De frisse herfstlucht van New York City heeft een duidelijke geur, en dit jaar is die geur wiet. Veel straten in de stad hebben ook een nieuw uiterlijk gekregen, met marihuana en cannabisproducten die overal in het openbaar worden verkocht. New York legaliseerde recreatieve marihuana in de lente van 2021, maar de staat is nog steeds bezig met het uitgeven van vergunningen om het legaal te verkopen, wat de situatie... verwarrend maakt. Sommige winkels krijgen om onduidelijke redenen nog steeds geen licenties voor 2024, ook al is er al vrij verhandelbare marihuana beschikbaar. Dus hebben het BB team en ik onlangs een kleine tour gemaakt langs cannabiswinkels in NYC om uit te zoeken wat er aan de hand is.
Een Tarot kaartlezer verkocht me een voorgedraaide joint aan een tafel in Washington Square Park en waarschuwde me om op mijn hoede te zijn voor andere verkopers die misschien niet weten waar ze het over hebben. Een vraag die het waard is om een andere dag over na te denken, op beide ondernemersfronten van mijn koopman. Later kocht ik iets eetbaars in een tabakswinkel, hoewel het mij of de verkoper niet duidelijk was wat het was. CBD? Gewone marihuana? Synthetisch spul dat me kwaad zou kunnen doen? Misschien had de tarotoloog gelijk.
We waren onder de indruk van een bezoek aan een winkel in de Lower East Side, versierd met stempels in de vorm van marihuanabladeren op de gevel. Buiten stond op een bordje: "Deze apotheek is geen bar .... of zo... sorry". Maar in de kleine lettertjes stond al: "We verkopen wiet". We kochten er eten en praatten met de man achter de toonbank over zijn plannen voor de winkel. Toen een groep tieners binnenkwam om een aankoop te doen, wees hij ze af - waarschijnlijk vanwege mijn aanwezigheid (de officiële leeftijd voor aankoop is 21). Hij leek optimistisch over de toekomst van zijn zaak. We vertelden hem niet over de concurrent wiens winkel zichtbaar was vanaf de zijne, noch dat er marihuanatrucks opdoken op hoeken van de stad.
Een Tarot kaartlezer verkocht me een voorgedraaide joint aan een tafel in Washington Square Park en waarschuwde me om op mijn hoede te zijn voor andere verkopers die misschien niet weten waar ze het over hebben. Een vraag die het waard is om een andere dag over na te denken, op beide ondernemersfronten van mijn koopman. Later kocht ik iets eetbaars in een tabakswinkel, hoewel het mij of de verkoper niet duidelijk was wat het was. CBD? Gewone marihuana? Synthetisch spul dat me kwaad zou kunnen doen? Misschien had de tarotoloog gelijk.
We waren onder de indruk van een bezoek aan een winkel in de Lower East Side, versierd met stempels in de vorm van marihuanabladeren op de gevel. Buiten stond op een bordje: "Deze apotheek is geen bar .... of zo... sorry". Maar in de kleine lettertjes stond al: "We verkopen wiet". We kochten er eten en praatten met de man achter de toonbank over zijn plannen voor de winkel. Toen een groep tieners binnenkwam om een aankoop te doen, wees hij ze af - waarschijnlijk vanwege mijn aanwezigheid (de officiële leeftijd voor aankoop is 21). Hij leek optimistisch over de toekomst van zijn zaak. We vertelden hem niet over de concurrent wiens winkel zichtbaar was vanaf de zijne, noch dat er marihuanatrucks opdoken op hoeken van de stad.
We hebben het niet gehad over de grootste bedreiging voor zulke winkels - het feit dat hun activiteiten niet helemaal legaal zijn. New York City geeft op dit moment vergunningen uit voor de verkoop van cannabis voor volwassenen.
David Holland, een advocaat die gespecialiseerd is in cannabiswetgeving, voegde daar context aan toe: "Dit is New York, er zijn altijd mensen aan wie als je een duim geeft, ze een mijl nemen".
De marihuana situatie in New York is complex en verwarrend. Er zijn veel juridische kwesties die moeten worden opgelost tussen het legaliseren van marihuana in de staat en het daadwerkelijk in de schappen krijgen van producten, wat tijd kost. De staat heeft in dit proces veel waarde gehecht aan sociale rechtvaardigheid, door te proberen de mensen te steunen die in de legale industrie hebben gewerkt en het zwaarst zijn getroffen door de oorlog tegen drugs. Dit was goed bedoeld, maar niet altijd succesvol, waardoor veel mensen de toegang tot een verouderde markt verloren, waaronder degenen die al jaren cannabis en marihuana verkochten.
