Psychedelica maken een soort hausse door. Vorig jaar verscheen de documentaireserie "How to Change Your Mind" op Netflix, die kijkers liet kennismaken met het idee om psychoactieve stoffen te gebruiken om een verminderde hersenfunctie te herstellen. Talloze startups op Instagram promoten actief thuistherapie met ketamine. Bovendien werd Oregon in 2020 de eerste staat die psilocine legaliseert voor therapeutische doeleinden.
Wetenschappelijk onderzoek is actief aan de gang. Klinische proeven met MDMA bij de behandeling van posttraumatische stressstoornis hebben veelbelovende resultaten laten zien - misschien keurt de FDA het gebruik ervan binnen een jaar of twee in alle staten in zijn geheel goed.
Een studie gepubliceerd in het Journal of Affective Disorders toonde aan dat het gebruik van ketamine voor een keizersnede het risico op postnatale depressie kan helpen verminderen. In augustus 2022 werd een kleine studie gepresenteerd in JAMA Psychiatry waarin twee sessies psilocybine in combinatie met therapie het aantal dagen alcoholmisbruik onder de deelnemers aanzienlijk verminderde.
Wetenschappelijk onderzoek is actief aan de gang. Klinische proeven met MDMA bij de behandeling van posttraumatische stressstoornis hebben veelbelovende resultaten laten zien - misschien keurt de FDA het gebruik ervan binnen een jaar of twee in alle staten in zijn geheel goed.
Een studie gepubliceerd in het Journal of Affective Disorders toonde aan dat het gebruik van ketamine voor een keizersnede het risico op postnatale depressie kan helpen verminderen. In augustus 2022 werd een kleine studie gepresenteerd in JAMA Psychiatry waarin twee sessies psilocybine in combinatie met therapie het aantal dagen alcoholmisbruik onder de deelnemers aanzienlijk verminderde.
Hoewel het wetenschappelijk begrip van hoe dit werkt nog in ontwikkeling is, beginnen we ons te realiseren dat tryptofaanverbindingen de reactie lijken te beïnvloeden van die delen van de hersenen die verantwoordelijk zijn voor stemming, cognitie en perceptie op de neurotransmitter serotonine. Eerste onderzoeken suggereren dat dit de neuroplasticiteit kan vergroten - het vermogen van de hersenen om te leren en zich aan te passen aan nieuwe omgevingen.
Hoewel het klinische begrip van psychedelica zich nog maar net begint te ontwikkelen, is het gebruik ervan in therapie diep geworteld in de geschiedenis. Paddenstoelen worden al duizenden jaren gebruikt in de spirituele rituelen van het Masatec volk in het huidige Oaxaca, Mexico. Ibogaïne, nu aangeprezen als verslavingsmiddel, is afgeleid van een plant die door jagers in West-Afrika werd gebruikt om de concentratie tijdens het jagen te verhogen.
Peyote wordt in Noord-Amerika al sinds 1000 voor Christus gebruikt als spiritueel en medicinaal middel. MDMA daarentegen is afgeleid van de safrol in sassafrasolie en het geregistreerde gebruik ervan door inheemse Amerikanen gaat minstens terug tot de 16e eeuw.
Veel inheemse volken zetten de traditie van het gebruik van plantaardige medicijnen voort, terwijl anderen proberen om verloren gegane praktijken te herstellen die belemmerd of verloren zijn gegaan als gevolg van kolonisatie en andere factoren.
Het federale drugsbeleid sinds de jaren '70, dat door veel deskundigen op het gebied van volksgezondheid als misplaatst wordt beschouwd, heeft nefaste gevolgen gehad voor BIPOC-leden en heeft het onderzoek naar de therapeutische eigenschappen van stoffen als LSD, mescaline en psilocybinevertraagd. Hoewel decriminaliseringswetten zoals die in Oregon tegen de oorlog tegen drugs ingaan, zien sommige experts problemen met de nieuwe golf van enthousiasme.
