Inleiding.
Je hebt een THC-bevattend product gekocht met ongewone effecten, of je denkt dat dit product bijgemengde stoffen bevat, je wilt verontreinigende stoffen en bijmengingen uitzoeken met behulp van testexperimenten voordat je dit spul gebruikt. Open dit artikel en gebruik het als leidraad voor experimenten. De lijst van manipulaties met THC-bevattende producten, een korte beschrijving van de producten en nuttige informatie voor thuistesten staan hieronder.
Vormen.
Cannabis (ook bekend als marihuana, wiet, wiet, gras, hennep en vele andere) is een preparaat van de cannabisplant dat psychoactieve effecten veroorzaakt wanneer het wordt geconsumeerd (via roken, verdampen of innemen). Het belangrijkste psychoactieve bestanddeel van cannabis is tetrahydrocannabinol (THC), dat een van de 483 bekende verbindingen in de plant vormt, waaronder ten minste 84 andere cannabinoïden zoals cannabidiol (CBD), cannabinol (CBN), tetrahydrocannabivarin (THCV) en cannabigerol (CBG). Er zijn ten minste drie soorten erkend: Cannabis sativa, Cannabis indica en Cannabis ruderalis.
Cannabis wordt op verschillende manieren geconsumeerd, die allemaal verhit worden om THCA in de plant te decarboxyleren tot THC.
Cannabis wordt op verschillende manieren geconsumeerd, die allemaal verhit worden om THCA in de plant te decarboxyleren tot THC.
- Roken, waarbij meestal verdampte cannabinoïden worden verbrand en ingeademd ("rook") uit kleine pijpjes, waterpijpen (draagbare versies van waterpijpen met een waterkamer), in papier verpakte joints of in tabaksbladeren verpakte blunts en andere voorwerpen.
- Verdamper, die elke vorm van cannabis verhit tot 165-190 °C (329-374 °F), waardoor de actieve ingrediënten verdampen zonder het plantmateriaal te verbranden (het kookpunt van THC is 157 °C (315 °F) bij atmosferische druk).
- Cannabisthee, die relatief kleine concentraties THC bevat omdat THC een olie is (lipofiel) en slechts licht oplosbaar in water (met een oplosbaarheid van 2,8 mg per liter). Cannabisthee wordt gemaakt door eerst een verzadigd vet aan heet water toe te voegen (bijvoorbeeld room of andere melk behalve magere melk) met een kleine hoeveelheid cannabis.
- Edibles, waarbij cannabis als ingrediënt wordt toegevoegd aan een van de vele voedingsmiddelen, waaronder boter en gebakken producten. In India wordt er meestal een drank van gemaakt, bhang.
- Capsules, die meestal cannabisolie bevatten, en andere voedingssupplementen, waarvan er in 2018 in Canada zo'n 220 zijn goedgekeurd.
Mogelijke vervalsende stoffen.
Marihuana of andere THC-bevattende producten worden zelden vervangen of toegevoegd vanwege de wijdverspreide, lage productiekosten en matige wetgeving voor cannabisproducten. Soms komen we echter synthetische cannabinoïden tegen op straat. Synthetische cannabinoïden omvatten een aantal verschillende chemische klassen: de klassieke cannabinoïden die structureel verwant zijn aan THC; de niet-klassieke cannabinoïden (cannabimimetica), waaronder de aminoalkylindolen, 1,5-diarylpyrazolen, quinolines en arylsulfonamiden; en eicosanoïden die verwant zijn aan de endocannabinoïden. Meestal ontmoeten MDMB-4en-PINACA (5Cl-ADB-A), JWH-rij stoffen, ADB-BUTINACA, 4F-MDMB-BINACA, ADB-FUBINACA, 4F-MDMB-BICA, ADB-BINACA enzovoort. Cannabisproducten bevatten ook andere fytocannabinoïden, zoals CBD, CBN, CBG, CBC enzovoort. Hier kun je een lijst met analyserapporten van Amerikaanse drugstestlaboratoria bekijken.
Fytocannabinoïden kunnen worden gedefinieerd als alle van planten afgeleide natuurlijke producten die ofwel een directe interactie aangaan met cannabinoïdereceptoren of chemische overeenkomsten delen met cannabinoïden, of beide. Het entourage-effect is een voorgesteld mechanisme waarbij verbindingen in cannabis die op zichzelf grotendeels niet-psychoactief zijn, de algehele psychoactieve effecten van de plant (die voornamelijk het gevolg zijn van de werking van het belangrijkste psychoactieve bestanddeel van cannabis, tetrahydrocannabinol (THC)) moduleren.