Nu is er in de hele staat en stadeen zogenaamde "grijze markt" ontstaan in de vorm van rookwinkels, dispensaria, vrachtwagens en kruideniers die cannabis verkopen. Sommigen van hen hebben een schenkingsregeling opgezet waarbij je $60 betaalt voor een sticker of een ander symbolisch artikel en wiet cadeau krijgt, aangezien het schenken van marihuana nu legaal is in de staat. OCM beweert dat het niet echt een legale gimmick is omdat, volgens hen, de sticker geen $60 waard is , maar sommige voorstanders, waaronder Holland, zijn het daar niet mee eens. Desondanks blijven veel mensen het product kopen.
Wetshandhaving om de activiteit aan banden te leggen is een beetje moeilijk gebleken omdat noch staatsambtenaren noch lokale autoriteiten willen dat de NYPD winkels binnenvalt en arrestaties verricht.
"Het idee om zwarte en bruine bodega-eigenaren te arresteren is een politieke nachtmerrie " - aldus Jesse Campoamor, hoofdarchitect en onderhandelaar van de Marijuana Regulation and Taxation Act (MRTA), de baanbrekende cannabiswetgeving van New York. Maar als ze niet gereguleerd worden, kunnen ze nog een politieke nachtmerrie creëren. Als de detailhandelsvergunningen eenmaal zijn ingetrokken en er geen handhavingsmaatregelen worden genomen tegen deze deelnemers aan de grijze markt (die volgens sommige bronnen in wezen bezig zijn met "cashgraaien"), zijn degenen die de legale weg inslaan gedoemd te mislukken.
Dit is een ongelooflijk complexe situatie zonder duidelijke helden of schurken.Een vroege overwinning - zoals het verkrijgen van één van de legale aandelenlicenties - sluit een mogelijk verlies niet uit.
"De eerste muis krijgt de val, de tweede muis krijgt de kaas" - zei Campoamor. Wat op dit moment niet duidelijk is, is wie de eerste muis is - de grijze markt of de eerste vergunninghouders - of hoe de val eruit ziet.
New York deed er alles aan om cannabis te legaliseren
Op 31 maart 2021 ondertekende toenmalig gouverneur Andrew Cuomo de MRTA in New York, waarmee hij de weg vrijmaakte voor de regulering van medicinale cannabis en cannabis voor volwassenen in de hele staat. Hij was echter traag met het implementeren van de wet, wat leidde tot een aanzienlijke vertraging bij het creëren van het Office of Cannabis Management (OCM) en het werven van personeel om de regelgeving in werking te laten treden.
"Cuomo koos voor de politiek" - aldus Melissa Moore, directeur van de hervorming van het burgerlijk systeem bij de Drug Policy Alliance. Pas toen Cuomo in de zomer van 2021 aftrad en gouverneur Kathy Hawkul aantrad, begon er schot in de zaak te komen. "Ze deed meer dan Cuomo in ongeveer een week na zijn ambtsaanvaarding " - voegde Moore eraan toe.
Een maand nadat Houckul de ambtseed had afgelegd, benoemde ze Chris Alexander tot uitvoerend directeur van OCM en begon het agentschap personeel aan te nemen en uit te breiden. De staat gaf eerst licenties uit aan kwekers, toen aan verwerkers en eind september begon ze het aanvraagproces voor winkeliers af te sluiten. Meer dan 900 aanvragen voor CAURD-vergunningen (Conditional Adult Retail Dis dispensary) werden ingediend door het bedrijf, dat van plan was om in totaal 150 vergunningen uit te geven.
New York probeerde haar eerste marihuana kleinhandelsvergunningen uit te geven met sociale rechtvaardigheid in het achterhoofd, hoewel dit een beetje onhoudbaar was. Aanvragers moesten een "crimineel verleden"hebben , wat betekende dat zij of hun familie in het verleden veroordeeld moesten zijn voor een marihuanagerelateerd misdrijf (als de zaak was geseponeerd of bepaalde argumenten werden aangevoerd, werd dit genegeerd). Kandidaten moesten ook minstens 10% van een winstgevend bedrijf bezitten gedurende twee jaar.
Het probleem met het Venn-diagram is dat vanwege de vele structurele barrières, stigma's en raciale ongelijkheden, maar weinig mensen met een strafblad vanwege marihuana winstgevende activiteiten ontplooien, althans in legale zin. Veel exploitanten van de zwarte markt kunnen winstgevend zijn, maar daar wordt geen rekening mee gehouden.