Ze waarschuwen dat de opleving van psychedelische geneeskunde, gevoed door media-aandacht en investeringen in risicokapitaal, deze middelen minder toegankelijk kan maken voor diegenen die er het meeste baat bij zouden kunnen hebben. Tot deze groepen behoren inheemse volken en andere gemarginaliseerde gemeenschappen met veel trauma's en co-morbiditeiten die vaak geen toegang hebben tot kwaliteitsbehandelingen, laat staan tot dure klinieken of resorts.
Het federale drugsbeleid sinds de jaren '70, dat door veel deskundigen op het gebied van volksgezondheid als misplaatst wordt beschouwd, heeft nefaste gevolgen gehad voor BIPOC-leden en heeft het onderzoek naar de therapeutische eigenschappen van stoffen als LSD, mescaline en psilocybinevertraagd. Hoewel decriminaliseringswetten zoals die in Oregon tegen de oorlog tegen drugs ingaan, zien sommige experts problemen met de nieuwe golf van enthousiasme.
Ze waarschuwen dat de opleving van psychedelische geneeskunde, gevoed door media-aandacht en investeringen in risicokapitaal, deze middelen minder toegankelijk kan maken voor diegenen die er het meeste baat bij zouden kunnen hebben. Tot deze groepen behoren inheemse volken en andere gemarginaliseerde gemeenschappen met veel trauma's en co-morbiditeiten die vaak geen toegang hebben tot kwaliteitsbehandelingen, laat staan tot dure klinieken of resorts.
De toekomst van rechtvaardig drugsgebruik in de VS blijft onzeker en vereist meerdere perspectieven. Desondanks observeren, leren en veranderen deskundigen (therapeuten, activisten, opvoeders, onderzoekers en ondernemers) hun kijk op dit onderwerp.
De wortels van de geschiedenis bewaren
Dawn D. Davis, afkomstig van de Shoshone-Bannock stam en afkomstig uit Fort Hall, Idaho, heeft vele facetten die worden verenigd door één enkel doel. Als onderzoekster, opvoedster, moeder, boerin, geitenhoedster en peyotegebruikster is haar levenslange toewijding aan de onderlinge verbondenheid van de natuurlijke hulpbronnen die ons leven geven.
In haar postdoctorale werk bij de Energy Systems Division van Idaho National Laboratory bestudeert Davis het beheer van hulpbronnen met de nadruk op toegang tot water en duurzaamheid van energie in gemarginaliseerde en plattelandsgemeenschappen. Ze legt ook de basis voor onderzoek naar de cactus Lophophora williamsii, bekend als peyote, die voorzichtig behandeld moet worden door inheemse volkeren en daarbuiten.
De wortels van de geschiedenis bewaren
Dawn D. Davis, afkomstig van de Shoshone-Bannock stam en afkomstig uit Fort Hall, Idaho, heeft vele facetten die worden verenigd door één enkel doel. Als onderzoekster, opvoedster, moeder, boerin, geitenhoedster en peyotegebruikster is haar levenslange toewijding aan de onderlinge verbondenheid van de natuurlijke hulpbronnen die ons leven geven.
In haar postdoctorale werk bij de Energy Systems Division van Idaho National Laboratory bestudeert Davis het beheer van hulpbronnen met de nadruk op toegang tot water en duurzaamheid van energie in gemarginaliseerde en plattelandsgemeenschappen. Ze legt ook de basis voor onderzoek naar de cactus Lophophora williamsii, bekend als peyote, die voorzichtig behandeld moet worden door inheemse volkeren en daarbuiten.
De plant heeft de aandacht getrokken van psychedelische volgelingen vanwege het gehalte aan mescaline, een hallucinogene verbinding waarvan onderzoek suggereert dat het kan helpen bij de behandeling van problemen als verslaving en posttraumatische stressstoornis.
Toch gebruiken de voorouders van Davis en veel inheemse Noord-Amerikanen peyote al duizenden jaren in spirituele ceremonies en voor medicinale doeleinden, zoals het verlichten van kiespijn of het behandelen van wonden. "Het is altijd een deel van mijn leven geweest", zegt ze.