Fytocannabinoïden kunnen worden gedefinieerd als alle van planten afgeleide natuurlijke producten die ofwel een directe interactie aangaan met cannabinoïdereceptoren of chemische overeenkomsten delen met cannabinoïden, of beide. Het entourage-effect is een voorgesteld mechanisme waarbij verbindingen in cannabis die op zichzelf grotendeels niet-psychoactief zijn, de algehele psychoactieve effecten van de plant (die voornamelijk het gevolg zijn van de werking van het belangrijkste psychoactieve bestanddeel van cannabis, tetrahydrocannabinol (THC)) moduleren.
Algoritme van procedures:
1. Voer eerst het Duquenois-Levine kleurexperiment uit om THC en cannabinoïden in je product te bepalen. Ook moet je het experiment uitvoeren met Fast Blue B Salt, zoals hieronder beschreven. Je mag een van beide optioneel uitvoeren.
Je hebt nodig.
1. Voer eerst het Duquenois-Levine kleurexperiment uit om THC en cannabinoïden in je product te bepalen. Ook moet je het experiment uitvoeren met Fast Blue B Salt, zoals hieronder beschreven. Je mag een van beide optioneel uitvoeren.
Je hebt nodig.
- Filtreerpapier.
- A: petroleumether.
- B: Fast Blue B zout 1% verdund met watervrij natriumsulfaat.
- C: natriumbicarbonaat 10% aq. oplossing.
Vouw twee stukken filtreerpapier in vieren en vouw de randen iets terug zodat zich een trechter vormt, plaats een kleine hoeveelheid gemalen monster in het midden van de bovenste laag papier. Voeg twee druppels reagens A toe en laat de vloeistof in de onderste laag filtreerpapier trekken. Gooi het bovenste vel papier weg, laat het onderste vel drogen. Breng een kleine hoeveelheid reagens B aan in het midden van het filtreerpapier en voeg twee druppels reagens C toe.
Resultaten.
Een paarsrode vlek in het midden van het filtreerpapier duidt op een cannabisproduct.
Deze kleur is het resultaat van een mengsel van kleuren die typisch zijn voor cannabinoïden, de hoofdbestanddelen van cannabis: THC = rood, CBN = paars, CBD = oranje.
2. Extractie uit rookmengsels Extractie uit rookmengsels
Deze stap is nodig om verder te gaan met het extraheren van psychoactieve stoffen uit THC-houdende producten voordat ze getest worden met de volgende methoden. De vele functionele groepen die geassocieerd worden met synthetische cannabinoïden maken een algemene extractiebenadering noodzakelijk. Voor deze analyse werd een gecombineerde zuur/base extractie gevolgd door centrifugatie gebruikt. Het is ook mogelijk om de extractie uit te voeren door incubatie met methanol. In beide gevallen worden aanzienlijke hoeveelheden matrixcomponenten geëxtraheerd. Bij de zuur/base-benadering werd een aliquot van het gehomogeniseerde monster (50 - 100 mg) aangezuurd door 1 ml gedeïoniseerd water toe te voegen, gevolgd door drie druppels 10% zoutzuur. Vervolgens werd 1 ml oplosmiddel (95% methyleenchloride/5% isopropanol v/v) toegevoegd en werd het monster gemengd. Het monster werd vervolgens gecentrifugeerd en de onderste laag oplosmiddel werd bewaard en apart gezet. Twee druppels geconcentreerd ammoniumhydroxide en 1 ml oplosmiddel (95% methyleenchloride/5% isopropanol v/v) werden toegevoegd aan het overgebleven waterige mengsel (bovenste laag). Het monster werd gemengd en opnieuw gecentrifugeerd. De onderste oplosmiddellaag werd verwijderd, gecombineerd met de eerste verzamelde onderste oplosmiddellaag en vervolgens kort gemengd. Het oplosmiddel moet verdampt worden. Ontvangen stof klaar voor testen.
3. Controleer ten derde je geëxtraheerde product met de aangegeven JWH door middel van LF-tests (drugstestkits). Je krijgt een duidelijk resultaat over de aanwezigheid van THC en synthetische cannabinoïden in je product. Daarnaast kun je de aanwezigheid van andere stoffen controleren met een meervoudige drugstestkit. K2 / Spice test onthullen JWH-018, JWH-073, JWH-210, JWH-398, MAM2201 en ga zo maar door.
4. Je hebt geen verontreinigende stoffen gevonden en je twijfelt nog steeds in je product of LF-tests onthullen admixtured verdovende stof, leiden experimenten met testreagentia. Gebruik "Drugstestreagentia". Deze methoden helpen om het soort bijmenging te bepalen. Er zijn handleidingen die de procedures en betekenis van de controlemethode beschrijven, waar je methoden voor de synthese van reagentia kunt vinden. Met behulp van drugstestreagentia kun je het soort versnijdingsmiddelen bepalen. Liebermann en Froehde testreagentia zijn primaire tests die worden gebruikt voor het bepalen van de rij synthetische cannabinoïden. Op basis van de gegevens van de testreagentia kun je de resultaten vergelijken en goedkeuren met TLC.