We ontmoetten Brian, die al lange tijd actief is op de zwarte markt en een bezorgdienst runt in Brooklyn en Queens en een van de gesloten exploitanten met winstoogmerk is. Hij is vaak gearresteerd voor marihuanagebruik en heeft in de gevangenis gezeten, maar hij kan niet voldoen aan de zakelijke normen. Als deze vereiste er niet was geweest, zou hij graag een aanvraag indienen. Hij is niet tevreden met het huidige systeem en vindt dat iedereen een kans moet krijgen. "Ik leun achterover en wacht op mijn kans " - zei hij.
Vanuit bureaucratisch oogpunt kan men de logica zien achter de parameters die een aanvraag bepalen. De Commissie Beheer Gevaarlijke Stoffen (OCM) wilde voorkomen dat honderdduizenden aanvragen geanalyseerd moesten worden en gaf liever de voorkeur aan aanvragers met een track record van succesvol ondernemerschap, wat volgens hen de kans op een succesvol cannabisbedrijf vergroot.
Christina Buccola, een juriste uit New York en medeoprichtster van de Bronx Cannabis Hub, hielp mensen door het aanvraag- en licentieproces. Ze kwam veel mensen tegen die deel wilden nemen aan het CAURD-programma, maar dat lukte niet allemaal. Ongeveer 30 aanvragen werden namens haar ingediend en ze beschreef het hele proces als "gekkenwerk" vanwege alle problemen die zich voordeden.
We ontmoetten Brian, die al lange tijd actief is op de zwarte markt en een bezorgdienst runt in Brooklyn en Queens en een van de gesloten exploitanten met winstoogmerk is. Hij is vaak gearresteerd voor marihuanagebruik en heeft in de gevangenis gezeten, maar hij kan niet voldoen aan de zakelijke normen. Als deze vereiste er niet was geweest, zou hij graag een aanvraag indienen. Hij is niet tevreden met het huidige systeem en vindt dat iedereen een kans moet krijgen. "Ik leun achterover en wacht op mijn kans " - zei hij.
Vanuit bureaucratisch oogpunt kan men de logica zien achter de parameters die een aanvraag bepalen. De Commissie Beheer Gevaarlijke Stoffen (OCM) wilde voorkomen dat honderdduizenden aanvragen geanalyseerd moesten worden en gaf liever de voorkeur aan aanvragers met een track record van succesvol ondernemerschap, wat volgens hen de kans op een succesvol cannabisbedrijf vergroot.
Christina Buccola, een juriste uit New York en medeoprichtster van de Bronx Cannabis Hub, hielp mensen door het aanvraag- en licentieproces. Ze kwam veel mensen tegen die deel wilden nemen aan het CAURD-programma, maar dat lukte niet allemaal. Ongeveer 30 aanvragen werden namens haar ingediend en ze beschreef het hele proces als "gekkenwerk" vanwege alle problemen die zich voordeden.
"Om verschillende redenen was de pool van aanvragers zeer beperkt. Het verzamelen van de benodigde documentatie was slechts een deel van het proces, maar het vergde enorm veel inspanning. Zelfs ik, als ervaren advocaat, vond het vervelend" - schreef ze in een interview.
Hoop voor detailhandelaren
CAURD had oorspronkelijk slechts 150 licenties voor 900 aanvragen en bij elke trekking waren er altijd meer verliezers dan winnaars. De winnaars ontvingen echter aanzienlijke winsten, waaronder toegang tot een plek om zaken te doen, niet alleen licenties. Deze licenties gaven toegang tot kant-en-klare winkels, dankzij een cannabis welzijnsfonds van $200 miljoen dat werd ondersteund door zowel publieke als private entiteiten. Dit fonds werd gebruikt om winkels te bouwen en te renoveren, apparatuur aan te schaffen, en de kosten werden gedekt door de vergunninghouders via omzetting in krediet.
De burgemeester van New York City, Eric Adams, investeerde 4,8 miljoen dollar voor het fiscale jaar 2023 om de cannabisindustrie in de stad te ondersteunen. Hij creëerde Cannabis NYC, dat zal worden geleid door het NYC Department of Small Business Services, om ondernemers in de industrie te helpen.
https://www.nyc.gov/office-of-the-m...ess-services-new-initiative-equitably-grow#/0
Eric Adams verklaarde dat Cannabis NYC de economie van de stad zal stimuleren door New Yorkers te helpen een vergunning te krijgen en zich te bekwamen in het opstarten en succesvol runnen van een cannabisbedrijf. Hij benadrukte ook het belang van het brengen van kapitaal naar de economie door kansen op succes te bieden aan degenen die te maken hebben gehad met juridische uitdagingen vanwege cannabis. Het nieuwe project is bedoeld om banen te creëren, kleine bedrijven te laten groeien en recht te doen aan gemeenschappen die getroffen zijn door het "war on drugs"-beleid.
Voorstanders vinden deze financiering over het algemeen een goede zaak, maar het is nog maar het begin. Het geld zal snel opdrogen. "Waar is het echte mechanisme om deze mensen te helpen?" - zegt Joseph A. Bondi, een strafpleiter en cannabis zakenadvocaat in New York die ook in de nationale raad van bestuur zit van de National Organization for the Reform of Marijuana Laws (NORML). "Het is één ding om te zeggen dat je 200 miljoen dollar hebt om deze programma's te financieren, en het is iets anders als iemand de telefoon opneemt".
"Vuile zaakjes' betekent niet slecht zaken doen
De meeste geïnterviewden waren kritisch over de pogingen van New York om cannabis te legaliseren. Ze stelden dat decriminalisatie en legalisatie hoe dan ook fouten zouden opleveren.
Vickiana Reyes, coördinator van het cannabisonderwijsprogramma aan het Medgar Evers College en hoofd van de Legacy CORE Foundation, toonde zich bezorgd dat veel mensen geen CAURD konden aanvragen voor 2022. Ze was ook bezorgd dat bedrijven met een vergunning het moeilijk zouden krijgen om aan geld te komen om goederen in te kopen en hun schappen te vullen, ook al zouden ze leningen krijgen via het sociaal kapitaalfonds. "Waar zullen ze het geld vinden?" - vroeg ze zich af. Dit zou ertoe kunnen leiden dat ze deals moeten sluiten met dubieuze kredietverstrekkers of schuldeisers tegen discriminerende voorwaarden, of dat ze de controle over hun winkels kwijtraken.
Brian, een ervaren ondernemer, deelt de zorg dat houders van detailhandelsvergunningen tegenslagen kunnen krijgen. "Ze zullen moeten concurreren met alle andere bedrijven die op dit moment geen belasting betalen. Is het realistisch dat deze CAURD-kandidaten voorbereid zullen zijn op een erfenis van generaties rijkdom? Of op een generatieschuld?"- zei hij.
Holland, een expert op het gebied van cannabiswetgeving, betoogde dat er betere legalisatiemethoden zijn die sneller een groter deel van de legacy markt zouden veroveren. "Eén optie is om de huidige markt te legaliseren en licenties te verstrekken aan iedereen die er één heeft aangevraagd", zei hij. Een andere mogelijkheid is om een amnestieprogramma voor legacy-exploitanten in te voeren. "Als je een amnestie aankondigt, zou dat een behoorlijk grote impact hebben op veel mensen".
Bautista, die een groot voorstander is van de legalisatie van marihuana in New York, erkent dat het huidige systeem zijn gebreken heeft, maar hij gelooft dat die van ondergeschikt belang zijn. "Geen enkele andere staat heeft echt geprobeerd om sociale rechtvaardigheid te bereiken en een legale markt te ontwikkelen " - zei hij. In plaats daarvan hebben andere staten geprobeerd om de legacy markt te "vervreemden en uit te sluiten".
Nu kan de politie de geur van cannabis niet langer gebruiken als basis voor stop and frisk. Het stigma dat velen in New York City en in het hele land voelden over marihuana is aan het afnemen. De gemeenschappen die het hardst zijn getroffen door de oorlog tegen drugs krijgen een kans op verbetering. Een paar maanden geleden zag ik hoe een oudere vrouw 's nachts een joint rookte in een metrostel en deze aanbood aan een groep van vier jonge mannen. Roken in de metro is natuurlijk verboden en waarschijnlijk voelden veel mensen zich daar niet prettig bij. Maar het was interessant om te zien wat er gebeurde.
Bautista, die een groot voorstander is van de legalisatie van marihuana in New York, erkent dat het huidige systeem zijn gebreken heeft, maar hij gelooft dat die van ondergeschikt belang zijn. "Geen enkele andere staat heeft echt geprobeerd om sociale rechtvaardigheid te bereiken en een legale markt te ontwikkelen " - zei hij. In plaats daarvan hebben andere staten geprobeerd om de legacy markt te "vervreemden en uit te sluiten".
Nu kan de politie de geur van cannabis niet langer gebruiken als basis voor stop and frisk. Het stigma dat velen in New York City en in het hele land voelden over marihuana is aan het afnemen. De gemeenschappen die het hardst zijn getroffen door de oorlog tegen drugs krijgen een kans op verbetering. Een paar maanden geleden zag ik hoe een oudere vrouw 's nachts een joint rookte in een metrostel en deze aanbood aan een groep van vier jonge mannen. Roken in de metro is natuurlijk verboden en waarschijnlijk voelden veel mensen zich daar niet prettig bij. Maar het was interessant om te zien wat er gebeurde.
"Het is leuk om mensen te zien die vandaag de dag niet naar me toe komen om te praten over het redden van hun dierbaren uit de gevangenis of het vermijden van de gevangenis, maar om te vragen hoe ze hun bedrijf het beste kunnen positioneren, een licentie kunnen krijgen, een product van een merk kunnen voorzien of kapitaal kunnen aantrekken " - zei Bondi (een advocaat). Hij merkte ook op dat veel mensen geïnteresseerd blijven in de legacymarkt, waar voor sommigen "piraat zijn leuker is dan bij de marine".
Met dat als achtergrond is het moeilijk te zeggen waar het debat en de wetgeving rond marihuana naartoe gaat, vooral in New York. Veel staten hebben marihuana gelegaliseerd of gedecriminaliseerd, maar op federaal niveau blijft het illegaal. President Joe Biden kondigde onlangs gratieverlening aan voor duizenden mensen die federaal veroordeeld waren voor marihuanabezit en kondigde een mogelijke herziening aan van de legale status van marihuana , die nu gelijk is aan die van heroïne. Dat verandert op dit moment echter niets voor winkeliers.
Zelfs legale winkeliers moeten contant betalen of pinnen en hebben niet dezelfde belastingvoordelen op federaal niveau als andere bedrijven. Bovendien wordt legale marihuana belast terwijl illegale marihuana dat niet is, waardoor de laatste toegankelijker en goedkoper is voor consumenten en recreatieve verkopers.
Niemand weet wat het eindresultaat zal zijn. Er is veel geld in het spel en er zijn veel onbeantwoorde vragen.Wat er in de straten van New York gebeurt, lijkt op vooruitgang, ook al is die ongelijkmatig en onvolmaakt.
De algemene kijk op het leven van cannabisverkopers kan in één zin worden samengevat: "Je bent te gelukkig om gestrest te zijn, later wordt alles beter en kies altijd voor geluk". De cannabisindustrie is, net als elke andere industrie, in beroering. Wat er nog ligt te wachten is een beetje structurering en gematigde controle. Zie het als gewone alcohol, maar dan vele malen beter en duizend keer veiliger voor het lichaam.
Met dat als achtergrond is het moeilijk te zeggen waar het debat en de wetgeving rond marihuana naartoe gaat, vooral in New York. Veel staten hebben marihuana gelegaliseerd of gedecriminaliseerd, maar op federaal niveau blijft het illegaal. President Joe Biden kondigde onlangs gratieverlening aan voor duizenden mensen die federaal veroordeeld waren voor marihuanabezit en kondigde een mogelijke herziening aan van de legale status van marihuana , die nu gelijk is aan die van heroïne. Dat verandert op dit moment echter niets voor winkeliers.
Zelfs legale winkeliers moeten contant betalen of pinnen en hebben niet dezelfde belastingvoordelen op federaal niveau als andere bedrijven. Bovendien wordt legale marihuana belast terwijl illegale marihuana dat niet is, waardoor de laatste toegankelijker en goedkoper is voor consumenten en recreatieve verkopers.
Niemand weet wat het eindresultaat zal zijn. Er is veel geld in het spel en er zijn veel onbeantwoorde vragen.Wat er in de straten van New York gebeurt, lijkt op vooruitgang, ook al is die ongelijkmatig en onvolmaakt.
De algemene kijk op het leven van cannabisverkopers kan in één zin worden samengevat: "Je bent te gelukkig om gestrest te zijn, later wordt alles beter en kies altijd voor geluk". De cannabisindustrie is, net als elke andere industrie, in beroering. Wat er nog ligt te wachten is een beetje structurering en gematigde controle. Zie het als gewone alcohol, maar dan vele malen beter en duizend keer veiliger voor het lichaam.