In de loop der tijd heeft Davis echter gemerkt dat de beschikbare planten steeds zeldzamer worden en dat de cactussen kleiner worden. P. williamsii groeit langzaam, het duurt soms meer dan tien jaar om volwassen te worden, en de meeste staan op privégrond. Zij en haar familie hebben, net als veel traditionele peyotegebruikers, toegang tot de plant via de ceremonies van de Native American Church, een kleine religieuze groepering.
Toch gebruiken de voorouders van Davis en veel inheemse Noord-Amerikanen peyote al duizenden jaren in spirituele ceremonies en voor medicinale doeleinden, zoals het verlichten van kiespijn of het behandelen van wonden. "Het is altijd een deel van mijn leven geweest", zegt ze.
In de loop der tijd heeft Davis echter gemerkt dat de beschikbare planten steeds zeldzamer worden en dat de cactussen kleiner worden. P. williamsii groeit langzaam, het duurt soms meer dan tien jaar om volwassen te worden, en de meeste staan op privégrond. Zij en haar familie hebben, net als veel traditionele peyotegebruikers, toegang tot de plant via de ceremonies van de Native American Church, een kleine religieuze groepering.
Davis is afgestudeerd in museumstudies en Indiaanse culturele studies en begon in 2013 aan een doctoraat in natuurlijke en waterbronnen aan de Universiteit van Idaho om de omvang van het huidige probleem te begrijpen. In die tijd verzamelde ze gegevens over de groeiplaatsen van peyote en de vegetatie en bodems die de voorkeur genieten.
Davis hoopt dat haar bevindingen over de huidige verspreiding van peyote, die ze in 2021 verdedigde, landeigenaren en inheemse gebruikers zullen helpen om de omstandigheden waarin de plant kan gedijen beter te begrijpen.
Hoewel ze nog bezig is met het bevestigen en publiceren van haar gegevens, wijzen voorlopige bevindingen erop dat de potentiële habitat van de traag groeiende cactus in Texas en Mexico uitgebreid genoeg is om te suggereren dat de plant kan overleven in zijn natuurlijke omgeving.
Davis hoopt dat haar bevindingen over de huidige verspreiding van peyote, die ze in 2021 verdedigde, landeigenaren en inheemse gebruikers zullen helpen om de omstandigheden waarin de plant kan gedijen beter te begrijpen.
Hoewel ze nog bezig is met het bevestigen en publiceren van haar gegevens, wijzen voorlopige bevindingen erop dat de potentiële habitat van de traag groeiende cactus in Texas en Mexico uitgebreid genoeg is om te suggereren dat de plant kan overleven in zijn natuurlijke omgeving.
Een belangrijke factor is volgens haar de noodzaak om traditionele kennis te integreren in natuurbeschermingsinspanningen.Tijdens haar veldonderzoek communiceerde Davis met landeigenaren en had ze een oprechte interactie met de natuur, waarbij ze haar bedoelingen deelde en toestemming verkreeg van alle betrokkenen.
Ze benadrukt dat de westerse wetenschap aandacht moet besteden aan dergelijke benaderingen om een verdere afname van de plantenpopulaties te voorkomen.
Behoudsmaatregelen kunnen vooral urgent worden nu sommige psychedelische enthousiastelingen pleiten voor een brede decriminalisering van peyote. Groepen als de Native American Church of North America, waar Davis lid is van het wetgevend comité, en het National Congress of American Indians, waar ze medevoorzitter is van de Peyote Task Force, zijn van mening dat een dergelijk initiatief de toch al zeldzame wilde peyote-kolonies in gevaar kan brengen en dringen erop aan dat peyote niet wordt opgenomen in dergelijke wetsvoorstellen voor decriminalisering.
Ze benadrukt dat de westerse wetenschap aandacht moet besteden aan dergelijke benaderingen om een verdere afname van de plantenpopulaties te voorkomen.
Behoudsmaatregelen kunnen vooral urgent worden nu sommige psychedelische enthousiastelingen pleiten voor een brede decriminalisering van peyote. Groepen als de Native American Church of North America, waar Davis lid is van het wetgevend comité, en het National Congress of American Indians, waar ze medevoorzitter is van de Peyote Task Force, zijn van mening dat een dergelijk initiatief de toch al zeldzame wilde peyote-kolonies in gevaar kan brengen en dringen erop aan dat peyote niet wordt opgenomen in dergelijke wetsvoorstellen voor decriminalisering.
Sommige leden van deze en andere belangenorganisaties wijzen op de beschikbaarheid van sneller groeiende cactussen, zoals San Pedro, die ook mescaline bevatten en gebruikt zouden kunnen worden in plaats van peyote. Hoewel minder effectief, kan de hoge San Pedro cactus in verschillende regio's van de wereld groeien. In de V.S. wordt hij vaak aangetroffen in dorre grasvelden waar hij is toegestaan, maar het gebruik van mescaline is illegaal.
Davis is er voorstander van om mescaline helemaal uit wetsvoorstellen voor decriminalisering te schrappen, omdat ze vreest dat dit zou kunnen leiden tot een toename van het oogsten van peyote.
Davis benadrukt dat ze slechts één stam vertegenwoordigt, waardoor het cruciaal is om meerdere inheemse stemmen te betrekken in discussies om de plant te beschermen en de tradities te eren die het gebruik van een bepaalde flora bepalen.
"Ik ben misschien wel de enige Indiaanse peyote-onderzoeker. Ik ken geen anderen. Maar het is een ingewikkelde situatie omdat ik mezelf niet beschouw als een psychedelisch onderzoeker. Ik onderzoek medicijnen en ik bekijk het vanuit een heel ander perspectief " - zegt ze.
Davis is er voorstander van om mescaline helemaal uit wetsvoorstellen voor decriminalisering te schrappen, omdat ze vreest dat dit zou kunnen leiden tot een toename van het oogsten van peyote.
Davis benadrukt dat ze slechts één stam vertegenwoordigt, waardoor het cruciaal is om meerdere inheemse stemmen te betrekken in discussies om de plant te beschermen en de tradities te eren die het gebruik van een bepaalde flora bepalen.
"Ik ben misschien wel de enige Indiaanse peyote-onderzoeker. Ik ken geen anderen. Maar het is een ingewikkelde situatie omdat ik mezelf niet beschouw als een psychedelisch onderzoeker. Ik onderzoek medicijnen en ik bekijk het vanuit een heel ander perspectief " - zegt ze.
Heilige therapie
Danielle Herrera's ketaminepatiënten bij Sage Integrative Health worden niet geconfronteerd met traditionele klinische benaderingen. De psychotherapeute uit de Bay Area laat mensen de wereld verkennen in een veranderde bewustzijnstoestand door ze zintuiglijke objecten zoals veren en kommen met water aan te bieden en met ze te zingen. "Dit is gebruikelijk in ayahuasca praktijken.Samen zingen kan een zeer krachtige ervaring zijn " - merkt ze op, verwijzend naar rituelen met de psychoactieve Zuid-Amerikaanse drank.
Hoewel Herrera, die zichzelf beschouwt als inheems en deels Filippijns, zegt dat haar therapeutische werk gebaseerd is op traditionele rituelen, ziet ze niet elke sessie onder ketamine als een ceremonie zoals die in het Amazonegebied.
Ze pleit voor twee principes die indruisen tegen de traditionele medische opvattingen: ten eerste dat elke recreatieve drug heilzaam kan zijn met de juiste therapeutische benadering en onderzoek, en ten tweede dat het proces moet worden geïndividualiseerd voor elke patiënt en therapeut.
Danielle Herrera's ketaminepatiënten bij Sage Integrative Health worden niet geconfronteerd met traditionele klinische benaderingen. De psychotherapeute uit de Bay Area laat mensen de wereld verkennen in een veranderde bewustzijnstoestand door ze zintuiglijke objecten zoals veren en kommen met water aan te bieden en met ze te zingen. "Dit is gebruikelijk in ayahuasca praktijken.Samen zingen kan een zeer krachtige ervaring zijn " - merkt ze op, verwijzend naar rituelen met de psychoactieve Zuid-Amerikaanse drank.
Hoewel Herrera, die zichzelf beschouwt als inheems en deels Filippijns, zegt dat haar therapeutische werk gebaseerd is op traditionele rituelen, ziet ze niet elke sessie onder ketamine als een ceremonie zoals die in het Amazonegebied.
Ze pleit voor twee principes die indruisen tegen de traditionele medische opvattingen: ten eerste dat elke recreatieve drug heilzaam kan zijn met de juiste therapeutische benadering en onderzoek, en ten tweede dat het proces moet worden geïndividualiseerd voor elke patiënt en therapeut.
Ze begon haar carrière met het werken met kinderen, maar probeerde haar jeugdtrauma, dat het gevolg was van de drugsproblemen van haar ouders, niet te gebruiken in haar professionele leven.
Dat veranderde nadat ze naar het Harm Reduction Therapy Center in San Francisco ging. De mobiele klinieken waar Herrera werkte, boden mensen onder invloed van verschillende middelen de hulp die ze nodig hadden. Ze hadden misschien honger of verwondingen die verbonden moesten worden, en Herrera bood ook psychologische ondersteuning.
Tijdens haar werk begon ze een training in ketamine-therapie in de kliniek van het Sage Institute. " Ik merkte dat er op het kruispunt van schadebeperking en psychedelische therapie nieuwe mogelijkheden waren om met gezinnen samen te werken ", vertelt ze.
Haar moeder, die nu nuchter is, worstelde lange tijd met een methamfetamineverslaving en vertelde over haar eerste ervaring met het middel, die positief en spiritueel was. "Zelfs de verslavingsbegeleiders schaamden haar. Ze vertrouwde me toe dat als er maar één persoon was geweest met wie ze haar spirituele ontwaken had kunnen bespreken, ze misschien niet zou zijn afgegleden naar grillig gebruik en depressie " - aldus Herrera.
Dat veranderde nadat ze naar het Harm Reduction Therapy Center in San Francisco ging. De mobiele klinieken waar Herrera werkte, boden mensen onder invloed van verschillende middelen de hulp die ze nodig hadden. Ze hadden misschien honger of verwondingen die verbonden moesten worden, en Herrera bood ook psychologische ondersteuning.
Tijdens haar werk begon ze een training in ketamine-therapie in de kliniek van het Sage Institute. " Ik merkte dat er op het kruispunt van schadebeperking en psychedelische therapie nieuwe mogelijkheden waren om met gezinnen samen te werken ", vertelt ze.
Haar moeder, die nu nuchter is, worstelde lange tijd met een methamfetamineverslaving en vertelde over haar eerste ervaring met het middel, die positief en spiritueel was. "Zelfs de verslavingsbegeleiders schaamden haar. Ze vertrouwde me toe dat als er maar één persoon was geweest met wie ze haar spirituele ontwaken had kunnen bespreken, ze misschien niet zou zijn afgegleden naar grillig gebruik en depressie " - aldus Herrera.
Herrera promoot nu integratie - een doordachte reflectie op de ervaring van het onder invloed zijn van middelen - met "elke drug die je maar kunt bedenken".
Ze stelt dat elke sessie diepgaand en uniek kan zijn. Ze verzet zich tegen gangbare stereotypen over psychedelische ervaringen, omdat ze gelooft dat dergelijke percepties patiënten kunnen misleiden in hun verwachting van verlichting van interne conflicten.
De meeste van haar patiënten, vooral degenen die hun hele leven te maken hebben gehad met raciale agressie, worden zich meer bewust van hun innerlijke woede.
Een belangrijk aspect van Herrera's werk is haar volledige zelfverzekerdheid.
"Tijdens mijn opleiding verzette ik me actief tegen de koloniale houdingen die diep geworteld waren in de moderne psychiatrische systemen. Ik was een ware meester in het omverwerpen van de fundamenten " - deelt ze.
