslow is het leidmotief van alle spirituele geschriften een metaforische beschrijving van dergelijke toestanden, gecreëerd door degenen die ze hebben ervaren, voor degenen die er niet in geslaagd zijn om ze te ervaren. "Piekervaringen" worden ten eerste vaker ervaren door mensen die met succes hun persoonlijk potentieel hebben gerealiseerd; ten tweede kunnen dergelijke ervaringen het wereldbeeld van een persoon radicaal veranderen; en ten derde brengen ze iemand in een staat van veranderd bewustzijn.
Zoals je begrijpt, komen deze termen dicht in de buurt van de categorie "drugs als een ervaring van zelfkennis". De belangrijkste activator van "piektoestanden" zijn inderdaad psychedelica, wat herhaaldelijk is bevestigd door wetenschappers en creatieve individuen van over de hele wereld. Daarnaast is bekend dat psychedelica in veel religieuze culten worden gebruikt als middel.
Grootschalig wetenschappelijk onderzoek op dit gebied nam een hoge vlucht in de jaren 1950, rolde daarna zachtjes in beroering door de hysterie van de rock 'n' roll jaren 1960 en raakte korte tijd in de vergetelheid.
De interesse in het enorme potentieel van psychedelica vond een renaissance in onze tijd met de ontwikkeling van de neurowetenschappen, die overigens tot stand kwam dankzij deze psychoactieve stoffen. Maar van het hele spectrum aan stoffen zijn we er maar in één geïnteresseerd, de belangrijkste in deze "Pink-Floyd parade" - dimethyltryptamine, of DMT.
DMT heeft de titel van "hoofddrug" verdiend als het enige psychedelische middel dat het menselijk lichaam zelf produceert (we produceren trouwens ook andere "drugs" - bijvoorbeeld endorfine, dat dicht bij morfine staat).
Afgaande op gelegaliseerde menselijke studies is de DTM-trip een weerspiegeling van de ervaring van St. Augustinus, met verwijzingen naar het Tibetaanse Dodenboek en de uittredingen van yogi's uit de hoofdklasse. Het is dan ook niet verwonderlijk (op aandringen van Rick Strassman, M.D.) dat DMT de "geestmolecule" wordt genoemd. Descartes noemde de epifyse "de vergaarbak van de ziel".
Om God, het Universum en jezelf te leren kennen, moet je dus ofwel een serieuze spirituele praktijk volgen of wachten tot de eindresultaten van het psychedelica-onderzoek, gevolgd door legalisatie, de dichtstbijzijnde drogist bereiken.
Evenzo kun je in plaats van een kerkdienst naar bed gaan met een verhitte partner, en omgekeerd. Je kunt ook naar een dealer gaan die je kent en je zakken vullen met DMT of LSD. Het belangrijkste in elk van deze scenario's is om eerst een belangrijk heilig-drugs-seksueel ritueel uit te voeren: jezelf toestaan om groter te denken.
Om God, het Universum en jezelf te leren kennen, moet je dus ofwel een serieuze spirituele praktijk volgen of wachten tot de eindresultaten van het psychedelica-onderzoek, gevolgd door legalisatie, de dichtstbijzijnde drogist bereiken.
Evenzo kun je in plaats van een kerkdienst naar bed gaan met een verhitte partner, en omgekeerd. Je kunt ook naar een dealer gaan die je kent en je zakken vullen met DMT of LSD. Het belangrijkste in elk van deze scenario's is om eerst een belangrijk heilig-drugs-seksueel ritueel uit te voeren: jezelf toestaan om groter te denken.