Resultaten.
Een paarsrode vlek in het midden van het filtreerpapier duidt op een cannabisproduct.
Deze kleur is het resultaat van een mengsel van kleuren die typisch zijn voor cannabinoïden, de hoofdbestanddelen van cannabis: THC = rood, CBN = paars, CBD = oranje.
2. Extractie uit rookmengsels Extractie uit rookmengsels
Deze stap is nodig om verder te gaan met het extraheren van psychoactieve stoffen uit THC-houdende producten voordat ze getest worden met de volgende methoden. De vele functionele groepen die geassocieerd worden met synthetische cannabinoïden maken een algemene extractiebenadering noodzakelijk. Voor deze analyse werd een gecombineerde zuur/base extractie gevolgd door centrifugatie gebruikt. Het is ook mogelijk om de extractie uit te voeren door incubatie met methanol. In beide gevallen worden aanzienlijke hoeveelheden matrixcomponenten geëxtraheerd. Bij de zuur/base-benadering werd een aliquot van het gehomogeniseerde monster (50 - 100 mg) aangezuurd door 1 ml gedeïoniseerd water toe te voegen, gevolgd door drie druppels 10% zoutzuur. Vervolgens werd 1 ml oplosmiddel (95% methyleenchloride/5% isopropanol v/v) toegevoegd en werd het monster gemengd. Het monster werd vervolgens gecentrifugeerd en de onderste laag oplosmiddel werd bewaard en apart gezet. Twee druppels geconcentreerd ammoniumhydroxide en 1 ml oplosmiddel (95% methyleenchloride/5% isopropanol v/v) werden toegevoegd aan het overgebleven waterige mengsel (bovenste laag). Het monster werd gemengd en opnieuw gecentrifugeerd. De onderste oplosmiddellaag werd verwijderd, gecombineerd met de eerste verzamelde onderste oplosmiddellaag en vervolgens kort gemengd. Het oplosmiddel moet verdampt worden. Ontvangen stof klaar voor testen.
3. Controleer ten derde je geëxtraheerde product met de aangegeven JWH door middel van LF-tests (drugstestkits). Je krijgt een duidelijk resultaat over de aanwezigheid van THC en synthetische cannabinoïden in je product. Daarnaast kun je de aanwezigheid van andere stoffen controleren met een meervoudige drugstestkit. K2 / Spice test onthullen JWH-018, JWH-073, JWH-210, JWH-398, MAM2201 en ga zo maar door.
4. Je hebt geen verontreinigende stoffen gevonden en je twijfelt nog steeds in je product of LF-tests onthullen admixtured verdovende stof, leiden experimenten met testreagentia. Gebruik "Drugstestreagentia". Deze methoden helpen om het soort bijmenging te bepalen. Er zijn handleidingen die de procedures en betekenis van de controlemethode beschrijven, waar je methoden voor de synthese van reagentia kunt vinden. Met behulp van drugstestreagentia kun je het soort versnijdingsmiddelen bepalen. Liebermann en Froehde testreagentia zijn primaire tests die worden gebruikt voor het bepalen van de rij synthetische cannabinoïden. Op basis van de gegevens van de testreagentia kun je de resultaten vergelijken en goedkeuren met TLC.
- A: petroleumether 60/90:diethylether 4:1.
- B: cyclohexaan:diisopropylether:diethylamine 52:40:8.
- C (voor cannabinoïdezuren): n-hexaan:dioxaan:methanol 7:2:1.
TLC resultaten:
De RfX100 waarden kunnen variëren afhankelijk van de laboratoriumomstandigheden (temperatuur, vochtigheid etc.) en andere parameters (bijv. leeftijd en kwaliteit van het geteste cannabisproduct). Het wordt daarom als een goede gewoonte beschouwd om een monster samen met cannabinoïde controlemonsters op dezelfde TLC-plaat te analyseren.
De RfX100 waarden kunnen variëren afhankelijk van de laboratoriumomstandigheden (temperatuur, vochtigheid etc.) en andere parameters (bijv. leeftijd en kwaliteit van het geteste cannabisproduct). Het wordt daarom als een goede gewoonte beschouwd om een monster samen met cannabinoïde controlemonsters op dezelfde TLC-plaat te analyseren.
Conclusie.
De beste manieren om de samenstelling van THC-bevattende producten te bepalen zijn GC-MS of LC-MS analyse, omdat dit spul een groot aantal natuurlijke stoffen (fytocannabinoïden, flavonoïden, terpenen) analogen kan bevatten, die moeilijk te interpreteren testresultaten kunnen veroorzaken. Deze handleiding maakt het echter mogelijk om een aantal van deze stoffen te identificeren en de resultaten met verschillende methoden goed te keuren.
Last edited: